Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
04-04-2011
Vast voedsel
Vast voedsel
Per ongeluk zijn we er deze morgen achter gekomen dat de pups ook graag een boterhammetje lusten. Elke morgen krijgen Belle, Hera en Heros oud brood in hun kom. Die zijn daar verzot op, en het liefst zo oud en hard mogelijk.
Nu was daar deze morgen een korstje uit de kom gevallen zonder dat we er erg in hadden, of die grote loebassen hebben dat korstje daar laten vallen bij het passeren, wij weten het niet en het is ook niet van levensbelang.
Even later zien we dat één van de pups op dat korstje aan het knabbelen is Dat brengt het hoofdbestuur op het idee van nog enkele korsten in de ren te leggen voor wie het belieft. Op geen tijd waren alle pups boterhammetjes aan het eten.
Deze namiddag hebben ze dan ook voor de eerste maal puppybrokken gekregen die we de eerste malen wel gaan laten weken in puppymelk. Kwestie van niet in éénmaal van het papje naar harde brokken te moeten overstappen. En eten doen ze als de beste, nog niet eenmaal hebben ze iets laten staan. Wat wel is dat het vrouwtje telkens eten moet bij maken omdat de schalen snel leeg zijn.
Dat was gisteren al, t baasje heeft er gisteren geen melding van kunnen maken omdat het onbeleefd is van je bezoek zo maar te laten zitten en aan het blog gaan werken.
We hadden veel bezoek gisteren, het begon al voor elf uur toen tante Marleen en nichtjeJoke met kleine Cas ons kwam bezoeken. En zo ging het door tot na acht uur s avonds.
Zo had Roswitha voor ons piepballetjes als cadeau . Voor elk pupje een balletje, dat gaan we meekrijgen als we naar onze nieuwe baasjes verhuizen vertelt ons baasje. Dat gaat al een flinke valies worden als we verhuizen. Van dokter Nelly kregen we een welkomstpakket van Hills met brokjes die we nu ook krijgen. Daar was ook nog blikvoer van dezelfde fabrikant bij en van Nelly deed er van haarzelf nog een flostouw bij.
Ook het baasje ging op cadeautjes jacht en deed er ook nog een balletje bij en ook nog voor elk pupje een eerste leibandje. Ook het boekje de Drentsche Patrijshond kregen de eigenaars al mee bij een bezoek.
We kunnen als het ware hier gewoon met volledige uitrustingbuiten stappen. Maar eerst moeten we nog drie weken bij ons moe blijven. Goed voor de socialisatie zegt het baasje. Wat socialisatie is weten we niet, lekker is het in elk geval niet want we hebben het nog niet in onze eetkom gevonden.
Donderdag krijgen we nog enkele pikuren. Er is er één bij met een dikke naald, das voor de chip zegt het baasje. Dat is verplicht en het laat toe dat men ons altijd bij het baasje kan terug brengen moesten we verloren gelopen zijn. Het is als het ware een paspoort die we onderhuids in onze hals met ons meedragen.
Maar tegen dat we zover zijn kan er nog veel gebeuren in pupjesland !
Vandaag hadden we buiten drie pupkopers ook Roswitha met haar trio op bezoek. Voor de niet kenners en de nieuwelingen, Roswitha is de fokster van Ferron de vader van onze negen pups. Zij volgt heel nauwgezet de nazaten van haar hondjes en da was de reden waarom ze vandaag hier in Vosselaar was.
Wij hebben dus uiteraard met Luc, Katia en de kinderen Jef en Fien en Roswitha een fijne wandeling gemaakt .
Belle die ook mee was mocht de eerste maal sinds lang nog eens los de wandeling mee maken. Dat ze er plezier in had en ze volledig losgeslagen was bewees ze na de waterplas. Plots dook ze de omliggende bosjes in om even later met een dood konijn te voorschijn te komen. Wat ons baasje deed besluiten dat ons Belle niets van haar kuren verloren is na de komst van haar nestje.
