WOENSDAG  1  APRIL

Ik beschouw alle dingen ook werkelijk als verlies wegens de uitnemende waarde van de kennis van Christus Jezus, mijn Heer. - Fil. 3:8.

Voor Paulus was de rijkdom die hij door bemiddeling van Christus kreeg, veel belangrijker dan alles wat de wereld te bieden had. Ook wij kunnen een leven leiden dat rijk is in Gods ogen, als we zelfzuchtige ambities laten varen en een leven van godvruchtige toewijding nastreven. Gods Woord verzekert ons: "Het gevolg van ootmoed en de vrees voor Jehovah is rijkdom en heerlijkheid en leven" (Spr. 22:4). Neem het voorbeeld van een vrouw die aan universiteiten in Frankrijk, Mexico en Zwitserland studeerde en op een veelbelovende carrière afkoerste. "Het succes lachte me toe. Ik had prestige en privileges", zei ze, "maar vanbinnen voelde ik me leeg en heel onvoldaan." Toen leerde ze Jehovah kennen. Ze gaf haar baan op en werd niet lang daarna gedoopt. Nu staat ze al twintig jaar met veel vreugde in de volletijddienst. w07 1/8  2: 17, 18

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Ooit zei een vriendin mij dat al degenen die bij Jehovah's Getuigen toetraden met problemen te kampen hadden. Dat is beslist niet altijd waar, maar mensen staan wel meer open of zijn ontvankelijker wanneer zij een periode van moeilijkheden of tegenslagen verduren. De boodschap die Jehovah's Getuigen brengen appelleert uiteraard de verzuchtingen van het hart terwijl die boodschap meestal door enthousiastelingen en  persoonlijk overgebracht wordt. In dit opzicht was Paulus bevoorrecht omdat hij in een confrontatie met Jezus Christus zelf tot inzicht was gebracht. Terwijl Paulus in de leer van de Farizeeën was onderwezen en ondanks dat hij een christen vervolger was, onderscheidde hij het verschil in datgene wat hij had geleerd. Hij herkende toen de waarheid omtrent de Christus.

De meeste mensen hier in het Westen zijn religieus groot gebracht, 't zij katholiek of protestants, en wanneer zij dan met Jehovah's Getuigen in contact komen zijn zij verwonderd dat hun religie hen met verschillende leerstellingen heeft bedrogen.

Dat is ook mij overkomen en evenmin kende ik de Bijbel al had ik "gewijde geschiedenis" gekregen op de school. De Getuigen van Jehovah hebben vooral t.o.v. katholieken een groot overwicht inzake de Bijbel en kunnen gemakkelijk enkele leerstellingen van het katholicisme doorprikken, zoals, het hellevuur en vagevuur, de drie-eenheid, de onsterfelijkheid van de ziel, de naam van God die gebruikt wordt, de kinderdoop of juister gezegd de "baby" doop enz.

Nu is het wel zo dat, moesten Jehovah's Getuigen die gestorven zijn in de jaren 1800 en 1900 nu terugkomen, zij heel wat anders zouden moeten leren dan toen.

Degenen die de hetze van 1975 niet zelf hebben meegemaakt en ondertussen Jehovah's Getuigen zijn geworden weten weinig af van 1975 en alles wat daar aan voorafging.

Het is eveneens enorm moeilijk om diegenen die het wel mee hebben gemaakt en de nieuwe inzichten en veranderingen of de manieren waar de organisatie en het besturende lichaam zich uit die situatie hebben gered, te overtuigen dat de organisatie en het besturende lichaam mensen hebben misleid.

Degenen die mettertijd toch wegbleven kregen zelfs de schuld in HUN schoenen geschoven. Ik herhaal enkele van die aantijgingen:

1) *** w76 15/10 blz. 626 par. 15 Een deugdelijke basis voor vertrouwen ***

¹⁵ Het is echter niet raadzaam wanneer wij ons op een bepaalde datum blind staren en dagelijkse dingen zouden veronachtzamen waarvoor wij gewoonlijk als christenen zouden zorgen, zoals dingen die wij en ons gezin werkelijk nodig hebben. Misschien vergeten wij dat als de „dag” komt, dit niet het beginsel zal veranderen dat christenen zich te allen tijde van al hun verantwoordelijkheden moeten kwijten. Mocht iemand teleurgesteld zijn omdat hij deze redenatie niet heeft gevolgd, dan dient hij zich er nu op te concentreren zijn zienswijze te herzien, terwijl hij beseft dat niet het woord van God in gebreke is gebleven of hem heeft misleid en teleurstelling heeft gebracht, maar dat zijn eigen inzicht op verkeerde gronden was gebaseerd.

2)*** w80 15/6 blz. 17 par. 5 De beste levensweg kiezen ***

⁵ In de tegenwoordige tijd heeft dit vurige verlangen, dat op zichzelf prijzenswaardig is, ertoe geleid dat er pogingen zijn gedaan om datums vast te stellen voor de gewenste bevrijding van het lijden en de moeilijkheden waarvan mensen over de gehele aarde het slachtoffer zijn. Toen het boek Eeuwig leven — in de vrijheid van de zonen Gods verscheen, waarin werd gezegd hoe passend het zou zijn als de duizendjarige regering van Christus parallel liep met het zevende millennium van ’s mensen bestaan, werd er aanzienlijke verwachting gewekt met betrekking tot het jaar 1975. Er werden toen, en ook nadien, uitspraken gedaan waarin werd beklemtoond dat dit slechts een mogelijkheid was. Naast deze voorzichtige inlichtingen werden er helaas echter ook andere uitspraken gepubliceerd waarin te kennen werd gegeven dat een dergelijke verwezenlijking van verwachtingen tegen dat jaar eerder een waarschijnlijkheid dan louter een mogelijkheid was. Het is te betreuren dat deze laatstgenoemde uitspraken klaarblijkelijk de voorzichtige uitspraken hebben overschaduwd en ertoe hebben bijgedragen dat de reeds gewekte verwachting werd versterkt.

3) *** w80 15/6 blz. 17-18 par. 6 De beste levensweg kiezen ***

⁶ In De Wachttoren van 15 oktober 1976, waarin werd gezegd dat het niet raadzaam was ons blind te staren op een bepaalde datum, stond: „Mocht iemand teleurgesteld zijn omdat hij deze redenatie niet heeft gevolgd, dan dient hij zich er nu op te concentreren zijn zienswijze te herzien, terwijl hij beseft dat niet het woord van God in gebreke is gebleven of hem heeft misleid en teleurstelling heeft gebracht, maar dat zijn eigen inzicht op verkeerde gronden was gebaseerd.” Door het woordje „iemand” te gebruiken, bedoelde De Wachttoren allen onder Jehovah’s Getuigen die waren teleurgesteld, dus ook degenen die te maken hebben met het publiceren van de inlichtingen*   die ertoe hebben bijgedragen dat de verwachtingen rondom die datum werden opgebouwd.

* het publiceren van dat soort inlichtingen ligt volledig in de hand van die enkele personen die beweren de 9986 gezalfden te vertegenwoordigen. Zelfs dezen hebben onvoorwaardelijk te geloven in en te gehoorzamen aan de organisatie en het besturende lichaam.

4)*** w81 15/1 blz. 32 Vragen van lezers ***

En indien het goddeloze samenstel van deze wereld tot de eeuwwisseling zou blijven bestaan, wat met het oog op de tendensen in de wereld en de vervulling van bijbelse profetieën hoogst onwaarschijnlijk is, zouden er nog steeds overlevenden van het geslacht van de Eerste Wereldoorlog zijn. Dat hun aantal afneemt, vormt echter een bewijs te meer dat „het besluit

5)*** w06 15/12 blz. 26 par. 5 Jehovah zal „recht doen wedervaren” ***

⁵ Het is duidelijk dat Jezus bang was dat ook zijn volgelingen afgeleid zouden kunnen worden door Satans wereld en zelfs zouden kunnen ’terugkeren tot de dingen die ze hadden achtergelaten’ (Lukas 17:22, 31). En dat is inderdaad met sommige christenen gebeurd. Ze hebben jarenlang uitgezien naar de dag waarop Jehovah een eind zal maken aan deze goddeloze wereld. Maar toen Armageddon niet op het door hen verwachte tijdstip kwam, raakten ze ontmoedigd. Ze verloren het vertrouwen dat Jehovah’s dag van oordeel nabij was. Ze gingen het langzamer aan doen in de dienst en geleidelijk gingen ze zo op in wereldse bezigheden dat er weinig tijd overbleef voor geestelijke zaken (Lukas 8:11, 13, 14). Na verloop van tijd ’keerden ze terug tot de dingen die ze hadden achtergelaten’. Wat triest!

Het is de organisatie en het besturende lichaam die "sommigen" jarenlang heeft geïndoctrineerd met het jaar 1975 en toen, ook dan weeral, geen grote verdrukking kwam kregen degenen die het beu waren om de beloften en insinuaties van de organisatie en het besturende lichaam te geloven, de schuld.

Hebt u ook maar één woord van verontschuldiging van de organisatie en het besturende lichaam gehoord, ondanks dat zij en zij alleen verantwoordelijk zijn voor wat er gepubliceerd wordt.

Ja wat triest dat de organisatie en het besturende lichaam hun verantwoordelijkheid niet opnamen en zelfs nooit zullen opnemen.

DONDERDAG  2  APRIL

Blijf vasthouden aan het patroon van gezonde woorden die gij van mij hebt   gehoord.  2 Tim. 1:13.

Kennis van "de diepe dingen Gods" kan ons de kracht geven om ons niet tot wetteloze daden te laten verleiden en kan ons ertoe bewegen "ijverig voor voortreffelijke werken" te zijn (1 Kor. 2:10; Tit. 2:14). Om diepe dingen te begrijpen, moeten we studeren. Studeren is echter iets anders dan oppervlakkig lezen. Het wil zeggen dat we informatie zorgvuldig onderzoeken om te zien hoe ze in het patroon past van wat we al weten. Het heeft tot gevolg dat we gaan begrijpen waarom iets wordt gezegd. Bijbelstudie moet ook meditatie omvatten over de manier waarop we het geleerde kunnen gebruiken om verstandige beslissingen te nemen en anderen te helpen. Omdat 'de gehele Schrift door God geïnspireerd en nuttig is', moeten we bovendien "elke uitspraak die uit Jehovah's mond voortkomt" bestuderen (2 Tim. 3:16, 17; Matth. 4:4). Bijbelstudie kan veel inspanning kosten! Maar het kan ook een genot zijn, en het is niet te moeilijk "de diepe dingen Gods" te begrijpen. w07 1/11  2: 3, 4

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  zoals de eerste alinea zegt dat kennis van "de diepe dingen Gods" ons de kracht kan geven om niet tot wetteloze daden over te gaan, kan diezelfde kennis ons ertoe bewegen "ijverig voor voortreffelijke werken" te zijn.

Nog niet zolang geleden las ik in het boek "DE  DA  VINCI  CODE" van Dan Brown het volgende: "Niemand is sterker geïndoctrineerd dan diegene die de indoctrinatie toepast".

Terwijl ik het nu kan toepassen op de organisatie en het besturende lichaam die zo overtuigend zijn tegenover hun leden dat zijzelf in nog overtuigender mate overtuigd zijn van zichzelf.

Dat zijzelf de stellige zekerheid hebben van hun rol als "Gods woordvoerder". Jarenlang heb ik diezelfde overtuiging gehad met betrekking tot de organisatie en het besturende lichaam waardoor ik hen voor het volle honderd procent vertrouwde, eer meer dan minder. Tot een bepaalde situatie zodanig buitensporig was dat ik die niet meer kon negeren.

Tientallen keren waren er zowel in de plaatselijke gemeente als in de publicatie standpunten die mijn geweten geweld aandeden, maar bij navraag, zelfs door naar het bijkantoor en via hen naar het hoofdkantoor te informeren, kreeg ik een uitleg die mij redelijk leek plus de verzekering "te wachten op Jehovah".

Tot er zich een publieke affaire ontwikkelde waardoor ik het bijkantoor noch de organisatie en het besturende lichaam niet meer het voordeel van de twijfel kon gunnen omdat er geen twijfel mogelijk was.

Het bovenstaande commentaar moedigt aan om te studeren, maar daar heb ik nooit een aanmoediging voor nodig gehad want ik deed dit uitzonderlijk graag en mijn vrouw eveneens. Daardoor lazen en bestudeerden wij oudere lectuur die ons nu, samen met de ervaring van anderen helpen een evenwichtigere kijk op religie en geloof te krijgen, alhoewel die nog steeds kan bijgestuurd worden.

Hetzelfde commentaar verwijst naar Mattheüs 4 :4. "Maar hij gaf ten antwoord: „Er staat geschreven: ’De mens moet niet van brood alleen leven, doch van elke uitspraak die uit Jehovah’s mond voortkomt".

Er staat niet "van elke uitspraak die uit de organisatie en het besturende lichaam hun mond komt". Integendeel, zij  "zeggen dat we informatie zorgvuldig moeten onderzoeken om te zien hoe ze in het patroon past van wat we al weten"

Maar zij vergeten er bij te schrijven dat dit alleen maar voor hun lectuur en onderwijs opgaat.  Zijzelf hebben wat dit betreft heel veel overgenomen uit lectuur en studies van andere bronnen, zowel van religieuze aard als van seculiere wijsheid.
Zelfs uit de bibliotheek van de V.N. en ze zijn er zelfs tien jaar als NGO bij aangesloten geweest.
Ook nu zijn zij aangesloten als NGO bij de CVSE (lees: de Conferentie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa). Minister De Gucht noemde het in zijn toespraak "een politiek forum" , zie :  http://www.diplomatie.be/nl/press/speechdetails.asp?TEXTID=55369   

VRIJDAG  3  APRIL

God zal hoereerders en overspelers oordelen. - Hebr. 13: 4.
Zelfs niet-christenen en mensen die niets van de Bijbel weten, zullen terecht concluderen dat dit vers overspel verbiedt. Het is duidelijk dat God seksuele gemeenschap tussen een getrouwde man of vrouwen iemand anders dan Zijn of haar wettige huwelijkspartner veroordeelt. Maar wat valt er te zeggen van twee ongehuwde personen die orale seks hebben? Veel jongeren beweren dat dit geen kwaad kan omdat het geen seksuele gemeenschap is. Uit Hebreeën 13:4 en 1 Korinthiërs 6:9 blijkt dat God zowel overspel als hoererij (Grieks: porneia) afkeurt. Wat houdt het laatste in? Het Griekse woord heeft betrekking op het natuurlijke of het perverse gebruik van de geslachtsorganen met wellustige intenties. Het omvat alle vormen van ongeoorloofde seksuele omgang buiten het Schriftuurlijke huwelijk. Het omvat dus ook orale seks, ondanks het feit dat veel jongeren over de hele wereld is verteld - of ze zijn zelf tot die conclusie gekomen - dat orale seks aanvaardbaar is. w07 15/10  2: 7, 8

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  het eerste commentaar dat God "overspel" verbiedt staat niet rechtstreeks in de aangehaalde tekst. Ik haal die vers aan: Hebreeën 13: 4. Het huwelijk zij eerbaar onder allen en het huwelijksbed zonder verontreiniging, want God zal hoereerders en overspelers oordelen.

God verbiedt het niet, maar diegenen die het doen komen onder Zijn oordeel terecht, wat dit ook zou zijn.

Voor de goede orde toon ik ook 1 Korinthiërs 6: 9-10. "Wat! Weet GIJ niet dat onrechtvaardigen Gods koninkrijk niet zullen beërven? Wordt niet misleid. Noch hoereerders, noch afgodendienaars, noch overspelers, noch mannen die er voor tegennatuurlijke doeleinden op na worden gehouden, noch mannen die bij mannen liggen, ¹⁰ noch dieven, noch hebzuchtige personen, noch dronkaards, noch beschimpers, noch afpersers zullen Gods koninkrijk beërven.

Deze schriftplaats geeft een groter aantal factoren ter overweging, maar ik beperk mij tot de gebruikte woorden van hun  eigen commentaar: "overspel en hoererij".

Voor overspel is er geen uitleg nodig, alle seksuele omgang met iemand anders dan zijn eigen partner, is overspel.

Wat hoererij betreft, dat is andere koek. De organisatie en het besturende lichaam  zetten hier het Griekse woord "porneia" als indicatie voor het Nederlandse woord "hoererij". Waarom?

Het woord porneia heeft de betekenis van "ontucht" en "afgodendienst".

En "ontucht" is onkuisheid; "ontuchtig" is zedeloos.

De organisatie en het besturende lichaam geven "porneia" dan ook de betekenis mee van "voorhuwelijkse betrekkingen" alhoewel dit niet rechtstreeks vermeld wordt in de Bijbel.

De schriftplaats van 1 Thessalonicenzen 4: 6 "dat niemand zo ver gaat dat hij zijn broeder schade berokkent en inbreuk maakt op diens rechten in deze aangelegenheid" wordt gebruikt om 'voorhuwelijkse betrekkingen' gelijk te stellen met "ontucht". En dat kan, maar het staat er niet en kan dan ook betrekking hebben op een getrouwde man die naar de hoeren gaat.

Toch is de betekenis van "hoererij" niet in die richting te vinden van voorhuwelijkse betrekkingen, want de betekenis van hoererij is "seksuele omgang tegen betaling".

Wil ik seks voor het huwelijk dan goed praten? Neen, maar ook niet veroordelen. Tenzij zo'n mensen niet van zin zijn met elkaar te trouwen of samen te wonen volgens de wet van het land.

Wil ik zedeloosheid goed praten? Ook niet, maar voor het openbaar plassen zul je een P.V. krijgen als openbare zedenschennis (thans veranderd in wild plassen). Dus waar begint het en waar eindigt het?

In mijn jaren als opziener heb ik verschillende getrouwde koppels meegemaakt die wel degelijk seks vóór hun huwelijk hadden, moet je ze dan alsnog uitsluiten?

Wat die perverse en orale seks betreft, daar zijn getrouwde koppels voor uitgesloten geworden en dat bleek een misser te zijn van de organisatie en het besturende lichaam. Zie de vragen van lezers in De Wachttoren 15 mei 1978.

ZATERDAG  4  APRIL

Dit is mijn Zoon, de geliefde, die ik heb goedgekeurd. - Matth. 3:17.

Omstreeks oktober 29 G.T. deed zich een gedenkwaardige gebeurtenis voor, iets wat nog nooit op aarde was gezien. De evangelieschrijver Mattheüs bericht: "Nadat Jezus was gedoopt, kwam hij onmiddellijk omhoog uit het water; en zie! de hemelen werden geopend, en [Johannes de Doper] zag Gods geest gelijk een duif neerdalen en op [Jezus] komen." Daarna sprak een stem uit de hemel de woorden in de tekst voor vandaag. Dit was een van de weinige gebeurtenissen waarover alle vier de evangelieschrijvers hebben bericht (Matth. 3:16; Mark. 1:9-11; Luk. 3:21, 22; Joh. 1:32-34). Door die zichtbare uitstorting van heilige geest werd Jezus geïdentificeerd als de Gezalfde, wat de betekenis is van de termen Messias en Christus (Joh. 1:33). Eindelijk was het beloofde "zaad" verschenen! Johannes de Doper had hier de man voor zich staan wiens hiel door Satan vermorzeld zou worden en die zelf de kop van die aartsvijand van Jehovah en Zijn soevereiniteit zou vermorzelen. - Gen. 3:15.                   w07 1/12  2: 1, 2

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  dit is een van de meest in het oog lopende manifestatie van Gods rechtvaardigheid. Volgens de Bijbel is het loskoopoffer dan ook de prijs die God betaalde om de mensheid los te kopen van de Adamitische dood.

Dat de hemelen werden geopend en Gods geest via een geïdentificeerde duif op Jezus Christus kwam was voor Johannes ruim voldoende om Jezus Christus als de Messias te herkennen en tegelijkertijd te erkennen. De Messiaanse profetieën konden nu hun vervulling beginnen.

Genesis 3: 15. "En ik zal vijandschap stellen tussen u en de vrouw en tussen uw zaad en haar zaad. Hij zal u in de kop vermorzelen en gij zult hem in de hiel vermorzelen”.

