Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Het is kwart voor 11, dus voor de jaarwisseling wil ik u als mijn blog familie, alle het goede wensen, geluk en gezondheid in:
2013
dikke knuffel, morgen ga ik aan het verslag beginnen van de fijne vakantie die we net achter de rug hebben. Het knalt hier al behoorlijk Rocky is niet echt bang maar voelt zich niet happy
Ja het is echt zo ver, vannacht om half 4 worden we opgehaald en gaan dan naar Schiphol. Om 7 uur in de morgen zitten we als alles goed gaat voor het eerst in een groot vliegtuig en vliegen naar 'Alanja' in Turkije. Ik moet nu echt gaan slapen om half 3 gaat de wekker.
Ik wens u allemaal fijne Kerstdagen. Voor het uiteinde van dit jaar zijn we weer thuis en dan meld ik mij weer.
Ja, ja vanmiddag heb ik eigenhandig, helemaal zelf, oliebollen gebakken. Dat het een ambacht is dat heb ik nu wel begrepen, goeie grutjes, ik heb voor 15 oliebollen 2 uur staan bakken.Het is al héél lang geleden dat ik oliebollen heb gebakken, ik zou niet meer weten hoelang geleden maar weet nog wel dat het toen veel moeilijker was als nu. Ik had nu een pak kant en klare mix, er hoefde alleen 2 eitjes in en 300ml water, er zat ook een zakje vruchtjes (kleine stukjes appel en krentjes) in,plus een zakje poedersuiker goed hé. Ik herinner mij toen ik voor het laatst oliebollen heb gebakken, ik gewoon bloem had, daar moest gist in die ik eerst geweekt had. Ik weet nu weer goed dat ik er veel wou bakken en ik dus het deeg in een plastiek emmer had gedaan. De bloem met gist moest op een warme plaats rijzen, er kwam een theedoek over de emmer, ik dacht toen; ik zet hem voor de kachel. De emmer stond iets te dicht op de kachel ik was even een ommetje maken met Tosca (mijn hondje van toen) want het deeg moest minstens wel een uur rijzen. Ik kwam terug en was stom verbaast, de emmer was aan een kant lichtelijk gesmolten en het deeg was wel behoorlijk gestegen, de thee doek zat aan de emmer vast gesmolten.Ik weet ook nog dat ik er toen niet echt bollen van bakte maar meer gedrochten met gevaarlijk tentakels, geen ronde bollen, maar dat was toen!
Nu kon ik gewoon het meel eieren vruchtjes en water met de garde door elkaar kloppen en klaar was kees ik kon gelijk bakken. Eerlijk is eerlijk zo mooi rond als in de oliebollen kraam heb ik ze niet gekregen maar trots ale een pauw ben ik er op. We hebben er een geproefd, hij smaakte heerlijk en de rest gauw weggezet en later in de vriezer gedaan, want ik heb ze gebakken voor als we terug zijn van vakantie dan kan ik waarschijnlijk geen oliebol meer kopen,dus missie geslaagd.
In dit oliebolletje zag ik met mijn fantasie, een klein biggetje.
Vanmorgen heb ik uit behoorlijk schuldgevoel een gezond en verantwoordelijk hapje uitgevonden. Niet echt uitgevonden want de cracker, het snoeptomaatje en de 20 plus smeerkaas bestaan natuurlijk al heel lang. Alleen vind ik het een fonts van mij zelf om de snoep tomaatjes zo door te snijden dat je met elke hap die je neemt een stukje tomaat mee kan happen. Ik heb wel vaker tomaat ook op brood gedaan,dan sneed ik dunne plakken maar 9 van de 10 keer met het doorbijten van de plakjes tomaat verschuift alles en valt de tomaat er af, gevolg een kledder boel. Deze cracker is best heel knapperig maar vrij hard, nu zo met die kleine stukjes tomaat gaat het heel goed. Niks afgevallen, hoera geen kledderboel.
