Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
24-07-2011
Morgenstond
Morgenstond
Morgenstond heeft goud in de mond
zegt het spreekwoord. Dat klopt als een zwerende vinger zegt het baasje dan
om ook met een gezegde te antwoorden. Maar lang heeft het niet geduurd
Ons baasje trok deze morgen rond 7u30
samen met ons de tuin in en omdat het zon mooi weer was had hij zijn Kodakse
mee. Van het mooie licht in de tuin en zijn mooie Drenten moest hij dan toch
een portretje maken was zijn mening.
Even later, toen hij terug kwam van
de bakker was het al heel wat minder gesteld met het mooie licht ! Een grijze
boel was het geworden, van de mooie ochtend restte niets dan grijs
Ondertussen zijn Cis en Diane vanmorgen
ook alweer terug richting België vertrokken. Om te rijden is het prima weer
zegt het baasje, het is droog, niet zonnig en wat het verkeer brengt, dat zal
nog af te wachten zijn
Belle & co
Mooi weer vanochtend
Heros kijkt over de zonnige velden...
Een goed half uur later...weg zon !
Ook weg, maar onderweg naar Vorselaar, (let op de "R" in Vorselaar)
Gisteren avond hadden we een
wolkenloze sterrenhemel, en vandaag was het ook heel mooi weer. We hebben af en
toe wat donkere wolken gezien maar het is droog gebleven. En daar zijn we best
tevreden mee.
De baasjes hebben deze middag voor de
tweede maal buiten kunnen eten en dat is voor ons hondjes altijd meegenomen. Als
ze buiten eten valt er letterlijk al eens iets meer van tafel. Wat er dan
valt raakt amper de grond want met zn drieën zitten we dan op vinkenslag.
Het baasje is dan ondanks het bezoek terug
begonnen met het drogen van de appeltjes. Als het zo verder gaat zien we het zien
gebeuren dat het een nuloperatie worden want het baasje eet er meer van dan wat
hij gedroogd krijgt ! ! ! Appeltjeschips, de nieuwe lekkernij hier ten huize.
Aanvankelijk bedoeld om gezonde snoepjes te hebben tijdens volgende winter.
Appeltjes, gedroogd , lichtjes gesuikerd en met kaneel. Onze baas is terug
verslaafd, drie jaar nadat hij het roken heeft afgezworen is hij verslaafd aan
appeltjes
Morgen gaat hij het proberen met
peren. Die zijn ook al rijp, meer dan een maand vroeger dan voorgaande jaren.
We houden jullie op de hoogte hoe dat gaat gaan !
Een man komt bij de tandarts en na een kort onderzoek vertelt de tandarts
hem: "Deze tand moet eruit. Ik geef je een spuitje om te verdoven en kom
zo
dadelijk terug."
De patiënt grijpt de tandarts bij de arm en zegt: "Niet doen, ik haat
naalden en ik weiger een spuitje !"
"Geen probleem," zegt de tandarts, "dan gebruiken we een beetje
lachgas."
De patiënt protesteert opnieuw: "Absoluut niet, ik blijf er dagenlang ziek
van. Ik weiger het lachgas!"
De tandarts verdwijnt even en komt terug met een glas water en zegt:
"Hier neem dit pilletje."
"Wat is het ?" vraagt de patiënt.
"Viagra." zegt de tandarts.
De man kijkt verrast: "Zal dit de pijn verzachten ?" vraagt hij.
"Nee," lacht de tandarts, "maar dan heb je iets om vast te
houden terwijl ik
je tand eruit trek...".
Nog eens even een
update van één van onze pupjes, lees hier de laatste ontwikkelingen van
Kyra-Luna in Minderhout
Dag tante Hera, nonkel
Heros en natuurlijk ook Jan en Simonne,
Omdat mijn baasjes wat verlegen zitten om tijd, heb ik de laptop nog eens onder
mijn voorpoten gelegd.
