Over mijzelf
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Inhoud blog
  • Kaasmarkt Alkmaar
  • Nog wat foto's van Alkmaar
  • Verdriet
  • Foto's van alles wat ik mooi vind
  • Dag verhaal
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Archief per maand
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Gastenboek
  • Groetjes
  • bedankt Eliza voor je bezoekje an mijn blog
  • een bezoekje aan je mooie (foto) blog
  • Een goed weekend blogmaatje
  • PowerPoint Puzzel heel mooi.

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    Mijn favorieten
  • Nimeus' Caleidoscoop
  • Foto
    Willekeurig SeniorenNet Blogs
    rambole
    blog.seniorennet.be/rambole
    Blog als favoriet !
    eliza
    GEDICHTEN EN VERHALEN
    31-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Geloof

     

    Geloof

     

    Geloof, ik ben katholiek opgevoed,

    Maar toen ik ouder werd deed het mij niet zo veel meer, het was er in ingestampt op school,  thuis, het was dus niet eigen keus.

    Nu, ben ik nog al eens in de war door allemaal akelige dingen die  in de wereld gebeuren. Het geweld, de natuurrampen, dan denk ik wat een rot wereld, wat moet je er mee.

    Vanmorgen, ik wou de tv op studiosport zetten voor de finale tennis, ZAP over de zenders en ik kom langs allemaal dominees die hun zondagdienst houden.

    Er was een vrouwelijke dominee, die vertelde zo mooi over Jezus ze vertelde zo boeiend,  mijn vinger wou niet verder zappen, hij bleef hangen en ik zat ademloos te luisteren.

    Eindelijk zapte ik weer verder en daar kwam ik een koor tegen die zo geweldig hun geloof aan het belijden waren zo vol liefde over hun geloof zongen, dat ik weer niet verder kon zappen, ik werd zo ontroerd dat de tranen over  mijn wangen liepen, zo veel jonge mensen die zo vol overtuiging hun geloof belijden, die de mensen in de kerk ook overeind lieten komen, die met de armen gingen zwaaien, die allemaal in trans waren, zo leek het door het enthousiasme waar mee de jongenlui de Heer loofde. Dus waar kwamen die tranen van mij vandaan? Gewoon omdat ik toen zag, dat niet de hele wereld rot en gemeen is, maar dat er ook zo velen mensen zijn die met elkaar in zo’n kerkdienst gelukkig zijn.  Nu achter mijn pc,  hoop ik alleen maar dat al die mensen die zo hun geloof belijden ook, als ze de kerk uit zijn, het in praktijk brengen, het geloof vast houden in hun dagelijks leven, het ook uitdragen naar de mensen in hun doen en laten, want dat geeft mij dan weer hoop, dat de wereld ‘MET ELKAAR’ kan leren, een 'LEEFBARE' wereld  te maken.

     

     

    Eliza

    31-01-2010 om 11:42 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (3)
    29-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Voorbij

     

     

    Voorbij…

     

    Je bent op reis ’k weet niet waarheen,

    het huis is zonder jou, alleen,

    een man als jij, zo was er geen…

     

    Je hebt ’t vertrek traag voorbereid,

    het afscheid groeide in de tijd,

    kwam voort uit onbegrepenheid…

     

    Je bent op reis, ik wou niet mee,

    Ik liet je gaan in stille bee,

    Al mijn gevoelens zeiden “NEE”..

     

    Ik mis je liefde en je zoen,

    we kunnen 't niet meer over doen,

    ’t blijft een herinnering aan “toen”..

     

    Ik wil geen verjaardag vieren, niet Dit jaar,

    gevoelens liggen door elkaar,

    toch waren we een aardig paar…

     

    Maar langzaam, schuldeloos  van schuld,

    verloren we, begrip, geduld,

    tot dat ons helder werd onthuld…

     

    Het is voorbij, de goede tijd,

    de liefde, warmte en innigheid,

    wat  overblijft  zijn”pijn” en

    “spijt”..

     

    Misschien vind je me vreselijk dom,

    Maar als ‘k je zie dan kijk ik om,

    Ik spreid mijn armen en zeg”KOM”..

     

     

    Geschreven door Margreet van Hoorn

     

      

     



    29-01-2010 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    28-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het liefste hondje van de wereld heet

    Het liefste hondje van de wereld heet

    “ Rocky”

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    Eliza

    28-01-2010 om 19:48 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Donderdag

     

    Donderdag

     

    Sleutels je hebt ze nodig, maar waarom ben ik ze dan steeds kwijt?

    Hopeloos, nu was ik de sleutels van de box kwijt, de voordeur sleutel van de gezamenlijke boxen, en de sleutel van  mijn eigen box.

    Ik schrijf ‘was’ want ik heb ze weer gevonden maar op zo’n gekke plaats, ik zou daar nooit gezocht hebben. Het was zo, een week geleden had ik mijn fiets nog in de box gedaan, dus de sleutel kon nooit ver weg zijn, maar ik heb alles al afgezocht, de jaszakken, alle mogelijke tassen waar ze misschien konden zitten, nee dus. Ik wou wel morgen op de fiets naar mijn vrijwilligers werk, ik heb toen maar de woningstichting gebeld, het onderhoud, in de hoop dat hun misschien nog reserve sleutels hadden, nee ook niet. Dan desnoods maar een nieuw slot. “Mevrouw weet u dat het € 35- tot € 95- kan gaan kosten”?

    Daar schrok ik  best wel van, ik was net zo blij dat ik mijn nieuwe bril vergoed had gekregen, kan ik het grootste deel weer afgeven voor een nieuw slot. Ik wist toch geen andere oplossing, ik ben behoorlijk gestrest om dat ook de radiator van de kamer niet warm meer wou worden, ik heb de onderhoudsmonteur van de verwarming gebeld,  die zou komen. Ik had eerst een balie medewerkster gehad en die zei:

    ”Heeft u genoeg water in de radiatoren?”

    ”Sorry geen idee”

    “Zit er misschien lucht in de leidingen”

    “Dat weet ik echt niet”

    “Misschien weet u iemand die dat voor u na kan kijken”

    “Pfffff zo gauw weet ik dat niet, ik zal mijn best doen”

    Even goed na denken( dat moet ik zeker vaker doen) ja een buurman die zou ik kunnen vragen. Dat is gelukt de buurman  vroeg:   

    “Heb je een waterpomptang””

    “Hoe ziet zo’n ding er uit?”

