Over mijzelf
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Inhoud blog
  • Kaasmarkt Alkmaar
  • Nog wat foto's van Alkmaar
  • Verdriet
  • Foto's van alles wat ik mooi vind
  • Dag verhaal
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Archief per maand
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Gastenboek
  • Groetjes
  • bedankt Eliza voor je bezoekje an mijn blog
  • een bezoekje aan je mooie (foto) blog
  • Een goed weekend blogmaatje
  • PowerPoint Puzzel heel mooi.

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    Mijn favorieten
  • Nimeus' Caleidoscoop
  • Foto
    Willekeurig SeniorenNet Blogs
    martinfotografie
    blog.seniorennet.be/martinf
    Blog als favoriet !
    eliza
    GEDICHTEN EN VERHALEN
    24-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mijn haar

     



    Mijn haar

     

    Mijn haar, wat

    zit je toch weer raar.

    Als ik s’morgens in

    de spiegel kijk,

    staat mijn haar recht

    oveneind en hoe

    ik ook strijk,

    het help niet

    ’t is hopeloos,

    ik word ook niet

    meer boos.

    Soms doe ik er niet

     veel aan, gewoon

     met een natte

     kam er door gaan.

    Maar meestal ga ik

    aan de gang, met

    mijn ouwe trouwe krultang.

    Een krulletje hier…

    een krulletje daar,

    15 minuten en klaar.

    Dan met gel en haarlak

     in de weer,

     ik maak er wat

     van iedere keer.

    Maar soms denk ik,
     waren we
    allemaal maar?

    ‘KAAL’

     

     

    Eliza

     

     

     

     

     

    24-12-2009 om 12:27 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kom ga je mee

     

    Kom ga je mee

     

    Kom ga je mee,

    ik zit op m’n roze wolk,

    en fantaseer een eiland in zee.

    Waar rust…liefde… geluk…

    en vrijheid leven,

    om ons een voorbeeld te geven,

    hoe het in het echte leven

    zou kunnen gaan.

    Kom blijf niet staan,

    ontspannen word je door de rust,

    en als de liefde je heeft gekust

    vind je geluk, voel je

     de vrijheid

    en blijheid

    die een mens zo nodig heeft.

    Kon het maar zo zijn die ene

    keer dat je leeft.

     

     

    Eliza

     

     

    24-12-2009 om 01:42 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    23-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dansen

     

    Dansen

     

    Hé hallo ! kan je dansen?

    Nee maar wel sjansen.

    Wat wil je daar mee bereiken?

    Dat jij naar mij gaat kijken.

    Oké als ik jou  leer dansen,

    mag je door gaan met sjansen.

    Allebei is te leren,

    Moeten we wel vaker naar

    deze danstent terug keren.

     

     

    Eliza

     

    23-12-2009 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dieren



    Dieren

     

    Dieren
    moet je het leven gunnen

    zelfs de mieren,

    Zij hebben op aarde zo hun

     eigen waarde.

    Ze werken heel hard, zijn

    samen loei sterk,

     een schouderklopje
    voor de mier en zijn werk

    .
     



    Eliza

    ( kon geen plaatje van een mier vinden) 

     

    23-12-2009 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    22-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tekst boven rouwadvertenties

     

    Toen wij op dinsdag

    zagen hoe je daar zo rustig lag,

    verlost van pijn, verlost van angst;

    want voor de dood zijn wij het bangst.

    Die angst voor de dood is niet verdiend,

    hij heeft gehandeld als een vriend,

    hij heeft je zacht in slaap gesust,

    geen pijn, geen angst , tenslotte…rust.

     

    ***********************************   

     

    Jouw leven moesten wij loslaten, in ons

    leven houden wij je altijd vast.

     

    ************************************  

     

    een bron ontwaakt

    in het begin rustig en bedaard

    om daarna sneller te gaan stromen

    alles op zijn weg voorziet hij van boven

    een ieder word zijn deel gegeven

    het lijkt ook zo vanzelfsprekend

    alsof het nooit zal overgaan

    er komt echter een dag

    onaangekondigd en niet verwacht

    ineens word dan alles koud en kil

    de bron valt stil

     

    *************************************

     

     

     

    22-12-2009 om 01:14 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Therapie

     

    Therapie

     

    Ik heb me even kunnen uitleven, door lekker hapjes te maken en wat salade,1 tonijn en 1 vleessalade. Ik heb voor mijn zoon van elke salade iets afgenomen zodat hij ook lekker smult. Het is wel moeilijker om in het klein hapjes te maken we zijn met 5 mensen, ik geloof dat ik  weer wat al te ijverig ben geweest. Meestal maak ik hapjes voor ongeveer 20 mensen.

    We gaan vanmiddag met de buurtjes die ook alleen zijn een gezellige kerstmiddag maken,  hapjes maken  is mijn ding, de ander maakt  taart.

    Heerlijk vind ik dat, ik ben dan even van die zenuwachtigheid verlost, denk gewoon aan hele andere dingen. Ik ben nog wel een beetje van de rel door die verhuisgeschiedenis voel met nog steeds rot tegen over mijn buren. Maar ik moet het ook los laten, gebeurd is gebeurd, ik heb nu al mijn energie in het maken van hapjes gestoken, dat is fijn.

     



     

     

    Het regent hier  pijpenstelen je ziet de sneeuw smelten, aan de ene kant jammer, maar aan de andere kant het was op sommige plaatsen spekglad, dus dat liep best moeilijk, ik moest wel veel om Rocky lachen die glibberde van de ene kant naar de andere, hij begreep er niets van. De meeuwen en andere vogels hebben  honger, ik zette wat broodstukjes op de heg, het was een lawaai, krijsend storten de meeuwen zich op het brood, daar kwam geen andere vogel aan te pas. He was vanmorgen een heel apart gezicht buiten, er hing een nevel over het weiland en over de sloot. Het zonnetje was er maar heel even toen werd alles grauw en het regent nu behoorlijk.

    Ik heb Chris heel lief gevraagd, of hij met de auto straks de hapjes even voor mij naar de buurtjes brengt, ze stapel zo moeilijk in een tas.

     

     

     

     

     

    Ik heb uitgeprobeerd op een sneetje wit brood plat gewalst door de deegroller(wel eerst de korstjes er af gehaald) wat filet tartaar, meestal gebruik ik dunne plakjes rode uitgesneden zalm, dat op rollen en dan stevig oprollen in plastiekfolie,een nachtje in de ijskast en je kan er plakjes van snijden, het ziet er leuk uit en dit smaakt ook. Ook  het vullen van dadel met roomkaas vergt even tijd, dat is een zoetig hapje tussen al het hartigs.

    Groen, gele en rode paprika in reepjes geeft een vrolijk gekleurd effect.

    En zo stoei je maar wat met cherrytomaatjes ,komkommer, fruit,  worst en kaas.

    Ja dit is goede therapie voor mij, ben wel blij dat de buurtjes en ik het samen opeten, want voor mij alleen doe ik het  niet.

     

    Eliza

     

    22-12-2009 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kermis in mijn bol

     

     

    Kermis in mijn hoofd

     

    Het is weer kermis in mijn bol

    alle hersentjes op hol,

    wil ik dit ,wil ik dat,

    ik weet niet wat

    ik eigenlijk wil,

    het denken staat niet stil.

    Wil ik blijven,wil ik weg?,

    ik heb gewoon pech,
    dat ik
    niet kan stoppen
    mijzelf te kwellen,

    Ik moet mijzelf eens flink

    de waarheid vertellen.

    Impulsief dingen doen

     wil ik niet meer,

     eerst even ’GOED’

     na denken, elke keer.

     neem dan nu ‘WEL’ een besluit,

     ban die kermis je hoofd uit.

     

     

    Eliza

     

     

    22-12-2009 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    20-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.We krijgen er niet genoeg van, winterfoto's maken.

    We krijgen er niet genoeg van, winterfoto’s maken.

     



     

     






     





    Eliza
     

    20-12-2009 om 12:28 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    18-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het Vissers koor



    Het Vissers koor

     

    Wat een geweldig koor,

    het is of ik het nog steeds hoor.

    Een machtig mooi gezicht

    zo veel mannen in zwart pak,

    in het kerk licht.

    Uit vele kelen,

    liederen die onze oren strelen.

    Kerst liederen ze klonken

    mooi, de kerk was in kersttooi.

    Ik had er op gewacht,

    daar kwam het beroemdste kerstlied,

     ‘Stillenacht - Heiligenacht’.

    Het was betoverend mooi eerst heel zacht,

    en dan met alle kracht,

    'jubelde' hun gouden kelen

    bezorgde kippenvel bij velen.

    Elk jaar geniet ik er van,

    volgend jaar ga ik zeker weer

    als het kan.

     



    Eliza

     

     

    18-12-2009 om 20:54 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Lief klein kindje



    Lief klein kindje

     

    Lief klein kindje,

    heel lang geleden,

    mocht jij niet geboren worden,

    ben je uit mij gegleden.

    Ik had je zo graag vast gehouden, zo graag gezien.

    Was je een jongen ? of een meisje misschien.

    Ik was in slaap en toen ik wakker werd,

    was mijn buik leeg.

    Over je praten deed men niet ,

    en ook ik zweeg.

