Over mijzelf
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Inhoud blog
  • Kaasmarkt Alkmaar
  • Nog wat foto's van Alkmaar
  • Verdriet
  • Foto's van alles wat ik mooi vind
  • Dag verhaal
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Archief per maand
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Gastenboek
  • Groetjes
  • bedankt Eliza voor je bezoekje an mijn blog
  • een bezoekje aan je mooie (foto) blog
  • Een goed weekend blogmaatje
  • PowerPoint Puzzel heel mooi.

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    Mijn favorieten
  • Nimeus' Caleidoscoop
  • Foto
    Willekeurig SeniorenNet Blogs
    buxus
    blog.seniorennet.be/buxus
    Blog als favoriet !
    eliza
    GEDICHTEN EN VERHALEN
    30-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Geur

    Geur

     

    Je hebt heerlijke geuren, zoals bloemengeuren; je hebt nare geuren zoals de geur van oud vet, de geur van benzine, de geur van lysol brrrrr…. Geuren bepalen toch  een  deel van je leven. Alle baby’s ruiken lekker (behalve met een poepluier). Je vader heeft zijn eigen aftershave geur,  je moeder Boldoot 4711, later ruikt  je vriend zalig.  Zelf heb je ook al je eigen parfum. Ik houd van bloemengeuren, “lavendel” vind ik heerlijk ruiken. Het is natuurlijk heel gek, maar soms als ik bij mensen in de buurt sta en ze ruiken lekker,  zou ik graag even aan ze willen snuffelen. Met hele bekende vrienden doe ik dat ook vast als ze een lekker geurtje op hebben.

     

    Ik zeg het ook rustig, al is het een wildvreemde die toevallig naast mij staat of zit,  in de bus of de  lift: “Wat ruikt u lekker !” Daar is toch niets mis mee ? Maar toch kijken de meeste dan een beetje verbaasd, maar zeggen dan toch:  “Bedankt !”

    Je hebt ook geuren die je zo herkent vanwege hun speciale geur, uien,  knoflook (dan zei ik nog net niet “wat stinkt u !”, als ik naast degene stond die knoflook gegeten had) augurken, erwtensoep, bloemkool, zuurkool en allerlei kruiden, vis, zoute haring…

     

    Oké, bij mensen kan je ook vaak aan de geur raden wat voor baan ze hebben. Een patatverkoper ruikt toch echt wel naar patat , als hij de hele dag in zijn patatkraam heeft gestaan. Hetzelfde met het oliebollenkraam, de visboer, vroeger de olieman, die de olie kwam bijvullen waar de kachels dan weer op branden.

     

    Je hebt mensen die de hele dag vis schoonmaken ,kippen schoon maken, vlees bewerken; die geuren kwam ik vroeger op de Albert Cuipmarkt tegen. Daar stonden, in het middelste gedeelte van de markt, broederlijk naast elkaar de viskraam, de vleeswaren kraam en de kippenpoelier. De kippenpoelier vond ik echt stinken hoor.

     

    Maar het feit is, dat je neus een zeer belangrijk orgaan is en dat hij voor en tegen je  kan werken.  Als iets lekker ruikt wat je wilt eten, doe je dat met smaak; maar stinkt iets dat je wilt eten, nou, dan moet je wel vreselijke honger hebben wil je het opeten.

     

    Mijn zus was zaterdag bij mij; ik had al de hele week twee honden in huis ( honden ruiken sterker als ze nat geregend zijn, wat herhaaldelijk gebeurde afgelopen week). De kachel was voor het eerst aan, dus mijn zus komt binnen en zegt ook zo: “Go Els, het ruikt hier naar  zo’n, "warm met veel te veel mensen bij elkaar  Bejaarden tehuis”  “Dank je wel zus, er lopen hier twee honden, ik heb net de verwarming aangedaan en ik heb ook nog bloemkool gekookt,  kan  ik er wat aan doen ?”

     

    Eliza

    30-10-2008 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    28-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Slakken die zwemmem en sneeuw in mijn huis

    Slakken die zwemmen en sneeuw in mijn huis

     

    Het is echt waar, de slakken zwommen in mijn afwaswater ! Het zit zo: ik ben volop aan het bloemstukjes  maken, nu, van de herfst. Ik wist dat ik achter in de tuin onder de heg, nog plastiek plantenpotjes had waar vroeger een plantje in had gezeten, dat ik in de tuin geplant heb. Aangezien ik nooit wat weggooi en er onder de heg ook nog een langwerpige plantenbak stond , had ik daar die potjes ingedaan. Ik had potjes nodig, vanavond dus. Ineens bedacht ik, oh ja, achter in de tuin staan nog van die potjes.

     

    De potjes hadden daar wel al 3 jaar gestaan. Ik moest echt met mijn hoofd zowat in de heg om die potjes te pakken.

    Neem zomaar een aantal mee…er zat wat aarde aan. Ik had net af gewassen, het afwassopje stond er nog. Nou dat kan ik mooi gebruiken. Om mijn potjes van aarde vrij te maken, gooi ik de stapel potjes in het water, tussen het schuim.

    Ik wil de potjes afwassen neem er een in de hand, wil het even aan de binnenkant schoon  maken…voel ik een hele kluit slakken. Ik griebelde over mijn grauwtje, want ik pakte toch wel in “hele weke dingen” !  Ik schrok me rot; daar had ik nou helemaal niet bij stilgestaan, dat er slakken in zouden kunnen zitten.

     

    Het afwasschuim wat weg geblazen en echt, de slakken dreven met hun lijfjes uit hun huisjes, in mijn afwaswater.

    Brrrr …. dat vond ik toch eigenlijk ook nog weer zielig. Maar ik heb het niet expres gedaan. Ik heb de afwasteil opgepakt en in de toilet leeggegooid. Even later voelde ik wat kriebelen, zat er toch een slak in mijn nek te glijden ! Vast een ma slak die haar slakkengezin zoekt. Voel me toch een beetje schuldig

     

    Dan het raadsel sneeuw in huis in deze tijd ?  Macho had een knuffeldier van mij gehad;  hij was er gek op. Hij slingerde hem door de kamer. Ik had al wel gezien dat er een oor af was. Nou, ik zit vanavond tv te kijken, hoor Macho wel met die knuffel rossen, maar dacht, laat maar gaan… Op een gegeven ogenblik sta ik op van de bank en wat schetst mijn verbazing ? Mijn hele huiskamer was veranderd in een winterlandschap ! Er lagen overal stukjes vulling van de hondenknuffel.

    Dus de knuffel maar verstopt, stukjes vulling in een zakje gedaan. “Ja, want je weet” nooit waar het goed voor is” .

     

     Eliza.

    28-10-2008 om 19:34 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    27-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Emoties

    Emoties

     

    Emoties… wat doen ze met mij

    Emoties …ze stromen voorbij

    Emoties …ze moeten vrij

    Emoties …ze maken me blij

    Emoties… ze laten me huilen

    Emoties …ik wil me niet verschuilen

    Emoties… ik laat ze  zien

    Emoties …ze luchten op bovendien

    Emoties …ze moeten er zijn

    Emoties…ze maken me klein

    Emoties…van verdriet

    Emoties... zitten van binnen, je ziet ze niet

    Emoties …ze horen erbij

    Emoties …gooi ze eruit, maak je geest vrij.

     

    Eliza

    27-10-2008 om 11:38 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Braadworstje

    Ode aan het Braadworstje

     

    Ik heb gisteren dus 9 braadworstjes goudbruin (hoe komen we op goudbruin ? De kleur is toch eerder “poepbruin” maar dan wil je ze gelijk niet meer eten; dus kun je nagaan, wat letters en een woord  eigenlijk betekenen ! ) gebakken. Dat 9 braadworstjes zeker 5 mensen hebben blij gemaakt, dat is op zich al ‘n wonder.