Jan kan je voor de juffrouw een paar schoenen maken Jawel juffrouw als ze maar op de leest willen raken Van voren spits van achteren smal Ja juffrouw ik zal! Maar niet met wijde bekken Dan zou ik met de juffrouw gekken Wanneer kan de juffrouw ze komen halen Als ze maar geld heeft om te betalen Maar de juffrouw heeft nog geen geld ontvangen Dan moet ze maar in den winkel blijven hangen
Dag Jan van Loenen Dag juffreouw zonder schoenen Dag Jan van Besteveld Dag juffrouw zonder geld
Het is elke morgen wel weer spannend, hoe zal het weer buiten zijn.
Het is elke dag verschillend, vanmorgen toen ik naar buiten keek dacht ik getver het regent. Er was geen wind dus Rocky maar op het pad achter de tuin uitlaten. Rocky voelde het al aankomen, als hij zijn koppie buiten het afdakje steekt en het regent dan draai hij zich gelijk weer om. Dan gaan we aan de voorkant langs de huizen onder het afdak van de galerij naar de hoek hij doet een plas en roetsjt recht om keer naar huis.
Als de buurvrouw met Spetter ons kom halen dan gaat Rocky ook gewoon onder dwang mee. Nu kwam ik buiten er staat geen wind, een kant van de lucht licht grijs, andere kant al vaag het zonnetje te zien en zachte blauwe lucht.
Een gevoel kwam over mij, zo direct, het regende zo zachtjes zo stil, meteen kwam de gedachte bij mij op; dit zijn tranen van God, God huilt zachte tranen om al het leed wat de mensen elkaar aan doen.
Gisteren toen ik kerstkaarten schreef had ik de tv aan op een net waar elk kwartier het journaal op kwam. Terwijl ik schreef :
Fijne kerstdagen en een gelukkig Nieuwjaar,
hoorde ik achter mij op de tv:
er is een autobom ontpoft in India, veel mensen waaronder kinderen gedood.
De president van Amerika hield een toespraak over het hebben van wapens, er was een man die heel veel kindertjes, zijn ouders en zich zelf omgebracht had.
Ik ben katholiek opgevoed, maar doe er nu niet veel meer mee, daarom riep ik vaak als er iets erg gebeurde :
Is er wel een God, hoe kan dit dan allemaal gebeuren
Maar zoals ik het geleerd heb, heeft God de mens geschapen met een eigen wil, dus gaat het gewoon niet goed in de wereld.
Kunt u zich voorstellen dat ik vanmorgen dacht, dit zijn tranen van God.
Even een foutje toelichten. Ik had mijn verhaal eerst in 'Word' geschreven een paar dingen veranderd, geknipt en geplakt, dan toevoegen in mijn blog. Als ik dat gedaan heb lees ik altijd meteen mijn blog, ik had dan gelijk gezien dat ik wat foutjes niet uit gegumd had.
Nu had ik het toegevoegd, de bel ging ik kreeg ik visite, geen tijd om te zien hoe mijn verhaal op mijn blog stond . De visite is net weg ik kijk op mijn blog en zie ook dubbel maar het is al weer opgelost en ik heb zeker een geweldige avond gehad.
Zo heb je tijden dat je nergens heen gaat en zo heb je het ene uitje naar het andere. Gisteravond was het concert van t
Nieuwedieper Visserskoor uit Den Helder.
Iedereen kan er heen ze vragen geen intree geld maar in de pauze komt er een collectemandje langs dan is het de bedoeling dat je naar draagkracht iets geeft.
Het was weer geweldig zo mooi, er was ook een gast optreden van het:
Amsterdam Staff Songsters koor.
Samen hebben ze een concert geven in de kerstsfeer.
Er trad ook een pianiste op, die speelde zo betoverend, ik hoorde in haar muziek de rollende golven van de zee die op het strand komen en weer terug trekken, de muziek kabbelde eerst vrolijk en licht, dat waren dartelende golven in de zomer, later werd het zwaarder dan hoorde je gewoon de stormgolven door de muziek heen. Zeer indrukwekkend.