    Oh, wat was dat zwaar,

    het voelde ook zo raar.

    Je was in mij en ineens niet meer,

    Je was nog zo klein, zo teer.

    Het moest zijn of je nooit had bestaan,

    Na zorg,  daar deed men toen niet aan.

    Geen mandje, geen kistje waar bij ik kon rouwen,

    Ik zou nooit een toekomst met jou opbouwen.

    Lief klein kindje dat was je voor mij,

    toen je in mijn buik ging groeien.

    Het mocht niet zo zijn .

    ik voelde je niet eens uit mijn buik vloeien.

    Ik werd wakker, en dat was dat,

    ik zal nooit vergeten, als was het maar even,

    dat ik jou in mij had.

    Mijn lief klein kindje,  

    je’ mocht’ niet leven.

     

     

    Eliza

     

     

    18-12-2009 om 20:24 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een moeder en kind

     

    Een moeder en kind

     

    Een moeder heeft een kind gebaard,

    dat gaat niet zonder pijn

    dat verklaard,

    dat ze een twee eenheid zijn.

    Als je  kind pijn heeft of verdriet,

    voelt de moeder mee.

    Is er vreugde int verschiet,

    dan is moeder te vree.

    Gaat haar kind verhuizen

    naar een ver land,

    begint het grote gemis.

    Je weet wel met je verstand,

    dat hij altijd nog te bereiken is.

    De band rekt uit

    maar gaat nooit stuk,

    het is een offer, moeder houd zich groot.

    Je gunt je kind het geluk

    de band houd stand,

    tot aan de dood.

     

     

    Eliza

    18-12-2009 om 19:58 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Rocky en het buldog'je



    Rocky en het buldog’je

     

    Rocky is in zijn

    gatje gebeten,

    Niet door, maar hij is het

    niet vergeten.

    Hij die tegen alle honden

    loopt te blaffen,

    het buldog’je deed

    hem straffen.

    We kwamen hem tegen

    op het pad,

    Rocky gelijk blaffen

    ”had je wat?”

    Het buldog’je liet zich

    niet imponeren,

    en Rocky had zijn gatje

     niet moeten keren.

    Het buldog’je rende

    rondjes om hem heen,

    hij zette Rocky op het

    verkeerde been.

    Toen een speels hapje

     naar zijn gat,

    Rocky schrok zich rot,

    wat was dat?

    Eerlijk is eerlijk bang

    was Rocky niet,

    hij was woest,  ging

    in de aanval

    tot mijn verdriet.

    Zo moest het niet gaan,

    ik dacht, ik kijk

     het even aan. Toen greep ik in

    dit had geen zin.

    Geen vriendjes?, dan

    maar uit elkaar. Jammer

     dat ze niet kunnen leren,

    te praten als 2 honden heren.

     



    Eliza

    18-12-2009 om 19:38 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dit is nu echt Els
    Klik op de afbeelding om de link te volgen


    Dit is nu echt Els

     

    Els is een warhoofd

    die heel gauw iets beloofd.

    Zonder verder na te denken,

    zou ze zelfs haar huis schenken.

    Aan een buurvrouw ernstig ziek op 1 hoog,

    die bijna niet de buitentrap af kan

    dat is een feit, buiten betoog.

    Els dacht de oplossing te hebben gevonden

    Simpel, dat ze gewoon van woning ruilen konden.

    Els had het zelf voorgesteld,

    toen er dus aan de deur werd gebeld,

    en de buurman op de stoep stond,

    die vroeg wat ik er van vond,

    als we gingen ruilen, zei ik volmondig ja.

    Dacht er geen seconde over na.

    Toen ik mijn zoon Chris belde,

      het hem vertelde,

    was hij buiten zinnen,

    “Mam daar ga jij absoluut niet aan beginnen,

    van ruilen komt huilen,

     die buiten trap op en af elke keer,

    als je Rocky gaat uitlaten

    niet over na gedacht heb ik al in de gaten.

    Over een paar jaar wil je naar de stad,

    daar sta ik achter, nog 1 keer verhuizen

     is meer als zat.

    Dit gaat dus niet gebeuren”

    Els in de stress  om de buren treuren,

    Chris had volkomen gelijk

    het is altijd zo, dat ik niet langer als

     mijn neus kijk

    Ik dacht alleen maar ik kan nog lopen,

    de buurvrouw haast niet meer,

    dat deed mij zeer.

    Dus waarom niet?

    Els die de problemen die zouden komen

    niet overziet.

    De hele nacht liggen prakkiseren,

     begreep toen wel dat het niet ging,

    want al die keren

    Dat ik die betonnen buitentrap

    op en af moet lopen,

    kan ik aan mijn versleten

     knieën niet verkopen.

    Rocky uitlaten is zeker 8 keer

    de trap af en op,

    word voor mijn knieën een strop.

    Daar had ik geen moment aan gedacht

    Chris zei,”dat had ik wel verwacht.

    Mam ik ga me nu over jou ontfermen,

    tegen je zelf beschermen."

    Met lood in mijn schoenen, naar de buren toe’

    Ik was van het denken zo moe.

    Toen de buurman in de deur opening stond,

    kreeg ik geen woord meer uit mijn mond.

    Alleen maar tranen uit mijn ogen,

    het voelde of ik hun had bedrogen.

    De buurman haalde mij binnen

    Zei”lieve schat,

     als ik geweten had,

    dat je knieën niet goed zijn, echt!.
    Dan had ik toch nooit wat gezegt. 
    Ik vind het heel lief en apart,
    dat je gedacht heb met je hart.
    Kom ik geef je een kop thee,
    daar knap je van op,
    je bent een bijzonder mens,
    voor ons ben je top.

    Eliza  

     

     

     

     

     





    18-12-2009 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    17-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het word menens met de winter

    Het word menens met de winter

     

     

     

     

     

     

     

     

    Eliza

     

     

    17-12-2009 om 23:58 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een dagje uit met de bus.( een 4 gaatjes dag )

     

    Een dagje uit met de bus.( een  4 gaatjes dag )

     

    Maandag was ik en dagje uit met een bus van ‘Mercator’ reizen.

    Dit is een goedkope busrit, met een verkoop demonstratie, als klapstuk een optreden van  ‘Jack Herb’,  ik weet niet of die bekent is bij u?, zijn bekendste liedje is:     ‘MANUELA’

    Dat is een heel zielig liedje waarin ze aan het eind van het liedje dood gaat, super zielig maar dat was wel zijn grootste hit.

    Oké we moesten (dacht ik ) om half 7 bij een bushalte staan vlak bij mijn huis.

    Mijn kennis en haar man zouden mij afhalen, ik  al kwart over 6  in de deuropening wachten, het was koud de vorst zat op de ramen van de auto’s.

    Daar wou ik een foto van maken naar binnen het foto toestel pakken, oh ja even plassen nog, heb ik alles ?, was het inmiddels 10 voor 7.

    Ik denk waar blijven ze nou?, ik neem even die foto, zou ik net doen kwamen ze er aan, ik had belooft aan een buurvrouw dat ik foto’s zou nemen van het optreden van ‘Jack Herb’ (als ik nou die foto wel had kunnen nemen van de vorst op de auto’s,  dan !!)

     

    Ik de auto in van mijn kennissen, “waar blijven jullie nou”, “we moeten er 7 uur zijn”, gelukkig dat valt mee.

    Toch waren we er 5 voor zeven, dus mijn kennis en ik rende al vast naar de bus die er stond, haar man moest even de auto weg zetten. Wij de bus in, ik vond het wel een beetje vreemd dat het een dubbeldekker was? ,maar ja het was een bus, "goede morgen chauffeur”,”goede morgen dames”, hé tafeltjes in de bus wat gezellig, wij pontificaal achter een tafeltje zitten .

    Komt haar man ook de bus in “dag chauffeur”,  “dag mijnheer”.

    “Wat is de bus nog leeg, we zouden toch om 10 over 7 weg?”

    “Nee mijnheer ik vertrek pas om half 8, ik ben bang dat u in de verkeerde bus zit, dit is de bus van de zangvereniging”. Wij gieren van het lachen  achter ons tafeltje, “wij  kunnen wel zingen mogen we mee?”

    “Ik denk dames dat jullie aan de overkant moeten wezen daar staan al wat mensen te wachten.”

    “Neemt u ons niet kwalijk ,dag chauffeur”

     

    Wij giebelend de bus uit, en naar de rij  aan de overkant. Ik wou even  een foto van de dubbeldekker maken, pak mijn foto toestel knip af, niets, knip nog eens af, niets, wel een paar lettertjes ‘geen geheugen kaart in’.

    Oh verdorie, die zit nog in mijn computer, jammer dus geen foto’s.
    Dat was 1.

    De bus kwam, goede morgen allemaal, lekker plaatsje uit zoeken( zonder tafeltje,) het was inmiddels 10 voor half 8  we gingen naar Ankeveen, dat is normaal een rit van anderhalf uur bij ons vandaan. We moesten in andere plaatsen nog mensen ophalen, er stond een file van 6  kilometer voor Amsterdam dus de buschauffeur dacht;  ik neem de binnen weggetjes.