     

    Ten eerste: begin ik weer met mijzelf… maar ja ik heb ze met veel plezier gebraden, mocht mijn neus te gast laten aan de heerlijk geur, en 1 worstje ‘voorgekeurd’.

     

    Ten tweede:  de braadworstjes hebben Shila en mij heerlijk gesmaakt.

     

    Ten derde: Chris, mijn zoon, heeft er 3 meegenomen voor hem en de kinderen: “Heerlijk mam,  voor morgen !”

     

    Ten vierde: Joop heeft een halve bloemkool opgehaald, want in mijn eentje was de bloemkool veel te groot en u raad het al, daar hoort een braadworstje bij !  ( overigens  was de bloemkool maar 1 euro, dus Joop de helft en ik, voor 50 eurocent, hebben we toch een avond verse groente; dat zouden meer mensen met elkaar kunnen doen, hun eten delen. )

     

    Ten vijfde:  heb ik bij mijn bloem kool vanavond, nog een braadworstje voor mijn zelf over.

     

    Terwijl ik het opschrijf denk ik: “Jonge, jonge, wat  je al over “braadworstjes” schrijven kan en waar zijn ze allemaal naartoe gegaan ?

    In de maag van:  Shila, Joop, Chris, Sven, Indra, mijzelf …en ook een stukje in de maag van Rocky.

     

    Conclusie: De braadworstjes verdienen een dikke pluim en zijn niet meer weg te denken uit ons eetpatroon.

     

     

     

    Eliza

    27-10-2008 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    24-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wat wel mag en niet mag

    Wat wel mag en niet mag

     

    Wat mag wel, wat mag niet, daar kunnen denk ik, lange discussies over bestaan. Maar het gaat eigenlijk terug, naar de babytijd. Door je ouders word je geleerd wat wel en wat niet mag. Je hebt normen en waarden.

    Maar als dat soms tegennatuurlijk is, ja hoe moet dat dan ?

     

    Een voorbeeld: het is iets waar niemand over praat, maar door iedereen wordt gedaan. Ja en dan ga ik het dus wel aankaarten, het is namelijk het: windjes, poepjes, scheten laten…

     

    De een heeft er meer last van dan de andere; de een noemt het een scheetje laten, de andere een poepje en in het nette geval heet het een windje laten. Je zal er maar last van hebben en, eerlijk is eerlijk, je knijpt echt je billen samen als je in de lift staat met vijf mensen en je voelt het aankomen. Het is je zo ingeprent, dat je geen poepjes mag laten, tenminste bij mij thuis; mijn moeder werd echt helemaal kwaad als het gebeurde. Mijn vader daarentegen, moest er om lachen, maar zei dan wel “sorry”. Wat kan je er in hemelsnaam aan doen; als je hachee ,erwtensoep of bruine bonensoep hebt gegeten, dan komen er over het algemeen gassen vrij, toch ?

     

    Als ik ‘s avonds laat met Rocky op straat loop en er komt een vuurwerk van poepjes, zodat het net een zevenklapper is – ik kan er niets aan doen – maar dan ik grinnik hardop, omdat niemand er dan bij is. Zo dubbel, want gebeurt het in een winkel bij de kassa, dan weet je niet waar je moet kijken en het ergste is, je wordt verraden, want bij het windjes, poepjes of scheten laten, komt ook een bescheiden parfum mee. Dat iedereen daar niet van gediend is, daar kan ik alleen maar in meegaan. Het “stinkt” dan gewoon.

     

    Maar  één geruststelling, zelfs onze Koningin zal het ongetwijfeld wel eens over komen. Of misschien mag de Koningin, deze etenswaar niet eten vanwege het protocol ? Dan zal ze helaas veel lekker eten missen. De  neveneffecten nemen we dan maar op de koop toe. (In mijn fantasie zie ik toch een heel orkest met mensen, die windjes, poepjes of scheetjes laten in allerlei geluiden, van  een donkere bas naar een viool; wisselvallig hoeveel kracht erop zit. Ik zie dan de rode koppies en bolle wangen van het persen. Ik ben dan gruwelijk blij dat ik er dan niet tussen sta…)

     

    Eliza

    24-10-2008 om 10:23 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Sieraden

    Sieraden

     

    Sieraden, ja daar zijn er heel veel van, in alle soorten en maten. Sieraden worden soms gekocht om een ander cadeau te doen. Dan is de vraag, waarom doe je een sieraad cadeau ? Kunnen verschillende redenen zijn zoals: je bent verliefd, en wil haar jou liefde laten zien in de vorm van een sieraad; de trouwring die wordt aan elkaar geven als symbool, wij horen bij elkaar. Maar tegenwoordig is dat niet meer aan de orde. De ring is er nog wel, maar geeft geen garantie, dat je altijd bij elkaar zal blijven.

     

    Dan worden sieraden gegeven om de ander mensen te laten zien, kijk ik heb geld en goed. Ze behangen hun eigen met goud, de vingers zijn bijna niet meer te zien onder de vele ringen die er aan elke vinger zitten. Dat zijn dus statussymbolen. Sieraden  worden ook gekocht als belegging .

     

    Je hebt gouden sieraden, zilveren en er zijn dan de “neppers”, de goud- en zilverkleurige sieraden. Maar het gaat om het gebaar ! Of je nu een ring van honderd of duizend euro krijgt, als de achterliggende  gedachte eerlijk en oprecht is, dan is die ring van honderd euro net zo mooi als die van duizend euro. Maar krijg je sieraden om andere mensen de ogen mee uit te steken en ben je daar dan fier op, dan heeft zo’n dure ketting of ring geen emotionele waarde.

     

    Je kunt net zo gelukkig zijn met een plastiek kippenring,  als degene met de dure sieraden. De mensen die willen pronken met hun sieraden, die willen laten zien “kijk ik ben rijk, ik kan dat allemaal kopen !” Dat zijn eigenlijk mensen om medelijden mee te hebben; als ze alleen zó hun ego kunnen opschroeven, zijn ze zielig. Want iets wat met liefde  gegeven is – al heeft het niet veel financiële waarde – is waardevoller dan de dure ring met diamant, die aan de buurvrouw moet laten zien : “dat hebben jullie niet.”

     

    Dat hoeft natuurlijk niet altijd zo te zijn; ik denk wel dat veel mensen niet met opzet  sieraden dragen, om andere jaloers te maken. Die kunnen het wel gewoon mooi vinden; ieder zijn keuze. Maar de vele plastiek oorbelletjes,  kettingen en  broshes, die mijn moeder aan mij gegeven heeft, om dat niemand ze wou hebben, zijn voor mijn van onschatbare waarde.

     

     Ze zijn vrolijk gekleurd; mijn moeder had bij elk jurkje of truitje bijna dezelfde kleur oorbellen en de vele kettingen die ze droeg, die beelden zie ik als ik ze te voorschijn haal en door mijn handen laat gaan, want echt dragen doe ik ze bijna niet meer, maar weg doen, dat moet mijn zoon maar beslissen als ik er niet meer ben . Mijn kleindochter en ik, hebben al menige middag zoet doorgebracht met oma haar sieraden.

     

    Dus ik zou zeggen: “Draag je sieraden als een Sieraad ! ”

     

     

     

    Eliza

    24-10-2008 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    23-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Verpakkingsmateriaal 3

    Verpakkingsmateriaal 3

    Kort geleden schreef ik, dat ik altijd lege dozen bewaarde; kon niet zo gek zijn of ik dacht,  ik kan dat  nog hergebruiken. Toen schreef ik ook, dat ik elke week een warme maaltijd meenam uit de keuken van het verzorgingstehuis, waar ik 1 keer in de week vrijwilligerswerk doe. Ik at het schaaltje leeg, waste het keurig af, en sloeg het op (  beetje computertaal, is ook een hele eigen taal hé.)