En in de w07 1/11 blz. 29 par. 11 Onderzoek „de diepe dingen Gods” wordt gezegd dat:"Het primaire deel van het „zaad” van de vrouw was eindelijk verschenen". In par. 12  Een tweede voorbeeld van diepe dingen die aan ons zijn geopenbaard, betreft Gods voornemen om 144.000 personen uit de mensheid te kiezen (Openbaring 14:1, 4). We aanvaarden de leer dat alle gezalfden die op een bepaald tijdstip op aarde leven, „de getrouwe en beleidvolle slaaf” vormen die volgens Jezus te rechter tijd „voedsel” zou geven aan zijn huisknechten (Mattheüs 24:45). Welke Bijbelteksten bewijzen dat dit het juiste begrip is? Had Jezus het misschien in het algemeen over elke christen die zijn broeders en zusters met geestelijk voedsel opbouwt?

Laten wij eerst eens zien wat het belangrijkste aspect was van Jezus Christus doel om zijn offer te brengen. In § 5 van de aangehaalde wachttoren staat het volgende:  "Uit Jezus’ levenswandel bleek duidelijk dat het hooghouden van Jehovah’s soevereiniteit zijn primaire doel was.

Reeds vele jaren is het beleid van de organisatie en het besturende lichaam meer een meer gericht op het imago van de organisatie i. p. v. op de soevereiniteit van God en Zijn zoon.    Het feit alleen reeds dat de organisatie en het besturende lichaam meer en meer aanspraak maken op dezelfde gehoorzaamheid als die t.o.v. God is in werkelijkheid een vorm van afgoderij.

Zou het mogelijk kunnen zijn dat de  subtiele indoctrinatie zo geleidelijk aan gebeurd is dat weinigen het zelfs maar zouden durven veronderstellen dat de organisatie en het besturende lichaam een deel geworden is of reeds was van Babylon de Grote?

Verandert dit iets aan de losprijs? Verandert dit iets aan het geloof? Niet aan dat van mij alleszins.

Zou de laatste alinea en vraag van paragraaf 13 het antwoord kunnen zijn? *** w07 1/12 blz. 29 par. ¹³ Laat ik door de manier waarop ik leef en mijn bediening volbreng, zien dat het hooghouden van Jehovah’s soevereiniteit voor mij vooropstaat?

ZONDAG  5  APRIL

In het doen van uw wil, 0 mijn God, heb ik behagen geschept. –Ps:.40: 8.

Om mensen te benaderen en te proberen hen ervan te overtuigen dat ze de ware God moeten aanbidden, hebben we innige liefde voor Jehovah nodig. De Israëlieten konden hun liefde voor God bewijzen door zich van ganser harte aan zijn geboden te houden, aanvaardbare slachtoffers te brengen en hem met gezang te loven (Deut. 10:12, 13; 30:19, 20; Ps. 21:13; uiten onze liefde voor Jehovah eveneens door anderen over hem en zijn voornemens te vertellen. We moeten met overtuiging spreken en de juiste woorden kiezen om uiting te geven aan onze oprechte gevoelens over onze van God ontvangen hoop (1 Thess. 1:5; 1 Petr. 3:15). Omdat Jezus Jehovah innig liefhad, vond hij het een groot genoegen over Gods voornemens, het Koninkrijk en de ware aanbidding te praten.- Luk. 8:1; Joh. 4:23, 24, 31. w07 15/11  1: 3, 4

Leesschema Avondmaal: (Gebeurtenissen op 9 Nisan) Lukas 19:29-44

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  de dagtekst hierboven aangehaald lijkt wel het vervolg van vorige dag, ook wat mij aangaat. Het is voor mij heel duidelijk dat het doen van Gods wil mij een werkelijk genoegen schenkt. Dat was een doel geworden toen ik Jehovah's Getuigen leerden kennen en dat is het nog steeds.

Voordien kende ik de Bijbel niet, dat dacht ik toch, maar ik las graag en veel en zonder het te beseffen kende ik toch opmerkelijk veel schriftplaatsen zonder ooit de Bijbel te hebben gelezen.

tot een bepaalde tijd was de organisatie en het besturende lichaam het fundament waarop ik vertrouwde tot zijzelf dit vertrouwen beschaamden. (Zie de dagtekst en commentaar van 2 april).

Het is opmerkelijk dat ik nu, na 35 à 40 jaar pas opmerk dat de organisatie en het besturende lichaam de plaats van God heeft ingenomen. Al die jaren hebben mij toch deugd gedaan en ik was gelukkig en ook nu, zelfs gelukkiger omdat ik mijn geweten niet langer geweld moet aandoen en niet meer dien samen te werken met hen die Gods naam onteren.

Hoe mooi het ook allemaal klinkt en geschreven wordt, het is niet de façade die een huis leefbaar maakt, maar de 'waarheid' die een levenswijze dient te zijn.

Zo las ik in het boek "Het Wytham Mystery" van Colin Dexter het volgende: elk dak is aangenaam voor het oog, tot het wordt opgetild, dan vinden wij ellende en klagende vrouwen en echtgenoten met harde ogen.

Het is dus evenmin het dak die een huis leefbaar maakt. Persoonlijk verwoord ik het "dat men een vlieg zou moeten zijn" en dan moet je nog heel voorzichtig zijn om conclusies te trekken.

Nogmaals, ik veroordeel geen mensen, maar wel de systemen die in werkelijkheid het geloof aan hun leiband leggen.

Ik las op de site van seniorennet bij 'religie', eleuthera, het volgende:

Het denken mag zich nooit onderwerpen

noch aan een dogma, noch aan een partij, noch aan een hartstocht, noch aan een belang, noch aan een vooroordeel, noch aan het even wat, maar uitsluitend aan de feiten zelf, want zich onderwerpen…

Betekent het einde van alle denken.                  

Henri Poincaré

Totalitaire controle, óf het politiek óf religieus is, vreest individualiteit, ziet het als een bedreiging.

Deze vrees is een teken van zwakheid, niet van sterkte.

Evenzo is het gesteld met valsheid.

Het vreest waarheid - krimpt ineen voor het licht ervan - zoekt zich ervoor te verbergen.

Het kan óf agressief óf met bedenkelijke middelen proberen het licht uit te krijgen, maar zoekt in ieder geval waarheid te ontwijken in een eerlijke wedstrijd van aangezicht tot aangezicht.

Eenheid gebaseerd op geforceerde uniformiteit, alhoewel solide in haar uiterlijke verschijning is in werkelijkheid zeer breekbaar. 30-03-2009 om 20:50 geschreven door eleutheros  

DONDERDAG  26  MAART

Indien iemand dient, hij diene als afhankelijk van de door God verschafte sterkte.           1 Petr. 4: 11.

Als je helemaal bent opgegaan in het nastreven van wereldse doelen - financiële of andere - zijn er waarschijnlijk ingrijpende veranderingen nodig om Gods wil op de eerste plaats te gaan stellen. Zulke veranderingen komen gewoonlijk niet van de ene op de andere dag tot stand, en als de eerste pogingen geen succes hebben, is dat nog geen ramp of reden om het op te geven. Voor het doen van Gods wil leven, vraagt onze volledige inzet. Het mag nooit zo zijn dat we onszelf ontzien of er de kantjes van aflopen (Hebr. 6:11, 12). Maar Jehovah wil ook niet dat we zo veel van onszelf vergen dat we fysiek, mentaal of emotioneel opbranden. Het verheerlijkt hem als we bescheiden erkennen dat we zijn werk niet in eigen kracht kunnen volbrengen, en er blijkt ook uit dat we evenwichtig zijn. Jehovah belooft ons de nodige kracht te geven om zijn wil te doen, maar we moeten niet meer willen doen dan we kunnen en geen dingen proberen te doen die hij niet van ons verwacht (2 Kor. 4:7). Om God te kunnen blijven dienen zonder opgebrand te raken moeten we zuinig omspringen met onze energie.               w07 1/10  2: 6, 7

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Zo direct gezien is het commentaar gericht tot mensen die hun levenswijze een beetje bedroevend vinden. Een beetje leeg of niet zinvol en die hier een gelegenheid gegeven wordt daar veranderingen in aan te brengen. De twee paragrafen die aangehaald worden gaan echter over iemand die als tiener de Bijbel had bestudeerd en zich jarenlang aan computergames had overgegeven. Natuurlijk kun je de knop niet zomaar omdraaien, het mag echt op 't gemakje gaan en wanneer je in een dip geraakt zijn er nog geen potten gebroken. Vergeet echter niet dat wanneer je besluit om God te dienen of zich aan Hem wenst op te dragen er een volledige inzet wordt vereist. Het commentaar draait er geen doekjes om, je mag jezelf niet in de watten leggen of er de kantjes bij aflopen. Ik herinner mij een koninkrijksdienst die een analyse dienaangaande weergaf die aantoonde dat één derde van de gemeente niet voldoende verweven was met de gemeente. Op zo'n 7.000.000 miljoen leden is dat toch een dikke 2.200.000 members die er hun broek aan vegen. Als de organisatie en het besturende lichaam dit zelf vast stelt wordt het stilaan tijd om zich af te vragen welke redenen daarvoor zijn. Het beginsel uit  Lukas 16: 10  "Wie getrouw is in het geringste, is ook getrouw in veel, en wie onrechtvaardig is in het geringste, is ook onrechtvaardig in veel"  is toch ook op de organisatie en het besturende lichaam van toepassing, of niet?

Uiteraard vraag ik mij dan toch af hoeveel van die "lauwe" Jehovah's Getuigen de komende grote verdrukking zullen overleven, tenzij, zoals een kringopziener ooit tegen mijn vrouw gezegd heeft dat de 'slechtste getuige" nog altijd beter is dan gelijk welke wereldse mens.

De organisatie en het besturende lichaam zijn wel zo lief om Jehovah te verheerlijken en er op te wijzen dat hij niet wil dat wij ons forceren.

Voor mij komt het over als "mouwvegerij".

Want zo dikwijls de kringopziener in een gemeente komt, en dat is tweemaal per jaar, wordt de dringendheid van de tijd benadrukt en alle tijdschrift onderschrijven de prediking als nog niet voldoende voor Jehovah want het einde is nog niet gekomen. Is zelfs Bijbels onderschreven:

Mattheüs 24:14. "En dit goede nieuws van het koninkrijk zal op de gehele bewoonde aarde worden gepredikt tot een getuigenis voor alle natiën, en dan zal het einde komen".

Deze bezoeken, van de kringopzieners, worden dan vergeleken met de golven die een motorboot op een doorgaans kalm meertje, achterlaat en de goeie gemeente weer een beetje meer verontrust, bang en schuldbewuster achterlaat.

En de ironie zit hem in het laatste commentaar van de organisatie en het besturende lichaam.

Ik herhaal door die zin uit hun commentaar te kopiëren "Om God te kunnen blijven dienen zonder opgebrand te raken moeten we zuinig omspringen met onze energie".

Waar zit hier de subtiliteit? Zolang je nog niet gedoopt bent is de gekopieerde regel van kracht.

Van zodra je gebonden bent door de doop wordt het beginsel uit 2 Korinthiërs 4: 7 gehanteerd en die regel zegt: "Wij hebben deze schat echter in aarden vaten, opdat de kracht die datgene wat normaal is te boven gaat, van God zou zijn en niet uit onszelf".

Zoals Paulus zei, ik beuk mijn lichaam om niet na tot anderen gepredikt te hebben,(...) 

Je hoeft dan zelfs je eigen borst niet meer nat te maken.

VRIJDAG  27 MAART

Zo gaat het met iemand die schatten vergaart voor zichzelf, maar niet rijk is met betrekking tot God.

-Luk.12:21.

Toen Jezus zei: "Zo gaat het", gaf hij aan dat wat er met de rijke man in de illustratie gebeurde, ook zal gebeuren met mensen die hun leven - hun hoop en hun zekerheid uitsluitend rond materiële bezittingen opbouwen. De fout ligt niet zozeer in het 'schatten vergaren voor zichzelf', als wel in het 'niet rijk Zijn met betrekking tot God'. De discipel Jakobus gaf een soortgelijke waarschuwing toen hij schreef: "Welaan nu, gij die zegt: 'vandaag of morgen zullen wij naar deze stad trekken en daar een jaar doorbrengen, en wij zullen zaken doen en winst maken', terwijl gij niet weet wat uw leven morgen zal zijn." Wat moeten ze doen? "In plaats daarvan zoudt gij moeten zeggen: 'indien Jehovah wil, zullen wij leven en ook dit of dat doen'" (Jak. 4:13-15). Hoe rijk iemand ook is of hoeveel bezittingen hij ook heeft, alles zal nutteloos blijken als hij niet rijk is met betrekking tot God. w07 1/8 2: 10, 11

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Ik begin zo stilaan de tel kwijt te raken van het aantal keren dat de illustratie van Luk. 12 gepresenteerd wordt, al is het telkens wel een ander vers. De uitdrukking die Jezus gebruikte "Zo gaat het" heeft betrekking op het feit dat die man nog dezelfde nacht overleed, figuurlijk uiteraard.

Nu weet ik dat wanneer ik 's morgens opsta ik 's avonds dood kan zijn, al weet ik dat dan gelukkig niet meer. Uiteindelijk is dat tot nu toe een zekerheid voor alle mensen.

Dat Jezus Christus niet echt de rijkdom op zich bedoelde is mij en ook de organisatie en het besturende lichaam duidelijk. De illustratie eindigt daarom ook met het vers 21. "Zo gaat het met iemand die schatten vergaart voor zichzelf, maar niet rijk is met betrekking tot God".

Voila, we zijn waar we wilde komen. De illustratie is ook hier een persoonlijke voorstelling ten einde eens na te denken over de vraag, waarmee ben ik nu bezig? Volgens mij hebben de meeste mensen daar niet eens de gelegenheid voor om rijk te worden, alhoewel daar natuurlijk wel van alles over gedroomd kan worden.

Nu wordt in het commentaar van de organisatie en het besturende lichaam  verwezen naar de paragrafen 10 en 11 in die wachttoren van 2007, maar de paragraaf 14 sprak mij meer aan en je zult direct begrijpen waarom. Ik geef het zo weer: §14 "De uitdrukking ’rijk met betrekking tot God’ wordt ook wel vertaald als „rijk in Gods ogen” (Today’s English Version). Mensen die in materieel opzicht rijk zijn, vinden het meestal heel belangrijk hoe anderen hen bezien. Dat blijkt vaak uit hun levenswijze. Ze willen indruk maken door ’opzichtig te geuren met de middelen voor levensonderhoud die ze hebben’, zoals de Bijbel zegt (1 Johannes 2:16). In tegenstelling daarmee kunnen degenen die rijk zijn met betrekking tot God zich verheugen in zijn goedkeuring, gunst en overvloedige liefderijke goedheid en hebben ze een innige persoonlijke band met hem. Die bijzondere positie geeft hun beslist een gevoel van welzijn en zekerheid, iets wat materiële rijkdom niet kan bieden (Jesaja 40:11). Nu rest nog de vraag: wat moeten we doen om ’rijk te zijn in Gods ogen’?

Wat ik wil benadrukken kopieer ik dan ook uit het bovenstaande blok: Mensen die in materieel opzicht rijk zijn, vinden het meestal heel belangrijk hoe anderen hen bezien. Dat klopt als een bus, maar dat gaat ook op voor organisaties, want die bestaan uit mensen. Soms enkele, meestal meerdere, soms zonder geldelijk winstbejag. Meestal noemen zij zich dan "een vereniging zonder winstgevend doel".

Ook de organisatie en het besturende lichaam zijn een vereniging zonder winstgevend doel.

Juist zoals de tempel van de Israëlieten op een bepaald moment belangrijker was geworden dan de ware aanbidding, in de ogen van de priesters dan toch, zo zijn de kathedralen en kerken en bedevaartplaatsen heden ten dagen belangrijker voor de priesters en leiders, dan een gelovige te zijn.

En wie is immuun voor de enorme drukkerijen, bijkantoren, kringhallen en koninkrijkszalen van de organisatie en het besturende lichaam?

ZATERDAG  28  MAART 
De God des hemels [zal] een koninkrijk oprichten dat nooit te gronde zal worden gericht.  Dan. 2:44.

De slechte gevolgen van de opstand in Eden tonen aan dat alleen Jehovah, de Universele Soeverein, het recht heeft om te regeren en dat alleen zijn bestuur rechtvaardig is.                     De afgelopen duizenden jaren is gebleken dat Satan, die "de heerser van deze wereld" werd, een goddeloos, onrechtvaardig en gewelddadig bestuur heeft ontwikkeld dat volkomen onbevredigend is (Joh. 12:31). Het langdurige, erbarmelijk slechte bestuur van mensen onder Satans leiding heeft ook aangetoond dat mensen niet in staat zijn om in rechtvaardigheid te regeren (Jer. 10:23). Elke denkbare vorm van bestuur los van J ehovah is dus tot mislukking gedoemd. De geschiedenis heeft dat zonder enige twijfel bewezen. Jehovah is gerechtigd de aarde van alle vormen van bestuur te ontdoen en ze door zijn eigen regering te vervangen. Er zal een eind komen aan demonisch en menselijk bestuur, en Gods hemelse koninkrijk zal de enige regering zijn over de aarde. w07 15/8  2: 7, 8

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Het is verwonderlijk dat de eerste mensen, Adam en Eva, die volmaakt waren en zo dicht bij God stonden, zelfs een dagelijkse communicatie hadden en toch zo verraderlijk handelden.

Nu soit, wij zitten er mee en het is zoals de organisatie of het besturende lichaam schrijft dat gedurende de tijd van toen en nu er over het algemeen een langdurig, erbarmelijk slecht bestuur is geweest en nog is.

Dat dit allemaal onder de leiding van Satan is zal niet iedereen aanvaarden, maar het is wel duidelijk dat mensen de zichtbare heersers zijn. En zoals ik reeds heb gezegd, het neemt de verantwoordelijkheid van mensen die heerschappij uitoefenen niet weg.

Dat onvolmaaktheid een excuus blijkt te zijn is daarom nog geen reden om er zich achter te verschuilen, ook aan onvolmaaktheid zijn grenzen. Jakobus 4:17 zegt:. Indien iemand daarom weet hoe hij het juiste moet doen en het toch niet doet, is het hem tot zonde.

En hier begint het feitelijk.

In de eerste plaats kan alleen de betrokkene dit weten vanuit zijn hart en met zijn geoefend geweten.

Vervolgens diegenen die de autoriteit hebben om wetten te maken en te interpreteren.

Tenslotte ook diegenen die de macht, het geld en het vermogen bezitten.

Onvolmaaktheid en zonde zijn inherent met elkaar verbonden, dus wie bepaalt wanneer iets moedwillig wordt gedaan en wie bepaald daarvan de strafmaat? Juist, De Bijbel, de Regeringsautoriteiten en nog steeds volgens de Bijbel, de organisatie en het besturende lichaam  en de door  hen aangestelde verantwoordelijken. Daarom staat in het commentaar van hen en ik kopieer en benadruk het: "Elke denkbare vorm van bestuur los van Jehovah is dus tot mislukking gedoemd".

PERSOONLIJK ben ik ervan overtuigd dat God dit zal doen op een wijze die geen mens kan voorstellen en op een tijdstip waar niet over gespeculeerd kan worden. Als ondersteuning zie Handelingen 1:7. "Hij zei tot hen: „Het komt U niet toe kennis te verkrijgen van de tijden of tijdperken die de Vader onder zijn eigen rechtsmacht heeft gesteld"

Mattheüs 24:44. "Toont ook GIJ U daarom gereed, want de Zoon des mensen komt op een uur waarvan GIJ het niet hebt gedacht".

1 Thessalonicenzen 5:2." Want GIJ weet zelf heel goed dat Jehovah’s dag precies zo komt als een dief in de nacht".

Het feit dat religies en ook de organisatie en het besturende lichaam  speculeren over zaken waar de Bijbel het verbiedt of geen uitsluitsel over geeft, toont aan dat zij bewust of onbewust mensen manipuleren en achter zich aan trekken.

ZONDAG  29  MAART

Indien die dagen trouwens niet werden verkort, zou geen vlees worden gered; maar ter wille van de uitverkorenen zullen die dagen worden verkort. -Matth. 24:22.

