Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
23-04-2011
Onze zoon heeft ook een blog !
Onze zoon heeft ook een blog !
Dit melden U met fierheid de ouders van Kiet, Belle en Ferron.
Daarstraks toen Luc en Katia met Jef en Fien hun Kiet bij ons in Vosselaar kwamen ophalen deden ze met vier wat geheimzinnig en t baasje moest goed na de middag maar eens op t Bas en Belle blog of in de mailbox kijken.
En dit onderstaand bericht vonden wij op het in onze mailbox ! ! !
Hey Jan en Simmone, Belle , Heros en Hera,
ongetwijfeld stelden jullie jezelf al de vraag : "Hoe zou het met onze Kieter-Wieter zijn"???
Wij waren dus razend nieuwsgierig en wilden alles laten vallen maar dat kon op dat moment nog niet. Reden onze dochter Kiki die vanaf vandaag ook het Max en Bente blog overneemt was nog hier, en t baasje was samen met Marian , haar baasje, de paperassen nog aan het doornemen.
Welke Drentenmoeder kan nog van zich zeggen dat zij twee kinderen heeft die op het www actief zijn als hondenauteur ? Ik ken er maar eentje en dat is ikki ons moe Belle.
Wat een verschil tussen de twee dagen, gisteren en vandaag. Gisteren en de dagen voordien nog negen stuks van dat kleine gespuis en dan de rust wanneer er nog maar zes waren.
Gisteren is het ons duidelijk geworden waarom fokkers die niet om den brode fokken houden van nestjes van zes pupjes. Ons vorige en eerste nestje was er ook eentje van zes pupjes, zalig was dat. Allen gezond en in de hand te houden, controleerbaar kunnen we het ook noemen.
Niet dat die negen oncontroleerbaar waren maar als je het verschil in werk ziet wat je met drie pups meer hebt dan is dat verschil immens !
Waar we ook razend benieuwd naar zijn is nieuws van de eerste nestverlaters en voornamelijk hoe hun baasjes de eerste nacht overleefd hebben. De drie gezinnen waar Kwispel , Kody en Kyra-Luna zijn terecht gekomen, zijn alle op verlof met hun hondje of hebben verlof thuis genomen om twee weken voor hun pupje te zorgen. We zouden vandaag en toch zeker deze morgen eens spiegel willen zijn daar ter plaatse de slaapogen eens van wat dichterbij bekijken !
Hier vandaag hebben we nog een druk komen en gaan, als er straks weer vier puppies de grote wereld instappen met hun nieuwe baasjes. Daarover straks meer
Belle & co
Kiki gaat naar Marian in Arnhem NL
Kyra-Belle gaat straks naar Gonda en Anton in Heijen NL Kibbels blijft in Belgie bij Annemie en de kinderen te Pulle
En ook Kiet blijft "Bels" bij Luc Katia en de kinderen te Berlaar in de buurt van papa Ferron
Aanvankelijk waren ze met drie die morgen hun hondje zouden komen ophalen. Annemie die eerst zondag wou komen wegens verblijf aan de kust heeft nu toch gevraagd om morgen haar Kibbels te komen ophalen.
Behoudens tegenbericht komen Gonda, Marian, Luc en Katia respectievelijk hun Kyra-Belle, Kikki en Kiet ophalen.
Blijven er nog twee over voor zondag wat gaat het hier stil zijn. Het is nu al stil in verhouding met eergisteren en nu zijn er nog maar drie weg. Inge en Yvonne hebben al gemaild dat de rit naar Minderhout niet rechtstreeks was of direct zoals het bij het spoor een geijkte term is. Twee stops om de maag te ledigen in terugstand hebben ze moeten maken. En dan bedenken we dat we slechts in allerlaatste instantie bij elke pup nog snel een keukenrol hebben bijgeleverd. Van een nuttig accessoire gesproken ! ! !
Ondertussen hopen we op een rustige nacht met een normaal aantal slaapuren. Het zal wel meevallen denken we. Nadat de eerste eigenaar hier aankwam vielen de zenuwen gewoon weg en was er blijkbaar nooit geen zenuw aanwezig geweest
Die waren toen nog met zes Kody, Kwispel en Kyra-Luna, zijn daarstraks met hun nieuwe baasje vertrokken. Kyra-Luna gaat Minderhout onveilig maken vanaf vandaag. Maar Kody en Kwispel gaan met gans de familie nog eerst een lang weekend doorbrengen in Zeeland vooraleer ze terug naar hun definitieve thuishaven Veldhoven in Nederland gaan.
