Over mijzelf
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Inhoud blog
  • Kaasmarkt Alkmaar
  • Nog wat foto's van Alkmaar
  • Verdriet
  • Foto's van alles wat ik mooi vind
  • Dag verhaal
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Archief per maand
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Gastenboek
  • Groetjes
  • bedankt Eliza voor je bezoekje an mijn blog
  • een bezoekje aan je mooie (foto) blog
  • Een goed weekend blogmaatje
  • PowerPoint Puzzel heel mooi.

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    Mijn favorieten
  • Nimeus' Caleidoscoop
  • Foto
    Willekeurig SeniorenNet Blogs
    fredvanfons
    blog.seniorennet.be/fredvan
    Blog als favoriet !
    eliza
    GEDICHTEN EN VERHALEN
    30-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pudding
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Pudding

     

    Pudding , ik kon het niet laten, in de winkel grijnsde zij mij aan, het is vast een zij, want ze was zo mooi roze en had een kapje van donker rood . Ze zag er zo begeerlijk en betoverend uit, ik kon niet ander, dus voorzichtig pakte ik haar uit het schap en deed haar in mijn winkelmandje. De schoonheid betalen en dan naar huis .

     

    Had ook weer een cadeau van de dag. Kom in de winkel mijn buurjongen van twintig jaar geleden tegen. Was een flinke man geworden, woont helemaal niet in de buurt maar was toch daar boodschappen aan het doen. Ik had natuurlijk weer teveel boodschappen verzameld en was al aan het denken hoe :” krijg ik ze thuis ?”

     

    Rocky zat ook nog aan het eind van het winkelcentrum, aan  een bloemenkar vast voor de bloemenwinkel, de bloemenman past dan een beetje op. Ik kijk Ronald lief aan en vroeg of hij op de fiets was ? Nee buurvrouw, ik ben me de auto ! Ach kun je mij dan niet even een slinger naar huis geven, het is dichtbij en je zou mij er enorm mee helpen, zei ik met mijn verleidelijkste glimlach.

     

    Ach, die arme jongen kon er gewoon niet onderuit en zei heel beleefd: “Dat doe ik hoor !” Ik was blij met hem. Dus Ronald zet mij met Rocky en de boodschappen keurig voor de deur af. Ik binnen de boodschappen uitpakken en opruimen. Ja hoor, daar was dat begeerlijke puddinkje weer in beeld…Het water liep me in de mond en ik heb haar meteen uit haar plastiek jasje gedaan, het rode kapje verdeelde zich over de pudding. Ik vond het bijna aanranding, maar kon toch de verleiding niet langer weerstaan. Haar naam was Mona, als je een tikje tegen de schotel gaf waar ik haar op had gedrapeerd, dan schudde ze heel sexy heen en weer. Dat weerhield mij er niet van om een lepel te pakken, op mijn gemak te gaan zitten en dan stukjes uit haar roze lijf te gaan scheppen, met mijn ogen dicht zalig genieten van haar romige smaak. Er zat ook een vleugje frambozensmaak aan en het rode kapje was van rode bessensaus.

     

    Mmmmmmm dat is toch goddelijk genieten hoor, voordat ik het wist was de helft van Mona al opgegeten en met moeite heb ik het  plastiek jasje weer over haar heen geschoven en haar voor één nachtje koel weggezet .

     

    Ik weet zeker dat zij morgen op mij staat te wachten, “ALS” ik de nacht kan weerstaan…

     

    Eliza

     

    26-08-2008 om 01:24 geschreven door Eliza

      

    30-11-2008 om 21:20 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    29-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De kat van de buren
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De kat van de buren

     

    De kat van de buren

    Komt vaak bij mij in de tuin gluren

    Hij komt ook in mijn tuin plassen

    En vannacht ging hij mij verrassen

     

    Hij krabbelde voor het eerst in drie jaar

    Aan het dicht gemaakte katten luik, zo raar

    Ik hoorde een eng en onbekend geluid

    Ga toch op onderzoek uit

     

    Kan in de tuin een grote lamp aan doen

    En ja hoor daar zit die oen

    Mevrouw die hier voor mij woonde had ook een kattenluik

    Maar dat is al drie jaar niet in gebruik

     

    Hij is al oud heeft zich in een deur vergist

    Maar ik wil dit niet, geef hem op als vermist

    Nee, ik wou hem wel in Rocky zijn mandje laten slapen

    Want ik zag die arme kat gapen

     

    Maar Rocky dacht: ga gauw heen

    Die mand is van mij alleen

    Ik slaap er wel niet in

    Maar jij bent mij te min

     

    Overdag in mijn eigen tuin kan ik een lel krijgen

    En dan ‘s nachts zeker in mijn mand liggen hijgen

    Dus gekke kat, ga naar je moeder toe

    Dan gaan wij ook weer slapen, we zijn moe.

     

    Eliza

     

    29-05-2008 om 05:49 geschreven door Eliza

     

     

     

    29-11-2008 om 22:20 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Even gauw

    Even gauw

     

    De visite die mij meeneemt naar de boerderij is er nog niet,dus even gauw beschrijven wat ik vanmorgen voelde en hoorde…

     

    U weet, we hebben een mooi pad achter het huis met knotwilgen. Die staan nu vol in blad, een beetje grijsgroen. Vanmorgen – ik was vroeg en het was nog  dromerig stil –  is daar ineens de merel hoog in de boom tussen de flats en die zingt zo prachtig. De lucht is een beetje pastelkleurig. Ja, hoe beschrijf je dan hoe je je voelt ? Gewoon gelukkig dat ik dat allemaal mag horen en zien, misschien een beetje zweverig, maar zo voelde ik me ook. Ik had het alleen graag met een persoon willen delen die me na aan het hart ligt, dan zou je hand in hand samen genieten van de stilte, de merel en alles wat je ziet.

     

      

     

    Ik hoop voor mijn waterhoentjes dat ze door iemand worden verzorgd. Ze weten niet beter of ze krijgen brood ‘s morgens. Kon ik ze maar vertellen dat ik wel terugkom.

     

    Dag tot over een week !

     

    Eliza

     

    28-07-2008 om 00:00 geschreven door Eliza

     

     

    29-11-2008 om 19:21 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Spaghetti
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Spaghetti

     

    Spaghetti heerlijk om te eten maar hoe ? Kreeg van Joop gisteren om een uur of  vijf, een heerlijk schaaltje spaghetti aangereikt. Ik was echt niet lekker dus hij had getelefoneerd dat hij voor mij spaghetti mee zou koken.

     

    Chris mijn zoon had net Indra bij mij even gebracht, omdat Chris wat boodschappen ging halen voor mij . Dus daar was dat verrukkelijk ruikende schaaltje spaghetti. Mijn kleindochter is al net als ik, ze lust bijna alles.

     

    “Oma, ik lust ook wel spaghetti !”

     

    Nou, dan pak ik twee vorken en dan gaan wij samen dat schaaltje leegeten .

    Maar natuurlijk had oma het op een bordje moeten doen en aan tafel gaan zitten, maar deze oma is niet zo opvoedkundig, deze oma is voor de pret en dat hadden we ! Eerst aan het aanrecht met z’n tweeën, maar dit was te hoog voor Indra.

     

    “Kom maar, we gaan op bed zitten, handdoek om ons heen en dan lekker smikkelen.”

     

    Ja,maar we hadden het in de keuken al geprobeerd zonder handdoek, dus op haar truitje zaten al wat oranje spikkels en op mijn truitje hetzelfde, dus de handdoek was eigenlijk al te laat.

     

    “Geeft niet” zegt Indra, “is toch een oude trui en oma, jij hebt toch ook een oude trui aan ?”

     

    Daar was ik mij niet van bewust, dus die kan ook de voddenhoop op. Wij op het randje van het bed, met z’n tweeën spaghetti eten; leuk die slierten in je mond en dan maar slurpen. Hé…oh !...als ze dat straks thuis doet is het bal !

     

    Oma ook slierten slurpen. We hadden een pakje snoetenpoetsen gevonden, vochtige geurende doekjes. Dat was vroeger om haar gatje af te vegen, maar nu is ze helemaal zindelijk, dus kwamen de snoetenpoetsen mooi van pas voor onze snoeten. Elke keer nam ze een nieuwe, zodat er ook een bergje oranje vochtige doekjes op het nachtkastje lag. Het werd echt een troep, maar die oogjes van Indra glommen. Met de handen werden de champignons uit de saus gevist  en weer slurp, slurp, slurp…

     

    “Oma, kan Rocky ook slurpen ?”

     

    “Ja hoor, dat kan hij ook !” Vrolijk werd Indra er van . Rocky zijn snuitje was ook oranje ,dus Indra ook het snuitje van Rocky poetsen…

     

    Zo ziet u maar, spaghetti kan je op vele manieren eten en echt, ik zal haar ook leren met een lepel en een vork de slierten netjes rond draaien en dan keurig in je mond stoppen, maar dit was gewoon de spontaniteit op dit moment en we hebben er allebei van genoten. Nog even met wat warm water de ergste oranje spikkels wegwerken op onze trui en klaar was kees.

     

    Eliza

     

    30-08-2008 om 15:12 geschreven door Eliza

     

     

    29-11-2008 om 17:32 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Naar buiten
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Naar buiten

     

    Als je een hond hebt, dan moet je elke dag naar buiten. Je hebt mazzel als het niet regent. Want kou, daar kun je je tegen kleden. Dus elke  dag als ik naar buiten kijk en het is droog, begint voor mij de dag prettig. Het mooiste is natuurlijk als de zon schijnt. Vanmorgen is alles grauw. Ja, plicht roept, dus ik dacht eerst, dan maar gauw een loopje doen. Maar ik ga het lopen nu gewoon om het lopen, leuk en fijn vinden.

     

    Dus vanmorgen bleef Rocky eerst tussen de hegjes staan.

    Had zijn plas al gedaan.

    Dacht: je kan me wat, het is te koud.

    Maar ik lachte en zei

     

    Rocky als je ook van mij houdt, dan ga je nu mee

    We belanden vandaag niet weer aan zee

    Dat beloof ik jou,

    En kom nu maar gauw

     

    De wind waait vandaag wel

    Maar kan geen kwaad voor ons vel

    Dus Rocky gaat toch mee, rent heen en weer

    We lopen deze keer

     

    Toch wel weer een uur door het bos

    Rocky mag daar ook heerlijk los

    Ik heb het bos weer herontdekt

    Prachtige hoge dennenbomen, zo hoog als mijn nek strekt

     

    Die ene boom, van 35 jaar geleden

    Die is dus nog steeds niet moe gestreden,

    Hij groeide, is enorm groot, gelijk een koning

    Dat was mijn beloning

     

    Ik kon hem omarmen en verwonderd naar hem kijken

    Hem met andere bomen vergelijken

    Hij staat op zijn schitterende plek

    Een beetje op een open  stuk

     

    Ik barst dan van geluk

    Dat hij er nog is, iets uit het verleden

    Wat niet uit mijn leven is gegleden

    Dat is blijheid voor mij

     

    En als je door het bos loopt, zachtjes, stil

    Je stappen gedempt door  bladeren, is er niets anders wat ik wil

    Ik voel me daar veilig en vrij

    Voel weer het kind in mij

     

    Dat  vaak het leven zo moeilijk vindt

    Daar ben je weer dat kind,

    Die geen zorgen kent

    Gewoon jezelf bent

     

    Ik omarm dan ook gewoon die boom

    Alles zonder schroom

    Lig op mijn knieën te kijken, naar heel fijn mos

    Dan ben ik helemaal los

     

    Van alle zorgen

    Denk niet aan morgen

    Ben ik gewoon wie ik wil zijn

    Dat is ongelofelijk fijn

     

    Eliza

     

    27-12-2007 om 21:33 geschreven door Eliza

     

     

    29-11-2008 om 12:03 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    28-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Frisse beleving weer even opschrijven

    Frisse beleving weer even opschrijven

     

    Kom net weer uit het bos gewandeld, wat eigenlijk helemaal niet de bedoeling was, want we hadden hier een pannenkoekenfeest. We waren met z’n vijven, maar er staat nog rommel alsof er tien mensen gefeest waren. De kleinkinderen moesten even worden opgevangen tussen de middag; 12 uur van school, 1 uur  weer op school. Dus 1 uurtje om naar huis te lopen, te eten en weer terug. Het was vanmorgen erg vies weer, dus ik zat er toch wat mee. Maar Astrit, mijn fijne buurvrouw, met Liv, mijn vriendinnetje, die waren thuis. Dus ik heb gevraagd of Astrit even de kinderen wou oppikken uit school,  dan zou ik de tafel gedekt hebben,  we zouden samen een pannenkoekenfeest maken.

     

     

    Helemaal geslaagd ! De pannenkoeken waren niet te heet, de stroop was goed en de suiker nog lekkerder. Had ook een appel gesneden in dunne plakjes,  die werden mooi gerangschikt op de pannenkoek, daar ging weer suiker overheen en dan maar smullen. Mag van mij dan ook met handen gegeten worden, had er wel vork en mes bij gelegd, niet zo’n erg scherp mes, dus zelf snijden was het helemaal, zelf stroop erop doen was minder. Dat ging zo hard,  Indra wou het oprollen en wat ik vreesde gebeurde ook, alle stroop liep zo uit de pannenkoek gelukkig op het bord, waar zij op mijn verzoek boven was gaan hangen. Die stroop op je kleren geeft zo’n kleefboel; maar handjes werden ook kleverig…  Geen nood, oma heeft altijd een nat washandje in de buurt en een klein handdoekje,  dus : vieze snuitjes, vieze handjes, zo opgelost ! ( Niets geparfumeerde doekjes, geen snoetenpoetsdoekjes, moet je allemaal weer weggooien; nu gewoon het washandje en handdoek wassen en klaar.)

    Toen haasje rep je weer naar school.

     

    Rocky moest nodig uit. Vanmorgen heeft hij een plasje  gauw onder het balkon vandaan gedaan, want het regende zo hard, maar toen de kinderen naar school waren was het droog,   Ik zou  met Rocky even tot het eind van het pad en dan weer gauw naar huis. Maar daar liep een buurvrouw ook met zo’n klein hondje als Rocky en die had pas Marieëndal ontdekt; hoe fijn het is om daar te lopen, dus waarom niet een eindje meegelopen ?

     

    Was erg lekker,  ook wat gezelliger om samen een eind op te lopen. Natuurlijk ben ik weer helemaal uit mijn dak gegaan voor de beukennootjes, schors, zelfs mos heb ik meegenomen. Alleen geen tas mee, dus alles in de zakken van mijn splinternieuwe jas, moet kunnen…

    Ook nog wat buitendoppen, de “bolsters”, van de kastanje; met een beetje fantasie is het net een egeltje, om die dan in je jaszak te doen best pikkerig.  Kon ook gelijk niets meer oppakken want het prikte door alles heen; thuis voorzichtig de zakken geleegd en alle zand en stukjes mos, boven de gootsteen er uitgeklopt.

     

     

    Ja en toen stuiterde ik tegen de resten van het pannenkoekenfeest aan !  Er waren jammer genoeg geen kaboutertjes die het opgeruimd hadden voor mij, dus even flink de handen uit de mouwen. De afwas is gedaan, de tafel schoongeveegd, de servetten in de prullenbak; ik moet alleen nog afdrogen maar het loopt niet weg. We hebben erg veel mazzel gehad  met het lopen, want nu klettert de regen weer volop tegen de ruiten. Het is helemaal donker nu, ik heb de kachel aan, met blozende wangen zit ik heerlijk droog, schrijf mijn verhaal en voel mij gelukkig. Het is eigenlijk bijna een soort dagboek.

     

    Mijn zoon Chris komt straks nog,  om samen met mij een kop koffie te drinken, daar een “moorkop” bij, zo’n grote soes vol slagroom, bovenop heerlijke chocola. Erg onhandig om op te eten, vooral als je het deftig met een vorkje wil doen. Het fijnste is gewoon je hele neus er in begraven en grote happen nemen,  wel zorgen voor een servetje want je ziet er dan niet uit;  grote mensen mogen dat gewoon niet, maar op dat moment ben ik even geen groot mens.  Super slecht voor mijn gewicht,  maar dat is nu even niet aan de orde. Wel oppassen dat ik niet elke dag  wat verzin, om weer te zondigen met zoetigheid en andere lekkere dingen.

     

     

     Daarbij denken we dan aan Simon, zijn vader, mijn overleden man; die zou vandaag anders 64 jaar zijn geworden. Mijn man was stapelgek op een “moorkop,” dus dan eten wij ter nagedachtenis een moorkop. Dit wordt de derde keer dat we dat doen op de verjaardag van Simon, dat hoop ik nog lang te doen. Verder gaat het leven gewoon zijn gang,; vergeten doe je nooit, maar het krijgt een plekje in je herinnering.

     

    Eliza

     

     

    28-11-2008 om 15:51 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Thee
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Thee

     

    Thee ja, wat is daar  mee ?

    Heerlijk een grote kom thee

    Elke morgen doe ik dat het eerst

    Thee zetten, verbrand je er niet aan, thee doet het zeerst

    Thee heb je in allerlei smaken en geuren,

    Koop eens een ander soort, om te keuren

    Niet te geloven hoe komt de thee in zo’n klein zakje ?

    Hoe komt de thee in het pakje ?

    Fabrieken doen de verpakking, dat is klaar

    Maar het is waar

    De thee wordt geplukt met de hand

    In een ver warm land

    Mensen zwoegen de hele dag

    Voor de thee die ik drinken mag

    Hebben zelf geen tijd om thee te drinken

    Dat moet toch even bij mij bezinken

    Je zet klakloos thee

    En is het koud geworden, weg er mee !

    Zo door de gootsteen, je staat er niet bij stil

    Nu even wel, dat is wat ik zeggen wil

     

    Eliza

    28-11-2008 om 12:19 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Babyverhaal

    Babyverhaal

     

    Ja, er was getrouwd en na twee jaar zou er een baby komen; geweldig vond ik het. Een buurvrouw van twee huizen verder, liep ook in verwachting, we zouden eigenlijk ongeveer tegelijk uitgerekend zijn, dus ook zo’n beetje gelijk bevallen.

    Een schoonzusje zou twee weken eerder als ik bevallen, dus ik loop netjes mijn tijd uit (dacht ik).

     

    Ik ben natuurlijk maar en klein vrouwtje, 1,53 meter; nou op het laatst kon ik een kopje op mijn buik zetten en dat rolde er dan echt niet af.

    Nou de tijd naderde dat mijn schoonzusje toch echt  moest bevallen, maar er kwam geen bericht uit Amsterdam. Daar maakte ik me dus wel een beetje zorgen om, een beetje maar, want ik wist zelf amper hoe ik moest lopen .En ja hoor, de buurvrouw bevalt van een heerlijke zoon; apetrots natuurlijk, maar met mij gebeurde er even niets. Dus een week later, werd ik toch wel een beetje ongedurig, het was nog een week voor mijn verjaardag; ik dacht nog: het zal mij toch niet overkomen dat de baby op mijn verjaardag komt ?

     

    Maar voorlopig was het nog een dag voor mijn verjaardag en 's avond zeiden de buren:  kom gezellig bij ons zitten.  Het was gezellig, maar af en toe voelde ik even een prikje in mijn rug. Dat merkte de buurman op en omdat hij zelf twee weken eerder, een zoon kreeg ,wist hij er natuurlijk alles van af. Dus hij zei: ”Simon (dat was mijn man) let op, kijk op je horloge, kijk hoe lang het duurt voor dat er weer iets komt. Nu, ik was daar niet blij mee, zat al niet goed in mijn vel, omdat ik ook niets van mijn schoonzusje hoorde. De buurman bleef maar zeuren, ook als ik even ging verzitten. Ze waren zo aan het zeuren ,dat ik niet 12 uur wou afwachten, omdat ik dan jarig was. Ik wou alleen maar naar mijn eigen huis.

    Thuis, toen het allemaal wat rustiger was,voelde ik me toch wat beter, maar ‘s nachts om half 4 kwamen de weeën toch wel heftig en vroeg ik Simon om toch de dokter maar te waarschuwen. ik zou niet thuis bevallen maar in een verpleeghuis, waar ze me wel verpleegden ,maar de eigen huisarts moest de bevalling doen.

     

    Door dat het ‘s avond nogal druk was geweest door de buurman en ik ongerust was voor mijn schoonzusje, plus ik heb een geestelijk gehandicapt zusje. Ergens speelde dat ook een rol, de hormonen en de zenuwen gierden door mijn lijf en ja hoor, Siem moest me toch midden in de nacht maar naar het verpleeghuis brengen. De dokter kwam nog niet, want bij het eerste kind kwam het toch niet zo snel (dacht hij).

    Toen ik in het verpleeghuis kwam ging het toch best wel snel. Hoewel, toen ik even rustig met een verpleegster gepraat had, bleven de weeën even weg.

    Maar ‘s morgens, dus WEL op mijn verjaardag, om 6 uur, toen moest het toch eigenlijk gebeuren, maar dat mocht niet, want de huisarts moest de bevalling doen, dus moest ik de weeën tegenhouden ! Nou,  begin er maar eens aan, als je eindelijk je kind op de wereld wil zetten, maar het mocht nog niet ! Dus werd mij gezegd:  “Hijg maar als een hondje…HEGGE, HEGGE, HEGGE !”

     

    Nou dat was echt geen feest hoor, dus ik raakte behoorlijk gestrest en toen eindelijk de dokter kwam, zag ik het niet meer zitten en wou er gewoon mee uitscheiden. Ik dacht laat nu maar zitten die handel, maar dat kan natuurlijk niet, dus dokter was zo vriendelijk mij toch maar weer in beweging te krijgen en ja, toen mocht ik eigenlijk persen en toen wist ik het gewoon niet meer. Dokter zegt: “Doe nu maar net of je drukken moet !”en ze hadden de dokter eigenlijk nog nooit zien lachen, maar nu schoot hij in de lach, op mijn vraag: “Komt het dan daar uit ?”

    Hoe ver weg kun je zijn als je dat zegt hé ! In ieder geval mijn zoon kwam uiteindelijk om 10 over 7 op de wereld en we waren gelijk verliefd op onze mooie baby. En ja, hij blijft zijn hele leven, gelijk met zijn moeder jarig, zolang ik nog leef. Mijn schoonzusje haar baby, werd doodgeboren; daarom hadden ze niets gezeg ,omdat ik nog moest bevallen…

     

     

     

     

     

     

    Eliza

     

     

    11-10-2007 om 00:00 geschreven door Eliza

    28-11-2008 om 00:15 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Poep
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Poep

     

    Poep en  nog eens poep

    Poep op het gras, poep op de stoep

    Hondenpoep  overal waar je kijkt

    Worden we met hondenpoep verrijkt

     

    Heb zelf een hondje die het doet

    Ik weet ook niet waar het anders moet ?

    Wil het wel opruimen geen bezwaar

    Maar WAAR ?

     

    Neem een zakje,  pak het op

    Maar wat een strop

    Waar laat ik het zo gauw ?

    Waar nou ?

     

    Zie geen hondenprullenbak

    Bah….sta weer in de kak

    Maak iets waar we de shit in kunnen gooien

    Waar het bevriest… geen stank  “Niet laten ontdooien !”

     

    Ja uitvinders, ga eens aan de gang

    Het is van het allergrootst belang

    Ons Nederland  poepvrij

    Zijn we allemaal weer blij

     

    Toch ?

     

    Eliza

     

    23-02-2008 om 16:20 geschreven door Eliza

     

     

     

     

    28-11-2008 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Den Helder

     

     

    Den Helder

     

    Toen mijn man besloten had naar Den Helder te gaan voor zijn werk, heb ik dagen gehuild. Waar ligt in ‘s hemels naam Den Helder, wat moet ik zo ver van mijn familie ? Ze vonden Makkum al zo ver weg ?

