Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
07-07-2011
Een hond met een probleem...
Een hond met een
probleem...
En jullie kennen hem allemaal Want
Heros dwaalt hier al haast drie jaar rond op dit blog. Het gaat hem dan ook
over onze grote, die heeft last van zijn hormonen nu Hera de top van haar
loopsheid bereikt.
Alle registers trekt m open om eens
een goede beurt te maken bij zijn zus. Die zus is echter slim genoeg om de boot
af te houden. Nu is het geen drama wanneer hij toch er in slaagt van aan zijn
trekken te komen. Heros is gesteriliseerd en kan dus geen pupjes meer
fabriceren, voor zware inteelt hoeven we dus niet bang te zijn . Maar het is
geen plezier een geile teef en een bronstige reu uit elkaar te houden wanneer
die beide samen in huis leven !
Eén voordeel is er wel bij, Heros
maakt zich zo druk en moe dat hij toch te moe gaat zijn om nog verder kuren uit
te halen en dan in zijn bench in slaap gaat vallen.
t Zijn zware dagen voor Heros, dat
is wel het minste dat we kunnen zeggen van gans de situatie
Het loopt niet van een leien dakje
ons vertrek naar Frankrijk deze maal. De loopsheid van Hera die op dit moment
op een ogenblik van haar maximum is, was een eerste hinderpaal voor een
dadelijk vertrek.
Dan wilde die nieuw bestelde Visa
kaart maar niet arriveren Dat is nu wel geen reden om het vertrek uit te
stellen maar wanneer ze hier bij de bank ligt heeft ook niemand er iets aan.
En als klap op de vuurpijl breekt
daarstraks de bril van het vrouwtje. Dat is nog het ergste van al want zonder
bril is het enige alternatief voor ons vrouwtje een hond en een witte stok. Het
baasje zegt dat m even met het idee gespeeld heeft Keuze uit honden genoeg
zegt m en een witte stok is ook snel gemaakt Maar dat idee heeft m toch maar
snel laten varen.
Daarom zijn ze daarstraks nog in
zeven haasten naar Herentals naar hun vaste opticien gereden. Spijtig dat
Christophe geen goochelaar is want nu moeten we minstens tot zaterdagmiddag
wachten om te kunnenvertrekken. Als die
glazen nu maar op tijd aankomen dan zal het nogal meevallen. Zo niet is het
vertrek uitgesteld tot maandag middag, als en nog eens als
Op dit moment staat Heros zo geil als
boter, terwijl hij regelmatig nog een knep van Hera krijgt. Toch maar oppassen
of het baasje zit weer op zijn knieën op de oprit zoals Karin enkele dagen
geleden insinueerde.
Ofwel, in 't "Vloms", aparte kamers. Inderdaad, de loopsheid van Hera is
zo ver gevorderd dat het niet doenaar meer is met de hitsige Heros. Vannacht
hebben we zijn bench al in de hall gezet omdat het gans de avond al een gezeur
van jewelste was
Hitsige Heros zoals zijn bijnaam op
dit moment luidt is geen enkel ogenblik van de dag rustig. Al een geluk dat we hem
twee jaar geleden hebben laten steriliseren, we hadden anders wel in de
prijzen gevallen zegt ons baasje.
En hoewel Heros zijn werk enkel maar
met los kruit kan doen, houden we hem toch zoveel mogelijk gescheiden van
Hera. Een probleem zal zich wel stellen als we ons voornemen van morgen naar
Frankrijk te vertrekken ook daadwerkelijk volbrengen. Twee bronstige honden in de
achterbak is nu niet bepaald een oplossing om een rustige rit aan te vangen.
Maar we zien morgen wel, we hebben nog geen afspraken ginds die dringende
overkomst noodzakelijk maken.
En het baasje hanteert weer zijn
spreekwoord dat hier veel in gebruik is sinds hij met pensioen is : Alles kan,
niks moet
Belle & co
Toen waren de deurtjes nog open en wilde Heros niet rechtstaan om het dekentje goed te laten leggen, dan maar zo zegt het baasje...