    “Zo en zo “

    “Oh ja deze”?

    “Wil je ook even het slangetje pakken waarmee je water in de radiatoren doet”

    Groot vraagteken op mijn hoofd, voel me  zo dom .

    “Dat is en klein stukje slang met een koppeling”

    Ja nu weet ik het, in de meter kast.

    Ik wil de slang uit de meterkast halen die zit een beetje klem, andere dingen gaan wat verschuiven zo ook een doosje, doosje rolt uit de kast en tot mijn opperste verbazing rollen de sleutels van de box er achteraan.

    Nou breekt mijn klomp, hoe is dat nu mogelijk? Ik zag ook een soort portemonnee, een zakje aan een lang koord met ritsjes, waar je geld in kan doen. Toen wist ik weer,  ik had dat uit de box  gehaald, ik zag het daar, en dacht laat ik dat maar mee naar binnen nemen als ik ooit nog een weg ga dan is zo’n zakje aan een lang koord, niet zo’n gek idee onder mijn jas.

    Het volgende is nu gebeurd, ik heb  de sleutels in mijn hand gehad, het zakje in de meterkast binnen gelegen en de sleutels gelijk er bij. Als ik niet de verwarming stuk had, en die slang niet nodig had gehad, had er maandag een nieuwslot op de deur gekomen en was ik behoorlijk wat geld kwijt geweest. Ik geloof niet in het paranormale maar dit vond ik toch wel bizar,

    Ik had nooit van ze leven op die plek gezocht. De buurman die me geholpen heeft gelooft wel in het paranormale, en die zei:   ”je man Simon heeft je geholpen” Ik zou het bijna gaan geloven en zeggen “lieve Simon bedankt.”

     

     

    Eliza

     

     

     

     

     

    28-01-2010 om 19:12 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tennis

     

    Tennis

     

    Tennis is een mooie sport,

    al vind ik zelf de rokjes soms wat kort.

    De heren die kijken op de eerste rij,

     zijn vast blij.

    Met die wiebelkontjes voor hun neus

    het is waar, heus.

    De dames staan in spanning gebogen,

     een lust voor de mannen ogen.

    Zo’n wiebelkontje in een rokje zo strak,

    hou dan de mannen maar mak.

    Natuurlijk komen ze voor het spel,

    ja, ja dat geloof ik wel.

    Voor de dames zijn het de heren,

    die hun kontjes, naar ze keren.

    Maar de broekjes zijn fatsoenlijk lang,

    daar jagen ze de vrouwelijke fans

     niet mee op stang.

     

    Dit is een grapje, dat weet u wel,

    voor de spelers zwaar, echt wel

    Voor de tv,
    beleef ik het intens mee.

    Is de bal in, is de bal uit,

    is hij uit word er geschreeuw, luid.

    Als er alle dagen tennis op tv zou zijn,

    was dat voor mijn huishouding niet fijn.

    Er zit natuurlijk een knop op mijn tv,

    Een druk erop, en weg er mee.

    Verleidelijk is het wel,

    Tennis is gewoon een machtig spel

     

     

    Eliza

     

     

    28-01-2010 om 18:08 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    27-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dinsdag

    Even lekker tussen de middag pannenkoeken eten bij oma. 



     Dinsdag

    Wat foto’s die vandaag genomen zijn, ik mocht ze weer even lenen mijn kleinkinderen Sven en Indra.

    Ik denk dat ik ze straks maar mijn grootkinderen noem, want het scheelt nog een half hoofd en dan is Sven net zo groot als ik

    Ook nog even een foto uit het raam genomen naar buiten, het ziet er prachtig uit maar op het pad achter de tuin is niet te lopen zo glad.

     

    Eerst even neer zetten, en dan zien of ik die ringen eroverheen gooi
     

    er worden weer voetbal plaatjes gespaard
     


    Dat wil ik ook proberen
     

    weer een mooi bouw werk van de lege smeerkaas doosjes 

     deze weer anders, ik heb ze al 6 jaar en er is veel mee gespeeld
     

    "Kijk eens oma,wij willen zo op de foto"
    geweldig toch .


     even dansen met gaafe bewegingen. 

    Eliza

    27-01-2010 om 00:40 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.foto's dinsdag

    Nog wat foto’s van dinsdag

     

    Ja nou ,ik was er mee, samen spelen moet kunnen.
     

    Rocky lekker in het zonnetje,  vachtje groeit al weer aardig.

    "Hé oma ik ben fotomodel" 

    even gek doen  

     


    Kijk oma



    Ik ga zeker op ballet

    Eliza

    27-01-2010 om 00:36 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Amsterdam

                              

                              

                                     Amsterdam

     

    Het grote nadeel van in Amsterdam wonen is, dat

    men nooit in Amsterdam komt. Wij vrouwen

    althans nooit!

    Als we in de Rivierenbuurt  wonen, zien we iedere

    dag De Gruyter, Albert Heyn, de Vana (supermar-

    kten)en lijn 25.

    Als we in de buurt van ‘t Hoofddorpplein wonen,

    zien we Albertheyn, de Gruyter, de Vana en lijn 9 in
    de verte.
    Niet dat dat allemaal niet boeiend

    zou zijn, maar niet zo typisch Amsterdam.

    Wanneer we tegen onze schoonzuster in Gouda zeg-

    gen: Heerlijk, ik woon in Amsterdam! De Gruyter,

    Albert Heyn, Simon de Wit! Dan zegt ze: Maar

    dat hebben we thuis ook.

    En nu is het pijnlijke, dat wij ook nooit naar Am-

    sterdam kunnen gáán! Gisteren kreeg ik een boekje

    in handen voor toeristen: ‘Welcome to Amster-

    dam’. Wat een stad stond daarin beschreven! Al die

    foto’s van grachten, al die handige kaartjes, en alles

    van Hendri de Keyser op een kluitje.Wat een moge-

    lijk heden, al die prachtige oeroude gebouwen, al die

    musea. Ik kreeg toch zo’n verlangen om eens naar

    Amsterdam te gaan. Maar hoe doe je dat, als je er
    woont . 
    .
                            