     

       

     

    Natuurlijk bleek Den Helder dichterbij dan Makkum. Makkun licht in Friesland, net boven de Afsluitdijk, een dijk waarmee ze de Zuiderzee, als ik het goed heb, in tweeën gedeeld hebben. Toen was er een verbinding naar Friesland, vanaf Noord Holland . In Makkum had ik het best naar mijn zin, ik leerde gauw Fries, maar mijn man, een echte Amsterdammer, wou het fries niet eens leren. Ze hebben Holands geleerd zei hij altijd. Hij vond zijn baan ook te bekrompen; hij zat in Makkum op een klein privé scheepswerfje, in Amsterdam op een kolossale scheepswerf. Ja, hij vond dat hij al veel verder was dan zijn baas wat de scheepsbouw betreft. Dus het liep wat stroef tussen mijn man  en zijn baas. Toen er dus een advertentie in de krant stond, dat er op de Marinescheepswerf een baan vrij kwam waar je op voor solliciteren, bedacht mijn man zich geen ogenblik. Hij werd aangenomen en we verhuisden naar Den Helder, drie hoog in een flat.

     

    Echt, voor mij was het eerste jaar een ramp. Maar nu, na 38 jaar, ben ik Den Helder zeer gaan waarderen. Het heeft een heel mooi overdekt winkelcentrum, vlak bij het station. Verder hebben we bossen, strand, maar ook mooie weiden. Er is ook in het bos een kleine dierentuin aan gelegd, met herten een heel vriendelijk dik varken (ik heb wat met hem, vind hem enig), allemaal konijntjes en vele mooie vogels in grote kooien. Er staat een machtige vuurtoren aan de zeedijk, hij heet “Lange Jaap”.

    Bij ons is er geen industrie, dus de lucht die we inademen is zeer schoon.

    Het waait hier wel altijd, omdat we van drie kanten omspoeld worden door water.

     

      

     

    Ik ga graag naar Amsterdam, dan is het net of ik een oude jas aantrek, maar ik verruil die oude jas gretig voor een nieuwere, als ik weer in Den Helder ben. Ik ben blij dat mijn kleinkinderen hier ook opgroeien; beter kan je het niet hebben, bos, zee, strand, duinen en weide. Wat willen we nog meer ?

     

    Eliza

     

    28-11-2008 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    27-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Neem vandaag...

     

     

    Neem vandaag…

     

     

    Ja daar komt weer een dag zoals geen andere. De loodgieter van de Woningstichting zou tussen 8 uur en 10 uur komen. Daar heb ik al een gruwelijk hekel aan, niet omdat het vroeg is, maar omdat ik niet weet wanneer ze komen. Ik wist niet wanneer ik Rocky dan kon uitlaten, dus ik liep om half 8 buiten bibberend met mijn hond. Was toch wel weer ergens goed voor, want Rocky zou zijn ‘jasje’ weer uit laten doen bij de honden kapper. De laatste keer van dit jaar, dan weer volgend voorjaar. Ooit had iemand eens gezegd: “Dat doe je toch zelf, een tondeuse erover en klaar !” Ja hoor, natuurlijk knip jij dan voor mij de nageltjes, knijp jij zijn anusklieren uit, haal jij het oorsmeer uit zijn oortjes, doe jij hem in bad, doe jij een antivlooien ding in zijn nek, kom jij hem halen en weer brengen ? Nounou, rustig maar, ik hoor het al weer… Sorry, maar dat dit er allemaal bij komt kijken ?

     

    Ik dwaal weer van het verhaal af, wat ik wou vertellen…

     

    Rocky was dus uitgelaten om half 8. Ik dacht, ik heb toch kleding aan, dus ik ga gekleed nog even op bed liggen. Had best nog wat slaap (Ik zit te lang achter mijn pc ’s nachts !) Ik val diep in slaap…Gaat de bel om 9 uur, de hondenkapster om Rocky op te halen. Geen loodgieter. Ik denk, ga nog even liggen, werd ik om half 11 wakker ! Nou waar blijft die loodgieter ? Zo lang ik sliep mopper ik niet, maar nu half 11, dan word het al wat. Tenslotte ben je al verplicht om drie uur thuis te zijn en dan is elk half uur voor mij te lang.

     

    11 uur ! Ik was er klaar mee, bel de woningstichting en vraag waar die  loodgieter nu bleef ? De mevrouw achter dat loket kan er ook niets aan doen.

     

    “Mevrouw ik ga er even achteraan, hij zal zo spoedig mogelijk  komen !”

     

     Ik mag best wel wat sacherijnig zijn, want er was al 5 keer in 3 jaar naar gekeken en zogenaamd gemaakt,  niet dus… En jawel, 10 minuten later werd er gebeld, stond de lootgieter voor de deur:

     

    “Mevrouw ik heb uw regenpijp al gemaakt !”

     

    “Moet je dan niet even aanbellen ?”

     

    “Ach mevrouw, ik kon er zo bij, ik zag de gordijnen nog dicht, dus heb ik heel voorzichtig gedaan.”

     

    Nou, daar sta ik dan weer met mijn grote mond. Had meteen spijt, dat heb ik ook tegen hem gezegd.

     

     

    Rocky kwam om 1 uur weer terug en u ziet het ,zonder vachtje is het ook een schat. ‘s Avond heerlijk bij Joop mosselen gegeten. Geweldig. Was om 9 uur thuis en ben dit verhaal gaan opschrijven…

     

     

    Eliza

     

     

    27-11-2008 om 19:57 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Keuken
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Keuken

     

     

    De keuken is toch wel een belangrijke plek in huis vind ik, daar wordt toch over het algemeen de inwendige mens verzorgd. Je hebt van die heerlijke woonkeukens, daar kun je eigenlijk wel de hele dag vertoeven, maar helaas bezit ik die niet; maar evengoed als ik eenmaal de drang krijg dan kan ik net zoals vandaag,  uren in de keuken voor mijzelf koken, terwijl ik meestal denk : “Nou laat maar, wat moet ik nu in mijn eentje, al dat werk, nou mooi geen zin in.” Maar ‘s zondags, als ik geen visite krijg, kan ik zomaar allerlei dingen gaan uit proberen, lekker van alles door elkaar husselen, een heerlijke bak rauwkost gemaakt, van allerlei fruit een fruitsalade.  Ik heb de spaghettisaus van gisteren met allemaal verse groente erin, vandaag over de spaghetti gedaan, dan ben ik echt heel tevreden over mijzelf en vermaak mij uitstekend in de keuken.

     

    In de keuken staat natuurlijk ook de beruchte koelkast, waar al die verborgen schatten in zitten, al dat heerlijke eten waar je vooral niet in de nacht, aan moet komen. Eerst lagen er echt alleen maar lekkere dingen in, zoals slagroom, de echte in een spuitbus, heerlijke toetjes, van die zoete toetjes, verder een lekker groot stuk kaas, vooral geen 20+,  grote fles Coca-Cola, eierensalade, zalmsalade, rundvleessalade, lekker stuk leverworst en wat zit er nu in de koelkast… ? Wortels !  Geschrapte schoongemaakte worteltjes en nog eens worteltjes, bleekselderij, augurken… Ik had trouwens de verkeerde augurken gekocht; ik dacht dat  ik er in bleef ! Als je altijd zoet zure augurken hebt,  en nu zure augurken,  mijn mond trok helemaal samen zo zuur ! Kan wel in de rauwkost, maar niet even zo een augurk. Tomaten en dan fruit,wel lekkere witte druiven zonder pit, gele kiwi’s; ze zijn wat duurder maar zo lekker. Sinaasappels, appels, komkommer, “slankie” smeerkaas, wel 20 + met komijnepitjes erin. Dat smaakt echt lekker. Aardbeien, rundrookvlees…Ook eet ik nu wel appels maar niet zo uit de ijskast, dat is me veel te hard en te koud; dus voordat ik naar bed ga leg ik al een appel buiten de koelkast.

     

    Zo ik heb u even een kijkje in het belangrijkste meubel in mijn huis laten zien. Als ik nu in de nacht toch die koelkast induik dan blijft het bij een stukje fruit. Hoop dat ik dat een tijd vol kan houden; zit nu weer even te vechten met mij zelf… de drie kilo die ik er met mijn verjaardagen en daarna de restjes,  had aangegeten, die zijn er af, maar nu sta ik stil en dat vind ik niet leuk. Maar nu moet ik sterk zijn, dus dan toch maar zoveel mogelijk dingen in de koelkast die geen kwaad kunnen. Het valt echt niet mee hoor, weet bijna niet meer hoe een patatje, kroket of frikadel smaakt !

     

    Nu even geen medelij met mijzelf; ik loop ook te stralen omdat ik het buikje weer een beetje in kan houden en toch blijven praten,wat drie kilo geleden niet kon. Dus maar fijn aan het resultaat denken en niet te veel op de weegschaal.

     

    Eliza

     

    29-09-2008 om 00:00 geschreven door Eliza

     

     

    27-11-2008 om 00:19 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    26-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vandaag zeker een dag met drie gaatjes...

    Vandaag zeker een dag met drie gaatjes...

     

    Pffffffff…wat een dag, zo’n dag waarop alles kan en mag, een zeer hectische dag.

    Wakker geworden om 9 uur, de nacht ervoor was ik  voor mijn doen, vroeg naar bed halftwee. Uit bed gestapt, lekker wel de jogging broek aan, want ik had me voorgenomen dat ik alle spullen die ik uit het bos had meegenomen, zou gaan sorteren. Als u nagaat dat ik ongeveer 6 grote boodschappentassen vol had staan !

     

    Het leek buiten mooi, het zonnetje scheen, maar op de achtergrond waren wel donkere wolken te zien. Eerst de twee hondjes uitlaten, Macho is toch een veel wilder hondje dan Rocky; ze zijn allebei even oud, maar Rocky lijkt wel tachtig vergeleken bij Macho. Mijn ene arm schoot steeds een stuk naar voren als Macho wat zag;  hij is fel op andere vooral grote honden, dus ik keek al benauwd als ik een grote hond zag. Oké, ik heb ze braaf weer naar huis gebracht.

     

    Ik optimistisch, sjouwde alles naar buiten, bij de tuintafel, op twee houten banken. Had een vuilniszak opengeknipt, over de tuin tafel gedeponeerd, met de gedachte dat als het gaat regenen, ik de vuilniszak met spul en al zo kon oppakken. (Wat later erg praktisch bleek, want we hielden het niet droog.)

    Maar toen ik  1  zak “bosspul” had uitgezocht, zonk de moed me toch in de schoenen… “Ik moest er nog 5 !”

    Ik had mijn kleinkinderen de hele week nog niet gezien en dacht:  “Ik kan wel een paar handjes gebruiken”. Hoera voor de telefoon !  Ik een belletje naar mijn zoon gepleegd, dat ik omhoog zat en best twee paar handjes kon gebruiken om mijn bosspullen uit te zoeken. Nou dat zou hij even “in de vergadering brengen”… Nog nooit was een vergadering zo gauw afgelopen,  want nog geen vijf minuten later zei Chris:  “Mam ze komen er zo aan hoor.”

     

    Inmiddels had ik alles weer naar binnen gesjouwd, wordt er gebeld…  Shila aan de deur.  Zij had voor mij wat uit de stad meegenomen (dat had ik gevraagd), dus: “Hallo Shila ! Kom er in.” Koffie gezet; daar was ik zelf ook wel aan toe, Shila bedankt voor het boodschappen doen. Zei wel tegen Shila: “Na een uurtje verzoek ik je vriendelijk om huiswaarts te keren want dan komen mijn kleinkinderen en moeten we aan het werk.”

     

    Shila keek verbaast en zei: “Gooi je mij er dan zomaar uit ?”

    “Nee, ik verzoek het je vriendelijk !”

    We kunnen wel wat van elkaar hebben. Inmiddels was het halfeen. Sven en Indra waren er om 1 uur.  Ik had net Shila uitgezwaaid – want zo ben ik dan wel weer, ik zwaai mijn visite altijd uit tot ze om de hoek verdwenen zijn – stel je voor dat ze weer terugkomen… zekerheid voor alles ! Is een grapje hoor.

     

    Had de vuilniszak met bosspulletjes nu op de tafel binnen, had ongeveer 10 plastiek boodschappentasjes  aan de eethoekstoelen gehangen, om de verschillende dingetjes erin te doen, zoals:

     

    1 zak voor alle herfst blaadjes, 1 voor stokjes en kleine takjes, 1 voor beukennootjes, 1 voor grote takken, 1 voor mos,                                               1 voor dennenappels en dennennaalden, 1 voor kleine stukjes schors of hout, 1 voor een soort kleine dennenappeltjes die in trosjes aan de bomen hangen, daar konden de kastanjes ook bij en tenslotte 1 voor spul die niet mee(r) te gebruiken was.

     

    Dan hadden we ook nog helikoptertjes, een soort vleugeltje, als je dat in de lucht gooit komt het net als een helikopter naar beneden. (Zocht het even op en vond : “De najaarsvruchten van de es, of  Fraxinus maximus.”)

    Dan ben ik er nog niet, maar ik heb u nu een idee gegeven wat allemaal gesorteerd moest worden. Ze waren erg enthousiast, ze vonden het een pracht al die spullen. Hebben ze niet van een ‘vreemd’ hé ?

     

    “Oma, heb je nog van die lekkere broodjes met ei ?”

    “Nou moppies, gebakken ei zit er even niet in, daar heb ik echt de puf niet voor. Het kan een broodje kaas worden en een broodje chocolade pasta.”

    “Nou oma, dat is toch ook lekker. Krijgen we dan ook groene limonade (is limonade van groene pruimen gemaakt, Reine Claudes ).

    Ze hadden al wat chips gehad, ik dacht voor een keer als vervanger van brood, maar die vlieger ging niet op.

     

    “Tring !”…de bel gaat, honden blaffen als gekken. Op de achtergrond Indra : “Oma…oma .. oma !!!!” … Joop voor de deur:

     

    “Hoe gaat ie ?

    “Hij “gaat !”

    “Pffffff… wil je een biertje ?”

    “Graag.”

    “Oh, sorry, niet in koelkast gelegd…”  Waren lauw…

    “Zal ik koffie zetten ?”

     “Nou graag.”

     

    Het was inmiddels halfdrie. Koffie gezet, was zelf ook weer aan een bakje koffie toe.

     

    “Lieve Joop als jij even bij de kinderen blijft, kan ik de honden nog even uitlaten…”

    “Prima kind, ga je gang.”

     

    Els met de honden op stap; geen grote honden tegen gekomen, hoera ! Had ik er niet bij kunnen hebben, een gevecht tussen twee honden. Gisteravond heeft Macho de kat van de buren naast mij, ‘Silver’, de tuin uitgejaagd. Een vriendendienst voor Rocky; prima, maar niet over het hek bij de buurvrouw in de tuin Silver te grazen nemen ! Goeie grutten, ik schrok mij een ongeluk en ik moet nog oppassen tot volgende week zondag ! Ik weet niet of ik dat haal hoor…

     

    Oké Joop weer naar huis. Sven en Indra waren moe van het sorteren, ik was moe van alles, dus de rest hebben we lekker in een grote boodschappentas gedaan, die zoek ik een andere keer wel uit.

     

    “Oma, wat heb jij lekkere snoepjes in de pot !”

    Ik had al gehoord dat Indra het deksel had opgelicht…

    “Ja hoor, neem maar een lekker snoepje”.

    “Oma, ga jij met mij een spel doen, zullen we Zeeslag doen ?” Gewoon “tussendoorvraagje” van Sven…

    “Lieve schat, dat kan oma nu net even niet.”

    “Ik kan het wel,  het is heus niet moeilijk !”

    “Ik kan het ook moppie, maar oma haar hoofd is nu zo moe, ik kan nu niet een spel als Zeeslag doen, dat kunnen mijn hersens even niet aan !”

    Mmmmm…  hij kijkt me aan of hij zeggen wil: “Echt niet ?”

    “Oma,  mag ik dan op de computer ?”

     

    Hoera voor de computer hij helpt me uit de brand ! Ik kon echt geen spelletje meer spelen hoor.

    Indra in de kamer: “Ik ook op de coputer !” Het woord computer kan ze niet uitspreken, maar spelletjes doen, nou daar sta je van te kijken. Wel echt meidenspelletjes, poppenkleding aandoen en alle andere dingen die poppen aan hebben; heel leuk.

    De kookwekker moest er aan te pas komen, want na een kwartier mocht Indra dan.

     

    Sven had iets leuk gevonden, een kleurplaat schilderen op de computer; erg leuk, je kon hem ook uitprinten. Nou,  toen Indra dat zag, was ze niet te houden. Dus om de  beurt een tekening kleuren en oma maar uitprinten… allebei drie tekeningen gedaan. Toen kwam de verlossende deurbel…  riiinnnng !

    Oh !  pappa komt eraan kunnen we laten zien wat we gemaakt hebben, Prima, pappa nog de rest van de koffie die ik voor Joop gezet had (dat zat in een thermoskan). Oké,  iedereen naar huis. Oma had nog wel Sven, maar vooral Indra gevraagd, of ze niet meer wou huilen als ze naar huis moest. Ik heb gezegd: “Als jullie gaan huilen als pappa komt, om jullie op te halen,dan gaat oma de hele avond huilen.” Indra kwam vlug aangelopen gaf me een kus en zei: “Niet huilen hoor, oma.”

    Ik ging bijna zelf huilen, zo lief vond ik dat. Ze zijn nog nooit zo rustig naar huis gegaan, wel een beetje vals, maar dat was puur eigenbelang. Mijn hoofd had niet een huilende Indra aangekund, want een sirene is er dan niets bij.

     

    Oma heeft het rijk alleen, maar het was overal een puinhoop. Oma aan de slag, alles netjes opgeruimd, de afwas gedaan, de honden nog eens uitgelaten, eten gemaakt voor de honden; ik tomatensoep uit de vriezer in de magnetron, twee broodjes ham erbij heerlijk…

    Toen een bezem door het huis gehaald; ik heb overal zeil, dus dat is handig alles opgeveegd, in de prullenbak gedaan. Ik heb  4 prullenbakjes in huis, dus dat is een ritueel;  als ik  één prullenbakje leeg, moeten de andere ook in de container buiten gedaan.

    Zo en nu al gauw twee uur achter de pc… mijn verslag van de “dag met drie gaatjes” schrijven. Ik ben er zelf nu duizelig van, wat ik allemaal op een dag met zeker 3 gaatjes kan uitspoken…  Pfffffffff !!!.

     

    Eliza

     

     

     

     

    26-11-2008 om 22:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mijn toilet

    Mijn toilet

     

    Mijn toilet (het kleinste kamertje dus) is multifunctioneel.

     

    Ik zal het u uitleggen…

     

    Ten eerste: het toilet is mijn “geheugensteun”,  voor verjaardagen; er hangt een mooie verjaardagskalender, zodat ik kan zien wie ik een kaart, telefoontje of een bezoekje wil brengen. Daarnaast nog een gewone kalender, waar ik ook mijn afspraken op kan zetten en kan zien “welke”  dag het is, zodat ik de verjaardagskalender kan bij houden. Dus mijn toilet is mijn “Kantoor”.

     

    Ten tweede: het fonteintje zorgt ervoor dat ik altijd mijn handen kan wassen; dus het is ook een wasplaats. Verder gebruik ik het fonteintje als opbergplaats voor mijn toilettas, waar al mijn spulletjes in zitten om mij elke morgen een metamorfose te laten ondergaan. Dus is het toilet ook een” Schoonheidsalon.”

     

    Ten derde: ik heb ook in mijn toilettas altijd een nagelvijl; dus zit ik lekker te …. , dan vijl ik mijn nagels wat af, pak een toilet papiertje en maak gelijk mijn nagels schoon,  door de vijl onder de nagels door te halen en dan het vuil op het toiletpapiertje te doen. Dus ook een “Nagelsalon” is aanwezig.

     

    Ten vierde: kam, borstel, handspiegel, grote spiegel aan de zijmuur, veel licht… dus mijn haar wordt ook elke morgen daar gedaan.  Jawel, een “Kapsalon” is ook aanwezig.

     

    Ten vijfde: wat denkt u ? IK GEBRUIK HET OOK NOG ALS TOILET !

     

    Eliza

     

     

    26-11-2008 om 21:44 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een dagje Zandvoort

     

     

    Een dagje Zandvoort

     

    “We gaan naar Zandvoort aan de zee,

    We nemen broodjes en koekjes mee…”

     

    Dat zijn de twee eerste zinnen van een liedje dat ik als kind met de paplepel ingegoten kreeg. Zandvoort is een badplaats aan de Noordzee. Amsterdam lag daar ongeveer een uurtje vandaan, als er een dagje uitgegaan werd en het was mooi weer, was het vanzelf Zandvoort.



     

    Als het grote vakantie was huurden mijn vader en moeder een huisje voor 6 weken en waren we in Zandvoort. Mijn vader en moeder huurden bij mensen die zelf een strandtent runden op het strand, met strandstoelen, koffie, thee, allerlei eten. Ze waren heel gezellig. In de loop der jaren werden we dikke vrienden, want mijn moeder en vader werden bij ‘strandtent 9  Fam: Paap’, toilet mevrouw en mijnheer. Als de strandgasten moesten plassen of iets anders, moesten ze er wat voor betalen op een schoteltje . Mijn vader of moeder hield dan het toilet keurig schoon en paste ook vaak op spullen, als de gasten wilden zwemmen. Ze hielden er zelfs een winkeltje met allerlei strandspulletjes op na, scheppen, emmertjes, vormpjes, visnetjes en dergelijke meer.

     

    Dat was even de voorgeschiedenis, want ik wou u over een dagje vertellen toen mijn nichtje en ik, allebei  16 jaar,ook een dagje naar Zandvoort wilden. We gingen met het “Haarlemse kikkertje”, zo hete het treintje, dat van Amsterdam via Halfweg–Haarlem naar Zandvoort reed. Het was meer een veredelde tram. Wij, Joke mijn nichtje en ik,  hadden ons zelf een dagje lol beloofd; we waren allebei vrije meid, dus wel op zoek naar leuke jongens.

     

    We hadden echt mazzel, want iets verderop in het treintje, zaten twee hele leuke jongens; een blonde en een  jongen met donkerblond haar. Joke was donkerblond,  ik was middelblond (geen nep toen nog). Joke was iets langer als ik. Laat die jongen met donker haar ook wat langer zijn en de blonde was wat kleiner, nou beter hadden we ze niet voor het uitzoeken. Ik vond blonde jongens leuk, Joke donkere jongens. Ja, hoe kwamen we nu in contact met elkaar ? Gingen ze ook naar Zandvoort ? Dat hoopten we maar.

     

    Ja, ze stapten ook in Zandvoort uit ! Prima… We handen inmiddels al wat oogcontact gehad. Dat is zeer belangrijk als je verkering zoekt, eerst oogcontact. Hoe verder ? Je moest een grote hoofdstraat door om naar het strand te komen; bleven zij voor een winkel staan, wij ook; liepen ze dan weer verder, wij ook. Zo tot aan het strand. De jongens hadden een strandstoel gehuurd, konden ze hun spullen beter kwijt. Dat hadden wij niet. Dus toen we wisten waar ze gingen zitten, gingen wij er vlakbij op een badlaken zitten. Ja en nu maar afwachten…

    Ze zaten wat stiekem naar ons te kijken en wij stiekem naar hen, verder gebeurde er niets.