Bij het lied 'Stillenacht Heiligenacht' kwam kippenvel op mijn armen en rolde er toch stiekem een traantje over mijn wang, dat vind ik echthet mooiste kerst lied. Er waren 800 mensen ongeveer dacht ik, die ook het concert meebeleefde, toen we dus een samenzang gingen zingen;
Er is een Kindeke geboren op aard,
leek het wel of er een trein denderde door dat grote gebouw. De dirigent deed nog wel een poging om ons wat langzamer te laten zingen maar na dat hij lachend naar het orkest had gekeken gaf hij het maar op, het was MACHTIG vooral het laatste;
Ere zij God
iedereen was opgestaan, het gevoel van samen zon prachtig lof lied te zingen, niet te beschrijven wathet met me deed. Dan denk ik hoe komt het toch dat we nu wel saamhorig zijn en zodra we ieders een kant opgaan de verdraagzaamheid ver te zoeken is?
Ik rol bijna letterlijk van het ene feest naar het andere, van 4 kilo afvallen voor de vakantie is dan ook niets terecht gekomen.Als u dit ziet, mijn vriendin had voor 70 mensen een koud buffet gemaakt. Ik heb en paar uur geholpen met snijwerk, kleine blokjes van dit, kleine blokjes van dat. Het versier werk mocht ik ook wat doen, met zo'n spuitzak de eieren...tomaten... en komkommer opvullen. Wat ben je dan trots als de mensen er zo van genieten, helemaal geweldig. Ja en dan zou ik alleen komkommer en fruit eten? Dan had ik zeker vannacht een nachtmerrie. Dat is toch erg onnatuurlijk voor mij. Erg grappig was dat mijn vriendin een carnaval orkest had geregeld ze speelde wel even kerstliedjes maar toen ging het los, dat was wel appart maar heel gezellig.
Bennie de zwemhond, zomers als hij langs de sloot kwam zat hij er al in voor dat je er erg in had, hij wou er dan ook niet zo gauw uit hij spetterde en blafte dat het een lust was, mensen die langs fietste en dat nog niet eerder gezien hadden, dachten dat Bennie aan het verdrinken was dan ontstond er wat paniek maar hij kwam er zelf weer uit als hij er genoeg van had.
Verliefd op die prachtige jurk in de etalage ( die ik niet aan kan)
Verliefd op dat ene lekkere geurtje
Verliefd op een prachtig opgemaakt; koud buffet
Verliefd op de buurman van 1 hoog in de flat,
die elk jaar een kerststukje aan mij geeft
Verliefd op het leven, als je verdriet weer weg geëbd is en de zon schijnt.
Ik zit weer met de tuindeur open omdat Rocky zo heerlijk onder het afdak in het zonnetje ligt. Ik kan het niet over mijn hart krijgen om de deur dicht te doen want dan staat hij gelijk te krabben aan de deur. Nu kijkt hij af en toe om ziet mij zitten en dan is het goed.
Vanmorgen was weer alles wit buiten, dan glinstert de hele natuur je tegemoet, er is geen wind het lijkt of alles veel stiller is, ik wil dan eigenlijk niet naar binnen net als Rocky, maar de huishoudelijke plicht roept. Rocky en ik nemen elke dag wel een beetje zand mee naar binnen, maar daar heb ik de allermooiste handigste uitvinding op gebied van vegen voor:
De gene die dit uitgevonden heb, daar zou ik ook meteen verliefd op worden. Je hebt natuurlijk verschillende vormen van verliefd zijn dat begrijpt u hoop ik wel.
Verliefd zijn op Rocky is anders als verliefd zijn op mijn vriend. Om uit te leggen hoe je gevoel is voor iets noem ik het maar verliefd zijn, dan kun je zelf invullen hoeveel je van iets houd.
Beetje ingewikkeld misschien, maar iedereen heeft andere gevoelens en als je het dan een naam geeft denk ik dat iedereen weet wat je bedoeld?
