.Mollenklemmen die de mol doden.Mollenklemmen moeten zo zijn afgesteld dat ze de mol direct doden, zodat onnodig lijden wordt voorkomen. De meest geschikte gangen zijn de regelmatig belopen , oppervlakkige gangen. Open voorzichtig de bovenkant van de gang. Steentjes, stukjes graszode, .. verwijderen. Voel met uw vingers welke de looprichitng van de gang is. Steek de opgespannen klem voldoende diep in de gang. Maak daarna de opening dicht anders voelt de mol de luchtstroom. Doe dit met behulp van kluiten aarde en werk af door er gewone grond zachtjes overheen te strooien. Al is hij 'zo blind als een mol' toch mag hij geen zonlicht waarnemen anders weet hij al op voorhand dat er iets niet pluis is.
De grote fout die hier zeer vaak gemaakt wordt is dat de klem onvoldoende diep wordt gestoken. Indien onvoldoende diep kruipt de mol eenvoudigweg onder de klem door en slaat deze niet dicht.
In de winkel zijn er ook rookpatronen op zwavelbasis te koop.
Zorg ervoor dat alle mollengangen goed zijn afgesloten en steek daarna een patroon aan in een ingang. het gas verspreidt zich in de gangen en doet de mol sterven.
Let wel op dat je zelf niet met de gas in contact komt want de gas is tevens giftig voor mens en andere zoogdieren, zoals honden en katten.
Met veel geluk gebeurt het wel eens dat een kat zeer goed is in het vangen van mollen.
Als laatste methode kunt u hulp inroepen van een professionele mollenvanger die tegen betaling uw tuin mollenvrij maakt.
hier nog een foto van een mollenklem.
.We kunnen de mol ook uit zijn gang scheppen als we deze zien graven. Trap daarvoor alle bovengrondse loopgangen en molshopen plat. daarna moet je geduld oefenen en in alle stilte wachten tot de mol zich weer aan het graven zet. De meeste kans om mollen te zien graven heb je om 8 u 00 uur, 13 uur en tussen 18 en, 19 uur. Als je een molshoop ziet bewegen ga je er heel langzaam met een spade in de hand er naartoe. Dit doe je traag en zo stil mogelijk (op kousenvoeten). Dan wacht je een vijftal minuten tot de mol terug grond omhoog begint te duwen. Op dat moment steek je de spade zo hard als je kunt in de hoop/loopgang en je gooit de mol+ grond omhoog. Soms leeft de mol nog. Als je hem wilt laten leven dan zorg je ervoor dat je hem snel in een emmer kunt steken.
ben je niet snel genoeg dan zal hij zich zeer snel terug ingraven. Let wel op raap de levende, bange mol niet zomaar vast want hij heeft enorm scherpe tandjes waarmee hij diepe, slecht genezende wonden in de vingers kan aanbrengen.
.U kunt mollen vangen met vangkooien. de meeste kans op succes heeft u als u de kooi in een loopgang plaats die recent veel wordt belopen. de mol wordt gevangen als hij tegen een klepje aanloopt zodat er achter hem een deurtje dicht slaat. de mol kan dan ergens anders worden vrijgelaten. Controleer geregeld de vangkooien om de gevangen mol snel uit zijn benarde situatie te bevrijden zodat deze na enkele uren niet het leven laat door de stress. Anderzijds moet je ook regelmatige contorle uitvoeren omdat een mol niet langer dan 12 uren zonder eten in leven kan blijven. Laat de gevangen mol los op een plek waar hij weinig kwaad kan doen.
.- Het fluitende geluid van de wind in een flessenhals houdt de mol op afstand. Steek om de èèn tot twee meter een fles zonder bodem in een mollengang, met de hals boven de grond.
- In de winkel zijn apparaten (die werken op batterijen) te koop die trillingen veroorzaken. naast de mol ook veldmuizen en woelratten op een afstand.
