Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
11-11-2013
Om deze 11 november af te sluiten
Om deze 11 november af te sluiten
Om deze 11 november af
te sluiten, het wereldberoemde gedicht In Flanders Fields sommigen noemen het
ook Where the Poppies Blow.
Wij vinden dit gedicht
veruit meest gepast aandenken om de start van het gedenkjaar van WO I in de
verf te zetten.
In Flanders fields (luitenant-kolonel John McCrae, 1872-1918)
In Flanders
fields the poppies blow
Between the crosses, row on
row
That mark our place; and in
the sky
The larks, still bravely
singing, fly
Scarce heard amid the guns
below.
We are the dead. Short days
ago
We lived, felt dawn, saw
sunset glow
Loved, and were loved, and
now we lie
In Flanders
fields.
Take up our quarrel with
the foe:
To you from failing hands
we throw
The torch; be yours to hold
it high.
If ye break faith with us
who die
We shall not sleep, though
poppies grow
In
Flanders fields.
In Vlaanderens velden (Letterlijke vertaling)
In
Vlaanderens velden bloeien de klaprozen
Tussen
de kruisen, rij aan rij
die
onze plek aangeven; en in de lucht
vliegen
leeuweriken, nog steeds dapper zingend
zelden
gehoord te midden van het kanongebulder
aan
de grond.
Wij
zijn de doden. Enkele dagen geleden
leefden
we nog, voelden de dauw, zagen de zon ondergaan
beminden
en werden bemind en nu liggen we
in
Vlaanderens velden
Neem
ons gevecht met de vijand weer op:
Tot
u gooien wij, met falende hand
de
toorts; aan u om haar hoog te houden
Als
gij breekt met ons die sterven
zullen
wij niet slapen, ook al bloeien de klaprozen
Vijf jaar
is het al geleden dat wij met Belle en Zeppos ons eerste nestje Drentenpups
kregen.
Morgen 12
november vieren Hercule, Harko, Harrhy, Hadise en onze eigenste Hera en Heros
hun vijfde verjaardag.
Als de dag
van heden herinneren we hoe het allemaal tewerk ging. Hoe onze eerste, Hercule
geboren werd terwijl moeder Belle de man van de reclameblaadjes met zijn
brommertje, luidkeels stond bang te maken met haar geblaf !
Spannend
was het in elk geval voor ons zo de eerste maal. We hadden ons dan wel goed
geïnformeerd en voorbereid, maar toch zagen we in Nelly toen meer een reddende
engel dan een dierenarts !
Inmiddels
zijn ze alle zes uitgegroeid tot prachtige gezonde Drenten.
Waar we
gisterennacht nog storm en regen hadden in La Magdeleine zijn we vandaag wakker
geworden door een stralende zon en aangerijmde daken en tuin !
Letterlijk
van de regen naar de vorst.
Waar het
in La Magdeleine nog een natte herfst was. En waar de boeren problemen hadden
om de maïs van de velden te krijgen met hun geweldig grote machines, zo lijkt
hier in Vosselaar de winter toch al meer in aantocht.
Het is
toch telkens weer een aanpassing zo verhuizen na drie weken. Voor ons Drenten
is het door de tuin. Ginds is het een overdaad aan plaats terwijl we hier qua
grootte een gemiddelde Belgische tuin hebben. Ook de buren zitten dichterbij,
en vooral Lucy laat graag aan de buren horen dat we weer thuis zijn.
De bazen
klagen dan weer over het vele lawaai dat hen hier omringt. Vooral de E34
snelweg van Antwerpen naar Eindhoven is hier goed te horen. Vooral nu, wanneer
de bomen al veel van hun bladeren verloren zijn is er meer storend lawaai .
Voor ons
Drentjes gaan daar dan weer meer wandelingen komen tegenover in La M. . Het
moment van de dagelijkse wandeling zat het baasje gewoonlijk nog op het dak
bezig te zijn, of het regende zo hard dat hij wel wilde gaan wandelen maar dat
wij wijselijk besloten om voor de kachel te gaan liggen !
Straks mag
Heros wel honderd maal zijn poot tegen struik en afsluiting gaan heffen wanneer
we gaan wandelen, dit om de andere reuen uit de buurt te laten weten de Faes
roedel is terug in t land.
Zo zie,
dat is dekorte inhoud van de reis van
La Magdeleine naar Vosselaar vandaag.
