.De ( scheve) toren van Pisa is de vrijstaande klokkentoren (een campanile) bij de kathedraal van Pisa (Duomo di Pisa).
De toren is een van de onderdelen van de Piazza dei Miracoli. De bedoeling was een verticale toren te bouwen, maar het overhellen begon kort na het begin van de bouw in augustus 1173. Bouwmeesters waren Gugilmo en Buonanno.
De toren is 55,86 meter hoog en het gewicht wordt geschat op 14.453 ton. De hudige helling is ongeveer 10%. De toren heeft 297 treden.
Naar verluidt liet Galilei voorwerpen van de toren naar beneden vallen om de vallei eiggenschappen te bestuderen. Dit wordt als een mythe beschouwd.
Op 27 februari 1964 vroeg de Italiaanse regering om hulp om te zorgen dat de toren niet zou omvallen.
Op 7 januari 1990 werd de toren gesloten uit veiligheidsoverwegingen. Vervolgens werd hij gerestaureerd om de helling te verminderen. Na ruim tien jaar werk werd de toren weer voor het publiek geopend op 15 december 2001.
In augustus 2004 heeft een evaluatie van experts uitgewezen dat de toren de eerstvolgende drie eeuwen niet zal instorten.
De toren is opnieuw in veiligheid, stelde professor Carlo Viggiani van de universiteit van Napels in de Italiaanse media.
Professor Michele Jamiolkowski, de ingenieur die de renovatiewerken leidde, voegde eraan toe dat de 800 jaar oude toren sinds mei 2008 weer stabiel is.
Gedurende de laatste fase van de renovatie, die 28 miljoen euro kosste, hebben de experts de fundamenten van het gebouw versterkt en de toren 44 cm rechtop getrokken.
De overhelling bedroeg in 1993 vier en half meter. Nu is het gestabiliseerd op 4 meter. Er werd besloten de toren niet helemaal recht te zetten- dat zou het toerisme geen goed doen. De toren heeft weer dezelfde inclinatie als in het jaar 1700. Deze zomer zal het voor het eerst sinds 1935 alle zeven loges te zien zijn vanaf de dan opengestelde binnenplaats.
.ik wens jullie allemaal een fijn weekend het belooft warm te worden dit weekend dus gaan we nog eens profiteren van het zonnetje. vele groeten van hyacinttje.
.Naast wandelen, cultuur en natuurlijk lekker eten is het ok goed winkelen in Parijs. U vindt er vele duizenden winkels in de diverse wijken, van armoedig tot superluxe. De Grands Magasins (grote warenhuizen) aan de Boulevard Hausmann zijn wereldberoemd. Bezoek Galeries Lafayette eens, en geniet van de prachtige koepel midden in de winkel. De Marchè aux Puces is de grootste rommelmarkt van Europa. Kijken in de etalages van de modehuizen maakt een dagje winkelen helemaal af.
Parijs is bekend om de vele restaurants en barretjes. Er zijn luxe restaurantsen, goedkopere gezellige gelegenheden. het Literaire Les deux magots is een van de bekendste etablissementen, net als de Moulin Rouge, die entertaiment van een heel ander niveau biedt.
.Het openbaar vervoer is uitstekend in Parijs, maar wilt u eens een andere kant van de stad zien dan is een wandeling een goed idee. U kunt er lekker rondslenteren door een van de vele mooie wijken, of een gerichte stadswandeling maken. Om na de drukte bij te komen tussen het groen zoekt u een mooi park uit. in de binnenstad zijn er de Tuilerieën, nabij de Champs Elysèes. Verder zijn de Jardin du Luxembourg, Bois de Boulogneen Bois de Vincennes geliefde plaatsen om te recreëren. Vergeet voral het moderne park Andrè Citroën niet.
.Parijs is de stad van de cultuur. U vindt er talloze musea en culturele instellingen. Het Louvre is natuurlijk het bekendste museum. Onder de noemer Kaleidoscope neemt u een kijkje in de collectie aan de hand van thema's. Het museum is extra populair sinds het boek De Da Vinci Code verscheen. U kunt ook een speciale audiotour maken langs de werken uit dat boek. Ook het Musèe d'Orsay is erg in trek bij cultuurliefhebbers. Het museum is geopend in 1986 in het voormalig Orsay-treinstation. Het museum bestrijkt de geschiedenis van de Franse kunst tussen 1848 en 1914. Een andere culturele trekker is de Opera.
.De Basilique du Sacrè Coeur vormt het hart van de Montmartre, een van de oudste wijken van Parijs. De kerk is toegewijd aan het Heilig Hart-verering. De kerk valt vooral op door zijn fel witte stenen. De Montmartre grenst aan de 'rosse buurt' Pigalle. Zelf is de wijk gebouwd op heuvels. U vindt er drukke straatjes en het toeristische Place du Tertre, waar tientallen schilders wachten om een portret van u te maken. Ook bekend is het Cimetiere de Montmartre, een van de bekende begraafplaatsen waar bekende mensen begraven zijn. Pere Lachaise (Engelse site) is de bekendste, mede door de zanger Jim Morrison die er zijn laatste rustplaats vond.