De oogst is lang geborgen: op 't beroofde land ligt grauw de treurnis om vervlogen zomer. Een dunne regen druilt uit de uitgedoofde lucht afwezig neer. Droefgeestig dromen verloren hoeven onder stervend lover en somber staren in de natte tuinen de donkere dahalia's; de laatste kleuren doven Eenzelvig mompelend dwaald door de olmenkruinen een moede wind, die langzaam ontbladert .... Reeds trekken 's nachts de wilde gansen over: De zorgeloze dagen zijn voorbij: De winter nadert.
geschreven door 'Truus Gerhadt'
uit de budel 'Palet' Eenvoudige poezie uit deze eeuw verzameld door 'A.C. Bosch'
Van dit gedicht zou je nog droeviger worden als je al bent in de 'beruchte donkere dagen.' Het is wel treffend omschreven.
Vandaag is het niet te geloven hoeveel keer het weer veranderd op een dag. Om twee uur bel ik de buurvrouw ga je nog even mee, het zonnetje scheen weer . om kwart voor drie zijn we thuis. nu is het 4 uur en het is gitzwart het sneeuwd nu hele fijne sneeuw.
Nog geen uur geleden toen ik begon met mijn verhaal over verliefd worden,lag Rocky in het zonnetje, nu SNEEUWT het . Niet te geloven toch? vanmorgen een schitterende ochtend met zon en een bevroren wereld. Nu is alles weer donker en grijs buiten en er vallen héél veel vlokjes sneeuw naar beneden. Een andere witte wereld dus het blijft wel spannend zo.
De reis van duisternis naar Licht is alleen maar in onszelf te volbrengen. Geen sterveling kan ons daarbij helpen. Wel kan men ons een goede weg wijzen.
*
De mens is altijd op reis van het verleden naar de toekomst, van dichtbij of veraf en, als het goed is, ook in zichzelf.
*
Op reis in jezelf is een facinerende tocht langs bergen en dalen, waar soms de zon je verwarmt of meedogenloze kilte je hart versteent.
Nooit gedacht dat ik een programma op mijn pc zou kunnen leren waarop ik fotos kan zetten die ik zelf gemaakt heb en die ik iedere keer toch met verwondering weer bekijk. Het geeft mij voldoening als ik ze dan gerangschikt zie in mijn blog. Ik genietdaar weer van. Misschien zelfverheerlijking maar fotos kan ik steeds opnieuw weer bekijken zonder daar moe van te worden, het breng je ook terug naar de plaats waar ze gemaakt zijn, het herinnert mij aan alle leeftijden van mijn kleinkinderen, je ziet ze groter worden dat is toch machtig. Het herinnert mij ook aan het plezier van het maken van de foto's, de verwondering van het mooie plaatje dat je ziet en dan de blijdschap als de foto gelukt is, het maken van mijn verhaaltje en de fotos op mijn blog zetten. Een fijne hobby
Teddy het vriendje van Rocky heeft een perfecte schutkleur,je moet hem gewoon zoeken. Het is net of de eendjes gauw een plastiek velletje over hun bad hebben getrokken
Vanmorgen stapte Rocky en ik in de wonderschone wereld van 'Koning Winter' Vannacht kwam, zag, en overwon hij met zijn IJzige adem heeft hij de wateren weer van een vlies voorzien, de rijp op planten en bomen gestrooit. Hekjes van een nieuwe witte laag voorzien. Hij schilderde vannacht een sprookjes wereld. Het hoofd van de kerstman in de heg kreeg een nieuwe bontmuts.
Nu ik dit opschrijf denk ik wat een luxe dat ik vier keer een Sinterklaas feestje mee maak. We hebben eerst lekker gegeten; lange pasta bladen met lekker gekruid gehakt en kaas ertussen heerlijk , vla na. Daarna een dvd opgezet Sinterklaas was daarop te zien die ineens Roan zijn naam uitsprak en uit het boek las wat hij graag wou hebben als cadeau van Sinterklaas. Het gezichtje van Roan( 6 jaar) sprak boekdelen, mijn gezicht waarschijnlijk ook (66 jaar)zijn zusje Eline( 12 jaar) kwam ook aan de beurt, die speelde het keurig mee, dat dit allemaal kan zelf die dvd laten maken met een tekst voor jou familie? de techniek staat voor niets super hoor. De Sint vertelde ook waar Piet de cadeaus had neer gezet, dus toen kon er weer uitgepakt worden, de warme chocolade melk met slagroom maakte dit gezellige avondje helemaal af.
