Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Het is even over half 3 nachts, de hordeur staat nog open, het is heerlijk koel, zit hier rustig even bij komen van al dat voetbal, het is echt verslavend. Het liefst kijk ik alle wedstrijden maar dan moet je niet de slaapkamer gaan verbouwen. Het is prachtig geworden, iets wat ik niet zelf zou kopen maar waar ik geweldig blij mee ben nu het er kant en klaar, met mooi beddengoed staat. Er is rust in de slaapkamer, ik sta nog elke keer als ik binnen kom mijn ogen uit te kijken.
Eerst was de kamer levendig en best druk, het grenenhout gaf warmte ik had veel kleuren in een kleine kamer, het is nu bijna 1 kleur; roomwit- beige
Heel sereen, netjes (hoelang houd ik het zo?) arme Rocky, hier mag hij ECHT NIET op liggen.
We hebben er wel wat op gevonden, ik sla het mooie dek naar een kant die niet beslapen word, daar onder zit een eenpersoons dekbedje met hoes waar Rocky dan wel op mag liggen als we gaan slapen.
Smorgens het dek bed weer toe slaan en slaapkamer deur DICHT(voor hoe lang) hééééééél lang !
Oud dekbedhoes mocht...WEL
Nieuw dekbed hoes mag...Niet.
dit mag weer... WEL.?? "Word een beetje gek van het vrouwtje, maar ik houd het wel bij haar uit. Eliza
We kwamen bij famlie die een 100 jaar oude boerderij al 20 jaar verbouwde, en nog niet klaar waren. Petje af, alles zelf doen Meteen een bedrijf aan huis maakte Hier was ik jaloers op, een heerlijk plekje om te schilderen mooie openhaard alles in de wat oudere stijl, niets moderen Onderweg kwamen we ook mooie oude boerderijen tegen Bij het winkelcenrum zat een man echt mooi te spelen, mijn vinger jeukte. Achter op de plaats waren kabouters wedstrijd aan het doen wie het eerst boven was. Hoera! wij hebben gewonnen. Een houten meeuw was scheidsrechter.
Ieder mens, die op de wereld komt, is zijn levenlang op zoek naar geborgenheid. Hij wil een thuis vinden, een beetje zekerheid en menselijke warmte. Wie geen geborgenheid vindt, is een geschonden mens, een mislukte, een ongelukkige, iemand die zich niet goed voelt in zijn eigen vel. Een kind moet tedere zachte geborgenheid vinden bij een vader en een moeder. Begrijp je die verschrikkelijke verantwoordelijkheid van twee mensen, die een kind ter wereld brengen? Een jongen zoekt geborgenheid bij een meisje en omgekeerd en mensen zoeken geborgenheid bij elkaar in een huwelijk en in vriendschap. De grond van alle geborgenheid is: ' liefde'! Liefdeloosheid en zelfzucht verstoren iedere geborgenheid en maken van de mens een thuisloze een alleenstaande, een gehavend wezen steeds gejaagd en nooit voldaan. Het drama van deze tijd is, dat we elkaar geen geborgenheid meer kunnen bieden. we kunnen elkaar niet meer herbergen, geen thuis meer geven, omdat we de liefde verleerd hebben, omdat we de bron van alle liefde, 'God' , verlaten hebben! we zijn zelf niet meer geborgen.
dit werd al geschreven in 1972, maar het zou gisteren geschreven kunnen zijn. Het komt uit de bundel,
Even gauw een klein berichtje schrijven. Met al die voetbal wedstrijden,( ik ben een voetbal fan) en de onderlinge verhuizing, gelijk schoonmaak, werd mijn pc weer even op de achtergrond gezet. Ik kan nu eenmaal maar een ding tegelijk, hoewel het vaak zo is dat ik zeker 3 dingen tegelijk WIL doen. Ik begin bij het een, kom het ander tegen,ga daarmee aan de gang, dan komt het derde gebeuren op mijn pad, ga ik net zo makkelijk daaraanbezig. Dat alle drie de dingen dan afkomen is mij altijd nog een raadsel. Het voetbal dat zal ik gaan missen, ik geniet vooral door het grote scherm (mij zelf cadeau gegeven) enorm van het voetbal. Toen Nederland afgelopen zaterdag moest voetballen hadden we een klein feestje bij Chris in de tuin .
Een man of twintig waren samen om de wedstrijd te zien, gezellig een biertje er bij, de buren erbij, vrienden, heerlijk frituur hapjes en dan nog winnen, we gingen uit ons dak. Mijn kleinzoon en zijn vriendje wilde met mij op de foto, nou ik ben echt een kabouter hoor, Sven groeit mij zo wat boven mijn hoofd. Indra had alles aan in het oranje voor een hoelahoela meisje, kijk oma ik kan buikdansen, echt schattig die handjes helemaal in houding dat mollige buikje naar voren, het mooiste is toch wel haar hoofdje, ze ging helemaal in haar spel op. Samen was het knoert gezellig, zo zouden we meer samen moeten optrekken.