We hebben de eigenaars nog enige goede raadgevingen meegegeven en dan ook dat puppypakket dat in oorsprong geschonken was door de diernekliniek maar dat nadien nog stevig is bij aangevuld door Nelly, Roswitha en wijzelf. In laatste instantie hebben we er nog maar een nieuwe keukenrol bijgevoegd omdat deze pupjes, in tegenstelling tot het vorige nestje, geen autotraining hadden gehad. Tenzij tot bij de dierenarts voor het chippen. Het vorige nestje was heen en weer mee geweest naar de Charente, die hadden toen al 1600 kilometer in de pootjes
Nu de eerste vertrokken zijn, en met het dreigement dat we de pupjes komen terug halen als ze geen goede behandeling krijgen, is de top er af. Al bij al is het afscheid goed verlopen en verwachten binnen de kortste tijd de eerste fotos van de pups hun nieuwe habitat.. Dat hebben de nieuw eigenaars ons toch plechtig beloofd, en we gaan hen dan daar ook ten gepaste tijden aan herinneren.
Jullie blijven het toch mee volgen ?
Belle & co
Kyra-Luna die vanmorgen foutief door Kyra-Belle was verwisseld, ja de baas had vannacht ook niet zijn beste nacht...Ondertussen is ze in Minderhout aangekomen
Het is de titel van een boek van schrijver Aster Berkhof, afkomstig uit Rijkevorsel en wereldberoemd in België.
Dat was waar we daarjuist aan dachten toen we de negen pups een laatste aan het wegen waren. De laatste maal één voor één de pups uit de ren halen, wegen en nog een fotootje voor het nageslacht.
We mogen stellen dat ze het goed hebben gehad bij Moeder Belle en hun halfbroer en zus en de baasjes. Acht weken haast hebben we ze onder onze hoede gehad en alles is prima verlopen. Belle heeft ons de eerste vier weken het voorbeeld gegeven hoe zij met de pupjes omging. Als de nieuwe eigenaars even niet weten hoe reageren, dan hoeven ze enkel het blog even te raadplegen of het bijgeleverde dagboek van Simonne over de pups even open te slaan om te weten hoe ons moe het zo voortreffelijk deed.
Straks gaan de eerste drie de deur uit. Het zal met spijt in het hart zijn maar ook met een zucht van opluchting. Acht weken negen pups opbrengen tot wat ze nu zijn kruipt niet in je kouwe kleren, zegt dat de baasjes het gezegd hebben. En dan stijgt de bewondering weer voor dat ijverige Drentenmoedertje. Die eerst negen borelingskes geworpen heeft en dan, vier weken lang, dag en nacht en zeven dagen op zeven die borelingskes heeft omgetoverd naar jonge hondjes ! Chapeau voor Belle !
Vanavond gaan ze nog met zes slapen, in Veldhoven en Minderhout bestaat er veel kans dat daar morgenvroeg kleine baasjesoogjes te zien zijn. We wachten ijverig verslag vanuit die regionen, jullie toch ook ?
Belle & co
De drie nestverlaters van vandaag, Kwispel, Kody en Kyra-Luna
We missen ze nu al, Kwispel, Kody en Kyra-Luna. Ze zijn nog niet weg maar de gedachte dat het morgen al zo ver is wringt toch wel een beetje. Simonne heeft het zondag met de puppyborrel al tegen jan en alleman die het horen wilde gezegd, je mag blijven zolang je wil, maar eens je de pup genomen hebt om te vertrekken doe het dan ook dadelijk en blijf dan niet napraten !
En zo is het maar net, korte pijn van afscheid. Hoewel we er van overtuigd zijn dat we alle pupjes nog dikwijls gaan terugzien.
Daar is dan gelegenheid genoeg voor, met de clubmatch eind augustus, met de strandwandeling in Blankenberge begin november, de kaawpollekeswandeling en uiteraard de eigen terugkomdag rond hun verjaardag !
Zo hebben we het met het vorige nestje gedaan en daar zijn zelfs echte vriendschappen tussen de baasjes door ontstaan. Waarom dan nu ook niet ?
We hopen in elk geval dat het ook nu die richting uitgaat, aan ons zal het niet liggen, daar gaan we hard aan werken, beloofd op ons eerste communiezieltje
Het was Peter van het Hurktoilet, ons dagelijks gelezen Frankrijk Weblog die ons er op attent maakte in een artikel dat gisteren, -woensdag- op zijn blog verscheen.