     

    Op een gegeven moment had ik toch zo’n 35 dertig schaaltjes; u weet wel, 2 kleine vakjes voor de groenten en aardappels en een lang vakje voor vlees en jus. Nu had ik met Joop, mijn buurman, een gesprek over die leuke herfststukjes. Hij vindt ze ook mooi, ja,  maar ik moet het materiaal, wat ik in het bos gevonden heb, een beetje sorteren, zodat het makkelijker is om iets te pakken en wat denkt u ? Jawel, ik heb nog  35 schaaltjes staan met vakjes, dus nu wel door mijzelf weer in gebruik genomen, dus niet voor niets netjes afgewassen en bewaard.

     

    Ik had laatst een doosje met 2 roomboterpunten meegenomen, (is al een tijd geleden , vóór dat “lijn” gedoe.); u snapt het vast al… die roomboterpunten zaten verpakt in een zwart onderdoosje, twee tegenovergestelde vakje voor de roomboter punten. Ze smaakten natuurlijk erg lekker, ik heb de onderkant met de vakjes keurig weer afgewassen en in de “lege-dozen-kast “ gelegd.

     

    Nu heb ik altijd veel te veel toiletspulletjes in mijn toilettas; ik denk dat meer vrouwen daar wel last van hebben… Ik heb eigenlijk elke morgen dezelfde opmaakspulletjes nodig, maar dan zit ik maar te graaien tussen dat andere kleurtje lipstick, de oogschaduw die ik niet altijd op doe en zoveel meer frutsels. Ik zoekt mij altijd het lazarus.

     

    Maar nu niet meer ! Ik heb dat onderschaaltje met die twee vakjes (van de roomboter punten),  nu gebruikt in mijn toilettas als valse bodem. Het paste precies in mijn toilettas; dus, nu liggen onder dat schaaltje, de dingen die ik niet dagelijks  gebruik en heb ik in de twee schuine vakjes, ja, inderdaad van de roomboterpunten, de dagelijkse dingen gedaan… Dus nooit meer zoeken. Slim hé ?

     

     

     

    Eliza

    23-10-2008 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    20-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kledinghanger,klerenhanger...knaapje

    Kledinghanger, klerenhanger… knaapje.

     

    Jaja zo’n kleding- of klerenhanger of knaapje, lijkt een onbeduidend iets, in de kleding- of klerenkast. Maar stel u nou eens voor, als ze niet bestonden, hoe hingen we dan onze kleding, kleren dan op ? Ik heb mijn gedachten er eens over laten gaan: misschien aan een touw met wasknijpers ? Geen optie; met 2 jurken was de kleding- of klerenkast vol.  Ik heb toch een behoorlijke fantasie, maar kan nu alleen maar bedenken, dat we de kleding of kleren, dan opvouwen. De kleding- of klerenkast zou dan vol met planken moeten worden gemaakt; ook geen optie. We zouden ieder kleding- of klerenstuk, moeten strijken voordat we het aan kunnen.

     

    Dus wat zijn we blij met de kleding- of klerenhanger. Nooit bij stil gestaan hoor, maar omdat een kennis zei:

    “Waarom heb jij niet allemaal de zelfde kleding- of klerenhangers ? Dat is het heel wat netter !”

    “Hoezo,  netter ?”

    Ik begreep echt niet wat ze nu precies bedoelde…

    “Jij hebt allemaal verschillende, kleding- of klerenhangers… knaapjes.”

    “Nou en… wat is daar mis mee ?”

    “De ene hanger is groot, de andere klein, de ene hoog, de andere laag…”

    Ik keek haar eigenlijk stomverbaasd aan, daar had ik nog nooit mijn hoofd over gebroken.

    “Zie je dat dan niet ? De ene kleding hangt lager als de andere !”

    “Ja, nou je het zegt, en …?”

    “Ja, met jou valt niet te praten !”

     

    Zegt u nou zelf, heeft u ook allemaal dezelfde kleding- of klerenhangers, knaapjes, hangen ? Ik heb er echt nooit over nagedacht om allemaal dezelfde kleding- of klerenhangers, … knaapjes te kopen. Je schaft er af en toe eens een paar aan en of ze nu van plastiek zijn, of van hout, of van ijzer; of er nou een stokje in het midden zit, of uitsparingen aan de zijkanten  voor de bandjes van de jurk, zodat ze er niet afglijden, het zal mij allemaal een biet wezen als mijn kleding of kleren, maar hangen ? Ik heb vaak dat, als ik iets in de winkel koop aan kleding of kleren, ik het hangertje erbij krijg. Dan ga ik niet zeggen: “Dat hoef ik niet, ik heb thuis allemaal dezelfde kleding- of klerenhangers , knaapjes.( Ik weet zeker dat Simon zijn oma, de kleding- of klerenhangers,  “knaapjes” noemde.)

     

    Ik ben wel intussen zeer nieuwsgierig geworden naar de kleding- of kleren kast van die kennis; ik geloof wel dat het mooier hangt bij haar, maar dat is echt het laatste waar ik mij druk over zou kunnen maken. Dat ik blij ben dat ze uitgevonden zijn, kan ik niet ontkennen hoor, ik heb ze nooit de eer gegeven die ze toekwamen.

     

    Leve de man of vrouw, die de kleding- of klerenhanger, knaapje,  heeft  uitgevonden… “Hieper-de- piep hoera !”

     

     

     

    Eliza

    20-10-2008 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Geheugen

    Geheugen

     

    Mijn lief,  als je geheugen je in de steek laat.

    kom je maar bij mij om raad.

    Dan zijn we allebei even de weg kwijt

    Hebben  echt geen spijt

     

    We gaan onze eigen gang,

    Zijn dan helemaal niet bang

    Om even niet alles te weten,

    Want mijn lief, iedereen kan wel eens wat vergeten

     

    Dat is echt geen probleem

    Er is  kortsluiting in ons systeem

    Gaat met “rust’ zeker weer voorbij

    Dus hou je maar vast, mijn lief,  aan “MIJ’

     

    Dan kan je niets gebeuren

    We gaan zeker  niet treuren

    Even niet veel denken,

    Zal ons vreugde schenken

     

    Eliza

    20-10-2008 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    18-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.JE HOEFT GEEN STERKE EIK TE ZIJN....

    Je hoeft geen sterke eik te zijn

     

    Je hoeft geen sterke eik te zijn,

    om stormen te doorstaan,

    kijk naar het tere ruisend riet,

    dat tegen wind en water aan,

    het fiere hoofd een trotse vaan

    zich opricht, buigt en opricht

    als of het ons wil tonen:

    je hoeft geen sterke eik te zijn

     

    Geschreven door:

     

    Philomeen Barendrecht

     

     

     

    18-10-2008 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    17-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Belasting

                        Belasting

     

    Belasting,

    is een ding

    Waar ik vaak niets van snap.

    Maar ik weet wel dat de belasting,     

    iedere keer een hap

    Uit mijn gespaarde centjes vreet.

    Mijn zoon zei: “mam wees blij,

    dat iedereen belasting betaald,

    Zo krijg jij  je geld,

    anders had je ook gebaald.”

    Maar  het komt vaak ongelegen,

    en daar kan ik slecht tegen.

    Iedereen wil toch een beetje leuk leven

    Maar heb je niet veel geld,

    is het je niet gegeven

    Dus weer een deuk in mijn spaarrekening,

    betalen is geen”leuk” ding.

    Ik wil echt betalen, waar de belasting recht op heeft

    Maar dan gewoon per maand,

    dat het niet zo’n schrik geeft.

    Ik ga nu maar een spaarpotje aanleggen

    Speciaal voor de belasting, zo dat ik kan zeggen

    Bij elke aanslag:  “Oké,

    daar zit ik nu niet meer mee !”

     

    Eliza

    17-10-2008 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Eten koken

    Eten koken

     

    Eten koken dat kan een hobby zijn, het kan een traditie zijn, het kan ook een ‘moeten’ zijn.

    Als je niet eet ga je dood,daar had ik het al eens over gehad.