De mensheid staat voor ongekend gewichtige gebeurtenissen. Jezus voorzei dit over onze tijd toen hij zijn volgelingen waarschuwde: "Er zal dan een grote verdrukking zijn zoals er sedert het begin der wereld tot nu toe niet is voorgekomen, neen, en ook niet meer zal voorkomen" (Matth. 24:21). Onzichtbaar voor mensenogen houden hemelse legerscharen die grote verdrukking nog tegen. Hier volgt de beschrijving die de apostel Johannes ervan gaf: "Ik [zag] aan de vier hoeken van de aarde vier engelen staan, die de vier winden van de aarde stevig vasthielden ... En ik zag een andere engel opstijgen van de opgang der zon, die een zegel van de levende God had; en hij riep met een luide stem tot de vier engelen ... 'Brengt geen schade toe aan de aarde noch aan de zee noch aan de bomen tot nadat wij de slaven van onze God aan hun voorhoofd verzegeld hebben.''' - Openb. 7:1-3. w07 15/12  2: 1, 2

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Ik heb in het voorgaande commentaar aangetoond dat volgens de woorden van Jezus Christus geen mens of organisatie een tijdsbepaling mag gebruiken. De interpretatie van de Bijbel heeft eeuwenlang en tot nu toe verschillende groeperingen gekend die het einde voorzegd hebben.
Ook de organisatie en het besturende lichaam hebben zich daar aan bezondigd en blijven zich daar aan bezondigen. De twee paragrafen die hierboven uit die wachttoren zijn afgedrukt zijn in feite nogmaals een waarschuwing, wat op zichzelf niet verkeerd is.
Paragraaf 3 van die wachttoren zal ik hier afdrukken en benadrukken: w07 15/12 blz. 16 par. 3 De definitieve verzegeling van de gezalfde „slaven van onze God” nadert haar voltooïng. De vier engelen zijn gereed om die verwoestende winden los te laten. Wat zal er dan het eerst gebeuren? Een engel beantwoordt die vraag: „Babylon, de grote stad, [zal] met een snelle worp worden neergeslingerd, en ze zal nooit meer gevonden worden” (Openbaring 18:21). Wat een vreugde zal er in de hemel heersen wanneer dat gebeurt, als het wereldrijk van valse religie vernietigd wordt! — Openbaring 19:1, 2.

Mijn commentaar van 2 maart toont aan dat er op drie jaar tijd 1489 belijdende gezalfden zijn bij gekomen. Met andere woorden gezegd, is het een bewijs dat de "uitkiezing" of eerste verzegeling van de 144.000 nog niet eens compleet is, laat staan dat de uiteindelijke "verzegeling" of hun tijd van beproeving zover gevorderd zou zijn dat de "grote verdrukking" elk moment kan beginnen.

Voor de zoveelste keer zal de organisatie en het besturende lichaam hier weer een mouw moeten aanpassen, maar terugkomen op hun stappen heeft er praktisch nooit ingezeten en ik verwacht niet dat zij daar ooit aan beginnen.

Mensen die de organisatie en het besturende lichaam vormen, hoe oprecht en ter goeder trouw zij ook zouden zijn, kunnen gewoonweg nooit of te nimmer de verantwoordelijkheid waarmaken dat zij de Bijbel op de juiste manier interpreteren.

De bewijzen en aanwijzingen zijn legio gezien de herhaalde bijstellingen van eens Schriftuurlijke bewijzen en aanwijzingen die ooit zijn gepubliceerd als "waarheid".
Praktisch niets is recht gebleven van datgene waarmee Charles Taze Russell begonnen is. Sommige waarheden heeft hij zelf zien veranderen.

Alleen al het feit dat hij als de eerste president van de organisatie wordt genoemd is reeds een onwaarheid.

Het Verkondigers boek zegt op blz.576 § 1 dat op 16 februari 1881 Zion's Watch Tower Tract Society werd opgericht met W. H. CONLEY als president en C. T. Russell als secretaris-penningmeester. Er werden regelingen getroffen dat het drukwerk werd verricht door commerciële firma’s in verschillende steden in Pennsylvania, New York en Ohio, alsook in Engeland. In 1884 werd Zion’s Watch Tower Tract Society rechtspersoonlijkheid verleend, met C. T. Russell als president,

Waarom die misleiding? Moet ik hier nu nogmaals het beginsel voor gebruiken uit Lukas 16:10 "Wie getrouw is in het geringste, is ook getrouw in veel, en wie onrechtvaardig is in het geringste, is ook onrechtvaardig in veel".

Het boek "Jehovah's Getuigen verkondigers van Gods Koninkrijk" is zowat de moderne geschiedenis van de organisatie en het besturende lichaam en zou waarheidsgetrouw moeten zijn. Uiteraard is het geen kleinigheid om een president weg te moffelen die drie jaar de verantwoordelijkheid heeft gedragen of gedeeld. Maar waarom? Om het "boegbeeld" niet te schaden, het imago van de organisatie en het besturende lichaam? De geloofwaardigheid van de organisatie als niet commercieel orgaan? enz. enz....

MAANDAG  30  MAART

Omdat het vonnis over een slecht werk niet spoedig is voltrokken, daarom is het hart der mensenzonen in hen er volkomen op gericht kwaad te doen. - Pred. 8:11.

Kinderen moeten niet alleen de gezinsregels kennen maar ook weten welke straf er op het overtreden van die regels staat. Als de straf eenmaal doorgepraat en afgesproken is, moeten de regels ook gehandhaafd worden. Het is niet liefdevol van ouders als ze hun kinderen constant waarschuwen voor een verdiende straf maar die niet geven. Ouders zullen een kind misschien niet in het openbaar of in het bijzijn van leeftijdgenoten straffen, zodat het kind niet in verlegenheid wordt gebracht. Maar kinderen voelen zich zekerder en ontwikkelen meer liefde en respect voor hun ouders als ze weten dat hun ja ja betekent en hun nee nee, ook al heeft dat straf tot gevolg (Matth. 5:37). Om liefdevol te zijn moet uiteraard zowel de straf als de manier waarop die wordt toegediend op het kind afgestemd zijn. w07 1/9  1: 12, 13

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Hoe medevoelend en begripsvol van de organisatie en het besturende lichaam, alhoewel er praktisch weinig kinderen aanwezig mogen zijn op het hoofd- en de bijkantoren. De publicaties die uitgegeven zijn getuigen eveneens van in- en doorzicht wat het opvoeden van kinderen betreft. De praktijk is meestal wel iets of wat anders, in die zin dat ieder kind uniek is en soepelheid een vereiste blijkt te zijn van de zijde der ouders.

Een van de risico's van deze en andere publicaties is dat ouders er doorgaans een groot vertrouwen in stellen zonder echt rekening te houden met de enorme verschillen in de kinderen. Met vertrouwen in stellen bedoel ik tegelijkertijd een grenzeloos vertrouwen in de organisatie en het besturende lichaam.

Verleden week was ik in contact met een jongere wiens ouders Getuigen van Jehovah waren. Hij vertelde mij dat hij dankbaar was voor de opvoeding die zijn ouders hem gegeven hadden. In de vriendenkring die hij ondertussen heeft opgebouwd ondervindt hij dat de normen die hem bijgebracht zijn voor hem positief uitvallen bij zijn keuzes van vrienden en sociale omgang. Datgene wat zijn ouders, die "inactieve getuigen" zijn, hebben meegemaakt met de verantwoordelijken van de gemeente en enkele kringopzieners, de verantwoordelijken die aangesteld zijn door de organisatie en het besturende lichaam, heeft hem echter wantrouwig gemaakt aan de oprechte bedoelingen van de organisatie.

Het is een patroon dat kinderen van ouderlingen bijna nooit in de voetstappen van hun vader treden. Terwijl van diegenen die ooit in de gevangenis zijn terechtgekomen voor hun "neutraliteit" zo'n 70 tot 80 % niet meer met de organisatie verbonden willen zijn. Voor mij is dat een indicatie dat zij toentertijd plichtsgetrouw de richtlijnen van de organisatie en het besturende lichaam volgden i.p.v. hun geweten. Sommigen hebben ook terecht aanstoot genomen dat er geen "burgerdienst" of "vervangende dienst" mocht gedaan worden alhoewel dit op een gegeven moment als een gewetenskwestie wel kon.

Meer inlichtingen over "Vervangende dienstplicht bij Jehovah's Getuigen" kun je o.a. vinden op seniorennet eleuthera

DINSDAG  31  MAART

Zij echter die besloten zijn rijk te worden, vallen in verzoeking en een strik en vele zinneloze en schadelijke begeerten, die de mensen in vernietiging en verderf storten. -1 Tim. 6:9.

We lopen een reëel gevaar als we ons echte doel uit het oog verliezen en onze grip op "het werkelijke leven" laten verslappen (1 Tim. 6:19). We lopen het risico 'meegesleept te worden door zorgen en rijkdom en genoegens van dit leven' (Luk. 8:14). Onbeheerste verlangens en "zorgen over het levensonderhoud" kunnen ertoe leiden dat we te veel opgaan in dit stelsel (Luk. 21:34, vtn.). Tragisch genoeg zijn sommigen, die zich hebben laten overmeesteren door het alom heersende verlangen om rijk te worden, "van het geloof afgedwaald en hebben zich overal met vele pijnen doorboord"; het heeft hun zelfs hun kostbare band met Jehovah gekost. Wat een hoge prijs hebben ze moeten betalen omdat ze hun grip op het eeuwige leven lieten verslappen! (1 Tim. 6:10, 12; Spr. 28:20) Paulus gaf degenen "die van de wereld gebruik maken" de raad te zijn "als zij die er niet ten volle gebruik van maken". -1 Kor. 7:31.            w07 1/10  1: 14, 15

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Diegene die besluiten om rijk te worden 'kunnen' in verzoeking en een strik terechtkomen, maar diegene die arm zijn zitten gewoonlijk reeds in een strik. En je mag er van verzekerd zijn dat armoede iets is dat je moeilijk kunt ontlopen. Het is uiteraard waar dat iemand die echt en snel rijk wilt worden praktijken zal gebruiken die meestal ten koste van anderen zullen gaan.

Ik ga maar één voorbeeld nemen. Georganiseerde religies, gelijk welke en gelijk waar ter wereld, onder gelijk welke naam gelijk waar ze mee bezig zijn. Vormen het  prototype van en de weerspiegeling van deze DAGTEKST.

Ook de organisatie en het besturende lichaam, die in het begin een standpunt hadden ingenomen om nooit achter geld te vragen is reeds vele jaren lang vragende partij geworden.

Het: Verkondigersboek hfdst. 21 blz. 343 Hoe wordt het allemaal gefinancierd?

Ruim zeventig jaar geleden maakte The Watch Tower echter duidelijk dat er met betrekking tot bijdragen geen dringende verzoeken gedaan of aansporingen gegeven dienden te worden — alleen een duidelijke, eerlijke uiteenzetting van de feiten was op zijn plaats.       In overeenstemming met deze zienswijze wordt er op de gemeentevergaderingen niet veelvuldig over financiële kwesties gesproken.

Over C. T. Russell, die meer dan dertig jaar als president van het Wachttorengenootschap heeft gediend, schreef een van zijn medewerkers: „Als een manier om vast te stellen of zijn handelwijze strookte met de Schrift, en ook als een manier om zijn eigen oprechtheid te tonen, besloot hij de goedkeuring van de Heer als volgt te beproeven: (1) Zijn leven aan de zaak wijden; (2) Zijn vermogen in het bekendmaken van het werk te steken; (3) Collectes op alle vergaderingen verbieden; (4) Zich volledig op ongevraagde (geheel vrijwillige) bijdragen verlaten om het werk voort te zetten nadat zijn vermogen was opgebruikt.”

Nu is er uiteraard een verschil tussen bedelen en bedelen, tussen vragen en vragen, tussen vrijwillige bijdragen en vrijwillige bijdragen, tussen suggereren en suggereren, tussen noodzaak en noodzaak, tussen morele druk en morele druk enz..

Het feit of de feiten tonen duidelijk aan dat de lectuur door 't zij betaling of vrijwillige bijdragen bekostigd wordt. Dat iedere koninkrijkszaal, kringhal, bijkantoor opgedragen wordt aan Jehovah, die reeds eigenaar was, maar door de vrijwillige bijdragen betaald of afbetaald wordt en dan het eigendom van de organisatie en het besturende lichaam is of wordt.

Deze eigendommen worden op naam van "wederzijdse hulp" verzekerd bij de organisatie en het besturende lichaam. Er dient jaarlijks, indien de gemeente het kan opbrengen, een voorgesteld bedrag betaald te worden.

Het Verkondigersboek zegt hierboven dat — alleen een duidelijke, eerlijke uiteenzetting van de feiten op zijn plaats was. Zoals je kunt zien heb ik één woordje benadrukt 'was' en daar de zin daardoor in de verleden tijd komt te staan is het wel duidelijk dat er nu geen duidelijke, eerlijke uiteenzetting van de feiten hoeft gegeven te worden. Ik heb daar reeds een commentaar aan gewijd. (Zie 14 MAART).

Heb je die uitdrukking al eens gehoord of gebruikt: "Leg je hand op je hoofd en zie wie er onderstaat".

Of: wie is rijk en onschuldig?

En hiermee sluiten wij de maand maart af. Bedankt voor het lezen.

25-03-2009 om 16:08 geschreven door eleutheros  

ZATERDAG  21  MAART

Ik moet... het goede nieuws van het koninkrijk Gods bekendmaken, want hiertoe werd ik uitgezonden. -Luk.4: 43.

Jezus trok het hele land door "terwijl hij het goede nieuws van het koninkrijk Gods predikte en bekendmaakte" (Luk. 8:1). Jezus verrichtte ook veel krachtige werken: hij voedde grote mensenmenigten, bedwong de elementen, genas zieken en wekte doden op. Met deze wonderen bewees Jezus dat God alle schade en al het lijden als gevolg van de opstand in Eden ongedaan kan maken en zo 'de werken van de Duivel kan verbreken' (1 Joh. 3:8). Om zo veel mogelijk bekendheid te geven aan het goede nieuws van het Koninkrijk, bracht Jezus een groep trouwe volgelingen bijeen om hen in dat werk op te leiden. Eerst stelde hij zijn twaalf apostelen aan en zond "hen uit om het koninkrijk Gods te prediken" (Luk. 9:1, 2). Vervolgens stuurde hij zeventig anderen uit om de boodschap te verkondigen:

"Het koninkrijk Gods is nabij u gekomen." - Luk. 10:1, 8, 9. w07 1/12  2: 6,7

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Schriftuurlijk gezien is dit het belangrijkste werk en opdracht die Jezus Christus aan zijn discipelen heeft opgedragen. De van huis tot huis prediking is klaarblijkelijk het opvallendste kenmerk van Jehovah's Getuigen.

Het boek "In Search of Christian Freedom" van Raymond Franz, voormalig lid van het besturende lichaam wordt een volledig hoofdstuk besteed aan die bijbelse opdracht. Spijtig genoeg is het nu nog niet in het Nederlands verkrijgbaar. Enkele hoofdstukken zijn toch reeds beschikbaar en een gedeelte wil ik hier gebruiken omdat het specifiek is voor deze dagtekst.

 Van huis tot huis en van deur tot deur – Hetzelfde?

De leer over de van huis tot huis prediking, zoals deze wordt onderwezen door het leiderschap van Jehovah's Getuigen, is voornamelijk gebaseerd op teksten zoals Handelingen 5:42 en 20:20. In de Nieuwe Wereldvertaling van het Wachttorengenootschap luiden deze als volgt:

 Handelingen 5:42 En zij bleven zonder ophouden elke dag in de tempel en van huis tot huis onderwijzen en het goede nieuws over de Christus, Jezus, bekendmaken.

Handelingen 20:20 Terwijl ik [Paulus] mij er niet van heb weerhouden u al wat nuttig was te vertellen en u in het openbaar en van huis tot huis te onderwijzen.

Hieruit wordt afgeleid dat "van huis tot huis" verwijst naar van deur tot deur activiteit, waarbij men van de ene deur naar de volgende gaat en de mensen zonder voorafgaande uitnodiging en doorgaans zonder voorafgaande kennismaking bezoekt. Kan die afleiding zondermeer gemaakt worden?

Toen de Nieuwe Wereldvertaling voor het eerst uitkwam, schonk het Wachttorengenootschap veel aandacht aan de oorspronkelijke Griekse uitdrukking kat'oikon waarvan "van huis tot huis" is afgeleid. Er werd beklemtoond dat het voorvoegsel kata (letterlijk: "volgens") hier gebruikt wordt in een distributieve betekenis. Derhalve werd gesteld dat de uitdrukking "van huis tot huis" dezelfde betekenis heeft als "van deur tot deur", dat wil zeggen, zoals men door een straat van de ene deur naar de volgende deur gaat.

Maar bij nadere beschouwing en overdenking gaat deze stelling niet op. In de eerste plaats is distributief (verdelen, uitdelen) niet hetzelfde als consecutief (opvolgend). Iemand kan "van huis tot huis" gaan door van een huis in het ene gebied naar een huis in het andere gebied te gaan, precies zoals een dokter van huis tot huis gaat als hij "huisbezoeken" aflegt. Men behoeft hier zeer zeker niet te denken aan het gaan van de ene deur naar de daaropvolgende deur.

Elke bewering dat het gebruik van het voorvoegsel kata in de distributieve betekenis, slechts op één manier juist en correct kan worden weergegeven, namelijk met "van huis tot huis", wordt in feite omvergeworpen door de Nieuwe Wereldvertaling  zelf. Hoe dat zo?

Slechts weinig Getuigen zijn zich ervan bewust dat precies dezelfde uitdrukking (kat' oikon), die in de Nieuwe Wereldvertaling  van Handelingen 5:42 met "van huis tot huis" is weergegeven, ook in hoofdstuk 2 vers 46 voorkomt. The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Schriptures toont duidelijk aan in hoofdstuk 2: 46 dat met kat' oikon  "particuliere huizen"  wordt bedoeld.

Daarom is  het onlogisch  te denken dat de discipelen maaltijden tot zich namen door van het ene huis naar het daaropvolgende huis in een straat te gaan en aangezien het Wachttorengenootschap speciale betekenis wil hechten aan de uitdrukking "van huis tot huis" (ter ondersteuning van haar deur tot deur activiteit) wil zij geen mogelijke vragen oproepen door hier de weergave "van huis tot huis" te gebruiken. Zoals gezegd, zijn de meeste Getuigen zich er niet van bewust dat hier omgeschakeld wordt naar een andere weergave en het Wachttorengenootschap geeft er de voorkeur aan hier geen aandacht aan te besteden of het openlijk te erkennen.

In Handelingen 20:20 komt de uitdrukking opnieuw voor, hoewel het woord voor "huis" of "huizen" hier in het meervoud staat (kat' oikous): “DUS PARTICULIERE HUIZEN” maar toch wordt het vertaald als ‘van huis tot huis’.

                NOTEER: Voor de Nederlandse vertaling van het hoofdstuk 7 ga je naar internet url  ex-getuige.eigenstart.nl bij boeken zie je  onder de naam Raymond Franz. Je opent dit en bij het boek "In Search of Christian Freedom" krijg je 5 hfst. waaronder "van huis tot huis". Kopiëren en weg zijn wij.

ZONDAG  22 MAART

Gaat ... en maakt discipelen van mensen uit alle natiën. - Matth. 28:19.

Jehovah's aanbidders moeten soms een bepaalde instelling en bekwaamheden ontwikkelen die hen zullen helpen om Gods wil te doen. Abraham en Sara bijvoorbeeld verlieten op Gods bevel de welvarende stad Ur en hadden de eigenschappen en vaardigheden nodig die tentbewoners nu eenmaal moeten bezitten (Hebr. 11:8,9,15). Om de Israëlieten het beloofde land binnen te leiden, had Jozua moed, vertrouwen in Jehovah en kennis van zijn Wet nodig (Joz. 1:7-9). En welke bekwaamheden Bezaleël en Oholiab al gehad mogen hebben, die werden door Gods geest zeker vergroot of verder ontwikkeld. Daardoor werden ze toegerust voor hun aandeel aan en het opzicht over de bouw van de tabernakel en het verdere werk in verband daarmee (Ex. 31:1-11). Eeuwen later gaf Jezus Christus zijn volgelingen de opdracht in de tekst voor vandaag. Nog nooit hadden mensen het voorrecht gekregen zoiets groots te doen. w07 15/11  1:1, 2

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Gezien de dagtekst in feite over de zelfde opdracht gaat is het mij welgekomen om meer commentaar te geven over "van huis tot huis" of "van deur tot deur" prediken.

U vindt de weergave van deze verzen in de Kingdom Interlinear Translation van het Wachttorengenootschap, welke in de rechter kolom de Griekse en Engelstalige versie weergeven. Hier zijn twee teksten, Handelingen 2: 46 en Handelingen 5: 42, waarin dezelfde bewoordingen worden gebruikt.
Nochtans geeft de Nieuwe Wereldvertaling er twee verschillende betekenissen aan. In Handelingen 2: 46 gebruik men "particuliere huizen", maar  in Handelingen 5: 42 geeft men de voorkeur aan "van huis tot huis" en dan nog met de betekenis van "van deur tot deur".