Hier in Minderhout gaat alles zijn gewone gangetje. Het is een typisch
Belgische zomer als ik de baasjes mag geloven. Regen, nog meer regen en als ik
Frank en Sabinne op tv zie, lijkt het alsof wij steeds in 'hier en daar' wonen.
Zij zeggen altijd dat het 'hier en daar' wat gaat regenen. En omdat het hier
altijd wat regent, kan ik niet zo goed volgen dat wij in Minderhout wonen.
Na de verbouwingen zijn de baasjes weer aan het werk gegaan. Tijdens die
verbouwingen hebben wij gelogeerd bij vrienden van de baasjes. Die hebben een
tuin, die er altijd netjes bij ligt en niet Luminator-vriendelijk is. Alles is
mooi aangelegd, dus mocht ik ook nergens graven. Ook de vijver was geen
speelterrein voor mij. Dat had ik de eerste avond al door. De baasjes hadden
mij wel uitgelegd dat er een draadje rond de vijver was gespannen voor de
reigers weg te houden maar ik ben ook zo'n hondje met een eigen willetje (of
moet ik zeggen dat ik ook zo'n Drentje met initiatief ben). De eerste avond heb
ik echter kennis gemaakt met die draad. Ik heb toen zo'n optater gehad, dat ik
de vijver de volgende week dan maar goed ontweken heb.
Het leuke daar was dat de baasjes elke avond 3 keer met mij gingen wandelen. Ik
had ze nl wijs gemaakt dat ik geen p&p in de tuin wou doen. Die heb ik toch
goed beet genomen want toen de baasjes de laatste dag de tuin aan het harken
waren, hebben ze overal kakjes van mij gevonden ...
Het baasje zei dat het een goede test was voor september als we op verlof gaan,
want dan moet ik ook op een ander slapen. En slapen daar ben ik al heel goed
in.
Ik heb daar ook een zwembad gekregen en had er toch mijn eigen plekje gevonden.
Maar tussen de verbouwingen en nu heb ik jullie al terug gezien, samen met Kiki
en Kyra. Joeng, wat hebben we toen geravot. Ik ben heel blij dat bij ons moe de
tuin wel Luminator-proef is, want samen met mijn zussen hebben we toen een kuil
gegraven. Ik denk dat we bijna de kangoeroes konden zien. Baasje heeft
eindelijk ook de foto's op t internet gegooid zodat Gonda en Marianne ook de foto's
van hun oogappels konden zien.
Afgelopen maandag ben ik nog eens bij mijn vriendin Aline (de dierenarts)
geweest. Mijn baasjes zijn altijd zeer ongerust als ze merken dat er iets mis
is met mij. En zo hadden ze verleden week gezien dat ik wat lusteloos was. Ook
plaste ik volgens hen weer heel veel. Omdat Aline er dus ook ni gerust in was
(ik heb al eens een blaasontsteking gehad), wou ze me terug zien. Eerst moest
ik gewoon komen om een koekje te eten. Dat was leuk. Aline heeft toen wat
haartje achteraan weggedaan. Ze deed ook iets heel belangrijk nl de baasjes
gerust stellen. Ik moest ook weer snoepjes eten (mijn baasjes noemen dat
pilletjes). Omdat het na die week nog niet echt over was, moest ik maandag dus
terug. Ik zou in een licht roesje gedaan worden. Ik weet nog altijd ni wat ze
daarmee bedoelen maar ik voelde me een beetje draaierig. Aline heeft toen bloed
getrokken en urine rechtstreeks uit mijn blaas. Ik heb daar niks van gevoeld
... dat komt door dat roesje. Maar niks aan de hand hoor. Alles super in orde
en vanaf toen ben ik officieel puber. Ik heb naar t schijnt een puberziekte,
die overgaat als ik een grote meid wordt. Baasjes weer gerust en ik heb na het
bloedtrekken een mooie plakker om mijn poot gekregen. Ik ben heel flink geweest
en ben natuurlijk achteraf in de watten gelegd.