     

    Ik zeg tegen Joke, dan moeten wij toch wel wat aandacht trekken. Gelukkig hadden we een fototoestel bij ons en waar die niet goed voor is ! Ik wist het,  pakte mijn fototoestel, liep naar de jongens toe en vroeg : ””Zou een van jullie mijn nichtje en ik op de foto willen zetten, dan hebben we voor later een herinnerring ?”



     

    Nou dat wilden ze wel; dus wij op de foto. Toen vroegen wij of we hen ook op de foto mochten zetten ? Later hebben we iemand anders bereid gevonden om ons vieren erop te zetten. Zo is het gekomen dat we een hele leuke dag hadden met John en Karl .We hebben ze daarna nooit meer gezien, maar de foto’s geven een fijne herinnerring  van een hele gezellige dag..

    Heerlijk als je nog zo jong bent…

     

    Eliza

     

     

    26-11-2008 om 21:33 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.WOW !

    WOW !

     

    Wow ! Wat kan een mens geestelijk moe zijn, lichamelijk valt het wel mee maar geestelijk ? Er is een bal aan het rollen gegaan die ik zelf een zetje heb gegeven. Ik ben gek van bloemstukjes maken, nu met de herfst heb ik heerlijk door de bossen gestruind, allerlei mooie dingen gevonden, sjouw soms met dikke takken maar dan gaat het mij dan om de schors, die ik er later dan afpel als hij in gedroogd is.

     

    Ja, dan zit je voor zo’n behoorlijke hoeveelheid materiaal en dan maar zoeken hé. Het was mooier geweest als ik wat meer gesorteerd had, de dennenappels bij de dennenappels,de beukennootjes bij de beukennootjes enz. Maar dat is typisch geen gedrag van mij, ik heb wel 6 grote dozen waar van alles wat door elkaar in zit, dus als ik wat wil maken,  moet ik door die 6 dozen spitten. Had ik alles gesorteerd, kon ik gewoon de doos van de dennenappels pakken waar ik dan ook alleen maar dennenappels in heb.

     

     

     

    Ik weet gerust wel hoe ik het zou willen hebben, maar om vandaag alle dozen  met al het materiaal om te keren en uit te zoeken, nee daar had ik geen zin in, maar dat hield wel in, dat ik veel langer over een stukje deed om eerst alles op te zoeken wat ik nodig heb. Maar ik ben zeer tevreden, ik heb 5 stukjes gemaakt en heb er al 4 verkocht. Ik vraag ongeveer 3 euro voor zo’n stukje, zodat ik de lijmstokjes en kleine frutsels, zoals waxinekaarsje met herfst dingen, weer kan kopen.  I

     

    Ik ben tussen alles door naar de stad geweest, om nog wat kleine herfstspulletjes te kopen, maar er was al niet  veel meer ,

     

    ”Het is bijna het einde mevrouw !” zei de winkelbediende ,

     

    “Het einde ? ik begin pas !”

     

     

     

    Twee hele lieve elfjes gekocht, en 6 paddenstoelkaarsjes heel leuk. Maar dat mijn hoofd nu drie keer in het rond draait, is echt waar hoor. Want de aanloop in de tuin om naar mij te kijken hoe of wat het werd, was de hele dag door. Ik werk het liefst buiten in de tuin, want dan valt elk stokje of beukennootje of ander materiaal waar ik mee werk, in de tuin op de grond,  en niet in huis. Een mazzel dat alles toch gelukkig naar "beneden" valt en niet  "omhoog", is makkelijker op te pakken !

     

    Eliza

     

    16-10-2008 om 12:01 geschreven door Eliza

     

     

    26-11-2008 om 18:59 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zomaar een dag
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Zomaar een dag

     

    Ik ging vandaag naar de stad. Rocky zou mee, dus ook mee de bus in., dat is nog niet zo makkelijk. Vooral de eerste keer dat ik met Rocky de bus in ging was een klein drama. Ik heb zo’n riem die uitloopt, dus zelf uit- en inrolt. Ik had er natuurlijk moeten bij nadenken die riem kort te houden, maar dat had ik dus niet en toen de bus dan kwam en de mensen gingen instappen, dacht Rocky “ik moet ook !”  en daar ging hij al, terwijl er nog twee mensen voor mij in moesten stappen. Die moesten over de riem heen stappen want Rocky was de bus al in. Ik schaamde me rot.

    Oké dat gebeurt me niet meer, ik hou de riem nu kort zodat we samen de bus instappen, dan gaan we een plaatsje zoeken, maar dan ben ik er nog niet. Mijn vriendin vindt mij een oude muts worden met mijn hondje, want ik neem altijd een handdoek mee en die leg ik dan op de stoel in de bus; valt ook nog niet mee.  Rocky vasthouden als de bus gaat rijden en dan maar hopen dat we niet een bocht krijgen, want ik heb nog geen busbenen, daarvoor ga ik te weinig met de bus. Ik wil niet dat er iemand wat zal zeggen als mijn hond op de busstoel zit. Willy mijn vriendin zegt : “Een hond hoort helemaal niet op de stoel, hij hoort gewoon op de grond, daar is het een hond voor!” Willy is een kattenmens, katten  neem je niet mee aan een riempje de bus in en was Rocky nou een Deense dog dan had hij echt wel op de grond gestaan, maar hij is al zenuwachtig, dus dan maar een oude muts ! Maar hij gaat mooi op zijn handdoek naast mij op de busstoel en dan blijf ik hem ook nog eens aaien over zijn kopje totdat we op de plaats van bestemming zijn. Ik weet gerust wel dat ik misschien te tuttig met Rocky ben, maar we zijn zo veel bij elkaar dat we gewoon meer als vrouwtje en hond zijn; ik ga heus niet zo ver dat ik het mijn kind noem, maar mijn allerliefste vriendje is hij toch wel en ik denk dat hij mij ook wel ziet zitten, maar dat ik mij zelf wel in een positie plaats dat ik niet meer weg kan zonder Rocky of ik moet constant oppas regelen, dat is gewoon niet altijd fijn.

     

    Gisterenavond zou Joop mijn buurman van 6 uur tot half 9 op Rocky passen, omdat ik een  etentje had als dank voor mijn vrijwilligers werk. Daar zag ik ook de mevrouw waar ik dat vrijdagsmorgens mee samen doe; ze vroeg : “Gaan jullie straks mee naar de bioscoop, ik heb kaartjes voor de helft van de prijs ?”Er was een Aktie van “AH”, tweede kaartje voor de bioscoop gratis dus. Van dat eerste kaartje deelden we de prijs. Het was de film “Mamma Mia”, met mooie muziek van “ABBA”

     

    Ik was er meteen voor in,  maar dan werd het veel later voor ik Rocky kon ophalen. Ik had de telefoon mee dus ik Joop bellen :

    “Joop vind je het goed dat ik Rocky wat later ophaal ?” 

    “Hoe laat dacht je ?”

    Nu had ik begrepen dat de bioscoop om half 9 zou beginnen, dus dacht ik ongeveer 11 uur. “11 uur ongeveer !”  

    “Nou vooruit dan maar, maar niet later want meestal ga ik half 11 naar bed.”

     

    Ik helemaal blij met zo’n onverwacht extra uitje. Komen we bij de bioscoop aan, begint de bioscoopfilm om kwart over 9 pas en zou dan ongeveer kwart voor 12 zijn afgelopen ! Nou dat was dan erg jammer voor mij, maar dat kon ik niet maken tegenover Joop.

     

    Degene die de kaartjes had zei : ”Nou je belt Joop gewoon nog even, hij vindt het vast wel goed.

    ”

    Dat vond ik misbruik maken van iemand zijn goede wil. Dus we waren braaf om 9 uur bij Joop. Die zei toen : ”Ik heb er niet bij nagedacht, maar ik had de sleutel van je huis, ik had hem wel in huis kunnen doen !”

     

    Was nu zeker blij dat ik vroeg thuis was, want dat had vast weer een herrie met de buurvrouw gegeven de andere dag, want Rocky blijft blaffen als hij alleen is en dan om half 11 ‘s avonds  was geen goed idee.

    Dan denk ik wel eens, was ik toen maar niet langs gelopen op die hoek waar die vrouw met een jonge hond op haar arm stond. Ik ben nou eenmaal gek op dieren, dus ik moest het even aaien. We raakten in gesprek en toen zei ze dat Rocky, die ook van haar was, weg moest. Ik snapte daar niets van, want het is zo’n leuk beestje (niet vermoedend dat hij de hele wereld bij elkaar blaft als hij alleen is !) Voor dat ik het wist stond ik met een hondenriem waar Rocky aan stond te bibberen in mijn ene hand en in mijn andere hand een voerbak, drinkbak, zakvoer… zelfs een splinternieuw jasje, voor als het koud werd (wat hij beslist niet aan krijgt, dat vind ik echt niet leuk en Rocky gelukkig ook niet).  Ik heb het uitgeprobeerd, maar er moest dan een elastiekje om zijn staart. Nou, hij verzette geen poot, hij bleef stokstijf staan. Gelukkig hoefde ik me niet schuldig te voelen toen ik het weggaf.  Terwijl ik me voorgenomen had geen dier te nemen, omdat ik nu alleen ben en dan meer weg zou gaan. Maar  Rocky was toch voor mij bestemd en daar heb ik echt geen spijt van.

     

    Dus ik kan niet onverwacht iets ondernemen en moet vaak oppas regelen, maar de meeste tijd ben ik toch die oude muts die altijd  haar hondje toch zoveel mogelijk meeneemt,  omdat ik ontzettend van hem ben gaan houden  en hem echt verwen. Maar daar krijg ik ook weer onvoorwaardelijke trouw en liefde voor terug.

     

    Eliza

     

    26-11-2008 om 18:11 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Camera

    Camera

     

    Hoera hoera

    Ik heb een nieuwe camera

    Ben er danig mee in mijn sas

    Maat het grote avontuur begint nu  pas

     

    Ik kan zo slecht de beschrijving lezen

    Het staat in het Hollands maar voor mij kon het Chinees wezen

    Ik ben een half uur met de batterijen er indoen bezig geweest

    Jonge jonge wat een feest

     

    En dan denk je, aan zetten maar

    Hé wat raar

    Waarom doet hij het niet

    Nou nou ik geniet

     

     Het is natuurlijk een fluitje van een cent

    Als je de beschrijving lezen kent

    Gewoon alle tijd en rust nemen om te lezen

    Ga de uitdaging aan kan toch niet zo moeilijk wezen?

     

    Als je al begint om de batterijen er verkeerd in te doen

    Ben je toch echt een oen

    O ja, het kruisje hier, minnetje daar

    Dan komt het vast voor elkaar

     

    Jaja, je bent nooit te oud om te leren

    Zeg ik tegen mijzelf vele keren

    Ik kom er vast wel

    Leren doe ik het zeker weten wel

     

    Eliza

     

    29-05-2008 om 00:00 geschreven door Eliza

     

     

    Canon Powershot S5is

    De kracht van topkwaliteit, overal en altijd

    8.0 megapixel | 12x optische zoom | 4x digitale zoom | MultiMediaCard, SDHC, SD-card  

     

     

    Foto’s

     

    Mijn hobby breidt zich uit mag ik zeggen. Ik heb nu een camera gekocht met meer mogelijkheden,. Ik zal hard moeten gaan studeren om de camera te leren kennen, maar heb daarbij geweldige hulp, iemand die engelen geduld heeft. Dus ik hoop echt dat onze samenwerking perfect gaat. Ik ben niet te oud om te leren denk ik.

    Altijd loop ik met het kleine cameraatje, dat ik ook nog heb en dan zie ik  zoveel mooie dingen, maar soms te ver af, of onscherp. Nu, met deze camera moet dat veel beter gaan,  dat hoop ik van harte. We zullen het meemaken. Ik ga er morgen op mijn gemak mee aan het werk, maar zal niet te streng voor mij zelf zijn en me wat tijd gunnen om erin te komen…

     

     

     

    Eliza

     

    28-05-2008 om 00:39 geschreven door Eliza

     

     

     

    26-11-2008 om 01:45 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Avondeten bij mijn zoon.

     

    Avondeten bij mijn zoon

     

     

    Mijn zoon vroeg of ik kon oppassen omdat hij naar het voetballen wou.

     

    “Mam, dan kom ik je om 5 uur halen, dan eet je lekker mee !”.

    “Nou lekker, doe ik graag !”.

     

    Zo gezegd zo gedaan. Chris ging “hete bliksem”eten. Kent u dat ? Dat zijn zoete appels, aardappelen, doorregen spek en uien. Doe je allemaal in een pan, niet te veel water, want je moet het als het gaar is, stampen en de smaak afmaken met peper. Nou,  mam had het vroeger thuis wel eens gegeten, maar was niet zo gecharmeerd van die kleine zoete rode appeltjes “Ster appeltjes”. Die zijn er niet meer, vraag me af hoe dat kan ?

     

    Chris heeft gewone appels gebruikt. Het gerecht “Hete bliksem” was klaar en moest afgegoten worden. Dat had Chris dus vergeten… hij ging met de stamper in de weer; was prima hoor, maar een beetje nat was het wel. Chris had ook nog een paar balletjes gehakt in de pan, dus dubbel op hé, spek en gehakt ! Ik zie dat Chris Indra een halve bal gehakt geeft,  wij,  Sven, Chris en ik, een hele bal…

     

     Toen we dus aan het eten gingen, zei Sven na een hap:

     

    ”Pappa, ik vind het niet lekker hoor !”

     

    Sven die heeft een jaar geleden ineens een afkeer voor appelmoes ontwikkeld, hij heeft het nooit meer gegeten. Ik denk weer eens niet na en zeg aan tafel:

     

    “Dat kan kloppen als je geen appelmoes lust.”

     

    Chris kon me wel wat doen:

     

    ”Sven, ik heb niets anders, dus toch maar eten !”

     

    “Ik lust het echt niet pappa !”

     

    De waterlanders zaten al hoog. Chris die kijkt naar Indra, ziet dat ze geconcentreerd haar bordje leegeet, schuift de helft van de gehaktbal van Indra op Sven zijn bord.

     

    Ja en dan heb je kinderen hé !

     

     “Indra, ik heb lekker jouw halve bal gehakt !”

     

     Ik dacht even, hij krijgt een klap om zijn oren, maar nee. Pappa, niet voor een gat te vangen, had nog een balletje in de pan en geeft Indra daar de helft van.

    Nu kon ik mooi vragen waarom Indra in het begin ook een half balletje gehakt kreeg ?

     

    ” Nou mam, het zit zo, als ik haar meteen een hele geef, weet ze niet hoe gauw ze hem op moet eten en als wij dan nog gehakt hebben, kan ze een hele scene maken omdat zij dan niets meer heeft en van ons dan nog een stukje gehakt wil, dan geef ik haar de tweede helft !”.

     

    Nou daar moest ik even over nadenken. Aan de ene kant heel slim, aan de andere kant niet goed; ze moet toch leren als ze iets op heeft, dat ze het dan gehad heeft, zo zie ik dat. Ik had al genoeg aangericht met de appelmoes, dus ik hield nu wijselijk mijn mond dicht. Maar onder zo’n etentje leer je gerust veel hoor en zie ik toch met trots hoe mijn zoon een geweldige pappa is, die alles wel regelt.

     

    Eliza

     

     

     

     

    26-11-2008 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    25-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Karel

      

     

    Karel 1

     

    Karel 1 brak zijn been

    Karel 2 zat op de w c

    Karel 3 zat op zijn knie

    Karel 4 Dronk veel bier

    Karel 5 sloeg zijn wijf

    Karel 6 ging op de fles

    Karel 7 stond te beven

    Karel 8 stond op wacht

    Karel 9 kom ik steeds tegen

    Karel 10 heb ik niet gezien

     

    En maar ondertussen met die twee ballen tegen de muur ballen…

     

    Eliza

     

    22-04-2008 om 10:53 geschreven door eliza

    25-11-2008 om 14:19 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nemen en geven
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Nemen en geven

     

    Nemen en geven

    Daar moeten we naar leven

    De ene neemt, de ander geeft

    Net zolang tot men genoeg heeft

     

    Maar het moet van 2 kanten gaan

    Anders zul je er alleen voor staan

    Dus gaat het naar tevredenheid

    Heeft er niemand spijt

     

    Maar neemt de 1 te veel

    Kijkt de ander scheel

    Dan gaat het niet goed

    Omdat de ander meer geven moet

     

    Om de balans te vinden, valt niet mee

    De 1 zegt vaker nee

    De ander geeft toe

    Maar wordt op den duur daarvan moe

     

    Geef een beetje meer, neem een beetje minder

    Daarvan heb je heus geen hinder

    Je voelt je dan vast fijn

    Het moet toch niet zo moeilijk zijn ?

                

    Eliza

     

    23-04-2008 om 11:14 geschreven door eliza

     

     

     

    25-11-2008 om 13:47 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Rocky
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Rocky

     

    Ja ik kan altijd wel over Rocky schrijven. Hij is een vrolijk maar luidruchtig hondje, hij loopt altijd heel enthousiast naar elke hond groot of klein, maar eenmaal vlakbij, moet hij gewoon hard blaffen en even grommen. Ik heb er over na gedacht wat hij zoal tegen de honden zegt. Volgens mij het volgende…

     

    “He, ik ben Rocky, zie je me wel ? Ik ben klein, daarom laat ik me horen.

    Weet je, ik zoek nog steeds mijn vriendje, een zwarte Labrador, hij moet vlakbij wonen. Ik ben bij hem komen wonen, toen ik ruw bij mijn moeder, broertjes en zusjes werd weggehaald. Kwam terecht in een gezin met twee kinderen en twee grote honden. De grote zwarte Labrador werd meteen mijn vriendje, maar de andere, nog grotere Bordeaudog, een bruin gestreepte vermomde zebra, dat loeder had gelijk een hekel aan mij, hij moest me steeds hebben, maar mijn vriendje Labrador verdedigde mij met huid en haar .Daar wou ik hem nog voor bedanken. Ik heb het reuze naar mijn zin bij dit vrouwtje, dus als je hem tegenkomt, vertel hem dat dan a.u.b !”

     

    Ik hoop voor Rocky dat ze het door vertellen aan zijn grote vriend, want dat het niet bedreigend is wat Rocky blaft blijkt uit de reactie van de andere honden, ze luisteren en lopen dan gewoon door.

     

    Eliza

     

    30-04-2008 om 23:57 geschreven door Eliza

     

     

    25-11-2008 om 13:32 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hoe zit dat nu ?

     

    HOE ZIT DAT NU ?

     

     

      vrouwtje hoe zit het nou ga je nu nog mee een rondje of hoe zit het?

     

     

    Nou makker aftaaien maar, we zullen maar afwachten…

     

     

    25-11-2008 om 13:26 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ga niet zonder gegeten te hebben de stad in.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

     

     

    Ga niet zonder gegeten te hebben de stad in

     

    Een lijfspreuk die ik vandaag glad vergeten heb en ja dan gebeurt er dit…

     

    Ik had met een vriendin afgesproken, ik zou vanmiddag met haar de stad ingaan. Sinterklaas zou er zijn en natuurlijk zijn knechten, Zwartepieten (“Helemaal niet meer van deze tijd “knechten”,  mag niet meer. “Zwarte Piet””  kan niet meer …  helleppp… zo raken we toch alles kwijt ?”)

     

    Mijn vriendin zit al heel lang in een rolstoel, dus het was zeker juist vandaag een hele onderneming. Ik had afgesproken om half 3 bij haar te zijn, maar ik had nog wat boodschapjes te doen in de stad, dus ik dacht: ik neem de bus van 1 uur en doe dat dan voor ik naar mijn vriendin ga. De voornaamste boodschap heb ik helaas weer vergeten,  ik had een paar sleutels van de achterdeur willen laten bijmaken, in zo’n schoenmakerswinkeltje waar je erop kan wachten. Goede voornemens, zo weer uit mijn gedachten gevlogen, echt ergerlijk.

     

    Maar goed, het was zo propvol in de bus, de mensen moesten staan. Drie kleine kinderopvouwwagentjes, vanwege Sinterklaas. Dus echt mutje vol. In de stad was het al niet anders, maar het Sinterklaasgevoel van vroeger kwam wel weer een beetje terug. En in de stad heb je toch weer die onweerstaanbare luchtjes. Ik had ineens trek ! Het eerste wat ik tegenkwam was een saucijzenbroodje… Lekker even wat boodschappen gedaan en ik zou echt in dat kleine banketbakkerswinkeltje een lekker bolletje kopen, loop ik tegen versgebakken oliebollen aan…ja,  eentje was er voor mij !

     

    Ik zou naar mijn vriendin, maar was nog een kwartier te vroeg en dan is daar het viskraam; ruikt zo herlijk naar gebakken vis… en dan is het bakje met kibbeling en lekkere saus, voordat ik het wist, in mijn handen en zit ik genoeglijk te eten van de zalig gebakken vis… Dus de vis zwom tussen de oliebol en het saucijzenbroodje, heerlijk in mijn maag,die nu wel vol was maar… Ik moest nog met mijn vriendin de stad in en we zouden een  broodje gaan eten in een broodjeszaak, waar ik altijd kom als ik in de stad ben. Daar een warm stuk stokbrood (baguette) met roomboter en dan gekookt ei erop.

     

    Eindelijk precies om half drie bij mijn vriendin, moest eerst een kopje thee drinken voor we weggingen… kon er ook nog wel bij. Mijn vriendin wou nu wel graag de stad in, want ze wou  Sinterklaas een hand geven en dan even kijken of ze hem herkende, omdat haar schoonzoon een reclamebureau  heeft en meestal de hulp-Sinterklaas wel uit die hoek kwam.

    Dus ik achter de rolstoel met mijn volle buik, naar Sinterklaas zoeken… Ja hoor daar liep hij voor ons, maar ondanks hij al zo oud was, liep hij best wel vlug. Wij tussen de kleine kinderen laveren met de rolstoel en ik roepen: “Sinterklaas ! Mijn vriendin wil u een hand geven !” Zwarte Piet had het door en vroeg de Sint even “pas op de plaats” te doen. Mijn vriendin helemaal in de wolken en ja hoor, Sinterklaas herkende haar en wist ook nog haar naam (maar die had Zwarte Piet mij gauw gevraagd !) Nog een zakje pepernoten en onze audiëntie bij Sinterklaas zat er op…dus nu naar de broodjeszaak.

     

    Ik had echt niet zoveel trek meer, maar mijn vriendin trakteert altijd, dus ik  mijn warme broodje met roomboter en plakjes ei ! ( ik had in de gaten dat er “drie” eieren in plakjes gesneden opzaten). Gewoon opeten.. Helllupppp !

    Maar toch lekker opgegeten, erbij 1 glas koude chocomelk. Mijn vriendin had ook heerlijk gegeten. Ze was nog van alles aan het vertellen, maar merkte ineens dat mijn oogjes steeds dicht wilden vallen… Ja, mijn propvolle buik, dat geren achter Sinterklaas aan, dat was even te veel van het goede…

     

    “Kom op Els ! Doe je jas aan, want als ik het zo zie, val je hier straks terplekke in slaap en ik wil nog wel naar huis !”

     

    Natuurlijk was ik op slag klaar wakker, want ik schaamde me echt. Als ik netjes had gewacht met eten dan had ik niet zo rozig geweest. Ik hoop dat we toch nog wel eens samen op pad gaan en dat ik het onvolwassen gedrag dan achterwege laat…

     

    Eliza

     

     

    25-11-2008 om 02:05 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mijn tortelduifjes
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Mijn tortelduifjes

     

    In mijn tuin logeren 2 tortelduifjes. Ze zijn altijd samen en zitten op het schot van de tuin tussen de buren en mij. Ze zitten altijd met hun kopjes naar mijn kant, maar hebben wel bedacht dat mijn kant ook de wc-kant is, want dan draaien ze zich om en poepen er lustig op los. Maar dat mag van mij, ze draaien zich dan ook weer gezellig om.