    Leuk, we hebben er 3 uur over gedaan voor we op de plaats van bestemming waren. Toen ik de bus in kwam had ik mijn jas boven in een rek gedaan en mijn handtasje er ook maar bij die had ik even niet nodig, ik had nog een tas  met krentenbollen… pak biscuitjes…flesje water… zakdoekjes, en pepermuntjes bij me, ja ik denk altijd maar zo,  ik moet op alles voorbereid zijn, stel je voor dat we gegijzeld worden, toch?

    Dat werden we niet ik heb nog wel even geslapen in de bus, ik had slecht geslapen ik werd steeds wakker om te kijken thuis hoe laat het was of ik er al uit moest. Opgestaan om 5 uur, ik wil altijd in alle rust alles regelen (en dan vergeet ik nog het geheugenkaartje?)

     

    Eindelijk om half 11 mochten we de bus uit, ik pak mijn jas en naar binnen met z’n allen. We kregen koffie, maar als je en appelgebakje wou hebben zelf betalen,  1 bakje koffie was gratis, ja dat is redelijk,  de rit plus warm eten plus een bakje koffie, plus een optreden van de beroemde ‘Jack Herb, alles voor €7.95 wat wil je dan! Wat je eigenlijk niet wil is die verkoop demonstratie, echt niet, dat was meer dan schandalig, we kregen eerst een demonstratie van hun vakantie reizen, moest goedkoop zijn, maar als je alles bij alles optelde werd het nog best pittig.

     

    Oké daarna kwam er een demonstratie van een soort kruiden drankje in allemaal buisjes, die  je per dag 1 buisje in water moest oplossen en dan opdrinken, het was echt overal goed voor tenminste,  het verbeterde ‘MISSCHIEN’ de kwaliteit van je leven een beetje.

    Eerst een basis pakket van drie maanden en daarna nog voor drie maanden een kuur, dus voor 6 maanden, en dan hoefde het 5 jaar niet. Als u nu na gaat, dat de gemiddelde leeftijd van de mensen 70 jaar was? En dan de prijs, het zou binnen kort in de apotheken verkrijgbaar zijn dan kwam het op (SCHRIK NIET ) €1550.00 .  Dit is toch niet normaal? Maar omdat hun het ‘NU’ bij zich hadden dus niet via winkelverkoop, geen reclame betaalde, kwam het als u het mee nam ‘NU’ tijdens de demonstratie,(er werd zelfs een wagentje met wieltjes bij geleverd als verassing  om het makkelijk mee te nemen) op?  ja! ja! zo goed koop € 889.00 . Ik werd daar behoorlijk nijdig om,  toen ik dus de prijs hoorde floepte ik er natuurlijk gelijk behoorlijk hard uit, ”daar gaat mijn vakantie”.

     

    Daar werd gelijk op ingesprongen. ” Mevrouw 2 keer niet op vakantie heeft u dat niet over voor uw gezondheid” “als ik rijk was wel,  maar ik kan het echt niet betalen hoor”. “Daar is een oplossing voor u mag het in gedeeltes betalen.” “De maand Januari is een hele dure maand, ik kan het niet betalen”, “ “dan leveren wij het u in Mei, alles kan”. Ik liep rood aan ,”het spijt mij, ik heb het geld niet, klaar.”

     

    De jongeman die de  demonstratie gaf was niet blij met mij, natuurlijk weet je dat die demonstratie er is, en je moet het fatsoen hebben  om het netjes aan te horen, wat bij een chinees dametje die helemaal vooraan zat niet lukte dus. We zagen haar ineens schuinweg zakken op haar ene arm, de jongenman keek naar haar, liep op haar toe en moest haar wakker schudden. “Mevrouw word eens wakker dit kan niet hoor,”

    Wat keek de jongeman verbaast dat hij in het oor van het chinees dametje een oortje van een  mp3 speler zag zitten, het chinees dametje had gewoon lekker een fijn muziekje in haar oor en was daarbij in slaap gedommeld.

     

    Wij zaten stom verbaast te gniffelen, hoe durft ze, de jongeman was ijzig beleeft, “zou u de mp 3 speler uit u oor willen doen en aan mij geven, dan krijgt u het na de demonstratie weer terug.”

    ”Nee dat wil ik niet, ik ben al 5 keer geweest en ik weet alles al,”

     “mevrouw ik vraag het U  beleeft, geef mij uw mp3 speler.”

    ”Nee hoor dat doe ik niet”

    “dan verzoek ik u NU de zaal te verlaten”, daar had ze op zitten wachten, ze ging (eigenlijk super slim).We zagen haar door de deur aan een rooktafel gaan zitten waar allemaal kranten en boekjes oplagen. Het is een familie bedrijf, hotel en bus onderneming, dus de eigenares van het hotel was niet blij met haar. Na 3 kwartier kwam ze doodgemoedereerd weer aan kachelen, ging zitten, gaf haar mp3 speler af en verder ging de demonstratie weer. Nog geen half uur later presteerde ze het om weer te verdwijnen.

    Het duurde tot half drie, om kwart over twee kwam ze terug,

    ”mevrouw wat komt u nu nog doen?”

    “Ik kom zitten want ik wil straks eten, daar heb ik voor betaald!”

     Dat is toch spijkerhard maar wel goochem, (Amsterdams voor bijdehand ).

     Door al dat gedoe waren we behoorlijk afgeleid, ineens dacht ik, ik had toch een hand tas ? waar is die nou? Oh helpp... nog in de bus, ik zachtjes die zaal uit en vragen of de bus al weg was, mazzel dat het hun eigen bus was die ze net aan het schoonmaken waren, ja hoor mijn tasje lag nog boven in het rek pffffffff.
    Dat was 2.

     

    Het eten was lekker, we mochten eindelijk naar een andere zaal , daar zou ‘Jack Herb’ optreden. Ik had een bodywarmer aan, er waren geen kapstokken de jas moest gewoon over de stoel, er waren inmiddels ook nog eens 3 bussen aangekomen met allemaal mensen die voor het optreden van ‘Jack Herb’ kwamen. Het was mutje vol in die zaal dus behoorlijk warm, Els doet gelijk met haar jas de bodywarmer over de stoel. Het optreden van ‘Jack Herb’ was oergezellig, jammer dat ik geen foto’s kon maken,( hoe kan dat nou) .’Jack Herb’ had wel hele mooie foto’s van zich zelf bij hem, dus na afloop vraag ik een foto met handtekening, die kreeg ik,  ik kocht het nieuwste singeltje van hem voor die buurrouw om dat ik geen foto’s kon maken. Het optreden duurde precies 1 uur ,daarna moesten we vlug naar de bus en naar huis, Els pakt haar jas en wegwezen. In de bus we reden al, deed ik mijn jas weer in het rek ( handtas inmiddels in de tas van de krentenbollen… koekjes… zakdoekjes… pepermunt en water), hé wacht eens, had ik niet nog iets aan? Nee hé, ja hé,  mijn bodywarmer nog op de stoel in de zaal waar ‘Jack Herb ‘ heeft opgetreden.
    Dat was 3.

    Ik had het even niet meer hoor, oké  ik ga strak wel even naar de chauffeur om te vragen of ze hem gevonden hadden, ( dat is het mooie van mobieltjes en familie bedrijf) ik was inslaap gevallen, werd wakker waren we al in Den Helder, oh  ik moet nog even naar de chauffeur, ik had de foto van ‘Jack Herb’ en het singeltje in een elastiek rekje achter de stoelleuning waar we tegen aankeken gedaan, ik was bang dat de mooie foto zou gaan kreuken in mijn tas, zeg nog tegen mijn kennis, help even onthouden als ik de bus uitstap, ik de foto en het singeltje van’ Jack Herb’ niet vergeet

    . Toen ik wakker werd waren we al bijna bij onze eindbestemming, dus ik naar voren in de bus, de chauffeur uitgelegd dat ik mijn bodywarmer had laten liggen, hij belde even naar het hotel en het klopte, als u mij het telefoonnummer geeft van het hotel dan bel ik als ik  thuis ben, ik kreeg het telefoonnummer.
    Dat was 3
    We moesten  meteen uit de bus,  jas pakken en de bus uit de buschauffeur wou ook graag naar huis, inmiddels was het 8 uur.”Dag chauffeur bedankt voor het rijden en goed reis terug naar huis.”  We lopen naar de auto van mijn kennissen, ik geef me toch een schreeuw, “nou breekt mijn klomp wat een sukkel ben ik ook, en jij ook ,( dat tegen mijn kennis) . Die kijkt me aan,“wat heb ik nou gedaan?” “jij zou helpen onthouden dat ik die foto en singeltje van ‘Jack Herb’ uit het rekje achter de stoelleuning zou meenemen, ik was echt beroerd van mij zelf.
    Dat was 4

     

    Thuis gekomen naar het hotel gebeld voor de bodywarmer,  meteen maar gevraagd als de bus thuis was of ze even wilde kijken of de foto en singeltje van ‘Jack Herb’ nog in het rekje achter de stoelleuning zat. Als dat zo was of ze dan misschien de bodywarmer en de foto en singeltje van “Jack Herb’ gelijktijdig wou opsturen, dan zou ik de verzendkosten betalen. . Pfff  je kan zeggen dat er 4 gaatjes in deze dag zaten, ik ging  Rocky  ophalen op het oppasadres,  even nog wel een klein rondje met Rocky lopen, dan naar huis, binnen wat gedronken toen gauw mijn bedje opgezocht,  

    Ben als een blok in slaap gevallen, in een nacht merrie kwam  het liedje van ‘ Jack Herb’ Manuela langs,  om nog even deze dag als de dag met 4 gaatjes aan mij te herinneren.