Het handelt over het toegelaten bijten van Patou honden van bergwandelaars. Je moet even zoeken om te weten te komen over welke honden het handelt maar dan blijken het Pyreneese Berghonden te zijn.
Die honden bewaken de schapenkudden in de Franse Savoie tegen de daar aanwezige wolven. Daar zijn ze niet bevreesd om een wolf of een beer die te dicht bij de kudde schapen komt aan te vallen en te verjagen.
Nu zijn er echter ook bergwandelaars die deze grote hond als knuffeldier aanzien en zich onbewust van het risico te dicht bij de kudde wagen. Dat is dan buiten de waard gerekend, in dit geval de Pyreneeër. In het bericht kan je de uitspraak van de rechtbank van Albertville lezen en ook de video bekijken van eenPatouhond die een beer aanvalt en verjaagt.
Enkele jaren terug was zon Pyreneese Berghond het maatje van onze Bas. Het was Maya de hond op de kinderboerderij van het Giels Bos, de instelling voor gehandicapten hier aan het eind van de straat. Het was een herplaatser die zeer wantrouwend was naar vreemden en in een vorig leven veel slaag gekregen had volgens de boer . Met Bas en ons was hij echter de beste maatjes, ook omdat hij wist dat er altijd wel enkele Nic-Nac koekjes te verdienen vielen als hij ons aan het hek kwam begroeten.
Maar Maya met zijn slechte, versleten heupen, en ook onze Bas zijn ook alweer enkele jaren zaliger.
Als de pupjes in de tuin op het gazon spelen, en dat is zo vanaf 10u30 in de voormiddag tot een uur of zeven s avonds, dan gebeurt het regelmatig dat de passanten zulke beelden te zien krijgen.
Snuitjes door de draadopeningen, oogjes die amper open gaan en zeggen laat me verder dutten, of van die vragende ogen van kom je mee spelen ?. Stuk voor stuk zijn ze een foto waard.
Dank zij het uitstekende weer van de laatste weken hebben de pupjes een zalig leven gehad. Want wat kan er nu nog beter zijn voor een jachthondje dan zoveel als mogelijk buiten te zijn en dat haast drie weken lang.
Buiten zijn, in de zon of in de schaduw, zelf die keuze kunnen maken. Oppas hebben door moeder Belle, halfbroer en zus Heros en Hera. Op tijd en stond eten en drinken aangereikt krijgen door de baasjes, wel viermaal daags. Dan moet je toch een tevreden snuitje door de afsluitdraad kunnen steken
Terwijl de kleintjes kuilen graven in het gazon en onbezorgd achter elkaar hangen, in oren bijten, de afsluitdraad proberen te slopen en nog van die terminator toestanden is het hoofdbestuur druk bezig.
Het is de administratie en de infomap die de kopers meekrijgen die het grootste werk van de dag beslaat. Inderdaad, onze pupjes krijgen een handleiding mee, in het Engels is dat een Manual en in het Frans een mode d emploi.
De baasjes bundelen dat alles samen in een map, ieder hondje zijn eigen map . Het grootste deel is het dagboek dat het vrouwtje heeft bijgehouden vanaf het moment dat we met Belle op bezoek gingen bij Ferron. De dag dat eigenlijk alles startte !
Ook is het baasje al begonnen met de fotos zon beetje te sorteren en te schikken om later op de CD-rom te zetten die bij elke pup hoort. Alle fotos die gelukt zijn en er niet tienmaal bijsteken komen op die CD. Deze krijgen we niet klaar omdat de pups in drie dagen worden opgehaald en ieder krijgt dezelfde CD, dat is dus iets dat meekomt als de stambomen geleverd worden.
Vrijdag is dan de grote dag, dan zijn de eerste drie nest verlaters aan de beurt, Zaterdag komen ze er nog drie ophalen en zondag gaan de laatste drie hun toekomst bij de definitieve eigenaars tegemoet.
Het zal er gans anders aan toe gaan ten huize Faes. Rustiger alleszins, maarof dat het vertrek van het jonge leven gaart goed maken is nog maar de vraag
Zuster Mary Ann, die voor thuiszorg bedrijf werkte, was haar ronde aan het doen om aan huis gebonden patiënten te bezoeken, toen haar benzine opraakte. Het gelukkige toeval wilde, was er juist een Texaco benzinestation een huizenblok verder.
