Door het dolle heen
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
De vermoeidheid van de namiddagwandeling heeft gisteren niet lang geduurd, voor een zestiger is het verbazingwekkend hoe snel dat zon jonge honden recupereren. Tijdens de wandeling zijn ze allen, ikzelf Belle inbegrepen, gaan liggen hijgen aan de straatkant.
Bij de thuiskomst hebben we, na eens goed gedronken te hebben, ons laten vallen waar we stonden en een flinke poos geronkt, maar dat wisten jullie al van t baasje.
Veel vroeger dan hij verwachtte stonden wij al terug mee onder de hangar waar t baasje houtblokken aan het halveren was, die waren iets te lang voor de kachel en nu zijn ze een pak te kort of wat dacht je !
Na het eten zijn we er dan eens flink tegenaan gegaan. Binnen in huis wel te verstaan want buiten begon het al te schemeren. Drie maal zijn we de slaapkamer ingestormd, en driemaal heeft het baasje, omdat we weer niet wisten waarvoor die flaporen dienden, ons bij ons nekvel moeten nemen om terug wat orde in het huishouden te brengen.
Uiteindelijk heeft m ons naar de benches gedirigeerd en hebben we nog een uurtje gerust tot we gekalmeerd waren en het deurtje terug open mocht. Onze baas kan wel eens kwaad zijn, meestal omdat m moet kwaad zijn van t vrouwtje, maar vlak daarna staat m achter t hoekje te lachen met onze kuren.
Je moet het maar kunnen, tegelijk lachen en iemand naar zijn poten geven !
Belle
|