Ik heb ook een andere etensbak gekregen. Ik schrokte teveel mijn eten naar
binnen. In die bak staan dopjes zodat ik minder snel kan eten. Nu moet ik
minder boeren na het eten. Want dat hadden de baasjes ook verteld aan Aline en
die had dat gevoeld en gehoord op de echo. Ik had wat lucht in mijn maag en dat
kan gevaarlijk zijn. Maar door die bak gaat het al veel beter want mijn
brokjes, die lust ik super graag en dus wil ik niet weer moeten veranderen van
brokjes.
Ook het trainen gaat goed bij Jenny. Ik doe nu net als Kieter-wieter
jachttraining in een echt bos en soms ook in een echte vijver. Thuis doe ik het
al heel goed alleen op training moet ik soms nog wat veel snuffelen. Bij het
terugfluiten van de zitvoor, probeer ik het baasje altijd beet te nemen. Ik ren
dan gelijk een halve zot naar haar en net op het einde maak ik een
schijnbeweging en loop ik haar voorbij. Ik heb nu wel begrepen dat dit niet
echt de bedoeling is. Dus moeten we daar deze week op trainen van Jenny. De
dummy vind ik reuzeleuk. Dan loop ik altijd zo fier als een gieter als ik die
oppak. Ik geef hem alleen niet zo graag terug. Ik snap t baasje soms niet.
eerst moet ik het halen en dan moet ik het teruggeven. Begrijp dat maar eens
als jonge Drent. Op de training vraagt iedereen wat voor ras ik ben want
iedereen denkt dat ik een uit de kluiten gewassen Heidewachtel ben. Ik ben dan
toch trots als Jenny zegt dat ik een Drentje ben, want die wachtels zijn toch
wel mager zenne.
Zoals jullie lezen, heb ik het echt naar mijn zin en ben ik hier echt met mijn
gat in de boter gevallen. Ik weet wel niet goed wat dat betekent maar het zal
wel goed zijn zeker.
Ook Het autorijden gaat steeds beter. Ik krijg nu bij elke bocht een brokje en
dan heb ik geen tijd meer om na te denken dat ik me niet zo goed voel.
Voila, nu zijn jullie ook wat bij he. En als we nog eens mogen komen spelen,
dan zijn we er graag bij.
Ik ga nu maar stilletjes de computer terug afzetten want dan weten de baasjes
tenminste niet dat ik dit ook kan.
Daarstraks tijdens de wandeling
hebben we ons nog eens helemaal gegeven. Dat bewoonde muizenhol moest en zou er
aan geloven.
Met zn drieën zijn we er aan
begonnen, aan twee zijden tegelijk zijn we beginnen graven, als eentje moe was
nam de derde, de reserve, dadelijk over. In geen tijd hadden we dus een gat
waar de Drentenkoppen volledig in konden verdwijnen. Uiteindelijk hebben we kunnen
graven tot we aan het nest kwamen ! Dit was echter verlaten en bestond alleen
nog wat uit hooi en de geur van muizen.
De bewoners hadden al lang het
muizenpad gekozen en waren toen de papieren al aan het invullen van het
muizenrampenplan ! Er zal zoiets wel bestaan denken wij, de muizen moeten toch
ook vergoed worden als zoiets als een Drentenaanval op hun hol gebeurt.
Moeten we ook nog vermelden dat het
vandaag de ganse dag droog en zonnig is geweest. Wij, en de baasjes dus ook
hebben deze middag en zelfs vanavond kunnen buiten eten. Het weer is dus
duidelijk in gunstige zin aan het evoluëren.
Het weer is beter aan het worden, er
kan terug vanaf s morgens buiten gezeten worden. Als het zo verder gaat dan
staat het ontbijt morgen op de campingtafel opgesteld als !
Want de vooruitzichten van meteo
France zijn nog altijd niet om over naar huis te schrijven. Tante Rita, je weet
wel, de koekjestante , is deze morgen al terug richting België vertrokken. De
temperatuur van het zwembad was onder het aangename gezakt en de temperatuur
van de lucht was met zn 20° C ook maar dunnekes. Daarenboven waren er ook in
België nog zaken te doen die een vervroegde terugkomst verantwoorden.