     

     

    Eliza

     

     

     

    17-12-2009 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    15-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Koning Winter

    Koning Winter

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    Eliza

     

     

    15-12-2009 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    13-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Even dat gevoel vasthouden

     

    Even dat gevoel vasthouden

     

    Even dat gevoel vasthouden, ik wil het u laten voelen.

    Zondagmorgen 10 uur, het zonnetje stralend aan de hemel, prikkelende wangen het is best koud. Dan wil ik wel naar het eind van de wereld lopen, (wat ik natuurlijk niet doe, want ik moet ook weer terug), zo’n gevoel heb ik dan. Ik kijk naar die glinstering van de zon in de sloot, ik zie de kleine meerkoetjes gauw van de kant het water in vluchten (“ stil maar ik doe jullie niets”) een V in het water achter latend door het snelle zwemmen,  zijn het dan 2 meerkoetjes worden de twee V’s door elkaar een M, wonderlijk om te zien.

    “Rocky we gaan even Marieéndal in, ik wil nog niet naar huis.”

     En net als het ‘leven’, eerst zonnig, ineens een donkere wolk, waar dan wat tranen uitvallen, dan een gouden randje achter de wolk waar de zon zich even schuilhoud om daarna weer volop te stralen.

     

     

    Eliza

    13-12-2009 om 13:31 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen."Menslief, ik hou van je"
    Klik op de afbeelding om de link te volgen



    Dit gedicht is geschreven door ‘ PHIL BOSMANS’

     

    Een geweldig gedicht, de nederlandse "Martin Luther King"

     MENSLIEF

    IK
    HOU VAN JE
     

    Een vreemde blijde boodschap !

    Of is het een illusie een utopie ?

     

    Ik geloof in een nieuwe lente over de wereld,
    als iedere soldaat, overal waar gevochten wordt,

    zijn wapen in de grond steekt

    en naar de zichtbare of onzichtbare vijand

    zal roepen :

     "Menslief, ik hou van je" !

    Ik zal je niet doden !

    Ik zal je geen kwaad doen !

     

    Ik geloof in een massa nieuwe kansen,

    als de rijke, zich schamend over zijn rijkdom

    zal afstand doen van macht en bezit

    en naar de arme zal gaan

    met de woorden:

    “Menslief, ik hou van je".

    Vergeef me, ik nam teveel voor mezelf !

    Ik zal aan jou tafel gaan zitten

     met hetzelfde brood

    en met bloemen van vrede en zon !”

     

    Ik geloof in een wonder

    als in ieder huis, in iedere straat, in elke stad,

    de een tegen de ander zal zeggen

    “Menslief, ik hou van je !

    Ik zal alle bittere woorden

    uit mijn mond nemen.

    Mijn hart vullen met tederheid

    en mijn handen met de gave van vriendschap !”

     

    “Menslief, ik hou van je”

    Zeg het voort met of zonder woorden.

    Zeg het met een glimlach,

    met een gebaar van verzoening,
    met een handdruk, 

    met een woord van waardering,

    met een klop op de schouder,

     met een spontane omhelzing,

    met een kus,

    met een ster in je ogen !

    Zeg het voort met duizend kleine attenties

    elke dag opnieuw !

    “MENSLIEF, lK HOU VAN JE”

     

     

     

     

    13-12-2009 om 13:28 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tekst boven rouwadvertenties

     

    Hoe zou het zijn.

    In een wereld

    waar de wegen zijn

    gemaakt van regenbogen.

    In een wereld

    waar geen verdriet is en geen pijn.

    In een wereld

    waar de mensen als echte

    vrienden met elkaar omgaan,

    maar vooral

    in een wereld,

    waar geen ziekte meer zou zijn.

     

    ******************************

     

    Alles kan van de ene op de

    andere seconde veranderen…

    In het geluk ligt ongeluk verborgen…

    In de zekerheid de onzekerheid…

    In het leven de dood.

     

    *******************************     

     

    Ik heb nooit gevraagd om geboren te worden,

    toch ben ik geboren en opgevangen.

    Ik heb nooit gevraagd om te sterven,

    toch ben ik overleden.

    Dus twijfel ik er niet aan, of ik toch weer

    opgevangen zal worden, hoe dan ook.

     

    ************************************************************   

     

     

     

    13-12-2009 om 12:09 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wauw, mijn dag kan niet meer stuk.

     

     



     

    Wauw, mijn dag kan niet meer stuk.

     

    Inderdaad dit word een gouden dag.

    Ik liep nog even met Rocky in de tuin, komt er een kennis aan lopen die een hele lieve hond een teckel  heeft,  haar naam is Doortje.( naam van de teckel dus.) Dat is een buurvrouw van mij geweest. Toen Simon nog leefde, woonde ze bij ons in het rijtje aan de dijk.

    De buurvrouw kreeg Doortje toen ze 8 weken oud was, wat een schattig beestje, ik was dan ook meteen verliefd op Doortje geworden, dus iedere keer als ik de buurvrouw zag met Doortje was het feest, in haar enthousiasme likte ze me dan helemaal onderste boven .

    Nu zijn we vijf jaar verder, de buurvrouw is verhuist, ik ben verhuist, we wonen nu weer redelijk bij elkaar in de buurt, maar als Doorje en ik elkaar zien is de liefde tussen ons nog heviger geworden. Dus nu loop ik het hek uit om Doortje weer lekker te knuffelen,  ik let niet op Rocky die achter mij het hek is uitgehuppeld. Dus ik word bijna opgegeten door Doortje, maar achter mij hoor ik remmen, is er een jonge man met een grotere hond een bordercollie, die hij aan de riem op de fiets mee heeft, Rocky kwam zowat onder de fiets, om dat hij weer zo macho moest doen tegen de hond van die jonge man. De hond vond het deze keer niet leuk, omdat hij denk ik aan de lijn liep. Hij ging toch wel behoorlijk brommen en blaffen tegen Rocky. De riem van Rocky lag binnen, en dan wil die zelfde lieve Rocky toch echt niet luisteren, de grotere hond trok de jongen zowat van zijn fiets en Rocky maar om hem heen springen. Eindelijk had ik hem te pakken, mijn excuus  aanbiedend  loop ik met een spartelende Rocky in mijn armen, naar mijn tuin, en ja hoor weer glijd ik uit in een behoorlijke hoop poep. Dus vandaag zeggen we maar dat het geluk brengt, dus mijn dag kan niet meer stuk.

     

     

    Eliza

     

     

     

    13-12-2009 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    12-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het is gebeurd






    Het is gebeurd

     

    Het is gebeurd,

    waarom ik heb getreurd.

    Ik wou de tijd stil laten staan,

    maar zo is het niet gegaan.

    Ik heb gepraat als’ Brugman’

    dit is wat echt niet kan.

    Ons mooie natuurpad,

    hebben we ‘GEHAD’

    Nu, hele grote lantarenpalen,

    ik zit stevig te balen .

    Waarom moest dit gebeuren,

    wat kunnen veel mensen toch zeuren.

    Dit pad ligt al jaren in het donker,

    verlicht door sterren geflonker.

    Heerlijk rustig, geen lawaai,

    maar de ouder mensen waren bang,

    straks doet een inbreker een graai.

    Weet u wat er straks gaat komen,?

    stilte alleen nog in onze dromen.

    Fietsen , bromfietsen, jongeren, maken lawaai,

    eerde was het te donker, te saai .

    de inbreker heeft  een beetje licht ,

    die graait nu gericht.

    Rocky heeft de grote glimmende pijp al ingewijd,

    hij moest even zijn plas ertegen kwijt.

    Ja, de moderne tijd heeft de natuur ingehaald,

    de mens heeft weer eens gefaald.

    Glimmende pijpen grote zonnecollectors,

    staan stoer te wezen,

    ouderen, hopelijk heeft u niets meer te vrezen.

     




    Eliza

     

     

     

    12-12-2009 om 13:47 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kinderer op de foto( vervolg)





    Eliza

    12-12-2009 om 01:53 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wat is er mooier dan kinderen te fotograferen.

    Wat is er mooier dan kinderen te fotograferen.

     











     

     

    Vriendjes, neefjes en nichtjes. 

     

     

    Eliza

    12-12-2009 om 01:44 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen. Hallo wie hebben we daar?

     

     

    Hallo wie hebben we daar?

     

    Hallo,hallo wie hebben we daar,

    is het echt waar?

    Ja hoor, daar zijn ze weer het zwanen echtpaar.

    Het is of ze niet zijn weggeweest,

    ze zijn gewoon weer terug gekomen,

    en hebben ook nog een paar

     families eend meegenomen.

    Ze maaien het gras nu kort,

    zo heftig, dat het gemillimeterd word.

    Als het vrouwtje nu maar geen nest

     zo dicht bij het fietspad maakt,

     ik zorg er anders  persoonlijk voor,

     dat het word gekraak.

    De nare ervaring van het verleden

    wil ik niet weer meemaken, nu in het heden.