.Parijs heeft drie bekende 'uitkijkpunten'. Uiteraard de Eiffeltoren, maar ook de hoge tour Montparnasse. Het uitzicht vanaf de Sacre Coeur is ook fenomenaal. De Eiffeltoren is het meest opmerkelijke monument van Parijs en een van de meest bezochte bezeinswaardigheden van Frankrijk. De Eiffeltoren staat aan de kade van de Seine in het 7 e arrondissement van Parijs. De toren is bedacht door de architect Steven Sauvestre, maar genoemd naar zijn bouwheer gustave Eiffel.
Eiffel had tot aan zen dood een woning in de top van de toren. Op het eerste platform bevindt zich een expositie over de Eiffeltoren met foto's, schilderijen en informatie. Met de lift is het mogelijk naar de top van de Eiffeltoren te gaan, met de trap alleen tot het tweede platform. Informatiepanelen geven aan welke gebouwen te zien zijn vanaf de Eiffeltoren.
Er is een uniek uitzicht over Parijs. de Eiffeltoren is 317 m hoog, zonder de televiesieantenne mee te rekenen (324 m met antenne). Op de Engelstalige website van de toren vindt u allerlei prachtige uitzichtten over Parijs, onder de kopjes Take a tour, vieuw of Paris, Video gallery en Virtual gallery.
Tour Montparnasse is de hoogste wolkenkrabber van Frankrijk. De Tour Montparnasse staat in het centrum van Parijs in de wijk Montparnasse.
De 210 meter hoge toren heeft 58 verdiepingen, waarvan 54 met kantoren. Op de 56 ste verdieping is een uitkijkpunt, het is de enige plek in Parijs waarvan u de stad in 360 graden kunt bewonderen. Leuk is de supersnelle lift, die u in 38 seconden naar 195 meter hoogte brengt. De website is er in diverse talen, zoals Engels en Duits.
.Parijs, de stad van de liefde, de lichtstad.De hoofdstad van Frankrijk is een van de drukste steden van Europa.
Met zijn 2 miljoen inwoners in het centrum en 11 miljoen voor de hele agglomeratie, met inbegrip van de 'banlieue' (voorsteden), is het na Londen de grootste stad van West-Europa. De stad wordt in tweeën geddeld door de rivier de Seine. Parijs is gesticht op het île de la Citè, maar is inmiddels zo groot geworden dat het een gebied van zeven heuvels beslaat. In dit gebied lagen vroeger aparte dorpen, die nu een onderdeel van parijs zijn. De Notre Dame op het île de la Citè heeft gemakkelijk de grandeur van de andere monumenten in Parijs, maar is eeuwen eerder gebouwd. de meeste mensen zijn al wel eens op bezoek geweest in deze stad. Er zijn talloze reisgidsen over verschenen en vele reisprogramma's namen er een kijkje. Op internet vindt u genoeg informatie en foto's. ook de zanger Jacques Herb bezocht de stad.
.In 1887 begon, Eiffel met de bouw; hij had slechts tweeënhalf jaar de tijd eer de tentoonstelling zou openen. Hij regeerde met strenge hand over het legertje bouwvakkers dat hem ter dienst stond en ontsloeg iedereen die naar de fles greep of op de vuist ging. Hij eiste totale inzet van mensen, want de klus moest op tijd geklaard worden. Dat lukte: op 31 maart 1889 werd de Eiffeltoren geopend. Het bouwwerk was direct een commercieel succes en trok soms 20.000 bezoekers per dag.
In die tijd gold driehonderd meter hoogte als een magisch getal,dè uitdaging op bouwkundig terrein, en zowel in Europa als in Amerika waren plannen in de maak voor een toren van deze hoogte. Voor de bouw van het gigantische tentoonstellingstuk kwam Eiffels ervaring als ontwerper van grote stalen bruggen goed van pas. De toren was eigenlijk een drie hectometer hoge viaductpijler, ontworpen om wind, water en zwaartekracht zo goed mogelijk te weerstaan. Gezien de hoogte is de constructie is opmerkleijk licht: 7300 ton. Er waren tweeënhalf miljoen klinknagels nodig voor de constructie. De toren heeft een basis van honderd bij honderd meter. De hoogte wordt onderbroken door platformen op 57,115 en 274 metr. de bekende schuine liften die van de begane grond naaar eerste en tweede verdieping voeren,waren in de negentiende eeuw een noviteit en vormden een attractie op zich.Tot 1930 was de Eiffeltoren het hoogste gebouw ter wereld.
.In 1884 besloot de president van Frankrijk ter ere van het honderdjarig bestaan van de republiek een Wereldtentoonstelling te organiseren. In dezelfde tijd gaf Gustave Eiffel de opdracht aan twee van zijn werknemers, de talentvolle ingenieurs Emile Nougier en Maurice Koechlin, om een toren te ontwerpen. Aanvankelijk zag Eiffel weinig in het ontwerp van de driehonderd meter hoge toren, maar toen hij lucht kreeg van de plannen van de president, zag hij de mogelijkheden en kocht het patent van zijn werknemers. Toen er halverwege 1886 in allerijl een prijsvraag werd uitgeschreven, zoals Eiffel had voorzien, werd zijn ontwerp uit 107 inzendingen gekozen.
