t Kan nog plezant worden
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Het baasje kijkt er naar uit, echt waar en hij kan het zelf nog niet geloven
Het gaat om de periode tussen nu en 13 juni. De dag dat we met zn alle als kiesvee naar de stemhokjes gedreven gaan worden.
Tot enkele dagen terug was t baasje haast van plan om de mening van Stij n Meuris te delen en burgerlijk ongehoorzaam te zijn. Hij had een degout gekregen van wat Yves verantwoordelijkheid nemen noemt. Hij kreeg boebelen van Crembo en zijn machogedrag. Van het gezicht van Declercq kreeg m zuur oprispingen als m weer eens kwam vertellen wat m nu weer van plan was om de gevangenen binnen de muren te houden. Plannen genoeg van heel de kliek , de Walen inbegrepen, maar realisaties ? ? ?
Dus
het baasje keek al verbaasd vrolijk toen Siegfried Bracke aankondigde de rangen van Bartje te gaan vervoegen. Helemaal plezant werd het toen ook nog een katholiek prefesserke met de naam Torfs, s avonds verkondigde dat m s morgens nog stond te liegen alsof het gedrukt stond en dan toch maar de rangen van Marianne ging vervoegen.
Het zal wel niet veel uitmaken eens de stemmen geteld zijn, alles zal wel hetzelfde blijven in de praktijk, maaaar
de debatten gaan wel de allure krijgen van een taalspelletje als de taalstrijd. Want zeg nu eerlijk, als Torfs en Bracke tegenover elkaar worden uitgespeeld, staan er ons nog aardige momenten te wachten in de zevende dag of bij Phara.
Ons baasje hoopt op een verbeterde uitgave van het duo Uyterhoeven/Mortier, hoewel die twee overtreffen toch wel moeilijk zal zijn. Als is de inzet, de wedde van een minister, toch wel iets waar je de handen voor uit de mouwen kan steken, ons gedacht toch
Belle & co
|