Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
10-06-2011
Gedaanteverwisseling
Gedaanteverwisseling
De ongelovige Thomas, één van de 12
apostelen, is duidelijk van gedaante gewisseld. De nieuwe lijkt verdacht veel
op een zekere Louis Michielsen. Die is niet meer woonachtig in Palestina maar
ergens tussen Turnawt en Kaastel. (Turnhout en Kasterlee voor de niet
Kempenaars).
Deze morgen kreeg het baasje een reactie
in zijn mailbox op een mail van gisteren waarin het baasje aan Louis meldde dat
de preien in de tuin zo snel groeiden dat hij er binnen enkele weken zijne vélo
tegen kon parkeren ! Dat is lichtjes overdreven maar allee, ne goeie verstaander
heeft maar een half woord nodig, sommigen iets meer !
Groot is de verbazing van ons baasje
wanneer hij merkt dat Louis twijfelt aan het baasje zijn tuincapaciteiten en
dan krijgt het baasje zulk antwoord van Louis: Ik geloof NOOIT
dat Gij ginder ne velo
hebt ,zo JA ik verwacht voor de middag een foto op BLOG
Nu blijkt dat Louis ons baasje
helemaal niet goed kent of hem eens goed uit zijn kot wil lokken.
Waarschijnlijk is het dat laatste en dan gunnen wij hem van ganser harte zijn
overwinning. Het baasje heeft dus twee van de vier fietsen uit de garage gehaald
en tegen de gevel van het huis gefotografeerd. Hij heeft zelfs gewacht tot de
honden er voorbij liepen om te vermijden dat de Louis zou vertellen dat het baasje
gefoeffeld zou hebben. (iets wat hij zeker zou doen, al was het maar om Louis
terug te pakken) Trouwens er zijn hier echt vier in orde staande fietsen, en neen
Louis die andere twee haalt het baasje niet uit de garage.
Hieronder de bewijzen van Louis
ongeloof.
Belle & co
de "oude, originele" ongelovige Thomas
de nieuwste versie van de "ongelovige" tijdens de kaawpollekeswandeling van dit jaar
Er is iets permanents aan het blog
verandert. Gisteren heeft het baasje zijn belofte waargemaakt en in de
linkerkolom van het blog een foto toegevoegd van Monika Donkervoort.
Het was Monika dievorige week het cijfer 200.000 op de teller
van het blog kreeg. Zoals afgesproken nam ze daar ook een foto van als bewijs.
Vermits het baasje enkele dagen
daarvoor had beloofd van hij/zij die de 200.000° was voor eeuwig beroemd zou
maken moest hij wel zijn belofte nakomen. Daarom staat er nu op een heel goei
plaats, links van het actuele artikel een mooie foto van Monika.
Het baasje kreeg gisteren al een
mailtje uit Duitsland, want daar woont Monika, waarin Monika uitlegt dat ze
best blij is met de erkenning en dat ze nog dikwijls ons blog gaat volgen.
En wij wij zijn blij dat we nu ook
iemand op t blog hebben die voor eeuwig beroemd is
Nu moeten we het baasje in t oog houden,
hij is nog bekwaam van de fotos van Wiebe die hij daarjuist heeft binnen gekregen
van Anita, op ons strafblad te schrijven.
Om duidelijk te zijn geen van ons
drieën is dit op de twee onderstaande fotos. Zon vetlappen zijn wij niet
alhoewel er hier bij het hoofdbestuur toch andere stemmen opgaan!
Het baasje zegt zelfs dat Belle het
heeft doorgegeven aan haar jongste pups. Dan laat hij fotos zien van het blog
van Kiet, goed vuil en smerig. Ook Kiki is niet zon properke maar dat is een
jufferke en die gaat zich achteraf wel afspoelen in de beek.
Nu zegt het Baasje dat m toch nog
een fotootje van ons gaat bijplaatsen, dat alleen om te zeggen dat de Wiebe
niet alleen een vetlapke is.