                           

    Als ik nou Mrs. Johnson was, uit Birmingham, dan

    wist ik het wel. Ik zou tegen mijn man zeggen, in

    het Engels dan: Kom, we gaan naar Amsterdam,

    het eten is er goed en de naaitwotsj is er mooi! Dan

    zou ik de kans krijgen een weeklang door al die

    wonderlijke grachtensteegjes te kruisen, geveltjes te

    kijken, me helemaal te laten zinken in de historie

    van Amsterdam, met het gidsje in de hand. Gabriël

    Metsu te zien, te mijmeren in de schemer op de

    Groenburgwal… wat zou het heerlijk zijn. Maar als

    je niet Mrs Johnson bent, en je woont in Amsterdam

    dan kom je er nooit.

    Of denkt u, dat het mogelijk is, dat je als huisvrouw

    in de Watergraafsmeer ’smorgens na het ontbijt

    zegt: Kom, kinderen. Het is woensdag vandaag, dus

    moeder gaat saait-siejen! Vort jullie naar school,

    moeder gaat geveltjes in de Koestraat bekijken.
    Daar komt immers nooit iets van!

                      

                      



    Wat treurig om
    te bedenken, dat je al vijfentachtig
    jaar lang in
    Amsterdam kunt wonen, zonder
    ooit de Montel-
    Baanstoren gezien te hebben. Je
    krijgt er zo’
    schuldgevoel van ook. Ik ken een oude
    juffrouw,
    die haar hele leven aan ’t piekeren was:
    Nou bén ik
    Amsterdamse, en ik heb nog nooit het
    Mauritshuis
    gezien. Op haar zeventigste verjaardag
    hoorde ze,
    dat het Mauritshuis in Den Haag was.
    Toen zei ze
    opgelucht: Hé hé dan hoef ik er dus ook
    niet heen.
    Maar goed, hoe moeten we het aanleggen
    om een
    keer naar Amsterdam te gaan? Er zit geloof
    ik
    niets anders op: we zullen naar Engeland moeten

    en vandaar uit een trip naar Holland maken.

    Amerika is zo ver, daar wil ik u niet helemaal heen-

    sturen, maar u zult wel met koffers en een rugzak en

    een grote bril naar Engeland moeten reizen. In Har-

    wich mag u de hele dag in een wachtkamer blijven zit-

    ten en dan, dan begint de reis naar Amsterdam.

                        

                        

    Gidsen en kaarten en een stadsplan en een lijst van

    Hotels hebt u in de hand. U komt aan in Hoek van

    Holland. In de trein zit u te popelen: we gaan naar

    Amsterdam! Aan het Centraal Station ziet u al dat

    wemelende water, de Sint Nicolaaskerk, de bootjes ,

    en u roept verrukt: O, wat bjoetifoel!

    U hebt maar een week de tijd, die week moet u goed

    benutten. Begijnhof niet vergeten, Trippenhuis,

    Schreierstoren, Zeedijk, Oude kerk, Kolkje…Denk

    er om, zaterdag zit u weer op de boot naar Engeland,

    dan is het afgelopen, het bezoek aan Amsterdam

    u komt er nooit weer! Wat, hebt u het Rembrandt-

    huis vergeten? Dat is wel bijzonder jammer, die kans

    is dus verkeken voor altijd. Want eenmaal in Enge-

    land aangekomen, neemt u direct de boot terug,

    u gaat weer naar het Hoofddorpplein, denk u er aan?

    Daar zit u dan weer voor de rest van u leven bij Albert-

     Heyn, de Gruyter en de Vana. Uw buurvrouw vraagt:

    Waar zijn jullie heen geweest? Dan kunt u zeggen: naar

    Amsterdam. Een hele week. Wat een zeldzaam mooie

    stad.  Moet u ook eens heen gaan!



    Zo goed !!!!


    Aleen de foto's zijn niet erg mooi,
    maar ik wou er graag oude foto's bij,
    die heb ik overgenomen uit een boek over Amsterdam

     

    Geschreven door  Annie M.G.Schmidt.

     

     

     

     

     

     

     

    27-01-2010 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    26-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tekst boven rouwadvertenties

     

    Het is ons maar geleend,

    de vele mooie dingen.

    Ons onbetwistbaar eigendom,

    zijn de herinneringen.

     

    ***************************     

     

    Belangrijk is niet de weg die je gaat,

    maar ook het spoor dat je achterlaat

     

    ********************************    

     

    De wind stak op des morgens vroeg.

    Een vogel groette blij.

    De aankomst van een nieuwe dag.

    Juist toen was het voorbij.

    Het aardse leven van een mens.

    Wees niet bedroefd mijn  kind.

    Want hoor, de geest van wat eens was,

    zal voortgaan op de wind.

     

    **************************************

     

    26-01-2010 om 23:25 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    24-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zondag

     

    Zondag.

     

    Vanmorgen toen ik waker werd en naar buiten keek, zag ik een plaatje wat ik 6 weken geleden ook zag.

    Alles ligt weer onder een behoorlijk pak sneeuw.

    Ik ben wat laat wakker 10 uur en denk, wat zal ik doen? Eerst de tv even aangezet, op sport. En ja hoor tennis. Ik vind tennis heel fijn om naar te kijken, dus gauw er uit, eerst langs de keuken theewater opzetten, dan naar het toilet, dan theezetten twee rijstwafels met boter maken, Rocky even in de tuin uitlaten, dat ging niet zo makkelijk  het tuinpad lag ook onder een pak sneeuw, ik in mijn badjas op pantoffels ( gelukkig met en dikke zool) de bezem gepakt en het tuinpad zo goed mogelijk schoon geveegd, wat voor de boven buren vast een vreemd gezicht zal zijn geweest, ik met blote benen in een badjas sneeuwruimen.

    Ik vergeet vaak dat ik bovenburen heb, maar ik ben bedekt dus niet in mijn nakie. Rocky geplast, gauw weer met een noodvaart mijn nog warme bedje in, lekker wat kussens in mijn rug, tennis kijken. Het is loei spannend, het kopje thee en de rijstwafels smaken prima.

    Het is fijn om zo de dag te beginnen, heerlijk om zelf te mogen beslissen dat ik lekker in bed tv kijk. De wedstrijd is afgelopen er komt er nog een achteraan, maar nu de tv uit.

     

     

     

    Gewassen en aangekleed kon ik nu echt even buiten met Rocky.

