Niks voor het baasje…
Het is niet aan ’t baasje besteed en toch doet hij het elk jaar weer… zo ook vandaag weer.
Sinds enkele jaren versturen wij geen kerst- en nieuwjaarswensen meer langs de post. Bij ons gaan al de wensen via de internetsnelweg naar de betrokkenen toe. De enkele mensen die in onze kennissenkring geen internet adepten zijn krijgen nog een kaartje via de post.
De niet onbelangrijke som euro’s die we aldus sparen, spenderen we aan een cadeautje voor dierenasiel Veeweyde te Weelde. Daar zijn ze elk jaar weer blij met een forse gift aan honden brokken. http://www.veeweydeturnhout.net/
Deze namiddag was er wel een speciale gelegenheid waardoor hij wat moest wachten op inlichtingen over de handelswijze van hoe een Franse adoptiehond in België terug te krijgen naar Frankrijk. Ons baasje moest daar toch wel haast een half uur wachten op de verantwoordelijke die nog met andere beestenzaken bezig was.
Inmiddels had hij al kennis gemaakt met twee hondjes van gemengd ras maar waar zeker een windhonden bloed in aanwezig was. Het waren hondjes die duidelijk goed gesocialiseerd waren en rond ons baasje draaiden alsof hij ze al geadopteerd had…
En het was nog haast gebeurd als er maar een schijn van kans bestond dat ons baasje er een warm nestje voor in gedachten had. Maar een nummer vijf en zes, zit er echter in onze roedel niet in ! Dat had hij twee weken geleden moeten weten, dan was er een Ford Transit of Mercedes Sprinter busje moeten gekocht worden om de ritten naar Frankrijk een beetje comfortabel te houden.
Moest er iemand zijn die een plaatsje heeft voor één van de twee halve windhondjes met een zacht karakter , een pikzwart en een “getijgerd”, die laat het maar weten. Dan rijden we ze samen ophalen, ons baasje kennen ze al als dat baasje dat naar vier Drentsche Patrijshonden ruikt !
Voor ons baasje is het geen goei zaak voor hemzelf, hij zou gans de beestenboel meebrengen en dat kan natuurlijk niet. Dus blijft er alleen maar hartzeer voor hem over…
Belle & co
|