Na de
storm van vannacht en de bewolking deze ochtend, konden we een zware rit
verwachten. Wel met een serieus windvoordeel in de rug. Dat zou dan wel enkele
eurotjes verschillen tegenover diezelfde wind op kop
Maar het
bleef voor 95 % droog, en over die overige 5 % was niet van die aard dat we
daar over klagen. Die 5 % diende om de voorruit terug netjes te krijgen.
Van het
omringende verkeer kunnen we zeggen dat het er niet was Gewoon er was haast
geen overig verkeer. De enkele Spaanse koelvrachtwagens die zich naar de
noordelijke landen spoeden, om hun appelsienen en mandarijnen te gaan lossen
voor de Heilige Sinterklaasman met Piet(en), en ook die paar Portugese
vrachtwagens, waarschijnlijk volgeladenmet sardientjes in olijfolie, was er geen vrachtverkeer op de baan. Het
was dan ook een zondag vlak voor een betaalde feestdag in Frankrijk en België.
De
Hollanders vallen ditmaal uit de boot, die mochten immers niet meedoen in WO I
(la grande guerre) en die hebben dus ook geen wapenstilstand in 1918 te vieren.
Zelden
ging het verkeer zo vlot. Remmen heeft het baasje niet moeten doen, ze kunnen
trouwens in de garage niet geloven dat wij meer dan 100.000 km met één stel
remblokken doen ! Neen , aan remblokken voor onze Masjebashi kunne ze in de
garage hun kost niet verdienen. Op een 7 km drukker verkeer tussen de Porte dItalie
en de Porte Bagnolet op de Parijse Périférique na hebben we amper autos gezien
!
Vandaag
was het van: cruise control op 120 en bollen maar, en remmen doen we de
volgende keer wel als t nodig is !
Nog
eventjes en we zijn terug en route. De aanhanger is aan de Mitsubishi
gekoppeld en Hera en Lucy draaien rond de auto om er in te mogen.
Het is bij
die twee steeds dezelfde litanie, het lijkt of ze bang zijn dat we ze
achterlaten Dat ze mee MOETEN is nog niet tot die twee doorgedrongen. Het is
wel zo dat we zeker met hen autohonden hebben die hun poot niet omdraaien om 800 kilometer rustig
en braaf te zijn .
Na de
storm die deze nacht over de Charente trok hebben we vandaag de wind vanachter,
hopelijk blijft hij zo waaien, dan heeft de storm en wat er nu nog van
overblijft toch nog zijn nut gehad.
De reeks
La Magdeleine verhalen en restauratie storys is weer voorbij. Morgen gaat het
waarschijnlijk door serieuze regenbuien terug naar België. De lading op de
aanhanger is dubbel beschermd tegen de regen en spatwater, er is een dubbel dekzeil
onder en over de bagage heen getrokken.
Maar of
het zal volstaan is nog maar de vraag.
Nu is het
zo dat er geen bagage op de aanhanger zit welke schadegevoelig is voor water.
Steriliseerbokalen,
lege en volle, mogen nat worden, en lege bakken Maes Pils mogen ook al nat
worden. De honden beauty-case, zeg maar hondenreis apotheek is waterdicht, net als het
baasje zijn gereedschapskist en reserveband voor de Masjebashi. Dat alles mag
een drup regen hebben. Maar toch proberen we het droog te houden.
Vanaf
morgen terug berichten en verhalen van onderweg en uit België
Hopelijk
zorgen Frankske en Sabientje van het TV-weer, de volgende weken voor ander dan
regenweer want daar hebben we onze buik meer dan vol
Ze hebben
wel niets met elkaar te maken maar het gemeenschappelijke dat ze hebben is de
plaats Ferret, gehucht van het dorp La Magdeleine.
De
egelhuisjes zijn er gekomen door het slechte weer van de afgelopen dagen. Omdat
ons hoofdbestuur liever bezig is dan zich te vervelen op regenachtige dagen,
heeft ons baasje zijn creativiteit zijn gang nog eens laten gaan en heeft hij
twee egelhuisjes gemaakt met materialen die hier zo maar voor het grijpen
lagen.
Een oude
bidon waar in vroegere tijden de baasjes wijn en vrac in kochten is met de
wipzaag onder handen genomen.
Eerst werd
er een ovale opening gezaagd in de bodem, waarna het vat in twee helften werd
verdeeld. Met twee pannen, die aan elkaar werden gelijmd met Tech 7, kregen we
een mooie windvrije ingang. Een derde dakpan legden we op de ingang als
esthetisch element zodat we de verlijming niet meer zagen.