.De Eiffeltoren is misschien wel het meest markante en zeker het bekendste bouwwerk van Parijs. Het driehonderd meter hoge pyloonvormige wonder der techniek is in 1889 ter gelegenheid van de Wereldtentoonstelling gebouwd door ingenieur Alexandre-Gustave Eiffel. De toren trekt ongeveer twintig miljoen bezoekers per jaar.
.Mollen zijn altijd zwart uitzonderlijk treft men ook wel eens een albino exemplaar aan. Een unieke oranje mol heeft het in het Belgische Scherpenheuvel niet overleefd. Het beestje kwam in een klem terecht. Ik heb klemmen gezet, waarin de oranje mol is beland. Omdat hij nog niet dood was, heb ik hem uit zijn lijden verlost.Normaal zijn mollen zwartgrijs. De faculiteit diergeneeskunde van de Universiteit in Utrecht is bekend met witte mollen. Maar we horen voor het erst over een oranje "exemplaar", aldus een zegsman.Hij houdt het op een speling der natuur.
.Molshopen kunt u het beste zo snel mogelijk weer naar beneden drukken. Druk dan het midden van de molshoop omlaag, zodat de gang weer wordt opgevuld. Probeer niet alle aarde terug te duwen want dit lukt toch niet. hark de overgebleven aarde fijn open voor het gazon.
mollen hebben ook hun positieve kantjes. De mol eet allerlei beestjes, hoofdzakelijk regenwormen maar ook larven die ondergronds van plantenwortels leven, zoals engerlingen(meikeverlarven) en emelten (larven van langpootmug). Mollen eten eveneens veel slakken.
Bovendien beluchten ze de grond en zorgen voor een natuurlijke drainage.
.Mollenklemmen die de mol doden.Mollenklemmen moeten zo zijn afgesteld dat ze de mol direct doden, zodat onnodig lijden wordt voorkomen. De meest geschikte gangen zijn de regelmatig belopen , oppervlakkige gangen. Open voorzichtig de bovenkant van de gang. Steentjes, stukjes graszode, .. verwijderen. Voel met uw vingers welke de looprichitng van de gang is. Steek de opgespannen klem voldoende diep in de gang. Maak daarna de opening dicht anders voelt de mol de luchtstroom. Doe dit met behulp van kluiten aarde en werk af door er gewone grond zachtjes overheen te strooien. Al is hij 'zo blind als een mol' toch mag hij geen zonlicht waarnemen anders weet hij al op voorhand dat er iets niet pluis is.
De grote fout die hier zeer vaak gemaakt wordt is dat de klem onvoldoende diep wordt gestoken. Indien onvoldoende diep kruipt de mol eenvoudigweg onder de klem door en slaat deze niet dicht.
In de winkel zijn er ook rookpatronen op zwavelbasis te koop.
Zorg ervoor dat alle mollengangen goed zijn afgesloten en steek daarna een patroon aan in een ingang. het gas verspreidt zich in de gangen en doet de mol sterven.
Let wel op dat je zelf niet met de gas in contact komt want de gas is tevens giftig voor mens en andere zoogdieren, zoals honden en katten.
Met veel geluk gebeurt het wel eens dat een kat zeer goed is in het vangen van mollen.
Als laatste methode kunt u hulp inroepen van een professionele mollenvanger die tegen betaling uw tuin mollenvrij maakt.
hier nog een foto van een mollenklem.
.We kunnen de mol ook uit zijn gang scheppen als we deze zien graven. Trap daarvoor alle bovengrondse loopgangen en molshopen plat. daarna moet je geduld oefenen en in alle stilte wachten tot de mol zich weer aan het graven zet. De meeste kans om mollen te zien graven heb je om 8 u 00 uur, 13 uur en tussen 18 en, 19 uur. Als je een molshoop ziet bewegen ga je er heel langzaam met een spade in de hand er naartoe. Dit doe je traag en zo stil mogelijk (op kousenvoeten). Dan wacht je een vijftal minuten tot de mol terug grond omhoog begint te duwen. Op dat moment steek je de spade zo hard als je kunt in de hoop/loopgang en je gooit de mol+ grond omhoog. Soms leeft de mol nog. Als je hem wilt laten leven dan zorg je ervoor dat je hem snel in een emmer kunt steken.
ben je niet snel genoeg dan zal hij zich zeer snel terug ingraven. Let wel op raap de levende, bange mol niet zomaar vast want hij heeft enorm scherpe tandjes waarmee hij diepe, slecht genezende wonden in de vingers kan aanbrengen.