Ze liep erheen om een benzineblik te lenen en wat benzine te kopen. De bediende vertelde haar dat het enige benzineblik dat hij had uitgeleend was, maar ze mocht wachten tot het teruggebracht was. Daar Zuster Mary Ann onderweg was naar een patiënt, besloot ze niet te wachten en liep terug naar haar auto. Ze zocht of er iets in de auto lag dat ze met benzine kon vullen en liet haar oog vallen op de ondersteek die zij naar de patiënt bracht. Altijd vindingrijk, droeg Zuster Mary Ann de ondersteek naar het benzinestation, vulde hem met benzine, en droeg de volle po terug naar de auto.
Terwijl zij de benzine in haar tank goot, keken twee protestanten van de overkant van de straat toe... Een van hen wendde zich tot de ander en zei:
Onze Heros, twee en een half jaar oud nu, en sindsdien de beste reu ter wereld, (durfde er haast bijschrijven en grote omgeving) is sinds enkele dagen intensief met de pupjes bezig. Je staat er echt versteld van hoe rustig en kalm hij zich in de omgeving van de pups gedraagt .
Hij is dan zelfs nog geen vader van de pups mogen zijn vermits Belle zijn moeder is. Het karakter van haar heeft hij alleszins. Uren hebben we er al op staan kijken hoe hij rust brengt in het groepje pups en hoe die kleine hondjes rond hem hangen.
Alleen al maar door gewoon in de ren te gaan liggen brengt hij kalmte in de soms toch wel druk en soms woest spelende pups. Hij ligt daar dan maar en enkel zijn ogen bewegen zodat hij toch alles heeft gezien. Soms zijn we jaloers op zijn uitstraling op de puppies, een natuurtalent zullen we het maar noemen.
En dan zeggen dat hij bij toeval bij ons gebleven is. Het was helemaal niet voorzien dat we uit het Belles vorige nestje een reutje zouden houden. Twee teefjes in huis, Belle en Hera leek ons bij aanvang wel voldoende. Maar naarmate de tijd dat de pups bijons waren vorderde merkten we aan het karakter van Heros dat hij verdraaid veel gelijkenis vertoonde met het karakter van Bas.
Bas was toen een week voor de geboorte van de pups plots overleden aan een hartinfarct tijdens zijn dagelijkse wandeling in ons bos, en de herinnering was dus nog heel vers. Het houden van Heros is een beslissing geworden die ons nog geen seconde berouwd heeft. Wij hopen maar één zaak en dat is dat HIJ de pupjes niet het meest van alle gaat missen wanneer die na het komende weekend alle zijn uitgevlogen naar hun definitieve eigenaars .
Ze zijn vinnig, ze zijn vindingrijk, ze slapen ook nog graag en als het om hun bekje te vullen is zitten ze alle op één rij te wachten.
Pups van zeven weken oud, je raakt er gewoon niet op uitgekeken, en als je dan ook nog je kodakske bij de handhebt, dan maak je zulke fotos als onderstaande.
Ook Belle komt terug meer en meer in beeld. Het is alsof ze merkt dat het afscheid van haar pups er staat aan te komen. Maar daar hebben we aan gewerkt. Met de puppyborrel is al gebleken dat we haast alle pups ook nog regelmatig gaan terugzien, en dat vinden we meer dan fijn. Misschien gebeurt dat al met de clubmatch op 27 augustus .Dat zou mooi zijn wanneer de negen pups allen met de zes van vorig nestje zouden kunnen verbroederen.
Maar dat is toekomstmuziek, hier komen de fotos van gisteren
- Beller ; Ja, hallo, Ik bel u van op een afgelegen landweg om u te melden dat ik een zwaan heb omver gereden?! Wat moet ik nu doen.?
- Politie ; Wel 't is toch wildseizoen en voor zo'n bagatelle kome wij nu ni buiten..., je pluimt ze, ledigt ze en bereidt ze in de oven net zoals een eend of ander wild gevogelte...
- Beller ; Ahja?? Ah? OK! ... en wat doe ik met zijne moto?
Fitou is één van onze speelkameraadjes in ons bos hier in Vosselaar. Het is een zesjarige Border Collie reu, boordevol energie en goed luisterend naar zijn baasjes, kortom een fijne hond.
Echter door ouderdom en ziekte van de baasjes dient Fitou herplaatst te worden, zij kunnen hem de beweging niet meer geven die hij nodig heeft en verdient. Wij zoeken dus mensen die de plaats en tijd hebben om met Fitou bezig te zijn.
Fitou is zwart/wit met witte sokjes, gezond en heeft alle nodige inentingen gehad.