Het huisje
vullen we op met stro en droge bladeren en dekken gans het huisje af met
bladeren en gemaaid gras. Als dat laatste begint te gisten en te composteren,
geeft dat ook nog eens een bescherming tegen de vorst. Onze egels in de tuin
gaan goed gehuisvest de winter 2013-2014 in.
Bij de
herstelling van de muur aan de achterzijde van het huis zijn ook enkele stenen
gevonden met mooie fossielen in. Eigenlijk bestaat gans het oude metselwerk van
het huis uit natuursteen met fossielen in. We hebben dan enkele mooie fossielen
opzij gelegd voor Christian Wessels, de zoon van Jeanny en Chris. Die had al
laten horen dat hij wel geïnteresseerd was in fossielen Dus gaan die straks
ook de aanhanger op om mee te verhuizen van La Magdeleine naar Roosteren in
Nederlandse Limburg.
Morgen
komen we terug naar België. De météo bladzijde van de krant voorspelt toch maar
enkel kommer en kwel en de werken die gepland waren zijn afgewerkt. Volgende
weken zijn er weer enkele vergaderingen gepland die met ons Drentjes te maken
hebben. Het hoofdbestuur gaat dus ook in België hun bezigheid weer hebben
Levenslange
garantie zegt ons baasje dat krijg je op de stenen en de gebruikte materialen.
Straf doorgeklapt zeggen wij, want gisteren kreeg hij nog maar een B-attest op
het metselwerk !
Het is
daarom zegt onze baas dat hij garantie geeft op de materialen en niet op het
werk dat m gepresteerd heeft.
Zijn
allereerste fatsoenlijk metselwerk is deze namiddag af geraakt !
Het is dan
toch nog droog gebleven met veel wind deze namiddag en zo kon onze baas er nog
eens (figuurlijk) tegenaan vliegen
Onze baas
heeft er wel echt zijn best op gedaan. Hij zelf is er dan ook best tevreden
over. Zijn verwachtingen lagen dan wel niet hoog en dat zal de reden wel zijn
waarom hij er tevreden over is.
Hij vraagt
dan ook de mening niet van de Engelse overbuur die van beroep a builder is.
Het oordeel zou dan wel eens gans anders kunnen uitdraaien .
Maar waar
we voor gekomen zijn is klaar. Het dakgedeelte met de lekken is hersteld en de
ingestorte muur staat terug recht.
Het heeft
dan wel haast drie weken geduurd voor het werk klaar was maar dat schrijven we
toe aan de weersomstandigheden.
Van de
drie weken dat we hier zijn verbleven hebben is er amper één week geweest dat
we echt konden doorwerken.
Er zijn
echter wel een deel werkjes binnenshuis gebeurd die normaal niet op het
programma stonden, maar ons hoofdbestuur zijn niet van dat slag dat dan maar op
zn luie krent gaat zitten.
Morgen
nemen ze nog een dag om alles klaar te maken voor het vertrek terug naar
Vosselaar van zondag. De hoogwerker dient terug in de schuur te worden gezet,
de nieuwe betonmolen moet nog een geschikt plaatsje krijgen, en alle gerief
moet zuiver gemaakt worden .
Ook moet
de aanhanger klaar gemaakt en geladen worden. Er dienen immers nog enkele
bakken lege steriliseerbokalen in België te geraken tegen dat het everzwijn en
hertenvlees voor ons terug binnenkomt.
Als we zo
ons hoofdbestuur bezig horen gaan we nog een lekkere en voedzame winter
tegemoet .
Gaat het regenen, gaat het mooi en
droog worden ? Naar buiten kijken helpt niet veel om tot een besluit te komen.
Met het weerbericht kan je ook alle kanten uit, dus ons baas twijfelt mortel
aanmaken om het laatste stukje muur bij te metselen of afwachten tot morgen ?
Dan maar even afwachten tot deze
namiddag om de buitenwerken aan te vatten.
Inmiddels heeft het baasje in de
internetkrant gelezen dat vanaf 2014 de registratie van de honden in België
volledig Online zal gaan gebeuren. Het gaat het aangeven van een hond door de
dierenarts weeral vergemakkelijken maar ook het veranderen van baasje en het
melden van overlijden van de hond gaat dus makkelijker gaan.
