Geborgenheid

Ieder mens, die op de wereld komt,
is zijn levenlang op zoek naar geborgenheid.
Hij wil een thuis vinden,
een beetje zekerheid en menselijke warmte.
Wie geen geborgenheid vindt, is een geschonden mens,
een mislukte, een ongelukkige,
iemand die zich niet goed voelt in zijn eigen vel.
Een kind moet tedere zachte geborgenheid vinden
bij een vader en een moeder.
Begrijp je die verschrikkelijke verantwoordelijkheid
van twee mensen, die een kind ter wereld brengen?
Een jongen zoekt geborgenheid bij een meisje en omgekeerd
en mensen zoeken geborgenheid bij elkaar
in een huwelijk en in vriendschap.
De grond van alle geborgenheid is: ' liefde'!
Liefdeloosheid en zelfzucht verstoren iedere geborgenheid
en maken van de mens een thuisloze
een alleenstaande,
een gehavend wezen steeds gejaagd en nooit voldaan.
Het drama van deze tijd is,
dat we elkaar geen geborgenheid meer kunnen bieden.
we kunnen elkaar niet meer herbergen, geen thuis meer geven,
omdat we de liefde verleerd hebben,
omdat we de bron van alle liefde, 'God' , verlaten hebben!
we zijn zelf niet meer geborgen.

dit werd al geschreven in 1972,
maar het zou  gisteren geschreven kunnen zijn.
Het komt uit de bundel,

Menslief
 ik
hou van jou



Eliza