De slaapkamer is nu helemaal leeg gesopt en gewassen, het grotere bed kan morgen komen.
Mij eigen bedje staat heerlijk achter mijn rug hier in de pc kamer, ik kan desnoods zo omrollen van mijn pc in bed. Als de kleinkinderen nu komen logeren, duiken die het grote bed in en ik hoef alleen maar tussen mijn dekbedje te kruipen zonder alles overhoop te halen. Morgen de vitrage ophangen even dweilen nog en het bed word verwelkomt.
Met de zwanen familie gaat het nog steeds goed, ik heb ze vandaag nog zien zwemmen met zn allen. Vandaag was ik naar de grote winkel Acion heb leuke verjaardag cadeaus gekocht, enveloppen, schoonmaakmiddelen, ik zou naar binnen in de winkel, ik loop door een poortje heen, begint er een bel te loeien, komt er een winkelmeisje op mij af. Sorry, kijk maar ik heb een lege tas ze zag het, maar begreep het niet.
Als u nu de winkel uitgaat let u dan nog even op? en ja hoor ik had alles keurig betaald wil door het poortje en de bel ging weer loeien.
Ik schaam me dood, ik weet niet hoe het komt.
Zeg het meisje achter de kassa; dat truitje wat u aan heeft, heeft u dat ook hier gekocht?
"Ja zeker, maar dat is al drie keer gewassen "Mevrouw er zit in de zijnaad een wit merk dat had u er uit moeten knippen, daar zit het alarm nog in
Nou dat heb ik weer. had ik nog nooit van gehoord. Ik heb nog twee truitjes daar gekocht, dus het eerste wat ik thuis deed? natuurlijk de merkjes er uit knippen.
Het is hier een beetje een gekkenhuis,er komt een ander slaap kamer.
Een breder bed, mooi met twee nachtkastjes, maar dat ik dan mijn kamer zoals hij nu is helemaal leeg moet halen! Ik wist niet dat ik zoveel verzameld had in twee jaar, echt heel veel alles gepropt in de twee kasten die ik had staan in mijn slaapkamer, Eerste instantie moest alles weg, dus een advertentie geplaatst in Flessenpost een advertentie op internet.
We maken fotos van het meubilair, zetten die bij de advertentie, alles geregeld, kom ik toch weer tot een ander besluit. Ik wil mijn eenpersoons bed toch wel houden, dus het slaapbankje in de computerkamer moet nu weg ,daar komt dan mijn bed.
Ene advertentie veranderen andere plaatsen.
Smiddags, een kast al verkocht, de advertentie aanpassen. Savonds komt een vrouwtje spullen ophalen voor de rommelmarkt, de hele middag kasten leeghalen speelgoed opruimen in tassen doen boeken uit de kast ook in tassen doen cd opruimen ook in een doos doen, linnengoed uit de kast allemaal in de kamer maar in tassen en dozen het ziet er niet uit, je zou bijna denken dat ik ga verhuizen, het is alleen maar een nieuw bed.
Ook werd de grote kooi gebracht met twee marmotten om daar een weekje op te passen, helpp waar moet hij heen? In de keuken maar even, geen goed idee, nu kan de ijskast niet open, schuif ik hem op, kan het kastdeurtje niet open, aan een kant de kooi maar getrokken door de gang en ook maar in de kamer, gelukkig heb ik nog mijn bed en een grote tv in mijn slaapkamer dus de kamer is even het pakhuis.
Het andere bed komt woensdag dus tot zo lang maar even improviseren.
Onder tussen van 7 tot kwart voor 8 bij joopheerlijk warm gegeten, geweldig zoveel fijne mensen om mij heen.
Ook paste ik nog even twee uurtje op mijn kleinzoon, hoera voor de pc ik had geen kind aan hem. Nu ben ik uitgevloerd ik maak mijn verhaal af en ga naar bed.
Prachtige foto van het gezin met alle broers en zussen, kostganger en vriend.
Dan zelf moeder met twee geweldige dochters.
Het huis lag aan het kanaal, er naast een drukke autoweg.
In het kanaal mooie bloemen, we hadden wel een beetje strijd hoe ze heten. Geertje en familie zeiden: 'waterlelie', ik hield vol dat het geen waterlelies zijn. Ik dacht 'dotters'? maar zeker weet ik het niet, ik vind ze wel mooi en grappig, met die groeneknoppen op steeltjes.
En dan de waterspiegeling van de bomen in het kanaal.
Prachtig vind ik dit gschreven, het zegt precies wat vaak gebeurd, je houd van elkaar en toch kun je elkaar diep bezeren door woorden, die je dan echt over zou willen doen.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