     We zijn blij dat ‘Harry en Matilda”er weer zijn,

     kleintjes graag in het weiland volgend jaar.

    Dan is alles dik voor elkaar.

     

     

     



    Eliza

     

    12-12-2009 om 01:16 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    11-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ontmoeten

     

    Ontmoeten

     

    Hij heeft veel van zijn éérste vrouw gehouden,

    toen hij hertrouwde zei hij dat een keer,

    ze proefde een verlangen in zijn woorden,

    het deed - ze glimlacht er nu om - wat zeer,

     

    ”Van jou houd ik heel anders”, zei hij rustig,

    hij keek aandachtig lang naar haar gezicht

    de morgen was nog maar nauwelijks geboren,

    de schemering was sterker dan het licht

     

    Ze denkt hieraan, zijn spottend - blije ogen

    De warmte en de humor in zijn lach

    De waardevolle uren met elkander,

    Herinnering aan de nacht en aan de dag.

     

    Ze heeft vandaag aan zijn bureau gezeten

    hij werkte er in de avonduren aan,

    en kon dan plotseling ondeugend zeggen

    “kom nou eens even dichter bij me staan”

     

    Ze ordent bladen, knipsels en papier,

    ze vind een tekening in een envelop,

    een schets van Liz zijn eerste grote liefde,

    ‘mijn vrouw”, staat er met grote letters op.

     

    Ze houdt de tekening zachtjes in haar handen,

    hij is gelijkend, treffend goed gemaakt,

    Ze kijkt er naar, de wind gaat langs de ramen,

    Ze word verlangend door een pijn geraakt.

     

     

    Hij heeft veel van zijn twééde vrouw gehouden,

    ze staat verloren het morgenlicht.

    Hij stierf in ’t najaar met zijn volle kleuren

    er is een glimlach op zijn gezicht.

     

     

    Geschreven door Margreet van Hoorn

     

     

    11-12-2009 om 20:14 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    10-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toen

     

    Toen

     

    We hadden thuis een kleine kerstboom

    Er branden echte kaarsjes in,

    Het was zo sfeervol en waarachtig

    vanaf het allereerst begin.

    Mijn vader had een emmer water

    behoedzaam in de hoek gezet,

    we kregen chocolademelk en nootjes

    en soms een heerlijk stukje banket…

     

    De kaarsen flakkerden beweeglijk

    ik keek er lang, aandachtig naar

    ik was een kind, wat speels , ondeugend

    misschien zo’n zes- of zeven jaar.

    De kamer leek opeens veel groter,

    veel warmer dan ‘k het meestal zag

    mijn moeder liep,  als steeds, te zorgen

    voor iedereen met kleine lach...

    De oude hangklok tikte rustig

    Het kaarslicht scheen op ’t bruine hout

    Ik hoorde langzaam zware slagen

    De wereld was verfijnd, vertrouwd.

    De wind ging ijselijk langs de ramen,

    De vorst tekende een groot figuur

    Vol kleine bloemen op de ruiten

    ’t was stil  in ‘t late avonduur…

     

    We hadden thuis een kleine kerstboom

    De kaarsen gaven vredig licht,

    Ze schenen met en gouden warmte

    Over mijn vaders lief gezicht.

    Muziek gleed helder door de kamer,

    De kachel had een warme wang,

    Het was een sfeer van rust en eenheid

    Waar ‘k soms nog wel eens naar verlang.


                             Geschreven door ‘ Margreet van Hoorn’

     

    Het is eigenlijk erg spijtig voor de jeugd van nu, dat ze de ouderwetse kachel waar zo,n behaaglijke warmte van afkwam niet hebben gekend, en ook die echte kaarsjes weet ik  nog heel goed, we moesten altijd heel erg oppassen voor het engelenhaar( wat zo akelig prikte)  wat we in de boom deden, een mooi gezicht als de lichtjes dan door kleine tunneltjes van engelenhaar scheen, de kerst ballen waren ook heel teer, er waren bij ons  thuis van die mooie vogeltjes met staartjes op een knijpertje, trompetjes, er waren mooie huisjes als ballen, mooie naar binnen gewerkte ballen,  allemaal wel erg teer.

    Het was elk jaar weer een feest om ze uit te pakken. De piek was het hoogte punt hij glinsterde net of hij echt van goud was, mijn vader deed altijd de piek op het topje van de boom. De kerst mis had  op mij een enorme uitwerking als alle mensen in de kerk  samen zongen, de mannen met een bas stem, de vrouwen iets hoger en wij met onze klare kinderstemmetjes in die grote kerk, ik moest dan altijd een beetje huilen,  zo mooi vond ik het.
      

    Zaterdag ga ik s’middags al naar het eerste kerstconcert, van het mannen visserskoor, uit Den Helder.  Elk jaar als ik kan ga ik er heen, en elk jaar ontroerd mij het weer. Het is ongelofelijk dat het allemaal al weer bijna een jaar geleden is, ‘n jaar vliegt ook zo voorbij.

    Ik wens u allemaal  fijne kerstdagen liefst met sneeuw,  en een gelukkig en gezond 2010

     

     

    Eliza

     

     

    10-12-2009 om 18:03 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Koken voor mij zelf

     

    Koken voor mij  zelf

     

    Ik heb al eens eerder geschreven dat ik graag kook, maar ‘NIET’ als ik er alleen van moet eten. Dan gun ik mij geen tijd, of ben ik gewoon te lui, of ik denk;  al die afwas voor dat beetje dat ik eet. In het nieuwe jaar gaan we meestal weer voornemens ‘PROBEREN’ waar te maken, nou mijn eerste voornemen in het nieuwe jaar is; meer tijd besteden aan het koken  gewoon ‘ WEL’ voor mij zelf koken, en het tweede voornemen is dan,’ NIET' zo ordineer voor mijn computer gaan zitten eten, wat ik dus net gedaan heb.

    Ik had worteltjes schoongemaakt ik zou worteltjes met een aardappel en een rundhamburger eten, maar toen ik de wortels had opgezet dacht ik; ‘weet je wat, ik heb ook uien’ de twee aardappels in  blokjes bij de worteltjes ( waar ik al zout had opgedaan) en 2 groten uien fijn gesneden er bij, ik dacht ik doe er wat meer water bij, dan maak ik er gewoon weer een soort soep van. Dan doe ik er ook maar een rundbouillon blokje bij in

    Toen ik zo bezig was , dacht ik ; ik kan de hamburger er ook wel in stukjes bijdoen, lekker allemaal in 1 pan dat scheelt weer afwas. Maar de hamburger was ook al gezouten en gekruid, ik wou er nog wat peper op, en ik dacht ach een beetje nootmuskaat kan ook geen kwaad, pak het busje kijk niet goed, (het grote gaatje zat er voor) ik schut en ja daar kwam een behoorlijke kluit nootmuskaat uit het busje. Helppppp, gauw een lepel gepakt en er wat  nootmuskaat uit gehaald.

     

     

    Toen alles gekookt was, heb ik de staafmixer gepakt en de heleboel lekker smeuïg gemixt. Toen zou ik gaan proeven, hé gek is dat hoe kan het nu zo zout zijn??? Ja toen had ik een probleem, maar ik ben goed in het oplossen van problemen, ik dacht;( wat denk ik soms veel hé) vroeger als we thuis hutspot hadden gegeten was er altijd wel een rest ( kliekje ) over, en dan mochten we het omstebeurt ( we waren met z’n vijven)de andere dag lekker opgebakken in de koekenpan met zo’n bruin korstje, op een sneetje wit brood opeten. Dus in de vriezer heb ik altijd wit en bruin brood, maar het is echt het lekkerst op vers wit brood  met een laagje boter en dan de warme hutspot er op.

     

     

     

     

     Door dat ik het nu op brood deed was  het zoute wat minder, ik vond het zalig, en het is zeker fijn als dat doet herinneren aan vroeger. Van die tijd is  het kapje van het brood mijn favoriet want,  die was even dikker, kreeg je er ook wat meer boter op en dan zo’n lekker kwak hutspot, het kan trouwens ook heel goed met zuurkool, stamppot, of hachee.

    Ik zit achter mijn pc gewoon te watertanden, maar zo als ik het nu gefotografeerd heb, is het toch wel een beetje asociaal zo als ik zit te eten.

    Dus vanaf NU, op de tafel een kleedje, ik mag van mijzelf wel opscheppen in de keuken, maar dan wel aan tafel opeten( dat is de keurige Els die dat zo van haar moeder heeft geleerd ) De andere Els denkt vaak ;’ het zal wel,  bordje op schoot voor de tv, of voor mijn pc, is lekker makkelijk’ maar voor de pc is echt over, ik heb nu zelf op de foto gezien dat het geen gezicht is. Waarom of ik daar de foto’s dan voor nodig heb? ik kijk er toch gewoon naar als ik eet? Schijnbaar weet je al niet beter. Hoera voor de foto.

     

     

    Eliza

     

     

    10-12-2009 om 15:17 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kerstversiering

     

    Kerstversiering.

     
    Sinterklaas is weer naar Spanje, de kerst kaartjes rollen door de brieven bus.

    Ja dan gaat het toch wel een beetje kriebelen, ik zoek de kerstspullen op.

    Mijn schoonzusje uit Alkmaar had een hele grote doos met kerstspullen ooit mee genomen naar mij toe, die had ik in de box laten zetten.