    Hij vind het weer schitterend in de sneeuw, deze sneeuw is nog zo puur en zacht dat vind ik ook prima, maar straks al dat gedoe weer met platgereden gladde sneeuw, daar is echt niets aan hoor. Maar dat het er mooi uit ziet, is zeker waar.  De buren zijn de stoep aan het sneeuwvrij maken , dus ik ook dan maar, de sneeuw is nu nog te hanteren.

     

     

    Rocky is  ook op de stoep tot hij in de verte  een hond zag,  ik kon gillen wat ik wou, dwars over het grasveld door de dikke sneeuw ging Rocky naar de andere hond over de grote straat weg, hij en ik hebben nog steeds mazzel gehad dat er geen auto’s op dit moment  rijden, of zo als laatst dat ze op tijd konden stoppen. Ik vind het zo jammer om hem aan de riem te leggen, maar dat gaat toch maar gebeuren de volgende keer, liever een Rocky aan de riem als een platte Rocky.

     

     

     

     Ik vind wel dat ik na het schoonmaken van de stoep (ook het stukje waar de postbode met de post elke dag moet lopen dat vind ik wel zo netjes, ben toch blij dat ik altijd post krijg ) een lekkere warm kom soep wel verdiend heb.  Ik gebruik dan zakjes voor 1 kop soep, ik heb een vrij grote kom, doe  daar 2 zakjes in, deze keer kerriesoep, dat is lekker pittig ik word er warm van, een tosti erbij die wel even wat te hard gaat op het vuur, geen probleem het donkerste er afhalen, met wat tomatensaus… mayonaise en augurkjes, een lekkere maaltijd. ( Ik ben makkelijk wat eten betreft)  zo kabbelt mijn zondag  gewoon verder,  nog wat foto’s gemaakt van de vogels in mijn tuin,  op het schoongemaakte pad wat strooivoer gegooid,  daar komen ze wel op af, ik maak door het raam de foto’s, ik ben blij met mijn fotoprogramma op de pc, daar kan ik alles wat  mee corrigeren.  Het word dan wat scherper. Het is nu half 4 ik ga de foto’s wat kleiner maken en dan bij mijn verhaal doen, nog een fijne zondag allemaal.

     

     

     

     

     

    Eliza

    24-01-2010 om 23:40 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    22-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vandaag

     

     

    Vandaag

     

    Vandaag is weer een dag die ik niet zo bedacht had, wel dat ik om 11 uur even een half uur vrijwilligers werk ga doen in de keuken van een verzorging tehuis.

    De maaltijden inpakken die dan buiten het tehuis naar de omwonende ouderen worden gebracht.

     

    Rocky plast alle molshopen plat 

     Dit zijn weer de knotwilgen iedere keer iets anders.


    Ik heb Rocky even naar Joop gebracht, hij heeft toch wat vlooitjes opgelopen, en zit zich helemaal kapot te bijten. Ik durf hem niet een halfuur alleen te laten ben bang dat hij  echt plekken krijgt. Straks ga ik hem in bad doen even alle vlooitjes de schrik van hun leven geven, ik hoop dat ze niet kunnen zwemmen, daarna ga ik hem lekker afdrogen en gauw een anti vlo middel toedienen, dat spuit je in zijn nekvel dus eerst wassen anders was je het anti vlo middel er weer af. Ik vond nog een half liter witte wijn in een kartonnen pak ik proeven, het is heerlijk koel,  ik heb er een groot glas bij gepakt en ben de koele witte wijn aan het drinken,  gek dat je daar wel warme wangen van krijgt?  Toen ik uit de keuken van het tehuis kwam heb ik  Rocky opgehaald bij Joop, om samen wat boodschappen te doen.

    Rocky mag eigenlijk het winkelcentrum niet in, maar heel in het begin van het winkelcentrum zit een bloemenman, die heeft buiten de winkel rekken met planten staan, daar mag ik Rocky dan even aan vastbinden zodat ik gauw wat boodschapjes kan halen. Op de terug weg kom ik een oudere mevrouw tegen die bij me in de buurt woont,”wat is het koud hé” zei ze,”ik moet nog een eindje verder ik vind het jammer dat ik mijn handschoenen vergeten ben.” En zo komen we aan de praat, en voor dat ik het wist had ik haar telefoonnummer en zouden we elkaar bellen om eens een kopje koffie bij elkaar te drinken.

    Gelijk er achter aan werd gevraagd ”ga jij wel eens mee met die goedkope dagtochten,”Ik wou meteen vertellen dat ik daar even genoeg van had, zins de vorige keer, maar die mevrouw ging gelijk verder, ”ik zou zo graag weer eens mee gaan, maar ik loop nu achter een rolator, en die kan niet mee, (ik ga vragen of hij wel mee kan) dus moet ik iemand kunnen vasthouden”. Ja, u snapt het al spontaan zei ik “dan gaan we toch samen” wel hoor ik in mijn achterhoofd ergens iets fluisteren “je zou toch eerst even na denken voor dat je wat belooft”? Maar ja zins ik op mijn achter hoofd ben gevallen is het een zwakke plek en komt niet alles door wat gefluisterd word.

    Nee dat is een grapje, ik heb het weer gedaan, maar ja er komt  een zanger die ik wel goed vind zingen ‘Dries Roelving’ daar offer ik dan wel weer een verkoopdemonstratie aan vast. Alleen goed op mijn spullen passen dan . Eerlijk is eerlijk ik heb de bodywarmer, foto en cd van 'Jack Herb' over de post thuis gekregen,  de kosten daarvan ga ik ze persoonlijk overhandigen. Het zonnetje komt te voorschijn, ik ga even frisse lucht happen met Rocky, de wijn stijgt toch een beetje naar mijn hoofd, even een rondje Marieëndal en mijn dag kan niet meer stuk.

     

     

    Van welke kant komt de bus nou? 

     

    Terug van Marieëndal, het was heerlijk en ik heb nog wat foto’s kunnen maken van het wintergevoel, het ijs is nu net zeepsop op het water, de eenden en andere watervogels hebben weer een grote plas gewoon water. Een eenzame reiger aan een klein slootje, heerlijk dat er camera’s zijn en dat ik zo gelukkig ben om in het bezit te zijn van zo’n mooie camera en er redelijke foto’s mee kan maken

     

     

    heel langzaam dooit het ijs 

     Hé Rocky dit is geen molshoop

     

      

    Eliza   

    22-01-2010 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    21-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wat is er met mij?