Na het bad in de weide zijn we dan ons bos ingedoken. Daar ontmoetten we Fitou de Border Collie met zijn bazinnetje. Fitou is een van gezondheid en energie blakende zes jarige Border Collie. Zijn bazinnetje is echter op zoek naar een goed ander baasje vermits zijzelf 78 jaar geworden is enhaar echtgenoot sinds hij twee jaar geleden een zware operatie onderging niet meer voor Fitou kan zorgen zoals het hoort.
Fitou luistert goed, is energiek en we kennen hem al meerdere jaren door de ontmoetingen in ons bos. Moest er iemand onder de lezers interesse hebben voor Fitou kan hij/zij het ons laten weten. Net als bij ons geeft het bazinnetje Fitou niet mee met eender wie. Het moeten mensen zijn die Fitou het mandje kunnen geven dat Fitou thuis gewend is en ook de beweging die hij nodig heeft .
Wakker worden, buiten op het terras plasje maken, buikje vol eten met puppymelk, spelen, drolletje leggen, mede pupjes ambeteren, leren aanvallen en aanvallen afslaan en dan een dutje doen.
Dat is zowat in grove lijnen onze ochtend bezigheden. We hebben van alles even veel plezier en ondertussen kunne de baasjes ons normale verblijf in de living een grote beurt geven. Bij de baasjes begint dat ook al routine te worden , ieder heeft zijn eigen taak. Opruimen van de vieze rommel, dweilen, overtrekken aanbrengen aan bench en kussen, ondertussen de groten nog eten geven. Het loopt best vlot en binnen het uur is alles in orde.
Na het spelen kruipen we allen dicht bij elkaar de twee manden die steeds klaar staan op het terras. Daar kunnen zij die moe gespeeld zijn een dutje doen. Deze morgen waren ze blijkbaar allen op t zelfde moment moe en zijn ze dicht tegen elkaar in één mand in slaap gevallen. t Baasje zegde het nog, als je hen zoiets opdraagt lukt het je nooit maar uit zichzelf is het een fluitje van een cent .
Straks krijgen we weer bezoek, verschillende toekomstige baasjes komen nog eens op kraamvisite. Dat laatste woord is al wat voorbijgestreefd, het is meer opendeurdag in de puppykleuterschool.
Het was al goed vanaf t moment dat we onze ogen open hadden. Stralend lente weer.Van t moment dat onze baasjes ook wakker waren mochten we al de eerste maal buiten. t Vrouwtje maakte puppymelk die in een oogwenk verdwenen was.
Twee schalen kregen we en ons moe, Hera en Heros die gewoonlijk op vinkenslag staan om de restjes in te pikken moesten bijna onverichterzake afdruipen. Het vrouwtje zag dat er nog zin in meer was en maakte nog een portie extra. Zelfs van die extra portie bleef maaramper genoeg over om een holle tand te vullen.
Ook deze middag mochten we buiten eten en toen zijn we een paar uren buiten gebleven. Het baasje had de twee manden buitengezet om een slaapje in te doen maar wij, sterke Drentenpups verkozen gewoon ons op de stenen te slapen te leggen !
Ook vanavond hebben we nog buiten gespeeld. Het was nog steeds lekker weer en de baasjes profiteren ervan om de sigarenproductie buiten te laten gebeuren. De baasjes hebben ons al zover dat we in geen tijd zeven worstjes op de kranten leggen alvorens verder te spelen. Als dat zo verder gaat hebben we al de pups zindelijk tegen dat ze naar de eigenaars gaan.
Soms vergissen we ons nog we kijken namelijk enkel vooruit. Dan zijn we met ons hoofdje boven de krant maar de achterkant van ons jonge lijfje is dan nog niet boven de krant ! ! ! En dan heb je wat ons baasje een graaf accident noemt.
Het baasje is zo fier als een gieter als m weer eens ziet dat een pup de bench verlaat, naar de kranten loopt, daar doet wat er te veel in zat en dan terug naar de bench trippelt ! Hij verkondigt dan ook aan iedereen die het horen wil dat de slimste , intelligentste en verstandigste zindelijke pups bij ons in de living liggen groot te worden .