De drie
directeurs van Maes, Heineken en Duvel nemen elke morgen om 10 over 7 samen de trein naar het werk. Op zekere morgen is er een serieuze vertraging en ze besluiten daarom iets te gaan drinken. Ze stappen een café binnen waar ze meer dan 120 verschillende biersoorten hebben. De directeur van Maes roept : 'Patron, drie Maeskes alstublieft.' Nadat hun glas leeg is, roept de directeur van Heineken : Hallo, barman, kan jij ons nog effe drie Heinekens serveren asjeblief !' Nadat deze uit zijn, is het de beurt aan de directeur van Duvel : 'Patron, breng jij nog eens 't zelfde als 't kan !' De directeurs van Maes en Heineken schrikken en kijken elkaar verwonderd aan. Plots zegt die van Heineken: 'Man, hoe kan dat nou,.. jij bent directeur van Duvel en jij bestelt drie Heinekens ? 'Wel, ja,' zegt de directeur van Duvel, op zijn uurwerk kijkend, 't Is nog wat vroeg om bier te drinken hé..!.'
Dat is alvast het standpunt van
Heros. De hele buurt zal het weten dat zijn etenkom leeg is. Al van klein af
doet hij dat, een kom die niet in de staander zit daar zeult m overal mee
rond.
s Morgens krijgen we oud brood, dat
is al jaren zo, hier in de Charente is dat uiteraard baguette of flute maar in
België is dat meestal bruin brood in sneetjes. Het zijn overschotjes van de
baasjes maar het baasje krijgt bij de bakker wekelijks zon twee à drie
oudbakken broden voor de hondjes. Nooit moeten de baasjes wat voor de
vogeltjes strooien want lang staat die etenkom niet vol.
Vandaag paradeerde Heros door de tuin
met zijn inox kom. Daar valt het nogal mee als hij ze per toeval eens laat
vallen, maar als hij dat doet in de living op een stenen vloer zijn de baasjes
al menigmaal opgesprongen van het schrikken .
De dag is hier weeral stralend
begonnen, en météo France geeft mooi weer met een beetje hoge bewolking. Tijd
dus voor het baasje om de krieken te gaan oogsten. Vandaag kunnen we dus met
recht en rede tegen de baas zeggen dat m den boom in kan.
Tegen vanavond zal de kriekenboom
weeral heel wat minder rood kleuren !
Neen ze heten niet Yuri of Pavlov,
maar gewoon tomate Russe. Het zijn er 35 en de eerste beginnen al vruchtjes
te dragen.
Het baasje plant deze variëteit al
enkele jaren omdat het zulke lekkere vruchten zijn die dan ook nog een heel
weinig pitten hebben. Die pitten heeft ons baasje vorig jaar gerecupereerd en
dit jaar gezaaid.
Enkele plantjes waren al uitgeplant
vorige maal toen we hier waren, eind april was dat. Omdat toen de ijsheiligen
nog moesten komen had ons baasje er maar vijf in volle grond uitgeplant.
Vandaag is de rest dan gevolgd. Het zal dit jaar wat later oogsten worden dan
de andere jaren, maar dat zal ons geen zorg wezen.
Het grootste deelvan de oogst zal toch in steriliseerbokalen
terecht komen of gelijk omgevormd worden tot tomatensoep. En daar houden de
Drentjes van Faes nu eenmaal van lekkere verse soep van eigen makelij. Het
baasje zegt bij herhaling dat we echte fijnproevers zijn, en meestal heeft m
dan gelijk.
Nu er de eerste dagen geen buien meer
verwacht worden in deze hoek van Frankrijk gaan we de plantjes maar goed water
geven. Veel water in combinatie met een warme zon is de beste garantie voor heel
lekkere tomaten, vrij van sproeimiddelen en EHEC-bacterieën !