.U kunt mollen vangen met vangkooien. de meeste kans op succes heeft u als u de kooi in een loopgang plaats die recent veel wordt belopen. de mol wordt gevangen als hij tegen een klepje aanloopt zodat er achter hem een deurtje dicht slaat. de mol kan dan ergens anders worden vrijgelaten. Controleer geregeld de vangkooien om de gevangen mol snel uit zijn benarde situatie te bevrijden zodat deze na enkele uren niet het leven laat door de stress. Anderzijds moet je ook regelmatige contorle uitvoeren omdat een mol niet langer dan 12 uren zonder eten in leven kan blijven. Laat de gevangen mol los op een plek waar hij weinig kwaad kan doen.
.- Het fluitende geluid van de wind in een flessenhals houdt de mol op afstand. Steek om de èèn tot twee meter een fles zonder bodem in een mollengang, met de hals boven de grond.
- In de winkel zijn apparaten (die werken op batterijen) te koop die trillingen veroorzaken. naast de mol ook veldmuizen en woelratten op een afstand.
- Voor de professionele markt (sportclubs, gemeentes, en bedrijven) zijn er mollenverjagers met zonnepanelen verkrijgbaar, die een gebied van maximaal 800 m2 molvrij kunnen houden. Elke twintig seconden wordt een voor mollen onaangenaam geluid ( hoge tonen) uitgezonden. het apparaat is niet geschikt voor heel losse grond omdat het geluid dan teveel wordt gedempt.
.De mol heeft een uiterst sterk gehoor om hun prooien te kunnen horen bewegen. Ze hebben dan ook een hekel aan alle andere voor de mol storende geluiden en hoge tonen. Hier kunt u gebruik van maken om de mol te verjagen.
.In de gangen leggen van stukjes ajuin/knoflook.
Mottenballen= kamferballen in de gangen stoppen zou helpen om de mollen te verjagen.
Een in terpentijn of ammoniak gedrenkte doek in een mollengang stoppen.
Mogelijk effectiever is het leggen van een sterk geurend product dat te koop is in elk tuincentrum. Dit verspreidt gedurende zes tot acht weken voldoende stank om de mol op andere gedachten te brengen en de tuin voortaan te mijden. Deze methode moet u direct toepassen als de eerste molshopen zichtbaar worden. Zodra de mol meerdere gangen heeft gegraven neemt het effect van de afschrikactie af. De geur verspreidt zich dan over zoveel meters gang dat de geur teveel verdunt.
.Naast het gehoor is ook de reukzin van de mol zeer goed om ondergronds prooien te kunnen lokaliserren. U kunt mollen uit de kwetsbare delen van de tuin houden met geuren en geluiden waar de mol niet van houdt.
.- Sterk geurende planten:
Een groot aantal planten verspreidt een geur waar de mol niet van houdt. Een mollenvrije tuin kan niet worden gegarandeerd, maar het is het proberen waard.
Keizerskroon , die 80 tot 100 cm hoge plant uit de leliefamilie. De grote vlezige stinkende bollen moeten in groepjes om de acht meter rond de tuin worden geplant.
Kruisbladwolfsmelk (Euphorbia lathyrus), die 80 centimeter tot anderhalve meter hoog kan worden. ook woelratten en veldmuizen houden niet van de geur van de wortels. Let op: alle planten van de wolfsmelkfamilie zijn giftig.
GAAs:
U kunt een geddelte van de tuin of uw serre ontoegankelijk maken door fijnmazig kippengaas of vogelgaas in te graven. De mol gaat gemakkelijk door de mazen van gewoon kippengaas heen. Het gaas moet tot op het grondwater worden ingegraven.
Als het ingraven van gaas op problemen stuit, kanb worden geprobeerd om de mol af te schrikken, zodat hij op zoek gaat naar een ander jachtgebied.
Mollen vangen: voorkomen, afschrikken, levend vangen of doden
.Tuin en gazon liggen er piekfijn bij tot de schrik van elke tuinliefhebber opduikt.
Mollen verschijnen overal waar je ze net niet graag ziet verschijnen: in het gazon, de moestuin, voetbalvelden, pas gezaaide percelen ....
Eeen mol (Talpa europea) kan oppervlakkig gangen graven met een snelheid van 12 tot 15 m per uur en dit in zijn territorium van ongeveer 400 m2.
Gedurende 1 jaar kan een mol een totale hoeveelheid molshopen van ruim 3000 kilo aarde in de tuin omhoog drukken.
Mollen vertonen zich snel in humusrijke grond waarin ze gemakkelijk veel voedsel in de vorm van regenwormen en andere bodeminsecten terug vinden.
Gelukkig leeft de mol solitair en hebben we dus meestal maar en diertje per territorium te bestrijden. het meeste last van mollen zullen we ondervinden in maart-april als de mannetjes hun gangenstelsels verlaten en op zoek gaan achter de vrouwtjes. Daarna kennen we nog eens een verhoogde mollenactiviteit rond eind juni als de jongen hun moedernest verlaten.
In tegenstelling tot Duitsland is de mol in België en Nederland niet wettelijk beschermd.
. Deze kunnen we volgens werkzame stof opdelen in 2 groepen. Een groep die terug biologisch afbreekbaar is en neit gevaarlijk is voor mens en dier en de klassieke slakkenkorrel die de vorige eigenschappen niet bezit.
