artrose is langzaam binnengeslopen hij verkrampt mijn nek en mijn hoofd de pijn omzwachtelt mijn schedel de toekomst kleurt nooit meer roos.
dus pillen worden mijn leven en hopen dat niets meer vergroot. leven als vriend met artrose de ongewenste genode. ik zal
tegen hem blijven praten. hem verzorgen in het kleinste detail. mijn lichaam laten gewennen aan hem en zijn signalen van
pijn uitvlooien als een woordenboek dat verklaart hoe ik hem heel achteraan een plaats kan geven waar hij rustig kan slapen en mij niet dagelijks stoort.
Herman
Reacties op bericht (2)
23-12-2011
zeg dat ja
Bij mij begon het al met jeugdreuma en deze dagen zijn heftiger dan anders en t is pas het begin van de winterkoude en artrose perikelen.
Als ik er muisstil door word en het ff niet meer kan houden, ga ik in een kokend heet bad liggen tot ik er weer vrolijk van ben geworden en het boek uitgelezen heb en dat zo'n 3 x per week minimaal, t helpt.
Medicatie liever niet nl.
Als we echt heeeeeeeeeeeel erg oud zijn Herman, klinkt overwinteren wel heel erg fijn toch!
Sterkte met de mindere dagen en egniet des te meer van de dagen die minder pijnlijk aanwezig zijn he.
Lieve groetjes Karin
23-12-2011 om 17:47
geschreven door Karin des Rues
Zoek de warmte op!!!
Dat is een plaag waarmee velen van onze leeftijd geconfronteerd worden Herman. Ook ik.
Vooral veel, maar onbelast bewegen, en de warmte opzoeken!!!
Ga bv eens in verlof naar een warm eiland!!!
dwaallicht