Ik geef nog enkele fragmenten:

Het is hier opnieuw eenvoudigweg een beslissing van de vertaler hoe deze Griekse uitdrukking weergegeven wordt. Dat de voornaamste vertaler van de Nieuwe Wereldvertaling, Fred Franz, erkende dat dit zo is, wordt aangetoond door de voetnoot bij dit vers in de grote gezinsuitgave van de Nieuwe Wereld vertaling. Deze voetnoot luidt: "en in de particuliere huizen."

Het is niet zo dat de vertaling van kat' oikon (of kat' oikous) met "van huis tot huis" fout is. Het is een volkomen juiste vertaling en wordt gevonden in menig andere bijbelvertaling, zelfs bij Handelingen 2:46. Of in die teksten de weergave "van huis tot huis" of "in particuliere huizen" wordt gebruikt hangt geheel af van de persoonlijke voorkeur van de vertaler. Wat verkeerd is, is te proberen de uitdrukking een betekenis mee te geven die zij niet werkelijk heeft.

Dat de apostelen en andere vroege christenen mensen in hun particuliere huizen opzochten is duidelijk. Dat zij, net als Jehovah's Getuigen in deze tijd, van deur tot deur gingen is beslist niet duidelijk. Men kan het beweren, maar het is een bewering waarvoor absoluut geen bewijs te vinden is.

Einde van de aanhalingen.

Ondertussen is de "van deur tot deur" prediking tot een leerstelling verheven en is het ook een vereiste geworden, zelfs voor je gedoopt kunt worden, terwijl de leerstelling en het aantal uren aan de prediking een waarde bepaling weergeeft voor het bewijs van je liefde voor God en de Christus.

MAANDAG  23 MAART

Deze woorden die ik u heden gebied, moeten op uw hart blijken te zijn; en gij moet ze uw zoon inscherpen. - Deut. 6:6, 7.

Het Hebreeuwse woord voor "inscherpen" betekent "herhalen", "steeds weer opnieuw zeggen", "inprenten". Dat houdt in dat ouders misschien wel heel vaak in herhaling moeten vervallen voordat een kind Gods wetten leert toe te passen. Dat ouders geduldig zijn, wil nog niet zeggen dat ze toegeeflijk zijn. Gods Woord waarschuwt: "Een aan zichzelf overgelaten knaap zal zijn moeder beschaamd maken." Hoe dat te voorkomen is, staat in dezelfde spreuk: "De roede en terechtwijzing, die geven wijsheid" (Spr. 29:15). Soms vinden kinderen dat ouders niet het recht hebben om hen te corrigeren. Maar een christelijk gezin hoort geen democratie te zijn, alsof het recht van de ouders om regels vast te stellen op de een of andere manier van de goedkeuring van de kinderen zou afhangen. Nee, Jehovah, het uiteindelijke Hoofd van het gezin, geeft ouders het recht om hun kinderen liefdevol op te leiden en streng onderricht te geven. - 1 Kor. 11:3; Ef. 6:1-4. w07 1/9  1:5, 6

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Nu mag je niet zeggen dat de organisatie of het besturende lichaam niet weet hoe je onderwijs moet geven. Het is duidelijk in iedere beschaving dat kinderen opleiden geen kleinigheid is. Soms erg enerverend en uitputtend om steeds maar weer hetzelfde te herhalen.

En zoals de organisatie en het besturende lichaam duidelijk zeggen dat een gezin geen democratie kan zijn is het juist daarom vraag-op-roepend. Ja zolang "kinderen" kinderen zijn? Hoelang zijn "kinderen" kinderen?

De dagtekst zelf zegt dat de woorden die God gebiedt "op uw hart moeten zijn". In de eerste plaats dienen ouders dus te zorgen dat wat ze hun zoon of dochter inscherpen zelf moeten doen of laten. Wanneer de ouders vandaag ja zeggen en morgen voor hetzelfde neen. Of vandaag is het wit en dat zelfde is morgen zwart dan vraag je om problemen. Als je versta wat ik wil zeggen.

Daarmee wil ik aantonen dat kinderen geen kinderen blijven en op een gegeven moment zullen die zelfde kinderen reageren wanneer ouders van hen iets verlangen dat zijzelf niet doen. En dan bedoel ik dat een kind op een gegeven moment zijn ouders kan, mag, zal en moet corrigeren. Wanneer de ouders dat niet willen aanvaarden zal het kind het respect dat de ouders verdienen kwijtraken, neen niet direct of vanaf de eerste keer, maar als dit regelmatig gebeurt, wel.

Het is niet denkbeeldig dat de ouders zelfs zover gaan dat zij het kind, dat geen kind meer is, de mond willen snoeren en zelfs met sancties dreigen en uiteindelijk toepassen, en dan?

Het kan en zal zelfs zover komen dat het kind dat ondertussen geen kind meer is, het ouderlijk huis vaarwel zegt. Niet omdat het ondankbaar is of geen liefde heeft voor zijn ouders, maar om zichzelf te beschermen, niet alleen voor zijn fysieke en mentale gezondheid maar vooral zijn geestelijke gezondheid en zijn persoonlijke verhouding met God.

Nu, en ik val in herhaling en zal in herhaling blijven vallen. De organisatie en het besturende lichaam zouden dit ouderschap op zichzelf van toepassing dienen te brengen.

Zij beweren onze moeder te zijn, onze mentor, onze geestelijk leider via Jezus Christus, maar vergeet, zoals sommige vleselijke ouders, dat kinderen geen kinderen blijven.

Wanneer de geestelijke kinderen van de organisatie en het besturende lichaam uiteindelijk mondig zijn geworden en zelf geestelijke kinderen hebben voortgebracht zouden zij dan niet kunnen, mogen, zullen en moeten om hun moeder en de aangestelde verantwoordelijken terechtwijzen wanneer dit noodzakelijk is?

Ik vind dit een absolute noodzaak!

De geest van de gemeente(n) die zo angstvallige beschermd moet worden zal door met twee maten en twee gewichten en door gehoorzaamheid af te dwingen, juist daardoor besmet en tenietgedaan worden.

Nog één vraag voor vandaag dan toch: mag een kind zijn ouders terechtwijzen?

Jouw antwoord a.u.b., maar geen potjes draaierij,  't is  JA of NEEN?

DINSDAG  24  MAART

God lis] rijk ... aan barmhartigheid. - Ef. 2:4.

Het is goed medegevoel te hebben, maar het is nog beter het in daden om te zetten door de behoeftigen te helpen. Kijk eens hoe Jehovah reageerde toen zijn aanbidders zo'n 3500 jaar geleden slaven waren in Egypte. Hij zei tegen Mozes: "Ontegenzeglijk heb ik de ellende van mijn volk, dat in Egypte is, gezien... En ik ga ertoe over neer te dalen om hen uit de hand van de Egyptenaren te bevrijden en hen uit dat land op te voeren naar een goed en uitgestrekt land, naar een land vloeiende van melk en honing" (Ex. 3:7, 8). Ongeveer vijfhonderd jaar nadat de Israëlieten uit Egypte waren bevrijd, bracht Jehovah hun in herinnering: "Ik was het... die u vervolgens heb bevrijd uit de hand van Egypte" (1 Sam. 10:18). Omdat de Israëlieten van Gods rechtvaardige maatstaven afweken, verkeerden ze vaak in moeilijkheden. Maar Jehovah had mededogen met hen en kwam hun herhaaldelijk te hulp (Recht. 2:11-16; 2 Kron. 36:15). Dat illustreert wat de liefdevolle God doet voor de behoeftigen en voor degenen die in gevaar of in moeilijkheden verkeren. w07 15/9  1: 5

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Het is gebruikelijk voor de organisatie en het besturende lichaam om parallellen te trekken zoals hierboven in hun commentaar. Het grote voordeel van parallellen is ongetwijfeld dat men die praktisch altijd naar je eigen hand kan zetten. De manier waarop Jehovah reageerde in deze kwestie toont ontegenzeglijk aan dat medelijden betoonde aan zijn volk door hen uit Egypte te bevrijden. Toch waren de Israelieten een hardnekkig volk en niet zo dankbaar als God zou mogen verwachten. Maar God liet hen niet zo maar vallen, integendeel Hij had mededogen en kwam hen herhaaldelijk te hulp. De aangehaalde paragraaf 5 van De Wachttoren besluit met de aanmoediging te doen wat God als voorbeeld heeft gedaan met zijn volk. Ik herhaal het voor de duidelijkheid. "Dat illustreert wat de liefdevolle God doet voor de behoeftigen en voor degenen die in gevaar of in moeilijkheden verkeren".

Zoals je reeds meermaals hebt kunnen opmerken gebruik ik de parallel op mijn manier, ook nu. En hoe mooi het geschreven woord ook voorgesteld wordt, zo is het in de praktijk niet altijd. Er is een groep Jehovah's Getuigen die ontegensprekelijk uit de boot valt.

Ja zeker en dat zijn de uitgeslotenen of diegenen die de organisatie en het besturende lichaam hebben verlaten.

Denk je dat dit normaal is? Dat het zo moet? Dat het toch Schriftuurlijk is?

In sommige gevallen kan ik er meer instemmen, maar in de meeste gevallen geenszins.

Er zijn rechtstreeks drie procedures in de Bijbel, dus hangt het af welke van toepassing is, of gebruikt zal worden: In de eerste plaats de procedure die Jezus Christus zelf vernoemde in Matt. 18: 15-18. De tweede vinden wij in 1 Kor. Hfst. 5 en 6 of Openb. 22. En de derde procedure komt via 2 Joh. verzen 7-10.

Ik zou de procedure van Jezus Christus de meest humane en daarom ook de meest Christelijke willen noemen.

De procedure die Paulus vermeld is specifiek enerzijds en interpreteerbaar anderzijds, dus onbetrouwbaarder. Neem vb X5: 13b "verwijdert de goddeloze (man) uit uw midden". Een zondaar is daarom nog geen goddeloze, wie gaat dit uitmaken?

Johannes heeft het specifiek over de antichrist en zelfs dit gezegde is onderhevig aan enorm veel factoren waarom iemand zich als zodanig gedraagt.

Denk a.u.b. eens na over de door de organisatie en het besturende lichaam gebruikte methode die het een uitgeslotene praktisch onmogelijk maakt zijn fout te herstellen door gebrek aan omgang en hulp. Ook nadat zijn fout of zonde voorbij is of hersteld, maar hij of zij komt niet naar de koninkrijkszaal, is er geen reden tot herstel. Zijn geloof of ongeloof in de organisatie en het besturende lichaam staat dus gelijk met ongeloof in God, dus nooit hersteld. Daarbij komt nog dat niet alleen de zo geroemde ''broederschap" radicaal afgesneden wordt maar men in feite als een afvallige door het leven moet gaan.   
Over die uitsluitingsprocedures is het  laatste woord nog niet gezegd. 

WOENSDAG  25  MAART

Gij zijt mijn getuigen, .. mijn knecht die ik verkozen heb. - Jes. 43:10.

God zei het bovenstaande tegen de natie Israël. Maar op 11 Nisan 33 G.T. vertelde Jezus de leiders van Israël dat God hun natie verworpen had als zijn knecht. Hij zei:

"Het koninkrijk Gods zal van u worden weggenomen en aan een natie worden gegeven die de vruchten daarvan voortbrengt" (Matth. 21:43; 23:38). Als Jehovah's slaaf was het huis van Israël noch getrouw, noch beleidvol (Jes. 29:13, 14). Toen Jezus later die dag vroeg: "Wie is werkelijk de getrouwe en beleidvolle slaaf?", vroeg hij eigenlijk: 'Welke beleidvolle natie zal in plaats van Israël Gods getrouwe slaaf worden?' (Matth. 24:45) De apostel Petrus gaf het antwoord toen hij tegen de gemeente van gezalfde christenen zei: "Gij zijt ... 'een heilige natie, een volk tot een speciaal bezit'" (1 Petr. 1:4; 2:9). Die geestelijke natie, "het Israël Gods", werd Jehovah's nieuwe slaaf. - Gal. 6:16. w07 1/11  2: 13

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  En denk je dat God er mee verlegen zou zitten om dat nog eens te doen? Wat ik daar mee bedoel? Lees dan maar mee: Jezus Christus maakte de natie Israël duidelijk dat zij hun doel verre voorbij gestreefd hadden. Die zo hoog van de toren blazende natie zou dusdanig vernederd worden dat zij als natie zelfs niet meer zou meetellen in het wereldgebeuren, wat ook gebeurd is in 70 GT.

Het commentaar van de organisatie en het besturende lichaam  zegt vervolgens dat die natie als Jehovah's slaaf noch getrouw, noch beleidvol was.
Beleidvol heeft de betekenis dat men met overleg te werk gaat en dat moet volgens mij dan een patroon vormen van een natie of een organisatie, vooral wanneer die natie of organisatie beweert door Gods geest geleid te worden.
Getrouw heeft de betekenis van trouw en betrouwbaar en volgens mij wil dit in praktijk zeggen dat een natie of een organisatie stabiel, consequent en het vertrouwen waard moet zijn, vooral wanneer die natie of organisatie beweert door Gods geest geleid te worden.

Het commentaar hierboven zegt en ik neem het letterlijk over en benadruk: Toen Jezus later die dag vroeg: "Wie is werkelijk de getrouwe en beleidvolle slaaf?", vroeg hij eigenlijk: 'Welke beleidvolle natie zal in plaats van Israël Gods getrouwe slaaf worden?  lees het nog maar eens, heb je het gelezen en heb je nu de subtiele indoctrinatie herkend?

Jezus Christus "VROEG" later die dag niks, hij vertelde voor de zoveelste keer  een illustratie.  En met die illustratie stelde hij in vraag wie het zou zijn en het feit dat die slaaf in het enkelvoud voorgesteld wordt geeft de gelegenheid aan ieder individueel een antwoord te geven. En denk nog even na. Is Jezus Christus jouw meester of is het de organisatie en het besturende lichaam?

Jezus Christus vroeg dus evenmin wie de plaats van de natie Israël zou innemen. Natuurlijk kun je die illustratie in een vraag omzetten, maar dan moet je dat met andere illustraties ook doen wil je consequent zijn. Probeer het eens?

En wanneer de organisatie en het besturende lichaam daar een bepaalde waarde willen aan hechten is dat zuiver en alleen hun zaak. En wanneer iemand dat wilt bijtreden is dat eveneens zijn of haar zaak.

Dat Petrus zei dat het "Israël Gods" een heilige natie een "volk tot een speciaal bezit" zou zijn die geestelijke natie, "het Israël Gods", staat volledig los van één slaaf of samengestelde slaaf. In werkelijkheid is ieder  die  zich  aan  God  opdraagt en kennis doorgeeft een nieuwe slaaf.

Dit is zelfs de grondslag van iedere serieuze religieuze organisatie. Ik zeg "serieuze" organisaties, omdat sommige van die verantwoordelijke religieuze mensen, in die religieuze organisaties niet altijd serieus zijn.

19-03-2009 om 17:18 geschreven door eleutheros  

MAANDAG  16  MAART

Als pijlen in de hand van een sterke man, zo zijn de zonen der jeugd. -Ps. 127:4.

Koning Salomo vergeleek kinderen met "pijlen in de hand van een sterke man". Laten we eens zien hoe we die illustratie kunnen toepassen. Een boogschutter heeft de pijl maar een betrekkelijk korte tijd op zijn boog. Om het doel te treffen, moet hij hem snel laten gaan. Zo hebben ook ouders maar een betrekkelijk korte tijd om in hun kinderen oprechte liefde voor Jehovah aan te kweken. De jaren vliegen voorbij, en voor je het weet zijn de kinderen groot en gaan ze het huis uit (Matth. 19:5). Zullen ze het doel treffen, dat wil zeggen, zullen de kinderen God blijven liefhebben en dienen als ze het huis uit zijn? Dat hangt van heel veel factoren af. Drie daarvan zijn de bekwaamheid van de ouders, de omgeving waarin de kinderen opgroeien en de manier waarop de 'pijl', het kind, reageert op de opleiding die hij of zij ontvangt.   Wachttoren 2007 1 september 2e studieartikel § 2

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  De Bijbelse illustratie die de organisatie of het besturende lichaam hier voor het gezin gebruikt is duidelijk en kan gezinnen helpen om doeltreffende methoden te gebruiken om hun kinderen een goede start te geven. De toepassing is uiteraard dat zij, die kinderen, in God blijven geloven. De factoren zijn legio en de drie die genoemd worden spelen beslist een grote rol, maar zijn daarom nog niet doorslaggevend.

Om met de ouders te beginnen, is het niet zozeer hun bekwaamheid, maar hun eigen  instelling. Doen zij het voortreffelijk en bereidwillig? Zijn zij enthousiast en vreugdevol? Spreiden zij de vrucht van de geest ten toon? Studeren en mediteren zij? Doen zij opzoek- en naslagwerk? Behandelen zij anderen zoals zijzelf behandeld willen worden? Hebben zij de Christelijke moed om andere terecht te wijzen en een terechtwijzing te waarderen voor wat ze is? Stellen zij het kwade aan de kaak zonder aanzien des persoons? Meten zij met een en dezelfde maat, de Bijbelse, de menswaardige? Vervolledig gerust deze opsomming.

Als deze basis er is naar het persoonlijk kunnen en vermogen, moet men zich niet te veel zorgen maken over het milieu of de aard van het kind.

Alleen dit nog, misschien nog belangrijker dan wat de ouders doen, is de beïnvloeding van hun eigen geest door hun eigen mentor of raadsman, vooral hun geestelijke leidsman of mannen.

Het is niet voor niets dat de organisatie en het besturende lichaam dit thema laat vooraf gaan aan het studieartikel waarmee de volgende bladzijde begint.

Wanneer een mentor zoals beschreven hier juist boven, geen gerechtvaardigde kritiek kan en wilt aanvaarden hou hem dan op zijn minst in het oog. Vooral wanneer jij je eigen geoefend geweten het zwijgen moet opleggen.

De kans is onredelijk groot dat hij erop uit is je te misleiden en te manipuleren.

Ik las in het boek "JUDASHART" van Ingrid BLACK  volgend nadenkertje:

Want giftig van natuur is mijm'rend argwaan.

Die in den aanvang schier onschuldig smaakt,

Maar, als zijn werking op het bloed begint,

Gelijk een miin vol zwavel brandt.                          Othello, derde bedrijf, scène  14

DINSDAG  17  MAART

Zoekt het goede, en niet het kwade . . . Haat het kwade en hebt het goede lief. -
Amos 5: 14, 15.

Bijna een kwart eeuw geleden waarschuwde De Wachttoren ware aanbidders van God liefdevol voor bepaalde tv-series. Over de subtiele uitwerking van populaire soaps werd opgemerkt: "Het verlangen naar liefde wordt aangevoerd als rechtvaardiging voor elk gedrag. Een ongehuwd zwanger meisje zegt bijvoorbeeld tegen een vriendin: 'Maar ik hou van Victor. Het kan me niet schelen .... Zijn baby te krijgen is me alles waard!' De zachte achtergrondmuziek maakt het moeilijk haar handelwijze zo slecht te vinden. U houdt ook van Victor. U voelt sympathie voor het meisje. U 'begrijpt het'. 'Het is verbazingwekkend hoe je het goed kunt praten', verklaarde een kijkster die later tot bezinning kwam. 'We weten dat immoraliteit slecht is .... Maar ik besefte dat ik er mentaal aan meedeed.'" Is het echt goed te praten als een christen ervoor kiest voor zijn ontspanning naar de soort mensen te kijken die hij nooit ofte nimmer in zijn huis zou uitnodigen? w07 1/10 3:11-13

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Ik wil het gevaar van gelijk welk media niet onderkennen omdat het reëel is. In het commentaar op de dagtekst van 5 februari werd reeds bijkomend en bijhorend commentaar gegeven over de T.V. als medium. De waarschuwingen zijn herhaaldelijk te lezen geweest in de publicaties en de vergaderingen van de organisatie en het besturende lichaam. Hoe specifiek de raad die men ook maar geeft is, het blijft uiterst delicaat. In feite kan en mag men alleen maar waarschuwen voor schadelijke programma's. En dan rijst de vraag uiteraard, wat is of zijn schadelijke programma's? Of wie bepaalt dat? Vanaf het moment dat men programma's bij name noemt kom je in de privacy. Sta even stil bij het commentaar van de organisatie en het besturende lichaam hierboven. Men noemt het "populaire soaps" en wanneer ik van alle leden van de organisatie en misschien zelfs van enkele gezinsleden van het besturende lichaam, telkens één € zou moeten krijgen van hen die regelmatig naar soaps kijken, ik zou zeker en vast enkele mooie buitenlandse reizen kunnen maken, hotel inbegrepen.