En onze bijdrage aan de oogst zal je
jezelf afvragen ? Wij hebben het baasje gezelschap gehouden, zo dichtbij zelfs
dat we soms in de weg lagen
Vier studenten aan de hogeschool
arriveerden maar liefst twintig
minuten te laat op een belangrijk schriftelijk examen. De betrokken
hoogleraar,die zelf surveilleerde, deelde de studenten mee dat ze te
laat waren en om die reden niet meer aan het examen konden deelnemen.
De studenten probeerden de hoogleraar te vermurwen en voerden als
excuus aan, dat ze gevieren met de auto waren gekomen en dat deze een lekke band had gehad.
In dat geval, zo vond de hooggeleerde, verdienden de vier heren een
extra kans; een schriftelijk examen bij hem thuis, de week daarop,
op hetzelfde tijdstip.
Vanzelfsprekend was het viertal die dag stipt op tijd.
Elke student kreeg een aparte kamer toegewezen met een stoel en
tafel, waarop een gesloten omslag lag met de examenvragen.
Het gevreesde examen bestond uit slechts één vraag:
"Welke band was lek?"
Elke avond, nadat ze hun eten hebben
binnen gespeeld krijgt ons trio een kauwbeentje. Elke avond ieder eentje
kwestie van mooie witte tanden te behouden en als gezond (?) snoepje.
Belle en Heros zijn altijd als eerste
klaar, Hera doet het wat rustiger aan met knabbelen, behalve gisteren. Gisteren
heeft Heros waarschijnlijk nog ergens een overschotje van de dagen voordien
gevonden en dat stuk heeft hij triomfantelijk mee de tuin ingenomen.
Toen was hij pas populair bij moeder
en zus Die waren van het gedacht dat Heros wel wat zou laten vallen, wat dan
dadelijk door henzelf zou geclaimd worden. Maar Heros is wel slimmer, die is
van het gedacht wie spaart, heeft wat en heeft de dames op hun honger laten
zitten.
Het baasje heeft er op staan kijken
hoe de dames hun zoon en broer probeerden te verleiden tot meespelen. Want
meespelen betekent happen en bijten in elkaars poten en oren. En je kan niet
eten en happen tegelijk. Wat waren die twee dieren weer in de fabel van
Lafontaine ? Waren dat niet de raaf en
de vos ?
Niks nieuws onder de zon dus, die
fabel is ook al eeuwen oud, de realiteit en het heden zie je hier in onze tuin
Het was een drukke dag vandaag voor
mens en dier vandaag in Ferret. De dag vatte mooi, droog maar wel grijs aan.
Dan kregen we een bui van een uur waar ze in België de brandweer voor bellen om
kelders te komen leegpompen.
En dan klaarde het op en was het
aangenaam weer. Wij konden spelen in de tuin waar het gras stilaan zijn
natuurlijke groene kleur terug krijgt na die buien van de laatste dagen.
Het hoofdbestuur is dan ook in gang
geschoten, het vrouwtje heeft de druivelaars gefatsoeneerd. Gesnoeid kan me
niet zeggen, daar is het te laat voor. De sapstroom in de plant is te hevig en
bij kort snoeien gaat de plant te veel sap verliezen, sap dat hij nodig heeft
voor de druiven zelf.
Het baasje heeft de preiplanten
geplant die hij van Louis heeft meegekregen. Een goede 200 preien, afkomstig
uit Turnhout staan nu groot en dik te worden in La Magdeleine. Merci Louis, wij
gaan deze winter dikwijls aan Louis en Agnes denken wanneer er weer een lekkere
preisoep op tafel komt, of kabeljauw op een bedje van prei. Het erge daarvan
is dat wij Drentjes daar gewoonlijk niets van krijgen. Daar zorgt het baasje
wel voor die zou zelfs zijn bord uitlikken als er prei op tafel komt ! ! !