In de Franse, de papieren krant
Charente Libre, lezen we dan weer dat de Franse dierenartsen op de pavés (de
kasseien) van Parijs zijn samengekomen om te betogen. Dit omdat ze bepaalde geneesmiddelen niet meer
zelf mogen verkopen maar dat deze dienen verdeeld te worden via de apotheken.
Op dat gebied staan we dan nog ver
van de Europese gedachte als je bedenkt dat, bvb in Nederland alle
diergeneeskundige producten via de dierenarts worden verkocht. In België kan je
de geneesmiddelen dan via dierenarts en de apotheek verkrijgen en in Frankrijk
ga je dan bepaalde medicijnen enkel via de apotheek verkrijgen.
In dat kader denkt het baasje dat
het te maken heeft met de doping affaires met de wielrenners Toen we de
laatste keer bij de apotheek een middeltje kochten voor reisziekte van honden
dienden we daar in België een hele vragenlijst voor in te vullen of te
beantwoorden. Ons baasje vond dat toen zo stom dat hij ook zijn schoenmaat en
de maat van hemd en broek heeft doorgegeven. Als ze dan toch al zoveel moesten
weten kon dat er ook nog wel bij was zijn oordeel
Dat is wat
onze baas zou krijgen op school moest hij in de afdeling bouw hebben gezeten.
Op de
ouderavond zou het dan geklonken hebben Mijnheer, mevrouw, uwe zoon doet goed
zijn best maar zijn handen staan niet naar den bouw. Volgens mij (de leraar
bouw) zou hij beter overgaan naar de richting autotechniek
En zo
geschiedde destijds, alleen heeft onze baas nooit in de bouw afdeling
gezeten, maar het zou gekund hebben.
Ondertussen
heeft ons baasje al richtlijnen gekregen van Jan, het baasje van Siebe en ons
Lobke. Die heeft blijkbaar al meer het truweel gehanteerd want de uitleg over
mortel maken voor oude bouw bleek heel professioneel te zijn. En dan zeggen
dat Jan ooit nog op de lange omvaart heeft gezeten !
Kunnen we
nu spreken van de huizenbouwer op zee show ?
Het is
vandaag droog gebleven en de temperatuur was juist genoeg om je in t zweet te
werken (onze baas toch). Zoals gepland, wanneer het droog zou blijven ging hij
dat muurtje terug opmetsen. En zo gebeurde ook
Het baasje
is tot op 2/3 geraakt en toen was het zand voor mortel te maken op.
Toen hij
terug kwam van Plisson, de handelaar in bouwmaterialen, was het te laat om
nog een molentje mortel te draaien en te verwerken.
Als het
morgenochtend nog droog is gaat onze baas en met frisse tegenzin terug tegenaan
voor het laatste 1/3 deel.
Het
vrouwtje is in elk geval al fotos komen maken van de metselende baas. Net
alsof er een wereldwonder aan het werk was aan de achterkant van het huis
Heus, ze
bestaat nog de zon ! en ze heeft zelfs de kracht gevonden van gisteren namiddag
de Charente te verblijden met enige zonnestralen.
En daar
heeft de ganse roedel, bazen en honden eventjes duchtig van geprofiteerd.
Wij hebben
achter elkaar gehangen, gespeeld en kattenkwaad (hondenkwaad ?) uitgehaald.
Het
vrouwtje heeft de snoeischaar terug werk gegeven en heeft enkele rozelaars en
te ver uitgegroeide struiken gekortwiekt.
Het baasje
is aan de achterkant van het huis een stikversleten dakgoot gaan vervangen die
er de oorzaak van is dat er bij een deel van een muur alle zand was uitgespoeld
tussen de stenen (cement kenden ze blijkbaar toen niet) en die stenen lagen dus
daar waar ze oorspronkelijk vandaan kwamen, tegen de grond !
Het is
voor dat terug inmetselen van die stenen dat hij gisteren in Angoulême die
mortelmolen is gaan kopen. Het is een klein molentje van 125 liter geworden. Meer
mortel kan onze baas toch nietverwerken
voor de mortel is hard geworden. Onze baas heeft nu eenmaal geen metserhanden !
het feit dat m op zijn oude dag nog gaat metselen is voor hem al een hele
prestatie. In zijn ogen moet m daar minstens een Nobelprijs voor durf en
risico voor krijgen Maar die prijs kennen ze nog niet in Zweden en Noorwegen
Hij zal dus op zijn Nobelprijshonger blijven zitten.