     

    Wat is er met mij?

     

    Ik woon in een land zonder oorlog, vrij.

    Met vrouw, kinderen en kleinkinderen.

    Waarom ben ik dan niet blij?

    waarom moet mij zoveel hinderen?

    Waarom ben ik soms angstig,

    kwaad of verwart?

    Ik  werk, ben oer sterk,

    mankeer niets aan mijn hart.

    Waarom doet mijn hoofd niet wat ik wil?,

    om wat rustiger te worden

    krijg ik soms een pil.

    Ik voel me niet echt anders, wil  mijzelf zijn.

    Maar waarom voel ik mij dan soms

    als een kind zo klein.

    Ik moet dit, ik moet dat,

    ja ik weet, ik vergeet wel eens wat.

    Ik wil naar mijn eigen huis,

    bij mijn vader en moeder thuis.

    Er word liefdevol gezegd

    ”die zijn er niet meer”,

    morgen vraag ik het gewoon weer.

    Dat het allemaal moeilijker gaat,

    maakt mij soms verwart en kwaad.

    Mijn vrouw ,kinderen en kleinkinderen,

    doe ik dan verdriet,

    dat weet ik op dat moment niet.

    Ik wil niet lelijk doen, hou zielsveel

     van allemaal,

    mijn gedachten zijn dan aan de haal.

    Help me! maar laat mij in

     mijn eigen waarde,

    dan ben ik ‘WEL’ blij op deze aarde.

     

    Eliza

     

     

    Dit is een gedicht gemaakt

     zo als ik zelf denk, hoe het kan zijn.

     

     

     

     

     

     

    21-01-2010 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    19-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De sneeuw weg en dan?

     

    De sneeuw weg en dan?

     

     

    Ik wou de sneeuw wel weg hebben van wegen het moeilijk lopen, maar nu  het weg ‘IS’,  is de wereld toch wel grauw.

    Alle planten bevroren dus naargeestig treurend in hun pot.

    De hondenpoep nog erger te zien nu, overal waar ik kijk, het papier van vuurwerk overal om de flats op de stoep. Het is er niet mooier op geworden, maar we kunnen wel weer stevig stappen, en als je in de tuin kijkt zie je toch al dapper overal nieuwe plantjes uit de grond schieten, dat geeft weer hoop dat het in het voorjaar allemaal wat fleuriger word. Eergisteren lag er op de tuintafel nog een bol bevroren sneeuw, ik had de hond uitgelaten en bekeek de tuin, ik zag ineens een pootje en een stuk staart uit de bevroren sneeuw steken, ja helaas was er een vogel gesneuveld en meteen ingevroren.

    Ik wou niet het hele lijkje zien dus heb de bevroren sneeuw in zijn geheel opgepakt en achter in de tuin gegooid.

    Toen de bevroren geraniums met aarde en al er over heen , een klein gebedje gedaan en zo is de kraai (dacht ik) begraven.

     

     

     

     

     

    Mijn zoon Chris heeft heerlijk gisteravond bij mij gegeten.

    Ik had me s’morgens behoorlijk uitgesloofd om een zuurkool ovenschotel te maken. Het was prima gelukt, eerst een groot  gedeelte van het zakje natuurzuurkool met een half ons ontbijtspek in zijn eigen vocht gaar laten smoren op zacht vuur, de rest van de zuurkol heel fijn knippen met de keukenschaar. Aardappels in blokjes koken goed afgieten en in een pan doen waar je in kan stampen met de koolstamper, nog ouderwets maar dan word het niet al te fijn. Ovenschaaltjes invetten met wat boter, paneermeel er in, helmaal even door het schaaltje strooien. Het andere half ons ontbijtspek in stukjes snijden en in een koekenpan doen, dat even laten wachten. Een rookworst die in een verpakking zit die dus niet meer echt gekookt hoeft te worden,  in mooie schuine plakjes snijden, de fijn geknipte zuurkool, de worst en de aardappelen plus de zuurkool gesmoord in ontbijtspek bij de hand houden.We gaan nu eerst de zuurkool met ontbijtspek in het eigen vocht in de pan doen, de zuurkool word lekker zacht en smeuïg door het spek, daarna de aardappels erbij , er kan ook een rauw ei doorheen om het nog wat smeuïger te maken . Goed stampen, dan een laagje stamppot in de schaal, daar overheen de plakjes worst niet allemaal. iets overhouden voor de garnering. Daar weer overheen de fijn geknipte rauwe zuurkool, dat geeft een lekkere zure smaak aan het geheel, weer een laagje stamppot, daar overheen de laatste plakjes worst, wat paneer meel met kleine klontjes boter en klaar is de ovenschotel. Als de ovenschotel uit de oven komt,  de uitgebakken stukjes ontbijtspek die in de koekenpan liggen er overheen doen, is lekker en staat leuk. Ik had ook nog een custart puddingkje gemaakt,  maar Chris vond het velletje daarop maar niets, dus daar werd wat mee gerommeld.

     

     

     

    Als je dat s’morgens doet en je wast alles af wat je vuil gemaakt hebt, dan hoef je s’avonds alleen de bordjes en de schaal plus bestek af te wassen. Er moet wel een jus bijgemaakt worden, u heeft nog jus van vlees of u maakt jus van een pakje dat is heel goed te doen.

    Chris heeft gesmuld en vroeg de rest mee voor de volgende dag, heerlijk voelde ik mij. s 'morgens op mijn gemak alles in orde maken, het compliment van Chris s'middags, deed mij stralen.

     

     

     

     

    Eliza

    19-01-2010 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    18-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mijn kleinkinderen

     

    Mijn kleinkinderen

     

     

    Mijn kleinkinderen ,Sven en Indra

    Ik had ze bijna 3 weken niet gezien en schrok er gewoon van hoe groot ze dan ineens lijken .

    Indra die gaat heel snel in de lengte, het mollige vet wat zo schattig was is er af zomaar, Sven  heeft een eigen hyve pagina op de pc, heeft zijn oma uitgenodigd om vrienden te worden op hyve.

    Tikt zijn oma dan meteen maar even voor haar billen met een tik van hyve , het gaat echt veel te hard. Tegen houden kan je het niet al mogen ze van mij nog best wat knuffelig blijven.

    .