- Voor de professionele markt (sportclubs, gemeentes, en bedrijven) zijn er mollenverjagers met zonnepanelen verkrijgbaar, die een gebied van maximaal 800 m2 molvrij kunnen houden. Elke twintig seconden wordt een voor mollen onaangenaam geluid ( hoge tonen) uitgezonden. het apparaat is niet geschikt voor heel losse grond omdat het geluid dan teveel wordt gedempt.
.De mol heeft een uiterst sterk gehoor om hun prooien te kunnen horen bewegen. Ze hebben dan ook een hekel aan alle andere voor de mol storende geluiden en hoge tonen. Hier kunt u gebruik van maken om de mol te verjagen.
.In de gangen leggen van stukjes ajuin/knoflook.
Mottenballen= kamferballen in de gangen stoppen zou helpen om de mollen te verjagen.
Een in terpentijn of ammoniak gedrenkte doek in een mollengang stoppen.
Mogelijk effectiever is het leggen van een sterk geurend product dat te koop is in elk tuincentrum. Dit verspreidt gedurende zes tot acht weken voldoende stank om de mol op andere gedachten te brengen en de tuin voortaan te mijden. Deze methode moet u direct toepassen als de eerste molshopen zichtbaar worden. Zodra de mol meerdere gangen heeft gegraven neemt het effect van de afschrikactie af. De geur verspreidt zich dan over zoveel meters gang dat de geur teveel verdunt.
.Naast het gehoor is ook de reukzin van de mol zeer goed om ondergronds prooien te kunnen lokaliserren. U kunt mollen uit de kwetsbare delen van de tuin houden met geuren en geluiden waar de mol niet van houdt.
.- Sterk geurende planten:
Een groot aantal planten verspreidt een geur waar de mol niet van houdt. Een mollenvrije tuin kan niet worden gegarandeerd, maar het is het proberen waard.
Keizerskroon , die 80 tot 100 cm hoge plant uit de leliefamilie. De grote vlezige stinkende bollen moeten in groepjes om de acht meter rond de tuin worden geplant.
Kruisbladwolfsmelk (Euphorbia lathyrus), die 80 centimeter tot anderhalve meter hoog kan worden. ook woelratten en veldmuizen houden niet van de geur van de wortels. Let op: alle planten van de wolfsmelkfamilie zijn giftig.
GAAs:
U kunt een geddelte van de tuin of uw serre ontoegankelijk maken door fijnmazig kippengaas of vogelgaas in te graven. De mol gaat gemakkelijk door de mazen van gewoon kippengaas heen. Het gaas moet tot op het grondwater worden ingegraven.
Als het ingraven van gaas op problemen stuit, kanb worden geprobeerd om de mol af te schrikken, zodat hij op zoek gaat naar een ander jachtgebied.
Mollen vangen: voorkomen, afschrikken, levend vangen of doden
.Tuin en gazon liggen er piekfijn bij tot de schrik van elke tuinliefhebber opduikt.
Mollen verschijnen overal waar je ze net niet graag ziet verschijnen: in het gazon, de moestuin, voetbalvelden, pas gezaaide percelen ....
Eeen mol (Talpa europea) kan oppervlakkig gangen graven met een snelheid van 12 tot 15 m per uur en dit in zijn territorium van ongeveer 400 m2.
Gedurende 1 jaar kan een mol een totale hoeveelheid molshopen van ruim 3000 kilo aarde in de tuin omhoog drukken.
Mollen vertonen zich snel in humusrijke grond waarin ze gemakkelijk veel voedsel in de vorm van regenwormen en andere bodeminsecten terug vinden.
Gelukkig leeft de mol solitair en hebben we dus meestal maar en diertje per territorium te bestrijden. het meeste last van mollen zullen we ondervinden in maart-april als de mannetjes hun gangenstelsels verlaten en op zoek gaan achter de vrouwtjes. Daarna kennen we nog eens een verhoogde mollenactiviteit rond eind juni als de jongen hun moedernest verlaten.
In tegenstelling tot Duitsland is de mol in België en Nederland niet wettelijk beschermd.
. Deze kunnen we volgens werkzame stof opdelen in 2 groepen. Een groep die terug biologisch afbreekbaar is en neit gevaarlijk is voor mens en dier en de klassieke slakkenkorrel die de vorige eigenschappen niet bezit.