't Is goed in 't eigen hert te kijken Nog even voor het slapen gaan Of ik van dageraad tot avond Geen enkel hert heb zeer gedaan;
Of ik geen ogen heb doen schreien, Geen weemoet op een wezen lei; Of ik aan liefdeloze mensen Een woordeke van liefde zei;
En vind ik in het huis mijns herten, Dat ik één droefenis genas, Dat ik mijn armen heb gewonden Rondom één hoofd, dat eenzaam was...;
Dan voel ik, op mijn jonge lippen Die goedheid lijk een avondzoen... 't Is goed in 't eigen hert te kijken En zó z'n ogen toe te doen
Geschreven door Alice Nahon
Heel wonderlijk, dit avondliedeke kom ik tegen in een boekje en terwijl ik het overtyp weet ik zeker dat ik het zelf opgezegd heb vroeger op mijn knietjes voor het bed. Mijn moeder was vaak ziek vroeger, mijn vader kon niet voor ons zorgen hij moest werken . We gingen dan naar een kindertehuis voor de tijd dat mijn moeder ziek was. Dat was katholiek daar waren nonnen, die waren toen echt niet zo liefdevol.Het was allemaal van de arme dus wij waren gewillige slachtoffers, je kon niets terug doen. Dit (liedeke) zoals het toen geschreven werd, was ons avond gebed ik weet het gewoon nog, die herinnering kwam boven toen ik het liedeke las.
Zondagmiddag half 5 bij mij zoon, zijn vriendin, Sven en Indra. Mijn andere twee kleinkinderen waren bij hun eigen vader, daar had mijn vriend zich in vergist. Die had alle cadeautjes in de tas gedaan om mee te nemen. Toen we bij mijn zoon kwamen kwam ik er achter dat de twee cadeautjes van de kinderen van zijn vriendin ook in de zak zaten. Als ik ze aan mijn zoon had gegeven om ze aan zijnvriendin te geven voor woensdag avond waar we Sinterklaas vieren met die twee kinders ,had er niets aan de hand geweest, nee ik leg ze uit de tas in de kofferbak van mijn vriend zijn auto. Het was heel gezellig bij mijn zoon hij had soep gemaakt ik salade, dus gezellig eerst eten, daarna een hoop lawaai bij de deur en daar stond een zak met cadeautjes, mijn zoon had een zwarte Piet pruik op gedaan en aan zijn hand een Sinterklaas handpop heel grappig, Sven en Indra weten dat het gewoon een feestdag is ter nagedachtenis van de Heilige Sinterklaas zijn verjaardag, de pakjes konden worden uitgepakt. Daar na wat spelletjes rummicub gedaan
Toen we thuis waren heb ik ook niet meer aan de twee cadeaus in de kofferbak gedacht. Tot mijn vriend gisteravond belde en zei dat de twee cadeaus nu in Limburg lagen dacht ik wel meteen dat overkomt mij weer, ga vandaag nog even nieuwe cadeauskopen.
Gisteren ook Sinterklaas gevierd in het verzorging huis waar ik vrijwilliger ben. We zijn de hele dag erg verwent met lekkernijen, warm eten; biefstuk met ronde aardappels en gemengde salade, zelf gemaakte pudding na, heerlijk. Sinterklaas kwam, een paar ouder mensen moesten bij de Sint komen maar die waren erg braaf geweest, er was een gezellig orkestje die fijne liedjes speelde . Het klapstuk zou een artiest of artieste zijn, maar die belde dat hij of zij(datmoest een verrassing zijn) met een platte autoband stond nog een eind weg. Hetzou ongeveer nog 1 uur duren voor die kwam.
Ik zat er van af kwart over tien morgens en vond het om 4 uur leuk geweestnog een uur wachten vond ik te lang, ook omdat Rocky morgensgetrimd was en ik erg nieuwsgierig was hoe hij er uit zag. Ik had afgesproken dat ik om 4 uur thuis zou zijn om Rocky op te halen. Al met al was het wel een geslaagde dag, Rocky ziet er ook weer uit om op te eten, heel lief.