Het baasje gaat zich dadelijk op den
Husq zetten en het opgeschoten onkruid in het gazon eens kortwieken. Er zijn
van die vervelende grassprieten bij die in onze vacht kleven en dan afbreken.
Het hoofdbestuur heeft al gedreigd van die zaden met de schaar te verwijderen,
zo hardnekkig nestelen die zich voornamelijk in onze flaporen.
Maar als t aan baasje ligt is die
hinder straks ook achter de rug, eerst het gazon nog wat laten opdrogen zegt m.
Onze baas had het deze morgen gezegd,
als het droog bleef ging hij de preien proper zetten. Belofte maakt schuld
maar na vijf minuten was hij al terug binnen, uiteraard wegens regen
Uiteindelijk is het baasje er toch
aan kunnen beginnen, plantje na sprietje heeft hij uitgetrokken en op de
composthoop afgeleverd. Het zal nu wel eventjes duren voor het onkruid terug
zijn kop kan opsteken . Dat is toch wat hij hoopt
Wij gaan jullie niet te lang aan het
lijntje houden maar enkele voor en na fotos tonen, één foto zegt trouwens meer
dan duizend woorden !
Eentje die al wat ouder is (die splinternieuwe BMW is ondertussen al vernieuwd )
Eentje die al wat ouder is (die splinternieuwe BMW is ondertussen al vernieuwd )
Jan, een Vlaamse boer was op wandel met zijn
kudde in een afgelegen weide, ergens in het noorden van het land, wanneer er
plots een splinter-nieuwe BMW stopt in een wolk van stof. De chauffeur, een jongeman volledig Armani gekleed, met Gucci schoenen,
Ray-Ban zonnebril en een Yves Saint-Laurent das, steekt hoofd door het raam
en vraagt aan de boer : Als ik het juiste aantal van je koeien van uw kudde kan geven, krijg ik
dan een koe ? André bekijkt de man, zeer zeker een Yuppie, bekijkt dan zijn kudde die
vreedzaam staat te grazen en antwoordt kalm : Ja, waarom niet ? De Yupie parkeert zijn wagen, neemt zijn Dell mini-computer, sluit deze
aan op zijn RAZR V3 mobiele telefoon, surft op Internet en bereikt een NASA
site, en contacteert een G P S satelliet om de juiste positie van de plaats
te bekomen, geeft dan zijn coördinaten aan een andere NASA satelliet die de
sector opneemt op een ultra hoge resolutie foto. Dan bereikt de jongeman een Adobe digitale foto site en stuurt het beeld
naar een analyse site in Hamburg, Duitsland. Enkele seconden later, krijgt hij een bericht op zijn Palm Pilot, die hem
zegt dat het beeld geanalyseerd is en de gegevens werden opgeslagen. Hij
bereikt dan een MS Q S L gegevensbank verbonden met een Excell berekeningsblad
via zijn Blackberry en hij ontvangt enkele minuten later, het antwoord. Tenslotte, drukt hij een gekleurd rapport van 150 blz. met zijn HP laser
mini-printer, wendt zich naar de boer en zegt : Jij hebt exact 1586 koeien. Correct. OK je mag één van mijn koeien kiezen, zegt Jan. Hij houdt de jonge Yuppie in het oog terwijl deze één van de dieren kiest
en ziet hem geamuseerd het dier in zijn koffer leggen. Dan zegt Jan tegen de jongeman : Zeg! Als ik je heel juist kan zeggen in welke sector je werkt, krijg ik
dan mijn koe terug ? De jongeman denkt een ogenblik na en zegt : OK, waarom niet ? Jij bent een lid van de Waalse regering zegt Jan. Wow ! het is juist zegt de Yuppie, maar hoe heb je dat kunnen raden ? Ik moest niet rade zegt Jan . Je bent hierheen gekomen zonder dat
iemand het je heeft gevraagd, je wilt worden betaald voor het antwoord op een
vraag die ik niet had gesteld. Jij hebt materiaal gebruikt dat miljoenen euros
kost om mij te kunnen bewijzen dat je intelligenter bent dan ik en je kent niks
over het werk van werklui die je je brood laten verdienen en tenslotte JE
KENT GEEN KLOTEN VAN KOEIEN. Wat hier voor je staat is een kudde SCHAPEN. En geeft mij nu mijnen hond terug
Het is ondanks de weerberichten van
meteo France toch droog gebleven sinds gisteren avond. Het is nog wel niet
zonnig maar we zijn tevreden met wat we hebben !
