.Veel steden werden in de middeleeuwen door kastelen beschermd. Soms werd een kasteel gebouwd als de stad allang bestond. Ook kon het wel eens voorkomen dat er al een kasteel stond en er een stad rondom de muren van het kasteel ontstond. Als er gevaar dreigde werd het poortgebouw van het kasteel dag en nacht bewaakt door soldaten. Die soldaten hadden het recht om alle karren en manden te doorzoeken en vreemde mensen te ondervragen. Verkopers op weg naar de markt zouden heel vaak iets van hun waar hebben moeten afstaan om toch binnen te komen. De soldaten maakten daar dus eigenlijk ook wel misbruik van. En bezoekers die niet welkom waren moesten uitkijken dat ze niet gedood werden. Veel kastelen werden op een heuvel of een ander hoog punt gebouwd, zodat men een goed uitzicht had over de omgeving. Dit was zeker belangrijk als vijanden het kasteel wilden bestormen. Door het goede uitzicht had men dit zo door. Een kasteel beschikte ook over enige verdedigingswerken, die waren meestal gelijk met de bouw van het kasteel ontstaan. Een ophaalbrug kon omhoog gehaald worden waardoor niemand meer over de gracht heen het kasteel binnen kon komen. Het valhek bij de ingang van het kasteel kon worden neergelaten via gleuven in de muur. Dit valhek werd neergelaten met touwen en een lier. Dan had je nog een barbacane, dit was een ommuurd terrein voor het binnenste poortgebouw. Kwam je als vijand daar terecht dan werd je door iedereen onder vuur genomen. Langs de bovenrand van de muur had je kantelen. Kantelen waren stukken muur waarachter men zich kon verschuilen voor de vijand. Daar tussen waren openingen gelaten waardoor je de vijand onder vuur kon nemen. Deze openingen konden worden afgesloten met een houten luik. Boven in de torens had je hordijzen. Deze hordijzen werden aan de bovenrand van de muur langs de kantelen bevestigd. Door gaten in de bodem kon men op de vijanden die zich beneden bevonden schieten. Mochten de torens van het kasteel dan toch door de vijand bestookt worden, meestal deden ze dat met vuurpijlen, dan dekte men de houten verdedigingswerken af met vochtige dierenhuiden. Tenslotte had je dan ook nog de machicoulis. De machicoulis ook wel mezekooien genoemd waren de stenen variant van de hordijzen. Ze staken een stuk uit zodat de vijand tot vlak aan de voet van het kasteel beschoten kon worden.