De
werkelijkheid zal wel zijn dat hij morgen naar de Jef, zijn oud collega van op
school van de afdeling hoogstaande metselkunst, gaat skypen om te vragen Jef
, waren dat drie of vier delen zand en één deel cement, en mag of moet daar
kompaktuna bij in ?
Vandaag
heeft het baasje de dakgoot vernieuwd en alle stenen gereinigd met de
hogedrukreiniger. Die stenen zaten dik onder de modder en zelfs onze baas weet
dat het dan klungelwerk is als je er zo aan gaat beginnen.
Morgen
vertellen we meer over het weer, de regen of de zon, het metselwerk en andere
onnozele zaken waar wij Drentjes toch niet aan mogen helpen !
Dag drie
van de reeks regendagen is begonnen met motregen. Nu daar zijn we dan al een
beetje vrolijk om . Het is tenminste geen regen met bakken uit de hemel dag
zoals de twee voorgaande.
Vannacht
heeft het ook flink gewaaid. Het hoofdbestuur heeft er van wakker gelegen zo
rond een uur of vier.
Wij hebben
onze oogleden eens opengetrokken, gemerkt dat we toch niet konden helpen, en we
hebben onze oren afgesloten zoals we doen wanneer de bazen ons roepen en het
ons niet aanstaat. Potdicht dus !....
Wij hebben
geen stormhinder gehad in onze warme, lekker liggende, benches.
Wie wel
last gaat gehad hebben is Pinneke & kind. Dat is de egel die Heros
gisterenavond van wie weet waar heeft meegebracht, en aan de voordeur is komen
leggen. Lucy en Hera waren samen met Heros buiten en die twee teven moesten
Heros weer luidkeels aanmoedigen. Zelf die egel vastnemen doen ze evenwel niet.
Dat laten ze aan Heros over. Een goed uur later was het de beurt aan Belle, die
apporteert wel egels, maar die had het kleintje van Pinneke bij. Het baasje
zet die dan in de weide tegenover waar ze zich volop kunnen tegoed doen aan
slakken. Die zijn er met dit weer in overvloed, Pinneke en co kunnen op dit
moment zich ruimschoots te goed doen aan overvloedig egel voedsel voor ze aan
hun winterslaap beginnen.
Als het de
ganse dag zulk weer blijft gaat het baasje van enkele bidons waar hij vroeger
wijn en vrac in kocht, enkele egelhuisjes maken. Die kunnen dan op droge
plaatsen , uit de wind en afgedekt met gras en bladeren tegen de koude in de
oude schapenstal in de tuin gezet worden. Dat zijn dan prima egelhuisjes die
dan nog jaren kunnen dienen.
Gisteren
toen het baasje en Hera op de terugweg van Angoulême waren, heeft het baasje
een foto gemaakt waarbij hij dacht dat het een beginnende windhoos was.
Uiteindelijk bleek het maar een langgerekte donkere wolk te zijn waar toch ook
oude wijven regen uitviel.
Gaat het
dan vandaag weer een dag voor het ronkende Godinnetje worden?
Vijf jaar
is het al geleden dat we afscheid moesten nemen van onze beste kameraad die op
een week na vijftien jaar onze viervoetige huisgenoot was.
Vandaag 6
november is het precies vijf jaar geleden dat Bas stierf aan een hartinfarct
aan het einde van zijn dagelijkse wandeling in zijn bos.
Intussen
hebben Belle en Herasamen al wel voor
27 kleine Basjes gezorgd en is het verdriet om het sterven van Bas geluwd, maar
Bas staat nog altijd in Vosselaar op de kast in zijn doosje naast zijn airbrush
schilderij.
Hij is er
nog steeds maar vraagt niet meer om zijn dagelijkse wandelingen , daar heeft
hij zijn roedel opvolgers voor aangesteld !
De passagiers van een vliegtuig zitten allemaal op hun
plaats en wachten op de piloten om te vertrekken.
Twee mannen komen uit de personeelskamer achterin en stappen traag naar de
cockpit.
Ze dragen een pilotenuniform en een donkere bril.
De ene heeft een hond aan de leiband en de andere tikt met een witte stok voor
zich uit op de vloer ...
Ze bereiken de cockpit zonder problemen en
sluiten de deur achter zich..
Verschillende passagiers lachen wat zenuwachtig naar elkaar, fronsen hun wenkbrauwen
of doen alsof ze het als een leuke grap willen beschouwen.