Gisteren zijn Cis en Diane het vorige
bezoek komen aflossen. Cis is oud collega van t baasje op het KTA (het
Koninklijk Technisch Atheneum) in Herentals. Het baasje zijn school met
andere woorden.
We (t baasje) is wat achter geraakt
in de tuin waar het onkruid enkele dagen vrij spel heeft gekregen. Van de
reactie van Lewie gisteren hebben we geleerd dat Lewie zijn witte selder in
bloei staat. Hij vraagt ook hoe het staat met de prei die we van hem gekregen
hebben. We moeten eerlijk zijn, sinds twee dagen moeten we achter de prei
zoeken !
Straks, in het late bericht hier op t
blog hopen we een proper preibed te kunnen tonen. Alles zal echter afhangen
van het weer. Ons baasje heeft weinig interesse om in de regen op zijn knieën
door de modder te kruipen om dat onkruid stuk voor stuk uit te trekken.
Maar we zien wel wat het geeft. Nog
even geduld en jullie weten hoe het afgelopen is vandaag
Slechts één maal heeft het geregend
vandaag in de Charente. Eerlijk waar, maar dan wel zonder onderbreking van 12
uur vanmiddag tot iets na acht vanavond.
De tomaatjes en preiplantjes staan er
geweldig goed bij. Alleen groeit het onkruid net iets sneller dan de gewassen
die t baasje geplant heeft. Morgen als het overblijft, t moet nog niet
zonovergoten zijn, maar als t droog is ga je ons baasje eens in actie zien
vliegen zie !
Als nu de zon er nog een beetje
doorkomt dan gaan die tomaten niet alleen groot worden door het vele nat, maar
ook nog eens een mooie rode blos krijgen.
Ondertussen staat Frankske van het
weerbericht zijn liedje achter het baasje zijn rug af te draaien. Wat hij daar
staat te vertellen is voor ons in Frankrijk niets om vrolijk van te worden.
Ondertussen zijn Johan en Karin met
de kinderen terug naar België en zijn Cis en Diane hier gearriveerd. Die moeten
elkaar ergens in de buurt van Tours gekruist zijn zegt ons baasje.
Maar wij zijn daarstraks wel gaan
wandelen met ons baasje alleen. Dat is altijd plezant want dan mogen we meer
dan anders Toen we weer eens bezig waren met muizen treiteren had ons baasje
ons geroepen maar we zaten te diep met onze kop onder de grond om het goed te
horen. Toen heeft ons baasje zich verstopt en waren we toch even in paniek toen
we hem in de verste verte niet meer konden ontdekken. Hij had zich dan ook nog
eens verstopt met de wind mee zodat we geen verwaaiïng van zijn geur hadden
Maar toch had Heros hem snel in het vizier, maar toen was het los lopen ook
gelijk gedaan.
Drie ooievaars ontmoeten elkaar en snavelen een
babbeltje.
Vraagt de ene aan de andere:
"Wat ga jij vandaag uitrichten ?"
"Oh, ik vlieg naar een koppel dat al 10 jaren probeert een kindje te
krijgen en ga daar een meisje afleveren."
"Dat is machtig ! " "En wat ga jij doen ?"
"Wel ik ga een jongetje brengen naar een dame die nooit kinderen heeft
gehad."
"Die zal verdorie wreed content zijn ! "
Dan vragen de twee ooievaars aan hun derde soortgenoot:
"En jij, wat ga jij vandaag uitrichten ?"