En vergis U niet hé, het gaa wel degelijk over ons ! ! !
Super zelfs ! We kunnen niets anders melden dat het allemaal prima naar wens hebben die negen kleine dreumessen in de puppyren.
Er staat een automatiekske op. Dat piept als die honger hebben en dat zwijgt als het voldaan is. Vlak voor dat zwijgen , tussen het eten en het slapen moeten ze dan nog eens hun tanden uitproberen op oren, poten en staarten van wie het dichtst in de buurt komt.
Het prachtige weer komt ons goed uit. Sinds een week krijgen de kleintjes hun boterhammekes buiten op het terras. Dat scheelt een slok op een borrel bij het proper maken van hun privé living. Als er niemand over die natte kranten loopt te baggeren en je kan doorwerken is het een klus van goed vijftien minuten. Loopt dat kleine grut daar tussendoor dan heb je meer dan een half uur nodig en heb je er ook nog een zenuwinzinking haast bovenop !
Donderdag mogen ze voor de eerste maal mee met de auto. Het gaat geen lange rit worden, we trekken donderdagvoormiddag naar het Binnenhof, onze dierenkliniek om de pupjes te laten chippen en te vaccineren. Dat gaat nog een kleine volksverhuizing teweeg brengen.
Nog goed !
Speciaal voor de zes bloglezers die gereageerd hebben op het bericht van het nieuwe boek het lied der grotten in de reeks de aardkinderen van Jean M. Auel.
t Baasje heeft het voorwoord en het eerste hoofdstuk gelezen en kan vertellen het zit weer eens goed met het boek. Nog steeds dezelfde prachtige schrijfstijl, informatief en spannend.
Wat het verhaal betreft, want daar waren ze het meest nieuwsgierig naar In het eerste hoofdstuk: Drie holenleeuwen dood, één mannetje en twee leeuwinnen, die de bewoners van de derde grot konden belagen. Van de bewoners niemand gekwetst. Morgen waarschijnlijk meer nieuws.
Al een week eten de pupjes buiten op het overdekte terras. De temperaturen zijn best aangenaam maar we merkten dat de pupjes toch telkens plaatsjes opzochten waar het wind vrij is.
Daarom hebben we nu aan de zijde van de tuin het terras windvrij gemaakt tot op een hoogte van 80 centimeter. Het kleine spul geniet nu nog meer van de lente. Lekker eten, geen wind meer en het zonnetje op hun bolletjes, wat wil je nu nog meer. Ook de regen van gisteren en eergisteren kon hen niet deren.
Het is mooi om zien hoe ze het hoofdbestuur mee naar buiten volgen. Even in de handenklappen en een beetje aanmoediging van het genre komen eten jongens en meisjes en het Drentensliertje staat in geen tijd op het terras. Ook in de omgekeerde richting gaat het vlotjes. Ze blijven wel ongeveer een half uur buiten, ruimschoots de tijd om te doen wat een pupje moet doen buiten eten en slapen (iets met sigaren maken).
Als ze dan terug binnenkomen en je steekt de verwarmingslamp even aan dan zie je de koukleumen onder hen hun lekker plaatsje opzoeken. Nu de wind gebannen is op het terras heeft de lamp ook merkelijk minder succes.
Het is echt plezant de pups te observeren en de resultaten op te merken van wat je doet om het hen steeds comfortabeler te maken. En wees maar zeker dat je verandering in gedrag opmerkt !
Deze morgen heb ik geluisterd naar VRT-radio met daarin een uitzending over het lezen van allerhande boeken en welke indruk ze hadden nagelaten.
Eén van de luisteraars had, naar aanleiding daarvan, een berichtje gestuurd over een boek dat hij eind vorig jaar had gelezen en waarbij hem van emotie de tranen in de ogen waren geschoten.
En, vervolgde hij: "ik schrei er nog altijd van als ik er aan terugdenk".
De vraag over welk spannend boek dat wel mocht geweest zijn ?