    Aangezien Chris ook alles nieuw moet kopen, vroeg hij of hij in die doos mocht neuzen.

    Hij kwam al gauw terug, nou mam dat is allemaal oud bollig hoor dat hoef ik niet. Dus ik gisteren ook maar eens in die doos neuzen, ik had in de box niet veel ruimte dus de doos al puffend mee naar huis en in de kamer op een stoel gezet. Toen stond de doos op een fijne hoogte, ik was best wel nieuwsgierig wat nou zo oud bollig is. Ja, wat zal ik zeggen, waarschijnlijk om dat ik ook oud bollig ben vond ik er toch wel leuke dingen in, veel kleine en iets grotere rode ballen,een leuke rode glazenbol waar een lont in zit, dus daar kan dan lampenolie in en aansteken maar (dacht ik) ik heb niet zo veel verstand van zo’n lont maar ik kreeg toch zo’n lichtbruin vermoeden dat hij wat te lang is, toen het alarm van de brandmelder afging in de kamer, heb ik hem toch maar gedoofd, ik had een heleboel kaarsjes aangestoken dus samen veroorzaakte ze te veel rook vandaar dat ijselijke gepiep, voor dat ik dan een stoel gepakt heb er bovenop ben gaan staan, waren mijn oren zowat doof. Ik  kon geen knopje vinden dus heb ik de hele voorkant er maar afgerukt, ik sta ook een beetje boven mijn macht te

    werken.

     

     

     

     

     

    Gisteren ook met de kerst versiering uit de bovenste kast pakken, trap er bij loop, loop, loop op de treetjes, ben ik boven kan ik er net bij, pak de doos ja en toen! doos in mijn armen hoe kom ik die trap af? Heel voorzichtig me eigen omdraaien en dan maar op goed geluk de treetjes weer vinden om naar beneden te komen

     Maar ik dwaal af ik zou gaan neuzen in de grote doos die schoonzus kwijt wou.

    Er waren een stuk of wat van die kunst boeketjes op een plastiek ring,waar  je een kaars in kan doen.  Dat wou ik niet maar ik kon ze heel best gebruiken als ik er gewoon van alles af sloopte. En dat wou ik u nu vertellen, als u kerst spullen heb waarvan u denkt wat moet ik daar mee, misschien zitten er cadeautjes op die je los kunt gebruiken, belletjes, takjes. In de doos had ook een kerststuk gezeten met allemaal natuurlijke houten dingen, daar heb ik 2 soort spiralen van afgehaald om in het nieuwe kerststukje te doen.

     

     

     

     Van een pak groene oase dat schuim waar je dingen in kunt steken, snij je wat stukken af, dan kan je aan twee kanten  stukjes beginnen . Je gaat lekker kijken wat heb ik nog allemaal, niet bang zijn om dingen uit elkaar te trekken. Ik had zilveren blaadjes nodig, die zaten in een bloementuiltje ze gingen er makkelijk tussen uit, dus ik had mijn zilveren blaadjes, en zo kwam ik aan allemaal dingetjes waar ik mijn engeltjes en de grote elf weer mee heb aangekleed. De hortensia bloemen en herfstdingen van het dienblad af en lekker weer opbouwen met kerstspullen, ik vond nog wat vulsel uit de knuffel beestjes van Rocky dat lijkt een beetje op sneeuw, ik ben helemaal tevreden, de tafel en de vloer waren niet om aan te zien, maar er staat weer een mooi stuk op tafel ik heb heerlijk geknutsel, niet met lijm gewoon neer gelegd. Op de andere tafel staat een stukje in het rood, de engeltjes heb ik in hoofdzaak wit, zilver, en groen gemaakt,  allemaal spullen uit de grote doos van mijn schoonzuster. Dus vraag aan uw buren, aan familie, hebben jullie nog kerst spullen, een dienblad of grote schotel, de kerst spullen lekker uitgespreid op tafel,  groene oase om dingen in te steken, ga lekker uw gang. Succes er mee

     

     

     



     

     

     

    Eliza

    10-12-2009 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    08-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Sinterklaas aan huis

     

     

    Sinterklaas aan huis

     

    Sinterklaas zou misschien bij mijn ex schoondochter langs komen, Monique had ook haar broer met zijn vrouw en 2 kinderen Silvana en Presyla nichtjes dus van Sven en Indra, haar vader en moeder dus andere oma en opa van Sven en Indra, Chris en mij uitgenodigd. De kinderen waren best wel wat zenuwachtig  Indra had de stoel waar Sinterklaas misschien op zou gaan zitten nog eens extra opgepoetst, toen er dus  geklopt werd zaten ze alle 4 best wel wat beduusd  te kijken. De kleinst Presyla kroop veilig bij mamma op schoot . Wij allemaal zingen: ”Sinterklaasje kom maar binnen met je knecht(ten het waren er 2)

     

     

     

    Sven zag ik al een beetje vreemd kijken, en ja hoor even later stak hij zijn vinger op:

    ”zeg het eens mijn knul”

    “Sinterklaas waar om is u haar anders, en een andere stem als op school”?

    Ik zag Sinterklaas even denken, en toen loste hij het mooi op:

    “Ja, jij hebt je haar toch ook wel eens anders, ene keer wel gel, de andere keer niet  en als Sinterklaas zijn baard gewassen heb, omdat er wel eens eten restjes in achterblijven, ik word nu eenmaal een dagje ouder, dan golft mijn baard ook weer mooier, en als jij verkouden bent heb je ook een andere stem toch? Door al die regen is Sinterklaas wat verkouden geworden”

    ( en demonstratief begon Sinterklaas heftig te hoesten.)

    Ik weet niet zeker of Sven het helemaal geloofde. Sinterklaas vroeg of de kleinste eerst even op zijn schoot wou komen zitten, maar dat deed ze echt niet, veilig op mamma’s schoot wou ze wel zingen; “Sinterklaasje bonne, bonne, bonne", en toen ze eenmaal los kwam had ze hele verhalen die ze steeds aanduiden met een wijzend vingertje.

     

     

     

     

    Veel later zou ze op schoot gaan zitten bij een van de zwarte pieten toen was Sinterklaas gewoon jaloers.

    De andere hadden niet zo veel moeite om bij Sinterklaas op schoot te gaan zitten, hoewel Sven zich daar eigenlijk al iets te groot voor vond. Sinterklaas wist veel over hun, hij had zijn huiswerk goed gedaan. Ze kregen van de zwarte pieten allemaal een groot cadeau dus waren ze blij. Toen moest Sinterklaas met zijn 2 zwartenpieten weer vertrekken naar andere kindjes, dus weer heel hard zingen nu het liedje: “dag Sinterklaasje dag dag zwartepiet(ten)" Ik dacht nog, Sinterklaas is verstandig niet te veel speelgoed, maar dat was een misvatting. Sinterklaas en de zwartepieten waren de deur uit en even later werd er heel hard op de deur gebonsd en toen stonden er nog wel drie grote zakken met cadeaus. De kinderen helemaal wild en toen zag ik ook duidelijk dat Indra een kop groter en iets sterker was als haar nichtje want Indra was als eerste bij elk pakje om te kijken wat het was en voor wie. Ze hebben hele leuke en mooie cadeaus gehad op het laatst leek het wel een speelgoed winkel in de huiskamer.  Er werd goed voor ons gezorgd we kregen taart en warme chocolade melk met slagroom. Toen alles uitgepakt was, werden de kinderen super rustig, ik denk gewoon moe van alle indrukken. Mijn zoon en ik zijn daarna naar huis gegaan het was echt een groots Sinterklaas feest.

     

     

     

     



    Eliza

    08-12-2009 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Klusjes naaien

     

     

    Klusje naaien

     

    Klusjes naaien, daar draaide ik eerder mijn hand niet voor om, maar nu !

    Mijn vriendin had een jogging broek gekocht die véélste lang was.

    Zij ziet zelf erg slecht dus ik bood aan om hem voor haar korter te maken.

    Ik naar huis met de jogging broek daar zou ik morgen even naar kijken, het bleef bij kijken ik dacht morgen dan maar en toen werd het nog een morgen verder, en voor dat ik het wist was de week om.

    Ze had gezegd er is geen haast bij dus na anderhalve week, ga ik me een beetje schamen, ik had het beloofd,en belofte maakt schuld.

    Vandaag dacht ik wat er ook gebeurd ik ga die joggin broek korter maken.

    Onder de klanken van “Jesus Christ superstar”…”I Dont Know how to Love him…” ”Don’t Cry fot Me Argetina” pakte ik mijn naaidoos en het eerste wat te voorschijn kwam was “Spookie”. In een vrolijke bui had ik van een witte sok een spookje willen maken, wat watten in de teen, twee knoopjes als oogjes en het neusje is ook een knoop, het mondje met rijg steekjes er op gemaakt, eigenlijk was hij niet af maar hij dient als speldenkussen en daar voldoet “Spookie aan dus laten we hem zo.

     

     

     

     Ook kwam ik een heel oud kaartje tegen waar naalden op bevestigt waren, dat komt uit de naaibox van mijn moeder.