     

    Ik heb ze gisteren heel lief op het randje van het schot de liefde zien bedrijven, zo schattig. Niks verlegen, gewoon schaamteloos op het randje.

    En nu vanavond zaten ze lief naast elkaar, in het avondzonnetje. Ik ontdekte dat Mevrouw Duif ‘ook’ onderkinnen heeft. Ze had haar kopje heerlijk op haar borst liggen en de plooitjes zag ik tussen de veertjes te voorschijn komen. Mijnheer Duif zag dat met veel genoegen aan werd er zelfs weer romantisch van en wou eigenlijk nog wel een poging wagen om te vrijen. Maar in gedachte hoorde ik Mevrouw Duif zeggen: “Ik zit lekker, NU EVEN NIET ! ”.

     

    Eliza

     

    16-04-2008 om 21:46 geschreven door Eliza

     

    25-11-2008 om 01:42 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    24-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tandarts
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Tandarts

     

    Ja, was u ook iemand die bang voor de tandarts was ? Nou ik wel dus,

    helemaal over mijn toeren als ik naar de tandarts moest en jammer voor mij, ik had een heel slecht gebit. Dus onvermijdelijk , dat ik al op vroege leeftijd aan een bovengebit moest.

    Dus op naar de tandarts… In de wachtkamer kreeg ik het al Spaans benauwd. Alleen de geur al maakte me misselijk, dus op van de zenuwen naar binnen. Was zo zenuwachtig, dat de tandarts mij al 4 verdovingspuitjes had gegeven en nog was ik niet verdoofd .   Nu, ik moest uiteindelijk elke dag een tand laten trekken, anders werkte de verdoving niet.   Nou, om een lang verhaal kort te houden, ik heb drie maanden zonder bovengebit gelopen, want ik was ook geen type om meteen na het trekken, het gebit in mijn mond te krijgen. Heb een pijngrens van nul komma nul !

    Nu was de heuglijke dag daar, dat ik mijn gebit kon ophalen. Mijn man was deze keer mee; wij naar binnen…Moet even vertellen, dat de tandarts zwart-witte tegels op de grond had. Nou, daar komt de tandarts met mijn gebit aan. Hoe het kwam weet ik nog niet, maar vlak voor hij het wou passen – ik lag achterover in die gevreesde stoel – liet hij het uit zijn handen vallen…en ja hoor, het spatte in stukjes op de zwart witte tegels ! Maar van de zenuwen en dat gezicht van de tandarts, ging ik zo hard lachen, dat èn mijn man èn de tandarts, mij verstoord aankeken. Maar dat werkte nog erger op mijn lachspieren en even later samen, met de tandarts op de zwart witte tegelvloer, witte tanden zien te zoeken en dan niet meer te mogen lachen omdat het natuurlijk best rot voor de tandarts was. Maar ik kon er echt niets aan doen, ik heb geloof ik wel tien minuten zitten lachen of proesten om niet te lachen. Mijn man keek mij op een gegeven moment zo woedend aan, dat ik toen van schrik ophield met lachen.  Het duurde weer twee weken voordat ik een mooi bovengebit had.

     

    Eliza

     

    10-10-2007 om 00:00 geschreven door Eliza

     

     

    24-11-2008 om 19:36 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ouder worden

    Ouder worden

     

    Heeft u last van het ouder worden ? Ik niet echt, maar weet wel dat ik 21 jaar geleden, geen 40jaar wou  worden en waarom zal u misschien vragen ? Ja ik vond het gewoon moeilijk. Want ik had het idee opgevat, dat je eigenlijk overal net tussenin  zat. Je hoor niet meer bij de jongeren, je hoort nog niet bij de ouderen ,waar hoor je dan wel bij ?

     

    Zo zat het met mij. Toen ik dus 40 jaar zou worden, zat ik echt in een dip.

    Laat dit jaar maar overgaan, ik ben er niet, doe net of ik niet thuis ben. Maar dat ging natuurlijk niet door. Dus ja, toen het ‘s nachts 12 uur was, zei mijn man :

     

    “Gefeliciteerd schat met je 40ste verjaardag !”

     

    Hij pakte de koe gewoon bij de horens, ik reageerde lauw. Het werd 1 uur, het werd half twee, mijn man  zei:

     

    “Wordt het geen tijd dat we naar bed gaan ?”

    “Nee nog niet, want als ik dan waker word, ben ik 40 !”

    “Lieve schat het is inmiddels half drie, dus je bent echt al twee en half uur 40 !”

     

    Daar kon ik niet meer omheen, dus toch maar slapen dan.

    Ik had gewoon de andere dag visite en gebak en ook cadeaus, wat ik toch heel stiekem wel mooi vond…

     

    Eliza

     

    19-10-2007 om 00:00 geschreven door Eliza

     

     

    24-11-2008 om 19:29 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het Zonnetje
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Het Zonnetje

     

    Het zonnetje in huis,

    Ik zie de zon in de zee zakken

    Zoek de zon op, dat is zo fijn

    Een zonnig humeur hebben

     

    Een paar kreten, waar het zonnetje

    Een hoofdrol in speelt

    Waar zouden we zijn, als het zonnetje

    Niet af en toe ons verwarmde,

     

    Ons toch heerlijk omarmde ,

    Ons toch stralend verlicht

    Laat hem schijnen op je gezicht

    hij brengt gelijk een vrolijk gedicht

     

    Achter de wolken schijnt de zon

    Na regen komt zonneschijn

    De zon in het water zien schijnen

    Wolken met gouden zonneranden

     

    Weg de grauwe lucht

    Vogels in zonnestralen op hun vlucht

    Ik wil de zon

    Op mijn balkon

     

    De zon in mijn tuin

    De zon aan het strand, op het duin

    De zon om een bruin tintje

    De zon glimlacht naar een klein kindje

     

    De zon, daar raak je nooit over uitgepraat

    De zon, heerlijk als je op de fiets erop uitgaat

    De zon op de ramen van de kerk

    Door de zon stralend naar mijn werk

     

    Ik aanbid de zon

    Hield hem verborgen als het kon,

    Voor momenten waarop hij echt nodig is

    Voor een trouwerij, voor een begrafenis

     

    Eigenlijk voor elke dag

    De zon brengt voor ieder een lach

    Dus als de regen is gedaan

    Komt de zon eraan

     

    Eliza

     

    15-11-2007 om 16:05 geschreven door eliza

     

     

    24-11-2008 om 19:23 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Jaargetijden



    Jaargetijden

     

    Ja, ik had verteld, dat ik een Zonnekind ben.

    Maar eigenlijk voor deze tijd, klim ik ook in de pen

    Binnen lekker warm, maar als je het waagt,

    En de wind uitdaagt,

     

    Dan is het prachtig

    Om de wind, zeer krachtig

    Te voelen waaien

    Door je haar te voelen graaien

     

    Rode oren, je handen blauw van de kou

    Maar toch wind, ik hou ook van jou

    In het gras lag de hagel, dat hebben we  net gemist,

    Dat is echt gelukkig achter het net gevist

     

    Heerlijk door het bos gelopen.

    Rocky overal onder en bovenopgekropen.

    Ik toch wel flink door stappen, want donkere wolken melden zich aan

    En vrijwillig een regen bui ondergaan

     

    Dat vind ik zelfs niet fijn .

    Dus ik hoop, dat we voor de bui binnen zijn

    Dat is op het nippertje gelukt

    Gauw ook nog even wat gedroogde hortensiabollen geplukt.

    Binnen heerlijk ermee aan de slag,

    Weer een geweldige dag

     

    Eliza

     

    25-11-2007 om 21:31 geschreven door eliza


     

     

    24-11-2008 om 19:10 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Parapluplant
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

     

    Kruidje-roer-me-niet

     

    Misschien heeft u al een beetje gelezen dat ik een “kruidje-roer-me-niet ,,

    ben ?

    Ik spring vaak van de hak op de tak. Mijn hoofd denkt dan vlugger dan wat ik op wil schrijven. Zo ben ik ook wispelturig, eerst wil ik het zo en dan later toch maar weer zo. Dat is me een keer vreselijk opgebroken…

     

    Simon, mijn man, had nieuwe vloerbekleding gelegd. Het was lichtgrijze vloerbekleding. Het was niet  mijn keus, vond het veel te licht, maar toen het klaar was, zag het er schitterend uit. We moesten  de huiskamer weer opnieuw inrichten. We hadden een hele grote parapluplant. Het was een prachtige plant, hele lange stelen en dan aan de bovenkant echt allemaal losse blaadjes naast elkaar, net als een paraplu. Het was een waterplant, dus hij (of zij)  stond flink in de modder en was bijna niet te tillen.

     

    Simon vroeg: “Waar wil je de plant hebben ?”

     

    Na wat heen en weer gepraat, wou ik de plant wel in de hoek hebben. Simon zet de plant in de hoek. Hij moest nog een boodschap doen, dus werd ik alleen gelaten, in mijn lege kamer met plant. Nu, u voelt hem zeker al aankomen ?

    Ik dacht ineens, ik vind die plant daar niet zo mooi staan… kan toch ? Oh help, had ik dat maar niet gedacht, want ik altijd “meteen doen, nooit nadenken…”

    Begin aan de plant te trekken, want hij (of zij) was echt zwaar, door al dat modderwater. En ja hoor, ik trek zo de plant om, al dat modderwater over mijn nieuwe lichtgrijze vloerbedekking. Het leed was niet te overzien ! Mijn hart stond bijna stil. Wat moest ik doen ? Mijn hart zei: “Pak badlakens, dep alles op, maar mijn verstand, (dat beetje wat ik dan nog had), zei: “Je kunt het beter op laten drogen en dan stofzuigen, die  gedroogde modder.”

     

    Ik heb pen en papier gezocht en een briefje aan Simon geschreven, dat het mij ontzettend speet en dat ik voorlopig even uit zijn buurt bleef… Dat was het verstandigste wat ik kon doen. Het was wel laf, maar ik moest hem wel de gelegenheid geven om af te koelen.

     

    Het is goed gekomen er stond alleen geen parapluplant meer, ik heb er maar niet naar gevraagd…

     

    Eliza

     

    16-12-2007 om 00:00 geschreven door Eliza

     

     

     

    24-11-2008 om 17:56 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mist

    Mist

     

    Mist, je weet niet wat je mist

    De wereld is heel klein

    Toch is het wonderlijk om buiten te zijn

    De ene kant is gewoon van de boom

     

    De andere kant is een droom

    Takken en blaadjes met rijp

    En wat ik er van begrijp

    Is waneer vorst, mist en wind, elkaar tegenkomen

     

    Dan krijg je zulke tweekleurige bomen

    De natuur heeft dat zelf bedacht

    En ik mag genieten van al die pracht

    Het is heel raar maar waar

     

    Heb ik de wind in de rug, is alles bevroren

    En ga ik terug zijn de bomen zoals ze horen

    Ben blij, dat ik Rocky moet uitlaten

    Anders had ik al dat moois niet in de gaten

     

    Dan kwam ik zo vroeg de deur niet uit

    Maar door die kleine guit

    Ben ik buiten en maak dit alles mee

    Ben ik gelukkig en tevree

     

    Eliza

     

    21-12-2007 om 10:13 geschreven door Eliza




     

     

    24-11-2008 om 17:36 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mijn kleinzoon Sven

    Mijn kleinzoon Sven

     

    Sven heeft afgelopen zaterdag zijn diploma voor “B-zwemmen” gehaald.

    Heerlijk om als oma daar bij te zijn . Al die kleine mensjes, die allemaal zo veel moeilijke opdrachten moesten doen, om het diploma te halen, het was echt

    ontroerend. Er waren ook heel veel vaders en moeders, opa’s en oma’s aanwezig.

     

    Indra, mijn kleindochter, was ook mee. Eerst vond ze het allemaal wel spannend, maar later duurde het haar toch echt te lang en had ze een plekje gevonden waar ze heerlijk ging liggen. Ze had wangen als bellefleuren, want het was ook gigantisch warm in het zwembad. Dat moest wel, want de kleintjes die uit het zwembad kwamen hadden evengoed het kippenvel op hun lijfje.

     

    Hij heeft het goed gedaan en is geslaagd. Alle kinderen die deze middag zwommen waren geslaagd gelukkig, maar het zou zo sneu zijn als sommigen het niet gehaald hadden. Later zijn we een ijsje gaan eten om het te vieren. Indra was erg moe, kon niet goed kiezen welk ijsje ze wou hebben en toen ze dan een ijsje kreeg, die ze echt zelf had uitgezocht, wou ze drinken inplaats van ijs.

     

    Mamma zei: “Je wou dit ijsje, dus dit wordt het !”

    Nou brullen ! Kreeg het ijsje niet voor ze stil was. Ze kon het toch 10 minuten volhouden.  

    Pappa zei: “Dan eet ik het op !”

     

    Toen koos ze toch maar voor het ijsje . Met dikke tranen nog op haar wangen, werd het ijsje naar binnen gelepeld. Al met al was het toch een geslaagde middag…

     

    Eliza

     

    29-04-2008 om 02:47 geschreven door Eliza

     

     

      

     

     

    24-11-2008 om 17:18 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Liefde en haat verhouding
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Liefde en haat verhouding

     

    Ik dacht dat ik mijn computer als grote vriend beschouwde, maar zelf je grootste vriend kun je ook haten. Als hij niet wil laten zien, wat ik wil zien, haat ik hem

    Elke dag uitkijken naar dat ene bericht, maar het kwam niet. Dacht toen, ik zet je uit, stomme pc !  Doe je gewoon een paar dagen niet aan…

    Maar dat kon ik precies 1 dag volhouden, toen was de verleiding weer te groot en het is ook zo makkelijk, op het knopje drukken en hij is er weer voor mij.

    Dus sorry pc, zo fijn dat jij niet kwaad kunt worden, want als ik jou was, zou ik de hele boel even saboteren en denken: “Dit pik ik niet !” Maar… daar heb je  mij ook voor nodig dus, helaas. Je hebt het trouwens weer goed gemaakt, het bericht kwam en je hebt het keurig doorgestuurd .

     

    Dus ik hou weer van jou pc

    Je doet weer mee

    Je mag weer alles voor mij doen

    Daar komt hij weer, die dikke zoen.

     

    Eliza

     

    29-04-2008 om 02:07 geschreven door eliza

     

     

     

    24-11-2008 om 16:56 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gezellig tv kijken

    GEZELLIG TV KIJKEN...

     

    Indra : “Hé oma, ik zit lekker tv te kijken, maar vind wel dat je het wat rommelig hebt !”

     

     

    Sven: “Trek ik mij niets van aan, kan heerlijk op de grond spelen…”

     

    Eliza

     

    24-11-2008 om 14:08 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Laatste trouwdag verhaal

    Laatste trouwdag verhaal

     

    Ja, we waren dus in het gemeentehuis getrouwd; nu moest er nog in de kerk getrouwd worden.

    Wijzelf hoefden niet zo nodig, sinds we volwassen waren, hadden wij zo onze eigen gedachten over ons geloof, maar allebei de ouders waren zeer gelukkig als we dat deden. We moesten een paar keer van te voren bij mijnheer Pastoor komen, om de mis door te spreken.

    Daar hoorden we ook, dat, als de mis afgelopen was, er altijd een bloemetje gebracht werd, naar een zijaltaar, het Maria altaar. De bloemist, die ook mijn bruidsboeket had gemaakt, had zijn winkel vlak bij de kerk; hij sprak met ons af, als hij wist hoe laat ongeveer de mis afgelopen was, hij het bloemetje voor het Maria altaar zou brengen, dan hoefden we niet zo te zeulen met de bloemen.

     

    We hadden een indrukwekkende Dienst achter de rug; wij zaten op onze knieën vooraan in de kerk, de familie achter ons. Nu was het moment aangebroken, dat het bloemetje voor Maria naar het altaar werd gebracht, maar geen bloemetje !

    We hadden zeker een kwartier gewacht en nog geen bloemetje. Achter onze rug begonnen de mensen te kuchen, te schuifelen met hun voeten en het gezicht van nu officieel mijn man, stond op onweer.

     

    De koster kwam eraan. Dat is de man die alles in de kerk regelt, waardoor alles op rolletjes moest lopen. Hier kon hij echt niets aan doen,maar hij kwam toch met een alternatief, hij bracht een grote, witte kaars mee en fluisterde naar ons dat we dan de kaars maar naar Maria moesten brengen.

     

    We mochten opstaan, onze familie nog steeds achter ons; de twee misdienaartjes, schattige jongentjes, die dan ook meehelpen de mis te verzorgen, liepen voor mij uit. Wij moesten dus zijwaarts naar dat Maria altaar.

     

     

    De Koster steekt de kaars aan, ik krijg hem in mijn handen, de misdienaars gaan lopen, ik ging lopen met mijn brandende kaars; ik had al die tijd, dat gekuch en geschuifel gehoord achter mijn rug, dus ik wou alleen maar even kijken naar de familie, maar ja,  ik had de brandende kaars in beide handen vast, draai mijn hoofd , (met de tule sluier langs mijn gezicht) wat naar opzij, ja, en het is dat de fotograaf net een foto wou maken. Hij gooit de misdienaartjes allebei een kant op, ik schrok me een ongeluk, want ik had niets in de gaten, maar ik had met mijn sluier boven de kaars gehangen en die was in brand gevlogen !

     

     

    De fotograaf springt op mij toe en heeft met zijn handpalmen, mijn sluier gedoofd.

    En weet u wat mijn man op dit moment zei ?.... Heel hard “GVD !”  Dat is  een afkorting van een vloek, die je dus zeker niet in de kerk mag zeggen…

    Nou daar stond Elsje dan, ze huilde tranen met tuiten, een stuk van de sluier helemaal  gesmolten, voor het Maria altaar.

     

    Later vertelde de fotograaf, dat hij er al expres, extra, op gelet had, want hij had al meegemaakt dat iemand zijn hele sluier in brand gevlogen was. De fotograaf had echt de blaren in zijn handen. Ik wist ook niet hoe ik dat vergoeden kon. Mijn schoonmoeder had later een klein schaartje bij zich; stukje sluier werd er afgeknipt, een haarspeld uit mijn moeders haar zorgde ervoor dat er niets meer van te zien was.

    Zo dat was de bruiloft…

     

    Eliza

     

    29-09-2007

     

     

    24-11-2008 om 13:52 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    23-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Korsettenwinkel

    Korsettenwinkel

     

    In  de winkel van Sinkel is alles te koop. Hoeden en petten en dames korsetten.

    Ja dat was een spreuk vroeger, nou, de hoeden en petten zullen er nog wel zijn maar dameskorsetten ?

     

    Geloof het of niet, maar toen ik 14 was kwam mijn moeder al met een akelig roze korset aanzetten, een met allemaal ijzers erin. Aan de achterkant van die lange veters. Mijn moeder vond dat ik toen al een buikje had en dat moest verholpen worden door dat korset. Er zaten ook van die jarretels aan, met die roze rubberen dopjes waar je de kousen aan vastmaakte. Nou ik vond het een verschrikking, want je kon niet bukken en haast niet ademen, zo strak had mijn moeder de veters aangetrokken.

     

    Ik bedacht er wat op… Ging bij mijn moeders jongste zus mijn beklag doen zei dat het hartstikke ouderwets was. De zus van mijn moeder heeft met haar gepraat en uitgelegd dat het eerder slecht was dan goed zo’n korset, omdat je dan helemaal zelf je buikspieren niet meer gebruikte. Geweldig zoals ze voor mij in de bres sprong en gelukkig was dat ook meteen het einde van het roze korsettijdperk

     

    Eliza

     

    27-03-2008 om 18:43 geschreven door Eliza

    23-11-2008 om 19:38 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vervolg bruidsjurk

    Vervolg bruidsjurk

     

    Ja, de trouwjurk paste gelukkig, na wat kunst- en vliegwerk, van mijn lieve moeder.

    Dus op naar het stadhuis, waar Simon even zijn hoge hoed moest opzetten voor een groepsfoto. Nou, toen had ik de lachkriebels, want stond echt vreemd. Daarna. naar binnen…

     

    We moesten allemaal in een rijtje, achter elkaar zitten; eerst wij met de ouders, daarachter broers en zussen en daarachter de familie en daar weer  achter alle kennissen.

    We hadden een hele jonge ambtenaar, die vreselijk z’n best deed, maar het was zo saai en aangezien ik slecht geslapen had en de ambtenaar na elke twee woorden even een pauze hield, zo van: “Geacht Bruidspaar....... op deze heugelijke dag........komen wij hier samen......”

     

    Dus u kunt zich wel voorstellen dat, als je al slecht geslapen hebt, je dan niet op zo’n droogstoppel zat te wachten en heel voorzichtig gingen Els haar ogen even dicht… Oei, gauw weer open, maar bij de volgende pauze was het weer raak, de oogjes gingen gewoon toe…

     

    Maar de ambtenaar had een vrouwelijke hulpen die had het in de gaten; ze had een hout hamertje op tafel liggen en opeens, geeft ze toch een lel met dat hamertje op de tafel ! Nou echt,  ik vloog recht ,van mijn stoel op, schrok mij helemaal een hoedje. Ik heb nog foto’s waarop iedereen zit te lachen en ik maar een beetje wezenloos kijken.  Ja dat is toch wat, op je eigen bruiloft in slaap vallen !

    Ik heb nog een anekdote over mijn bruiloft,  maar die komt de volgende keer weer…

     

    Eliza. 

     

    25-09-2007

    23-11-2008 om 19:18 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De Bruidsjurk

    De Bruidsjurk

     

    Ja ik had onlangs verteld over de verkering, nu die bleef aan, dus zouden we trouwen gaan.

    Mijn ouders waren niet rijk, dus ik moest voor mijn eigen trouwjurk zorgen.

    Zo’n drie maanden voor mijn trouwen, zag ik een advertentie in de krant :C & A had bruidsjurken, die hadden in de etalage gestaan, waren iets smoezelig geworden, gingen voor een zacht prijsje weg. Had een prachtige bruidsjurk op de kop getikt, met vanaf elke schouder een smalle sleep, echt mooi satijn met allemaal margrieten er op, was er erg blij mee.

     

    Dus de jurk naar de stomerij, prima

     

    Eindelijk na drie maanden , was de dag daar, dat ik ging trouwen. Heel veel stress, om alles zo goed mogelijk te laten verlopen. Daar was het moment dat ik mijn bruidsjurk aan zou trekken en wat denkt u, juist,  ik kon er met geen mogelijkheid meer in !

     

    De ritssluiting ging gewoon niet dicht. Ik was in die drie maanden gegroeid.

    Dat was paniek ! Jurk weer uit, mijn moeder vond twee coupnaadjes achter in het rugpand, werden er met spoed uitgehaald. Ja, je zag allemaal kleine gaatjes. Moeder nog de strijkbout met de perslap erop, dus toen waren de naadjes plat geperst. Toen weer de jurk aan, peentjes gezweet, maar hij kon nu aan. De rits kon dicht en de smalle sleepjes hingen voor de naadjes. Dus Els was gered, er gebeurde die dag nog iets, maar daar ga ik de volgende keer weer op in.