     

    Als je eten koken als hobby kunt maken, dan is het feest. Vandaag heb ik Shila uitgenodigd om hutsepot met mij te eten. Nou, ik heb mij uitgeleefd op de uien en wortelen, ik heb geen rookworst maar heerlijke bruingebraden braadworst. Wij,  Rocky en ik,  we weten hoe ze smaken, natuurlijk hebben wij er samen al een opgepeuzeld, wij zijn er gek op.

     

    Dus uien en wortelen geschild,  in stukjes gedaan, met wat water in de pan, en koken maar. De aardappelen schillen, ook in blokjes, wat water en koken maar. De braadworstjes in “croma”  heerlijk bruin gebakken. De geur alleen liet het water in mijn mond lopen. Mmmmmmmm…  Natuurlijk moest ik even keuren hoor.

     

    Dus de uien en wortelen gaar, goed uitlekken en zeker niet met een staafmixer bewerken; dat deed ik steeds met de aardappels er ook in, maar dan werd het soep. Nu heb ik alles laten uitlekken, de aardappels goed droog gekookt en dan gewoon met de handstamper de boel heerlijk door elkaar gestampt. Dat is echt een feest hoor;  heerlijk iets lekkers voor te bereiden.

     

    Ik heb een ovenschaal ingevet met boter, wat paneermeel op de bodem en daar de gestampte hutsepot in; paneermeel eroverheen, wat kleine klontjes roomboter en dan lekker warm laten worden. Wachten tot de paneermeel goudbruin is; ondertussen de tafel gezellig dekken, gekleurde servetten op de borden,  vork en mes, de gebakken braadworstjes in een juskom, beetje jus erbij…

     

    Als de hutsepot gereed is ,wel even met ovenwanten de schaal eruit halen, op tafel een gekleurde ‘rotanvis’  als tafelbeschermer neerzetten, een heerlijke dubbele drank erbij, gekoelde perziken met golden kiwi – het lijkt net witte wijn –,  Shila uitnodigen aan tafel en… smakelijk eten ! We hoeven nog net niet in gala, maar ik heb geen joggingbroek aan en geen  oude trui. Shila heeft haar nachtjapon  thuis gelaten…

     

    Eliza

    17-10-2008 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    16-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.WAUW !

    WAUW !
     

    "Wauw !" Wat kan een mens geestelijk moe zijn, lichamelijk valt het wel mee maar geestelijk ? Er is een bal aan het rollen gegaan die ik zelf een zetje heb gegeven. Ik ben gek van bloemstukjes maken, nu met de herfst heb ik heerlijk door de bossen gestruind, allerlei mooie dingen gevonden, sjouw soms met dikke takken maar dan gaat het mij om de schors, die ik er later dan afpel als hij ingedroogd is.

     

    Ja, dan zit je voor zo’n behoorlijke hoeveelheid materiaal en dan maar zoeken hé…

     

    Het was mooier geweest als ik wat meer gesorteerd had, de dennenappels bij de dennenappels,de beukennootjes bij de beukennootjes enz. Maar dat is typisch geen gedrag van mij, ik heb wel 6 grote dozen waar van alles wat door elkaar in zit, dus als ik wat wil maken,  moet ik door die 6 dozen spitten. Had ik alles gesorteerd, kon ik gewoon de doos van de dennenappels pakken, waar ik dan ook alleen maar dennenappels in heb.

     

    Ik weet gerust wel hoe ik het zou willen hebben, maar om vandaag al de dozen  met al het materiaal om te keren en uit te zoeken, nee, daar had ik geen zin in. Maar dat hield wel in, dat ik veel langer over een stukje deed om eerst alles op te zoeken wat ik nodig heb. Toch ik ben zeer tevreden, ik heb 5 stukjes gemaakt en heb er al 4 verkocht !  Ik vraag ongeveer 3 euro voor zo’n stukje, zodat ik de lijmstokjes en kleine frutsels, zoals waxinekaarsjes met herfstdingen, weer kan kopen. 

     

    Ik ben tussen alles door naar de stad geweest, om nog wat kleine herfstspulletjes te kopen, maar er was al niet veel meer.

     

    “Het is bijna het einde mevrouw !” zei de winkelbediende.

     

    “Het einde ? Ik begin pas !”

     

    Twee hele lieve elfjes gekocht en 6 paddenstoelkaarsjes, heel leuk. Maar dat mijn hoofd nu drie keer in het rond draait, is echt waar hoor. Want de aanloop in de tuin om naar mij te kijken, hoe of het werd, was de hele dag door. Ik werk het liefst buiten in de tuin, want dan valt elk stokje of beukennootje of ander materiaal waar ik mee werk, in de tuin op de grond en niet in huis. Een mazzel dat alles toch gelukkig naar "beneden" valt en niet  "omhoog", is makkelijker op te pakken !

     

    Eliza

     

    16-10-2008 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Waarom ?

     Waarom ?

     

    Waarom zegt mijn verstand “slapen gaan !”, maar mijn lijf en vingers zeggen:  “het gaat zo heerlijk nu” ?

    De nacht is zo roerloos stil, zo koud en toch ook als een warme deken om me heen. De dag is er altijd met de klok, het lawaai, het moeten, het onverwachte gebeuren. De nacht is stil, niets moeten, geen onverwacht bezoek; de nacht heeft iets moederlijks, iets van:  “kom maar, doe de leuke dingen, waar je overdag niet aan toe komt, pleeg chantage, leef ‘s nachts en slaap tussen de bedrijven door maar overdag. Lieve kind ik laat jouw hersentjes zonder kabaal je gang gaan”…

     

    Maar mijn verstand zegt: “Hallo, je komt dan echt slaap te kort, overdag moet je wakker zijn”.

     

    Ja, wat is wijsheid ? Mijn moedertje nacht omhelzen, of de dag beleven zonder slaap ? Als ik moest kiezen zou het moeilijk voor mij zijn; overdag is er licht, mensen waar ik van hou, mijn Rocky; ‘s nachts is er de rust, geen afleiding,  scheppingsdrang. Maar Rocky slaapt… Misschien als ik vaker iets langer op blijf, of eerst wat ga slapen en dan mijn scheppingen creëer ? Ik leer er vast mee omgaan, maar stop voorlopig niet met schrijven; ik heb het mijn hele leven al willen doen, maar had de moed niet en niet de medewerking van het thuisfront . Dan verdwijnt  de behoefte om door te zetten. Niet dat ik mij een geweldige schrijfster vind, maar ik heb er veel lol in en nu wordt het  mogelijk gemaakt door de computer, door geloof in mij van mijn trouwste fan, die ook mijn schrijven corrigeert. Ja, wat een heerlijk wonder, dat ik mij zo mag uitleven dan. Ik denk dat mijn motto wordt: “Pluk de dag, en omhels de nacht !”.


    Eliza

    16-10-2008 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    15-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De meest chaotische mens ter wereld

    De meest chaotische mens ter wereld

     

    Als er iemand chaotisch is, ben ik het wel (Dat wist u vast nog niet…)

    Mijn man  Simon was de bedaardheid zelve, dus die kon mij redelijk in de hand houden. Maar helaas hij is er niet meer en vooral in het begin, was ik net een kip zonder kop, ik wist het allemaal niet zo goed, maar dat was omdat er zoveel op mij af kwam.

     

    Nu zou het na drie jaar”alleen” zijn, toch wel iets verbeterd moeten zijn ? NIET dus !

    Ik word zelfs soms zo moe van mijzelf, dat ik heel goed begrijp, hoe ik op een ander overkom, tenminste als die ander mij niet kent. Mensen die mij wel kennen, die nemen mij zoals ik ben; ik had wel een pilletje van de dokter gehad, om dat hele drukke wat tegen te gaan, maar dat heb ik de laatste dagen niet ingenomen. Ik wil het liefst af van dat pilletje, moet toch mogelijk zijn, om mijzelf in de hand te houden ?

