Kamerplantenxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Kamerplanten… , vroeger toen ik pas getouwd was, moesten er ik weet niet hoeveel planten in huis komen; zeker op de vensterbank. Mijn moeder had “groene vingers”, dus thuis stond ook alles vol; mooie groene planten en planten met bloemen. Van allerlei soorten: begonia’s, Chinese roos,  “wasbloem” ( een plant met roze bloemen waar allemaal druppels aanhingen). Verder mooie bladplanten, ficus, vingerplant, sanseveria en de clivia. Die laatste is een oeroude plant, die brede groene bladeren heeft en dan als je het goed doet, komt er een lange steel met allemaal rode bloemen aan. Ook op de schoorsteen stond altijd een amarilles,  eerst een bol en dan kon je de plant gewoon zien groeien; er kwamen  grote bloemen aan, een soort kelken. Mijn zus heeft die traditie van de amarilles voortgezet, ik niet. Dus ik wist niet beter; ik wil niet zeggen dat ik net zulke groene vingers heb als mijn moeder had, maar de planten deden het echt goed.  Simon was niet zo gek op al die planten, dus ging er een dood en kwam er geen ander.

In de loop der jaren werden het er steeds minder, maar nu komen er stiekem weer steeds meer planten bij. Komt ook door mijn verjaardag; toen ben ik erg verwend met vaste planten. Dat heb ik gemerkt vandaag. Er stond een Chinese roos heel droog te wezen op de vensterbank. Buiten waaide het niet zo hard meer, ineens dacht ik weer aan vroeger… Mijn moeder zei altijd: “Kom, we gaan de planten douchen” en dan werden al de planten naar buiten gesjouwd als er een zacht regentje was. Nu was er vanmiddag hier ook zo’n zacht regentje, dus ik alle planten naar buiten gesjouwd en toen kwam ik er achter met binnenhalen, dat ik toch  15 planten naar buiten heb gebracht !

Ze hebben lekker een paar uur regen gedronken en ze waren heerlijk fris. Ik hoorde ze bijna fluisteren: “Heerlijk ! Volgende week weer ?”

Eliza