|
Om deze 11 november af te sluiten
Om deze 11 november af
te sluiten, het wereldberoemde gedicht In Flanders Fields sommigen noemen het
ook Where the Poppies Blow.
Wij vinden dit gedicht
veruit meest gepast aandenken om de start van het gedenkjaar van WO I in de
verf te zetten.
In Flanders fields (luitenant-kolonel John McCrae, 1872-1918)
In Flanders
fields the poppies blow
Between the crosses, row on
row
That mark our place; and in
the sky
The larks, still bravely
singing, fly
Scarce heard amid the guns
below.
We are the dead. Short days
ago
We lived, felt dawn, saw
sunset glow
Loved, and were loved, and
now we lie
In Flanders
fields.
Take up our quarrel with
the foe:
To you from failing hands
we throw
The torch; be yours to hold
it high.
If ye break faith with us
who die
We shall not sleep, though
poppies grow
In
Flanders fields.
In Vlaanderens velden (Letterlijke vertaling)
In
Vlaanderens velden bloeien de klaprozen
Tussen
de kruisen, rij aan rij
die
onze plek aangeven; en in de lucht
vliegen
leeuweriken, nog steeds dapper zingend
zelden
gehoord te midden van het kanongebulder
aan
de grond.
Wij
zijn de doden. Enkele dagen geleden
leefden
we nog, voelden de dauw, zagen de zon ondergaan
beminden
en werden bemind en nu liggen we
in
Vlaanderens velden
Neem
ons gevecht met de vijand weer op:
Tot
u gooien wij, met falende hand
de
toorts; aan u om haar hoog te houden
Als
gij breekt met ons die sterven
zullen
wij niet slapen, ook al bloeien de klaprozen
in
Vlaanderens velden.
|
Ik ben Jan
