xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Wauw, mijn dag kan niet meer stuk.
Inderdaad dit word een gouden dag.
Ik liep nog even met Rocky in de tuin, komt er een kennis aan lopen die een hele lieve hond een teckel heeft, haar naam is Doortje.( naam van de teckel dus.) Dat is een buurvrouw van mij geweest. Toen Simon nog leefde, woonde ze bij ons in het rijtje aan de dijk.
De buurvrouw kreeg Doortje toen ze 8 weken oud was, wat een schattig beestje, ik was dan ook meteen verliefd op Doortje geworden, dus iedere keer als ik de buurvrouw zag met Doortje was het feest, in haar enthousiasme likte ze me dan helemaal onderste boven .
Nu zijn we vijf jaar verder, de buurvrouw is verhuist, ik ben verhuist, we wonen nu weer redelijk bij elkaar in de buurt, maar als Doorje en ik elkaar zien is de liefde tussen ons nog heviger geworden. Dus nu loop ik het hek uit om Doortje weer lekker te knuffelen, ik let niet op Rocky die achter mij het hek is uitgehuppeld. Dus ik word bijna opgegeten door Doortje, maar achter mij hoor ik remmen, is er een jonge man met een grotere hond een bordercollie, die hij aan de riem op de fiets mee heeft, Rocky kwam zowat onder de fiets, om dat hij weer zo macho moest doen tegen de hond van die jonge man. De hond vond het deze keer niet leuk, omdat hij denk ik aan de lijn liep. Hij ging toch wel behoorlijk brommen en blaffen tegen Rocky. De riem van Rocky lag binnen, en dan wil die zelfde lieve Rocky toch echt niet luisteren, de grotere hond trok de jongen zowat van zijn fiets en Rocky maar om hem heen springen. Eindelijk had ik hem te pakken, mijn excuus aanbiedend loop ik met een spartelende Rocky in mijn armen, naar mijn tuin, en ja hoor weer glijd ik uit in een behoorlijke hoop poep. Dus vandaag zeggen we maar dat het geluk brengt, dus mijn dag kan niet meer stuk.
Eliza
|