     

    Nou, vanmorgen was het anders bal hoor…  Ik zou op koffievisite gaan, zoals altijd op maandag. Meestal ben ik om kwart over 10 bij mijn kennissen, zou ook zo vanmorgen. Ik word waker om 9 uur, heb dus een uur de tijd, om me te wassen, tanden te poetsen, aankleden, eten en dan er van door. Rocky kan dan gelijk uitgelaten worden als ik naar hen toe ga, ik ben erg blij dat hij mee mag.

     

    Oké,  ik kom uit bed ga naar het toilet, wassen en tanden poetsen… Zou al drie dagen geleden, eens goed door het huis stofzuigen, aangezien ik van alles onder mijn bed heb staan (wel keurig in dozen op wieltjes)  zodat ik ze makkelijk onder bed vandaan kan halen. Dus ik kom weer terug in de slaapkamer, moest me aankleden; heb maar een uur voor alles. Ik dacht, als ik nu alles alvast onder bed vandaan haal en ik dan terugkom van koffie drinken, kan ik meteen de stofzuiger pakken. Ik haal alles onder het bed vandaan, zit er toch wel wat stof op de deksels; ja u snapt het al,  stofdoek best dicht bij de hand in een laatje van het nachtkastje, dus ik  aan het afstoffen, heb de stofdoek toch in mijn handen… ik de hele slaapkamer aan het afstoffen. Nog niet aangekleed hé ! Terwijl ik dat doe denk ik: “Ho, stop nou, je komt te laat !” Dus stofdoek uitkloppen en weer in het laatje van het nachtkastje doen.

     

    Aangekleed, haar doen,waar geen beginnen aan was – stond recht op mijn hoofd – maar had toch echt geen tijd voor de krultang; het was trouwens vochtig buiten en dan heeft het totaal geen zin. Dus natte kam door mijn haar…buiten was het toch ook vochtig !

     

    “Rocky kom we gaan !”

     

    Heb nog niets gegeten of gedronken, zie in de keuken een fles water staan, die ik gisteren onder het herfststukje maken, zou opdrinken waar niets van terecht kwam, omdat ik zo lekker aan het knutselen was; dus drink gauw uit de fles wat water, zie in mijn ooghoeken een banaan liggen op de vensterbank in de keuken, dus fles dicht doen, banaan pakken schil er af… Hé waar is Rocky ? Kijk in de slaapkamer en ja hoor Rocky ligt weer op zijn vertrouwde plekje aan het voeteneind van mijn bed, het arme beest weet al niet beter.

     

    “Kom Rocky, nu gaan we echt !”

     

    Rocky niet zo enthousiast, komt langzaam aangelopen. Ik heb mijn jas aan , wil de sleutel van de voordeur pakken…   Ja, waar is de sleutel ? Niet op zijn plekje aan het sleutelrekje.

    Oh oh, waar is hij dan ? Zoek – toch wel slim van mezelf –  het eerst in mijn jaszak die ik gisteravond toen ik Rocky ging uitlaten,  aan had. En ja hoor, gelukkig daar waren mijn sleutels ! Pak de hondenriem van de kapstok… waar is Rocky ? Ja u weet het al vast wel,  juist, op zijn plekje op bed…

     

    Riem om bij Rocky, eindelijk de deur uit. Oh nee ! Waar is mijn bril ? Rocky achter mij aan slepend door het huis, mijn bril zoekend. Dat was weerom slim van mij, want anders was ik vast Rocky weer kwijt en lag hij weer troosteloos op bed,  het plekje aan het eind van mijn voeten, wat de enige zekerheid is in zijn kleine verstandje.

     

    En dat alles in nog geen uur, dus het etiket, ”’s werelds meest chaotisch mens ”,  slaat op MIJ.

     

     

    Eliza

    15-10-2008 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    14-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mijn computer

     

    MIJN COMPUTER

     

    Mijn computer : ik hou van hem

    Mijn computer : ik haat hem

    Mijn computer : grootste vriend

    Mijn computer : grootste vijand

    Mijn computer : beheerst mij

    Mijn computer : ben niet meer vrij

    Mijn computer : zou niet zonder hem kunnen

    Mijn computer  :wil hem wel uit raam gooien

    Mijn computer : geen leven meer zonder hem.

     

    Mijn computer ”ik hou zielsveel van hem !”

     

    Eliza 

     

     

    14-10-2008 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    13-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Journaal

     

    HET JOURNAAL
     

    Op de tv het journaal

    Wat je daar ziet allemaal

    Het gaat door merg en been

    Je wordt ermee geconfronteerd, meteen

     

    Daar een bom, zoveel dode mensen

    Hier een overval, geef je geld, zijn hun wensen

    Doe je dat niet gauw

    Is er geen morgen meer voor jou.

     

    Overstromingen,  mensen hebben niets meer,

    Ergens anders gaan bosbranden vreselijk te keer

    Mensen moeten huis en haard achterlaten

    Brandweerlui houden alles in de gaten.

     

    Maar kunnen ook niet veel doen

    Alles komt mijn huiskamer binnen zonder fatsoen

    Daarom  kijk ik er niet meer naar

    Misschien erg, maar

     

    Ik kan in mijn huis de bossen niet blussen

    Zou alle mensen hun verdriet weg willen kussen

    Maar ik zit machteloos voor de buis

    Voel me niet prettig in mijn eigen veilig huis

     

    Waarom klaag ik dan nog over dit of dat

    Over mijn dikke gat

    Ik zie mensen met kinderen die zo mager zijn

    Ik zit te zeuren over mijn lijn

     

    Mensen die lopend met 6 kleine kinderen

    Dagen, terwijl ze niet konden verhinderen

    Dat andere ”mensen” alles kapot hebben gemaakt

    Geen huis, geen beesten,dat is wat mij raakt

     

    Kleine kinderen met huisraad op het hoofd

    Niemand die hen belooft

    Dat het wel goed zal komen

    En toch blijven ze daar van dromen

     

    Wat heb ik het hier dan goed

    Weet niet waar ik kijken moet

    Maar een mens is een mens

    Morgen heb ik weer een andere wens

     

     

    Eliza

    13-10-2008 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    11-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Haar lak

    Haarlak

     

     

    Ode aan de “Haarlak”…

    Echt ik zou niet weten wat ik zonder haarlak zou moeten beginnen . De haarlak die ik gebruik is heel stevig, gewoon stormvast, omdat ik van dat steile haar heb en ik er best wel wat van kan maken, is de haarlak onmisbaar.

     

    In Den Helder waait het altijd behoorlijk en nu de herfst en winter weer in aantocht zijn en het buiten weer vochtig begint te worden,  heb ik dan heel erg mijn best gedaan met een krultang.  Zitten er eindelijk krullen in, dan gaat er echt  haarlak overheen. Dan heb ik eer van mijn werk; doe ik er geen haarlak overheen, dan, of door de wind of door de vochtigheid,  blijft het nog geen tien minuten  zitten.

    Dus tussen de botenlak, meubellak, raamkozijnen- en deurenlak, hoort zeker mijn “Haarlak” ook in het rijtje !

     

     

    Eliza

    11-10-2008 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    10-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Verleiding

    Verleiding van het winkelen

     

    Ik ben  zo’n type dat me gauw laat verleiden als ik in de supermarkt loop. Wanneer ik boodschappen ga doen en ik wil alleen maar dit of dat kopen, nou daar kom ik dus niet “alleen” mee thuis. Er zitten dan allerlei reclameboodschappen in mijn tas, die ik niet echt nodig had.

     

    Er staat daar zo’n  gezellig winkelmeisje zo maar in de Vomar, spaghettisaus te maken, met alle spullen die je er voor nodig hebt, bij elkaar.  Mogen we ook nog proeven, lekker dat het is…  Voor ik het weet ligt de hele handel bij mij in de boodschappenkar; het gehakt dat in reclame is, de basissaus natuurlijk reclame, uien reclame, spaghetti, twee pakken voor één prijs, dat is dan de verleiding !