Morgen staat er weer werk in de tuin
aan te komen. Er staan nog zowat 40 tomaten planten te wachten op hun
definitieve plaats in de potager. Ook daar is het baasje liefhebber van. Het
zijn speciallekes die tomaten. Toch zeker die variëteit tomate Russe. Dat
zijn immens grote tomaten, die dan ook nog eens lekker zoet zijn. Deze plantjes
zijn gewonnen uit zaden die het baasje vorig jaar heeft genomen uit omaten die
even later op tafel kwamen.
Normaal hadden die tomaten al een
maand op hun definitieve plaats moeten staan, maar toen waren het de pupjes die
gans het jaarschema overhoop hadden gegooid. De pupjes waren dan al weg naar
hun eigenaars toe, maar de gevolgen van twee maanden enkel puppys verzorgen
waren toen nog heel vers.
Was het gisteren nog zonnig tussen de
buien door dan valt er nu een druilregen en is de lucht gans grijs en
overtrokken. We waren na die drie maanden droogte in België haast vergeten hoe
regen aanvoelde En het valt best mee kunnen we zeggen.
Het vrouwtje klaagt wel dat we te
dikwijls kleddernat terug binnenkomen, en ze zegt dat ze hier geen droogkast
heeft om al die hondenhanddoeken droog te krijgen. Van het baasje mogen we
tijdens de wandeling dan weer gaan graanjumpen. Het regent dan wel niet op
dat moment maar het graan is ook nog nat en dan zien we eruit dat het niet mooi
meer is. Kletsnatte vacht en slijkpoten, in combinatie met nog wat kleefkruid
en massas zaadjes. De baasjes weten wat doen als we terug thuis komen na de
wandeling.
Ook voor de tuin is deze regen een
weldaad, je ziet alles terug opkomen (vooral het onkruid) en alles ruikt terug lentefris.
De rozen geuren harder als ooit tevoren nu ze terug water krijgen dat niet uit
een slang komt.
Als er straks een pauze in de de
buien komt gaat het baasje de preien planten, dat wordt nu toch wel stilaan
tijd, maar ook die gaan het niet erg vinden dat ze in vochtige grond terecht
komen in plaats van beton Charentaise.
Die andere Charentaise, de krant Charente
Libre, geeft in elk geval voor morgen beter weer. Wie heeft er dan reden om te
klagen ?
Het heeft niks te maken met de brouwerij
Moortgat of hun product de Duvel, maar alles met het weer. Het is in de
Kempen en ook wel daarbuiten een gekende uitdrukking , het is duveltjeskermis.
Met andere woorden maar niet zo mooi omschreven het regent terwijl de zon
schijnt.
Dat heeft het hier vandaag meermaals
gedaan. Pijpenstelen regenen terwijl de zon ook schijnt. Dan is het kermis in
de hel en dan eten de duivelen ijzeren wafels vertelden onze ouders destijds.
Laat ze daar beneden mar eten wat ze
zelf willen is onze mening, die buien waren hard nodig voor de tuin. Deze morgen
wou het baasje nog de geïmporteerde preiplantjes gaan planten. Dat was buiten
de harde grond gerekend. In beton kan je geen prei planten tenzij met serieus
hamerende boormachines. Wij hebben geen Hiltis en daarom is de prei nog een
dag langer in de emmer met een bodempje water blijven staan. Maar morgen gaan
we ertegenaan zegt het baasje.
Door het aangename weer na de buien
hebben we een extra wandeling gehad. Het vrouwtje ging niet mee de tweede keer
en dus is het baasje ook aan extra lichaamsbeweging gekomen. Eerst is hij gaan
stappen met Belle en daarna nog eens een ronde met Hera en Heros. Geen van
dedrie heeft reclamaties laten horen
omdat ze weeral mee moesten.
Toen het baasje met Belle onderweg
was stond er boven Ruffec een regenboog van grond tot grond. Met aan elke kant
een pot goud dus ! Allee dat zeggen ze toch, dat er aan het einde van een
regenboog, daar waar hij de grond raakt, een pot goud hangt
Een vrouw
vertrekt zonder haar man op vakantie naar Mauritius.