     

    Eliza

     

    24-09-2007

    23-11-2008 om 19:16 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bomen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

     

    Bomen

     

    Bomen om onder te dromen

    Bomen met grillige takken,

    Bomen niet om op in te hakken

     

    Bomen honderd jaren oud,

    Bomen dat laat je toch niet koud

    Bomen zoveel jaren om te groeien

    Bomen kinderen  staan je te verknoeien

     

    Bomen met je machtige stam

    Bomen waren er al eeuwen, voor ik ter wereld kwam

    Bomen in een groot park

    Bomen  het zijn jouw bladeren die ik hark

     

    Bomen noodzakelijk, voor onze zuurstof

    Bomen een ode aan jullie, vol lof

    Bomen in zoveel variaties, groot of klein

    Bomen, ik ben blij met alle bomen die er nog zijn

     

    Eliza

    24-09-2007

    23-11-2008 om 19:14 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Verkering

    Verkering

     

    Ja, je wordt groter en je krijgt verkering, stapel verliefd, kan niet wachten tot hij weer komt. Gaan maanden overheen . Pa en ma moeten die jongen eerst wat beter leren kennen, dus elke avond afscheid nemen bij de deur en dat duurde soms lang hoor.

     

    Uiteindelijk, ja hoor, de verkering mag blijven slapen een weekend. Groot feest natuurlijk.

    En als je dan weet, dat je geliefde in de kamer op een opklapbed ligt, moet je

    ‘s nachts  natuurlijk even welterusten wensen en och, even tegen hem aan kruipen kon toch geen kwaad ?

     

    Dus heerlijk knuffelen… We genoten volop. Oh oh,  was even vergeten dat mijn vader elke nacht in de kamer een glaasje prik dronk en een stukje kaas at.

    Dus hoorde we ineens pa aankomen… liep in dezelfde gang, waar ik door moest om naar mijn eigen bedje te gaan, dus een vluchtroute was er niet !

     

    Mijn pa zal echt gedacht hebben: “Ik heb nog nooit iemand zo raar zien slapen, met zijn knieën helemaal krom en een tikje omhoog ?” Gelukkig kon hij niet doorheen de dekens kijken, want dan had hij gezien dat ik dubbelgevouwen lag, onder mijn geliefde zijn knieën… Mazzel dat ik klein ben !

     

    Eliza

     

    20-09-2007 om 23:35 geschreven door Eliza

    23-11-2008 om 19:06 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Even uitrusten...

     

    Ik haal ze wel in…

     

     

    Ha ha, gelukt ! Even uitrusten…

     

    Liv, Sven en Indra

     

    Eliza

    23-11-2008 om 19:04 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Over muizen gesproken

    Over muizen gesproken.

     

    Nu we het toch over muizen hebben… Chris had wat met muizen hoor.

    We gingen een keer met de kaartclub op zondag naar Antwerpen. Daar was een hele grote markt, waar van alles en nog wat werd verkocht. Hartstikke leuk. De familie mocht ook mee, dus we hadden Chris 's morgen wat geld gegeven, dan kon hij op de markt wat kopen. Er werd echt van alles verkocht, ook beestjes. We hadden tegen Chris gezegd, die  inmiddels tien jaar was: “Ga maar even over de markt kijken, dan zien we je wel weer bij de bus. Die stond vlak bij de markt. Prima, wij hadden het naar onze zin en Chris ook .

     

    Nou, het was allemaal verzamelen bij de bus en weer op huis aan.

    Dat ging maar even goed, we vonden wel dat Chris zich wat verdacht gedroeg, maar konden niet zeggen hoe ? Blijkt dat Chris een muis had gekocht en ons daar niet van op de hoogte had gebracht, want dan had hij  hem meteen weer terug kunnen brengen. Maar de bus reed al een tijdje en Chris dacht, laat ik nog even naar mijn muisje kijken, want nu zijn we al zo ver weg van die markt, dus geen probleem ! Tuurlijk wel ! De muis was Chris te slim af en ontsnapte in de bus. Nou, wat een ellende ! Chris achter die muis aan in het middenpad, tussen de rokken van alle vrouwen, die moord en brand aan het gillen waren. Mannen die woest waren en Chris maar zoeken. Het eind van  het liedje was dat de bus stopte en wachtte tot de muis zijn vrijheid tegemoet ging en Chris witheet achterliet. Geen muis, geen centen en een hele week straf, want het kon er bij ons niet in dat het echt per ongeluk was…

     

    Eliza

     

    14-10-2007 om 18:35 geschreven door Eliza

    23-11-2008 om 18:54 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kleine kinderen

    Kleine kinderen

     

    Ja, kleine kinderen worden groot. Toen Chris (mijn zoon) een jaar of 5 was ,speelde hij al in de buurt op straat. Op een morgen komt hij thuis met een klein doosje in de hand. Ik vraag wat heb je daar in dat doosje ? Heel voorzichtig werd het opengemaakt en vol trots laat hij mij een witte muis, met rode oogjes,  zien. Hij hield hem heel voorzichtig vast en zijn kindergezichtje straalde.

    Ik was wel verrast, maar moest ook glimlachen om dat blije gezichtje.

     

    “Hoe kom je eraan ?” vroeg ik.

    “Van een mevrouw gekregen, ze woont verderop en ze had nog veel meer doosjes en elk kindje  wat ze zag kreeg zo’n doosje. Lief hé mam ?”

     

    Nou.....lief ? Die mevrouw, die had dat wel zo bedacht, waarschijnlijk had zij ook kinderen, die ooit een muis wilden en nog een en toen waren er, iets later tien muizen en dan ? Nou, dan maak je zelf doosjes en stopt in iedere doos een muis en deelt ze gewoon uit ! Zij van het probleem af ! Ja, wat toen ? Ik kon niet anders dan iets zoeken waar de muis in kon wonen, als noodwoning.

    Ik had het gevonden… we hadden al diverse keren een goudvis gehad, in zo’n ronde kom en die kom stond nu weer leeg, want het verdriet om zo’n goudvis zijn dood,( WAT CHRIS ZELF DEED, HIJ GAF HEM TE VEEL ETEN EN KNUFFELDE HEM TE VAAK ) moest eerst slijten.

     

    Dus de noodwoning gereedgemaakt, had nog geen zaagsel, een krant werd in hele kleine snippers gemaakt. Chris vond dat prachtig, ik niet want het duurde minstens 1 uur; de snippers moesten toch klein ?

     

    Ik had al eens een paar keer goed naar de muis gekeken en vond hem/haar (?) eigenlijk best wel groot en dik, maar ja er kwam niet dagelijks een witte muis voorbij .

    Dus Muis (zo werd hij genoemd), mocht in de woning; er werd een stukje kaas bij hem/haar (?) gelegd en ja hoor hij/zij (?) voelde zich prettig, scharrelde door de snippers en at wat van de kaas. Dus we hadden een  Muis.

    U zag de vraagtekens al ??? Gelukkig was ik altijd het eerst op en elke morgen moest ik toch wel even naar Muis kijken ,wat best heel leuk was, maar op een ochtend dacht ik waar is Muis ?

    Ik lichtte voorzichtig wat snippers op en ja hoor daar lag Muis. ZE lag in een soort holletje ,toen ZE mij zag ging ZE staan en toen zag ik allemaal wriemelende roze beestjes, een stuk of  5 piepkleine muizenbaby’s.

     

    Ik hou van mijn zoon en ik hou van muizen, maar ik zag mij toch ook niet  zelfgemaakte doosjes muizen uitdelen. Chris had de hoofd prijs gehad, moeder muis ! Dus heel voorzichtig heb ik de babymuisjes uit het holletje gehaald en heb ze hardvochtig door de wc gespoeld en nu krijg ik allemaal dierenliefhebbers op mijn dak…

     

    Maar we hebben nog jaren van moeder MUIS genoten, in een prachtig kooitje dat ik, uit schuldgevoel, meteen die dag gekocht had, want ik was tenslotte opgezadeld met een moeder muis en wou echt niet andere moeders er ook mee opzadelen.

     

    Eliza

     

    14-10-2007 om 00:00 geschreven door Eliza

    23-11-2008 om 18:52 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De markt

    De markt    

     

    Op de markt is je gulden een daalder waard. Ja dat gezegde, gaat nu niet meer op, met de euro. Maar dat de markt een heerlijk iets is, dat is waar. Ik ben gek op de markt, maar ik ga er toch weinig naar toe. Bij ons in Den Helder is er in de binnenstad, op zaterdag in de Beatrixstraat, een grote markt. De hele straat is dan een groot marktgebeuren, Ja het ziet er heel gezellig uit, heel zorgvuldig alles uitgestald, om ons, de klanten, te verleiden.

    En dat we verleid worden, dat is zeker, wat dacht u ? Van alle geuren die je opsnuift, als je over de markt loopt. Laten we samen eens een rondje maken, om te beginnen, op het Bernardplein staat er om deze tijd een hele mooi kermis- oliebollenkraam. Om te zien al oogstrelend, maar om te ruiken… oooh, echt zeer verleidelijk, aangezien ik nog steeds worstel met een overgewicht van 20 kilo. Vandaar dat ik echt zo weinig mogelijk naar de markt ga ! Maar komaan, we zijn er nu, dus…

     

    Als we de geur van de oliebollen in onze neus hebben, lopen we weer terug naar de Beatrixstraat. Hoek Beatrixstraat - Bernardplein, is een kraam waar je alles kunt kopen wat met kippen te maken heeft en dat is best veel. Maar, daar draait ook een grill met allemaal goudgele haantjes, gauw doorlopen… Je valt van de ene geur in de andere, twee stappen verder, staat een klein kraampje waar de Chinees heerlijke kleine loempia’s verkoopt, of zalige pasteitjes. Jaja,verder maar…

    Natuurlijk kom je ander kraampjes tegen, met kleding, met sieraden, met beelden, met drogistwaren, enz ,enz. Maar we hadden het over de verleidelijke geuren. Ja hoor, wat ruik ik nu voor een heerlijke geur ?  Gebrande Pinda’s, nog harder voorbij…

    Dan is er nog de Patat kraam,,

    Hele puntzakken vol,knapperig gebakken Frietjes,liefst met een, hele klodder frietsaus

    De visboer,die “Kibbelings” bakt. Dat zijn stukjes kabeljauw in een krokant jasje, met een lekker sausje erbij.  En soms is er ook nog de stroopwafelbakker (je ruikt ze al op afstand) die kleine heerlijke stroopwafels bakt, of een hele grote, echt zalig hoor. Ja, ik weet echt, hoe het allemaal proeft, want als ik dan op de markt kom mag ik van mij zelf één van deze verleidingen kopen en moeilijk is dat ! Want ik vind alles lekker en ik kan ook gerust wat naar binnenstouwen.

    Begrijpt u nu, waarom ik u met een noodvaart over de markt liet lopen ?

     

    Een enkele keer blijft het dan ook niet bij één verleiding. Voor mij is dan ook de beste oplossing om NIET naar de markt te gaan. Maar ja, ik ben ook maar een mens, die soms de verleidingen gewoon niet kan weerstaan. Ik geniet er dan ook

    met volle teugen van en heb GEEN SPIJT !

     

    Eliza

     

    25-11-2007 om 00:00 geschreven door eliza

    23-11-2008 om 18:41 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ziek zijn

    Ziek zijn

     

    Ja, dat kan iedereen gebeuren, maar mij niet (dacht ik ), maar nu heeft het virus, het griepje, mij ook te pakken. Je word wat suffig, je neus gaat dicht zitten, je keel lijkt wel van schuurpapier…mmmm ik weet wel wat leukers hoor.

    Wil  wel in bed, wil niet in bed…nu benijd ik wel mensen die samen zijn, lijkt me heerlijk. Als ik echt in bed mocht blijven, een lekker kopje thee op bed, voor meer heb ik even geen zin. Rocky wordt dan uitgelaten (moet  er wel uit voor Rocky) ja, dat is nou eenmaal zo, als je een hondje hebt.

    Verder ben ik toch erg blij met mijn computer. Hoef er de deur niet voor uit, kan mij er nu fijn mee vermaken. Gaat goed en ineens moet je  heel gauw een zakdoek pakken want dan loopt er zomaar en straaltje uit je neus… getver.

    Troost me wel  met heerlijke Belgische  chocolade, lekker… Denk dan, ik ben zielig, dus dan mag dat. Erg hé ?.

    Voel me toch niet echt happy, slik wel aspirine en dan lijkt het even wat beter, maar ineens stuiter je weer terug.

    Nou, niets voor mij zo’n klaagzang, maar ja, dit hoort ook bij mijn leventje. Fijn dat ik even tegen jullie aan mocht klagen…

     

    Eliza

     

     

    10-11-2007 om 00:00 geschreven door Eliza

    23-11-2008 om 18:33 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mooie heg


     

    Mijn materiaal voor stukjes vind ik al wandelend

     

     

    Mooiere heg bestaat er niet !

     

    Eliza

    23-11-2008 om 18:27 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kleinkinderen

    Kleinkinderen

     

    Mijn kleinkinderen kwamen gisteren met een lampion over Sint Maarten zingen.

    Mijn kleinzoon Sven is 6 jaar, zijn zus Indra,  3jaar. Sven had een soort bij gemaakt heel mooi, en Indra had een spin . Dus ze belden aan, ik doe open en Sven begint  luidkeels “Sinte Maarten,”Sinte Maarten !” te  zingen. Indra zat op een lolly te sabbelen,  keek wel op naar Sven en iedere keer als het versje uit was , ging de lolly uit de mond  en zei ze: “JA JA !”

     

    Sven kende wel 4 versjes, dus 4 keer werd de lolly eruit gehaald en 4 keer werd er door Indra heftig “JA JA !” geroepen. Nou ik vond dat schitterend en toen ze klaar waren met zingen kwamen ze even binnen om hun zakje met snoep van

    mij in ontvangst te nemen.

     

    Ineens een brul, begint Indra te huilen ! Wat is er aan de hand ? Mijn lolly is weg ! Je lolly weg ? Hoe kan  dat nou ?

     

    Inmiddels was Rocky, mijn hondje, ook in de gang gekomen om de kinderen te begroeten, hij is gek op die twee. Indra wijst direct naar Rocky: “Heeft Rocky gepikt !”

    Nou, Rocky is een klein hondje, dus ik zeg tegen Indra;  “Lieve schat, dat kan niet, Rocky kan dat niet doorslikken.”

     

    Maar waar was de lolly dan ? Zoeken in de gang, in de jaszak, overal… Zie ineens dat Rocky toch wel een beetje behoedzaam loopt…dat staartje naar beneden, betekent meestal wel iets. Pak Rocky beet, ga voelen aan hem en wat denkt u ? Zat de lolly helmaal verward in de staart van Rocky ! Hij was langs Indra gelopen en zo ook langs de lolly. Arme hond, dat kostte hem toch wel een paar staartharen . Ik vroeg nog aan Indra:  “wil je je lolly nog terug ?”Maar ze keek met een vies gezicht naar de harige lolly, hoefde hem niet meer terug.

    Gelukkig zat er in dat zakje snoep nog een andere lolly, toen was het leed weer geleden . Sven had geen leed, maar ondanks zijn 6 jaar, wou hij toch ook wel een lolly uit zijn snoepzakje. Ja, kinderen blijven kinderen…

     

    Eliza

     

    11-11-2007 om 00:00 geschreven door Eliza

    23-11-2008 om 18:18 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een dag met een gaatje

    Een dag  met een gaatje

     

    Hebt u dat nou ook wel eens, dat je een dag in gedachte had, zonder iets te hoeven ? Zonder je zelf op te doffen, gewoon lekker zo’n dag helemaal niets.

    Nu, zo’n dag had ik verleden week ook in mijn gedachten. Heb soms erg drukke dagen en dan is zo’n dag in het vooruitschiet om helemaal lekker even niets te moeten, een zaligheid.

    Dus op de dag zelf, lukte het mij wel iets langer te slapen. Ik had de hond de avond er voor, later uit gelaten, anders zou het  een te lange ruk worden, voor hij weer uit mocht. Was net uit bed, haren nog recht op – heb overdag stormvaste haarlak in mijn haar – begin tot mijn grote spijt een beetje kalend te worden, boven op mijn hoofd. Plak daarom de haartjes wat bij elkaar. Ook mijn baardgroei, is na mijn overgang, sterker gaan groeien, wat mij soms wel eens wanhopig maakt.

    Ben er zelfs voor naar de dokter gegaan, maar ik heb gewoon de pech dat ik nu teveel mannelijke hormonen aanmaak, waardoor deze verschijnselen optreden.

    Na alles wat je als vrouw al meemaakt in je leventje, is dit toch wel erg onrechtvaardig. Dat vond de dokter ook, mocht voor duizend gulden van de ziekenverzekering er iets aan laten doen. Ja toen gebeurde er van alles. Elektrisch elk haartje uitschakelen, met een lazerstraal haartjes wegbranden, leek de pijnbank wel. Al met al, niets hielp, dus uiteindelijk ‘s morgen en ‘s avond. een krabbertje erover, een droog scheermesje, en dat is eigenlijk het meest afdoende.

    Maar ik dwaal helemaal af van mijn verhaal Ik helemaal blij, dat ik ook even niet netjes in de kleren hoefde, van mij zelf. Lekker in joggingbroek en slobbertrui. Even ook geen bh, gewoon lekker alles losjes. Gaat de telefoon… Soms zijn er van die momenten, waardop ik denk, waarom ben ik zo nieuwsgierig ? Had gewoon de telefoon NIET moeten op nemen !

     

    – Hallo, met Els !

    – Hi Els, met Joke !

    – Hallo Joke wat leuk, hoe is het met jou ? (altijd beleefd blijven).

    – Ben je thuis ?

    – Ja ik ben thuis…

    – Is het goed dat ik even een bakkie kom drinken ?

     

    Ja, wat moet ik nu ? Vooruit, het word vast weer zo’n dag met een gaatje .Dan gebeuren er onverwachtse dingen en dit was er een van. Ik heb gelijk mijn plan, om niets te doen, overboord gegooid, en als ik dat doe, dan ga ik er ook voor.

     

    – Nou Joke kom maar gezellig. Heb je zo’n tijd niet gezien, kunnen we lekker bijpraten.

    – Is goed, tot zo.

     

    Joke heb ik leren kennen bij de U.V.V. ( Unie Voor Vrijwilligers)

    Chris, mijn zoon, was het huis uit, had best wel tijd over en besloot bij mensen in een tehuis voor ouderen, vlak bij mijn eigen huis, iets te gaan doen.

    Joke was degene die moest kijken of ik er geschikt voor was en waar ik dan op mijn plek was. Vanaf het begin hebben Joke en ik het goed met elkaar kunnen vinden. Dus Joke kwam koffie drinken en nog even aanzitten. Ach, als je er toch bent, even een broodje eten en samen Rocky, mijn hond, uitlaten.

    Toen moest Joke echt naar huis, het was inmiddels 1uur. Heb nog vergeten te vermelden, dat tussen het telefoontje en de komst van Joke, ik als een razende Roeland, een metamorfose ondergaan had.

    Slobbertrui uit, bh aan, mooie lange broek aan, die iets nettere trui, haren maar flink nat maken...en dan met de haarlak, van de vorige dag, nog flink even aanplakken.

    Joke naar huis… Was best mooi weer, ik dacht: ik ga lekker buiten in de tuin even wat aan mijn schilderij prutsen. Dus nette trui uit, groot jasschort aan, onder de verf vlekken, maar wie geeft  daar nu om, ik niet !

    Ben echt heerlijk bezig…tring , tring…Buiten mijn tuinhek, een fietsbel ! 3 uur…

    – Hallo, ik zie dat je thuis,bent  (O ja ?). Ik had wel niet afgesproken, heb een heerlijk eind gefietst, dacht ga even kijken of Els thuis is, voor een lekker bakkie.

     

    Mijn buurman Wim, 87 jaar oud, die laat je ook niet voor het hek staan, want minstens 2 keer in de week zijn we ‘s middags aan het rummicuppen, een leuk spel.

     

    – Wat gezellig, (en dat meen ik dan oprecht hoor) als u even gaat zitten ,was ik even mijn handen ruim mijn verf op, anders verdroogt het. Ik trek even dat schort uit, en wat anders aan, dan ga een lekker bakkie zetten.

     

    Dus schort uit, iets nettere trui aan en dan op naar de koffie.

    Tuurlijk nog even paar spelletjes rummicuppen. Het werd half 6, nou het was erg gezellig, tot volgende week dan maar. Zo dat was mijn dag met een gaatje, dacht ik. Gaat weer de telefoon… word er nu wel een beetje allergisch voor…

     

    – Hallo ?

    – Hi, hier met Joop, buurman van de overkant, ik heb pannenkoeken gebakken kom je mee eten ?

     

    Ja, en daar zeg ik ook geen nee tegen. Dus, met een paar biertjes onder de arm (als je uitgenodigd wordt, ga je niet met lege handen), Rocky aan de andere arm, wij  naar Joop.

    Joop is een hele leuke homoman, helemaal niets mis mee, juist reuze gezellig.

    Dus uiteindelijk waren we 10 uur ‘s avond weer thuis en heb ik de fijnste dag van de week meegemaakt.

    Dat zijn mijn dagen met een gaatje.

     

    Eliza

     

    21-11-2007 om 02:32 geschreven door Eliza

     

    23-11-2008 om 17:36 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vergissing
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Vergissing

     

    Ja, dit is echt een verhaal, dat overkomt alleen mij…

     

    Het regende heel hard. Ik moest nog even een boodschap doen.

    De supermarkt was aan de overkant op de hoek. Dus jas aan boodschappentas pakken, kijken zit mijn geldknip erin ? Alles in orde, dus rennen, drie trappen af. Ik woonde driehoog op een  flat. Ik ben brildragend, dus binnen een minuut, bril helemaal onder de regendruppels. Moest de weg oversteken, ik zag niets.

    Dus de bril in de jaszak, dan zag ik toch iets meer. Schuif de winkeldeur open, zie een kar staan, pak die kar en ga door het poortje de winkel in.

    Sta vlak na het poortje even te kijken welke koffie ik zou nemen. Er was reclame, van een soort koffie, maar die had ik nooit en kom niet aan Siem zijn koffie. Dus ik besloot om ons oude vertouwde merk koffie te nemen. Ik hoor ineens een luide gil. Een mevrouw, voor ,het poortje,  roept: “Mijn boodschappen zijn gestolen !”

     

    Ik denk nog: “Wat rot !”…

    Vraagt het kassa meisje aan die vrouw: “Wat voor boodschappen had u ?”

    “Karnemelk, vleeswaren, karbonade, en boter…”

    Dat was niet al te veel, maar voor die mevrouw een ramp.

    Ik wil mijn pak koffie in de kar gooien en wat schetst mijn verbazing ?

    Ik zie een pak karnemelk ,vleeswaren, karbonade en een pak boter…

    Oh, oh, ik voelde nattigheid…

    Ik  loop tot vlak bij het poortje waar ik dus niet meer uit kon, zonder eerst de hele winkel door te lopen.

    “Mevrouw, zijn dit per ongeluk uw boodschappen ?”

    Mevrouw kijkt me heel verontwaardigd aan: “Wat doet u met mijn boodschappen ?” vraagt ze snibbig.

    “Lieve mevrouw, als ik uw boodschappen had willen stelen, dan had ik toch de winkel uitgerend in plaats van door het poortje te gaan ? Nu moet ik de hele winkel door en aan de kassa toch wel uw boodschappen  afrekenen !”

     

    Mevrouw keek nog steeds boos en toen pakte ik mijn bril uit mijn jaszak en zei:

    “Kijk mevrouw, ik heb gewoon echt niet gezien dat er wat in uw kar zat, want door de regen buiten had ik mijn bril in mijn jaszak gedaan !”

     

     De mevrouw keek niet zo heel erg kwaad meer en ik heb de inhoud van de kar netjes aan die mevrouw gegeven, over het poortje heen. Ik kon eindelijk zelf verder boodschappen doen.

    Maar dat het een bizar verhaal is ?...