"Ik vlieg zoals ieder jaar naar het nonnenklooster hier in de buurt en
zweef daar enkele rondjes laag over de daken en de binnenkoer. Niet om iets af
te leveren maar om mij rot te amuseren door de zusterkes de stuipen op het lijf
te jagen..."
Geen avondbericht gisterenavond wegens
te laat thuis en nog ijverige mannen in de keuken Dat zat zo:
De baasjes waren gisteren naar Cognac
met hun bezoekers geweest en waren daar in het kasteel van koning Frans I het
Cognachuis van Otard gaan bezichtigen en een Cognacje gaan snoepen. Het
bezichtigen en de rondgang door het kasteel duurt een goed uur en nadien hadden
ze nog een wandeling door de stad gemaakt en door het centraal gelegen park
rond het Stadhuis of Hotel de Ville.
Toen kregen ze honger en in plaats
van een plaatselijk restaurant op te zoeken beslisten de mannen van zelf te
gaan kokkerellen en s avonds Bouillabaise op tafel te toveren.
Dat toveren meer iets is voor feeën,
druïden, toverkollen en boze schoonmoeders in sprookjes is wel duidelijk,
baasjes hebben iets meer tijd nodig om te toveren als de voornoemde duistere
figuren !
Maar dat ze het wel goed doen dat
toveren en kokkerellen bleek al dadelijk. Want er werd meerdere malen
aangeschoven met de borden. Mannen hebben iets meer tijd nodig om te toveren !
We geven nog enkele fotos van het
bezoek aan de stad Cognac en het kasteel, van de bouillabaise hebben we enkel
graten , vissenvellen, en lege schelpen over
Belle & co
Bo en Jasper in de stallen onder het kasteel...
De knappe (Russische) gids bij Otard, die gidst in het engels...
In het stadspark van Cognac waar de baasjes twee jaar geleden naar een concert van Status Quo gingen...
Dat is zowat het meest positieve dat
je kan zeggen over het weer vandaag al de rest wat je kan zeggen moet je
onderbrengen bij gezaag over het weer.
Het is niet goed op dit moment in de
Charente in Frankrijk en aan de andere kant van het land, richting Alpen zeggen
ze op TV dat de renners in de Tour ook een rotdag tegemoet gaan. Wat tussenin
ligt zal dan ook wel niet denderend zijn is ons baasje zijn besluit.
Dan gaat het baasje voor de
voorspellingen van de komende dagen toch even ter raadpleging bij meteo France
kijken op den ordinateur. Van wat m daar te zien kreeg is m ook al niet
veel vrolijker geworden ! Triestigheid alom, in wat ze noemen la douce, wat
betreft het weer. http://france.meteofrance.com/?LIEUID=REG07
De temperatuur is ook al gene stoef
want met 10° C is het bepaald geen T-shirt of bermuda weer, zeker s morgens niet.
De wandelingen die we maken gaan
steeds gepaard met het ijverig bestuderen van de lucht. Vergissen is menselijk
en zo zijn we gisteren namiddag flink nat thuisgekomen. De notenboom waar we op
de terugweg onder hebben geschuild bood wel beschutting voor een klein buitje
maar niet genoeg om wat er toen uit de hemelsluizen viel. Wandelingen met
verrassingen nieuwe attractie in de Charente !
En dan zegt ons baasje, na regen komt
zonneschijn en hij raadt iedereen aan de breedst mogelijke smile op hun
gezichten te toveren Hijzelf denkt aan zijn potager die de volgende week
alvast niet moet gesproeid worden. Onkruid wieden, dat nu hevig in de was is
geschoten, zal hij des te meer moeten doen.
Blijven lachen baas dat is ons devies !
Belle & co
D' as niet om vrolijk van te worden !
Wij laten het in elk geval niet aan ons hart komen...
BBQ'en in de regen... onder de hangar gaat het ook !
Deze morgen kwamen hier Johan, Karin
en de kinderen Bo en Jasper vanuit Merksplas in La Magdeleine aan. De mensen in
Gierle, Vosselaar en Merksplas kennen Karin van haar kraam met gebakken kippen.