     

     

    Ze zijn de hele zondag bij me geweest we hebben weer met de lege bakjes gespeeld ik ook deze keer, samen onze fantasie beleven is echt veel beter als de pc. Maar dat is 1 uurtje toen trok de pc toch wel heel erg aan Sven, oké Indra en ik gingen fruitbowl maken, allemaal fruit in kleine stukjes, limonade en water er bij  klaar is kees. Ze vinden het heerlijk,  ,”Oma moet er geen kameel in” (kaneel)” we hebben ook daarna afgewassen, Indra de helft ik de rest,

    ”kijk oma hoe dat bordje spiegelt”, ze had er zeker 5 keer overheen gepoetst,

    “prima hoor”

     ”nee oma, perfect”

     Indra speelt graag met het afwaswater, per ongeluk hing ze met haar mouw in het water omdat het zo lekker warm was, dus toen we klaar waren werd de mouw droog geblazen door de föhn.

    “Oma zullen we samen muziek maken”

    “Dat is een goed idee, dan halen we Sven  achter de computer vandaan hij zit er al lang achter”

    Indra wou graag met het keyboard, voor Sven had ik een soort drumstel gemaakt, lege bussen, de deegroller, lege doorzichtige plastiek dozen.

    Alles gaf een ander geluid, de drumstokken waren 2 ronde kartonnen rollen, die in cadeaupapier zitten om de rol stevig te maken,wie wat bewaard heeft wat.

    Toen ik samen muziek wilde maken naar ‘mijn’ idee ging het fout. Ik dacht te volwassen, ik speelde een paar geluidjes voor, Sven en Indra mochten het dan proberen op hun muziek instrument, Sven die rammelde lekker op zijn drum,

     

     

    Indra schrok daarvan dus toen wij zaten te wachten op een geluidje van haar bleef het stil, ze begon  hard te huilen, “ik kan dat niet oma echt niet”

    Daar had ik geen rekening mee gehouden Sven en Indra willen niet falen, dat zit er al heel sterk bij hun in.

    “Lieve schat het moet toch gezellig zijn en geen eng iets wat je  zo nodig moet kunnen”

    “Maar ik wil samen muziek maken allemaal tegelijk, en ik wil op Sven zijn drum”

    Hé daar kwam een klein aapje uit de opgedroogde mouw. Toen ze Sven zo hoorde rammelen vond ze dat toch ook interessant, Sven was zo lief om Indra op de drum te laten slaan wat ze nog vrij goed deed ook. Samen hebben we ook nog muziek(lawaai) gemaakt  veel lol werd het toen. We hadden sambaballen ,een mondharmonica, een plastiek knal rode blokfluit, de drum en het keyboard.

    Dus tranen weer vergeten, inmiddels was ik best moe geworden, ik had  mijzelf een pauze gegeven, “Indra ga even iets zelf doen, Sven mag nog even achter de pc, oma gaat even een halfuurtje een boekje lezen.” “Oma ik weet niets te doen”  Indra in de bocht, “oma heb je voor mij plaatjes boeken dan kan ik dat kijken”Oma  kijken naar sprookjes boeken waar ik er tal van heb,omdat ik  zelf gek ben op sprookjes . “Oma die plaatjes zijn zwart- wit  ik wil gekleurde plaatjes” grrrrrrrrrr mijn geduld raakte op, toch nog sprookjes boeken gezocht met gekleurde plaatjes. Toen was het zalig 20 minuten stil, de bel ging  pappa kwam ze ophalen, pappa moest nog wel eerst van de bowl proeven die Indra gemaakt had. “Er zit kameel in pappa.”

     







     

    Eliza


     

     

    18-01-2010 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    16-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Afscheid van de sneeuw(dacht ik)

     

    Afscheid van de sneeuw(dacht ik)

     

    Hoera het regende om 6 uur pijpenstelen, normaal ben ik daar niet zo blij mee, maar nu vind ik het niet erg.

    We hebben zowat 5 weken sneeuw gehad, en als het gewoon rulle sneeuw is, waar je goed grip op hebt, prima we hebben nog een heel jaar voor ons.

    Maar dat opgevoren sneeuw, die platgereden sneeuw, dat vind ik nu wel genoeg, ik hou van wandelen en gisteren heb ik nog een rondje gedaan door Marieéndal, ik had echt spierpijn van het voorzichtig lopen, ik weet hoe het voelt als je 2 keer op je achterhoofd valt en dat is ook genoeg. Van morgen wist zelfs Rocky niet wat hem over kwam hij gleed ook steeds uit, het waaide heel hard en het was goed koud, de bulten sneeuw waren bevroren dat loopt echt naar, dus verplicht gauw plassen en poepen en gauw weer naar de warme kachel(radiators)

    Daar een heerlijke kom warme hotchocolade uit een pakje zo in de beker en er dan heet water op doen, daar word je warm van. Wat ik zelf ook nu veel drink is anijs melk, van die blokjes ook uit een pakje, 2 of 3 ligt er aan hoe groot de kom is, daar hete melk overheen goed roeren, dan word  je zelfs lekker warm van binnen.  De erwtensoep mogen we ook niet vergeten deze dagen heerlijk toch? Maar om 6 uur regende het, gelukkig dan hebben we weer een gewoon straatbeeld en kunnen we weer veilig lopen, mijn schoon moeder is ook al 7 weken niet op straat geweest.

    Ik ga om 10 uur Rocky uitlaten en nee hé, ja hé, het sneeuwt!!! er ligt weer een laagje poedersuiker over Den Helder. Dus als het door zet begint alles weer over nieuw.

     

    Ja wat zeur ik nu, 5 weken sneeuw nou en, hoelang zou de aardbeving geweest zijn in Haiti? Daar veranderde er in enkele momenten het leven van duizenden mensen, die elkaar te lijf gaan om alleen maar aan water en brood te komen, de natuur is grillig, de sneeuw hier is niets vergeleken met de vreselijke ramp daar.

     

     

    Eliza

     

     

     

    16-01-2010 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    14-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Teksten boven rouw advertenties

     

    Het leven is een geschenk.

    Als het leven geen geschenk meer is,

    dan mag je het terug geven

    aan de gever,de Schepper

     

    *******************************

     

    Als ik eerder ga dan jij

    Heb ik zoveel vreugd’ gedragen

    Ik smeek je, huil niet in late dagen

    Want ik zal altijd bij je wezen.