Gebruik slakkenkorrels altijd met mate. De slakken komen toch op de geur af.
Strooi daarom een gemiddelde van 10 korrels per m2 ipv. ze handenvol in het rond te strooien. Bij het gebruik leg je de korrels het best op de grond met daar een dakpan boven. Dit voorkomt verminderde werking van de korrels in een leeg botervlootje waar een opening is uit gesneden. Zo kunnen regen, bodemvocht, de vogels,... er niet aan en gaan ze langer mee. Veel mooier en nog praktischer dan de botervlootjes is het om de slakken weg te vangen met de decoratieve keramieken slakkenval.
.Er zijn tegenwoordig ook al aaltjes (phasmarhabditis) op de markt die de slakken parasiteren en doden. deze zijn microscopisch klein en kan men bestellen in winkels die tuinbouwproducten aanbieden. Je krijgt dan een fles met daarin een substantie waarin er zich 12 miljoen aaltjes bevinden. Deze kun je dan uitgieten over 40 m2. De aaltjes zoeken de slakken op en parasiteren ze. De aaltjes sterven pas als ze geen nieuwe slakken meer vinden. Op deze manier is uw tuin minstens 6 weken van de slakken vanaf.
.Slakken zijn dol op de geur van gist.
bekertjes in de grond ingraven zodat de bovenrand op gelijke hoogte komt van de grond. De bekers voor de helft vullen met gistrijk bier of water aangelengd met gistpoeder. Indien mogelijk plaats dan een soort afdakje boven de beker zodat het er niet kan in regenen ( verdunnen tegen gaan).
De slakken komen dan af op de geur van de gist, ze willen er van drinken, vallen er in en verdrinken.
Begin vroeg genoeg met het bestrijden van de slakken. In april leggen de slakken hun eerste +- 400 eieren via kieren onder aardkluiten. Drie weken later komen de eitjes uit en 2 maanden later zijn ze op hun beurt ook al terug volwassen. het is belangrijk om reeds vroeg in het voorjaar het aantal slakken in de tuin te doen verminderen om later in het jaar slakkenplagen te voorkomen.
foto van een slakkenval.
. Vangen onder neergelegde dakpannen, koolbladeren, rabarberbladeren, vochtig ziel, ...'s avonds op een slakkenrijke plaats leggen.
's Morgenstrekken ze zich hieronder terug en kun je het ongedierte van de onderkant afplukken.
Als de avond valt met de zaklantaarn in de aanslag, slakken gaan rapen of op een stokje prikken.
Planten in de tuin zetten die slakken door hun sterke geur op afstand houden ( afweerplanten)
.- Oostindische kers (Tropaeolum majus)
- Hysop ( hyssopus officinalis)
- Salie ( salvia officinalis)
- Tijm (Thymus officinalis)
- tomaat (Lycopersicon)
- teentjes knoflook
Beter water geven in de morgen. Zo zal het gewas goed opgedroogd zijn tegen dat de slakken in de late avond te voorschijn komen.
Zorg dat natuurlijke vijanden van de slakken zich welkom voelen; bomen, struiken voor de vogels: lijsters, eksters, kraaien, spreeuwen, merels. Onder hopen van takken voelen egels zich prima. Goede omstandigheden voor kikkers ,padden creeren, want ook die hebben slakken als favoriet op hun dagelijks menu.
De donkere en vochtige composthoop vol verterende plantenresten kan ook veel slakken aantrekken. Wanneer je die compost dan in de tuin gebruikt, dan worden ook de slakken en de slakkeneieren over de plantenborders verspreid. Plaats voldoende slakkenvallen in de buurt van de compôsthoop om dit probleem te voorkomen. Ook op andere donkere en vochtige plaatsen, zoals in de buurt van vijvers is het ten zeerste aan te raden de slakken weg te vangen met goed werkende slakkenvallen.
hierbij nog een foto van een paddenpot.