Reageren voor dit fijne hondje kan via ons blog (reageren onder mail ons in de rechterkolom) of rechtstreeks naar de eigenaars via telefoon 00 32 (0)14 61 11 08 te Vosselaar. Liefst na 18 uur.
Vandaag, ook voor ons Belle the day after is het al rust wat de klok slaat. Tijd om nog eens te rollebollen met haar kroost. Het is net alsof ze zelf aanvoelt ik moet het nu doen want volgende week is het finaal over
Zij vraagt dan mee binnen te mogen in de puppyren, spelen met de pups is nu meer dan aangewezen en ook die pups zijn steeds in om eens goed te rollebollen met ons moe.
Plots ligt ze dan op haar rug en vliegen er negen pups naar de tepels, dat is in twee weken niet meer gebeurd. Belle had toen verwondingen van de scherpe puppytandjes en wij hebben haar dan wat afzijdig gehouden van de pups. We hebben dan om de twee dagen enkele pups laten drinken om de melkproductie van Belle langzaam te laten afnemen. Vandaag hebben de pups de laatste drupkes opgedronken, en Belle liet het vrolijk toe !
Even later merken we dan dat ook Duracellekes plat geaken en dan zoeken de pups hun kussens op, tijd voor een slaapke zeggen we dan. Binnen een uurtje gaan die oogjes weer open en is het gras droog genoeg om nog eens op het gazon hun gangen te gaan. Dan is het de beurt van Hera en Heros om alles in goede banen te leiden.
Het spel en werk is hier prachtig verdeeld in ons roedeltje. Een nestje fokken is niet simpel als je het goed wil doen, voor de verdienste kan je beter andere zaken gaan doen, je nachtrust is zowat gehalveerd maar voor de ambience zoals gisteren en om te ontdekken hoe netjes die drie grote Drenten die kleintjes begeleiden en verzorgen daar doe je het voor zeker weten !
Belle & co
Puppyspel en ik mag het in goede banen leiden
Ze hebben me liggen, letterlijk en figuurlijk
Die grote kop die er bovenuit steekt da's de mijne
Van deze morgen tot op nu stond vandaag ten huize Faes alles in het teken van de puppyborrel voor de kopers van één van onze pupjes.
Vanaf deze morgen stond het vrouwtje in de keuken om alles klaar te krijgen tegen 14u30. Uur van afspraak met de Drentenliefhebbers. Van heinde en ver zijn ze naar Vosselaar afgezakt om hun toekomstig huidgenootje te komen knuffelen.
Vier hondjes gaan naar Nederland, eentje naar Heijen in Gelderland in de buurt van Nijmegen, eentje naar Arnhem en twee reutjes blijven wat dichterbij in Veldhoven vlakbij Eindhoven.
De Belgen gaan naar Berlaar, Minderhout, Pellenberg, Sint Amandsberg en ook weer dichtbij naar Pulle (je weet wel, van de enkele decennia geleden ingestorte brug op de E313 )
Of de pupeigenaars tevreden waren over het initiatief bleek uit de geanimeerde gesprekken en de belangstelling voor de kuren van de pupjes zelf. Die konden hun hartje ophalen op het gazon, dit door het nog steeds aanhoudend mooie weer.
Gans het gebeuren ging dan ook door op het terras en de tuin. We hadden het niet beter kunnen treffen, mooi weer, goede gezelschap en maar één gespreksonderwerp Drentjes !
Wij hebben er alvast van genoten hoewel het toch flink wat werk inhield, maar de tevreden en enthousiasteDrentenliefhebbers liet veel vermoeidheid verbleken.
Vanaf vrijdag gaan de eerste drie pupjes uitvliegen Toevallig alle naar het Noorden, de grens over. Zaterdag volgen er nog drie en zondag gaan de laatste drie als paasdrentjes naar hun eigenaars.
Belle & co
Welk is jouw hondje was de meest gestelde vraag
Belle verliest haar pupjes niet uit het oog
Onze pa Ferron met nageslacht "heb ik dat gedaan ?"
Voor de mensen die straks op de puppyborrel komen en nog moeten zoeken naar nummer 25 in onze straat hebben we het makkelijk gemaakt.
Het is aan die enorme roze bloementuil aan de rechterkant van de straat. Onze Japanse kerselaar staat volledig tot het laatste bloemetje in bloei.
Dikwijls hebben we het zelf gemist als we weer eens voor weken in Frankrijk vertoefden maar dit jaar, door de komst van de pupjes, zien we, en kunnen we genieten van zijn bloemenpracht. Dit duurt spijtig genoeg maar tot de eerste regenbui, enkele druppels en heel de Japanse bloemenpracht is foetsji (klinkt nog Japans ook).