    Die had zo’n bruine houten naaikist die aan tweekanten kon uittrekken dan kwamen de vakjes te voorschijn. Mijn zus vond hem altijd al mooi en die kreeg hem, maar ik mocht wel even kijken of er leuke dingen in zaten. Dit kaartje vond ik erg leuk en ook het houten kokertje voor naalden dus dat is mijn herinnering aan mijn moeders naaikist.

     



     Voorkant van het kaartje



    Achterkant van het kaartje

     

    .

    Het ging het best wel redelijk, er moest wel nu een leesbrilletje aan te pas komen, anders ging de naald niet in de draad, ik heb wel een naaimachine maar daar heb ik al heel lang niet mee gewerkt, dus ik doe het op de hand met van die kruissteekjes, ze hebben een speciale naam  maar die weet ik zo gauw niet.

    Een broekspijp af, even wat anders doen het was best inspannen, het jogginggoed dat krult om als je het geknipt heb, dus er moesten ook spelden aan te pas komen.

     

     

    Gisteren heb ik erg veel calorieën naar binnen gewerkt, ik was bij een vriendin die had een chocolade letter S gehad van haar dochter, die was gevuld met ‘praliné’ zo “Zalig”, we hebben hem soldaat gemaakt, dus vandaag een appel, bleekselderijsoepje, kippenfiletje, en magere yoghurt toe. Mijn maag die houd zich weer prima  ( helaas slecht voor mijn figuur)

    Soepje gemaakt, kan even pruttelen, dus op naar de volgende broekspijp.

    Die klaar nog even een zoompje hier en een knoopje daar, ik was nu toch bezig. Naaidoos dicht, “Spookie blijft lachen

     

     

     Ben tevreden met mij zelf, morgen de joggingbroek wegbrengen.

    Als je bezig bent vliegt de dag zo om, ik had ook nog een appeltje geschild, lekker onder het korter maken van de jogging broek opgegeten, lang niet zo lekker als die heerlijke chocolade letter, maar ja het kan niet altijd feest zijn.

     



    Eliza

     

     

     

    08-12-2009 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    06-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tekst boven rouwadvertenties

     

    Elkanders leven delend.

    Elkander geborgenheid schenken.

    Elkanders eenzaamheid doorbrekend.

    Sterker dan de dood

    is de liefde tussen mensen.

    De herinnering is warm

    want sterft een mens,

    gedachtenis blijft leven

    in mij, in ons, voor altijd.

     

     ******************************************   

     

    Daar waar mensen elkaar als mensen  

                                                            verstaan.

    Daar waar de liefde echte liefde is, wil ik

                                                                   gaan.

    Daar waar de vrede eeuwig is

    en de zon steeds schijnt.

    Daar is mijn nieuwe wereld die nimmer

                                                           verdwijnt.

     

    *******************************************

     

    Als je door verdriet word neergeslagen

    Het waarom aan niemand kan vragen

      Dan zijn er tranen die niet gedroogd

                  kunnen worden

    Is er verdriet dat niet gedeeld kan worden

    Is er een lege plek die niet gevuld kan worden

     

    ******************************************** 

     

    06-12-2009 om 20:07 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    05-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ik mis

     

    Ik mis

     

    Lieve schat ik mis je

    Ik mis jouw warme lijf,

    al kon ik je alleen nog maar knuffelen.

    Ik mis het stiekem achter je rolstoel staan,

    dan gauw mijn armen om je heen

    en even in je oor bijten.

    Ik mis zelf jouw stem midden in de

    nacht als ik dacht, ik ga heel zachtjes er uit

    en dan even naar de koelkast.

    ”Zou je dat nou wel doen”klonk het dan

    want jij merkte het altijd.

    Ik mis zelfs onze heftige woorden, als

    ik weer eens iets anders had gekookt

    waar jij niet op gerekend had.

    Ja, ik mis NIET het boodschappen doen,

    was altijd zo klaar elke week het zelfde.

    Ik mis NIET jouw boze buien omdat

    niet alles ging zo als je wou.  

    Ik mis het troosten wat ik zo

    graag deed, als je het toeliet

    Ik mis zeker de handigheid die jij had,

    overal een oplossing voor vinden.

    Had ik de staafmixer in het afwassop gestopt,

    jij viste hem er uit maakte de staaf mixer open

    nam de föhn en föhnde het helemaal droog,

    en dan waarachtig deed hij het gewoon.

    Of mijn soep opschep lepel die van zijn steel af was,

    niets weg gooien de soldeerbout er bij,

    vast solderen en hij is als nieuw.

    Ik droogde hem net af, ik zag de soldeer plekjes

    en zo doende kom ik aan deze woorden.

    Lieve schat, ik mis je, maar ik red me wel.

     

     

    Eliza

     

    I

    05-12-2009 om 12:11 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Waar de koning trek in had

     

    Waar de koning trek in had

     

    Maar Knelia! Zei de koning

    al tegen de koningin,

    kijk hier op dit potje staat honing

    en er zit geen honing in!

    De koningin zat te beven

    en vroeg aan de keukenmeid:

    Och, wil je wat honing geven

    voor Zijne Majesteit?

    Maar toen de koning de honing zag

    toen wou hij liever hagelslag.

     

    Hij greep naar de hagelslagtrommel

    en zei tot de koningin:

    Wat is dit nu  weer voor den drommel,

    er zit geen hagelslag in!

    De koningin zat te beven

    en vroeg aan de keukenmeid:

    Och, wil je wat hagelslag geven

    voor Zijne Majesteit?

    Maar toen de hagelslag er was

    toen wilde de koning ramenas

     

    De ramenas kwam en toen, helaas,

    wilde de koning pindakaas

    en toen de pindakaas er kwam

    wilde hij een boterham.

    Maar, zei hij met bulderende stem

    ik wil op die boterham bosbessenjam.

    En toen de bosbessenjam er stond

    wilde hij liever een suikerklont

    en toen de suikerklont kwam zei hij:

    Nu wil ik toch liever frambozengelei

    En toen wou hij muisjes en toen wou hij pasta

    En toen zei de koningin eindelijk: Basta!

     

    En zo ging Zijne Majesteit

    De straat op zonder zijn ontbijt.

    Daar stond hij te huilen, en wie kwam daar an?

    De ijscoman, de ijscoman.

    Toen at de koning een liter ijs

    vlak voor ’t koninklijk paleis.

     

    Joehoe riep de koning, Kenelia, schat

    dit was nu, waar ik trek in had!

     

    Geschreven door : Annie M.G. Schmidt

    Uit de bundel 'Het fluitketeltje.'

     

     

     

     

     

    05-12-2009 om 00:21 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Foto's

    Foto’s

     

    De boot die naar Texel vaart 

    Er kunnen heel wat auto's in 

     

    En dan ligt daar Texel 

     

     

     

    Marieéndal 

    Kleuren van de herfst 

    Mijn drie schatten 


    Eliza

    05-12-2009 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    04-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Sinterklaas

    " Oma hoe vind je de achterkant?"

    Sinterklaas.

     

    Sinterklaas het feest van de goed Heilig man word met steeds meer en steeds grotere cadeaus gevierd.

    Dat Sinterklaas feest moet blijven is buiten kijf, maar waarom zulke grote cadeaus, waarom zovéél?

    Ten eerste: het schoentje zetten gebeuren. Erg lief als ze hun schoentjes komen zetten en dan zeker 4 liedjes voor Sinterklaas zingen, dan maar hopen dat er wat leuks in hun schoen komt, eerder was een fondante kikker of suikerbeest voldoende( bestaan ze nog die mierzoete donkerbruine of roze suikerbeesten, roomfondant, borstplaatjes? ) maar nu durf je dat gewoon niet meer te doen, want bij die andere oma komt sinterklaas met een cadeautje, in de winkels mag je je eigengemaakte schoen zetten, bij pappa komt Sint ook langs want die weet dat Indra en Sven en bij pappa en bij mamma wonen. Dus vijf maal het schoentje zetten maar dan is het nog geen Sinterklaas.

     

     waneer komt Sven ?

     Wat is dat?

    De goede Sint heeft het heel druk, maar komt toch morgen middag langs, dan heeft hij allemaal cadeautjes bij zich. Sven en Indra zijn hele maal zenuwachtig, heeft Sinterklaas wel geluisterd dat ik zo graag dit wil hebben en dat? Als dan het feest losbarst, geen mandarijnen geen doppinda’s, ze hebben geen tijd, ze hebben alleen maar oog voor de cadeaus, de ene nog groter als het andere gewoon geen tijd om alles goed te bekijken want uit de zak komen weer cadeautjes. Niet dat ik het ze niet gun maar vroeger kreeg je hooguit 2 cadeaus, waar je helemaal rondom gelukkig mee was, daar speelde je ook eindeloos mee.  Een krant op tafel, de zak met dop pindaas op tafel, mam deelde de pindaas uit en er werd niet gekeken of ik er 1 meer had als mijn zus of broer. Warme chocolademelk drinken gewoon van cacao poeder aangemaakt met een beetje water dan hete melk er op, natuurlijk suiker er in en drinken maar, heerlijk. Het was heel genoeglijk heel warm en zeker geen stress, van wie heeft er nu een pakje?, wachten tot het pakje is uitgepakt en dan even aan ieder laten zien, wel nee, we zijn al weer aan het volgende pak bezig.  Maar toch! ik kijk er wel naar uit, het is nu eenmaal deze tijd en niet de tijd van vroeger.