.Scherpe, droge voorwerpen kunnen de slakken kwetsen en ze zullen hier dan ook niet overheen willen kruipen. Met deze materialen kun je dan ook gemakkelijk een barriëre aanleggen rond de planten of de zaaibedden die je wil beschermen.Zo kunnen we werken met schelpengrit, fijn gemaakte eierschalen, rijnzand, kalk, zaagsel, gesteentemeel, houtas, cacaodoppen, grind, dolomiet, zwavel, kiezelwierpoeder.
.Voorkomen van hoog gras of onkruid dat vaak in tuinhokjes blijft staan.
Geen bladhopen of bladafval in de tuin laten liggen.
mulching best niet toedpassen
Beperken van grote, grove kluiten waar ze zich overdag onder verbergen.
Composthoop of-ton niet te dicht bij uw zaaiperk.
In en onder boomschors gedijen ze goed.
Coniferen trekken slakken aan.
Vocht en vijvers trekken slakken aan.
Let op: als uw composthoop niet te groot is, kan het gebeuren dat slakken in de zijwanden hun eieren afzetten.
Als je dan uw compost over uw tuin uitspreidt is een ware slakkenplaag begonnen.
.Als je planten in de tuin zet die gevoelig zijn voor slakkenvraat zoals de Hosta ( hartlelie), Iberis (scheefbloem), Ligularia of slasoorten dan kun je best preventief handelen. Preventief werken is ook aan te raden in tuinen die vorige jaren reeds veel last van slakken hadden.
De meest voorkomende slakken in Belgie en Nederland zijn:
.- de naaktslakken:
- De grijze veldslak (decoceras reticulatem)
- akkeraardslak (Milax agrestis)
- grote aardslak (Arion rufus)
- De huisjesslakken:
- veldslak ( Helix nemoralis)
- kleine wijngaardslak of segrijnslak (Helix aspersa)
- wijngaardslak (helix pomatia)
De wijngaardslak of de escargot de Bourgogne is in België bij wet verboden te vangen of te doden.
Naaktslakken zijn als het ware kruipende waterzakjes met een laagje slijm rond en daardoor kunnen ze niet tegen de uitdrogende zonnestralen en zijn ze vooral s'avonds en s'nachts actief als het donker en goed vochtig is. Ook overdag tijdens en na regenbuien komen ze tevoorschijn. Die lange, naakte reuzenslakken kunnen in èèn nacht ganse rijen kiemplantjes doen verdwijnen of enorme schade aanrichten aan malse groenten als bijvoorbeeld sla.
In april beginnen de slakken aan hun eerste legsel: een goede 400 eieren leggen ze via kieren onder aardkluiten. Drie weken later komen de eitjes uit en 2 maanden later zijn ze op hun beurt ook al terug volwassen. Het is dus zeer belangrijk om al vroeg in het voorjaar het aantal slakken in de tuin te doen verminderen om later in het jaar een slakkenplaag te voorkomen.
.Na de winter zijn ze er terug. De volwassen slakken en hun eieren die de vorst overleefden. Ze komen dan van onder grote stenen of uit grondspleten gekropen en zullen zich dan tegoed doen aan het verse groen dat overal verschijnt.Spijtig genoeg is dat groen juist de sierwaarde van onze tuin of de jonge zaailingen uit de groentetuin. De slakken vreten jonge zaailingen af tot net boven de grond of laten grotere planten achter met gaten in de bladeren en als je dan nog eens de resten van de glinsterende slijmsporen ontdekt, dan weet je zeker dat je niet met rupsen te maken hebt.
Het zijn vooral de naaktslakken die de meeste schade aan ons planten toebrengen. De huisjesslakken brengen zeer weinig schade aan in de (moestuin) en leven vooral van plantaardig afval zoals verdord materiaal en afval(zelfs achtergelaten papier en karton vreten ze aan) en zijn in die zin zelfs nuttig te noemen. Bovendien zijn deze huisjesslakken best heel leuke diertjes om naar te kijken, boeiend ook voor kinderen die hier kennis kunnen maken met de ogen op steeltjes.Soms durven ze zelfs de jonge naaktslakken of de naaktslakken hun eieren te verorberen.