Ik kan je de verzekering geven, wat misschien niet echt nodig was, dat zelfs op grote openbare vergaderingen titels genoemd werden, bepaalde dansen, spelen, en programma's. Evenzo m.b.t. openbare lezingen door ouderlingen.

Soms worden er voorbeelden aangehaald van een vliegtuig die passagiers of een vracht verplaatst op een rationele manier. Maar dat zelfde vliegtuig kan ook bommen uitwerpen en mensen vermoorden. Zo ook met een mes, schaar, een straalkacheltje, een zakdoek enz. Met andere woorden: alles wat normaal goed is kan en worden misbruikt. En dat gaat ook op voor de T.V., de P.C., boeken, tijdschriften, songs, voordrachten of lezingen enz?

Heel eenvoudig door die eenzijdig te gebruiken. Wanneer je de T.V. alleen maar slecht maakt zal hij slecht zijn. Bedenk eens naar hoeveel educatieve programma's je kunt zappen? En ook hier gaat het op voor de P.C. en andere media.

Vergelijkt het maar eens met het gezinsleven boekje  hfdst. 8 blz. 113 par. 30 Uw rol als ouders: "Geef uw kind te kennen dat hij niet deugt en hij zal waarschijnlijk bewijzen dat u gelijk hebt. Verwacht het goede van uw kind, en u moedigt hem aan om dienovereenkomstig te leven".

Leer hun de goeie kanten, de echt ontspannende, de leerzame en opbouwende, maar vergeet niet dat kinderen zelf ook willen ervaren en experimenteren.

Ik spreek uit ervaring alhoewel door schade en schande verkregen, maar ik ben tevreden en gelukkig met mijn kroost.

WOENSDAG  18  MAART

De wijsheid van boven is ... vol van barmhartigheid. - Jak. 3:17.

Uit de manier waarop we onze tong gebruiken, blijkt of we de wijsheid hebben die "vol van barmhartigheid" is. Wat zegt het over ons als we uit jaloezie of twistgierigheid zouden opscheppen, liegen of roddelen? Psalm 94:4 zegt: "Alle beoefenaars van wat sChadelijk is, blijven maar pochen over zichzelf." En hoe snel kan nadelig gepraat de goede reputatie van iemand die onschuldig is, schaden! (1 Kon. 21:7-13; Ps. 64:2-4; Spr. 14:5) Na over het misbruiken van de tong te hebben gesproken zegt Jakobus:

"Het is niet juist, mijn broeders, dat deze dingen zo blijven geschieden" (Jak. 3:10b). Ware barmhartigheid vereist dat we onze tong op een zuivere, vredelievende en redelijke manier gebruiken. Jezus zei: "Ik zeg u dat de mensen van elk nutteloos woord dat zij spreken, rekenschap zullen geven op de Oordeelsdag" (Matth. 12:36). Het is dus heel belangrijk dat we barmhartig zijn in het gebruik van onze tong! w07 15/9  2: 10,11

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  De volledige tekst is: Jakobus 3:17-18. Maar de wijsheid van boven is allereerst zuiver, vervolgens vredelievend, redelijk, bereid tot gehoorzamen, vol van barmhartigheid en goede vruchten, geen partijdig onderscheid makend, niet huichelachtig. ¹⁸ Bovendien wordt het zaad van de vrucht der rechtvaardigheid gezaaid onder vredige omstandigheden voor hen die vrede maken.

Het onderwerp dat Jakobus hier bespreekt is "de tong" en hij zegt dan ook in hoofdstuk 3:8. De tong echter kan geen mens temmen. Ze is een weerspannig, schadelijk ding, vol dodelijk gif.

Ik heb de getuigenissen van tientallen gedupeerden die door dit schijnbaar onooglijk instrument de organisatie en het besturende lichaam hebben verlaten. Jakobus wist dus heel goed waarover hij sprak.

De organisatie en het besturende lichaam  hebben over roddel en laster in de loop van hun geschiedenis reeds veel hectoliters inkt besteed aan die onderwerpen, maar zonder resultaat.

Het blijft één van de grootste struikelblokken in de afzonderlijke gemeenten, maar ook in de organisatie en het besturende lichaam. Zelf in hun bethelhuizen en bijkantoren. Dat is misschien cru gezegd en geschreven en daarom probeer ik het te verduidelijken.

In de eerste plaats is de tong letterlijk de spreekbuis van het hart, het verstand en 'onverstand'.

U zult het beter begrijpen dat wat de mond uitkomt, volgens Jezus Christus, uit het hart komt en dat Hij zei dat dit de mens verontreinigt. Mattheüs 15:18. "Maar wat de mond uitgaat, komt uit het hart voort en dat verontreinigt de mens" .

Buiten onschuldig geklets dient ieder mens erop te letten wat hij zegt en eventueel zichzelf te corrigeren vóór een ander dit zou moeten doen. Hoeveel doen daar moeite voor?

In de tweede plaats is de tong de heraut van datgene wat geschreven wordt en dat volgt dezelfde weg. Buiten onschuldige en geijkte artikelen over gelijk wat moet men erop letten wat men schrijft en zichzelf eventueel corrigeren voordat een ander dit zou moeten doen. Hoeveel doen er daar moeite voor? Natuurlijk gaat dit ook voor mij op.

Voor de organisatie en het besturende lichaam die, volgens eigen zeggen en schrijven, letterlijk als DE HERAUT van GOD optreden voor de mensheid,  is dit een enorme verantwoordelijkheid. Geen kleinigheid om standvastig de "waarheid" of "onwaarheid" te openbaren. Niet alleen hun eigen reputatie en dat van hun aanhangers is er bij betrokken, maar vooral en in de eerste plaats de reputatie van de God die zij bij eigen zeggen en schrijven, vertegenwoordigen.

IS DAT OOK ZO? Ja hoor! Alhoewel niemand volmaaktheid verwacht, maar wel eerlijkheid en openheid en de mogelijkheid om je te rechtvaardigen.

DONDERDAG  19  MAART

Leraar, zeg aan mijn broer dat hij de erfenis met mij deelt. - Luk. 12:13.

Bij een gelegenheid toen Jezus over ernstige geestelijke dingen sprak, onderbrak een man hem met het bovenstaande verzoek. De man dacht er blijkbaar over na wat hij kon doen om er financieel op vooruit te gaan. Misschien probeerde hij munt te slaan uit Jezus' autoriteit en zijn reputatie als wijze rechter in menselijke aangelegenheden (Jes. 11:3, 4; Matth. 22:16). In elk geval bleek uit zijn vraag dat er iets mis was met zijn hart: hij had een ernstig gebrek aan waardering voor geestelijke dingen. Is dat geen goede reden om onszelf te onderzoeken? Op de vergaderingen is het bijvoorbeeld makkelijk onze gedachten te laten afdwalen of na te denken over wat we daarna willen gaan doen. In plaats daarvan moeten we luisteren naar wat er wordt gezegd en nadenken over manieren om de stof toe te passen, zodat we onze verhouding met onze hemelse Vader, Jehovah God, en onze medechristenen kunnen verbeteren.  Ps. 22:22; Mark. 4:24. w07 1/8  1: 3, 5

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Dit is de vijfde maal dat Lukas 12 gebruikt wordt en deze keer is de gebruikte tekst de inleiding voor de herhaaldelijke illustratie in verband met materialisme.

De organisatie en het besturende lichaam beseffen heel goed dat tijdens de vergaderingen de geest van de toehoorders gemakkelijk kan afdwalen.

De niet geestelijke, maar eerder materialistische instelling, van de vragensteller is een doelgerichte methode om alle aanwezigen er attent op te maken om een persoonlijk zelfonderzoek te doen.

De organisatie en het besturende lichaam hebben geen ongelijk om de aandacht te vragen of te willen stimuleren.

Het is beslist de moeite om eens na te denken waarom sommigen zich laten afleiden.

Is vergaderingbezoek een sleur geworden en waarom? Zijn het praktische altijd dezelfde thema's? Hoeveel heb ik van de vorige vergadering(en) bijgeleerd? (Grote vergaderingen ook). Wat is er nu weer veranderd? Worden er weeral vrijwillige bijdragen gevraagd? Hoeveel bijdragen bussen (lees offerblokken) staan er in jouw gemeente?

Wordt er voor de zoveelste keer druk uitgeoefend om te prediken, te pionieren, hulppionier te zijn, betheldienst, geen hogere school of unif?  Enz., want de grote verdrukking staat voor de deur.   Met andere woorden gezegd, wordt de gehele gemeente weer schuldgevoelens aangepraat?

Ik zou zelfs durven vragen of jij je wel voorbereid hebt, ja streepjes getrokken zeker?

Dat zijn heel wat vragen nietwaar? Oei, moeten wij weeral de zaal kuisen?

En wat denk je dan van de gesuggereerde verwachtingen? De data? De veranderingen? De teleurstellingen van geslacht op geslacht? De verwachtingen van mijn ouders en hun ouders?

De kinderen van mijn kinderen?

De wereldwijde communicatie mogelijkheden om ook de organisatie en het besturende lichaam op de korrel te nemen en aan de kaak te stellen?

Het toenemend aantal getuigen van onrechtvaardig optreden door de vertegenwoordigers van de organisatie en het besturende lichaam?

Het meten met twee maten en twee gewichten? Pardon, meervoudige maten en gewichten,

Tot slot een nadenker: 2 Korinthiërs 11:14-15. "En geen wonder, want Satan zelf blijft zich veranderen in een engel des lichts. ¹⁵ Het is daarom niets groots indien ook zijn dienaren zich blijven veranderen in dienaren van rechtvaardigheid. Maar hun einde zal zijn overeenkomstig hun werken".

VRIJDAG  20  MAART

[God] heeft het oordeel voltrokken. - Openb. 19:2 .

De definitieve verzegeling van de gezalfde "slaven van onze God" nadert haar voltooiing. De vier engelen zijn gereed om verwoestende winden los te laten. Wat zal er dan het eerst gebeuren? Een engel beantwoordt die vraag: "Babylon, de grote stad, [zal] met een snelle worp worden neergeslingerd, en ze zal nooit meer gevonden worden" (Openb. 7:1-3; 18:21). Wat een vreugde zal er in de hemel heersen wanneer dat gebeurt, als het wereldrijk van valse religie vernietigd wordt! Alle naties der aarde zullen zich tegen Jehovah's volk verenigd hebben. Zullen de naties erin slagen die getrouwe christenen uit te roeien? Nee. De hemelse legers die Christus Jezus volgen, gaan ervoor zorgen dat die menselijke strijdkrachten vernietigd worden (Openb. 19:19-21). Tot slot zullen de Duivel en zijn engelen in een afgrond van inactiviteit worden geworpen. Ze zullen de mensheid niet meer kunnen misleiden. Wat een opluchting zal dat zijn voor de grote menigte overlevenden! - Openb. 7:9, 10, 14; 20:1-3. w07 15/12  2:3, 4

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Is dat de reden geweest om het Openbaringboek driemaal te bestuderen? Zijn de meer dan zestig aanpassingen voldoende geweest om alle G.v J. te overtuigen dat de langdurige wachttijd van de grote verdrukking eens te meer nabijer is? Het is eveneens Schriftuurlijk dat diezelfde Stad, Hoer en  Overspeelster over zichzelf zegt in Openbaring 18:7 "Want in haar hart blijft ze zeggen: ’Ik zit als koningin, en ik ben geen weduwe, en ik zal nooit rouw zien".

De vraag is uiteraard: wie en wat valt allemaal onder die noemer "wereldrijk van valse religie"?

Een andere vraag die gesteld kan worden is: wie is werkelijk Jehovah's of Gods volk?

Jehovah's Getuigen zullen zonder mankeren, in navolging van de organisatie en het besturende lichaam zeggen, "dat zijn wij"!

En waarlijk wanneer het op prediken, vergaderingen, een bepaalde mate van Bijbelkennis, verschil van leerstellingen, toepassen van bijbelse beginselen en normen, het aan de kaak stellen van valse religie, en een enorm massamedium aankomt, hebben zij een serieus overwicht.

Waarlijk zij zijn beslist de beste, maar van wie of wat?

In hun eigen redeneren boekje blz. 360 staat i.v.m. Religie een prachtige illustratie:  Is het waar dat er in alle religies iets goeds schuilt?

De meeste religies leren inderdaad dat men niet mag liegen of stelen, enzovoort. Maar is dat voldoende? Zou u graag een glas vergiftigd water drinken omdat iemand u verzekerde dat het meeste dat u naar binnen kreeg, water was?

Uiteraard niet, maar waar het om gaat is niet het water, maar het "vergif" dat in het water is gedaan, bewust of onbewust, dat laten wij in het midden. Met andere woorden, niet de kennis die doorgespeeld wordt, maar de verkeerd geïnterpreteerde gegevens uit de schrift, die werken als vergif en maken het gevaarlijk.

De steeds terugkerende vraag is: waarom zijn in de loop van de moderne geschiedenis van G.v J. regelmatig veranderingen gebeurt? Veranderingen die soms haaks stonden op de vorige. En spreekt a.u.b. niet over "toenemend licht", Gods Geest of werkzame kracht is geen JOJO, maar de organisatie en het besturende lichaam vertonen alzo een JOJOBELEID.

Al die veranderingen en aanpassingen maken het moeilijk om nog overtuigend tot de mensen te gaan vertellen over de aanstaande gebeurtenissen en wat zij moeten doen om gered te worden. Het begint steeds duidelijker te worden dat de redder gered moet worden.

In het boven staande commentaar staat duidelijk dat de Duivel en zijn engelen de mensheid niet meer zullen misleiden, maar het zijn de mensen en vooral de georganiseerde religies die de mensen misleiden, elk op zijn eigen manier.

U verlangt een alternatief?  Voor mijzelf is dit niet zo moeilijk en voor jou en gelijk wie klaarblijkelijk ook niet omdat iedereen een geweten heeft en een aangeboren besef van wat "goed en kwaad" is.

Waar en van wie je ook maar onderwijs hebt gekregen en onder welke omstandigheden maar ook, ik oordeel of veroordeel je niet en niemand.

Vergelijk het commentaar van woensdag 18 februari en Micha 6: 8  "Hij heeft u verteld, o aardse mens, wat goed is. En wat vraagt Jehovah van u terug dan gerechtigheid te oefenen en goedheid lief te hebben en bescheiden te wandelen met uw God"

14-03-2009 om 10:56 geschreven door eleutheros  

woensdag  11  maart

Schenkt daarom aandacht aan de wijze waarop gij luistert. -Luk.8:18.

In zijn hoedanigheid van Grote Onderwijzer en Maker van Discipelen zei Jezus Christus het bovenstaande tegen zijn volgelingen. Dat beginsel geldt voor je christelijke bediening. Als je aandacht schenkt aan geestelijk onderricht, zul je ernaar handelen en een doeltreffende Koninkrijksverkondiger zijn. Natuurlijk kun je Jezus' stem nu niet horen, maar je kunt wel lezen wat de Bijbel schrijft over wat hij zei en deed. Als je Jezus' onderwijsmethoden volgt, geef je gehoor aan de dringende raad van de apostel Paulus: "Uw spreken zij altijd minzaam, gekruid met zout, opdat gij weet hoe gij een ieder een antwoord behoort te geven" (Kol. 4:6). Het kost moeite om Jezus bij het maken van discipelen na te volgen, maar je onderwijs zal er doeltreffend door worden omdat het je helpt 'ieder een antwoord te geven' naargelang van zijn behoefte. w07 15/11 2:1, 3

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  laten wij eerst de definities van luisteren eens bekijken: 1. toehoren; 2. gehoorzamen; 3. nauw ~ zeer gevoelig zijn voor invloeden, een nauwkeurige behandeling vereisen, er precies op aankomen.

Volgens de eerste definitie is het dus 'toehoren'. Dat kan dan inhouden dat wij iets hebben bijgeleerd of en dat gebeurt heel veel dat het in het ene oor ingegaan is en het andere uit.

Hier gaat het meestal over de gewone en alledaagse dingen.

In het 2^e geval betekent het 'gehoorzamen'. Zoals kinderen het dienen te zijn aan de ouders. Ook de autoriteiten verwachten gehoorzaamheid.

In deze kwestie is er bijna altijd opleiding bij betrokken. Nemen wij het gezin als leidraad, dan zijn de ouders de verantwoordelijken. Hun leiding is erop gericht om een basis te leggen voor de volwassenheid van hun kinderen. Uiteraard doen zij dat niet alleen, maar vooral de leraren zijn er praktisch rechtstreeks bij betrokken. Evenwel zijn ouders vrij om met die leraren en hun beleid te communiceren en suggesties te geven. Onderwijs is een van de belangrijkste instituten van de regeringsautoriteiten.

Een apart en frappante autoriteit is de religieuze. Zoveel religies, evenveel verschillen van de uitoefening hunner autoriteit die doorgaans op autoritaire wijze tot uitdrukking komt. Hun religieuze rechtbanken, die onafhankelijk van de wereldlijke rechtbanken, zijn in werkelijkheid "dooddoeners" voor het geloof en het geweten van de individuele gelovige.

3^e definitie is veelomvattender, vérdragender en is heel wat indringender. Deze drie aparte gegevens wil ik graag samenbrengen in één zin: het nauwlettend luisteren vereist een positieve gevoeligheid voor invloeden die nauwkeurig in overweging moeten genomen worden want daar komt het juist op aan.

In werkelijkheid zijn dat de manieren waarop men DE WAARHEID kan onderscheiden. Zoals Jezus Christus vastlegde in Johannes 8:32. "en GIJ zult de waarheid kennen en de waarheid zal U vrijmaken.”

Op het moment, en komen zal het, dat jij gewaar wordt dat je moet instemmen met iets dat je niet echt kunt of wilt doen of wat Schriftuurlijk niet rechtstreeks kan aangetoond worden moet je als CHRISTEN de stappen doen die je VRIJMAKEN.

Het is zeker waar dat de J.G. zeer mondig zijn en hun onderwijs is daar ook op gericht om mensen een antwoord te geven. Echter wanneer door een onderlegd "medestander van de Bijbel" een redelijker standpunt naar voor wordt gebracht zal deze gewoonlijk als "tegenstander" worden gebrandmerkt.

Noteer ook deze uitspraak van Jezus in Lukas 10:26. Hij zei tot hem: „Wat staat er in de Wet geschreven? Hoe leest gij?”

Denk je dat het een verschil uitmaakt?  Wie aan de oppervlakte blijft, veroorzaakt alleen maar kringetjes.

donderdag  12  maart

[Vergewist] u ervan ... wat de goede en welgevallige en volmaakte wil van God is. - Rom. 12:2.

Moeten we tevreden zijn met slechts een glimp van de Bijbelse waarheid? De uitdrukking "de diepe dingen Gods" omvat Gods wijsheid die door de heilige geest aan christenen wordt geopenbaard maar voor anderen verborgen is (1 Kor. 2: 7, 10). Wat een onbegrensd terrein voor onderzoek is de wijsheid van God en wat een vreugde kunnen we uit zo'n onderzoek putten! We zullen nooit alles weten over de wijsheid van Gods manier van handelen. De vreugde die we ondervonden toen we de basisleerstellingen van de Bijbel leerden kennen, kunnen we eeuwig ervaren als we voortdurend blijven zoeken in "de diepe dingen Gods". Waarom moeten we die "diepe dingen" begrijpen? Als we niet alleen weten wat we geloven maar ook waarom we het geloven - de onderliggende redenen voor onze overtuiging - versterkt dat ons geloof en vertrouwen. Als we begrijpen waarom Jehovah ons vraagt op een bepaalde manier te leven, maakt dat ons vastbeslotener hem te gehoorzamen. w07 1/11 2:2,3

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  ook nu zet ik de tekst liever voluit en beginnend bij vers 1van Romeinen 12: 1-2. "Dientengevolge verzoek ik U dringend, broeders, op grond van Gods mededogen, UW lichaam aan te bieden als een slachtoffer dat levend, heilig en God welgevallig is, een heilige dienst met UW denkvermogen. ² En wordt niet langer naar dit samenstel van dingen gevormd, maar wordt veranderd door UW geest te hervormen, opdat GIJ U ervan kunt vergewissen wat de goede en welgevallige en volmaakte wil van God is". Het eerste gecombineerd woord doet mij direct een vraag stellen: tengevolge van wat? En de context toont aan dat het over Gods ondoorgrondelijke kennis en wijsheid gaat en om Hem alleen heerlijkheid te geven. Vervolgens doet Paulus een "dringend verzoek" of een "krachtige aansporing" op basis van "mededogen" of "medelijden" om ons zelve te offeren. Niet zozeer door werken alhoewel het actief of levend dient te zijn en heilig of rein in de mate van het mogelijke, maar vooral opdat wij ons denkvermogen zouden hervormen naar datgene wat Hij van ons mag verwachten overeenkomstig zijn Wil.