Gisteren heeft het baasje dus het zesde boek van Jean Auel gekocht over de evolutie van de mens in de préhistorie. Maar ook hier in de puppyren is er in die vier weken heel wat evolutie geweest.
In de eerste week waren de pups al blij dat ze bij Belle een tepel vonden en dat ze erbij geraakten. Je moet het maar eens proberen met gesloten oren en ogen, met je pootjes aan de zijkant van je lichaam.
Dan konden ze Belle vinden omda na veertien dagen de oogjes open waren en ze konden ook hun pootjes al gebruiken waarvoor ze eigenlijk gemaakt waren.
In de derde week was het aanbod in de milkbar nog steeds hetzelfde maar de consumenten kregen grotere dorst. Nu moesten ze er achter komen dat met de tong slabberen ook voordelen had. Zeker als er van die lekkere puppymelk op het menu stond.
Die tandjes die ook te voorschijn kwamen gaven meer houvast aan moeders tepel die dat maar matig kon appreciëren. Tot er bloed bij te pas kwam en toen was er enkel nog de schotel puppymelk waar nu al wel brokjes onder geweekt waren, of zoals in het begin de brokjes door de blender waren gepasseerd.
Dat die brokjes ook de nodige energie verschaft is mekbaar aan de pups hun speelgedrag. Voornamelijk als ze buiten mogen op het overdekte terras. Favoriet speelgoed hebben ze altijd bij zich in de buurt. Een stel oren, een staart of pootjes die in de lucht steken van een pup die zich ligt te rollen. Dadelijk hangt er een broer of zus aan.Dat alles gedaan wordt met van die scherpe puppytandjes is aan het gekrijs of geblaf te horen.
Iemand die zulke pups niet gewend is, moet vast denken dat er een varken gekeeld wordt hier in onze huiskamer, zo gaat het er soms aan toe
De groep reizigers liep over het pad langs de rechteroever van de Grasrivier,
De groep reizigers liep over het pad langs de rechteroever van de Grasrivier,
Zo begint het lied der grotten, het zesde boek in de serie de aardkinderen van Jean M. Auel.
Als er één van de dagen een bericht niet verschijnt dan is het baasje zijn tijd vergeten, lijfelijk nog wel op aarde aanwezig maar geestelijk met zijn gedachten in de préhistorie.
WANT de standaard boekhandel heeft daarstraks gemaild dat het lied van de grotten van Jean M. Auel op hem lag te wachten in de boekhandel in Turnhout.
Nu was het lezen de laatste tijd enkel beperkt tot de dagelijkse krant, enkele artikels in den Humo en heel af en toe nog eens iets van Pieter Aspe.
Maar op het boek dat het sluitstuk moet zijn van de zesdelige serie over de evolutie van de préhistorische mens tot moderne mens, zat m al jaren te wachten.
Toen het hoofdbestuur enkele weken geleden op zoek was naar boekjes over Drentsche Patrijshonden vroeg hij terloops wanneer het lied der grotten zou verschijnen. De vriendelijke dame vertelde dat het einde van de maand zou zijn, waarop het baasje gelijk een exemplaar liet reserveren.
772 bladzijden liggen op hem te wachten, dat lukt m niet zoals een Aspe in enkele uren. Als er geen bericht verschijnt je weet dat m bezig is
Met de jachttraining is ze krediet bij de baas aan het verliezen, als ze tegen volgende woensdag het zit en blijf niet onder de knie heeft neemt de baas Heros mee op training heeft m al gezegd. Voor de rest was de training gisterenavond vooral NAT.
Maar met de pupjes is ze een waardige hulp voor Belle. Soms is ze wel wat bruut met de pups. Toch bruter dan Belle maar we zullen maar denken ieder zn eigen stijl. De pups spelen ook graag met Hera, het klikt echt tussen hen.
Haast ganse dag is ze samen met Heros rond de ren te vinden. Zit hun neus niet DOOR de mazen van het hekwerk dan er toch wel volledig TEGEN.
