Zo heb je tijden dat je nergens heen gaat en zo heb je het ene uitje naar het andere. Gisteravond was het concert van t
Nieuwedieper Visserskoor uit Den Helder.
Iedereen kan er heen ze vragen geen intree geld maar in de pauze komt er een collectemandje langs dan is het de bedoeling dat je naar draagkracht iets geeft.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Het was weer geweldig zo mooi, er was ook een gast optreden van het:
Amsterdam Staff Songsters koor.
Samen hebben ze een concert geven in de kerstsfeer.
Er trad ook een pianiste op, die speelde zo betoverend, ik hoorde in haar muziek de rollende golven van de zee die op het strand komen en weer terug trekken, de muziek kabbelde eerst vrolijk en licht, dat waren dartelende golven in de zomer, later werd het zwaarder dan hoorde je gewoon de stormgolven door de muziek heen. Zeer indrukwekkend.
Bij het lied 'Stillenacht Heiligenacht' kwam kippenvel op mijn armen en rolde er toch stiekem een traantje over mijn wang, dat vind ik echt het mooiste kerst lied. Er waren 800 mensen ongeveer dacht ik, die ook het concert meebeleefde, toen we dus een samenzang gingen zingen;
Er is een Kindeke geboren op aard,
leek het wel of er een trein denderde door dat grote gebouw. De dirigent deed nog wel een poging om ons wat langzamer te laten zingen maar na dat hij lachend naar het orkest had gekeken gaf hij het maar op, het was MACHTIG vooral het laatste;
Ere zij God iedereen was opgestaan, het gevoel van samen zon prachtig lof lied te zingen, niet te beschrijven wat het met me deed. Dan denk ik hoe komt het toch dat we nu wel saamhorig zijn en zodra we ieders een kant opgaan de verdraagzaamheid ver te zoeken is?
Eliza
|