Buiten regent het, het waait behoorlijk het is zeer somber. Binnen lekker warm, het nep haardje aan mooie instrumentale muziek op de achtergrond, panfluit muziek, rustig achter mijn pc mijn verhaal schrijven. Drie dagen even nok oud door een behoorlijke dreun, niet een echte dreun in het gezicht maar gevoelsmatig een flinke dreun. Daar moest ik van bij komen het is nog niet helemaal goed, maar ik probeer niet te veel meer te prakkiseren. Ik voelde het ook echt niet aankomen dan komt het nog steviger aan. Een vriendschap van 7 jaar afgebroken iets wat ik totaal niet had verwacht. Als je kwaad bent over iets wat gebeurd is praat het dan uit, maar een brief die echt keihard aankwam met de sleutels van mij zelf terug in de envelop om iets wat gebeurd was, waar ik volgens mij het volste recht had om er iets van te zeggen? Ik ben nog uit het lood geslagen, ik wil het kunnen begrijpen waarom iemand zo iets doet, maar ik leg mij er maar bij neer dat het gewoon gebeurd is. Eerst wou ik op hoge poten verhaal halen, ik ga dat niet doen.
Wat was dat een gezellige middag, de mondharmonicaclub met de zwemclub dat ging samen erg goed. Ja van de zwemclub spelen er 10 mondharmonica, maar de andere 6 voelde zich niet verloren het was een gezellige boel. Ik had de hele dag niet gegeten want ik wou gewoon meedoen dat is ook uitstekend gelukt. Lekkere bladerdeeg hapjes met een knakworstje er in heerlijke gevulde speculaas wraps n soort wit dun pannenkoekje gevuld met zachte kaas ham sla en bislook opgerold en dan in plakjes gesneden zeer smakelijk.
Er was chips grilworst fruit (nu op klein prikkertje dat eet makkelijker)... en toastjes met aardappelsalade. We kwamen dus aan lekkernij niets te kort. Eerst hebben we mondharmonica gespeeld we waren druk met Sinterklaas liedjes, en wat scherts onze verbazing? ineens ging de deur open en kwam Sinterklaas met drie zwarte Pieten binnen, dat was lachen we wisten er echt niets van. Ja, toen kwam het grote boek te voorschijn natuurlijk was ik aan de beurt, Peter doet het met Els en Els die doet het met Harry? Peter die is heel enthousiast als hij mondharmonica speelt ik ook wij zitten naast elkaar en maken soms wel een beetje drukte. Harry ismijn vriend dus dat klopte wel. Maar toen! ( daar was ik al bang voor), stond er in het boek: dat Els zich in het zwembad had ontladen. We moesten n keer hele moeilijke oefeningen in het water doen, erg veel heen en weer huppen, mij buikje hupte vrolijk mee, toen flapte ik er zo maar uit,
daar kom ik zowat klaar van iedereen in het zwembad verschoot zowat maar moesten toch wel lachen, Sinterklaas dacht aan een windje en zei: zo, zo dus toen hadden jullie een bubbelbad, dat was het dus niet en ik heb deSint toen maar eerlijk verteld wat ik gezegd had, ik zag de koontjes rood worden van Sinterklaas,hij ging onschuldig vragen aan de Pieten wat klaar komen dan wel was? Nou zegt de Piet:
als ik alle cadeautjes heb uitgedeeld dan ben ik klaar, zo iets Sinterklaas
Ja, ja er werd weer gelachen. Het was wel erg leuktoen Sinterklaas binnenkwam met zijn Pieten wou hij een liedje horen op de mondharmonica. De leidster gaf ons dag Sinterklaasjeop om te spelen, Sinterklaas en Pieten stonden op en gingen er weer vandoor, ja we hadden toch 'dag Sinterklaasje' gespeeld en wij maar denken dat we zo slecht speelden, hilariteit dus. Toen Sinterklaas weg was hebben we gesjoeld en gekaart, klaverjassen. De tijd die vloog gewoon, blij dat ik bij zon gezellig ploegje mag horen.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