     

    Eliza

     

    28-11-2007 om 00:00 geschreven door eliza

    23-11-2008 om 17:33 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Lezen

    Lezen

     

    Lezen, is in wezen

    de gedachten van een ander  lezen

    Lezen, heerlijk dat iemand het gevoel had,

    een boek, te willen schrijven

     

    Lezen, heerlijk om er uren in te verblijven

    helemaal mee in het verhaal

    Lezen, woorden geschreven, in een prachtige taal

    ontspanning ten top

     

    Lezen, soms even zeggen, stop !

    lezen is geweldig, even helemaal weg van hier

    Lezen schaft je echt veel plezier

    elk woord wordt opgenomen

     

    Lezen, je bent in een andere wereld gekomen,

    Als kind al verstopt in een hoek, lezen in dat boek

    hoe het verder ging, willen weten,

    eigenlijk het boek uit, dan kon je niet vergeten

     

    Waar je gebleven was

    Voorlezen in de klas, wat was ik in mijn sas

    Als er toch geen boeken waren

    konden we alleen maar voor ons uit staren.

     

    Eliza

       

            

    29-11-2007 om 00:00 geschreven door Eliza

    23-11-2008 om 17:28 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kapsel

    Kapsel

     

    Zo’n twintig jaar geleden, kwamen de gekleurde plukjes haar in de mode (zo noemden ze dat toen, nu trend).

    Ja, ik vond dat ook best wel leuk. Ik ben echt ijdel, als ik geen spiegels had, dan was ik echt ziek hoor. Ook weer niet helemaal waar. Want als ik naar de boerderij ga,dan kan ik zo’n week alleen 's morgens mijn haar kammen en dan de hele dag er niet meer naar omkijken. Maar dat komt ook omdat de schapen niet zullen kijken en zeggen:  “Nou nou ,doe er eens iets aan !” En dat is eigenlijk het fijnste, als ik naar de boerderij ga. Ik trek kaplaarzen aan, een oude trui, oude spijkerbroek en lekker smerig worden, welk karwei er ook voor handen ligt.

     

     Maar thuis is het heel anders…

    Wat zullen ze wel zeggen, als mijn haar niet goed zit en ja in die oude trui en

    spijkerbroek, ga je ook niet boodschappen doen. Er zijn thuis ook minstens 5 spiegels aanwezig. Maar u ziet, ik kan zo gauw afdwalen… we waren bij de gekleurde plukjes haar.

    Ik wou dat ook.

    Maar het was bij de kapper best duur, dus mijn man vond dat helemaal niet nodig, Ik was toch voor hem knap genoeg. Dus uit het hooft zetten maar.

    We gingen eens per jaar, naar kennissen, in Groningen en bleven er een weekend logeren. Daarna weer naar Den Helder.

     

    Die kennissen hadden twee tienerdochters. We kwamen daar ‘s vrijdags aan en zouden ‘s zondags weer weggaan.  Allebei de dochters hadden,blonde plukjes in het haar, enig. Dat vond ik natuurlijk machtig .

    Was het duur bij de kapper ?

    Nou dat viel erg mee want ze hadden het zelf gedaan.

    Konden bij een drogist een beetje blauw poeder kopen en wat waterstofperoxide, dat moest je mengen en dan op de plukjes haar smeren.

    Daar konden ze ook een plastiek kapje kopen, met allemaal gaatjes.

    Dat moest je dan over je hoofd trekken en dan door de gaatjes, de plukjes haar trekken, die kleuren en dan later alles uitspoelen en klaar.

     

    Ik vond het steeds interessanter, want het kostte niet veel geld, DUS !!

    De meiden hadden nog van alles wat over.

     

    “Tante Els, zullen we uw haar doen ?”

     

    Mijn man meteen gillen: nee ! Ja en dat is dan net, verkeerd.

     

    “Ja hoor hartstikke leuk, maar we hebben het plastiekkapje niet meer ?”

    “Ach geeft niet,”we pakken een plastiek boodschappentas en knippen daar wat gaten in !”

     

    Zo gezegd, zo gedaan. Dus de meiden knippen, de boodschappentas op mijn hoofd zetten en haren door de gaten trekken. Kleuren en ja, dan moest je zeker 1 uur wachten voor je het uit kon spoelen.  Dat allemaal keurig gedaan. Nou spannend, het mocht uitgespoeld worden. Als je haar  nat is, dan zie je het niet zo erg. Dus allemaal vrij  GROTE   plukken haar wit blond, tussen mijn donkerblonde haar. Maar toen het droog was, durfde ik niet de kamer in waar Simon, mijn man, zat. Want het was echt wel heftig. Het was niet keurig verdeeld, er zaten hier en daar  hele groten plekken wit haar. Oh, help wat nu ?

     

    “Tante Els, we gaan wel naar de drogist, halen nog wat spul en dan doen we het zonder kapje, met wat foliepapier, nog wat plukken haar.”

     

    Alles leuk en aardig, maar ik wou nu zelf het heft in handen houden.

    Als jullie dat spul kopen, dan doe ik de rest. Ondertussen vroegen ze zich in de kamer af waar ik bleef, maar ik vertoonde mij niet. De meiden kwamen terug, dus ik aan de gang. Kon nu wel zien welke plukken haar er nog moesten gedaan worden. Dus pluk haar nemen, insmeren en dan foliepapier eromheen. Dat had ik uitgevonden, en nu doen de kappers niets anders.

     

    Ja, en dan wachten en wachten en toen dacht ik: Klaar ! Eruit, ik ben het zat.

    Maar niet lang genoeg gewacht Toen het droog was, had ik donkerblonde plukken, witte plukken en knal oranje plukken. Echt waar !

     

    Ja, als er eentje boos keek ,dan was dat Simon wel. Boontje komt om zijn loontje;  had je het maar niet moeten doen. Thuis ben ik nog een keer naar de drogist gegaan, maar er kon niets meer overheen, want dan was de schade

    helemaal niet te overzien.

     

    Ik heb zeker drie maanden, elke dag krulspelden gezet, want door de krullen viel het niet zo op.

    Maar dat ik er kleurig bij liep, dat was zeker.

     

    Eliza


    30-11-2007 om 00:00 geschreven door Eliza

    23-11-2008 om 17:26 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bloemstukjes

     

    Bloemstuk hier ,bloemstuk daar...

     

     

    Ik maak het voor elkaar !

    Eliza

    23-11-2008 om 17:23 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Verjaardag

    Verjaardag

     

    Joop, mijn leuke buurman, was jarig. Hij had mij uitgenodigd met hem te gaan eten in een chic restaurant. Het was geweldig, voelde me helemaal vrouw, had mij ook mooi aangekleed. Een rokje, nylon kousen, hakjes aan, gezicht mooi opgemaakt, haartjes gedaan (hoeft van mij niet elke dag  maar voelde wel goed).

     

    Moeder ging op stap. Was echt genieten, want in dat opzicht was ik niet erg verwend. Simon, mijn man, had er al veel moeite mee als ik eens per half jaar bij de Chinees echt wilde gaan zitten en niet afhalen (het lukte 1 keer per jaar !)

     

    Ik zou naar Joop toe gaan, want van daar kwam Gonnie ons ophalen, het nichtje van Joop. We gingen in het restaurant eten dat Gonnie en haar man runden. Het heet  “De Nachtwacht”. Ik belde bij Joop aan,  hij deed open en ik viel zowat achterover van verbazing. Joop was Joop niet meer… er stond een vreselijke knappe man voor mij,  keurig in een witkrijtstreepjes pak  (zwart met een klein wit streepje). Prachtig overhemd, mooie stropdas, gepoetste schoenen en hij rook toch lekker ! Kijk hem helemaal verliefd aan, zegt hij:  “Ik word toch voor jou geen hetero ! ” Joop is de liefste homoman die ik ken (ken er ook niet meer…)

     

    We hebben heerlijk gegeten in de “Nacht wacht”. Vooraf  kleine  vishapjes (jammer geen mosseltjes). Kleine garnaaltjes met een heerlijke saus, gefrituurde grote garnalen, een heerlijk krokant jasje hadden ze aan, 2 hele grote garnalen aan een spies, ook met saus, maar weer een andere en een vispasteitje. Dat was nog maar het voorafje…

     

    Ik dronk een bessenjenever me ijs, Joop een biertje, Gonnie een wijntje. We hadden ook al warme plakjes stokbrood, met 3 verschillende smaken aan boter om er op te doen (wist niet dat daar een apart mesje voor lag).

     

    Toen kwam zoonlief (vader, moeder en twee zoons werken samen. Moeder Gonnie  de inkoop en de administratie) vragen of we vlees of vis wilden. We aten niet van een menu kaart, we wilden ons door Misha laten verrassen (wat uitstekend gelukt is). Joop en ik namen vlees, Gonnie ook, maar die lust geen roodvlees  niet helemaal doorgebakken). Twee hele grote biefstukken voor Joop en mij en voor Gonnie lamsbout. Verschillende soorten aardappels (gebakken, gekookt) en twee verschillende salades. De biefstuk was zo groot, ik kreeg hem echt niet helemaal op en was blij dat Rocky onder tafel lag, dus er gingen kleine stukjes onder tafel (hij mocht mee als hij onder tafel bleef, wat hij keurig gedaan heeft).

     

    We hebben even moeten pauzeren voordat we het toetje kregen, gelijk een schilderij, zo mooi zag het eruit en het smaakte verrukkelijk. Ook weer vier soorten ijs, met een aardbei als een ster eromheen gesneden. IJs waar ze suiker op gebrand hadden, een soort puddinkje slagroom, mooie chocolaatjes…het was bijna zonde om het op te eten !

     

    Ik was overvol, ik wou niet veel laten staan omdat ze zo hun best hadden gedaan

    Maar het was meer dan genoeg en we hebben afgesproken dat dit voor herhaling 1 keer in de 2 maanden vatbaar is. Niet vaker, want nu genoot ik er zo van.

     

    Eliza

     

    23-02-2008 om 18:19 geschreven door Eliza

    23-11-2008 om 17:14 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Arme Rocky

    Arme Rocky

     

    Ja ik begin met arme Rocky. Je zal toch maar zo’n vrouwtje hebben zoals ik.

    Ik wil altijd meteen Rocky uitlaten als ik dat zeg, maar voordat Rocky dan uiteindelijk uitgaat, gebeurt er dit…

     

    “Rocky ga je mee plassen ?”

    Rocky springt vrolijk op.

    “Ha, ik mag plassen !”

    “Oh ik moet eerst zelf even gauw, anders kan ik jou niet uitlaten !”

    “Oké, ik wacht…”

    “Ga je mee ?”

    “Jaaa graag !”

    “Verdorie waar zijn nu mijn sleutels ?”

    Rocky wacht…

    “Ik heb ze, ga je mee ?”

    “Natuurlijk ga ik mee,  ik sta op knappen !”

    “Oh, ik heb mijn wenkbrauwen nog niet getekend,  kan zo niet op straat, sorry.”

    Rocky  wacht…

    “Klaar ! Nu gaan we echt.”

    “Hoera, echt waar ?”

    “Kan mijn mobiel niet vinden…”

    Rocky wacht…

    “Ah ! Daar is ie !

     

    We gaan…

     

    Even de krant uit de gang halen, op tafel leggen… hebben de vogeltjes nog eten, waar is mijn bril ? Ik heb nu alles, maar waar is Rocky ?

     

    “Ik was het wachten moe ! Heb tegen de deur geplast en ben nu weer naar mijn bed toe…”

     

    Nee hoor, dat is het hem nu juist. Rocky blijft wachten, doet echt niets in huis, moppert niet, scheldt  niet en houdt onvoorwaardelijk van mij !

     

    Lief hé ?

     

    Eliza

     

    27-02-2008 om 13:00 geschreven door Eliza

    23-11-2008 om 17:05 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De laatste herfstbladeren

     

    De laatste kleurige bladeren van de herfst

     

     

    Gemaakt in Marieëndal

     

    Eliza

    23-11-2008 om 16:59 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kleinkinderen

    Kleinkinderen

     

    Zo, het slaapavontuur van mijn klein kinderen bij mij, is weer achter de rug.

    Ik heb dagen met een gaatje, maar nu was het een nacht met een gaatje. Mijn zoon moest voetballen en zijn vrouw werken, dus: “Mam, mogen ze bij jou een nachtje logeren ?”

    Had ze al twee keer te logeren gehad en toen was alles gewoon knoertgezellig.

    Maar mijn kleindochter Indra heeft wel eens kuren, dan is niets goed, kan je ook niet gauw iets goed doen. Ze was ook erg verkouden, dus zat niet goed in haar vel. Mijn zoon Chris, had een pan nasi gemaakt en zou dan samen met de kinderen en mij eten.

    Ik heb een eethoek met stoelen, waar een stoffen bekleding op zit. Indra wou eerst niet gewoon op haar gatje zitten, maar op haar knieën. Daardoor viel de rijst die ze op haar lepel had er herhaaldelijk af, op mijn stoel. Nu ben ik echt niet zo’n oma waar niets mag, maar de stoelen zijn ouderwets, de bekleding dus ook niet gauw te vervangen. Dus na Indra even streng te hebben gevraagd: “Ga gewoon zitten !”begon het lawaai… Wat kan dat meisje huilen, echt, ze ging er bijna van spugen. Dus voordat we haar stil hadden, waren we tien minuten verder en zat “madam” toch op haar knieën te eten. Verder, verliep de avond wel goed.

    Toen naar bed, ging ook heel soepeltjes, moest wel een behoorlijk lang verhaaltje voorlezen, maar ze gingen toch liggen en slapen. Ik zou het overgordijn dichttrekken… Zie ik een plant op de vensterbank over het hoofd.

    Dus met een rotklap valt de plant op de grond, uit zijn pot, die onder het opklapbed rolde. De twee kinderen zaten gelijk weer rechtop. Kinderen weer gesust, zit net in de kamer.

    “Oma ik heb snot !” Allemaal viezigheid in haar handen en aan haar neus.

    Washandje gehaald en alles schoongepoetst.

    Alles sliep, oma bijna ook…

     

    “Oma ik heb in mijn luier gepoept !”

    “Nee hé ?”

    “Ja hé !”

    Dus Indra weer uit bed, verschonen en weer in bed . Sven sliep heerlijk door.

    Eindelijk alles rustig. Oma ook naar bed, had eerst nog even gekeken of ze goed lagen, moest Indra even van de rand weghalen, dat ging gewoon goed.

    Om half vier ’s nacht hebben jongelui vuurwerk. Het was zo’n harde knal, dat het huis sidderde.

    Dus ik rechtop in bed… er kwam geen geluid uit de slaapkamer, dus ik dacht die slapen vast.

    Ga toch maar even kijken en ja hoor, zitten rechtop in bed, houden elkaar stevig vast, echt bang.

    Ja, oma  er maar even bij, in het tweepersoonsbed. Oma nog even een verhaaltje ? Dus om 4 uur was oma een verhaal aan het voorlezen. Verhaal uit, nu weer slapen, dat had ik gedacht…

    Sven wou echt gaan slapen, maar Indra had ineens van alles, buikpijn, hoofdpijn en ze kon niets meer zien ,nee het was nu eenmaal donker. Kreeg haar niet stil. Sven kon nu ook niet slapen, dus kom maar bij oma in bed.

    Ja, oma heeft een eenpersoonsbed, dus Indra lag breed uit, oma op het randje.

    Beentjes werden om me heen geslingerd, handjes tegen mijn zij, ja en dan smelt je toch weer hoor. Dat voelt zo zalig, het hoorde ook prettig , iemand die weer ademde naast me…

    Rocky had ook van de situatie gebruik gemaakt. Die dacht, als Indra in bed mag, dan mag ik ook wel op het voeteneind  liggen… Ik had geen puf meer om hem er af te halen. Het lag toch erg ongemakkelijk, kon benen niet kwijt en lag echt op het houten randje.

    Toen Indra dan ook sliep, heb ik mij in allerlei bochten gewrongen om uit mijn bed te gaan. Heb mijn nep bontjas uit mijn kast gehaald en ben in de kamer op de bank gekropen, lekker onder mijn bontje.

    Helaas was van korte duur. De krant wordt altijd om 6 uur ‘s morgens gebracht.

    Heb altijd de tussendeur dicht, nu niet, dus de krant lag in de bus en Rocky brulde moord en brand. Dus zat oma met twee kleinkinderen, om kwart over zes, met thee en beschuiten in de kamer. Gelukkig is er vroeg kindertelevisie, dus toch nog een rustige ochtend verder.

     

    Het is echt geweldig hoor, als je twee van die mensjes hebt, die uiteindelijk door ons, via Chris en Monique, op de wereld kwamen. Je voelt een alles overheersende liefde voor ze en je wilt ze zeker een geborgen gevoel geven.

    Heel jammer, dat mijn man,  Simon, dit niet meer mocht mee maken…

     

    Eliza

     

    15-12-2007 om 00:00 geschreven door eliza

    23-11-2008 om 16:51 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Winter

    Winter

     

    Je gelooft het niet

    Weet niet wat je ziet

    Stap gewoon, net als altijd naar buiten

    Maar er is nu ijs op de autoruiten

     

    De zon schijnt in al zijn glorie

    Het is weer een wonder wat ik zie

    Elk grassprietje met rijp

    En als ik een bevroren blaadje grijp

     

    Ritselt het in het in mijn hand

    Wat woon ik toch in een mooi land

    Ik loop hier met tintelende wangen

    Ga stiekem een beetje verlangen

     

    Naar echt ijs, op de sloot

    Maar dan komen er weer dieren in nood

    De natuur is niet te doorgronden

    Alles wat te vroeg groeide gaat dood en dat is zonde

     

    Maar het ragfijn ijskleed over het water

    Is weer een herinnering voor later

    Ik heb een ijskoude kin

    Stapte ook zo ineens de winter in.

     

    Eliza

     

    16-12-2007 om 00:00 geschreven door Eliza

    23-11-2008 om 16:49 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Jubeltenen

    Jubeltenen

     

    Ja, het is echt waar, ik heb jubeltenen ! De grote teen van mijn voeten staat echt gekrult omhoog. Je hebt er normaal geen last van. Als ik stoffen sloffen kocht, had ik binnen een paar maanden gaatjes, precies bij de grote tenen. Ze staken er dan gewoon doorheen en dat staat slordig. Het  is  gewoon niet voor stellen, dit wat ik nu opschrijf, is echt gebeurd.

     

    Ik had aan de binnenkant van mijn linnenkastdeur, een grote spiegel. En aangezien ik gek op spiegels ben, stond ik er regelmatig voor. Het was gewoon een legkast met een deur. Ik sta mijn wenkbrauwen te plukken, tot mooie boogjes. Heb nooit in de gaten, dat mijn tenen onder het randje van de deur zijn geschoven (liep op bloten voeten.) Ik ben klaar met epileren ( deftig woord voor plukken ) en  wil achteruit lopen. Zit met mijn grote tenen onder het randje van de deur. Ik val echt recht achterover, zo op de grond en lift met mijn gekromde tenen de deur uit de gaatjes waar de pinnen van de deur in zaten. Dat kan je toch niet bedenken ? Het was echt een enorme klap ! Onze slaapkamer was ook niet erg breed, dus ik lag op de grond tussen het bed en de kast in, met de deur op mij.

    Simon, in de woonkamer, die ook de klap had gehoord, roept van uit de kamer: “Wat doe je ?” en komt ondertussen met zijn rolstoel door de badkamer ( kon niet verder de slaapkamer in). Roept nog eens: ”Waar ben je ? en wat doe je ?”

    Ik had me best zeer gedaan, vooral mijn stuitje deed behoorlijk pijn. Dus het schoot in mijn verkeerde keelgat, die vraag  “Wat doe je ?”

     

    “Ik lig hier te zonnebaden !”

     

    Simon helemaal gestrest, want hij kon niet bij me komen en dan voel je je ook doodongelukkig. Ik ook, maar Simon nog veel meer, want hij kon mij niet helpen, de deur omhoog te doen om mij te bevrijden. Ik zei:

     

    “Simon ik ben gevallen en ik lig hier tussen het bed en de kast. Ik blijf nog even liggen,. Ik ben ook geschrokken,maar heb geloof ik niets gebroken.”

     

    Dus er zat niets anders op om mij voorzichtig op te richten, de deur gewoon omhoog duwen, tot ik op mijn knieën zat en verder omhoog duwen, tot ik stond.

    De deur is groter dan ik ,maar ik ben altijd hulpje geweest van een man die alles kon, dus alles zelf maakte. Ik wist wel precies hoe die pennen erin moesten, maar dan het doen, is punt 33. De deur was niet echt zwaar, maar door mijn korte armen, erg onhandig vast te pakken. Maar als ik kwaad word, dan moet en dan zal het goed komen.

    Had ik de bovenste pen erin, zat hij er beneden niet in en omgekeerd. Je moest ze alle twee tegelijk in die gaten zien  te krijgen. Ik denk dat ik  een kwartier heb staan zwoegen. Maar zo trots op mijzelf dat het gelukt was… ik groeide,  zeker tien centimeter !

    Mijn stuitje is maanden gevoelig geweest, maar het had veel erger kunnen zijn.

    Mijn achter naam is niet voor niets Engel. Ik heb al vaak een beschermengel gehad.

     

    Eliza

     

    20-12-2007 om 14:01 geschreven door eliza

    23-11-2008 om 16:45 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toneel spelen

    Toneel spelen

     

    Toneel spelen is een leuk vak

    Je speelt een ander, door hard studeren, met gemak,

    De mensen in de zaal,

    Vermaken zich allemaal

     

    En als het toneelspel is afgelopen

    Stralend, met bloemen in je armen, de zaal uit lopen

    Het applaus, nog in je oren

    Voel  je je voldaan, als nooit te voren.

     

    En de spelers, allen tezamen

    Waren opgeluchter dan toen ze kwamen,

    Want elke voorstelling moet je toch weer waarmaken

    Er later gelukkiger  doorraken

     

    Dat alles weer goed ging.

    En dat dat allemaal van ons samen afhing

    Samen iets moois presteren

    Dat deden we dus, vele keren.

     

    Eliza

     

    30-12-2007 om 00:00 geschreven door eliza

    23-11-2008 om 16:41 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Foto's maken

    Foto’s maken.

     

    Foto’s maken, ik kan er geen genoeg van krijgen. Dat ziet u vast wel. Maar dat het ernaast dan leeg is, dat moet niet. Dus we gaan weer belevenissen en gedichten opschrijven

     

    Toen ik pas in Den Helder kwam, zo’n 38 jaar geleden, ben ik op een toneelclub gegaan. Dat ging uit van mijn mans werk. Hij werkte op de Rijkswerf, als scheepsmaker ijzer. Dat was een geweldige tijd; ik kreeg altijd de rol van buurvrouw, schoonzuster of bediende. Je zou zeggen, is dat alles, want een hoofdrol lokte ook wel eens.

    Maar het gekke is juist door een misschien kleine rol viel je op. Ik had een keer een rol van een dienstbode, die haar baas chanteerde. Mijn baas had een vriendin, (wat zijn vrouw, natuurlijk niet wist) en dat wist ik wel . Dus te pas en te onpas, stond ik met mijn hand opgestoken, stiekem  zo achter mijn rug en ik hoefde alleen maar te zeggen: “Ik hoor niks, ik zie niks,en ik WEET helemaal niks !,, en dan stopte mijn baas gauw wat geld in mijn hand.

    Nou het werd zelfs zo erg,  als ik opkwam, dan werd er al in de zaal geroepen ,,Ik zie niks, ik hoor niks en ik WEET helemaal niks,, !  Schitterend gewoon, dat was dan een dankbare rol.