Enkele seconden later starten de motoren en begint het vliegtuig over de
startbaan te rijden.
Het toestel gaat steeds sneller, maar het stijgt niet op.
Door de venstertjes zien de passagiers dat het vliegtuig recht op een
uitgestrekt meer afstevent, aan het einde van de startbaan.
Het vliegtuig raast nu aan zeer hoge snelheid vooruit en verschillende
passagiers beginnen te beseffen dat ze nooit zullen opstijgen en dus in het
meer zullen terechtkomen.
Er wordt uit vele kelen luid gegild, maar net op dat ogenblik trekt het
vliegtuig lichtjes op en komt het zonder problemen van de grond.
De passagiers komen stilaan tot bedaren en praten nog wat na over die
angstaanjagende "joke". Enkele minuten later is het incident
vergeten.
In de cockpit betast de piloot het dashboard, vindt de automatische piloot en
zet hem in werking.
Plots zegt de piloot : "Weet je wat me soms bang maakt?"
"Neen?", zegt de co-piloot.
Een van deze dagen beginnen ze te laat te gillen en dan zijn we d'er allemaal
aan."
De tweede
dag op rij met gietende regen over de Charente. De werkjes voor binnen zijn
grotendeels achter de rug en het is voor de baasjes een probleem om zich nog
bezig te houden.
Wij
Drentjes hebben er minder moeite mee, wij gaan graag naar buiten ook al komen
we kletsnat terug binnen. De baasjes drogen ons telkens weer af met van die
special Pet towels. Hier ten huize zijn dat versleten badlakens of handdoeken
waar het beste af is. Maar die zijn ook sneller doorweekt en dat maakt dat er op
verschillende plaatsen handdoeken te drogen hangen.
Deze
namiddag mag er weer eentje van ons mee naar Angoulême waar het baasje in de
Brico dépôt een mortelmolen gaat kopen. Die stond daar gisteren voor een
prijsje in de einde reeks, en ons baasje heeft nog werk voor zon machientje.
Zo staat
er in de nabij toekomst nog een deurgat terug dicht te metselen, de muur van de
schuur zou terug moeten gevoegd worden, (en dat is een flink grote muur) en er
zou nog een muurtje aan het zwembad moeten komen. Dat laatste is nodig met de
Franse wetgeving dat de omtrek van een zwembad veilig moet kunnen afgesloten
worden. Er zijn de laatste jaren te veel kleine kinderen verdronken door
tekorten aan de veiligheid bij zwembaden
Dan hoort
er bij een dakrenovatie natuurlijk ook nieuwe dakgoten. Ook daar gaat hij voor
naar Brico dépôt.
Zo zijn er
toch nog zaken die kunnen gedaan worden in afwachting dat de zon zich terug
laat zien.
Na gebuisd te zijn op het examen
logistics en organisatie gaat een student
de confrontatie met zijn professor aan.
Student: "Professor begrijpt U wel iets over het onderwerp?"
Professor: "Dat spreekt van zelf, zo niet was ik geen professor."
Student: "Goed, dan wil ik U nu graag een vraag stellen. Indien U mij het correcte antwoord kan geven, aanvaard ik de buis op mijn examen, als U echter het antwoord schuldig blijft geeft U
mij een A op mijn werk."
Professor: "Oké, wat is de vraag?"
Student: "Wat is legaal, maar niet logisch, logisch maar niet
legaal en daarbij noch logisch noch legaal?"
Na lang nadenken en alles in overweging te nemen blijft de
professor het antwoord schuldig en verandert zoals afgesproken de
examenpunten in een A
Nogal gefrustreerd, besluit de man die vraag aan zijn beste student
voor te leggen.
Deze antwoordt direct: "Kijk professor, U bent 65 jaar en gehuwd met
een vrouw van 30 jaar, dat is legaal maar niet logisch. Uw vrouw heeft een minnaar van 25 jaar, dat is logisch maar niet
legaal.Maar het feit dat U de minnaar van uw vrouw een A geeft voor
zijn
examenalhoewel hij gebuisd is, is niet logisch en ook niet legaal.
Dat is wat
we ons hoofdbestuur hier horen zeggen. t Baasje is naar de bakker geweest en
om de dagelijkse krant, en ondanks hij met de auto is gegaan kwam hij toch als
een verzopen kiek hier terug aan.
En neen,
om de commentaar voor te zijn: het schuifdak van de Masjebashi was wel degelijk
goed dicht !
