Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Het weer is 'weer' fraai De zon geeft een draai Door mijn kamertje zo fijn Heerlijk die zonneschijn Warme knieën, een laatste straal op mijn arm Zo lekker warm Als de zon verdwijnt En bij de buren verschijnt Kan ik de deur dicht doen Ik geef de zon een denkbeeldige zoen.
Vandaag begon prima met een prachtig zonnetje en een snijdende wind.
Een van mijn jassen( drie jassen voor 10.00 ) die ik gekocht had op de rommelmarkt ( meteen thuis even in de wasmachine, heerlijk geurende wasverzachter, en het is mijn jas geworden) heeft een dubbele kraag een rits tot onder mijn neus, lengtetot aan mijn knieën dus laat de vorst maar komen, 1 jas voor de herfst en het voorjaar,en een donsbed die alleen naar de stomerij kan, die heb ikmet anti bacterie spul voor handen schoongemaakt, datspul kan je gebruiken zonder water, je handen worden keurig schoon en bacterievrij, de jas twee dagen buiten gehangen dat is nu ook mijn jas.( als de jas 3.00 kost ga ikniet , 30.00 aan de stomerij uitgeven toch?)Ik lijk er een gewatteerdpoppetje in, maar als het savonds koud is als ik Rocky wil uitlaten, doe ikook nog mij bontmuts met oorkleppenerbij op, heerlijk dat mij dat dan lekker helmaal niets meer kan schelen of ik er dan uit zie of niet. Dat is het voordeel van ouder worden, daar heb ik lang voor moeten studeren, om mij niet alles aan te trekken wat een ander er van zegt. Als ik in huis kom denk ik dat was lekker warm.
Ja om nog even op de rommelmarkt terug te komen, ik kan dat niet elke week doen dan heb je kans dat ik naar de voedselbank moet, ik heb voor 37.50GEKOCHT, en heb VERKOCHT! Ta Ta 3.50) maar happy dat ik was, en word het HEEL ERG KOUD, dan kan ik ook nog 2 jassen over elkaar aan doen, wie doet me wat.
Vanmiddag naar gym geweest , had nog best spierpijn van het vallen, toch wou ik er weer even tussen uit het werkt verslavend weer mensen zien, we hebben een gezellig clubje, ik heb het drie kwartier volgehouden en verder op de bank wel meegedaan met de arm oefeningen, leuk om anderen dan nog heftig te zien bewegen ik zat te geiten, met mijn armpjes te bewegen of ik naar een disco was . Ik kijk al weer uit naar donderdag het zwem gebeuren, dat is helemaal het einde.
Ik kwam weer heerlijk bij na de gym, ik zapte per ongelijk op studiosport, daar werd een tennis wedstrijd herhaalt,de finale tussen twee giganten, ik wist de uitslag al was super tevreden dat ik nog stukjes er van kon zien, op het grote scherm aan het voeteneind van mijn mega bed, Rocky binnen hand bereik( om te strelen en te knuffelen) kopje thee,wat is het leven dan simpel en heerlijk.
Vandaag een super rustige dag gehouden, na gisteren moet dat echt wel met deze dame. Ik kwam vanmorgen in een witte wereld terecht de eerste sneeuw (hele fijne poeder sneeuw)was een feit. Gisteren at ik bij mijn zoon en mijn kleinzoon zei:
Oma, pappa zegt dat er morgen sneeuw komt, gelukkig maar want een winter zonder sneeuw kan niet.
Ik vond het wel gewaagt om te zeggen morgen is er sneeuw, de kleinkinderen kijken er al lang naar uit, maar mijn zoon had toch goed het weerbericht gevolgd .Gelukkig voor hem, en fijn voor mijn kleinkinderen, allebei blij met de sneeuw.
Ik heb vanmorgen een groet voor u in de poeder sneeuw gemaakt.