    Als je dit gedicht zult lezen

    Als ik eerder ga dan jij

     

    *******************************   

     

    Als…..

    Als ik dingen niet meer weet

    als ik de namen niet meer ken,

    en wat ik weet meteen vergeet

    zodat ik onherkenbaar ben,

    begin dan aan een heel,oud lied

    dan zing ik mee en aarzel niet.

     

    *******************************

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    14-01-2010 om 19:54 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.UITERVERKOOP!

     

    UITERVERKOOP!

     

    UITVERKOOP!!! helpppp.

    Ik moet daar helemaal niet wezen, het was  ook echt niet de bedoeling.

    Ik ga koffie drinken bij een buurvrouw die zegt ”ga je straks even me naar Bristol" Ik had mij ook heilig voorgenomen om op elke vraag te zeggen, “ik zal er even over nadenken.”

    Maar toen mijn buurvrouw zei ”bij Bristol is er UITVERKOOP, sloeg ik gelijk op tilt en zei ”wanneer gaan we”.

    Bristol is een warenhuis die schoenen en kleding verkoopt.

    Aangezien ik ook een schoenentik heb( ik heb dus velen tikken), wou ik er ook direct  naar toe. Zeer slecht voor mijn portemonnee, ik heb nog een halve maand te gaan, maar daar denk ik niet aan als ik het woord UITVERKOOP, hoor .

    Ik ga wel op een houtje bijten, goed voor mijn lijn.

    Nee hoor zo erg is het nog niet, maar ik heb nu de portemonnee in de brandkast gedaan en de sleutel aan Joop gegeven. Nee dat is ook niet waar, maar nu ga ik geen winkel meer in tot er weer geld van de nieuwe maand gestort is.  Als het wc papier op is leen ik wel van Chris, als ik echt geen eten heb ga ik bij mijn enige schattige zoon eten, ja toch? Die wc rol zou nog wel kunnen maar Chris ziet mij aankomen. Nee dit is allemaal flauwekul en flauwekul is leverworst, dat is het gezegde.

    Maar ik dwaal weer helemaal af, de UITVERKOOP heeft toch een paar mooie laarzen voor €10- en een paar mooie zomerschoenen voor €10- opgeleverd, hartstikke goedkoop MAAR!! eigenlijk buiten mijn budget .

    Ik hoop maar dat dit fenomeen voor veel vrouwen EN mannen herkenbaar is, zo dat ik niet het idee heb dat ik alleen een gat in mijn hand heb als het om de UITVERKOOP gaat.

     

     

    Eliza

     

    14-01-2010 om 19:14 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    13-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vieze foto's

     

    Vieze foto’s

     

    Vieze foto’s echt waar,

    in de sneeuw de honden hoopjes

    te zien, echt raar.

    Nu pas zie je  hoeveel hopen er zijn

    heel fijn.

    Een blauwe zak

    om de honden kak

    Prachtig die blauwe

    kunst bloemetjes in ‘t sneeuwwit,

    of iedereen daar op te wachten zit.

    Als het dan zo nodig moet

    bedenk  het plan dan ook goed.

    Waar laten we de blauwe,

    groene, rode, witte zakken?

    Waar zijn de bakken?

    om de hondenpoep in  te

     kunnen deponeren,

    daar moeten  de hoge heren

     nog op studeren.

     

     

    Tussen de hopen dan ineens

     een grote hoop,

     waar het molletje toch weer

    even boven de grond kroop.

    Hij verdwijnt weer in zijn holletje,

    met op zijn hoofd een hondendrolletje

     

     

    Eliza

     

     

     

     

    13-01-2010 om 16:45 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (3)
    12-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Even nog

    Proost op het nieuwe jaar 
    (wat een kleintje ben ik toch)


    Even nog


     
    Zit aan mijn pc gekluisterd.

    Geen stemmetje in mij waar naar

    word  geluisterd.

    Je moet stofzuigen, toe nou!

    dan mag je naar je pc gauw.

    Nog éven, dan doe ik weer mijn plicht,

    éérst dit gedicht.

     

     

    Nog wat foto’s van mijn logeer partij.

    Ik had er wel ‘246’ gemaakt,

    stil maar, die komen niet allemaal in beeld.

     

     

    Vanaf het balkon van de slaapkamer genomen
     

    Arme Rocky wist af en toe niet
    waar hij nog zijn behoefte kon doen,

    "als ik onder de struiken kruip
    weet ik zeker dat ik niet op de stoep,
     poep"


    Leuk kijkje van het balkonnetje, al die rondjes
     

     
    Dit laafje is zeker veel geknuffelt,
    lief om het rolletje vast te houden
    we kunnen mooi niet zonder,toch?

    Jammer ik had de foto van mijn broer
     er ook graag op gehad,
    nu zag ik alleen de spreuk 

     

     

    Eliza

     

     

     

     

     

    12-01-2010 om 14:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    11-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Even bij komen( logeren bij broer: 1)

     

    Even bij komen( logeren bij broer: 1)

     

    Even bij komen dat was wat ik wilde, ik was onstabiel ik wist even met mij zelf geen raad. Als ik door niet na te denken wat ik zeg of beloof, andere mensen echt ga kwetsen,  kan ik met mij zelf niet goed overweg, ik ben bang dat het weer gaat gebeuren, wil eigenkijk  even niet onder de mensen komen. Het was dus  een welkome verassing dat mijn oudste broer, zijn vriendin en  buurvrouw vriendin (woont 2 of drie huizen verder, is als en dochter van mijn broer) mij vroegen om de 2de kerst dag, en oud en nieuw bij hun te komen vieren.

     

     

     

    Geweldig vond ik dat, het is even wat langer geworden, precies 14 dagen, omdat er een bruiloft zat aan te komen en als ik wat langer bleef, die dag op het hondje van mijn broer zijn vriendin kon passen. Ik kon dat wel, thuis werden de 2 zebravinkjes door een buurvrouw verzorgt, de post werd elke dag op de tafel gelegd, mijn huisje werd in de gaten gehouden, en mijn zoon heeft hartstikke lief mijn stoep  sneeuwvrij gemaakt. Heerlijk als je zo’n goede achterban heb. Nu ben ik ook wel weer blij dat ik weer achter mijn pc kan zitten  dat is wat ik toch wel gemist heb, verder een top logeer partij gehad, wel een broer die het plagen nog steeds niet verleerd was, ik kan er iets beter tegen nu,  maar 14 dagen was genoeg. Nee het was best goed maar toch verlang je dan ineens naar je eigen huisje, gewoon weer je eigen leventje oppakken die nu met de ondersteuning van broer, en familie die ik weer na jaren gezien heb, gewoon weer in rustig vaarwater is beland.