Gisteren was het dus puppyverzameling
ten huize van het hoofdbestuur, bij ons dus in simpeler klap. Gonda,
eigenlijk Kyra want van haar kwam de mail, had vorige week een mailtje gestuurd
met de vraag of zij nog eens mocht komen spelen.
Ons baasje had dan ook nog enkele
andere pups gemaild en dus waren Luna en Kiki ook komen spelen.Maar dat konden
jullie deze morgen al op deze plaats lezen.
De grote verrassing kwam van Gonda en
Anton. Die hadden voor onze baasjes een cadeau bij. t Vrouwtje ontfermde zich
over het openen van het pak.
Op de fotos hieronder kan je zien
wat een prachtige ingekaderde foto Gonda en Anton voor onze baasjes hadden. Al
onze pupjes op een rij aan de draad. De foto is genomen door ons baasje toen de
pupjes zeven weken oud waren.
De foto heeft destijds al de nodige
commentaren los heeft gemaakt. Het baasje heeft ze ook op het blog en zelfs op
het forum oogste ze succes.
Bedankt Ganda en Anton, de foto heeft
een ereplaats bij ons in de living. Er is een oud familiestuk voor moeten
wijken !
Een
nieuweling wordt naar het vreemdelingen legioen in de woestijn gestuurd.
De commandant leidt hem rond. Nadat ze alles gezien hebben op een kleine barak
na, vraagt de nieuwe: "Wat is daarin?"
De commandant antwoordt lichtjes verlegen: "Nou ja kijk, zoals het jou
heel waarschijnlijk opgevallen is, er zijn hier geen vrouwen. In deze barak
staat onze kameel en wanneer een van onze mannen het niet meer kan uithouden...".
De nieuwe onderbreekt hem verontwaardigt: "Praat alstublieft niet verder!
Zoiets zou ik nooit doen!"
De tijd vergaat, en zijn verlangen wordt groter. Tenslotte gaat hij naar de
commandant en vraagt hem naar de kameel.
Deze antwoordt:"Voor vandaag is hij volgeboekt, maar morgen is hij nog
vrij."
De volgende dag gaat hij in de stal, zet een stoeltje achter de kameel, laat
zijn broek zakken en begint.
Na een tijdje opent de commandant de deur. En zegt: "Ik begrijp dat de
nood hoog was, maar kon je niet met de kameel naar de dichtstbijzijnde stad
naar de vrouwen rijden, zoals alle anderen hier doen?"
Gisteren hadden wij familie bezoek
van ons Belle haar pupjes uit het laatste nestje, het was Gonda die vorige week
de vraag stelde of Kyra nog eens mocht komen spelen.
Onze baas heeft dan enkele telefoontjes
en mailtjes gelaten met als resultaat dat er gisteren drie van de negen puppies
bij onsen met ons zij komen spelen.
Kyra, Luna en Kiki konden zo nog eens
uit de bol gaan op hun geboortegrond samen met mij en Hera en Heros. En of ze
er van geprofiteerd hebben. Het stof vloog metershoog, de kuilen werden alsmaar
dieper, en wie in de buurt zat zag er na een paar minuten uit als een
mijnwerker na afloop van zijn ondergrondse shift. Gonda is zelfs haar gezicht
gaan wassen wegens de camouflagekleuren die Luna haar had bezorgd. De jeans van
Marian was ook van die aard dat we hoopten dat ze onderweg niet hoefde uit te
stappen. Maar plezier hadden ze alle drie.
Hera had wat last van haar hormonen
en kon nu ze loops was niet zo goed tegen al dat jong geweld. Zo lang de pups
het rustig aan deden was er hoegenaamd geen probleem maar eens ze terug
speelden kwam ze niet al te zachtzinnig tussen. Een time out was zelfs voor
haar zelf geen straf. Rustig heeft ze vanuit haar bench de spelende pups gade
geslagen.
De dames en Anton hebben dan samen
met ons nog gegeten, dat kon volgens ons vrouwtje niet anders. Dat doe je niet
zegde ze, je zet geen buitenlanders terug over de grens vooraleer je ze te eten
hebt gegeven ! En Inge en Yvonne dan ?Die wonen ook dicht genoeg bij de grens in Minderhout (in Lesswood
volgens hen zelf) om bij ons aan tafel te kunnen aanschuiven.