    Ook was ik eens  één van twee  heel slechte schoonzusters. Onze broer zou verdronken zijn. Hij had een koffiehuis en wij wilden de erfenis van onze schoonzuster inpikken. Wij waren dik in de rouw, want onze arme broer (waar wij overigens nooit naar omgekeken hadden) was verdronken (dachten we).

    Nou wij kwamen wel even de erfenis verdelen. Het decor was een koffiehuis, dus in de achterkant hadden ze een raam gemaakt met de naam van het koffiehuis erop. Als wij dan langs de achterkant het koffie huis binnen kwamen,

    zagen de mensen in de zaal mijn zwarte veertje ( wat ik op mijn rouwhoedje had, met zo’n netje voor mijn gezicht ) langs dat raam schuiven. (ik ben zo klein, dus ze zagen ook alleen maar dat veertje) begonnen ze al heel spontaan “boe !” te roepen.

    Dat wil toch wel wat zeggen over mijn talent als toneelspeelster. We speelden de generale repetities altijd voor familieleden. Maar de echte uitvoeringen waren voor oudere mensen, die leefden heel erg mee, wat  ontzettend leuk was. Ook haalden we wel eens grapjes uit onder elkaar. Er moest in een gedeelte, veel thee gedronken en dat was dan ook koude thee. Maar op een keer hadden we er cognac in gedaan, in plaats van koude thee. Degene die dat moest drinken, verslikte zich zo erg, dat ze blauw aanliep (wat  niet de bedoeling was) maar schik hadden we wel. Of een nep appel op de schaal leggen, waar een hap van genomen moest worden. Je staat op het toneel, dus je moet dan echt gewoon improviseren, dus er gewoon wat van maken, want dat verwacht je gewoon niet.

    Het leukste was dat je de avond van de generale voor familie echt in de schouwburg optrad. Voor de ander optredens,  hadden we soms niet eens een kamertje waar je je dan kon omkleden. Dat waren  “Oude van dagen huizen”.

    Dan moesten we roeien met de riemen die we hadden, wat ook wel weer spannend was. Want je stond dan ook vlak voor de mensen te spelen en dan viel het niet mee om in je rol te blijven, als ze heel hard ,,Boe !,, riepen.

     

    Maar in de schouwburg hadden we echte kleedkamers en konden we tussen de gordijnen aan de zijkant zo af en toe, naar de mensen in de zaal kijken . Want die zag je niet, door de schijnwerpers, als je op moest. Dan had ik ook echt plankenkoorts. Dan stierf ik duizend doden, was ik echt bang dat ik mijn tekst kwijt zou raken, maar dat viel gelukkig altijd mee.

     

    Ja, zenuwen zijn rare dingen en daar heb ik al mijn hele leven last van. Ik zal daar nog eens een verhaal, ( allemaal echt gebeurd ) over schrijven.

     

    Eliza

     

    30-12-2007

    23-11-2008 om 16:40 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zenuwen

    Zenuwen

     

    Zenuwen, ze kunnen heel vervelend zijn. Door de zenuwen kon ik mijn rijbewijs niet halen. Door de zenuwen kon ik in een ziekenhuis niet uit de stoel van de dokter komen. De dokter had een kies getrokken, die er heel moeilijk uit ging.

    Vandaar het ziekenhuis, maar ik was zo verstijfd van de zenuwen, dat ik nooit meer uit die stoel kwam. Toen moest mijn man eraan te pas komen, om mij even hartig toe te spreken en toen was  ik er weer.

    Ook zou ik voor een feestje van onze zwemclub ,waar ik ook een tijdje bij heb gezeten, accordeon spelen. Ik dacht, dat doe ik wel even. Maar toen het moest gebeuren, had ik voor de zekerheid maar twee zenuwpillen ingenomen. Het ging prima, totdat ik een glas champagne ging drinken, dat was te veel van het goede. Ze hebben mij half slapend naar huis moeten brengen. Dat was meteen het laatste optreden met mijn accordeon.

    Dus zenuwen, zijn geen prettige dingen.

     

    Eliza

     

    31-12-2007 om 00:48 geschreven door Eliza

    23-11-2008 om 16:37 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Waar is mijn broer ?

     

    Indra :Waar blijft mijn broer nou? Kan hem tussen de snoepjes niet vinden.

     

     

    Sven loopt avond vierdaagse.

     

    Eliza

    23-11-2008 om 16:33 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zondag

    Zondag

     

    Ik heb van morgen weer even heerlijk gewandeld. Toen ik naar buiten keek vanmorgen was ik echt verbaasd, alles was weer wit op het weiland ! De waterhoentjes glibberden over het dunne ijslaagje naar de kant, om de stukjes brood te nuttigen die ik neergestrooid had. Moest erbij blijven staan, want zodra ik twee passen achteruit deed, vloog er een zwerm meeuwen naar beneden. De waterhoentjes waren dan  nergens meer. Zo lang ik langs de kant bleef staan,  durfden de meeuwen niet.

     

    Voor zo’n klein waterhoentje zijn hun poten best groot en de drie tenen waren een soort lichtblauw. Normaal zitten ze onderwater, dan zie je ze niet, maar nu op het ijs wel. Ik ben  een kopje thee gaan drinken in het restaurant aan de duinen,  daarna door het bos en dan in het patattentje  een kroketje. Middageten heb ik ook weer gehad… Thuis een heerlijk groot glas koude melk.

     

    De Zondag is voor mij weer prettig begonnen…

     

    Eliza

     

    17-02-2008 om 16:50 geschreven door Eliza

    23-11-2008 om 16:27 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mobiele telefoon

    Mobiele telefoon

     

    Jonge jonge, die mobiele telefoon, dat is toch wat .Het is een geweldige uitvinding, maar ik vind wel voor uitzonderingen. Het is een mooi iets om iemand te waarschuwen hoe laat je aan komt of bij ongelukken.

     

    Maar afgelopen zaterdag in de trein, zat voor mij een meisje dat uitgebreid haar schoonmoeder aan het afkraken was en achter mij zat een jonge man zijn vriendin maar te zoenen door de telefoon en allemaal lieve woordjes te fluisteren ( nou fluisteren …). Waar is het privé gebleven, waarom zaten wij vroeger in van die enge telefooncellen van glas te praten ? Gewoon omdat we niet wilden dat iemand meeluisterde, toch ?

     

    Ik geloof dat ik echt oud word als ik me daaraan erger. Over oud gesproken, mijn buurman van 88 jaar is nog erg flink hoor.We rummicuppen twee maal per week en soms is de buurman mij te slim af. Dat zegt over de Buurman dat hij slim is, dat zegt over mij dat ik gauw afgeleid ben en niet zo slim ben, maar gezellig hebben we het wel en daar gaat het om.

     

    Vorig jaar waren we een eind aan het rijden gegaan met de auto. De buurman heeft nog voor 5 jaar zijn rijbewijs weer gehad. Geweldig toch ? Toen vroeg ik of we naar Makkum konden rijden. Daar had ik 3 jaar gewoond en wou het na 35 jaar graag eens terugzien.

     

    Wij naar Makkum, een leuk plaatsje in West Friesland. We hadden de auto in het begin van het dorp gezet en al wandelend gingen we langs  het huis waar ik gewoond had . Het stond te koop. Ik had alweer graag veel geld willen hebben, want ik ben daar erg gelukkig geweest. Ik had het graag als tweede huis willen kopen. Ik hoef normaal niet heel veel geld, maar af en toe zou het wel erg fijn zijn…

     

    Zo liepen we ook de mooie dorpstraat door en dan ga je richting haventje. Aan het haventje staat een hotel, waar ik nog gewerkt had. Meteen na het hotel komt een brug, die open en dicht kan voor de zeilboten. Er is ook een klein sluisje. Ik stond eigenlijk naar binnen te gluren in dat hotel had helemaal niet in de gaten dat buurman over de brug al naar het haventje liep. Ik draaide me om, gingen de sluisdeuren net open  en moesten er allemaal bootjes doorheen. Dat duurde zeker een kwartier. We waren net Romeo en Julia !  Buurman aan de ene kant, ik aan de andere kant,  konden niet bij elkaar komen.

     

    Het was een geweldig uitje. Ik hoop dat de duurman nog zeker die 5 jaar volhoudt…

     

    Eliza

     

    20-02-2008 om 00:00 geschreven door Eliza

    23-11-2008 om 16:24 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Praatstoel

    Praatstoel

     

    Ga nog even op mijn praatstoel zitten…

    Was twee dagen niet in Mariëndal geweest. Ik kom er nu vanmorgen en voelde me gewoon schuldig. Ik had er vast niets aan kunnen doen, maar het voelt alsof ik de bomen in de steek heb gelaten  Ik ben  een sentimenteel mens. Mijn hart draaide echt om toen ik al die gekapte bomen op een hoop zag liggen. Boomstammetjes, normaal stevig met hun voeten in de grond, nu allemaal bloot op een hoop. Als ik dit zo lees denk ik ook,  nou dit is wat overdreven, toch voel ik het zo .

     

    Er zal gerust onderhoud gepleegd moeten worden, maar al die zekerheid van de plekjes waar ik elke dag langs loop, wordt ondermijnd. Ik ben ineens een heel stuk bos kwijt, het is zo anders, zo kaal. Ik wil   gillen “moet dit allemaal ?”

     

    Juist omdat zo’n boom honderden jaren oud kan worden, is dat zekerheid; maar dan komt een cirkelzaag en weg is de zekerheid. Beetje warrig allemaal, weet ook niet zo goed hoe ik het onder woorden moet brengen, maar ik werd er droevig van.

     

    Vanmorgen was er  cursus voor honden. Nu was ik er op bedacht en had Rocky vastgemaakt (eventjes). Ik bekeek het nog eens, vroeg me toch af: “Voor wie doet de baas het ? Voor de hond of voor zich zelf ?” Ik neem aan voor alle twee, maar als ik soms hoor hoe commando’s gegeven moeten worden…

     

    “Zitten ! Wachten ! Af ! Blijf !...  als het hondje het niet goed doet is baasje niet blij. Je ziet wel dat de hond er lol in heeft, dus erg is het niet. Ik ben blij dat Rocky een knuffelhond is, die lekker vrij los rent met zijn huppel kontje. Ik ben zelf ook totaal niet geschikt voor zo’n cursus, ik zou eerst zelf een cursus moeten volgen…

     

    De basis heeft hij wel gehad, maar wat er verder met hem gebeurd is, daar kom ik steeds meer achter en niet door te schreeuwen of driftig worden, want dan raakt hij totaal in paniek. Rustig benaderen, zachtjes praten,  maar als je zelf schrikt dan denk je daar niet zo over na tot ik de reactie van Rocky zie.

     

    In april wordt hij 5 jaar, dan heb ik hem bijna 1 jaar. Hij heeft het niet gemakkelijk gehad op het laatste adres. Er waren nog 2 grote honden waarvan 1  Rocky duidelijk niet mocht. Maar dat is ook allemaal verleden tijd, hij is nu een blij, vrolijk hondje en we zijn stapel op elkaar.

     

    Eliza

     

    24-02-2008 om 14:35 geschreven door Eliza

    23-11-2008 om 16:21 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dubbele klaproos

    Dubbele klaproos

     

     

     

    Kwam ik zomaar onderweg tegen,

     

     

    fijn dat ik mijn camera bij me had.

     

    Eliza

     

    23-11-2008 om 13:51 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vrij zijn.

    Vrij zijn

     

    Vrij zijn als een vogel in de lucht

    Vrij zijn als een panter in zijn vlucht

    Vrij zijn, blij zijn, gelukkig zijn

    Vrij zijn voelt zo fijn

     

    Vrij zijn, om te zeggen wat je wil

    Vrij zijn, anderen mogen niets zeggen, zijn stil

    Vrij zijn, het lijkt zo gewoon

    Vrij zijn, jubel het uit, op luide toon

     

    Vrij zijn, overal kunnen lopen en staan

    Vrij zijn,  vechten,  er voor gaan

    Vrij zijn,  besef het is een recht

    Vrij zijn, anderen hebben het nog slecht

     

     

    Vrij zijn,  het is niet iedereen gegund

    Vrij zijn, zeg je te veel, hebben ze het op je gemunt

    Vrij zijn, veel geluk om hier te zijn geboren

    Vrij zijn, in veel landen mag je je niet laten horen

     

    Vrij zijn, weet wat het zeggen wil

    Vrij zijn, sta er wat langer bij stil

    Vrij zijn, wij hebben het getroffen

    Vrij zijn, we mogen toch wel boffen.

     

    20-10-2007 om 23:29 geschreven door Eliza

    23-11-2008 om 13:42 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vroeger.

    Vroeger

     

    Het woordje “vroeger” heb ik wel eens gehaat en dat kwam door mijn kookkunst.

    Moet eerlijk bekennen dat ik mij niet zo bezighield met koken toen ik nog bij mijn moeder woonde. Doordat mijn moeder vaak ziek was en ik de oudste dochter ben, moest ik mij al meer dan mij lief was met het huishouden bemoeien. Vandaar mijn tegenzin voor het huishouden.

     

    Als mijn vader thuiskwam ging hij koken, dus daar hoefde ik niet voor te zorgen. Natuurlijk leer je van ouders, in dit geval , wel de grote lijnen van het koken, maar dat hield me niet bezig. Maar ja, dan ga je trouwen en er moet gekookt worden en toen kwam dat woordje ,’vroeger’ tevoorschijn…

     

    “Mijn moeder deed ‘vroeger’ altijd peterselie op de worteltjes… mijn moeder deed ‘vroeger’ geen sausje op de andijvie…”  (de mijne wel !) enz…enz…

     

    Op een dag vroeg ik aan mijn man, lust jij tuinbonen ? (Ik ben er gek op !) “Ja hoor, dat lust ik wel.”

     

    Els in de weer met de tuinbonen, keurig doppen (het waren verse in die fluweelzachte schillen) en opzetten en maar koken dus. Maar wat wil het geval ? Vroeger bij zijn moeder thuis, werd er ‘s avonds warm gegeten, omdat iedereen  ‘s avonds pas thuis kwam van zijn werk. Zo doende werden de tuinbonen dan kant en klaar opgediend.  Maar nu woonden wij in Friesland, waar iedereen   ‘s middags warm at en daar ook wat meer tijd voor kreeg. Wij bleven gewoon ‘s avonds warm eten, omdat we dat gewend waren. Maar ja, Siem komt tussen de middag thuis, terwijl de tuinbonen nog stonden te koken. “Allemachtig wat stinkt het hier !”, was het eerste wat hij zei. Wat stinkt het hier ? Hoezo ? Nou het stinkt, ik ben tuinbonen aan het koken ! “Bij mijn moeder ‘vroeger’ stonk het niet zo !” Nee, dat klopt, die waren al lang klaar voor dat jullie kwamen .

    “Nou, maar die dingen eet ik niet  hoor !” Natuurlijk wel je lustte ze toch, dus ‘s avond de tuinbonen op tafel…

     

    Maar mijn man stond op, ging naar de patatzaak en kwam met patat terug en ging dat heerlijk opeten… Nu dat herhaalde zich drie avonden. Ik zat met de tuinbonen, hij met patat en nog kreeg ik later te horen: “Jij hebt je man verwend met eten !” Maar na zo’n actie kwamen er bij mij geen tuinbonen meer op tafel ! Later, alleen voor mezelf, maar dan uit een potje, van die hele kleintjes, heerlijk (de “groenten van Hak”, weet je wel !).

     

    Begrijpt u nu waarom dat woordje ‘vroeger’ een beetje moeilijk lag voor mij ?

     

    21-10-2007 om 00:00 geschreven door Eliza

     

    23-11-2008 om 13:40 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De sluier opgelicht.

    De sluier opgelicht...

     

    Dit is niet zo’n vrolijk verhaal,  hoewel er wel iets gebeurde dat best grappig was…

     

    Mijn moeder was vroeger best wel veel ziek en een keer was dat  zó erg ,dat ze in het ziekenhuis moest blijven, 4 weken . Mijn vader werkte de hele dag, dus kon er niet voor ons zijn.

    We waren met vijf kinderen . Dus wij moesten voor 4 weken naar een tehuis, waar we dan opgevangen zouden worden. Was wel al meteen heel erg, dat mijn twee broers in een jongenstehuis kwamen en wij, drie meisjes, bij de katholieke Zusters.

     

    De Zusters liepen in hun lange gewaden en nog met die kappen op, wit boordje  langs het gezicht en dan zo’n zwarte lange lap naar achteren. Er was een Moeder Overste, een oudere zuster, die best streng was; maar er was ook een hele jonge zuster, die heel lief was en ook met ons speelde op de speelplaats buiten . Als er iemand wat kwijt was, moesten we wel een half uur bidden: “Heilige Antonius beste vriend, ik hoop dat ik mijn – wat het ook maar was –  vind !” En of het ook gevonden werd, weet ik niet meer…

     

    Op een keer, waren we aan het spelen, op de speelplaats en waarom ik het deed, weet ik niet meer, maar ik wou op  de rug van die jonge zuster springen. ‘t Was onverwacht, dus die zuster schrok,  maakte een vreemde beweging en ik gleed zo naar beneden maar hield mij aan de sluier vast…

     

    O ! Hemel, wat een drama ! De sluier gleed af en er kwam een kaal hoofdje tevoorschijn; ik ben nog nooit zo geschrokken hoor. De zuster nam het nog gemoedelijk op, maar Moeder Overste vond het toch nodig dat ik honderd keer moest opschrijven:  “Ik mag niet zo wild zijn !,, Heb er niet zoveel van geleerd, ben nog steeds een druktemaker...

     

    Eliza

     

    18-09-2007 om 12:40 geschreven door Eliza

    23-11-2008 om 13:35 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kindergedachten.

    Kindergedachten

     

    Laatst ging ik mijn kleinzoon uit school halen en onderweg, speelde zich dit gesprek af…

     

    Oma !

    Ja Sven ?

    Pappa is toch jouw zoon ?

    Natuurlijk is papa mijn zoon !

    Ja maar, Oma ?

    Ja Sven ?

    Ik ben een zoon van pappa …

    Ja knul, dat is zo.

    Maar oma…

    Jaaa… ?

    Ik moet altijd luisteren naar pappa.

    Jaaa…

    Als pappa jouw zoon is, dan moet hij luisteren naar jou ! Zou je dan willen vragen of ik wat later naar bed mag ?

     

    Logica van een kind hé !

    Heb moeten uitleggen dat pappa wel mijn zoon was, maar zelf nu pappa is en dat hij dus nu niet naar mij  meer moest luisteren. Kon alleen beloven een goed woordje voor hem te doen…

     

    Eliza

     

    22-09-2007 om 17:51 geschreven door Eliza

    23-11-2008 om 13:29 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dit moest ik even kwijt...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Dit moest ik even kwijt...

     

    Rocky, mijn hondje, is toch wel slim hoor en nu kom ik er achter ook nog rancuneus…

     

    Ik ben met hem uitgeweest en het begon te miezeren (hele zachte regen). Dus de weg terug hebben wij de wind tegen en als Rocky ergens een hekel aan heeft, dan is het nat worden. Toen we thuiskwamen, was eigenlijk het ritueel:  badhanddoek op het achtereind van mijn bed en dan Rocky stevig afdrogen.

     

    Ik was binnen, deed de riem af, hing mijn jas aan de kapstok en zat gelijk weer achter de computer… Oh ja, Rocky moet nog afgedroogd worden ! Kom ik in de slaapkamer, ligt Rocky met heel zijn natte lijf op mijn hoofdkussen. Dat heeft hij eerlijk gezegd nog nooit gedaan, meestal blijft hij op de grond in de slaapkamer wachten tot ik kom, maar nu had het wachten toch te lang geduurd en Rocky dacht:  “Ik zal je krijgen, ik ga lekker nat op het hoofdkussen liggen !”

     

    En weet u wat, ik moest erom lachen, ik vond het wel een goede stunt van hem.

     

    Eliza

    23-11-2008 om 13:22 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Piekeren

     

    Ik heb er over liggen piekeren

     

     

    Maar ik moet je toch het laatste nieuwtje vertellen

     

    Eliza

     

    23-11-2008 om 13:05 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Amsterdam

     Amsterdam

     

    Amsterdammer in hart en nieren

    Amsterdam  daar kun je wat versieren

    Amsterdam mijn geboortegrond

    Amsterdam waar mijn stijfselkissie stond

     

    Amsterdam met zijn eigen taal

    Amsterdam die kennen we allemaal

    Amsterdam ik kan er alleen van dromen

    Amsterdam om naar jou terug te komen

     

    Amsterdam met je grachten en mooie panden,

    Amsterdam jij hebt geen stranden

    Amsterdam jij hebt de Dam

    Amsterdam waar ik als kind voor de poppenkast kwam 

     

    Amsterdam jij hebt de Kalverstraat en Nieuwedijk

    Amsterdam ik ben de koning te rijk

    Amsterdam als ik wederkeer

    Amsterdam verlaat ik je nimmer weer

     

    Eliza

    23-11-2008 om 11:11 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mijn hond

    Mijn hond

     

    Mijn hond is mijn beste kameraad

    Hij gaat overal waar jij gaat

    Is altijd blij als hij je ziet

    Ook al wil je zelf altijd niet

     

    Vriendelijk tegen hem zijn

    Dat doet hem zelfs geen pijn

    Hij blijft mij altijd trouw

    Als het kon zou hij zeggen, ik hou altijd van jou

     

    Hij zal altijd op mij wachten

    Al duurt het dagen en nachten

    Als hij er ooit niet meer is

    Dan weet ik pas wat ik mis.

     

    Eliza

    23-11-2008 om 11:10 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ik mis jou

    Ik mis jou

     

    Ik mis jouw liefde voor mij

    Ik mis jouw prachtige brieven

    Ik mis jouw warmte voor mij

    Ik mis jouw eerlijkheid.

     

    Ik mis jouw vertrouwen in mij

    Ik mis jouw fantasie

    Ik mis jouw opbeurende woorden

    Ik mis jouw ondeugende lieve woorden

     

    Ik mis jouw stem

    Ik mis jouw grappige tekeningetjes

    Ik mis jouw passie

    Ik mis jou, ik mis je ZO.

     

    Eliza

    23-11-2008 om 11:08 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tranen

    Tranen

     

    Tranendruppels uit de ogen

    Tranen ze komen, ze mogen

    Tranen brengen je van je stuk

    Tranen van geluk.

     

    Tranen van verdriet 

    Tranen heel stilletjes zo dat je ze niet ziet

    Tranen een schreeuw om rouw

    Tranen soms niet, soms gauw

     

    Tranen worden gesmoord

    Tranen die je dan niet hoort

    Tranen van heimwee

    Tranen zout als de zee

     

    Tranen horen bij huilen

    Tranen om achter te schuilen

    Tranen laat ze stromen

    Tranen om uit het tranendal te komen.

     

    Eliza

    23-11-2008 om 11:07 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'s Nachts

    Ssst ‘s nachts

     

    Ssst  ‘s nachts is het stil

    Ssst  ‘s nachts als ik niet slapen wil

    Ssst  ‘s nachts komen de woorden uit mijn pen 

    Ssst  ‘s nachts als ik niet slaperig ben

     

    Ssst  ‘s nachts is het niet druk

    Ssst  ‘s nachts schrijf ik ‘t een na ‘t andere stuk

    Ssst  ‘s nachts word je niet gestoord

    Ssst  ‘s nachts komen ze woord na woord

     

    Ssst  ‘s nachts de gedichten

    Ssst  ‘s nachts met hun vele gezichten

    Ssst  ‘s nachts niemand komt mij hinderen

    Ssst  ‘s nachts komen mijn geesteskinderen.