Gebruik slakkenkorrels altijd met mate. De slakken komen toch op de geur af.
Strooi daarom een gemiddelde van 10 korrels per m2 ipv. ze handenvol in het rond te strooien. Bij het gebruik leg je de korrels het best op de grond met daar een dakpan boven. Dit voorkomt verminderde werking van de korrels in een leeg botervlootje waar een opening is uit gesneden. Zo kunnen regen, bodemvocht, de vogels,... er niet aan en gaan ze langer mee. Veel mooier en nog praktischer dan de botervlootjes is het om de slakken weg te vangen met de decoratieve keramieken slakkenval.
.Er zijn tegenwoordig ook al aaltjes (phasmarhabditis) op de markt die de slakken parasiteren en doden. deze zijn microscopisch klein en kan men bestellen in winkels die tuinbouwproducten aanbieden. Je krijgt dan een fles met daarin een substantie waarin er zich 12 miljoen aaltjes bevinden. Deze kun je dan uitgieten over 40 m2. De aaltjes zoeken de slakken op en parasiteren ze. De aaltjes sterven pas als ze geen nieuwe slakken meer vinden. Op deze manier is uw tuin minstens 6 weken van de slakken vanaf.
.Slakken zijn dol op de geur van gist.
bekertjes in de grond ingraven zodat de bovenrand op gelijke hoogte komt van de grond. De bekers voor de helft vullen met gistrijk bier of water aangelengd met gistpoeder. Indien mogelijk plaats dan een soort afdakje boven de beker zodat het er niet kan in regenen ( verdunnen tegen gaan).
De slakken komen dan af op de geur van de gist, ze willen er van drinken, vallen er in en verdrinken.
Begin vroeg genoeg met het bestrijden van de slakken. In april leggen de slakken hun eerste +- 400 eieren via kieren onder aardkluiten. Drie weken later komen de eitjes uit en 2 maanden later zijn ze op hun beurt ook al terug volwassen. het is belangrijk om reeds vroeg in het voorjaar het aantal slakken in de tuin te doen verminderen om later in het jaar slakkenplagen te voorkomen.
foto van een slakkenval.
. Vangen onder neergelegde dakpannen, koolbladeren, rabarberbladeren, vochtig ziel, ...'s avonds op een slakkenrijke plaats leggen.
's Morgenstrekken ze zich hieronder terug en kun je het ongedierte van de onderkant afplukken.
Als de avond valt met de zaklantaarn in de aanslag, slakken gaan rapen of op een stokje prikken.
Planten in de tuin zetten die slakken door hun sterke geur op afstand houden ( afweerplanten)
.- Oostindische kers (Tropaeolum majus)
- Hysop ( hyssopus officinalis)
- Salie ( salvia officinalis)
- Tijm (Thymus officinalis)
- tomaat (Lycopersicon)
- teentjes knoflook
Beter water geven in de morgen. Zo zal het gewas goed opgedroogd zijn tegen dat de slakken in de late avond te voorschijn komen.
Zorg dat natuurlijke vijanden van de slakken zich welkom voelen; bomen, struiken voor de vogels: lijsters, eksters, kraaien, spreeuwen, merels. Onder hopen van takken voelen egels zich prima. Goede omstandigheden voor kikkers ,padden creeren, want ook die hebben slakken als favoriet op hun dagelijks menu.
De donkere en vochtige composthoop vol verterende plantenresten kan ook veel slakken aantrekken. Wanneer je die compost dan in de tuin gebruikt, dan worden ook de slakken en de slakkeneieren over de plantenborders verspreid. Plaats voldoende slakkenvallen in de buurt van de compôsthoop om dit probleem te voorkomen. Ook op andere donkere en vochtige plaatsen, zoals in de buurt van vijvers is het ten zeerste aan te raden de slakken weg te vangen met goed werkende slakkenvallen.
hierbij nog een foto van een paddenpot.
.Scherpe, droge voorwerpen kunnen de slakken kwetsen en ze zullen hier dan ook niet overheen willen kruipen. Met deze materialen kun je dan ook gemakkelijk een barriëre aanleggen rond de planten of de zaaibedden die je wil beschermen.Zo kunnen we werken met schelpengrit, fijn gemaakte eierschalen, rijnzand, kalk, zaagsel, gesteentemeel, houtas, cacaodoppen, grind, dolomiet, zwavel, kiezelwierpoeder.
.Voorkomen van hoog gras of onkruid dat vaak in tuinhokjes blijft staan.
Geen bladhopen of bladafval in de tuin laten liggen.
mulching best niet toedpassen
Beperken van grote, grove kluiten waar ze zich overdag onder verbergen.
Composthoop of-ton niet te dicht bij uw zaaiperk.
In en onder boomschors gedijen ze goed.
Coniferen trekken slakken aan.
Vocht en vijvers trekken slakken aan.
Let op: als uw composthoop niet te groot is, kan het gebeuren dat slakken in de zijwanden hun eieren afzetten.