En wat we ook nog dienen te vermelden
Louis (L.M. van de dagelijkse moppen) was ook als nieuw aangesloten forumlid nog
even komen kennis maken met de leden van het Drentenforum Marian en Gonda.
Wij hadden een reuzendag gisteren
samen met de pupjes.
Samen met familie, en vrienden
feesten, we zouden er alle dagen wel aan willen doen. Maar dan bedenken we dat
ook dat wel eens kan gaan vervelen, hoewel . Met dit gezelschap kunnen we het
lang uithouden, zeker weten.
Het was een unieke dag, mooi weer,
zalig lekker eten, lekkere drankjes en fijn volk om er van meet te genieten.
T Baasje kleine zusje heeft ook haar
herinneringen aan ons hoofdbestuur hun trouwfeest ook nog even aangehaald. Zij
vertelde hoe zij ook een taak toegewezen kreeg destijds als negenjarige. Zij
moest aan de ingang van de zaal bij de receptie de gasten vragen om iets in het
gastenboek te schrijven. Daar had ze dus totaal geen zin in en volgens haar
heeft zij daar uren gezeten met een lip tot daar.(hand halverwege de borst, zie
foto). Daarom had ze nu ook een boek gemaakt waar de aanwezige gasten eens
onverbloemd hun waarheid konden spuien over ons hoofdbestuur
Nichtje Anke en haar Gert, de beste
bakker van Turnhout en grote omgeving hadden weer het beste van zich gegeven
met het dessertbuffet. Als dat geen echt smaken pallet was dan geen een niet
meer. Gewoon verrukkelijk, voor de mensen die om hun adres vroegen hier komt
het Bakkerij Willems, Gert en Anke , aan de Gierlesteenweg te Turnhout. In de
buurt van de vroegere kazerne, waar de helft van de vroegere soldaten de eerste
dagen van hun legertijd hebben doorgebracht . Bedankt Gert en Anke !
Maar die bedankt zeggen we ook tegen
al de aanwezigen die er samen aan gewerkt hebben om de dag tot een reuze
succeste maken.
Na een dag van feesten, waarbij het
goed laat geworden is zijn we terug onder de levenden ofte on line!
Het was een fijn feest met lekker
eten (iedereen stoefte over de BBQ en desert) en goed gezelschap, vrienden
onder elkaar en zij die uit andere kringen kwamen gingen s avonds ook als
vrienden uit elkaar. En zo moet het zijn
Louis geeft dan als reactie aan dat
hij wat lang moet wachten op een nieuw bericht op t blog maar laat U niet
misleiden, hij weet meer dan wat m laat uitschijnen. Hij en zijn madam Agnes
waren er ook van begin tot einde bij en zijn dus net zo medeplichtig aan het
laattijdig bericht van vandaag.
Er zijn afspraken gemaakt voor het volgende
feest , binnen veertig jaar. Er is dan ook afgesproken dat degene die nu dertig
zijn voornamelijk gaan uitgenodigd worden om die krasse + honderdjarigen rond
te rijden in hun rolstoelen. De neven, nichtjes en hun kroost wezen verwittigd ,
binnen veertig jaar is het een feest waar ze zullen moeten werken voor de kost
!
Vermits één foto meer zegt dan
duizend woorden hier het foto verslag. Ook met fotos van Lewie de klager
Vandaag is het effe druk, een beetje
te effe om nog veel berichten op het blog te plaatsen, de broers en zussen, en
hun aanhangsels + wat vrienden van destijds hebben onze zorgen nodig.
Straks meer nieuws, beloofd op ons
eerste communiezieltje (hebben we ook nog, hoewel er sleet op zit). t Kan wel
vrij laat worden, maar dat ligt ook aan bovenvernoemde personen.
