|
de kou kruipt in mijn botten
en sluipt langs alle kieren binnen
ik ril en zoek nog meer dan vroeger
mijn zetel aan de haard. hij is
een ongenode gast die elk jaar
zonder vragen binnenkomt.
ik moet met hem op stap
terwijl hij zwijgt. hij blijft
mijn metgezel tot volgend
jaar. ik moet hem dulden.
Soms wordt hij charmant
als kerst en nieuwjaar ons
doen zoeken naar elkaar,
als wij in de warmte binnenin
de andere binnenlaten en
samen praten over de kou
van onze ziel.
Herman
|
dwaallicht