Als je dan uw compost over uw tuin uitspreidt is een ware slakkenplaag begonnen.
.Als je planten in de tuin zet die gevoelig zijn voor slakkenvraat zoals de Hosta ( hartlelie), Iberis (scheefbloem), Ligularia of slasoorten dan kun je best preventief handelen. Preventief werken is ook aan te raden in tuinen die vorige jaren reeds veel last van slakken hadden.
De meest voorkomende slakken in Belgie en Nederland zijn:
.- de naaktslakken:
- De grijze veldslak (decoceras reticulatem)
- akkeraardslak (Milax agrestis)
- grote aardslak (Arion rufus)
- De huisjesslakken:
- veldslak ( Helix nemoralis)
- kleine wijngaardslak of segrijnslak (Helix aspersa)
- wijngaardslak (helix pomatia)
De wijngaardslak of de escargot de Bourgogne is in België bij wet verboden te vangen of te doden.
Naaktslakken zijn als het ware kruipende waterzakjes met een laagje slijm rond en daardoor kunnen ze niet tegen de uitdrogende zonnestralen en zijn ze vooral s'avonds en s'nachts actief als het donker en goed vochtig is. Ook overdag tijdens en na regenbuien komen ze tevoorschijn. Die lange, naakte reuzenslakken kunnen in èèn nacht ganse rijen kiemplantjes doen verdwijnen of enorme schade aanrichten aan malse groenten als bijvoorbeeld sla.
In april beginnen de slakken aan hun eerste legsel: een goede 400 eieren leggen ze via kieren onder aardkluiten. Drie weken later komen de eitjes uit en 2 maanden later zijn ze op hun beurt ook al terug volwassen. Het is dus zeer belangrijk om al vroeg in het voorjaar het aantal slakken in de tuin te doen verminderen om later in het jaar een slakkenplaag te voorkomen.
.Na de winter zijn ze er terug. De volwassen slakken en hun eieren die de vorst overleefden. Ze komen dan van onder grote stenen of uit grondspleten gekropen en zullen zich dan tegoed doen aan het verse groen dat overal verschijnt.Spijtig genoeg is dat groen juist de sierwaarde van onze tuin of de jonge zaailingen uit de groentetuin. De slakken vreten jonge zaailingen af tot net boven de grond of laten grotere planten achter met gaten in de bladeren en als je dan nog eens de resten van de glinsterende slijmsporen ontdekt, dan weet je zeker dat je niet met rupsen te maken hebt.
Het zijn vooral de naaktslakken die de meeste schade aan ons planten toebrengen. De huisjesslakken brengen zeer weinig schade aan in de (moestuin) en leven vooral van plantaardig afval zoals verdord materiaal en afval(zelfs achtergelaten papier en karton vreten ze aan) en zijn in die zin zelfs nuttig te noemen. Bovendien zijn deze huisjesslakken best heel leuke diertjes om naar te kijken, boeiend ook voor kinderen die hier kennis kunnen maken met de ogen op steeltjes.Soms durven ze zelfs de jonge naaktslakken of de naaktslakken hun eieren te verorberen.
.Toch staan de ontwikkelingen in de beenmode niet stil. Zo worden er tegenwoordig materialen als lycra toegepast om de pasvorm en het draagcomfort te verbeteren. Ook laat de mode het toe om je benen op een waardige manier te presenteren. Dit in eerste plaats door de bovenkleding maar ook door de beenmode zelf. Kousen zijn er tegenwoordig in vele kleuren en modellen verkrijgbaar.
Zo bracht Pretty Polly pas nog een nieuwe colllectie op de markt onder de naam 'Link up'. Een serie kousen met bijhorende lingerie die weer een ander licht op dit prachtige onderwerp laat schijnen.
.Tot dit moment had eigenlijk niemand de eerste introductie van de panty (kousen-broek) opgemerkt. Deze werd gebruikt in voor dans en theater uitvoeringen en in film producties en was allleen in een zeer beperkt aantal speciaalzaken verkrijgbaar. Hierdoor werden ze niet herkend als dagelijks-draagbare mode.
In het begin van de jaren 60 maakte de introductie van het dragen van de mini rok in het modieuse Londen veel indruk en zette een verandering in gang. Hierdoor werd de nylonkous met gordels minder draagbaar en een andere oplossing was noodzakelijk. De fabrikanten gingen langere kousen maken die vervolgens aan de bovenzijde in model werken gesneden. Deze werden vervolgens per paar aan elkaar genaaid waardoor de panty(kousen-broek) ontstond. In de latere jaren ontwikkelde de techniek zich verder en werd de pasvorm verbeterd.
De eerste panty voor het brede publiek werd in 1965 door Glen Raven, N.C. geproduceerd en is daarna wereldwijd door gebroken. De meeste vrouwen hebben hierna het dragen van de echte nylonkousen vaarwel gezegd.
Hiermee is veel charme en elegantie verloren gegaan.