     


    "Pappa helppppp"

     
    Zielig wat ik op tv zie.

    Indra kwam vandaag in een zwarte pietenpak, kijken of zwartepiet wat in de schoen had gedaan,  even wachten op Sven die nog uit school moet komen, het pakje branden in haar handjes, ze vertelde dat ze nog net het zwarte pietenpak aankon, ( van verledenjaar ) om dat ze groter gegroeid was.                                                                        

    “Oma zit mijn veer nog op mijn zwartepietenmuts, voelt u wel hoe zacht, is hij niet geknakt?”

    “Nee hoor kind hij zit er nog mooi op”

     

    Ik was gisteren, in het verzorgingshuis waar Sinterklaas ook langs kwam, het werd een geweldig feest voor alle vrijwilligers en de bewoners. Met heerlijk eten, (er is al weer heel wat aan) Walter Kroes haalde het dak zowat van het tehuis af, lange polonaise, handjes in de lucht, handjes op elkaar heerlijk meeklappen en zingen, even helemaal uit ons bol en de oudere mensen waren ook helemaal in hun hum. Nog een mooi cadeau voor alle vrijwilligers, daar zijn we erg blij mee, zonder de vrijwilligers kon een heleboel niet door gaan, hier in dit tehuis zijn ze zich daar zeker van bewust, een fijn gevoel voor ons. Al met al gisteren een fijne dag en hopelijk volgend jaar weer.

     

     

    Eliza

    04-12-2009 om 23:19 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    02-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mensen

     

    Mensen

     

    Wat zijn mensen toch eigenaardige wezens.

    Ramses Saffy is (gisteren al weer) overleden), de hele avond hebben alle zenders op tv uitgebreid beelden van Ramses laten zien.

    Wat vreemd toch dat voor de goede man dood was, hij weg kwijnde in een bejaarde huis, waar hij absoluut niet wou wonen maar gewoon ondergebracht werd uit pure wanhoop, om dat zelf Liesbeth List, zijn grote en liefste vriendin ook geen raad met hem wist. Toen hij in dat tehuis geplaatst werd kwam dat nog in de krant, maar daarna alleen als hij nog kon opdraven op een feest en dan wat kon zingen, werd er aandacht aan geschonken, maar al die tijd dat hij daar zat te verpieteren,( dat heb ik dus gisteravond gezien, met zijn fles wijn) was er geen mens die naar hem omkeek. En nu? Ramses is dood, Leve Ramses, iedereen wil zijn liedjes zingen, heel de tv wereld op zijn kop. Waarom moet je eerst dood gaan om een engel te wezen. Levend was je  alleen voor je echte vrienden nog belangrijk.

     

    Het heeft op mij wel heel veel indruk gemaakt hoe zijn leven er uit heeft gezien. Ik zag een kleine jongen verloren op een station door zijn moeder op de trein gezet, ik zag een oude man die zijn moeder steeds verdedigd, een man die juist door dat verlaten zijn, zich zelf waar wou maken op welke manier dan ook. Ik hoorde liedjes door hem gezongen  die ik nog nooit gehoord had, maar met een tekst waar ik de rillingen van kreeg. Ik zag toch door alles heen een heel eenzaam mens, die zich aansloot bij de Begawan in India, om daar misschien de eenzaamheid te ontvluchten.

     

    Ik kende hem eigenlijk het meest van het lied ‘Zing,vecht, huil, bid, werk en bewonder’ 'Sammy kijk omhoog' en van een lied met Liesbeth List waar erg veel ho... ho...  ho... ho... in werd gezongen. Net als met de dood van Andre Hazes,  eerst verguisde iedereen hem, na zijn overlijden is hij  beroemder geworden als toen hij leefde. Hoe zit dat nou? Zijn we zo hypocriet? Gaan we na de dood ineens allemaal ons schamen? Zijn we zo’n volkje dat elkaar opzweept, en de een nog meer wil laten zien als de ander hoe een goede vriend hij was van de dode? Of komen we er te laat achter dat Ramses en Andre toch unieke mensen waren ieder in zijn eigen waarde. Ik voel me net een predikant, maar het moest me toch even van het hart

     

    Gisteravond heb ik ook Showroom gezien, en ik vind het nog steeds uniek hoe mensen  durven te leven zo als ze’ ZELF’ willen leven, ook al worden ze dan voor excentriek versleten,. Mensen die hun eigen hart volgen die hun eigen wereld scheppen, hoe de maatschappij er ook tegen aan kijkt . Ik had zo bij de schilder in willen trekken die zijn eigen wereld had geschapen uit zijn fantasie, hij was begenadigt met een uitzonderlijk talent, hij kon levensecht schilderen, kleding en meubels maken zo mooi dat ik ademloos heb gekeken en helemaal mee genomen werd in zijn wereld. Alleen ik heb wel angst voor die beelden. Ze geven hun hele ziel en zaligheid prijs voor de camera’s, wie zegt mij dat er niet idioten zijn die dan juist deze mensen gaan molesteren? Deze mensen leven in een voor hun gelukkige wereld ik hoop dat het zo zal blijven. Ik heb diep respect voor deze mensen.

     

     

    Eliza

    02-12-2009 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (4 Stemmen)
    >> Reageer (5)
    01-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Foto's gemaakt, het was wat donker weer.

    Foto’s  gemaakt, het was wat donker weer.

     

    Ik probeer altijd de glinstering van de zon op de golfjes te vangen 

    Het is net zwart wit 

    Doorkijkjes in Marieéndal 

     

     Wolken luchten vind ik ook mooi  

     

    Tweede laage huisjes zie de grote boom bij mijn buurvrouw in de tuin 

    Gordijnen open en dan dit uitzicht

     
    Eliza











    01-12-2009 om 19:05 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De dokter

     

    De dokter.

     

    Het moest er van komen, mijn zoon Chris was het er niet meer mee eens. “Mam het is niet goed je bent nu inmiddels 6  kilo afgevallen omdat je niet eet, dat die maag zeer doet komt niet zo maar, je maakt een afspraak anders doe ik het! Ik keek mijn zoon eens aan, maar hij meende het echt, dan zie ik zo zijn vader in hem, die was dan ook onverbiddelijk, ik kan er gewoon niets aan doen dat ik in paniek raak bij het woord ‘dokter’. Ik weet zeker dat ik helemaal geen pijngrens heb, want ik piep al als ik mijn teen stoot. Ik maandag morgen toch maar de dokter bellen om een afspraak, krijg ik de vrouw van de dokter aan de lijn, die zijn assistente is. Ik weet gerust wel dat ze een paar vragen moet stellen over wat er aan de hand is, maar dat ze dan zo onzinnig zijn, daar kan ik nijdig van worden. Het ging ongeveer zo;

    “ Hallo met mevrouw Kloosterman”,

    Goede morgen met mevrouw Engel

    “Zegt u het maar”

    “ Ik heb pijn in mijn maag, kan al 14 dagen er niets inhouden.”

    “Ja logies dat u pijn in uw maag hebt, u moet gewoon eten”

    “Ja maar dat is hem nu juist, het wil er niet inblijven

     en ik ga erg boeren”

    “Ja natuurlijk als u niets in uw maag hebt komt er lucht in,

    waarom eet u niet? “

    “Omdat het er niet in blijft en zeer doet”

    “Komt u maar 10 voor 2, dag mevrouw Engel”

    Dan ben ik echt verbluft hoor, Chris ging mee dat stelde me gerust,  niet bij de dokter binnen, hij bleef fijn in de wachtkamer op mij wachten.

    De dokter vroeg wat er aan de hand was, het is een hele aardige man,  ik vertelde, er werd op mijn buik en maag geklopt, precies in de maag streek pijnlijk, dus conclusie een ontstoken maagslijmvlies.

    “Ik schrijf u pilletjes voor die u in moet nemen voor u gaat eten, en een capsule s’morgens als u wakker word.

    Als het goed is,  gaat de pijn en de lucht in de maag over, zo niet dan over 10 dagen terug komen.”  Toen ik binnen kwam bij de dokter en vertelde dat ik niet kon eten, maakte hij wel gelijk de grap,”zullen we dat nog een maandje volhouden, dan word je slank.” Hij zei ook dat het niet zo erg was die 6  kilo in 2 weken omdat ik wel een stootje kan hebben. Maar ik moest wel weer gaan eten, kleine beetjes per keer, licht verteerbare dingen. Chris ook gelijk wat boodschappen met me doen, dan ben ik erg blij dat ik zo’n kanjer van een zoon heb. Ik vind het fijn als er een beetje voor mij gezorgd word.

     

     

    Indra had een koksmuts, schortje, een oven handschoen, deegroller, pollepel en handmix  van Sinterklaas in haar schoen gekregen, “oma Sinterklaas weet dat wij altijd lekkere hapjes maken nu hoef ik niet jouw grote schort meer aan, mag ik het brood klaar maken dan doe ik wel even mijn koksmuts op en mijn schortje voor.”

    Geweldig zo als ze er dan uitziet, lekker bollen wangen onder de muts, dus dat word nog vaak lekkere hapjes maken.

     

     

     

    Eliza                         Waterige oogjes van de verkoudheid

    01-12-2009 om 18:31 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)


    >

    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!