Het commentaar van de organisatie of het besturende lichaam schrijft heel terecht dat het niet voldoende is te weten wat we geloven, maar ook waarom wij het geloven, "de onderliggende redenen voor onze overtuiging"  

Ik heb bij velen de ervaring moeten vaststellen dat het geloof eerder op de gepubliceerde uitleg van de organisatie en het besturende lichaam was gebaseerd dan op persoonlijke studie en nazoekwerk. Niet verkeerd op zich zelf, maar bij nader inzicht blijkt dat bij meningsverschillen die wel twijfelgevallen zijn, de uitleg van de organisatie en het besturende lichaam geloofwaardiger overkomt dan de bewijzen van hun misleiding al of niet bewust.

Daarbij komt nog dat hun commetaar duidelijk maakt dat de uitdrukking "de diepe dingen Gods" de wijsheid omvat die door de heilige geest aan Christenen wordt geopenbaard maar voor anderen verborgen is. Vervolgens wordt 1 Kor 2: vers 7, 10 aangehaald en één ervan, vers 7 staat in § 2 van vermelde w° en ik geef het vers weer: 1 Korinthiërs 2:7. "Maar wij spreken Gods wijsheid in een heilig geheim, de verborgen wijsheid, die God vóór de samenstelsels van dingen heeft voorbestemd tot onze heerlijkheid". Volg je? Goed zo!

Nu staat in vers 10 het volgende: 1 Korinthiërs 2:10. "Want aan ons heeft God het geopenbaard door middel van zijn geest, want de geest onderzoekt alle dingen, zelfs de diepe dingen Gods.

Ik heb het woordje ons benadrukt omdat de organisatie en het besturende lichaam zich het prive lege toeëigent dat alleen maar via de organisatie en het besturende lichaam’ de Bijbel kan begrepen worden. Ik citeer § 6 op blz. 28 van vermelde wachttoren 07 1/11 blz. 28-29 par. 6. Onderzoek „de diepe dingen Gods” § 6. "Hoe onderzoekt Gods geest „alle dingen, zelfs de diepe dingen Gods”? In plaats van iedere christen een afzonderlijke openbaring te geven, gebruikt Jehovah zijn geest om zijn organisatie te leiden, en die organisatie geeft Gods verenigde volk begrip van de Bijbel (Handelingen 20:28; Efeziërs 4:3-6). Wereldwijd volgen alle gemeenten hetzelfde programma voor Bijbelstudie. In de loop van een aantal jaren wordt het hele scala van Bijbelse leerstellingen behandeld. De heilige geest is via de gemeente werkzaam om mensen te helpen de juiste instelling te ontwikkelen om „de diepe dingen Gods” te begrijpen. — Handelingen 5:32".

Dit onderwijs en de manier waar mensen er op kunnen reageren is prachtig en organisatorisch prima georganiseerd, zowel m.b.t. de behandelde publicaties als de vergaderingen en de prediking.

Alleen wordt er geen persoonlijke afwijkende mening geduld. Juister gezegd mag je wel een persoonlijke afwijkende mening hebben, maar je kunt die mening met niemand delen op straffe van uitsluiting.

VRIJDAG  13  MAART

Mensen der natiën, die geen wet [van God] hebben, [doen] van nature de dingen der wet. Rom. 2:14.

Misschien ken je iemand die risico's heeft genomen om anderen te helpen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog hebben velen dat gedaan door onbekenden als onderduikers in huis te nemen. Nog een voorbeeld is de ervaring van de apostel Paulus en 275 anderen die schipbreuk leden bij Malta, in de buurt van Sicilië. De eilandbewoners kwamen die onbekenden te hulp en betoonden hun "buitengewone menslievendheid" (Hand. 27:27-28:2). Of neem het Israëlitische meisje dat, hoewel ze misschien niet haar leven waagde, vriendelijke belangstelling toonde voor het welzijn van een van haar Syrische meesters            (2 Kon. 5:1-4). Denk ook eens aan Jezus' bekende gelijkenis van de barmhartige Samaritaan. Een priester en een leviet lieten een halfdode mede-Jood gewoon liggen, terwijl een Samaritaan Zijn uiterste best deed om hem te helpen. Die gelijkenis heeft door de eeuwen heen het hart geraakt van mensen in vele culturen (Luk. 10:29-37). De neiging om anderen te helpen, zelfs ten koste van persoonlijke offers, is zo algemeen dat sommigen die als een deel van de menselijke aard beschouwen. w07 15/10 1:2, 3

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Nu zegt de organisatie en het besturende lichaam zelf dat er wereldwijd mensen zijn die onder bepaalde omstandigheden anderen onzelfzuchtig helpen, zelfs met gevaar voor hun eigen leven. Daar is niet één voorbeeld van te noemen, maar duizenden.

Ik druk nu de verzen 14 t.e.m. 16 af, een beetje voor de volledigheid. Romeinen 2:14-16. "Want telkens wanneer mensen der natiën, die geen wet hebben, van nature de dingen der wet doen, zijn deze mensen, al hebben zij geen wet, zichzelf tot wet. ¹⁵ Zij zijn juist degenen die tonen dat de inhoud van de wet in hun hart staat geschreven, terwijl hun geweten met hen getuigenis aflegt en hun eigen gedachten onderling hen beschuldigen of zelfs verontschuldigen. ¹⁶ Dit zal zijn op de dag dat God door bemiddeling van Christus Jezus de verborgen dingen der mensen oordeelt, overeenkomstig het goede nieuws dat ik bekendmaak".

En let op het feit dat mensen die geen "Joodse Wet" moesten onderhouden toch verantwoordelijk waren omdat die wet in hun hart was geschreven en zij van nature dus het verschil konden weten tussen 'goed en kwaad'. Tezelfdertijd wordt het geweten in beeld gebracht en ieder mens met een beetje rechtvaardigheidsgevoel kan en zal rekening houden met zijn geweten.

Kunnen en zullen zijn echter twee aparte zaken. Daarom is een geoefend geweten een betere gids in iemands leven dan een niet geoefend geweten en mettertijd kan iemand zelfs een afgestompt geweten verwerven.

Met een geoefend geweten bedoel ik dat het met bepaalde normen en beginselen vertrouwd en getraind moet worden. niet alleen tot opbouw van zichzelf maar ook voor zijn evenmensen.

Ik heb reeds beklemtoond dat iemand gered kan worden omdat hij moeite doet om rechtvaardig te zijn, wat zowel Schriftuurlijk is als universeel. Daarom haal ik ook het vers 13 van Romeinen 2 aan: "Want niet de hoorders der wet zijn rechtvaardig in Gods ogen, maar de daders der wet zullen rechtvaardig verklaard worden" En let nu op het vers 16 hieronder aangehaald.
vers 16 "Dit zal zijn op de dag dat God door bemiddeling van Christus Jezus de verborgen dingen der mensen oordeelt, overeenkomstig het goede nieuws dat ik bekend maak".
Heb je opgemerkt wanneer dat het zal gebeuren? Juist, op Gods oordeelsdag.
En heb je ook opgemerkt hoe het zal gebeuren?

De organisatie en het besturende lichaam zeggen dat het zal gebeuren door de reactie op de prediking, maar hier zegt de bijbel "overeenkomstig" het goede nieuws. En "overeenkomstig" is niet hetzelfde als een "reactie" op.

Daarmee bedoel ik niet dat er niet gepredikt hoeft te worden, absoluut niet.

Zie ook Handelingen 10:35. maar in elke natie is de mens die hem vreest en rechtvaardigheid beoefent, aanvaardbaar voor hem.

zaterdag  14  maart

Ook al heeft iemand overvloed, zijn leven spruit niet voort uit de dingen die hij bezit. - Luk. 12:15.

Dat geeft beslist stof tot nadenken in deze materialistische tijd, waarin mensen weelde en voorspoed op één lijn stellen met geluk en succes. Met die woorden maakte Jezus duidelijk dat een echt zinvol en voldoening schenkend leven niet voortkomt uit of afhankelijk is van materiële bezittingen, hoeveel het er ook zijn. Toch zijn sommigen het hier misschien niet mee eens. Ze redeneren dat materiële bezittingen het leven comfortabeler en aangenamer en dus meer de moeite waard maken. Daarom richten ze zich op bezigheden die hun de mogelijkheid geven om alle spullen en alle nieuwe snufjes te kopen die ze maar willen hebben. Volgens hen leidt dat tot een goed leven. Maar als ze zo denken, begrijpen ze niet wat Jezus duidelijk wilde maken. Het ging er niet om of het goed of verkeerd is om overvloed te hebben, maar dat iemands leven niet voortspruit uit "de dingen die hij bezit", dat wil zeggen de dingen die hij al heeft. w07 1/8 1:11-13

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Dit is de vierde keer dat men de illustratie van Lukas 12 gebruikt om ons te waarschuwen vóór of tegen materialisme. (zie 2, 27 februari en 5 maart).Meteen wordt ons duidelijk gemaakt dat ons leven niet voortspruit uit materieel bezit. Dat wordt ons onder de aandacht gebracht door Jezus Christus, die zelf geen steen had om zijn hoofd op te vlijen om een beetje te rusten.

Dat is niet sarcastisch bedoeld, maar wel om het contrast aan te tonen met de, vooral grote, georganiseerde religies.

De organisatie en het besturende lichaam geven nogal gemakkelijk af op materiële bezittingen, maar volgens de media worden ook zij bij de rijkste organisaties ter wereld genoemd.

Dat is niet zo verwonderlijk met de om en bij de 7.000.000 miljoen vrijwillige werknemers. Die volgens de gegevens uit het jaarboek 2007, de organisatie en het besturende lichaam, zo'n $ 121 miljoen hebben gekost, enfin diegenen dan die betaald werden. Het transparante beleid gaat echter niet openlijker dan die uitgaven.

Persoonlijk ben ik ervan overtuigd dat al het mogelijke wordt gedaan om via het slijk der aarde de koninkrijksbelangen op de meest lucratieve manier te verspreiden.

In § 9 van de vermelde w07 1/8 blz. 22  waarschuwde Jezus voor "elke soort van hebzucht" en de strikken van hebzucht worden wel gevaarlijker naar mate er meer materieel gewin of rijkdom voorhanden is.

Er is zelfs een bepaald patroon dat heel subtiel aanwezig blijkt te zijn. Het is zelfs praktisch onweerstaanbaar. Rijkdom geeft macht en macht corrumpeert mensen tot corruptie, bedrog en misleiding om die macht te behouden of daadwerkelijk uit te breiden.

Dezelfde paragraaf stelt Eva verantwoordelijk voor de zondeval. Zij was volmaakt en liet zich bedriegen. Volgens mij was Adam de verantwoordelijke. Engelen die eveneens volmaakt geschapen waren gingen eveneens uit de koers en nog geen klein beetje volgens het bijbels verslag.

Adam en Eva begeerden het recht op "zelfbeschikking" volgens § 9 om, zoals de Satan suggereerde, gelijk aan God te zijn. Zijn de gekende religies anders? Is hun bewering Gods vertegenwoordiger te zijn gerechtvaardigd? Welke beperkingen en verplichtingen leggen zij  hun leden op? Zijn die organisaties volmaakter dan Adam, Eva en de gevallen engelen?

Gij echter die een ander onderwijst, onderwijst gij uzelf niet? Rom. 2: 21

zondag  15  maart

De grote dag van Jehovah is nabij. -Zef. 1:14.

Jehovah's grote dag is geen dag van 24 uur. Het is een langere periode waarin Gods oordeel aan de goddelozen wordt voltrokken. De uitdrukking "dag van Jehovah" wordt gebruikt voor een aantal voltrekkingen van Gods oordeel in de loop van de tijd. Zo kwam er in 607 v.G.T. een "dag van Jehovah" over de inwoners van Jeruzalem door toedoen van de Babyloniërs (Zef. 1:4-7). Een vergelijkbare voltrekking van Gods oordeel vond in 70 G.T. plaats, toen God de Romeinen gebruikte om zijn oordeel te voltrekken aan de Joodse natie, die zijn Zoon had verworpen (Dan. 9:24-27; Joh. 19:15). De Bijbel voorzegt ook een "dag van Jehovah" waarop hij 'oorlog zal voeren tegen alle naties' (Zach. 14:1-3). Onder inspiratie bracht de apostel Paulus die dag in verband met Christus' tegenwoordigheid, die begon toen Jezus in 1914 als hemelse Koning werd geïnstalleerd (2 Thess. 2:1, 2). Omdat Gods grote dag nabij is, is het nu de tijd om te tonen dat je gereed bent. w07 15/12 1:1-3

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  In De Wachttoren hier juist boven vermeld staat die tekst van Zefanja voluit, waarom hier niet? Toch plaats genoeg? Is het misschien omdat er weer "nabij" bij betrokken is?

Dus zet ik hem volledig: Zefanja 1:14. "De grote dag van Jehovah is nabij. Hij is nabij en haast zich zeer. Het geluid van de dag van Jehovah is bitter. Aldaar laat een sterke man een kreet horen". Wanneer je een directe toepassing van de tekst zou maken naar onze tijd zijn de tijdsduur, "haasten" en "nabij" wel een erg relatieve uitdrukkingen. Zelfs voor de directe toepassing nml., de vernietiging van het historische Jeruzalem, bleek het nog een dikke zevenhonderd jarige wachttijd te zijn. (het bijbelboek Zefanja is voltooid vóór 648 GT).

Ondanks is de vernietiging alsnog gekomen dat is een feit.

Wanneer nu de organisatie of het besturende lichaam die dag in verband brengt met Christus' tegenwoordigheid die in 1914 begon toen Hij in de hemel op zijn beloofde troon werd geïnstalleerd, vergeten zij gemakshalve dat er voordien een op de Bijbel gebaseerde dag was gepubliceerd, namelijk 1874. Zoals je zelf kunt lezen in het VERKONDIGERS BOEK  jv hfdst. 5 blz. 47  was het niet de Bijbel noch Jehovah's geest maar "Barbour slaagde erin Russell ervan te overtuigen dat Christus’ onzichtbare tegenwoordigheid in 1874 was begonnen.

Nu mag je mij niet verwijten dat ik "oude koeien" uit de gracht haal, want dan veroordeel je Jehovah de auteur van de Bijbel.

In De Wachttoren van 1990 15/12 blz. 26 lees je ’Verrukkelijke en juiste woorden zoeken’

"Al meer dan een eeuw worden verrukkelijke, juiste woorden van waarheid, die elk aspect van het leven behandelen, in de publicaties van het Wachttorengenootschap naar voren gebracht en op grote schaal in vele talen verbreid. Veel gezinnen en afzonderlijke personen zijn aldus in staat geweest in hun eigen huis een bibliotheek op te bouwen van betrouwbare naslagwerken die zich naar de bijbel richten. Bovendien beschikken de meeste gemeenten van Jehovah’s Getuigen over een voortreffelijke bibliotheek in hun Koninkrijkszaal.

Zoals je zelf kunt lezen heb ik verschillende woorden benadrukt opdat je die in verband kunt brengen met de voordien gepubliceerde waarheden.

Uit  het Engelstalige boek "The Time is at Hand" geven wij enkele korte vertalingen:

Blz. 99 "Met het oog op dit sterke bijbelse bewijs met betrekking tot de Tijden der Heidenen beschouwen we het een vaststaande waarheid dat het definitieve einde van de koninkrijken dezer wereld, en de volledige vestiging van het Koninkrijk van God verwezenlijkt zal zijn tegen het eind van 1914 A.D.

Blz. 101 "wees dan niet verrast wanneer we in de volgende hoofdstukken bewijs zullen leveren dat de vestiging van het Koninkrijk van God reeds begonnen is, dat in de profetie duidelijk gemaakt is dat het moest beginnen in 1878 A.D., en dat de "slag van de grote dag God Almachtige " (Openb. 16: 14), welke in 1914 A.D. zal eindigen met een totale omverwerping van de huidige aardse regeringen, reeds begonnen is".

Blz. 170 Het volgende hoofdstuk zal het bijbels bewijs geven dat 1874 A.D. de exacte datum van het begin van de "Tijden van Herstel," en dus van de terugkeer van onze Heere. Sinds dat tijdstip is hij bezig geweest zijn belofte na te komen aan diegenen met de juiste houding van waakzaamheid ... "

Blz. 242 "De Jubileum cycli bewijzen dat onze Heer Jezus aanwezig moest zijn en het herstel werk beginnen in de herfst van 1874 A.D".

Blz. 250 "En omdat, zoals wij net hebben getoond, de grote dag van Jehovah in 1874 begon, veertig jaar zal duren en zal eindigen met het verlopen van de Tijden der Heidenen in de complete omverwerping van wereldse en Satanische overheersing op aarde en de volledige vestiging van Immanuel – Christus Jezus en zijn heiligen – met alle kracht en heerschappij, is het belangrijk voor ons hier aan te tonen dat Elia gekomen is"

09-03-2009 om 17:18 geschreven door eleutheros  

VRIJDAG  6 MAART

De mens werd een levende ziel. - Gen. 2:7.

Adam werd volmaakt naar lichaam en geest geschapen. Hoe waren zijn leefomstandigheden? "Jehovah God [plantte] een tuin in Eden, tegen het oosten, en daar plaatste hij de mens die hij gevormd had. Zo liet Jehovah God uit de aardbodem allerlei geboomte ontspruiten, begeerlijk voor het gezicht en goed tot voedsel" (Gen. 2:8, 9). Adam had dus een schitterende plek om te wonen. Later schiep Jehovah een volmaakte vrouw voor Adam, wat het vooruitzicht opende op een gelukkig gezinsleven (Gen. 2:18, 21-23). De Bijbel zegt verder: "Voorts zegende God hen en God zei tot hen: 'Weest vruchtbaar en wordt tot velen en vult de aarde en onderwerpt haar'" (Gen. 1:28). Het eerste mensenpaar zou het schitterende voorrecht hebben het paradijs van Eden uit te breiden totdat het zich uiteindelijk over de hele aarde zou uitstrekken en er dus een wereldomvattend paradijs zou zijn. En ze zouden gelukkige nakomelingen voortbrengen, die een leven zonder lijden zouden hebben. Wat een prachtig begin! Gen. 1:31.              w07 15/8  2: 1-3

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  deze tekst is één van de sterke punten die de organisatie of het besturende lichaam naar voor kan brengen i.v.m. de leerstelling van de "onsterfelijke ziel".

In tegenstelling met de bewering en interpretatie dat de mens een "ziel" kreeg, bewijst de organisatie of het besturende lichaam dat de mens een "ziel" werd.

De "woord voor woord" vertaling van het Hebreeuws naar het Grieks en de Engelse taal geeft het weer dat Adam een levende ziel of persoon werd.

Een illustratie maakt dit duidelijk: je krijgt bijvoorbeeld een hondje en dat is beslist niet hetzelfde als: je wordt een hondje. De essentie is mogelijk hetzelfde, "onsterfelijkheid in de zin van eeuwig leven", maar de bewijsvoering dat de mens een onsterfelijke ziel heeft loopt mank.

Ik ga terug naar de w07 15/8 2:1-3  met als thema "het verduren van lijden kan ons tot voordeel strekken" en ik kopieer § 6: "Bij het ontstaan van alle lijden is ook het geestelijke schepsel betrokken dat als Satan de Duivel bekend kwam te staan. Hij had een vrije wil gekregen. Maar hij misbruikte dat vermogen in een poging aanbidding te ontvangen. Alleen Jehovah dient echter aanbeden te worden, niet zijn schepping. Satan bracht Adam en Eva ertoe onafhankelijk te willen zijn van Jehovah, alsof ze daardoor „als God [konden] zijn, kennend goed en kwaad”.

De kern van deze geschiedenis is dat Adam en Eva onafhankelijk van hun Schepper wilden zijn. Alhoewel, volgens het verslag, Satan de aanstichter bleek te zijn, kun je de verantwoordelijkheid niet op Satan leggen. De zonde maakte Adam en Eva onvolmaakt, maar het zondigen deden beiden toen zij nog volmaakt waren en de consequenties kenden.