Johan is de man van BBQ King en hij verzorgt feesten met zijn onovertroffen BBQ.
Beiden hebben op het feest van de baasjes ter gelegenheid van hun
40°huwelijksjubileum het eten verzorgd.
Ja als je verlof hebt dan kan je dat
best beginnen in onze roedel, of eindigen, das ook al veel gebeurt .
De kinderen Bo en Jasper hebben ons
de ganse dag verwend, en wij van onze kant hebben er dik, héél dik, van
geprofiteerd ! Vooral Bo heeft een boontje voor mij Belle, die ze steevast de
mama noemt. De ganse dag heeft ze rond mijn nek gehangen en me gestreeld. Ik
zeg daar niet nee tegen. Integendeel, het zal me weer varen als ze weer verder
trekken
Als besluit kookte Johan op ons
baasje zijn nieuwe gasBBQ die op deze wijze op de beste manier ingewijd werd
door de best vaardige hand die we konden verdenken. Het eten was verrukkelijk en
ook wij hebben van het lekkere vlees mogen meesnoepen.
Het zijn werkelijk hoogdagen in een
Drentenleven .
Of weer om dikwijls op de loop te
gaan Zo was dat gisteren gans de dag, mooi weer, regenvlaag, terug mooi
zonnig, regenvlaag, en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Daarbij komt wel een
aangename temperatuur die telkens uitnodigde om gans de groep, bezoekers,
hoofdbestuur en hondjes telkens terug naar buiten te lokken.
Maar vandaag ziet het er beter uit
wat wolkendek betreft, ook de wind is nog zo goed als niet aanwezig en
ondertussen is ook het gazon (of wat er van overblijft na de droogte) terug
droog, en kunnen we ons terug fijn rollen zonder ons al te smerig te maken.
Gisterenavond toen het bezoek terug
richting Marais Poitevin vertrokken was heeft ons baasje de laatste
tomatenplantjes verder opgebonden. Voor één plantje, het volgende dat hij wou
opbinden toen het bezoek arriveerde, vreest hij dat het te laat zal geweest
zijn, dat lag gisteren tegen de grond en is waarschijnlijk geknakt. Als we nu een tomaat te kort gaan hebben weet
het baasje waar het aan ligt !
En wij zijn super braaf geweest zegt
het hoofdbestuur ! En dan waren daarbij
dat bezoek nog bij aanvang drie bengels bij die bang WAREN van hondjes. Wij
zeggen Waren want toen ze terug wegreden vanavond was de angst over ! ! !
Het zat zo deze morgen belde Stijn,
de jongste van de buren of ze niet eens mochten komen buurten. Zij bevonden
zich op een camping in de Marais Poitevin, iets ten Westen van Niort. Dat is zon
tachtig kilometer van bij ons.
Uiteraard waren Stijn, Katrien,
Felix, Oscar en Tobias (de 3 zoontjes) welkom in Ferret. Zo rond half twee
waren ze bij ons en aanvankelijk waren de zonen bang van ons ! Natuurlijk is
dat overdreven en dat weten wij maar er zijn tegenwoordig veel kinderen bang van
honden hebben we al gemerkt . Dus ligt hier een taak voor ons weggelegd om die
bengeltjes van hun angst af te helpen .
Ons baasje heeft daar een systeem
voor Als die bengeltjes dan met hun handjes boven hun hoofdjes staan dan
demonstreert ons baasje wat zij moeten doen. Hij doet dan voor hoe ze moeten
reageren. Twee wijsvingers omhoog om onze aandacht te trekken en dan wijst hij
met die vingers naar beneden terwijl hij het bevel zit geeft. Dan doen die bengeltjes
datzelfde en die staan dan versteld dat wij dat voor hen hetzelfde doen. Wees
maar zeker dat dan het ijs gebroken is . De rest is dan kinderspel en even
later spelen die klein gasten met ons !
Ons baasje heeft ons weer danig
kunnen bestoeffen omdat we ons weer zo voorbeeldig hebben gedragen deze
namiddag !
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