Ze is er met
moeite aangekomen of ze slaat er al ne ferme vlezige zwarte aan de haak.
Het duurt
niet lang of ze duiken in de koffer met een stomende sekspartij als gevolg. Nadien vraagt de vrouw hem : 'Awel kastaar, zeg mij nu nekeer hoe gij
heet?' De zwarte : 'Ooooh madam, u moet mij
pardonneer maar dat kan ik u niet zeg!' Elke dag ontmoeten ze elkaar, hebben
seks,
en telkens
opnieuw vraagt ze hem naar z'n naam waarop hij haar tot vervelens toe altijd
hetzelfde antwoord geeft... 'sorry
madam, maar da kan ik u nie zeg...' Op een bepaalde avond zegt ze :
'Het was
hier m'n laatste dag en morgen vertrek ik terug naar huis,
dus nu kan
je me toch wel zeggen hoe je heet hé...?' Hij antwoordt : 'maar nee madam, u zal véél
teveel lach met mij...' 'Maar neen gij' dringt ze aan, 'er is daar toch geen reden toe?' Hij aarzelt nog even en fluistert dan : 'bon... ik heet Sneeuw...' Even aarzelt ze maar ze kan een ongelooflijk slappe lach niet bedwingen en
buldert het uit. De zwarte daarop in colère : 'ziet u wel, ik was zeker dat u ging lach met
mij!' Waarop de vrouw schaterend :
'ik was al
zinnens om aan mijn man de waarheid te vertellen,
maar hij zal nóóit willen geloven dat ik op Mauritius alle dagen dertig
centimeter sneeuw gehad heb...!
Gisterenavond hebben we nog een korte
inspectieronde gemaakt door de tuin en alles blijkt, op de droogte na, wel in
orde te zijn.
Gazon die normaal rond deze tijd
nog steeds groen zou moeten zijn heeft nu al de kleuren die hij normaal in augustus
heeft, geel.
De kriekenboom draagt mooi duizenden
kleine kriekjes, die oogst is voorbeeldig dus en in die boom ga je onze baas in
de loop van de week vaker tegenkomen. De oogst van de noten belooft
overweldigend te zijn dit jaar. De noten kunnen normaal pas eind september
geoogst worden maar de takken van de boom hangen nu al tegen de grond.
Het Mirabelle de Nancy boompje
heeft er deugd van gehad dat ons baasje het gesproeid heeft met bouillie
Bordelaise ofte Bordelaise pap. Dat is een goedje dat meeldauw tegen gaat. Er
is op dit moment geen greintje meeldauw meer op te merken op geen enkel blad.
Voor de appeloogst gaan we een
oplossing moeten zoeken zegt het baasje, we kunnen toch geen 500 kilo appelmoes
steriliseren voor later. De bomen hangen propvol appeltjes. Vrienden en
familie die in juli /augustus in de buurt komen zorgen er best voor dat ze nog
een plaatsje hebben in de koffer om een bak appelen van hier mee te nemen.
Straks gaan we in de moestuin onze
prei, geïmporteerd vanuit Turnhout (merci Louis) planten. Daarna staan er nog
een deel tomatenplanten (tomate Russe, en trostomaten) te wachten om op hun
definitieve plaats geplant te worden. Waar onze bazen dachten dat het dit jaar
een rommeljaar ging worden omdat alles door elkaar gegooid was door de komst
van de negen pups, al alles nogal meevallen zegt het hoofdbestuur. Zij zijn
alvast optimistisch, en wat zouden wij dan klagen in zon geval ?
Belle & co
Belle in beweging, of beweegt de omgeving ? Kiekjes, drie weken vroeger rijp dan normaal wegens het warme weer.
Vanavond te 20u15 draaiden we de koer
op van onze tweede thuis in Ferret een gehucht van het dorp La Magdeleine.
Acht uren heeft ons baasje nodig
gehad om tot hier te komen want we waren te 12u15 te Vosselaar vetrokken.