De kleintjes liggen dan met hun kleine pootjes tegen die groten hun snuit te duwen of te slaan. Maar vooral is het kermis voor de beide patijen als de pups gegeten hebben . We geven de groten en de kleintjes gescheiden eten omdat anders Belle & co hun grote tongen door de puppymelk draaien en nog bitter weinig overlaten voor wie het bestemd is.
Als de pups dan gegeten hebben komen ze alle tegen de puppyren staan waar aan de andere kant drie grote loebassen klaar staan om die puppysnuitjes een wasbeurt te geven.
Eén ding is spijtig, vorig jaar is Hera schijndrachtig geweest, het zou nu op dit moment een schitterende hulp geweest zijn voor Belle die op dit moment nog wel melk heeft , maar de brute kracht van de negen geweldenaars niet meer aankan. Ze krabben en bijten Belle tot bloedens toe om toch maar zeker de goede tepel niet te missen !
Maar ook dat lossen we op door maar drie of vier pups te laten drinken onder toezicht van t baasje. En dat lukt best, zowel voor Belle die het als een opluchting ziet, verlost te zijn van die spannende melkklier en de pups, gewoonlijk de lichtste krijgen het beste wat er te krijgen is !
Monika Hazekamp, Drentenliefhebster in Duitsland, heeft nog eens een bericht voor ons. Regelmatig mailt ze ons om prettiger zaken dan vandaag. Vandaag is het omdat ze in Hochmoor , dat ligt in Duitsland vlak bij de Nederlandse grens ter hoogte van Doetinchem, een bejaarde Drent gevonden hebben. Lees maar even mee wat Monika te melden heeft.
Jan
Hoi Jan,
in Deutschland in de beurt van de A 31 (Hochmoor) is deze oude teef in verwaarloste, afgemagerte toestand gevonden.
Geen chip geen tato. Ze blijkt niet in huis gehouden worden te zijn (niet zindelijk). Ze is gevonden en na een dierenkliniek. Nu is weer wat beter en moet eigentlijk in een dierenasyl. De meiden die in de kliniek werken hebben het voor elkaar dat ze nog even mag blijven. Dat mag natuurlijk niet lang duuren.
Nou dachten Sonja en Marian, dat ze deze teef een keer bij vermiste honden gezien hebben. Maar wij vinden niets terug. Heb jij een idee?
Sinds een paar dagen geeft Belle niet graag zelf eten meer aan de pups. Het is begonnen vrijdagavond, zaterdagmorgen toen de pups en zij zelf zo geschrokken zijn van het vuurwerk waar het baasje zo furieus boos om was.
Belle bloedde toen uit een tepel. Waarschijnlijk door het opspringen van het schrikken heeft één van de pupjes haar gekwetst met zijn scherpe tandjes.
Nu doen we het zo dat er telkens maar drie of vier pups bij Belle gelegd worden om te drinken. Het baasje blijft dan bij haar zitten om haar rustig te houden en de pupjes in toom te houden.
Belle krijgt nu ook terug haar normale voedsel. Geen speciaal eten meer om de melkproductie te stimuleren, wij proberen zo de melkproductie minimaal te krijgen en zelfs te laten stoppen.
De pups eten nu toch al enkele dagen zelfstandig, dat afbouwen kan dus perfect, het is enkel het nog melk hebben van Belle dat ons noodzaakt de pups bij haar te laten drinken. Gewoonlijk zijn het de lichtste die we daar voor nemen. Zij die iets meer wel kunnen gebruiken.
Neen het heeft niets te maken met konijnen zonder oren, we willen maar zeggen dat je haast struikelt over de konijnen in het bos en dat er bepaalde Drenten, jullie wel bekend,geen oren hebben om naar de baas te luisteren!
Het waren Hera en Heros die mee waren naar ons bos. Ze wisten niet wat ze zagen want de konijnen vlogen alle kanten voor hen uit. Dat wil ook zeggen dat we in no time volledig verspreid waren in het bos. En zo liep het baasje met twee leibanden rond zijn nek in het bos terwijl Hera en Heros van geen leibanden bewust waren.