We vertellen geen geheim en ook niets
nieuws als we vertellen dat vandaag dé Tour van alle Touren vandaag van start
is gegaan
Wij hebben vandaag samen met het
baasje even gekeken naar de eerste etappe. De oversteek met de steeds
onderlopende baan bij vloed hebben we gemist. Maar bij de tuimelperte van
Vandewalle zaten we op de eerste rij.
Als t baasje zich in de zetel zet is
m zelden alleen. Zo ook daarstraks Belle aan de rechterzijde, links lag Hera
en die grote lobbes van een Heros lag boven op de benen en borst van t baasje.
Althans dat was zijn vaste voornemen dat dan ook maar maximum twee minuten
duurde. Goed geprobeerd zegde ons baasje, maar het bleef bij proberen
Terug naar de Tour de France,
gisteren had het baasje nog de intentie van te supporteren voor Sylvain
Chavanel. Nu zeggen veel lezers, Sylvain
wie ?
Chavanel is een renner uit de Poitou
Charente, de regio van Ségolène Royal en ook van ons hoofdbestuur wanneer we in
La Magdeleine zijn. Chavanel rijdt dan ook nog eens voor Quick Step een
Belgische ploeg waar ook Tommeke Tommeke wat doe je nu Boonen zijn boterham
verdient.
Maaaaar na de machtsontplooiïng die
Philippe Gilbert vandaag liet zien in de laatste kilometer van de etappe heeft
ons baasje wel besloten van Chavanel op plaats twee te parkeren. Spijtig voor
Sylvain, maar tegen Philippe Gilbert is dit jaar geen kruid gewassen !
Voor de Belgen schijnt de zon dit
jaar in de Tour zelfs tijdens een stortbui. Gilbert gaat ons nog mooie momenten
bezorgen wanneer hij van brute pech gespaard blijft.
Gelieve eerst op TV te kijken hoever
de renners in de etappes gevorderd zijn vooraleer je ons baasje de volgende
drie weken lastig valt. 50 kilometer voor de streep blijft de telefoon alvast
rinkelen. Toch zeker zolang Wuytske niet klaar is met Flipke, Flipke, wat doe
je nu te roepen.
Belle & co
Sylvain Chavanel
Philippe Gilbert, vandaag in het geel, groen & Bolletjes trui. "The winner takes it all"
We hadden deze mop al
eens een keertje, maar we vinden het zongoei mop dat we ze nog eens plaatsen
Een bouwvakker krijgt een nieuwe werkkracht
op zijn werf.
De nieuwe blijkt bovendien een neger te zijn.
Hij legt hem de instructies uit die gebruikelijk zijn bij het werken
boven op de stelling: "Wanneer ik een vinger toon breng je cement naar boven,
wanneer ik twee vingers toon breng je
bakstenen naar boven, en wanneer ik drie vingers toon, breng je me ne goeie koude
Leffe."
Na een tijdje werken toont de bouwvakker aan de neger drie
vingers.
De neger kijkt naar boven en toont eerst zijn handpalm en vervolgens zijn
bovenhand.
De bouwvakker toont nogmaals drie vingers, en terug draait de neger zijn
bovenhand en zijn handpalm naar hem.
De bouwvakker begrijpt er niets van en gaat razend naar beneden
"Awel idioot, ik had toch duidelijk gezegd dat als ik drie vingers
toon, je me een koude Leffe moet brengen !"
"Jaja, zegt de neger, maar ik vraag je gewoon: nen donkeren of nen
bleken?".
Net als veertig jaar geleden, op 2
juli 1971, toen m s morgens in Turnhout naar de wijk t Stokt reed om zijn
kersverse bruid op te pikken, zo ook begon de dag vandaag met ongewone
dingen
We hebben het hier over onze baas die
vandaag precies 40 jaar geleden samen met t vrouwtje zijn begonnen met samen
het hoofdbestuur te zijn ! 40 jaar getrouwd zijn ze vandaag. Vrienden en
kennissen zeggen dat daar tegenwoordig medailles voor gegeven worden, anderen
spreken van standbeelden die daarvoor al opgericht zijn? ? ?