Op één file na, op de Périférique rond
Parijs na hebben we geen strubbelingen gehad. Ook die file op de Périférique
heeft het baasje handig omzeilt door de andere zijde van Parijs te nemen. Toen
we begonnen met aansluiten in de file voor de porte Bagnolet zag ons baasje op
de info borden dat er tot aan de porte de Bercy 26 minuten wachttijd was. De
andere kant richting West was vrij en daar heeft het baasje handig gebruik van
gemaakt. Op die 26 minuten waren wij langs de andere kant Parijs al helemaal
gepasseerd !
Van de andere kant gesproken Op de
A10 van Bordeaux naar Parijs stond er op een gegeven moment volgens de radio
een 200 km file richting Parijs ! We hebben het zlef gehoord op de radio en
zelf gezien op de snelweg.
Van op de aansluiting met de A6, vlak
bij Parijs tot voorbij Orléans en verder nog door tot haast in Blois ging het
verkeer harmonica gewijsrichting
Parijs. Dan weer stilstaan, dan weer eens langzaam rijden, maar goed ging het
voor niks ! En ondertussen stoomden wij tegen 130km/h in de tegenovergestelde
richting ! Vol van geluk dta we niet in die immense file stonden.
Morgen meer over de stand van zaken
hier in de tuin en omgeving.
Gisterenavond te laat geworden en vandaag ook kalm
Geen avond bericht gisteren, onze bazen, het ondertussen welbekende
hoofdbestuur was een avond gaan stappen met zus en schoonbroer. Zoals
gewoonlijk krijgen wij dan een taak opgelegd en dat was ook nu weer bewaken van
have en goed !
We hebben dat heel goed gedaan en t baasje had toch weer iets extra bij
uit een plastiek zakje, een teveeltje van t vrouwtje waarschijnlijk. Wij
wisten er wel weg mee zoals gewoonlijk. Het is al zo ver gekomen dat we niet de
baasjes eerst verwelkomen maar eerst aan het vrouwtje haar sjakoche gaan
snuffelen op zoek naar lekkere dingen !
Vandaag gaat het ook rustig blijven want we zijn vandaag en route
richting La Magdeleine voor een goei twee weken. Wij gaan bij het wandelen
terug graanjumpen. Ook heeft het baasje alle spulletjes mee om de
jachttraining van ons Hera verder te zetten. Nu ze de zit en blijf gesnapt
heeft gaat de baas met vernieuwde moed er terug tegenaan. Op 22 juni hebben we
de laatste training en tegen dan moet ze terug vorderingen gemaakt hebben.
En nu gaan we de laptop dichtklappen tot we vanavond kunnen berichten
over de rit en het weer ginds (blijkt gene vette te zijn).Tot vanavond dus
Het Automatisch antwoordapparaat van
de
opa's en oma's van tegenwoordig:
Goedendag, wij zijn momenteel niet bereikbaar maar U kunt een bericht
achterlaten door gebruik te maken van de volgende codes:
- Bent je een van onze kinderen: toets 1.
- Als we op de kleinkinderen moeten passen: toets 2.
- Als jullie onze auto dringend nodig hebben: toets 3.
- Als we de was en de strijk moeten doen: toets 4.
- Als we bij jullie thuis moeten oppassen: toets 5.
- Als we de kinderen van school moeten halen: toets 6.
- Als er voor aanstaande zondag een taart gebakken moet worden: toets 7.
- Als jullie allemaal naar huis komen en mee-eten: toets 8.
- Als vader een klus moet komen doen: toets 9.
- Als U een van onze vrienden bent: toets 10 en spreek uw boodschap in na de
pieptoon.
We bellen U terug zodra we tijd hebben...
Het is rustig in huis,
heel stil zelfs het enige dat je hoort is af en toe gesnurk van Belle .
Volgens het baasje heeft ons trio vannacht met de nacht gewerkt in een drie
ploegestelsel en hebben ze zwaar werk moeten leveren.
