.Hoewel men vaak hoort dat vliegenzwammen zonder schade kunnen worden gegeten, moet deze mooiste zwam onzer bossen toch ontegenzeggelijk als een gifzwam worden aangemerkt, waarmee men geen grapjes moet maken.
Als werkzaam gif werd het zgn. ibuteenzuur aangetoond. Dat is vooral geconcentreerd in het vlees en de lamellen, en het is daarom geheel verkeerd om te geloven dat de Vliegenzwam door het verwijderen van de hoedhuid minder giftig of zelfs eetbaar gemaakt kan worden.
Ook raad ik u dringend af om pogingen te ondernemenn de vliegenzwam door langdurig koken ( onder herhaald afgieten van het kookwater) te ontgiften.
Het iboteenzuur wordt in het lichaam afgebroken tot muscimol, dat in de eerste plaats het centrale zenuwstelsel aantast en aanleiding geeft tot bewustzijsstoringen, hallucinaties en roestoestanden. In Oost-Europa en Noord-Amerika ( waar een verwante vorm voorkomt) wordt de vliegenzwam daarom wel als een drug gebruikt. Omdat dit juist bij de Europese vormen kan leiden tot overprikkeling van het zenuwstelsel met potentieel dodelijke afloop, raad ik U ten stelligste af om zelf te experimenteren met deze verradelijke paddestoel. De sterk erop gelijkende panteramaniet bevat dezelfde gifstoffen
als de Vliegenzwam en heeft doorgaans een nog heftiger werking. Vergiftiging
doet zich vooral voor wanneer verrwisseling optreedt met de Parelamaniet. Nochtans zijn gevallen met dodelijke afloop niet werkelijk geboekstaafd.