     

    Dan ben ik “aan de lijn”, loop ik de hele winkel door spitsroede… kijk niet naar het gebak, koekjes, snoep, chocolade, chips… Gelukkig heb ik de kassa gehaald zonder al die spullen  in de boodschappenkar te gooien.  Maar… dan bij de kassa staan rekken tegen de lopende band van de kassa aan met Marsrepen, bonbonblok, Snickers, pepermunt, drop, verassingsei, kauwgum…  Dus dan ga ik toch nog voor de bijl en neem zeker een Marsreep mee, die vind ik zalig, dat is verleiding !

     

    Eigenlijk moeten er op dat soort artikelen ook opschriften komen; bijvoorbeeld: “Door deze Mars te nuttigen wordt u dik,  kunt u zich moeilijk  bewegen, dit kan op den duur dodelijk zijn.” Als ik in Amerika zou wonen, zou ik een proces tegen de Marsfabriek kunnen aanspannen, omdat ik tegen mijn zin in de verleiding word gebracht en zo vet word dat het niet gezond meer is.  Nee, flauwe kul, maar op elk pakje sigaretten staan wel al die waarschuwingen, dus het is rechtvaardig dat ik smartengeld krijg, van de Marsfabriek. Mag ook in mmmmmm… MARSREPEN !

     

    Eliza

    10-10-2008 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    08-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kamer planten

    Kamerplanten

     

    Kamerplanten… , vroeger toen ik pas getouwd was, moesten er ik weet niet hoeveel planten in huis komen; zeker op de vensterbank. Mijn moeder had “groene vingers”, dus thuis stond ook alles vol; mooie groene planten en planten met bloemen. Van allerlei soorten: begonia’s, Chinese roos,  “wasbloem” ( een plant met roze bloemen waar allemaal druppels aanhingen). Verder mooie bladplanten, ficus, vingerplant, sanseveria en de clivia. Die laatste is een oeroude plant, die brede groene bladeren heeft en dan als je het goed doet, komt er een lange steel met allemaal rode bloemen aan. Ook op de schoorsteen stond altijd een amarilles,  eerst een bol en dan kon je de plant gewoon zien groeien; er kwamen  grote bloemen aan, een soort kelken. Mijn zus heeft die traditie van de amarilles voortgezet, ik niet. Dus ik wist niet beter; ik wil niet zeggen dat ik net zulke groene vingers heb als mijn moeder had, maar de planten deden het echt goed.  Simon was niet zo gek op al die planten, dus ging er een dood en kwam er geen ander.

     

    In de loop der jaren werden het er steeds minder, maar nu komen er stiekem weer steeds meer planten bij. Komt ook door mijn verjaardag; toen ben ik erg verwend met vaste planten. Dat heb ik gemerkt vandaag. Er stond een Chinese roos heel droog te wezen op de vensterbank. Buiten waaide het niet zo hard meer, ineens dacht ik weer aan vroeger… Mijn moeder zei altijd: “Kom, we gaan de planten douchen” en dan werden al de planten naar buiten gesjouwd als er een zacht regentje was. Nu was er vanmiddag hier ook zo’n zacht regentje, dus ik alle planten naar buiten gesjouwd en toen kwam ik er achter met binnenhalen, dat ik toch  15 planten naar buiten heb gebracht !

     

    Ze hebben lekker een paar uur regen gedronken en ze waren heerlijk fris. Ik hoorde ze bijna fluisteren: “Heerlijk ! Volgende week weer ?”

     

    Eliza

    08-10-2008 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Even gauw

    Even gauw

     

    Even gauw al mijn indrukken opschrijven, anders ben ik ze kwijt. Want voor ik achter de pc zit moet ik eerst mijn jas uit doen, Rocky zijn pootjes afdrogen,  staartje kammen, oortjes kammen, oogjes schoon maken, dan twee keer gooien met Rocky zijn speelgoed krokodil…  Dan wil ik achter de pc, gaat de telefoon, dus toch proberen die indrukken in mijn gedachten te houden.

     

    Ben net met Rocky buiten geweest. Ik deed de deur open en kwam in een witte deken terecht .Er hangt hier een dikke mist; dat is toch ook weer een wonder van de natuur. Ik zie wazig de zwart witte vlekken van de koeien aan de overkant. Als je dat op een schilderij ziet, denk je :  kunnen ze die koeien niet beter schilderen ?  Maar nu zie ik zelf alleen maar vlekken.

     

    Ik hoor alles wel twee keer zo hard : kadans…kadans…kadans… De heimachine ! Ik weet waar het geluid vandaan komt, maar door de mist verandert het geluid en komt het, lijkt wel,  van alle kanten. Dan ineens, een koolmeesje : tuut… tutuut… tutuut… In het water hoor ik de waterhoentjes :  iek… iek …

     

    Als ik verder loop zie ik vaag de zwanen in het water. Ik draai me om, zie even geen Rocky, loop wat terug en zie in het gras ook een zwart-witte vlek;  dat is Rocky die nodig moest. En als ik dan mijzelf hoor:  “Oh lieverd, moest jij poepie doen ?  Ik was je kwijt !”,  ben ik toch blij dat er niemand in de buurt is… Hoop ik, want nu zie ik het niet !

    Dat de mist nattig was, wist ik wel, maar als je dan onder een boom staat is het toch net of  het regent.

     

    Al met al een wondere wereld in de mist die nu bijna opgetrokken is; het zijn momenten die zo weer voorbij zijn. Maar gelukkig kan ik het redelijk op papier zetten, dus later weer even terug lezen hoe stil en wonderlijk dit alles was.

     

    Eliza

     

    08-10-2008 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    07-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.AfwasTruus

    Afwas Truus

     

    Afwas Truus zo word hier de afwasmachine wel genoemd, waar het vandaan komt ? Ik heb geen idee, maar als je “Truus” heet, lijkt me dat toch niet aardig. Ja de afwasmachine heeft al lang zijn intrede gedaan in ons huishoudelijk beleid; ik bezit hem niet en ik maak me er ook niet erg druk om, hoewel zoals vandaag, als ik lekker gekookt heb,( draadjesvlees, hachee en een roerbaksaus voor pasta)   al die afwas zie, dan zou ik wel even met een vingerknip zo’n Truus willen hebben. Lijkt me toch wel fijn om alles in Truus te stoppen. Zelfs de vuilste pannen kunnen zo in Truus gedaan worden. Maar dat weegt niet op tegen het interessante gesprek,  dat ik met Indra mijn kleidochter had

     

    Gisteren was ik aan het afwassen met mijn kleindochter Indra; nou, daar kunnen geen tien Truusen tegenop, want we hadden onder het afwassen weer een zeer interessant gesprek :

     

     “Oma, waarom heeft pappa een grotere piemel dan Sven ?”  

     

    Pfffffff, daar gaan we weer… helllpppp….

     

    “Lieverd dat komt omdat pappa groter gegroeid is, dan groeit de piemel ook…”

     

    “Oma, wij hebben een plasser hé ?”

     

    “Ja dat klopt,  dat hebben wij…”

     

    “Oma, is die van jou ook groter?  Jij bent toch klein ?”

     

    Tja,  wat moet ik daar nou op zeggen ? We kwamen op het gesprek omdat Sven nodig plassen moest en zijn piemel vast had,  dat konden wij  meiden niet en daardoor kwamen we op het andere.

     

    ”Ja,  helaas is oma wel klein maar oma heeft toch een beetje grotere plasser als jij…

     

    “Oma ?... Plassertjes hoeven we niet te delen hé ?”

     

    Hoe ze dààr op komt ? Ik had een appel tussen de bedrijven door geschild en in partjes gesneden, die ze met Sven moest delen.

     

    “Nee, echt niet, je hoeft je plasser niet te delen, met niemand hoor…” Als ze 18 is zal ik misschien wat anders vertellen, hoewel… dan is ze misschien wel wijzer dan oma !