     

     

    De jaar wisseling was beren gezellig, we keken na 12 uur naar de Toppers( Gerard Joling, Rene Froger,en Gorden een herhaling) die allemaal bekende liedjes zongen die we heel hard hebben mee gezongen, ik had wel wat likeur op en om 12 uur wat champagne, dus deed nu ook vrolijk mee. Ik heb in die 14 dagen meer vis gegeten( Zure en Zoute haring, garnalen ,en paling) als in 2 jaar thuis. Mijn broer doet in vis en daar was ik heel blij mee. Zijn jongste dochter en man waren er, de buurvrouw en nog een buurvrouw van de vriendin van mijn broer, die ook net als ik  alleen zijn.

    Met z’n achten hebben we er een super leuke jaarwisseling van gemaakt.

     

    Ook een voornemen in het nieuwe jaar zal zijn dat ik niet meer  alle buitenlandse jongeren onder een kam  zal scheren (allemaal als gelijk zien), ik was de 2 de dag op mijn achterhoofd gevallen ( ja ja, het is wel een gezegde ”ik ben niet op mijn achterhoofd gevallen” maar het kan dus echt gebeuren, ik kan nu niet meer zeggen dat ik ‘NIET’ op mijn achterhoofd ben gevallen).  Ik  liep met 2 hondjes  allebei aan een lange uitlaat riem, het was glad ik zou net de midden weg oversteken, gooien een paar jongens een rotje achter de honden.

    De honden schrokken daar zo van dat ze aan de loop gingen en mij gewoon ondersteboven trokken, ik dus plat op mijn achterhoofd, ik kan u verzekeren dat het geen pretje is.

    Ik bleef  even duizelig liggen toen ik overeind wou komen had ik een probleem, in allebei de handen een hond strak aan het koord hoe moest ik dan overeind komen?  Er stopte een busje, een jonge ‘TURKSE ‘man gleed zelf ook uit omdat hij zo gauw bij mij wou zijn, “kan ik u helpen wat kan ik voor u doen?” “Dat vind ik lief van jou, ik weet even niet hoe ik over eind moet komen”( voelde me nu echt 80 jaar) De jongeman heeft mij heel voorzichtig overeind geholpen heeft nog gevraagd of hij mij naar huis moest brengen, maar dat was niet nodig het ging weer.  Dus niet meer vooroordelen.

    Eergisteren ben ik nog een keer op mijn achterhoofd gevallen ook weer door de hondjes, ik wou Rocky corrigeren door even streng aan de riem te trekken, trok nu mijzelf  onderste boven, echt wat voor mij om 2 keer op mijn achterhoofd te vallen, schade gelukkig nihil, wel spier pijn de ander dag.

     

     

    Heerlijk ook om winkels dichtbij te hebben om dan even lekker met mijn schoonzus ( dat is ze  eigenlijk gewoon, getrouwd of niet) te gaan winkelen, uitverkoop schoentjes kopen, in de ‘Hema’ heerlijk rondsnuffelen, de lekkerste appelflappen uit de Hema mee naar huis nemen, we hebben ons wel de rambam gesleept, het was heus niet zo ver, maar met allemaal boodschappen en hebbedingetjes liep het toch op. Maar als je kan winkelen  moet je ook kunnen dragen toch? Ik geloof wel dat ik u weer meegenomen heb in mijn logeer (zeker vakantie) belevenis. Heerlijk om mij weer even te hebben uitgeleefd op de  toetsenbord van mijn pc. Fijn dat hij zo trouw weer starten toen ik dat wou, kan je van menig auto in deze toch wel stevige winter niet  zeggen.

     

    Word vervolgd;

     










    Eliza

    11-01-2010 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    10-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Foto's van een fijne logeer partij: 2

    Foto’s van een fijne logeer partij. 2

     

    Daar zijn we dan bij het huis van mijn broer. 

    Dit is mijn kleine broertje, een kanjer 

     Dit is zijn lieve vriendin 

    U ziet het een vijf sterren hotel,
     alleen stukken goedkoper 

    De' moské ' helemaal nieuw 

    wel schrijnend dan de 'katolieke kerk'
    alle ramen haast ingegooit
     hij moet verdwijnen

     Mooi beeld,
     iemand neemd je zorgen op zijn schouders

    Eliza

    10-01-2010 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Foto's van een fijne logeer partij.

    Foto’s van een fijne logeer partij: 3

     

    Broer lief woont vlak bij een mooi bos,
    de eerste dag meteen even polshoogte nemen,
    het was zonnig weer 

    Dit vond ik zelf een mooi plaatje,
    de klimop zo langs de boomstam 

    Ik zag hier een draak in met 4 koppen
    ( fantasie genoeg) 

    Alle bomen zijn mooi, deze is een klimboom 

      alles nog zonnig

    Eliza

    10-01-2010 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Foto's van een fijne logeer partij 3

    Foto’s van een fijne logeer partij: 4

     

    Van de ene op de andere dag werd een mooi bos ,
    een sprookjes bos 

     

    Zo kan een hekwerk eruit zien in de sneeuw,
    ook de spullen in de tuin worden totaal anders
    met een laagjesneeuw 

     

    Bij de vis vijver een copie van Griekse zuilen 

    De super dunne lijnen om de rijgers weg te houden
     bij de vissen, werden nu sneeuwkoorden 

    IJspegels aan de lantarenpaal 

    Prachtig laantje 

    Het roodborstje poseerde gewoon voor mij. 

    Eliza

    10-01-2010 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    09-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Weer thuis



    Weer thuis

     

    Hallo daar ben ik weer,

    een lange vakantie deze keer.

    Ik ga er morgen uitgebreid over vertellen,

    het is ook  weer lekker is om thuis te zijn

    kan ik wel stellen.

    Morgen ga ik  fijn aan de slag

    op mijn blog,

    u leest dan weer mee,toch?

                                                

                                                           Eliza

    09-01-2010 om 22:01 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)


    >

    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!