t Toeternietoe, ze zijn vandaag 40
jaar getrouwd en dat hebben ze al gemerkt vandaag. Gisteren arriveerde er al
een prachtig boeket, en vanmorgen klokslag acht uur werden we van onder de
douche gehaald door een Nederlander uit Breda die hier twee vreselijk lekkere
ontbijten kwam afleveren. De donateur wilde in de anonimiteit blijven zodat wij
nu tegen elke Nederlander die we ontmoeten dankuwel gaan zeggen ! Ons baasje
heeft zo wel een héééél sterk vermoeden wie de gulle gever is, er zijn namelijk
mensen uit het westen van Zuid Holland die enkele weken geleden wel heel
nieuwsgierig waren naar de preciese datum
Morgen hebben we dan het familiefeest
met hoofdzakelijk mensen die er veertig jaar geleden ook al bij waren, die gaan
dan vergezeld zijn van hun kroost enkleinkroost die ze in de veertig
afgelopen jaren bijeen gesprokkeld hebben.
We hebben zo de indruk dat de
volgende veertig jaar vandaag al goed zijn ingezet.
Dit bericht gaat inderdaad over
Louis of zoals het baasje al eens durft schrijven over Lewie. Maar het best
is hij hier bekend onder zijn initialen L.M., die kan je meestal vinden onder
de moppen op dit blog.
Nu berichte Louis ons dat het op 2
juli een speciale dag zou zijn Dat weet ons baasje ook wel maar daar morgen
meer over. Neen dat was het volgens Louis niet, het had alles te maken met het
blog.
2 Juli zou de dag zijn dat het blog
een opmerkelijk cijfer zou vertonen, en of ik daar geen wedstrijd van zou maken
zoals met de 200.000° bezoeker ? Nu weet ik nog als de dag van vandaag hoe hij
daar over sprak dat telkens hij een commentaar schreef hij van links bekeken
werd door Monica Stel nu dat we weer een wedstrijd hielden, en weer was de
laureaat iemand die verwant was met het Drentenforum (meestal dames). Dan zou
Louis helemaal van de kook geraakt zijn. En daar willen we dan niet
verantwoordelijk voor zijn.
Laat dit nu een lange inleiding zijn,
nu komen we tot de pointe Als je in de linkse kolom kijkt dan zie je juist
boven de datum de mededeling wanneer het baasje begon met het Bas en Belle
blog. Er staat ook bij hoeveel dagen het blog al bestaat en vandaag staat de
teller op 1233. Niks speciaals zal je zeggen, maar morgen op 2 juli staat die
teller wel op
1-2-3-4
En dat had Louis een anderhalve maand
geleden al berekend. Moeten we zeggen Louis heeft nog verborgen(?) kwaliteiten.
Hij kan o.a. Drenten africhten voor de jacht, zelf jagen, tomaten zaaien en
kweken, ook met prei kan hij dat, pompier op pensioen spelen, wandelingen mee
voorbereiden en gidsen, zeker als er Drenten aan te pas komen, moppen tappen en
onthouden, daar is hij heel goed in en nog tal van goei eigenschappen. En sinds
enkele weken is het onze baas zijn spitsbroeder op het Drentenforum, waar hij
ook al met enkele madammen in de clinch (?) heeft gelegen. We zijn goed bezig
zegt onze baas over de Lewie Zeg nu zelf, toch goed dat m dat al had
uitgeknobbeld van die 1-2-3-4.
Belle & co
Louis, zoals we hem het best kennen, aan het werk
Louis, Gorky, Hilde en Bellefleurke in de kangoeroezak
In een pub zit een stotteraar
met als gezelschap een vervaarlijk uitziende rotweiler. Een andere stamgast vraagt hem hoe oud dat
beestje wel is.
D...dd...dr..drdr.. drie jj...jaar hakkelt de man.
De stamgast vraagt hem of de hond zou bijten als hij hem wilt aaien. Nn..nn...nnn....ne..nene..ne.....
waarop de stamgast zijn arm al uitsteekt naar het beest en die bijt hem prompt
in zijn vingers. Verdorie, ik dacht dat je zei NEE, dat hij niet ging bijten!!
ne...ne...nene...ne..nenen..negen op de tien keer wel! zei de stotteraar
.