De tekst toepassing wordt nu verplaatst naar de 144.000 en uiteraard op het overblijfsel en hun vertegenwoordigers, de organisatie of/en het besturende lichaam.

w07 15/8 blz. 29 par. 11 Het verduren van lijden kan ons tot voordeel strekken

Door de dingen die ze op aarde hebben ervaren, zijn ze bij uitstek geschikt om de menselijke familie vanuit de hemel te oordelen. Ze hebben geleerd meelevender en vriendelijker te zijn en mensen graag te willen helpen.

Ik benadruk "vanuit de hemel" en dat ligt uiteraard nog in de toekomst. Toch is het duidelijk dat zij die rechten NÚ reeds opeisen al geven zij toe onvolmaakt te zijn.

In het boek "GEORGANISEERD OM JEHOVAH'S WIL TE DOEN" (niet beschikbaar voor het publiek) blz. 20 tweede paragraaf lezen wij het volgende: "Nog een manier om te laten zien dat we vertrouwen hebben in de huidige slaafklasse, is haar beslissingen te steunen. Ook al begrijpen we de redenatie achter bepaalde beslissingen niet helemaal, toch weten we dat ernaar luisteren tot ons eeuwige welzijn is".  Hier wordt duidelijk voor ONS beslist!  Eraan tornen is doodzonde.

zaterdag 7 maart

Al wat adem heeft, love Jah. - Ps. 150:6.

Ons leven heeft pas echt zin als we een reden hebben om te leven, als we een duidelijk doel voor ogen hebben, als onze inspanningen ergens op gericht zijn. Kunnen mensen wel echt een zinvol leven leiden? Ja, dat kan. Uit het feit dat we begiftigd zijn met een geweten en met het vermogen om te denken en te redeneren, kunnen we concluderen dat de Schepper er een bedoeling mee had ons hier neer te zetten. Het is dan ook logisch dat ons leven alleen dan echt zinvol kan zijn als we in harmonie met de bedoelingen of het voornemen van de Schepper leven. De Bijbel laat zien dat Gods voornemen met ons heel wat inhoudt. Zo is de schitterende manier waarop we gemaakt zijn beslist een uiting van onzelfzuchtige liefde van Gods kant (Ps. 40:5; 139:14). Leven zoals God dat bedoeld had, betekent dan ook dat we in navolging van God anderen onzelfzuchtig liefhebben (l Joh. 4:7-11). Het betekent bovendien Gods instructies op te volgen, die ons helpen in harmonie met Zijn liefdevolle voornemen te leven. - Pred. 12:13: 1 Joh. 5:3. w07 1/10  1: 2, 3

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  om de laatste zin als eerst te behandelen kan ik al direct wat rechtzetten. Gods instructies opvolgen zou voor geen enkele Christen een probleem mogen zijn. Alleen werpen zowat alle 'christelijke organisaties' die eer voor zichzelf op door respectievelijk hun eigen en meestal nog persoonlijke interpretatie van die instructies te geven. De ene organisatie is daar al wat gemakkelijker in en de andere minder gemakkelijk. Sommigen zijn heel wat duidelijker te onderscheiden als 'verkeerd', 'valse leerstellingen', 'geen Schriftuurlijke ondersteuning', 'winstbejag', 'hiërarchische instelling' 'twee en meer maten en gewichten', enz.

In de loop der eeuwen is het van vele religies heel duidelijk geworden dat zij niet voldoen aan de normen van God, en dan heb ik het niet alleen volgens de Bijbel. En toch floreren die nog steeds. Door die 'florissante' en soms nog erg 'imposante' tentoonspreiding van hun macht blijven zij een enorme heersende, autoritaire invloed uitoefenen over hun leden.

De som van hun aller kunnen is dan ook dat zij, ondanks alle negatieve gegevens, de mensheid onderdrukken. Daarom noemt de Bijbel haar dan ook "Babylon de Grote" of het wereldrijk van valse religie.

Na jaren van onderwijs en studie, zowel de theorie als de praktijk, ben ik nog steeds onder de indruk van de geweldige manier waarop de organisatie en het besturende lichaam haar leden er kan toe brengen om geloof te stellen in de organisatie en het besturende lichaam. Nu heb ik wel gezegd en geschreven "haar leden", niet ál haar leden.

Want al diegenen die een beetje durven na te denken en de moeite nemen een beetje dieper te graven en daar ruchtbaarheid aan geven worden juist zoals in het verleden eruit gewerkt. En daarvoor wordt de Bijbel ook gebruikt, misbruikt juister gezegd.

Wanneer een organisatie beweert dat zij door Gods Geest geleid wordt, pretendeert zij aan God gelijk te zijn. Ondanks dat zij zegt onvolmaakt te zijn en dat is dan valse bescheidenheid.

Temeer daar zij geen inmenging duldt op haar beleid.

Ik geef nu hun tweede doopvraag weer die bindend is voor de dopelingen: Begrijp je dat je opdracht en doop je identificeren als een van Jehovah's Getuigen, verbonden met Gods door de geest geleide organisatie? (zie het organisatie boekje blz. 215 uitgave 2005)

Je mag dit nu keren en draaien zoals ge zelf wilt, gehoorzamen zelfs als weet dat de organisatie verkeerd bezig is moet je gehoorzamen, zelfs als je heel goed begrijpt welke beslissingen zij doorvoeren. Je mag zelfs geen op- of aanmerkingen maken op straffe van "uitsluiting".

Evenwel maakt de Bijbel heel duidelijk dat er maar één middelaar is tussen God en de mensen "Christus Jezus"

1 Timotheüs 2:5. "Want er is één God en één middelaar tussen God en mensen, een mens, Christus Jezus".

ZONDAG  8  MAART 

Jehovah zelf heeft in de hemel zijn troon stevig bevestigd; en over alles heeft Zijn eigen koningschap heerschappij geoefend. - Ps. 103:19.

Met die woorden wees de psalmist op het beginsel dat aan heerschappij ten grondslag ligt. Jehovah God is als Schepper met recht de Soevereine Heerser van het universum. In het begin regeerde Jehovah over geestelijke schepselen die hij geschapen had: eerst zijn eniggeboren Zoon en vervolgens de engelenscharen (Kol. 1:15-17). De profeet Daniël kreeg een glimp van het geestenrijk in de hemel. Hij schreef dat "de Oude van Dagen zich neerzette. Er waren duizend duizenden die hem bleven dienen, en tienduizend maal tienduizend die vlak voor hem bleven staan" (Dan. 7:9, 10). Eonenlang heeft Jehovah, "de Oude van Dagen", als Soeverein aan het hoofd gestaan van zijn immense en ordelijke gezin van geestenzonen, die als "dienaren" zijn wil deden. - Ps. 103:20, 21.                 w07 1/12  1: 1, 2

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  het vers en het commentaar tonen ons wat in de hemel gebeurd zou zijn. En onwaarschijnlijk lange tijden is Gods heerschappij de reden geweest van een ordelijk gezin van 'geestenzonen'. De w07 1/12 1: 1,2 zoals boven aangehaald stelt in het eerste onderkopje dan ook terecht de vraag, Waarom een koninkrijk Gods?  

De zaak was simpelweg in het honderd gestuurd door één uit dit 'ordelijk' gezin van 'geestenzonen' die naast zijn schoenen was gaan lopen en de bijnamen kreeg "Satan" en "Duivel". En omdat Adam en Eva de zijde van dit 'geestelijk' schepsel kozen zit de nu onvolmaakte mensheid in de problemen. Daarom was een Koninkrijk Gods nodig, het was er al altijd geweest, maar nu moest er speciaal voor de mensen eentje apart komen. Uit het distillaat van de Bijbel komen wij te weten dat dit 'Messiaanse Koninkrijk' de oplossing zal zijn voor, niet alleen de mensheid, maar voor het gehele universum.

Om dit verhaal kort te maken: de veroorzaker "Satan" loopt nog altijd vrij rond en veroorzaakt nu nog meer dan vroeger miserie op miserie.  Tezelfdertijd is de onvolmaakte mens zowel individueel en als groep mede verantwoordelijk.

Ik heb zo de sterke overtuiging dat je 'onvolmaaktheid' zowel als een excuus, maar ook als een wapen en werktuig kunt gebruiken.

Als "excuus" omdat je dan kunt doen en laten waar je zelf goesting of ambities voor hebt.

En als "wapen en werktuig" door zoveel mogelijk van die 'onvolmaakte' mensen voor je eigen kar te spannen onder allerlei vermommingen en met allerlei argumenten en beloften, al of niet op de Schrift gebaseerd.

Jezus maakte duidelijk in Johannes 8:31-32. "Indien GIJ in mijn woord blijft, zijt GIJ werkelijk mijn discipelen, ³² en GIJ zult de waarheid kennen en de waarheid zal U vrijmaken.”

Jezus zei NIET "Indien je in een organisatie blijft, wat die je ook maar geleerd heeft, zijt gij werkelijk mijn discipelen en gij zult de waarheid kennen en de waarheid zal U vrijmaken.

Ik heb eveneens de sterke overtuiging dat "onvolmaaktheid" geen reden is om mensen te verplichten en te dwingen om gehoorzaam te zijn aan ambtsdragers in een gemeente. Vooral wanneer het om geestelijke- en gewetensvrijheid gaat.

In de w98 15/3 blz. 18 par 4 Teneinde misverstanden te voorkomen, proberen Jehovah’s Getuigen nauwkeurig te zijn als zij zich uiten. In plaats van te zeggen „Het Genootschap leert”, geven veel Getuigen er de voorkeur aan uitdrukkingen te gebruiken als „de bijbel zegt” of „ik begrijp dat de bijbel leert”. Op deze wijze beklemtonen zij de persoonlijke beslissing die iedere Getuige heeft genomen om de bijbelse leringen te aanvaarden en vermijden zij het ook de verkeerde indruk te wekken dat Getuigen hoe dan ook gebonden zijn aan de voorschriften van de een of andere religieuze sekte.

IK BENADRUK: In hoeverre is jouw persoonlijke beslissing een persoonlijke beslissing?

maandag  9  maart

Ik wil u aan mij verloven in rechtvaardigheid en in gerechtigheid en in liefderijke goedheid en in barmhartigheden. - Hos. 2:19.

Jehovah's barmhartigheid doet zijn maatstaf van gerechtigheid geen geweld aan. Maar wordt zijn gerechtigheid er op de een of andere manier door beïnvloed? Verzacht Gods barmhartigheid de uitwerking van zijn gerechtigheid door die te temperen? Nee. De woorden in de tekst voor vandaag laten duidelijk zien dat Jehovah's barmhartigheid altijd in overeenstemming is met zijn andere eigenschappen, inclusief zijn gerechtigheid. Jehovah is "een God barmhartig en goedgunstig,... die dwaling en overtreding en zonde vergeeft, maar hij zal geenszins vrijstelling van straf geven" (Ex. 34:6, 7). Jehovah is een God van barmhartigheid en gerechtigheid. De Bijbel zegt over hem: "De Rots, volmaakt is zijn activiteit, want al zijn wegen zijn gerechtigheid" (Deut. 32:4). Gods gerechtigheid is volmaakt, en dat geldt ook voor zijn barmhartigheid. De een is niet superieur aan de ander, noch heeft de een de ander nodig om de uitwerking ervan te temperen. Beide eigenschappen werken in volmaakte harmonie met elkaar samen. w07 15/9 1:13,14

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  een eerste vraagje? Is Exodus een deel van de Thora of Wet? Dus ja. Weet je nog waar die Wet aangenageld is geworden? Ja. Galaten 3:13. "Christus heeft ons losgekocht van de vloek der Wet door voor ons in de plaats een vloek te worden, want er staat geschreven: „Vervloekt is een ieder die aan een paal is gehangen.”

En Kolossenzen 2:14. zegt duidelijk  "Hij heeft het uit de weg geruimd door het aan de martelpaal te nagelen".

Vergelijkt het nu a.u.b. met Jakobus 2:13. "Want wie geen barmhartigheid beoefent, zal [zijn] oordeel hebben zonder barmhartigheid. Barmhartigheid juicht in triomf over oordeel".

Dus wanneer hier in het bovenstaande commentaar gezegd wordt dat er 'geen vrijstelling' van straf gegeven wordt' waarom is Christus dan geslachtofferd? Tenzij het alweer een subtiele angstaanjager is, een morele en mentale druk van binnenuit.

Uiteraard is er een verschil: je hebt zonde uit 'onvolmaaktheid' en je hebt 'moedwillige' zonde. Hebreeën 10:26." Want indien wij moedwillig zonde beoefenen na de nauwkeurige kennis van de waarheid te hebben ontvangen, blijft er geen slachtoffer voor zonden meer over

Wat hier in vraag gesteld kan worden is de uitdrukking: "na de nauwkeurige kennis van de waarheid te hebben ontvangen"?

Van wie ontvangen? En wat is "waarheid"? Of zijn er verschillende soorten van 'WAARHEID'?

Zijn er dan ook twee soorten van zonden? Ja zeker, al is er maar één die de Adamitische dood betreft en de tweede een zonde tegen de H. Geest die de tweede en definitieve dood veroorzaakt.

En zijn er twee soorten van mensen? Volgens mij wel, die onvolmaakte zondaar en die moedwillige zondaar, alleen begrijp ik niet goed hoe die moedwilligaard dan onvolmaakter is?

DINSDAG   10  MAART

Ik [zal] Jeruzalem tot een zwaar te torsen steen voor alle volken ... maken. - Zach. 12:3.

Zacharia's profetie werpt licht op de reden waarom de naties zich tegen ware christenen keren. Welk Jeruzalem wordt in deze profetie bedoeld? "Het hemelse Jeruzalem", het hemelse koninkrijk waartoe gezalfde christenen geroepen zijn (Hebr. 12:22). Hun verkondiging van het Koninkrijk als de enige hoop voor de mensheid is "een zwaar te torsen steen" voor de naties geworden. Ze proberen die weg te tillen door de Koninkrijkspredikers dwars te zitten. Daarbij hebben de bemoeizieke naties "zelf ernstige schrammen" en flinke verwondingen opgelopen. Zelfs hun reputatie is ernstig geschaad doordat ze vernederende nederlagen lijden. De ware aanbidders vinden het zo'n geweldig voorrecht het 'eeuwige goede nieuws' van Gods Messiaanse koninkrijk te prediken voordat het einde van dit samenstel van dingen komt, dat ze zich door de naties niet de mond laten snoeren. Openb. 14:6. w07 15/12  3: 9, 10

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  het is een feit dat Jehovah's Getuigen hardnekkig zijn in hun pogingen om mensen te overtuigen dat alleen Gods Koninkrijk de oplossing zal brengen voor alle problemen die mensens grotendeels zelf veroorzaken.

De Bijbel, waarop ook zij zich beroepen, maakt dit duidelijk, maar ook andere zich christelijk noemende denominaties maken daar aanspraak op. Al met al zijn de aanspraken "zelfverklarend".

Ik bedoel daarmee dat zij een tekst nemen en op zichzelf van toepassing brengen zoals hier Hebreeën 12: 22. Maar GIJ zijt genaderd tot een berg Sion en een stad van [de] levende God, [het] hemelse Jeruzalem, en myriaden engelen.

Hetzelfde gebeurt met het trekken van een parallel en alhoewel die toepassingen juist kunnen zijn is er evenveel kans van niet, zoals uit vroeger toepassingen is gebleken.

Het is echt een kunst om datgene te gebruiken wat in je eigen kraam te pas kan komen, maar   oefening baart kunst, vooral wanneer men een leger van vrijwilligers ter beschikking heeft plus de mogelijkheden en kunst en vliegwerken van vele voorgangers.

Daarbij mag je ook niet verlegen of beschaamd zijn om verkeerde inschattingen, niet uitgekomen data, niet vervulde verwachtingen zelfs grove fouten en mistoestanden enz. op een sluwe wijze te weerleggen of zelfs te anticiperen. In andere gevallen leggen zij zelfs de schuld bij diegenen die het hebben geloofd zoals o.a. de  w06 15/12 blz. 26 par. 5 zegt. "Jehovah zal „recht doen wedervaren” § 5 "Het is duidelijk dat Jezus bang was dat ook zijn volgelingen afgeleid zouden kunnen worden door Satans wereld en zelfs zouden kunnen ’terugkeren tot de dingen die ze hadden achtergelaten’ (Lukas 17:22, 31). En dat is inderdaad met sommige christenen gebeurd. Ze hebben jarenlang uitgezien naar de dag waarop Jehovah een eind zal maken aan deze goddeloze wereld. Maar toen Armageddon niet op het door hen verwachte tijdstip kwam, raakten ze ontmoedigd. Ze verloren het vertrouwen dat Jehovah’s dag van oordeel nabij was. Ze gingen het langzamer aan doen in de dienst en geleidelijk gingen Ze zo op in wereldse bezigheden dat er weinig tijd overbleef voor geestelijke zaken (Lukas 8:11, 13, 14). Na verloop van tijd ’keerden Ze terug tot de dingen die Ze hadden achtergelaten’. Wat triest!" (Ik benadruk). Om zo te veralgemenen.

 En om het compleet te maken, wil je de subtiele indoctrinatie uit De Wachttoren die veertien dagen voordien was verschenen voor misschien de eerste keer eens op de organisatie en het besturende lichaam zelf toepassen? Zie De Wachttoren 2006 1/12 blz. 19 en dan het artikel "Het loont om eerlijk te zijn"  met als onderkopje  "Eerlijkheid werpt vruchten af". Ik citeer:

Of u eerlijk bent, of juist niet, is van invloed op de kijk die anderen op u hebben. Als mensen erachter komen dat u hen bedrogen hebt, al was dat maar één keer, zult u hun vertrouwen verliezen, en dat is niet makkelijk terug te winnen. Maar als u eerlijk en oprecht bent, zult u de reputatie opbouwen een integer persoon te zijn, iemand die te vertrouwen is. Jehovah’s Getuigen hebben zo’n reputatie verworven.

Over het algemeen is dat juist, maar bij toepassing op de organisatie en het besturende lichaam zullen er mettertijd steeds meer vragen rijzen.

Één voorbeeld zal dit duidelijk maken: "1975 bracht niet wat men had gesuggereerd en gelukkig maar schrijven zij later, want hoeveel zijn er ondertussen niet in "de waarheid" gekomen! Veel kans dat jij daartoe behoort.

Nu is dat een feit er zijn sinds 1975 miljoenen Getuigen bij gekomen, maar tezelfdertijd is het een drogreden van formaat 'extra large', omdat wanneer de grote verdrukking en Armageddon niet komen, er altijd mensen zullen gevonden worden die instappen en tezelfdertijd ook uitstappen.

Wanneer je de gegevens van de jaren na 1975 bekijkt zijn er honderdduizenden weggegaan omdat zij bedrogen waren. Uiteindelijk hebben die bedrogenen 1975 niet uitgevonden.

Zij hebben de organisatie verlaten, maar hebben zij daardoor God de rug toegekeerd?

04-03-2009 om 10:08 geschreven door eleutheros  

Het loont om eerlijk te zijn

Als mensen erachter komen dat u hen bedrogen hebt, al was dat maar één keer, zult u hun vertrouwen verliezen, en dat is niet makkelijk terug te winnen.

Wachttoren 2006 1/12 blz. 19

NOTEER DAT w07 15/9 2: 17,19 = wachttoren 2007 15 sept. 2^e studie artikel  §17, 19

Zie voor bijkomende inlichtingen "de inleiding"

ZONDAG  1  MAART

Gelukkig zijn de barmhartigen. Matth. 5.'7.

De beste manier om mensen buiten de gemeente barmhartigheid te betonen, is de Bijbelse waarheid met hen te delen. Waarom? Omdat de meeste mensen in deze tijd in geestelijke duisternis rondtasten. Ze weten niet hoe ze moeten omgaan met de problemen waarvoor ze komen te staan en ze hebben geen echte hoop voor de toekomst, en daarom zijn ze 'gestroopt en heen en weer gedreven als schapen zonder herder' (Matth. 9:36). De boodschap uit Gods Woord kan 'een lamp voor hun voet' zijn door hen te helpen met hun problemen om te gaan. Ze kan ook 'een licht op hun pad' zijn doordat de Bijbel Gods voornemen voor de toekomst voorzegt, waardoor ze een basis voor een schitterende hoop krijgen (Ps. 119:105). Wat is het een voorrecht de prachtige waarheidsboodschap te brengen aan mensen die er dringend behoefte aan hebben! Nu is het de tijd om een ijverig aandeel te hebben aan de Koninkrijksprediking en het maken van discipelen. - Matth. 24:3-8, 21, 22, 36-41; 28:19, 20. w07 15/9 2: 17,19

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Gelukkig zijn de barmhartigen is de vijfde gelukkigverklaring in Jezus bergrede. De eigenschap van 'barmhartig' is mededogend, medelijden opbrengen. Wil je echt onder die noemer komen dan moet je 'barmhartigheid" oefenen of praktiseren.

