Vosselaar 12 06 2016
Wandeling met jachtopleidingsvrienden
Karine had de groep uitgenodigd om een wandeling te komen doen in wat we haast haar achtertuin kunnen noemen.
In Arendonk , achter “het paradijs” ( de naam is heel gepast gekozen) vertrok de groep Drenten + één 5 maanden oude labrador langs de dijk van het kanaal Schoten – Dessel. Het kanaal loopt op die plaats op een afstand van enkele honderden meter parallel met de Belgisch – Nederlandse grens.
Na ongeveer een kilometer doken we de dijk af naar een natuurgebied waar de honden terug aan de leiband moesten wegens het broedseizoen dat nog steeds niet ten einde is. Geen probleem voor onze honden die immers de kracht hebben om de baasjes met grote kracht verder te sleuren. Zeker als er weer eens aantrekkelijke geuren in de grasbermen te bespeuren zijn .
Karine en Louis gidsten ons naar een ven waar de honden los mochten en om ter eerste naar het water spurtten. Dat was pure fun voor de Drentjes en Olive de zwarte labrador pup ! Het water spatte meters hoog en het plezier voor de honden onmeetbaar. De baasjes genoten evenzeer, maar dan van het zien van de capriolen van hun honden .
Er was ook een korte rust / foto pauze ingelast aan de voet van de toeristen uitkijktoren. Dat was eigenlijk meer om een groep wandelaars voorsprong te laten nemen. Er waren namelijk dames bij die een sneeuwwitte broek droegen. Drentenkenners weten dat zoiets niet te combineren valt met Drenten die juist hun hart hebben kunnen ophalen in een natuurlijk ven !
Wanneer de groep wandelaars uit het zicht waren konden de leibanden wer om de nek van de baasjes gehangen worden en kon er terug volledig vrij gerend worden.
De terugweg ging terug langs de kanaaldijk maar toen “rommelde” het al een tijdje in de verte. Toen het begon te “druppelen” was dit een teken dat we het niet droog zouden redden. Geen twee minuten nadat de regenjasjes uit de rugzakken waren gehaald, kregen we een hoosbui over ons die de honden natter maakte dan een duik in het ven of het kanaal. En nat waren we…. Door en door nat, en dat ondanks kwalitatieve regenkleding. Bazen en honden konden letterlijk uitgewrongen worden tegen dat ze bij de auto’s kwamen.
Dan ging het naar de gezellige woning van Georges en Karine, waar Georges de soep al had opgewarmd. Mensenlief, wat smaakte die soep de “verzopen” baasjes ! Er werd nog wat nagepraat en unaniem besloten dat we dit initiatief prima vonden , en dus voor herhaling vatbaar. Alleen nemen we dan geen regenkleding meer mee maar wel een duikuitrusting. Die geeft in elk geval meer kans op garantie voor een droge thuiskomst !
Belle & co
|