     

    U begrijpt hoe zalig deze gesprekken met mijn kleindochter zijn;  ‘gouden cadeautjes’ van de dag, hoewel… je wordt af en toe wel voor het blok gezet. Je kan het afdoen door er helemaal geen aandacht aan te schenken, maar ik vind  dat je best wel op zo’n gesprek in kan gaan. Het vertrouwen wat ze mij schenkt en het “natuurlijke” ervan, dat moet niet verloren gaan, het is al moeilijk genoeg met al de nare dingen die er gebeuren met kinderen, zelfs  met kleine kinderen. Maar dat het af en toe heerlijk is,  zo’n “afwas Truus”, dat zal ik niet ontkennen hoor.

     

    Eliza

    07-10-2008 om 01:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    06-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wakker worden

    Wakker worden

     

    Wakker worden, heeft u daar moeite mee ? Ik eigenlijk niet, maar het ligt er wel aan of ik die dag als ik wakker word,  een afspraak heb.

    Als ik wakker word moet ik altijd eerst even denken wat voor een dag het is, alle dagen lijken op elkaar, alleen de vrijdag ben ik bijna helemaal bezet.

    ‘S morgens vrijwilligerswerk en ‘s middags ontspanning, “koersbal .”

    Dus als ik nog half slaperig weet, wat voor een dag het is,  – en het is geen vrijdag, – en ik heb geen afspraken, dan begint het mijmeren… Heerlijk vind ik dat; ik hoef er niet gelijk uit te springen, ik mag van mijzelf even lekker onder het warme dekbed blijven liggen. Rocky ligt ook nog heerlijk te slapen; ik kijk ook altijd het eerst op mijn wekker hoe laat of het is. Is het nog vroeg, zo rond 8 uur, – is voor mij nu tegenwoordig vroeg, – dan vind ik het helemaal fijn om even lekker na te sudderen.

     

    Vroeger toen Simon, mijn man, nog naar zijn werk ging en Chris naar school, dan  had ik ook mijn lievelingsuurtje. Even lekker op mijn gemak thee drinken, leesboekje pakken en dan  lezen. Want toen stond ik als eerste om half zeven op, om brood en koffie te maken voor Simon en als die naar zijn werk was, gingen Chris en ik samen brood eten. Was Chris dan naar school ,  half negen ongeveer, dan had ik het rijk voor mij alleen… lekker even lezen tot 10 uur, want dan kon ik wel koffievisite verwachten of moest ik  van mijzelf toch wel wat huishoudelijke dingen doen. Maar dat uurtje, van half negen tot half tien,  dat was heilig !

     

    Nu is dat heilige uurtje dan om 8 uur ‘s morgens, want dan heb ik geplast, ben weer gauw mijn warme bedje ingedoken en kan ik over alles wat er gebeurd is die dag ervoor,  liggen mijmeren  ( mooier woord ’mijmeren’ als ‘nadenken’,  heeft iets romantisch ).

    Als dan net als vandaag,  de regen en wind tegen de ramen aan klettert,  dan voel ik mij toch heel lekker in mijn warme bed. Ja dan kan ik echt alles weer even terug halen wat fijn was, of  wat niet goed ging. Veranderen kan je die dag dan toch niet meer, maar er over peinzen (even opgezocht in het woordenboek : “mijmeren” is peinzen,  iets overdenken) kan wel, soms valt het mee,  soms valt het tegen.

     

    Als er wat is gebeurd , wat ik anders had willen zien, waar ik toch niet ingegrepen heb, dan voel ik mij toch echt een “tut hola”; maar zijn er dingen die wel fijn zijn geweest, dan voelt dat aangenaam, met als gevolg dat de dag “mooi” begint, of niet…

     

    Dus, of die mijmeringen nu wel het juiste begin van de dag zijn, hangt dan af van hoe het de dag ervoor is geweest en eigenlijk moet je die dag niet meer terugdenken, die is gewéést. Vandààg moet je de dag door en morgen zie je wel weer, als ik het opschrijf lijkt het zo simpel, maar zo is het vaak in mijn hoofd  niet.

     

    Eliza

    06-10-2008 om 01:37 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    04-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Stapje terug

     Stapje terug

     

    Mijn zoon gaat scheiden, dat had ik u al verteld, ook dat ik eigenlijk 7 jaar maar heel weinig oma kon zijn,  door de ziekte van mijn man, en door dat ik niet optimaal kon opschieten met mijn schoondochter. Maar  nu is het veranderd, ik word meer ingeschakeld om mijn kleinkinderen op te vangen, eerst met een zekere reserves, om dat ik dacht, "hé hoe hebben jullie het zonder mij gedaan die 7 jaar", maar toch wel heel enthousiast, want als ze meer komen ga je ook beter leren kennen.

     

    Ik stort mij dus met heel mijn wezen op het omaschap, maar ja veel te veel, ik mag wel oma oppas zijn, maar bemoeien met dingen is er nog steeds niet bij. Nu ging het gewoon om en vestje,  wat ik de kleine meid wou aantrekken om dat ze het koud had. Chris mijn zoon had ze zondag middag gebracht om 2 uur, toen was het mooi weer, “heb je geen jasje bij je,”

    “Wel nee mam het is mooi weer, ze kunnen wel ergens tegen,”we zouden naar het bos, maar toen we er uit kwamen was het 2 uur later, het zonnetje was weg, en toen weer bijna thuis waren liep Indra te rillen als een rietje.

    Dus wij snel wandelen het laatste stukje om Indra warm te laten worden.

     

    Een maal in huis was het goed,  daar was het toch behaaglijker als buiten, maar toen mamma hun op kwam halen was Indra behoorlijk dwars, dat zijn ze meestal als ze naar huis moeten, maar nu begon ze ook te brullen;” ik ga niet naar buiten het is koud buiten.”

    Ik heb in de kast een klein wit vestje voor noodgevallen,  dat had ik meteen toen we naar het bos ging en aan moeten doen, maar zoals ik al schreef toen scheen de zon. Dus toen ze niet naar buiten wou omdat het koud was, pakt ik het vestje en wou het aan trekken, maar het mocht echt niet? Monique wou het absoluut niet hebben, achter af misschien ook wel om die kleine niet haar zin te geven, maar het was echt kouder, dus ik zag niet in waarom het niet aan mocht.

    “Nee hoor hier stapt ze zo in,  en thuis is ze ook zo weer in huis’. Nou Monique met een

    gillende Indra naar huis

    .

    Ik was helemaal kwaad, toen de volgende dag mijn zoon kwam,  en ik dacht van hem wel een beetje gelijk te krijgen, viel het me ook vies tegen dat hij zei, “mam ik weet dat je het goed bedoeld, maar Moniqeu maakt uit wat ze aan heb of niet,” ik natuurlijk nog tegen pruttelen van “dat kind had het koud” ,en” wat is dan het probleem dat het geen vestje aan mocht”? “Ze is niet van suiker, ze kunnen wel tegen een stootje,” dus nu denk ik,  een heleboel dingen kan ik wel met ze doen, maar in dit geval had ik een stapje terug moeten doen, hoewel ik nog steeds niet helemaal snap waarom? Misschien wou ze meteen even ingrijpen in het te veel bemoeien van mij, maar dan weet ik niet wat ik wel moet doen, nu werd ze natuurlijk in haar eer aangetast, en in haar leiding van het moederschap?

     

    Maar het ging toch hoofdzakelijk om Indra warm in de auto,  en thuis warm weer uit te laten stappen.

    U ziet ik wil toch het laatste woord hebben, maar dat ik moet “leren oma” te zijn; staat vast.

     

    Eliza

    04-10-2008 om 21:42 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    02-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Herfst

    Herfst

     

    De herfst is in alle facetten in ons land, mooie zonnige nazomerdagen en dan ineens,  typisch nat regenweer.