Vandaag een hele hectische dag, zon dag als vroeger, minstens 'n twee gaatjes dag. Mijn vriendin en ik gingen vandaag op een rommelmarkt staan een eigen kraampje. We deelde het kraampje dat was ieder 10.00 . Mijn vriendin had allemaal sleutelhangers te koop ze had er wel zon 500 mee. Ik had mijn kast in de kamer waar allerlei servies goed in stond leeg gemaakt,nou leeg gemaakt! het waren nog maar drie planken en er stonden 5 tassen in de gang. Ik had ooit een manie gehad om ouderwetse theekopjes te sparen, met zon brede boven kant, ik was er toen helemaal verrukt van . Als ik naar de kringloop ging, Els nam kopjes mee. Inmiddels had ik ongeveer 50 kopjes maar geen mooie kast waar ze in konden, dus stonden ze in de kast achter een dicht deur, zien kon ik ze niet, gebruiken deed ik ze al helemaal niet. Ja? Wat moet je er dan op en gegeven moment mee?Alle kopjes gisteravond al keurig ingepakt, een doos met allemaal elektrische spullen adapters en dergelijke ook mee,n paar boeken die ik uit had, hout kinderspeelgoed, en een hele oude koffie kan en theepot die bij elkaar hoorde. Maar helaas we stonden wel samen aan een kraampje maar alle oogjes werden naar die fantastische sleutelhanger getrokken, mijn spulletjes zagen ze niet eens staan. Nee dat is een grapje, maar het feit was daar, niemand wou de kopjes, de andere spulletjes ook niet dus zeer jammer. Maar ik heb een geweldige dag gehad echt waar, heerlijk weer met mensen gepraat, erg gelachen om dat een mevrouw de hondenmand van Rocky al in haar handen had,:
wat kost die mevrouw?
Hu ? ik had Rocky nog niet eens gemist
Rocky was hem even gesmeerd achter een vrouwtjes hond aan.
Sorry mevrouw het spijt mij maar mijn hondje lag en net nog in
Die mevrouw keek me aan of dat ze dacht:
heeft die mevrouw een denkbeeldig hondje?
Ik gierde al weer van het lachen, want de schavuit kwam net op tijd om te laten zien dat ik echt een hondje had. Ik vind dat kostelijk.
Er kwam een klein Joegoslavische mijnheertje die mijn oude thee en koffie pot wilde kopen
wat kosten de twee
Het ging me aan mijn hart maar ik wou ook niet alle spullen weer mee naar huis nemen
5.00 mijnheer
3.00 wil ik geven.
nee mijnheer geen spraken van
Mijnheer weg, een uur later,het zelfde mijnheertje:
3.oo
Ik word zomaarnijdig:
7.50
Hu ? dacht het mijnheertje, hij keek mij eens aan en ging weg.
Een uurtje later:
4.00
10.00
Toen werd het mijnheertje ook een klein beetje nijdig .
het spijt mij mijnheer, maar ik verkoop ze niet meer aan u
Het mijnheertjeging er van tussen, ik hebnu nog steeds de oude thee en koffie pot, ze blijven nu maar bij mij , ik zal er weer eens bloemen in doen.
Zo jammer dat ik het niet aandurfde om mijn dure camera mee te nemen ik was al wat zenuwachtig nog door die val met mijn fiets vrijdag , zaterdag kwam de man van de auto met zijn schadeformulier, kon ik nooit mijn verzekering papieren vinden, vandaag was ik bang dat ik in de drukte de camera kwijt zou raken tussen al mijn andere spullen. Helaas geen fotos.
Het was me het dagje wel maar ik had het niet willen missen, die kindertjes, die oogjes die alle kanten opvlogen omdat er zoveel verschillende sleutelhangers lagen, een oudere mijnheer die hele kleine zaklantarentjes aan een sleutelhanger zocht,had er twee gevonden eentje deed het nog wel de andere moest een nieuwbatterijtje in. Ze waren 50 euro cent, en nog vroeg die mijnheer
dit zaklantarentje doet het niet, die andere wel mag ik ze alle twee voor 50 euro cent mee.?
( mijn vriendin was even roken buiten ik lette op het kraampje )
Nee mijnheer u heeft zelf erg mazel dat die ene het wel doet, anders had u twee batterijtjes moeten kopen dus samen 1,00 Hij nam ze toch wel alle twee.
Later heb ik het hele verslag door de telefoon aan mijn vriend verteld die kon helaas dit weekend niet komen, maar hij zei: dat is nu eenmaal de lol van zon rommelmarkt het afdingen,je kunt het altijd proberen.
De doos met elektrische spullen heb ik aan een jongeman gegeven die heel erg aan het snuffelen was, ik bekeek het even:
weet je wat neem maar mee dan kun je thuis rustig kijken
Rijk zal ik wel nooit worden maar zon gezellige dag is mooi meegenomen. Achter mijn pc alles aan u door gebabbeld, mijn dag kan niet meer stuk.