Zoals hierboven al gemeld, we houden vandaag puppyborrel. We houden daaraan omdat in het verleden is gebleken dat het de band tussen de verschillende pupeigenaars toch wel versterkt en we op die wijze ook nog contact kunnr-en houden met onze puppies.
Op de dag zelf kunnen wij ontspannen (?) met de mensen een babbeltje doen over (uiteraard) hun pupje. Welk voedsel gaan ze in huis moeten halen, hoe gedraagt het pupje zich bvb s nachts, of in de roedel. Wat weegt mn pupje nu al. Moeten we iets speciaal voorzien ? Honderden vragen, duizenden antwoorden. En ieder mag zn puppje nog eens komen knuffelen en zien spelen met zn broers en zussen.
Met het H-nestje, dat van Heros en Hera onder andere, vonden de pupeigenaars dat een tof en zinvol initiatief en dus was het ook voor ons haast noodzaak van dit ook vandaag in te richten.
We zien wel wat het geeft, in elk geval deze namiddag hebben wij het kot vol volk, volgend nieuws waarschijnlijk vanavond laat op de avond
Paasmaandagwandeling 25 april te Herent (bij Leuven)
Paasmaandagwandeling 25 april te Herent (bij Leuven)
Om Paaseieren te rapen, zullen we wellicht te laat komen, maar onderweg pikken we wel een graantje mee Het initiële volledige parcours van de wandeling is geschat op +/- 8 km. Naargelang de weersomstandigheden kan het traject worden ingekort of verlengd; voor diegene die om één of andere reden een kortere trip willen maken, is gezorgd. Het wordt een gevarieerde en stevige promenade: stukje dorp, stukje vlak, maar ook heuvels, dalen, holle wegen, bos, veld en grasvlakten. Onderweg stoppen we om wat te rusten bij een drankje en koek.
Wij komen om 14u. samen te 3020 Herent ter hoogte van het huis in de Percilstraat 7. In de woning kan er gebruik gemaakt worden van het toilet voor en na de wandeling. In ruil voor die luxe gunst van de eigenaar van het pand vraagt het Bestuur aan de deelnemers om na de wandeling samen te komen in het privézaaltje aan het toilet om tegen een democratische prijs een drankje te nuttigen. U kunt er terwijl wat uitrusten vóór uw terugreis en nog gezellig napraten ook. Mogen wij vragen de honden gedurende die tijd in de wagen te laten: normaliter is elke hond (ook een Drent) wel moe na het afgejakker dat ze in de poten hebben. Voor honden die om één of andere reden nog niet volwassen genoeg zijn om alleen in de wagen te worden achtergelaten, maken we een uitzondering. Neem hierover met iemand van het Bestuur contact op tijdens de wandeling.
Route:
1) E314, afrit 17 WINKSELE (niet Herent, noch Wilsele ! ) U komt op de N2; neem richting Brussel. Na 800 m rechtsaf = Grote Molenweg; na 500 m linksaf = Godelindestraat; na 100 m rechtsaf=Maleizenstraat; onderaan rechtsaf=Schotstraat tot aan T-kruispunt rijden=Rijweg. Linksaf, brug over de spoorweg, 1e straat rechts=Winkselsesteenweg, volgende straat rechts=Percilstraat.
2) Voor de mensen die uit de richting Mechelen komen via de Mechelsesteenweg =N26 sla in Herent rechtsaf ter hoogte van transporteur Vandenbroeck=huisnr. 662. Altijd rechtdoor tot aan een bocht (90°) naar rechts=Winkselsesteenweg; 50m verder linksaf=Percilstraat.
Geraakt u onderweg in de problemen, bel dan het mobiel nr. 0032 485 517 995.
Bij beide routebeschrijvingen bevindt het huisnummer 7 zich vooraan in de Percilstraat. Er is geen parkeerplein (tenzij er tegen die tijd een mogelijkheid zou zijn op de vroegere parking van de fabriek Henkel wat verderop). De autos dienen geparkeerd in de straat of aanpalende straten. Denk eraan de opritten van de bewoners niet te versperren en voorkom dat de honden er op hun privébezittingen p
Gemakkelijkheidhalve wordt de deelname aan de wandeling betaald onderweg tijdens de jeneverpauze. En zoals altijd wij verheugen ons op jullie komst ! Bestuur BVDP
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