.Met de uitvinding van het rondbreien hoefde er niet meer gesneden en genaaid te worden omdat een ronde 'slang' gecreeerd werd. Deze naadloze beenmode werd snel populair maar veranderde niets aan de maatvoering.
De grote verandering kwam in 1937. In dat jaar werd patent gegeven op het revolutionaire materiaal nylon. Dit was een uitvinging van Walter Carother die voor Dupont werkte. De gunstige eigenschappen zoals sterkte, flexibiliteit en duurzaamheid maakte het tot een zeer geschikt materiaal voor toepassing in de beenmode. De dunne draden met de uitstraling van echte zijde waren een groot succes.
In de vijftiger jaren waren naadloze nylonkousen een standaard voor een welgeklede vrouw. Er was echter al weer een andere verandering op komst.
Fabricanten van nylon waren in staat om het garen 'geheugen' te geven zodat het na rek weer in zijn oude vrom kan terug keren, vergelijkbaar met het spiraalsnoer van een telefoon. Hierdoor kon de kous de vorm van het been blijven volgen en waren er minder verschillende maatvoeringen noodzakelijk.
.Na de burgeroorlog in 1865 verhuisde een grootdeel van de textielindustrie uit New England naar het zuiden van de VS. Dit vooral omdat de meest gebruikte ruwe grondstof katoen hier veelvuldig voorradig was. Katoen, wol en zijde waren in tijd de natuurlijke grondstoffen die gebruikt werden bij het maken van de beenkleding. Katoen en wol waren warme en sterke materialen die echter de natuurlijke uitstraling van het been niet benadrukte. Zijde gaf meer uitstralingmaar was zeer kostbaar en decadent. Alle garen hadden een gemeenschappelijke eigenschap:ze waren stram en hadden geen rek. Dit betekent dat plat gebreide stoffen zeer zorgvuldig gesneden en genaaid moesten worden om een goede pasvorm te krijgen voor de voetmaat. De maten waren gerelateerd aan de Engelse schoenmaten zoals 6,6, 7,7,8,8 enzovoorts. Het is begrijpelijk dat dit zeer kostbaar was voor productie en voorraad van de verschillende stijlen en maten. Winkels moesten een complete series op voorraad hebben wat resulteerde in vele beenmode afdelingen in warenhuizen, die we nu ook nog kennen.
.Tegelijkertijd ontstonden de Amerikaanse kolonies en zelfs de doodstraf kon de kolonisten niet weerhouden breimachines uit Engeland naar de Nieuwe Wereld te smokkelen. Zo werd een nieuwe industrie geboren in het gebied van New England.Ook hier groeide het uit tot een florerende industrie.
.Hoe de techniek van het breien van beenmode naar Europa is gekomen is discutabel. Toen de Arabieren Egypte veroverde troffen ze een bloeiende textiel industrie aan. Bij hun strijdtochten reisde deze met zich mee.
De Islamitische cultuur (inclusief breien) breide zich uit tot wat nu Italie en Spanje is. Echter, er is ook bewijs dat het handmatig breien algemeen werd beoefend in Europa op uitgebreide schaal inde 13 e en 14 eeuw. Toen in 1589 de breimachine werd uitgevonden ontstond er een echte industrie die de huisarbeid verving. Vierhonderd jaar geleden maakte William Lee de eerste breimachine die platte stof maakte.
Zoals veel uitvindingen in die tijd werd hij in Engeland gedaan en daar bloeide de industrie dan ook geweldig op. Om hun aandeel in de markt te beschermen besloot de koningin de doodstraf in te voeren voor een ieder die een machine uit Engeland zou exporteren.
Zijzelf ontving in 1560 haar eerste paar zijden kousen.
.De eerste voorbeelden van weven zijn drie kleine fragmenten van een stof die is gevonden in de ruïne van de oude Syrische stad Dura Europos, gesticht in 280 VC.
Rond 256 NC vielen de Perzen deze stad aan en vernielde het. Door de bijzondere klimaat omstandigheden zijn veel bezittingen onder de puin resten bewaard gebleven. Waar de gevonden stukken stof van waren is nog steeds niet zeker, zo kunnen ze van ondergoed, beenkleding of iets anders geweest zijn.
Wel waren ze duidelijk als Dura Europos is gelukkig niet de kunst van het handmatig breien verloren gegaan. Soort gelijke materialen zijn gevonden in Egyptische graven. Van verschillende gevonden artikelen uit de graven was duidelijk dat het sokken waren. Ze hadden een bijzonder voorziening: een aparte ruimte voor de grote teen. deze was nodig voor het dragen in combinatie met sandalen die een draad tussen de grote teen en de andere tenen had.
Ook zijn er sokken gevonden die dateren van de vierde eeuw die geverfd zijn en gebreid zijn in de vorm van de voet. Ze waren plat gebreid (in tegenstelling to de circulaire breimethode van tegenwoordig) en genaaid op de 'fully fashioned' methode om de juiste maat te verkrijgen. Dit werd gedaan gedurende zeker duizend jaar tot laat in de 16-de eeuw.
.De eerste soort beenmode is al van de tijd dat mensen zich gingen kleden.