Gelukkig kunnen we zeggen dat alles
goed gekomen is met de oma van onze pupjes. Roswitha meldde einde vorige week
dat haar Felis, haar dubbele wereldkampioen met een gekwetst oog was
thuisgekomen na een rondje lopen naast de fiets.
Roswitha kondigde dat aan op het
Drentenforum en plaatste er ook enkele fotos bij van Felis in geschonden
toestand. Fraai zag het er in elk geval niet uit en ook bij ons baasje kwam de
opmerking dat hier werk voor specialisten zich aandiende.
Ook voor Roswitha, die leeft voor
haar trio, haar kennel noemt niet voor niets van Dentenpassie, was het tijd
om aan de alarmbel te trekken. Een eerste bezoek aan de dierenarts bracht niet
veel helderheid wat betreft de oorzaak van het euvel, en dat heeft zo dan weer
zo zijn gevolgen voor de behandeling van de ziekte/kwetsuur.
Na de nodige zalfjes en druppeltjes
werd dan ook raad gevraagd bij de diergeneeskundige faculteit van de
universiteit van Utrecht en ook bij een specialist in Duitsland.
Geen van alle kon zo dadelijk zeggen
wat de oorzaak was maar een sterk vermoeden wees in de richting van haartjes
van de eikenprocessierups ! ! !
Ondertussen meldde Roswitha gisteren,
dat na een week van bang afwachten, bij momenten vreesde men dat Felis haar oog
zou verliezen, alles terug in orde aan het komen is. Felis gaat volledig
herstellen is de prognose !
Je zou voor minder OEF ! zeggen na zon
bange week van problemen. Het komt terug goed met de oma van Kiki, Kyra, Luna,
Kato, Kiet en de rest van de roedel.
Gisteren heeft het baasje bij
Brouwland in Beverlo een droogoventje gekocht. Zo een apparaat om kruiden en
fruit te drogen. Ook vlees kan er in gedroogd worden en daar hebben wij
natuurlijk meer interesse in dan in gedroogde bieslook of gedroogde appelchips.
Marian, het baasje van ons Kiki heeft
ook zon lekker machientje en daar profiteert juffie Kiki meer als normaal
van. Ook wij gaan dan binnenkort in Frankrijk ook van die lekker snoepjes
krijgen als beloning of als desertje.
Ook de baasjes gaan appeltjes drogen,
nadien peren, en tussendoor zongedroogde, zuiderse tomaten Het baasje zegt
dat hij nu al het water in zijn mond krijgt bij de gedachte alleen al !
Met dat drogen heeft hij een heel
bepaald doel voor ogen. Tijdens volgende winter gaat hij geen dikmakende chips
uit de zak meer snoepen, maar wel van die zelfgedroogde appel en perenchips.
Hij is van mening dat hij daardoor volgend jaar in de lente terug een Johnny
Weismuller figuur gaat hebben. Wij weten wel beter en zeggen nu al dat het
enige watwe gaan merken de kreet van
Johnny gaat zijn De Tarzankreet, maar nu van ontgoocheling!
Na de zomer gaan we in elk geval een
heleboel bokalen met gedroogd fruit en kruiden in de kast vinden. Ons baasje
kijkt er alvast naar uit, de rest van het hoofdbestuur kijkt kritisch toe
Vijf Nederlanders in een Audi Quattro arriveren
bij een Belgische grenspost.
Daar worden ze gestopt door beambte Sjefke die zegt:
'Het is illegaal om vijf mensen in een Audi Quattro te vervoeren;
Quattro betekent vier.'
'Quattro is alleen de naam van de auto,' antwoordt de bestuurder.
'Je kunt er best vijf mensen in vervoeren.
Wil je de papieren zien!!!!'
'Dat zal weinig verschil uitmaken,' antwoordt Sjefke.
'U hebt vijf mensen in uw Quattro en U breekt daarmee de wet.'
De Nederlander wordt ongeduldig en zegt:
'Zou je je baas kunnen roepen?
Ik zou graag met iemand willen spreken die verstand van zaken heeft.'