Met andere woorden, het mag geen opgelegde of dwangmatige barmhartigheid zijn.

Dat is het PRO: nu brengt de organisatie of het besturende lichaam "barmhartigheid" rechtstreeks in verband met de Bijbelse waarheid en de geestelijke nood van de meeste mensen. Daar is zo direct gezien en gezegd geen verhaal aan.

Dat is het CONTRA: Nu brengt de organisatie of het besturende lichaam "barmhartigheid" rechtstreeks in verband met de "prediking van deur tot deur of van huis tot huis".  Dat is dan een ander koekje, maar ook van een andere soort deeg. Alhoewel de prediking als een opdracht van de Christus moet bezien worden is die opdracht nergens aan vereisten verbonden. Men kan de "prediking" dus zien als een morele verplichting.

Nu kan de organisatie of het besturende lichaam deze morele verplichting wel organiseren en in bepaalde richtingen sturen, maar van het moment dat die manieren vereisten worden gaat zij buiten datgene wat geschreven staat.

Zoveel subtieler is het wanneer die "prediking" en het uren aantal eraan besteed, bepalend wordt voor verantwoordelijkheden en om voorrechten te krijgen in de organisatie.

Daarom herhaal ik wat in het boekje "GEORGANISEERD OM JEHOVAH'S WIL TE DOEN" staat op de blz. 92 dat de prediking 'min of meer' hun "HANDELSMERK" is geworden. Daar heeft Christus nooit één woord over gerept. Wat hij wel heeft gezegd staat in Joh. 13: 35. "Hieraan zullen allen weten dat GIJ mijn discipelen zijt, indien GIJ liefde onder elkaar hebt.”  DAT IS HET KENMERK VOOR CHRISTENEN.

Het antwoord van Jehovah's Getuigen, zonder uitzondering, zal zeker zijn, "ja, wij hebben liefde als kenmerk". En dat zal en kan individueel waar zijn, maar als groep is het eerder een door de organisatie of het besturende lichaam geïnsinueerde verplichting geworden.

Gehoorzaamheid, zonder onderzoek en in het geheel geen kritiek, t.o.v. van de organisatie of het besturende lichaam staat kilometers boven deze door Christus gegeven LIEFDE.

maandag  2  maart

Niet één woord van alle goede woorden die Jehovah, uw God, tot u gesproken heeft, [is] onvervuld ... gebleven. Alles is voor u uitgekomen. -Joz. 23:14.

Jozua was een dynamische, onverschrokken bevelhebber, een gelovig en integer mens. Hij had met Mozes samengewerkt en was zorgvuldig door Jehovah uitgekozen om de natie Israël uit een vreesaanjagende woestijn naar een land vloeiende van melk en honing te leiden. Tegen het einde van zijn leven hield Jozua een ontroerende afscheidstoespraak voor de oudere mannen van Israël. Zijn woorden waren ongetwijfeld geloofsversterkend voor zijn toehoorders, en dat kunnen ze ook voor ons zijn. Jozua was bijna 110 jaar, en hij had in een van de meest enerverende periodes in de geschiedenis van Gods volk geleefd. Hij was ooggetuige geweest van machtige daden van God, en hij had de vervulling van veel van Jehovah's beloften gezien. Op grond van persoonlijke ervaring kon hij dan ook met volle overtuiging zeggen wat er in de tekst voor vandaag staat. w07 1/11: 1:1, 3

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Jozua kon dit in volle overtuiging zeggen omdat hij het persoonlijk heeft meegemaakt.

De eerste tien paragrafen van de betrokken w07 1/11: 1: 1, 3 t.e.m. 10 zijn dan ook een voorbereiding voor de "Bevrijding in deze tijd" en in de 11^e paragraaf worden de woorden van Charles Taze Russell aangehaald. Wat ik nu ook doe *** w07 1/11 blz. 24 par. 11.

11 "Goedemorgen allemaal”, zei hij opgewekt. En toen kondigde hij voordat hij naar zijn plaats ging, vreugdevol aan: „De tijden der heidenen zijn geëindigd; hun koningen hebben hun dag gehad.” Opnieuw was voor Jehovah, de Soeverein van het universum, de tijd gekomen om op te treden ten behoeve van zijn volk. En dat deed hij!"

Ondertussen is er meermaals een einde voorzegd dat niet gekomen is met als hoogtepunt 1975 (luister naar de lezing van Marcel Gillet bijkantoor opziener van België in 1966). Ga naar:  cfr.eleuthera.aggelia.be (onderaan de blz.)

In De Wachttoren van 1981 15/1 blz. 32 "vragen van lezers" wordt uit voorzichtigheid geschreven dat het "onwaarschijnlijk" zou zijn dat wij het millennium zouden halen. Ik citeer:

"En indien het goddeloze samenstel van deze wereld tot de eeuwwisseling zou blijven bestaan, wat met het oog op de tendensen in de wereld en de vervulling van bijbelse profetieën hoogst onwaarschijnlijk is, zouden er nog steeds overlevenden van het geslacht van de Eerste Wereldoorlog zijn. Dat hun aantal afneemt, vormt echter een bewijs te meer dat „het besluit van het samenstel van dingen” snel zijn einde nadert".

§13  w07" In de jaren dertig werd duidelijk dat de „andere schapen” werden ingezameld".   In diezelfde jaren bleek het getal van diegenen die een hemelse hoop hadden dan ook compleet te zijn en de  geleidelijke  afname  van  die  kleine  kudde zou eveneens dienen als een bewijs dat het einde nabij was.

Ondertussen blijft dit getal reeds enkele jaren toenemen. Wat moeten wij nu concluderen?

En noteer dat De Wachttoren van 1 april 2007 blz. 25 § 17 zegt en ik citeer: "omdat het aantal gezalfden afneemt, kunnen ze niet in alle gemeenten aanwezig zijn..." einde citaat.

Toen was het jaarverslag in De Wachttoren van 1februari 2007 reeds verschenen en waren er 234 meer gezalfden dan het jaar voordien. Onderzoeken zij zichzelf dan niet of nooit? Dat ze ons bij 't zeventiende willen zetten tot daar toe, maar dat zij Jehovah''s geest daarbij betrekken dat is een ander paar  mouwen. In hun plaats zou ik niet willen zijn, noch in hun schoenen staan. De Bijbel zegt duidelijk "vergewist u van alles... doe jij dat? Hoe herken jij wat gij leest? 

In 2005 avondmaaldeelnemers 8524 en in 2006 avondmaaldeelnemers 8758 = 234 toename.

In 2007 waren er 9105–8758 = 374 toename en in 2008 waren er 9986 – 9105 = 881 toename

Dat maakt een toename van 1489  personen op drie jaar tijd die dus van de symbolen hebben genomen. Je kunt dat eventueel gemakkelijk zelf nazien en je eigen conclusies trekken.

dinsdag  3  maart

Wij weten dat de gehele schepping tot nu toe voortdurend te zamen zucht en te zamen pijn lijdt. -Rom. 8:22.

Door de hele menselijke geschiedenis heen zijn er slechte dingen gebeurd die tot grove onrechtvaardigheden hebben geleid. Nu is de situatie erger dan ooit. Hoe komt dat? Doordat het huidige goddeloze stelsel zich al vele tientallen jaren in zijn "laatste dagen" bevindt. Dat gaat gepaard met 'kritieke tijden, die moeilijk zijn door te komen' (2 Tim. 3:1-5). De afgelopen honderd jaar is er meer onrecht gepleegd dan ooit. Eén oorzaak is dat deze periode de meeste oorlogen heeft gekend. Sommige historici schatten bijvoorbeeld dat er alleen al in de Tweede Wereldoorlog in totaal zo'n 50 tot 60 miljoen mensen zijn omgekomen, van wie de meesten burgers waren: onschuldige mannen, vrouwen en kinderen. Sinds die oorlog zijn er in allerlei conflicten nog eens miljoenen mensen omgekomen, en opnieuw waren dat vooral burgers. Satan bevordert zulke onrechtvaardigheden omdat hij woedend is en weet dat Jehovah hem binnenkort een totale nederlaag zal toebrengen.  Openb. 12:12. w07 15/8 1: 4-6

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR: Om de eerste alinea in zijn juiste context te plaatsen haal ik er Genesis 4:8. "Het geschiedde dan toen zij op het veld waren, dat Kaïn voorts zijn broer Abel aanviel en hem doodde". Het is duidelijk dat moord en doodslag in het eerste gezin begon, bijbels gezien dan toch.

Nu is de situatie erger dan ooit zegt het commentaar van de organisatie of het besturende lichaam.

Wat omvang en mogelijkheden betreft om mensen te doden of juister uitgedrukt te vermoorden, absoluut. Maar er is geen periode in de menselijke geschiedenis die je als de ergste zou kunnen aanduiden. De geschiedenis herhaalt zich en blijft zich herhalen. Hoelang nog?

Volgens de Bijbel en de georganiseerde religies moest het EINDE al vroeger en reeds dikwijls gebeurd zijn. Ook volgens de organisatie of het besturende lichaam, niet eenmaal maar meermaals, zoals ik zei. Er zijn data te over.

Er wordt in het bovenstaande commentaar verwezen naar oorlogen en ja hoor, daar is het duidelijk dat er slachtoffers vallen. Maar mensen gaan ook dood door misbruik, misleiding, bedrog, manipulatie, fraude, leugens, uitbuiting enz.

Daarmee bedoel ik dat mensen niet zozeer leven, maar geleefd worden, op veel verschillende manieren zoals hierboven aangehaald. Zoals een uitdrukking het duidelijk maakt gaan sommige mensen over lijken. En hoe?

De uitspraak dat sommigen mensen zich "als beesten" gedragen is volgens het boek "MOORDENAARS en hun motieven" van de advocaat Jef Vermassen een belediging voor de dieren. Daar ben ik het volledig mee eens.

Alleen worden mensen door mensen en hun "organisaties" of  "regeringen" en soms door nood en omstandigheden toe gedwongen.

Darwin stelt de mensen gelijk met dieren zonder onderscheid, maar er zijn maar bitter weinig dieren die andere dieren uit hebzucht, wraak en naijver zullen doden.

Daarentegen zijn er wel enkele mensen die de miljarden anderen mensen behandelen zoals in de derde alinea hierboven beschreven. Het blijkt zelfs een bepaalde hiërarchie te zijn in gelijk welke categorie, tijd of klasse.

Hier kan ik geen naam of aantal op plakken, het is intuïtie van mijn zijde, en het besef dat bijna alle mensen gewoon willen werken voor de nodige levensbehoeften, een vredige levensduur en genieten van hun kinderen, kleinkinderen, vrienden en hun medemensen.

Anderen geven de schuld aan de demonen, wat gemakkelijk is, maar dat pleit de mensheid in geen enkel opzicht vrij van zijn eigen verantwoordelijkheid en daden.

woensdag  4  maart

De liefde ... verheugt zich niet over onrechtvaardigheid, maar verheugt zich met de waarheid.    1 Kor. 13:4, 6.

Hoe kunnen ouders hun kinderen leren lief te hebben wat rechtvaardig en waarheid is? Een belangrijke stap is de kinderen ertoe aan te moedigen hun gevoelens eerlijk te uiten, ook al gaan ze dan dingen zeggen die de ouders minder graag horen. Het spreekt vanzelf dat ouders blij zijn als hun kinderen gedachten en gevoelens uiten die in overeenstemming zijn met rechtvaardige maatstaven. Maar een andere keer zouden de spontane woorden van een kind een neiging tot onrechtvaardigheid kunnen onthullen (Gen. 8:21). Hoe moeten ouders in zo'n geval reageren? Het eerste wat in hen opkomt, is misschien het kind onmiddellijk de les te lezen. Als ouders zo reageren, zou het kind zich al snel kunnen aanleren alleen te zeggen wat ze volgens hem willen horen. Natuurlijk moet onbeleefde spraak onmiddellijk gecorrigeerd worden, maar er is een verschil tussen kinderen leren hoe ze beleefd moeten spreken en dicteren wat ze moeten zeggen. w07 1/9 1: 7, 15

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Weeral zo'n beginsel dat aan de ribben zou moeten plakken.

Als eerste zou kunnen gesteld worden dat de ouders zelf onvoorwaardelijk rechtvaardigheid moeten liefhebben. Zoals reeds gezegd, woorden wekken, maar voorbeelden strekken.

Het is heel prachtig wanneer ouders hun kinderen ertoe kunnen brengen om eerlijk hun gevoelens en hun mening te uiten. Ook wanneer ze dan dingen zeggen die de ouders niet alleen minder graag horen, maar die de ouders zelfs zouden compromitteren.

Of zoals het commentaar van de organisatie of het besturende lichaam zelf zegt dat er een neiging tot onrechtvaardigheid onthuld zou kunnen worden, van wie? Niet van het kind, maar van de ouder of ouders.

De bedoeling is toch het kind te leren om zich over rechtvaardigheid te samen met de waarheid te verheugen en waar liefde de basis van is.

De ouders, het kind en ik, zullen geen volmaaktheid verwachten, maar wel eerlijkheid!

Ben jij waarde lezer bereid om deze beginselen toe te passen op jezelf? Ja of neen, dit is jouw zaak. Toch stel ik nu de vraag. Mag een kind zijn ouders terechtwijzen ja of neen?

Zou het rechtvaardig of onrechtvaardig zijn wanneer een kind "terecht" een terechtwijzing aan één ouder zoals zijn moeder geeft? Volgens mij of in mijn geval is dit JA. Wanneer jij het anders ziet is het voor mij ook goed, maar dat maakt geen verschil.

Er komt dan wel een andere vraag, hoe denk je dat Jezus Christus die vraag zou beantwoorden?  Volgens mij zijn volgende teksten zeer toepasselijk:

Mattheüs 18:3."Voorwaar, ik zeg U: Indien GIJ U niet omkeert en wordt als jonge kinderen, zult GIJ het koninkrijk der hemelen geenszins binnengaan".

Mattheüs 5:20. "Want ik zeg U, dat indien UW rechtvaardigheid niet overvloediger is dan die van de schriftgeleerden en Farizeeën, GIJ het koninkrijk der hemelen geenszins zult binnengaan". En nu komt de "clou":

Ben jij waarde lezer bereid om deze beginselen toe te passen op de organisatie of het besturende lichaam? Ja of neen? Dit is beslist niet alleen jouw zaak, maar van elke Christen of juister en veelomvattender gezegd, van elk MENS. 

Wanneer je er bereid voor bent, lees dan de volgende schriftplaats:

Efeziërs 2:19. "GIJ zijt daarom stellig geen vreemden en inwonende vreemdelingen meer, maar medeburgers van de heiligen en leden van het huisgezin van God".

De organisatie of het besturende lichaam laat duidelijk uitkomen en staat er zelfs op dat zij onze geestelijke voeding te rechtertijd geeft. Met andere woorden gezegd de organisatie of het besturende lichaam is onze Moeder.

Mogen wij "haar" volgens de hiergenoemde beginselen terechtwijzen?

Volgens onze "Moeder" zelf mogen wij dat niet en de straf die zij in zo'n geval geeft is "uitsluiting". Of onze VADER, "GOD" daarmee akkoord is zal mettertijd duidelijk worden.

donderdag 5 maart

Het land van een zeker rijk mens leverde een goede opbrengst. - Luk. 12:16.

In een gelijkenis in Lukas 12:16-21 sprak Jezus over een rijke man die niet tevreden is met de voorraadschuren vol goede dingen die hij al heeft, maar ze afbreekt en grotere bouwt om nog meer goede dingen op te slaan. Net als hij denkt dat hij er zijn gemak van kan nemen en van een goed leven kan gaan genieten, zegt God tegen hem dat zijn leven ten einde loopt en dat alle goede dingen die hij heeft opgeslagen, naar een ander zullen gaan. De rijke man werd niet afgeschilderd als een slecht mens. Hij had hard gewerkt en spaarde voor de toekomst, misschien met het welzijn van zijn gezin in gedachten. Veel dienstknechten van Jehovah staan in deze tijd voor net zo'n situatie als de rijke man. Ware christenen doen hun best om eerlijke, ijverige en gewetensvolle werkers te zijn (Kol. 3:22, 23). Als ze promotie aangeboden krijgen of als zich nieuwe mogelijkheden voordoen, staan ze voor een beslissing. Moeten ze de promotie aanvaarden, moeten ze hun bedrijf uitbreiden? w07 1/8 2:2-4, 6

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Maart is de derde maand van het jaar en het is de derde keer dat de organisatie of het besturende lichaam deze illustratie van Lukas 12 aanhaalt, maar nu met het vers 16. (zie 2 en 27 februari).

We maken het dan ook kort en ik druk de bepaalde paragraaf volledig af.

Zoals je zelf kunt zien wordt § 6 aangehaald in vermelde wachttoren. § 6 begint zoals in het commentaar gezegd dat " Veel dienstknechten van Jehovah staan in deze tijd voor net zo’n situatie als de rijke man. Ware christenen doen hun best om eerlijke, ijverige en gewetensvolle werkers te zijn (Kolossenzen 3:22, 23). Of ze nu bij iemand in dienst zijn of hun eigen bedrijf hebben, ze zijn vaak succesvol en blinken zelfs uit in hun werk. Als ze promotie aangeboden krijgen of als zich nieuwe mogelijkheden voordoen, staan ze voor een beslissing. Moeten ze de promotie aanvaarden, moeten ze hun bedrijf uitbreiden? Hetzelfde geldt voor veel jonge Getuigen: ze doen het goed op school. Het gevolg kan zijn dat ze een studiebeurs aangeboden krijgen om een hogere opleiding te volgen aan een gerenommeerde onderwijsinstelling. Moeten ze gewoon doen wat iedereen zou doen en het aanbod accepteren? Ik benadruk 'iedereen' en het "aanbod".

Iedereen, is een subtiele veralgemening in verband met 'promotie', 'nieuwe mogelijkheden', 'studiebeurs' en 'hogere opleiding' en rechtstreeks verbonden met het aanbod accepteren.

Dit is je reinste, maar ook subtielste indoctrinatie van een meer dan geroutineerde manipulator of exacter uitgedrukt, van geroutineerde manipulators.

Het ergste moet nog komen. Op blz. 28 § 8 en 9 met als onderkopje Waarom 'onredelijk'?'

Omdat de verantwoordelijkheid op de schouders van God wordt gelegd.

Ik druk af wat toepasselijk is: "Nog diezelfde nacht kwam er een abrupt einde aan alles waar de man voor had gewerkt, want God zei tegen hem: „Onredelijke, nog deze nacht eist men uw ziel van u op. Voor wie zullen dan de door u opgeslagen dingen zijn?” — Lukas 12:20.

⁹ Nu komen we bij het punt waar het in Jezus’ illustratie om gaat. God noemde de man onredelijk. Een woordenboek legt uit dat vormen van het hier gebruikte Griekse woord „altijd op een gebrek aan verstand duiden” (Exegetical Dictionary of the New Testament).

Het woordenboek zegt dat het woord dat God in deze illustratie gebruikt, „de zinloosheid van de toekomstplannen van de rijke” moet aangeven. Het duidt niet op iemand die geen intelligentie heeft, maar op „iemand die weigert te erkennen dat hij afhankelijk is van God”.

En hier gebruikt de organisatie of het besturende lichaam de handtekening van God zodat de morele druk gerechtvaardigd blijkt te zijn. Tezelfdertijd, als je tenminste voor verstandig en redelijk, wilt doorgaan, kun je die 'promotie', 'nieuwe mogelijkheden', 'studiebeurs' en 'hogere opleiding', niet aanvaarden.

Aanvaardt men deze 'promotie', 'nieuwe mogelijkheden', 'studiebeurs' en 'hogere opleiding', dan werpt zo iemand zich op als onafhankelijk van God. Je moet maar durven Het woord is aan jou.  (zie eventueel de ervaringen nog op blz. 30 §16, 17 en 18 van vermelde wachttoren).       

28-02-2009 om 12:09 geschreven door eleutheros