Kinderen, als je een feest heb gehad, een dansfeest tot diep in de nacht; dan weet je dat ik met mijn kandelaars in het donker op je wacht.
Dan zal ik voor jullie de paden verlichten, dan vind je de weg wel naar huis. Dan hoef je niet bang te zijn om te verdwalen; dan breng ik je veilig thuis.
Dit stukje komt uit de bundel :' Bloemenkinderen. 1976'
Vandaag na een nachtje slapen op slaap tabletten, fris wakker geworden, een arm is wat stijf, een knie beetje blauw. Maar nu ik wat rustiger tegen het ongeval van gisteren aan kijk, hoe ongelofelijk het is DAT!... ik alleen maar een stijve arm en blauwe knie heb. Ik heet dan wel Engel, ik heb een super Engel op mijn schouder zitten die mij toch beschermt tegen erger letsel.
De mijnheer van de auto heeft gebeld hij vond het erg netjes dat ik een briefje achter de ruitenwissers had geplakt, hij zou vandaag met een schade formulier komen om alles in te vullen. Ik heb mijn verzekering papieren al klaar liggen.
Ja ik klapte behoorlijk op de grond na dat ik de auto had aangereden, voor het zelfde geld lag ik nu in het ziekenhuis met een gebroken schouder, pols, en een ontwrichte knie. Nu is de knie blauw, de stijfheid in mijn arm en schouder komt om dat de spieren de klap hebben opgevangen,daar van weet je dat het met een paar dagen over is. Ja ik ga mijzelf een bofkont vinden.
Vandaag ben ikme rot geschrokken, ik gingna een maand of 2 weer eens op mijn fiets naar het vrijwilligerswerk. Ik was wat eerdere gegaan omdat ik nog even een boodschap wou doen. Ik heb de boodschappen gedaan zet mijn tas met boodschappen in het kleine fietsmandje voorop. Ik wil opstappen gaat ineens het stuur de andere kant op daar waar de boodschappentastegen het fietsmandje aanleunde. Ik reed nu gewoon rechtdoor tegen een stil staande geparkeerde auto aan. Ik schrok me echt een rotje, ik lag op het fiets pad en brulde alleen maar: ik ben tegen een auto aangereden het hele achterlicht is stuk. Een mevrouw en twee heren hebben mij geholpen om weer over eind te komen, wonder boven wonder mankeer ik weinig. Een mevrouw heeft voor mij een briefje gezocht en daar heb ik mijn adres en telefoon nummer opgeschreven en achter de ruitenwisser gedaan. Onder tussen kreeg ikineens de bibber. Ik stond zo te trillen gewoon van de zenuwen. Ik kon lopend met mijn fiets naar huis, ben nog wel even langs het vrijwilligers werk langs geweest en heb gezegd dat ik graag naar huis ging omdat ik zo de bibber had.
Vandaag een dag die niet opschoot, elk uur was er een voor mij, ik had ook totaal geen puf. Als dat uurtje gym op dinsdag zon effect op mij heeft dan weet ik niet of dit nu goed voor mij is, Ik vind het hartstikke leuk en wil graag mee doen, maar na 3kwartier zit ik aan de kant en doe alleen met mijn armen allerlei oefeningen, de knieën willen dan echt niet meer zo jammer.Vandaag lijkt het wel of ik niet vooruit te branden ben. Gelukkig morgen weer zwemmen daar verheug ik mij op. Ik ben wel een bofkont, Joop heeft me net een heerlijke schotel zuurkool gebracht, het smaakte lekker. Vroeger had ik altijd heel veel mensen om me heen, het was altijd de zoete inval bij mij, nu is dat totaal anders ik heb mijn vriend en nog n paar goede vrienden en ik kom tot de ontdekking dat dat genoeg is, vrienden waar je op kunt vertrouwen al zijn het er niet veel is veel rustiger. Je kan van ze op aan dat is erg belangrijk. Ik waardeer dat nu veel meer. Dat wil niet zeggen dat het vroeger niet goed was, het was bruizender, veel rumoeriger, wel afwisselend.
De meeste mensen zien er in hun goeie goed minder goed uit dan in hun minder goeie goed.
**
Ik zie nog maar één mogelijkheid om aan onze autoverkeersmanieren een eind te maken: uitstappen, elkaar om- helsen en gaan wandelen.