'Sorry,' antwoordt Sjefke, 'Agent Versmulders heeft het nu te druk
met twee Duitsers in een Fiat Uno.
En hoe lekker dat ze ruikt op dit
moment ! Mijn zus is na weken twijfelachtig taffelen toch aan het druppelengegaan.
Voor een jonge reu zijn er niet veel
lekkerder geuren als een jong loops teefje. Geen moment laat ik mijn zus alleen
in deze toestand. Er moet geen enkele andere reu toenadering zoeken bij ons
Hera of hij krijgt het met mij aan de stok.
Nu ben ik al even vrij beschermend
naar mijn teefjes toe, ons moe en mijn zus worden goed beschermd door mij.
Niet dat ik me agressief gedraag maar andere reuen worden toch wel aangeraden op
een ander te gaan voor hun lusten !
Hera laat het zich goed welgevallen
de zorgen die Belle en ikzelf aan haar besteden op dit moment. Belle likt zon
twintig maal per dag ons Belle netjes, en als er al eens ergens een drupje valt
ben ikals eerste bij om alles netjes te
likken. t Vrouwtje heeft nog niet eens met de opneemdoek moeten ingrijpen om
een druppeltje te verwijderen, goed van ons hé.
Het eige watwij zelf niet kunnen doen
is het lakentje in Hera haar bench verwisselen en wassen. Daar hebben we ons
vrouwtje en onze Miel nodig . Eigenlijk heet die Miele, en is van Duitse
afkomst, maar die is hier in dienst om alles te wassen. Een nadeel van onze
Miel is wel, als die aan het werk is geweest dan ruikt ons Hera haar bench lang
niet zo lekker meer .
Vanavond hadden we voorlopig de
laatste jachttraining van dit seizoen. Vanavond was het weer de beurt aan Heros.
Hera is dan wel over haar rugletsel heen maar een loopse teef in contact brengen
met een stel reuen, daar staat geen enkele trainer op te wachten.
Vermits Heros maar twee van de twaalf
lessen heeft mee gevolgd mag je er ook geen al te hoge verwachtingen van
hebben. Maar toch volgde hij goed aan de voet, apporteerde hij de dummy eend.
Maar zijn hoogtepunt volgde wanneer hij de zwaaikom van het kanaal mocht
inspringen. Heros en water, ze zijn voor elkaar gemaakt. En hoewel hij daar
niet echt moest zwemmen heeft hij zich te pletter geamuseerd.
Wel tien meter loopt hij met zn kop onder
water, en dan nog wel in volle vaart, Waaran hij zich staat te schudden alsof
hij gans Arendonk wilde nat maken !
Achteraf zijn de baasje nog een pintje
gaan pakken in t Paradijs. Het weer was mooi genoeg om een terraske te doen.
Ondertussen zijn er al plannen gesmeed om in september een vervolg te breien
aan deze training. En je kan het al wel raden ons baasje heeft zich al
kandidaat gesteld om mee te doen
Al jaren lang gaan twee Hollanders en één Belg iedere
donderdag in een café biljarten.
Op een avond verschijnt opeens de Belg niet.
De Hollanders beginnen ongerust te worden en om 23.00 uur besluiten
zij de politie te waarschuwen omdat de Belg nooit verzaakt.
Bij de Belgische wachtmeester geven zij hem aan als vermist.
De Belgische wachtmeester vraagt: 'Maar hoe ziet hij er uit?'
De Hollandse vrienden antwoorden: 'Awel, hij heeft bruin haar en
heeft bruine ogen en is ongeveer 1,75 meter lang'.
De wachtmeester zegt: 'Ja zo zien bijna alle Belgen er uit, maar
heeft hij geen bijzondere kenmerken?'
Waarop de Hollanders lang nadenken en één van hen opeens zegt: 'Ja,
natuurlijk, hij heeft twee lullen!'
Waarop de wachtmeester zegt:
'Weet je
dat wel zeker, heb je dat zelf gezien?'
De
Hollandse vriend zegt: 'Ik heb het nooit gezien,
maar ik weet het zeker, want iedere donderdag
als wij in het café komen zeggen de mensen om ons heen:
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