Het regent
hier al sinds gisteren namiddag aan één stuk door pijpenstelen, maar zoals
steeds blijft ons baasje optimistisch. Hij beschouwt deze regen als de ultieme
test om zijn werk van vorige week te testen. Het dak is goed gerenoveerd, er
komt geen spat meer door. Kurkdroog en pikkedonker is het op de plaatsen waar
het dak hersteld is. Voordien was het zo dat door de verschoven pannen er gaten
waren ontstaan waar we behoorlijk wat licht naar binnen kregen. Maar nu de
lekken gedicht zijn mankeren we stromend water én licht in de schuur !
Wat doen
we ermee zegt het baasje ? De honden in de bench en de bazen terug onder de
lakens ? Het is zowat de beste oplossing op zulke deprimerende grijze
regendagen.
Maar er is
(figuurlijk) licht aan de horizon, de bazen hebben besloten van hun inkopen
naar Angoulême te gaan doen. Die waren voor de tweede helft van de week
voorzien maar ze maken van de nood een deugd en hebben de week planning drastisch
omgegooid.
Als de
tweede helft van de week niet beter wordt zetten ze de Masjebashi terug
richting Vosselaar . Waarschijnlijk om ook daar in de regen te gaan zitten
We kregen
deze week ook nog enkele fotos uit Aalter van Steven en Eva. De eerste foto is
die van de twee schone slaapsters, Eva en Lana
De tweede
foto is die van Lana die ligt te wachten tot het vrouwtje van school komt en
die Eva stuurde samen met de verjaardagswensen voor Oma Belle.
De
volgende fotos komen van Rita, van Maurice en Drentje Joris en gaat over de
Zwarte Pieten rel waar ze zelfs de verenigde naties bij betrokken hebben.
En de
laatste foto komt van ex-collega van t baasje. de Leo heeft de grafzerk van
de zwarte Piet al gevonden
Zo maar
wat nieuwtjes bijeen geraapt op een regenachtige Charentaise zondag avond.
Zaterdag
16-11-2013 te 13u30, Gent op het plein voor het Sint Pietersstation gaan we mee
actie voeren tegen de broodfok / handel van honden.
Ook jullie
proberen we te motiveren om iets te doen om de overheid te laten weten dat er
zaken aan de gang zijn die echt niet meer kunnen.
Laten jullie
ons weten of we jullie kunnen verwachten ? Gelieve een mailtje te laten aan janfaes@skynet.beof reageren via de knop e-mail me in de
rechtse kolom van dit blog.
Belle &
co
Anti
Broodfokactie
Een tiental dagen geleden sloeg mediafiguur, presentatrice en
dierenvriend An Lemmens veel mensen met verstomming door een lijst met daarop
een 100tal verwijzingen naar dierenwinkels en handelaars waar je als consument
beter weg kan blijven, te publiceren. Dit onder de noemer broodfok.
Broodfok is iets waar wij, vzw Anti Broodfok Actie, al sinds 2006 mee bezig zijn. Wij
willen eerst en vooral de maatschappij informeren over broodfok en mensen
sensibiliseren over deze problematiek. Via onze website informeren we hoe
je een goede fokker van een broodfokker kan onderscheiden. Daarnaast willen wij
ook de wetgeving hieromtrent zien veranderen. Verder willen we ook de 'illegale
broodfok/zwart fok' aanpakken en fungeren we voor de samenleving als
contact/meldingspunt met betrekking tot broodfok.
Om de aandacht bij het thema te houden hebben we besloten om
opnieuw een vreedzame optocht te
organiseren om deze wantoestanden aan te kaarten.
Daarnaast werd er vanuit de federale
overheidsdienst Dierenwelzijn niets gedaan met de middelen die we hen hebben
aangereikt met het hondenbesluit in 2011. Dit is ten zeerste te betreuren
aangezien dierenwelzijn vanaf 2014 geen federale kwestie meer is.
We roepen dus alle dierenvrienden op om met ons mee te stappen op zaterdag 16 november 2013 in Gent. We
spreken af om 13u30 aan het plein voor het Sint-Pieters-station en wandelen
vervolgens naar de inspectiediensten van de federale overheidsdienst
dierenwelzijn. Vervolgens wandelen we terug naar het station van
Gent-Sint-Pieters. Honden zijn
welkom, mits aan de leiband en bijhebben van poepzakjes!
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