Maar dan komt het, normaal komen Hera en Heros vlot terug als t baasje hen roept, behalve vandaag dus. Oren horen bij konijnen zullen die twee gedacht hebben en dus zij deden maar aan.
Toen het baasje zich van hen niets meer aantrok en zijn weg gewoon vervolgde zagen ze toch in dat ze fout bezig waren en kwamen in volle vaart achterna ! Eens aan de lijn waren ze goed bezig om een heuse slede voort te trekken, er stond geen maat op vandaag. Zulk gedrag kan alleen maar een voorbode zijn van veranderend weer besloot het baasje.
De lezers kunnen er haast zeker van zijn, neem maar een paraplu mee als je het huis uitgaat, ge gaat hem kunnen gebruiken, zegt dat de Jan het gezegd heeft !
En waar we geen kaas van gegeten hebben, gans het seniorennet lag blijkbaar plat, hebben we geen laatavond bericht niet meer. Maaaar vermits er mensen zijn die twijfelen of ze dan al dan niet kunnen slapen voor hen nog enkele recente portretjes
Deze morgen waren we met Belle in onze dierenkliniek het binnenhof. De problemen waren al een paar dagen in opmars. Het probleem was eigenlijk een luxeprobleem in deze zin dat Belle genoeg melk heeft maar het moeilijk heeft de pups te laten drinken.
De pups hebben nu tandjes en veroorzaken kleine wondjes aan Belles tepels. Deze morgen bleef een pup bij het opstaan van Belle aan haar tepel hangen .Dit zorgde ervoor dat Belle bloedde aan eentepel.
We hebben om negen uur een afspraak gemaakt en om half twaalf mochten we al komen. Belle maakte al lichtjes koorts wat op een ontsteking kan wijzen en Nelly heeft dus antibiotica voorgeschreven. Ze krijgt nu dus tweemaal per dag een ¾ pil en dat acht dagen lang. We moeten haar ook tweemaal daags temperaturen.
Voor het melkprobleem laten we nu per keer, maar maximum drie pups drinken. Dan blijft het baasje bij haar om haar gerust te stellen en de pups rustig te houden. Ook houdt het baasje zijn vingers tussen de puppootjes en Belles buik om geen verwondingen te krijgen door de nageltjes aan Belles gevoelige buik.
Bij de pups zijn we nu afgestapt van de Bambix die toch wel buikloop bij de pups veroorzaakte. Ze krijgen nu pupbrokjes die de blender gepasseerd zijn en vermengd zijn met puppymelk. Ook dit lusten ze met veel enthousiasme. Het resultaat was vanavond al merkbaar aan de geproduceerde worstjes !
I wil mij graag kandidaat stelle voor eenjopdie ik in de gazet hep gezien Ik kan echt rap tippe met ene vinger en ik kan wa rekene Ik denk dakkik goe aan de telefoon ben en nee ik ben ni echt ne sociale maar mense reagere goe op mij. Mijn spelling isniegt goe maar men persoonlekhijd is wel goe. Over men pree zulle we wel is babbele, ik stel gen ijse. Ik kan direkt beginne. Al bedankt voor een antwoort.
Groete Stef
PS. Omda mennen brief wa kord is, zet ik hier menne foto onder.
Antwoord van de directrice:
Beste,
Het is al goed, we hebben spellingscontrole op de computer.
Het is na wereldkampioen in Denemarken twee jaar geleden en de tal van andere kampioenschappen een zoveelste erkenning van dit fijne hondje van Roswitha .
Toch weer fijn dat Roswitha met haar gedrevenheid en passie voor haar honden toch steeds weer mooie resultaten haalt. Eenmaal een goed resultaat kan toeval zijn, maar dit bestendig resultaten halen moet de kwaliteiten van Felis toch wel bestendigen.
We kunnen het niet genoeg zeggen maar we zijn van de fanatiekste supporters van de Van Drentenpassie roedel.
Een heel dikke proficiat van ons
Belle & co
Oma Felis, foto "geleend" van de Van Drentenpassie site
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