Dodelijk vermoeid,
afgemat, totaal leeg gewerkt. Het gaat hoog tijd worden dat ze een aangepaste
vakbond vinden die voor hun rechten opkomt, zo iets als het ASVVDP, wat staat
voor Algemeen Syndicaat Voor Vermoeide Drentsche Patrijshonden.
Ons baasje weet niet of
er veel toekomst is voor zon vakbond maar de eerste drie leden kunnen ze al
inschrijven.
Waarschijnlijk is het
zo dat ze met zn drietjes te veel geravot en gespeeld hebben met die twee
pups, Kiet en Luna gisteren. Ook uit die richting komt niet veel lawaai onze
kant uit Ook daar zal de vermoeidheid wel toegeslagen hebben. Luna ging
gisteren tijdens de wandeling al even liggen
Mogen wij ook nog eens komen spelen,
dat was de vraag van de baasjes van Kiet en Kyra-Luna ? ons baasje zegt dan dat zulke vragen hier ten huize
overbodig zijn. Een betere vraagstelling is bvb wanneer mogen we nog
eens komen spelen !
En zo kwam het dat deze namiddag onze
tuin weer vol jeugdig geweld zat. Luc en Katia met Jef en Fien (inmiddels
bekende blogschrijvers) met Kiet en ook Yvonne en Inge met Luna kwamen rond
twee uur om te genieten van enkele uren Drentengeweld.
Bij aankomst moet Hera telkens toch
eens laten horen dat het hier allemaal van haar is (denkt ze toch) en ze maakte
dat Kiet dadelijk wijs. Niet te veel noten op uwe zang hé manneke, of ik heb U
bij uwe kraag ! Dan zegt het baasje , onze gendarm is weer van dienst. Het
vrouwtje hoort de herrie die Hera dan maakt niet graag. Het baasje reageert dan
met t is een teefje hé en geeft Hera dan gelijk een kwartier time-out in
haar bench.
Kiet en Luna hebben de pannen van het
dak gespeeld, ondertussen wel in t oog gehouden door de oudjes zijnde Belle,
Hera en Heros.
We hebben dan ook nog een wandeling
gemaakt langs de amfibievijver en daar hebben ze alle vijf bewezen dat het
kinderen van hun moeder zijn ! Klets, maar dan ook kletsnat zijn ze uit de
vijver gekomen zonder echt gezwommen te hebben want door de droogte is het
water toch wel haast 40 centimeter gedaald. Pootje baden gaat nog en kopje
onder was vandaag favoriet maar zwemmen is er in die vijver niet meer bij. Toch
niet tot waar we aangelijnd kunnen komen !
We hebben daarjuist bericht gekregen
van de baasjes. Geen van de twee heeft nog een kik gegeven onderweg.
Het was hier vandaag weeral een toffe
, plezante namiddag, voor herhaling vatbaar zeggen de baasjes, en wij
natuurlijk met hen .
Belofte maakt schuld We gaan Monica
wereld beroemd moeten maken want dat hadden we beloofd aan hem/haar die ons
meldde met foto dat zij de 200.000° bezoeker (view ) was op ons blog. Sonja van
het Drentenforum meldde het ons want zelf hadden we geen bericht gekregen.
Het bleek dat Monica dat had gemeld
via het smoelenboek. Nu is ons baasje niet zon Facebook krak, maar inderdaad,
op het facebook stond de vermelding met onderstaande foto.
Monica Donkervoort want zo heet ze
voluit, woont in Duitsland en is ook actief op het Drentenforum. Zij is
kunstenares en heeft buiten een man Wim nog een Engelse Springer Spaniël Fila.
Via hem is ze ook bekend op het Nederlandse Drentenforum.
Je kan meer over Monika te weten
komen door eens te surfen naar onderstaande links. Straks staat Monica bij de
favorieten in de rechtse kolom van ons blog en daar gaat ze blijven zolang dit
blog blijft bestaan. Zichtbaar voor gans het WWW ! ! !
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