** Mensen die boze brieven schrijven naar aanleiding van een tv - uitzending schrijven altijd: 'ik heb mij geërgerd en vele met mij...' Idereen is doodsbang zich alleen te hebben geërgerd.
Vandaag echt vreemd weer in Den Helder, Den Helder waar altijd wind is, daar is vandaag GEEN wind. Zo vreemd zeker als het ook nog de laatste dagen gestormd heeft is het gewoon engzo stil als alles was. Ik kwam buiten met Rocky en voelde gelijk er is iets vreemds. Eerst kon ik het niet vinden maar toen zag en voelde ik het. De bomen gingen niet heen en weer, geen lawaai tussen de takken, het water in de sloot bijna zonder rimpels en dan de stilte een hele vreemde gewaarwording.
Vader zwaan Harry had het op zijn heupen vanmorgen, hij zat een heel klein waterhoentje gewoon door de hele sloot achterna. Natuurlijk had ik weer geen foto toestel mee. Dus naar huis toestel gepakt en het is even aan gezien. Ja hoor dat waterhoentje mocht gewoon niet in de buurt van de zwanenfamilie
komen. Als het weg vloog ging vader Harry er ook vliegend achteraan. Dat bleef doorgaan tot het waterhoentje vertrokken was uit de sloot. Toen ging de hele familie zwaan zich wassen dat is ook gewoon een studie waard ik had geduld en zag het hele ritueel vlak voor me in de sloot. En dan denk ik ook gelijk weer dankbaar, wat woon ik hier toch fantastisch.
Wel ben ik behoorlijk kwaad geweest op een mevrouw met een fiets, ze reed in een groepje van ongeveer tien fietsers, ik had ze al aan zien komen druk Rocky zo wat de heg in mij zelf ook zodat de fietsers er langs kunnen. Dat ging 8 fietsers goed, twee dames reden wat achter op, ik dacht ik kan nu wel voorzichtig verder lopen met Rocky, maar Rocky draaide zich net anders om en kwam op het fiets pad terecht. Het is een loop en fietspad de honden mogen los gelaten worden dus wij hadden ons best gedaan Rocky en ikalleen die laatste draai van Rocky ging niet goed. Oh die hond hoor ik zeggen, de mevrouw die net langs Rocky reed die schrok, zegt die mevrouw naast haar, dat is toch haar pakkie aan, met dat haar bedoelde ze mij! Ik was beledigt, Ik had 8 fietsers keurig langs laten gaan en dan zegt zon mens dat ik moet uitkijken.
Dat vind ik een flauwe opmerking,
Honden horen aan de lijn
En toen heb ik heel ordinair TRUT geroepen. En dat vind ik van anderen als ik dat hoor drie keer niets, maar nu had ik het al gezegd voor dat ik er erg in had. Dat vind ik vervelend want ik stoor me er zelf aan als mensen zo gaan schelden. Voortaan maar proberen om wat rustiger te zijn en het op een andere manier te zeggen of helemaal niets zeggen, maar datzal niet lukken, als ik vind dat ik me best doe en iemand doet dan zo, dan houd ik mij niet stil. Wat had het goed geweest als ik gezegd had:
Dames wat jammer dat u wat achteraan rijd, anders had u gezien hoe keurig we langs de kant stonden
Men heeft veschrikt uw schaduwen ontweken, niet dan gedempt uw donkren naam gezegt, wie eenmaal u mocht aanschouwen heeft het spreken verleerd, hem werd het zwijgen opgelegd
Teeder geweld, dat eenmaal op zult steken waaien dat warm en onstuimig begin uw aantocht zal de knoppen open breken, Minaar die gewelddadig overwint . De bloemen zullen mateloos ontloken roerloos en wijd in overgave staan. de huiverende kelken toegestoken in weerloos onafwendbaar opengaan
De ree word door het bronstig hert getrokken tot een revier van ochtenddauw en zon, de woudduif luistert naar welig lokken dat om haar werft als een zingende bron
Vlieg dan niet uit, maar val in blind vertouwen, o kleine vogel die niet sterven wil ruggelinks neer, en moederlijk ontvouwen zich groote vleugels en het wordt stil
Geschreven door; 'Bernard Verhhoeven' Uit de bundel ;'De dichter en de dood'eerste druk in 1961