    Zondag was zo’n mooie herfstdag; ik was blij verrast en ben met de kleinkinderen naar het bos gegaan .Het was er jammer genoeg wel druk, er waren veel meer mensen op dat idee gekomen .

     

    Sven en Indra hadden voor school ook al wat beukennootjes, dennenappels en mooie gekleurde bladeren gezocht. Voor kastanjes was het te laat. De “bolsters”,de buitenschillen, lagen er nog wel en die zijn ook decoratief; de binnen kant zacht en soms in 2 vakken verdeeld ( er zijn ook kastanje tweelingen ); de buitenkant stevig met stekels, die de klap op de grond opvangen, zodat er toch prachtige glimmende bruine kastanjes uitkomen. 

     

     Dus we hadden een tas mee, waar alles in verzameld werd wat we mooi vonden. Het bos was groot genoeg om de drukte wat te ontlopen;  al die mooie dingen die je zo maar mag oprapen, die vallen uit de bomen en wij mogen er van genieten. Als ik weer eens een roeping krijg, kan ik  ( al zeg ik het zelf ), er leuke stukjes van maken. Ik leg eerst een oud plastiek kleed op de tafel in de kamer,  dan gooi ik echt letterlijk de inhoud van de bewaardozen (nu dozen voor alle bosschatten ) eruit.

     

    Die dozen heb ik weer gekregen uit de” Aldi” winkel; daar blijven alle artikelen die je wilt kopen in de dozen waar ze in verpakt zitten  en moet de klant zijn suiker of koffie of iets anders zelf uit de dozen halen. De grote stukken kaas zaten in hele stevige dozen waar ook het deksel nog bij was, dus toen een doos bijna leeg was heb ik gevraagd, of ik het stukje kaas in de volgende doos mocht doen en dan de lege doos meenemen… en deze worden ECHT gebruikt !

    .

    Als de spullen op tafel liggen die ik wil gebruiken, ga ik alle andere dingen klaarleggen, zoals het lijmpistool, dat plastiekpijpjes smelt en dat ik dan als een pistool  bedien en dat de  lijm naar buiten duwt. Ook zeker iets erbij leggen om hetgeen dat je wilt plakken, aan te drukken, Je hebt echt de neiging om dat met je vingers te doen en dan… auw !  je eerste brandblaartje. Een schaar, wel een oude,  want ik wil er stokjes mee knippen,. Ook gebruik ik vaak”Oase”, soort groene vaste spons waar je de takken in kan steken; kippengaas met kleine oogjes kan ook .

    Ik moet er wel tijd en ècht zin in hebben , anders kan ik het wel vergeten, dan lukt het absoluut niet. Hoop ook altijd maar dat ik dan geen bezoek krijg, wat ik anders heerlijk vind, maar op dat moment dan niet.

     

    Dan ga ik echt met veel genoegen mijn schatten uit het bos bekijken… Als je al die kleuren ziet, bruin, rood, geel; verschillende kleuren groen, echt een lust voor het oog. Ja dan begint het feest ! Soms toch wel moeilijk om eerst een begin te maken, maar op een gegeven moment weet je hoe je het hebben wilt. Je begint met een ondergrond waar je het stukje op wil zetten, in een mooie bloempot of schaal , net wat je voorhanden hebt; daar doe je dan die “Oase”of kippengaas in voor opvulling, om de takken er in te steken. Ook een mooi stukje boomschors of een decoratieve tak kunnen heel goed, daar gebruik je dan het lijmpistool voor.

     

    Dan kan je gaan beginnen om dingen eerst los bij en op elkaar te leggen , even voor het plaatje zoals je het hebben wil en dan maar creatief wezen hé.   Heus mijn stukjes waren in het begin ook niet meteen helemaal geslaagd, maar het is een kwestie van doen. Vind je het niet mooi ? Dingen er weer uithalen en dan andere dingen er weer bij doen ! Alleen, heb je dingen geplakt met het lijmpistool, dan wordt het een ander verhaal… dat gaat niet zo makkelijk los. Het lijmpistool is een fijn gereedschap, je plakt zo van alles vast; alleen wel een beetje irritant, er blijven altijd dunne draden aan het geplakte hangen, maar die kun je voorzichtig weghalen.

    Zo, even een “stokpaardje” behandeld. Heeft u ook zin om iets te maken, wat niet duur kost en veel voldoening geeft  als het lukt ? Ik wens u veel knutselplezier !

     

    Eliza

    02-10-2008 om 23:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een gedicht

    Een gedicht

     

    Iets in woorden uitdrukken

    Wat spontaan moet lukken

    Anders kan ik er uren over doen

    Dan lukt het niet, al krijg ik en miljoen

     

    Het zit in mijn hoofd

    En moet er uit voor dat het dooft

    Het glijd mijn vingers uit op de toetsen

    Ik heb zelf geen tijd  om te hoesten

     

    Ben dan opgelucht als ik zelf redelijk vind

    Zou bijna zeggen, zo blij als een kind

    Het is leuk als het lukt

    Als je de letters op het gele vlak drukt

     

    Onderwerpen genoeg, waar ik over wil dichten

    Een gedicht heeft vele gezichten

    Dit is een “gedicht’ over een gedicht

    Even in en ander licht

     

    Eliza

    02-10-2008 om 01:13 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    01-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Verpakkings materiaal 2

    Verpakking materiaal 2

     

    Eerder had ik een verhaal over lege verpakking, nu over verpakking die nog open moet.

    Ik word er soms helemaal kriebelig van, laatst was ik op de koffie, kreeg ik koffie melk in zo’n kuipje, met zo’n ijselijk klein lipje waar je dan aan moet trekken, dat gaat niet zo maar  als je dan een beetje geweld gebruikt, gaat het open en de inhoud over je vingers of over de tafel maar niet in je kopje.

     

    Dan als ik thuis vleeswaren wil uitpakken die in de fabriek zijn verpakt, dan moet je eerst  al een tijd emmeren om het bovenste puntje onder in het pakje vast te pakken, en dan ook  trekken er aan ,meestal glad, dus vaak toch de keukenschaar er bij.

    Ik heb houdbare pakken melk omdat ik er wat langer mee doe, soms moet er een puntje afgeknipt worden, soms zit er een dop op,  haal je die er af, zit er een plastiek lusje aan die je ook weer open moet trekken, twee keer gaat het goed en de derde keer breekt het lusje en is je pak melk nog niet open, dan het aardappel mesje er bij, en het plastiek rondje wat aan het lusje zat, er uit peuteren.

     

    Heeft u wel eens een blikje” Smak”of “Cornedbeef” open gemaakt? Daar zit aan de zijkant een metalen band, en dan heb je zo’n apart sleuteltje, die je in een haakje aan die metalen band moet doen, doe je het goed,  dan hou je een deksel in je hand, doe je niet goed? Dan moet de blikopener er aan te pas komen

     

    Ik koop nu biscuit, om dat ik ze wil dopen in een beker warme melk, maar dat zijn  4rollen bij elkaar verpakt, maar waarschijnlijk hebben mensen in de winkel de rollen uit elkaar gehaald, nu zit de plastiek verpakking om de 4 rollen bij elkaar te houden aan de rollen vast geplakt, dus wil je thuis 1 rol pakken moet je reuze oppassen dat je de rol biscuit niet kapot trekt, daar in zo’n rood draadje voor,  die in het begin van de rol koek zit , als het goed is zit er een klein beetje rood lint buiten de verpakking en trek je de rol zo open ,maar soms kan je het begin niet vinden en dan komt ook de keukenschaar er weer aan te pas.

     

    De blikjes kun je tegenwoordig ook met een metalen oog open trekken dan trek je gelijk de boven kant mee, je moet echt kracht hebben vind ik, en dan blikjes drinken, daar moet je ook aan een lipje trekken dan gaat de andere kant in het blikje,als je het goed doet.

     

    Eliza

    01-10-2008 om 00:24 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)


    >

    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!