Textiel werd als eerste gemaakt door de Neolitische mensen uit het Stenentijdperk. Eerst werd de kunst van het spinnen van vezels ontwikkeld waardoor kabels en koorden konden worden gemaakt. In die tijd werden huiden en pelzen gebruikt als kleding en voetbedekking. Eeuwen gingen voorbij voordat het idee van weven ontstond.
De Egyptenaren worden beschouwd als uitvinders van de weeftechniek. Weven is de kunst van het onderling verbinden van draden zodat een doek ontstaat.
Later ontwikkelde zich de kunst van het breien met doorlopende loops zodat een continu weef proces mogelijk werd. De techniek van het met de hand knopen is bekend van het Oosten rond 250 NC.
.Dankzij zware investeringen in technische ontwikkelingen, kwamen er het jongste decennium heel wat vernieuwingen op de markt die van de kous een onmisbaar modeaccessoire hebben gemaakt zonder het comfort uit het oog te verliezen.
Kousen zijn een middel geworden om je goed te voelen en er goed uit te zien. De microvezels waarmee de nieuwe generatie kousen gemaakt worden, zitten aangenaam. Nieuwe breitechnieken met variabele elasticiteit maken het ook mogelijk aan figuurcorrectie te doen.Buikje of beetje vet op de heupen ? een modellerende kous maakt de vervelende gaine van vroeger overbodig terwijl je er toch slanker uitziet.
Zware benen en slechte bloedsomloop ? tegenwoordig kan je steunkousen achterwege laten en opteren voor trendy nylons die de bloedsomloop stimuleren dankzij een breitechniek die een opwaartse druk veroorzaakt.
Andere kousen bevatten dan weer microcapsules met afslankende crèmes of hydraterende bestanddelen. je hebt ook sokjes die de voetzool masseren en kousen die verrijkt zijn met parfums: stimulerende, kalmerende en zelfs euforiserende geuren. Je kiest maar in welke mood je wil verkeren. Zo wordt de kous ineens een stuk aromatherapie. De kritiek dat panty's transpiratiegeurtjes in de hand werken, wordt voortaan geneutralisserd dankzij behandelingen die ontgeurend werken.
.Hoe de techniek van het breien van beenmode naar Europa is gekomen is discutabel. Toen de Arabieren Egypte veroverde troffen ze een bloeiende textiel industrie aan. Bij hun strijdtochten reisde deze met zich mee.
De Islamitsche cultuur (inclusief breien) breide zich uit tot wat nu Italie en Spanje is. Echter, er is ook bewijs dat het handmatig breien algemeen werd beoefend in Europa op uitgebreide schaal in de 13 en 14 eeuw. Toen in 1589 de breimachine werd uitgevonden ontstond er een echte industrie die de huisarbeid verving.Vierhonderd jaar geleden maakte William Lee de eerste breimachine die platte stof maakte.
Zoals veel uitvindingen in die tijd werd hij in Engeland gedaan en daar bloeide de industrie dan ook geweldig op.Om hun aandeel in de markt te beschermen besloot de koningin de doodstraf in te voeren voor een ieder die een machine uit Engeland zou exporteren.
Zijzelf ontving in 1560 haar eerste paar zijde kousen.
.Met de doorbraak van de pantalon krijgen de kousenfabrikanten zware klappen. Toch blijven ze investeren in vernieuwing. Zo maakt lycra kousen sterker en ook comfortabeler. Dat heeft ook zo zijn nadelen: er gaan minder kousen stuk, wat de verkoop niet ten goede komt. Anderzijds wint de duurdere kous terrein. Tegelijk diversifiëren de fabrikanten hun aanbod: de kniekous in nylon is het antwoord op het succes van de pantalon. Een andere uitvinding is de stay-up: de zelfophoudende kous waarvan de boord verrijkt is met siliconen zodat de kous mooi blijft zitten.
.Na de burgeroorlog in 1865 verhuisde een grootdeel van de textielindustrie uit New England naar het zuiden van de VS. Dit vooral omdat de meest gebruikte ruwe grondstof katoen hier veelvuldig voorradig was. Katoen, wol en zijde waren in tijd de natuurlijke grondstoffen die gebruikt werden bij het maken van de beenkleding. Katoen en wol waren warme en sterke materialen die echter de natuurlijke uitstraling van het been niet benadrukte. Zijde gaf meer uitstralingmaar was zeer kostbaar en decadent. Alle garen hadden een gemeenschappelijke eigenschap:ze waren stram en hadden geen rek. Dit betekent dat plat gebreide stoffen zeer zorgvuldig gesneden en genaaid moesten worden om een goede pasvorm te krijgen voor de voetmaat. De maten waren gerelateerd aan de Engelse schoenmaten zoals 6,6, 7,7,8,8 enzovoorts. Het is begrijpelijk dat dit zeer kostbaar was voor productie en voorraad van de verschillende stijlen en maten. Winkels moesten een complete series op voorraad hebben wat resulteerde in vele beenmode afdelingen in warenhuizen, die we nu ook nog kennen.