     

    Eliza

    23-11-2008 om 11:06 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Lieve Maan

    Lieve Maan

     

    Lieve Maan

    Je komt achter een wolk vandaan

    De wolk heeft een gouden rand

    Het lijkt wel sprookjesland

     

    Ik zie van af de grond

    Je bent nog niet helemaal rond

    Het duurt niet lang meer

    Dan zie je de volle maan weer

     

    Dan ben je zo mooi zo licht

    En heb een eigen gezicht

    Je kijkt ons dan aan

    Wil dan buiten wandelen gaan

     

    Liefst met z’n twee

    Neem je geliefde mee

    In de maneschijn

    Romantischer kan het niet zijn

     

    In alle rust

    Door je geliefde worden gekust

    Daarna hand in hand naar huis en haard

    Dit was het allemaal waard.

     

    Eliza

    23-11-2008 om 11:05 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Elkaar

    Elkaar

     

    Wij zijn meer, als vrienden van elkaar

    Wij zijn stapel gek op elkaar

    Wij zijn geschapen voor elkaar

    Wij houden heel veel van  elkaar

     

    Wij praten geweldig met elkaar

    Wij troosten  elkaar

    Wij willen begrijpen  elkaar

    Wij HOREN  bij elkaar

     

    Eliza

     

    23-11-2008 om 11:04 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Leven

    Leven

     

    Leven word je maar EEN keer gegeven

    Leven waar is het zo gauw gebleven ?

    Leven als je het nou niet leven wil ?

    Leven staat daar iemand bij stil ?

     

    Leven is een kostbaar goed

    Leven als je weet hoe het moet ?

    Leven je doet je best, maar het gaat niet

    Leven eruit piepen als niemand het ziet ?

     

    Leven je moet er alles aan  doen,

    Leven dat gaf je moeder je, met veel moeite, TOEN

    Leven met vallen en opstaan

    Leven  je MAG met je leven verder gaan

     

    Eliza

    23-11-2008 om 11:02 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Natuur

    Natuur

     

    Er is een boom in mijn droom

    Vol blad, mooi groen

    Dat was in mijn droom, toen

    Nu is er een boom en het is geen droom

     

    Hij is geknakt, gebroken en gespleten

    Ik was totaal vergeten

    Dat de natuur maakt en breekt

    Want als je zaad in de grond steekt

     

    Laat de natuur het groeien en bloeien

    En is je oog daarop gericht

    Toont de natuur haar tweede gezicht

    Een boom is een boom, nou en je ziet er zat 

    Tot ik die gebroken en geamputeerde boom zag, en dat

    Heeft me bang en aan het huilen gemaakt

    Het was niet één maar honderd  bomen die waren gekraakt

    Door ijzel waren ze geveld.

     

    Ik werd er naar van en heb ze niet meer geteld

    Maar ik weet wel, dat ik een boom nu anders bekijk

    en met elke boom die er nog is voel ik me rijk.

     

    Eliza

    23-11-2008 om 11:01 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De kat van de buren

    De kat van de buren

     

    De kat van de buren

    Zit aldoor te gluren

    Tussen de bladeren van mijn planten

    Mijn vogeltjes zien haar van geen kanten

     

    Ik weet het, een kat is een jager

    Maar dat gezegde vind ik wat mager

    Natuurlijk, het is een roofdier in ‘t klein

    Maar waarom moet dat nu juist in mijn tuin zijn ?

     

    We hebben veel plezier in het eten geven aan die diertjes

    Waarom mogen we niet die pleziertjes ?

    Ik zal de kat niet echt haten

    Maar ik vind dat hij het  moet laten

     

    Om de vogeltjes wat aan te doen

    Daarom gooi ik met mijn schoen

    De kat raken

    Zijn anderen zaken

     

    Hij is vliegensvlug

    En komt steeds terug

    Lieve buren,

    mag ik jullie kat terugsturen,

    zij wil het liefst bij jullie zijn

    Dan is ons leven ook weer fijn.

     

     Eliza

    23-11-2008 om 10:59 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vrouwen van vijftig

    Vrouwen van vijftig

     

    Vrouwen van vijftig jaar

    Stonden altijd voor man en kinderen klaar

    We zijn niet oud, niet jong, er net tussen in

    Maar voor ons is er nu een nieuw begin

     

    Wij vrouwen van vijftig gaan leven

    Het zijn de mannen en kinderen die nu geven

    Zij runnen het huishouden, maken het eten

    Wij willen van dat alles, even niets weten

     

    Wij vinden het fijn

     Om rustig en gemakkelijk vijftig te zijn

    Maar dan is de tijd daar

    Na vijftig komt eenenvijftig jaar

     

    De mannen en kinderen huilen

    Bidden en smeken om weer te ruilen

    Wij vrouwen van eenenvijftig hebben de macht

    En ook de kracht

     

    Om voor de rest van ons leven

    Weer zorg en liefde aan onze mannen en kinderen te geven.

     

     Eliza

     

    Dit gedicht is gemaakt in 1996, inmiddels staan de mannen hun mannetje.

    23-11-2008 om 10:58 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Jaloezie

    Jaloezie

     

    Jaloezie !

    Wat kan een mens zich zelf aandoen,

    Door Jaloezie verblind

    Je geest vertroebeld

    Denkt niet helder na

     

    Is totaal van slag

    Door wat het in gedachten zag

    Jaloezie is zo verkeerd

    Het  bespringt je, het verteerd

     

    Het is niet uit te roeien

    Eén verkeerd woord, het begint weer uitbundig te groeien

    Maar als je het echt wil bedwingen

    Ga dan maar iedere keer zingen

     

    Als je gedachten de foute kant op gaan

    Blijf er boven staan

    Ik schrijf het nu zo makkelijk neer

    Jaloezie doet toch zo’n zeer

     

    Blijf er aan werken, het moet

    Dan komt het zeker goed

    Je kunt altijd opnieuw beginnen

    Eens zul je het overwinnen

     

    Eliza

    23-11-2008 om 10:56 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een mens

    Een mens

     

    Een mens wordt door twee mensen geboren

    Een mens is dus niet geboren om alleen te zijn

    Een mens heeft een mens nodig ,om zijn leven te vervolmaken

    Een mens heeft de ander nodig ,om de mensheid in stand te houden

     

    Waarom wordt  er dan zo veel oorlog gevoerd ?

    Waarom  elkaar dood  maken ?

    Waarom ?????

    Wanneer begrijpen de mensen, dat er steeds weer ‘mensen’ worden geboren ?

     

    Eliza

     

    23-11-2008 om 10:55 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De storm

    De storm

     

    De storm loeit

    De wind huilt

    De storm boeit

    De  wind schuilt

     

    Om elke hoek van de straat

    Maar ik ben paraat

    Tegen de wind, te lachen en duwen

    En wil hem waarschuwen

     

    Kom maar op, ik kan je aan

    Ik val niet om, blijf stevig staan

    Dat is een machtig gevoel

    Kom blijf niet binnen op je stoel

     

    Probeer het een keer te wagen

    De wind uit te dagen

    Je voelt je machtig, maar ook klein

    Zo kan alleen de natuur maar zijn.

     

    Eliza

    23-11-2008 om 10:54 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tosca

    Tosca

     

    Tosca, mijn allerliefste hondje

    Met je lieve koppie en je kleine kontje

    Twaalf jaar mocht je bij ons blijven

    Het is moeilijk om nu verder te schrijven

     

    Wij hielden zoveel van jou  lieve schat

    Maar jij werd erg ziek en dat

    Konden we niet langer verdragen

    We zijn aan de dierenarts gaan vragen

     

    Met pijn in ons hart

    Met diepe smart ,

    of hij jou wou laten inslapen voor altijd

    Lieve Tosca, om ons heen zijn we je kwijt

    Maar onze herinneringen aan jou, zullen er altijd zijn

    We kunnen elk moment, aan je denken en dat is fijn.

     

    Eliza

    23-11-2008 om 10:52 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een wonder

    Een Wonder

     

    Een wonder gebeurt niet elke dag,

    Maar toen ik onze kleinzoon zag

    Dacht ik, dit is een Wonder

    We kunnen ook niet meer zonder

     

    Onze kleinzoon, Sven ,

    Kan wel zeggen, dat ik een trotse oma ben

    Opa  is ook gelukkig ,ook al doet hij wat nukkig

    Ik zie opa kijken

     

    Zal hij op mij gaan lijken ?

    Negen maanden heeft Monique hem bij haar gedragen

    Toen kwam Sven vragen: “mag ik op deze wereld komen ?”

    Er ging gelijk een enorme liefde stromen

     

    Van een vader en moeder, naar hun kind

    Een groot Wonder, die ons voor altijd samenbindt.

     

    Eliza

    23-11-2008 om 10:51 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De kleine dingen

    De kleine dingen

     

    De doodgewone dingen, in het dagelijks bestaan

    Kunnen veel voldoening geven, als ze zomaar zijn gedaan

    Die kleine dingen in het leven, zijn ontzaggelijk veel waard

    Een beetje aandacht voor de ander, dat telefoontje, de verjaardagskaart

     

    De arm om op te leunen, dat schouderklopje op z’n tijd

    En keertje mee te mogen liften omdat toch die auto rijdt

    Een bosje bloemen, dat bezoekje, een spontaan gegeven zoen

    Het is allemaal geen groots gebeuren

    Het zijn de kleine dingen die het doen

     

    Eliza

    23-11-2008 om 10:50 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kom bij mij

    Kom bij mij

     

    Ben je verdrietig kom bij mij, ik zal je troosten

    Ben je vermoeid, kom bij mij, ik zal je verwennen

    Ben je blij, kom bij mij, ik deel je blijdschap

    Ben je koud, kom bij mij, ik verwarm je

     

    Ben je op zoek naar een vriend, kom bij mij ik zal er voor je zijn

    Ben je een prater, kom bij mij ,ik luister

    Ben je op zoek naar een plek om te schuilen, kom bij mij, ik ben thuis.

     

    Eliza

    23-11-2008 om 10:49 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het borrelt

    Het borrelt

     

    Het borrelt in mijn bloed

    Onder mijn huid, het wil eruit

    Zoekt een weg, kan niet meer stoppen met praten

    Er is zoveel, wat naar boven komt,

    Wil alles van je weten,

    Zou je in een doosje willen doen en voor altijd bewaren, dat is een liedje

    Begrijp het nu zo goed

    Wil je niet meer delen

    Steeds het doosje opendoen

    En weer een stukje van jou ontdekken

    Maar jou helemaal voor mij zelf houden

    Ik hou van jou

     

    Eliza

    23-11-2008 om 10:48 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Verliefd

    Verliefd

     

    Ik ben verliefd

    Ben niet meer op aarde

    Loop in de wolken

    Mijn hart slaat van boem ,boem ,boem

     

    Mijn bloed gaat sneller dan snel

    Ik lach naar iedereen

    Moet ook huilen van geluk

    Ben verliefd, iedereen mag het weten

     

    Mijn hart smelt voor Hem

    Ik hou van Hem

    Blijf altijd bij Hem,

    Mijn gedachten zijn altijd bij Hem

     

    Eliza

    23-11-2008 om 10:47 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Voor jou

    Voor jou

     

    Zie de blauwe lucht

    hij is er voor jou

    Ruik je het pas gemaaide gras

    gemaaid voor jou

     

    Voel je de warmte van de zon

    zij schijnt voor jou

    Zie je de glimlach van het kind

    het lacht naar jou

     

    Hoor je de bomen fluisteren

    ze fluisteren naar jou

    Hou van het leven

    het is er voor jou

     

     Eliza

     

    23-11-2008 om 10:46 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dood

    Dood

     

    Dood is

    Dood is 'n eind aan iemands leven

    Dood is geen antwoord meer geven

    Dood is weggaan en niet meer terugkomen

    Dood is niet meer liggen dromen

     

    Dood is koud zijn

    Dood is verdriet en pijn

    Dood is onomkeerbaar

    Dood is dood is dood, echt waar

     

    Eliza

    23-11-2008 om 10:44 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kom mee

    Kom mee

     

    Ik ontvoer je even, ga met me mee

    We lopen samen in dit bos, hoor je hoe de vogels fluiten ?

    We zijn allebei doodstil, hebben onze handen in elkaar

    Ssssssst, even helemaal niets, voel je de adem van het bos ?

     

    Voel je hoe nietig we zijn, voel je onze liefde samen stromen ?

    Ssssssst, de vogels vertellen het door,

    De bladeren van de bomen fluisteren het door

    Hier lopen twee mensen die alleen samen willen zijn

     

    Ssssssst, stil ons bloed ruist samen , als een beekje

    Kom mijn lief, kijk door mijn ogen, naar al dit schoons

     

     Eliza

     

    23-11-2008 om 10:43 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gebed

    Gebed

     

    Heer, laat het in ons leven kleurig zijn !

    Geel als het licht, voor als het in ons donker is.

    Oranje van warmte, als we ons koud van binnen voelen

    Groen van de hoop, als wij geen uitweg zien

    Rood van liefde om te geven en ontvangen

    Blauw van de hemel die ons richting geeft

    Paars van "sorry" zeggen en een nieuwe kans krijgen

    En als het zwart van de dood er zal zijn Heer, laat ons dan niet alleen

    Laat er veel wit zijn in ons leven: het wit van het nieuwe en onverwachte

    En het bruin van de aarde: standvastigheid en beide benen op de grond

    Goudkleur, het kostbaarste dat niet met geld te koop is: Uw nabijheid

    Heer geef ons van al die kleuren op onze levensreis

    Laat ons af en toe de regenboog zien als teken, dat U ons niet vergeet, Amen

     

    Anoniem

    23-11-2008 om 10:40 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het huwelijk

    Het huwelijk

     

    Het huwelijk is eigenlijk een schoen

    Je koopt de schoen en vindt hem mooi en nieuw toen

    Je loopt hem uit, het is pijnlijk, maar je zet door

    Het gaat goed,als hij  helemaal uitgelopen is

    Maar dan gaat de zool slijten, daarna de hak

    Je kunt hem dan weggooien,maar ook laten maken

    Een nieuwe zool, een nieuwe hak

    en je kunt er nog een lange tijd mee voort.

           

    Eliza

    23-11-2008 om 10:39 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het eeuwig lijnen

    Het eeuwige lijnen

     

    Elk pondje, gaat door 't mondje

    Dat weten we maar al te goed

    We verliezen vaak de moed

    Dan willen we niet weten

    Hoeveel pondjes we eten

    Dan willen we eten en snoepen

    En heel hard roepen

    Ik heb maling aan dieet dit, of dieet dat

    Ik ben het gewoon zat

    Maar dat is niet echt waar

    Je voelt je vaak naar

    Je voelt je dik en vet

    En je wilt dan 't liefst niet meer uit bed

    En in de spiegel kijk je al helemaal niet

    Want je weet toch wel, wat je ziet

    Maar verlies nooit de moed

    Je weet ook heel goed

    Je kunt altijd op nieuw beginnen

    En hou vol, je zult winnen

    Je stijgt boven je eigen kunnen uit

    En neemt gewoon het besluit

    Ik zet door, ik ga ervoor

    Het resultaat dat zul je zien

    Er af minstens een kilo of tien

     

    Eliza

    23-11-2008 om 10:37 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Druk

    Druk

     

    Druk druk druk, ik heb het druk

    Ik ben gewoon van mijn stuk

    Vlieg hier en daar naartoe

    Ben daarvan dan hondsmoe

    Doe tien dingen tegelijk

    En als ik dan kijk

    Schiet ik er wat mee op

    Dan roep ik heel hard stoppppp !

    Doe alles een voor een

    Kabouters zijn er geen

    Ik moet het zelf klaren

    Dus dan ook bedaren

    Doe dus rustig aan

    Dan zal alles makkelijker gaan

     

    Eliza

    23-11-2008 om 10:35 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

     

     

    Een onsje hagel gepresenteerd op een blaadje bos groen…

     

     

    Koetje proeft geen verschil, alleen een beetje bevroren het gras !

     

     

     

    23-11-2008 om 10:21 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wolken



    Wolken

     

    Wolken  in de blauwe lucht

    Wolken  ik slaak een diepe zucht

    Wolken  groot klein, dun, lang, dik,

    Wolken  ben echt in mijn schik

     

    Wolken ik zie erin: paarden, honden, bomen,

    Wolken heerlijk dagdromen,

    Wolken in het azuurblauw

    Wolk    ik hou van jou.

     

     Eliza


    23-11-2008 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nog meer muizen

    Nog meer muizen

     

    We hebben ons hele leventje wat met witte muizen gehad. Zo ook in Makkum , hadden we witte muizen, op de vensterbank staan.

    We zouden een weekendje weg, dus muizen goed te eten en te drinken; wij weg…  Kwamen terug en hoe ze het voor elkaar kregen, ze waren weg, gewoon weg !

    Wij zoeken. Vonden op een gegeven ogenblik witte bolletjes op de grond ? Het leek wel watten; wij beter kijken en ja hoor, we hadden een theekastje, met zo’n ouderwetse theemuts erop. Op zo’n theemandje, theepot onder de muts, in het mandje en de thee bleef lang warm. De watjes eindigden bij de theemuts en ja hoor, theemuts opgetild, even schudden en daar kwamen een voor een de vier muizen uit tevoorschijn ! Ze hadden een mooi gaatje gemaakt in de theemuts en zaten daar lekker warm. Ze zijn gewoon uit hun eigen aan het verhuizen gegaan; was geen goed idee,  ze hadden dat eerst maar eens moeten vragen.

     

    Zo ook op een dag, komt het buurjongetje met wat in zijn handen bij mij aan de deur:

    “Buurvrouw, u heeft toch muizen ?”

     “Ja ?”

    “Mag deze muis er dan ook bij ? Ik heb hem gered uit de bek van een kat !”

    “Nou, kom maar op met je muis, dan doen we hem wel bij de anderen.”

    Maar vreemd gedrag van de witte muizen… Doken allemaal in een hoekje, ver bij de logeermuis vandaan. Vond wel dat deze muis best een lange en dikke staart had. Wij woonden dicht bij een sloot…

    ‘s Avonds komt mijn man thuis. We hadden ook een jonge hond, die mijn man altijd uitbundig begroette, wanneer hij thuis kwam. Zo nu ook. Mijn man heeft de hond op de arm, ik loop ondertussen naar het muizenhok en pak de logeermuis. Wil hen laten zien ? Oh jeetje,  grote schrik ! De “muis”ziet de hond

    en bijt hem gelijk in de neus ! Hond gillen. Mijn man probeert de hond te ontzetten en gilt heel hard: "Wat heb je nu weer uit gehaald ? Waar komt die jonge rat vandaan ?”

    “Help, een jonge rat ?”

    Mijn man,kon de hond helemaal optillen, maar de rat liet niet los. Met heel veel pijn en moeite, kon hij hem losrukken en meteen buiten in de sloot kiepperen. Hond kapotte neus, man weer heel erg verontwaardigd. Dat ik nou niet gezien had dat het een rat was, had toch zeker nog nooit een jonge rat gezien ? Kon ik er wat aan doen ?

     

    Eliza 

     

    16-10-2007 om 21:39 geschreven door Eliza

    23-11-2008 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mijn hondje
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Mijn hondje

     

    Ja, als hij voor me loopt heeft hij zo’n schattig zwart-wit kontje

    mijn hondje

    Het is een kruising tussen twee rassen,

    een heerlijk beest,blijft mij verrassen

     

     

    Hij maakt mij vrolijk en blij.

    ook weer een soort kind in mij

    Hij is mijn speelkameraad,

    krijg hem ook nooit kwaad

     

    ik kleed me dik aan, het regent buiten,

    Maar kan naar mijn hondje fluiten,

    kom hier, vooruit,  ik hoor je uit te laten

    Maar Rocky heeft allang in de gaten

     

    Het is nu herfst, het regent en er staat veel wind

    En Rocky kan denken en vind

    Blijf jij maar lekker in de regen staan,

    Ik heb al een plasje in de tuin gedaan

     

    Ik zeg, kom hier,

    lekker dier

    Even nog iets anders doen

    Pak hem beet en geef hem zoen

     

    Kom op, even flink zijn ,

    Regen en wind doen geen pijn

    Zet hem dus,op het gras neer

    hij kijkt me aan, zet zich ter plekke neer

     

    Wil je het zo hebben ?  nou daar komt hij dan

    Nu gauw,het tuin hek weer open als het kan

    Nou daar sta je dan, met je goeie gedrag

    Rocky al onder het afdakje, staartje triomfantelijk  als een vlag

     

    Ik zie hem denken,wat doe je daar nog

    Kom gauw naar binnen ,het regent toch

    nou ja ,daar ga je dan, de jas kan weer uit

    geef hem weer een zoen, op zijn snuit

     

    Want hij is zo lief, zo uitermate slim

    dat ik graag in de pen klim

    Om over hem te schrijven

    Hoop dat hij heel lang bij me mag blijven

     

    Als het zonnig is, dan is hij als eerste buiten

    Dan hoef ik niet naar hem te fluiten

    hij dribbelt dan en  met de achterpootjes, huppelt hij

    Hij maakt mij echt, heel blij

     

    Hij  besnuffelt met zijn kleine neus

    bijna elk grassprietje, heus

    tilt zijn pootje, telkens weer op

    Piest zeker de mol onder die molshoop, op zijn kop

     

    Als hij een tijdje achter is gebleven

    buig ik me voorover om hem een seintje te geven

    Kom Rocky blijf daar niet staan

    Zet je batterij even aan

     

    Dan gaat het koppie omhoog

    En kan dan zo hard rennen, gelijk of hij vloog

    Oortjes wapperen dan om zijn kop

    en vlak bij mij, is het dan stop

     

    Dan word ik telkens weer ontroerd

    hij ligt dan aan mijn voeten, uitgevloerd

    Ik streel hem en zeg ,wat ben je braaf

    Rocky, mijn hondje, supergaaf

     

    Eliza 

    09-11-2007 om 00:00 geschreven door Eliza

    23-11-2008 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    22-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Daar gaat mijn lekker brood

    "Hé vrouwtje waarom gooi je al dat lekkere brood naar die stomme water kippen ?”





    22-11-2008 om 21:10 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ROMMELMARKTEN

    Rommelmarkten

    Een nieuwe uitdaging,  de “rommelmarkt”. Het is een uitdaging om niet met “rommel” thuis te komen, want die heb je zelf wel; het is de pret om dat ene mooie flesje of die oude speelgoedauto – merk “Dinki Toy”  – te vinden. Zelf ben ik gek op lezen, dus ik kijk graag naar boeken. Maar ben vaak te gretig, koop bij de eerste de beste verkoper meteen 4 boeken; kom ik er achter dat even verder de boeken de helft goedkoper zijn !  Afdingen, daar heb ik een hekel aan; die mensen staan niet voor niets de spullen te verkopen, willen wat verdienen en het is al zo goedkoop dat ik er erg blij mee ben.

     

    Maar er zijn wel wat regels die ik moest leren; doe nooit te enthousiast als je iets mooi vind en het is niet geprijsd. Gegarandeerd dat je dan meer moet betalen, want je neemt het dan toch wel, gokt de verkoper. Spreek thuis met je eigen af :  “ik neem zoveel geld mee als ik kan missen”,  want echt, wéér die verleiding… heb je méér in je portemonnee, gaat het ook op ! Neem kleine munten mee; ik heb uit ervaring geleerd dat,  als ik voor iets 75 eurocent moet betalen en ik heb dat niet gepast,  ik 1 euro geef en zeg:  “Hou die 25 euro cent maar !” Doe je dat over de hele markt, dan had je nog wel tien dingen  kunnen kopen, bij wijze van spreken.

     

     Zorg dat je genoeg tassen meeneemt, je weet maar nooit.  Niet ieder verkoper geeft een tasje erbij; probeer zo systematisch mogelijk de markt af te lopen, anders weet je niet meer of je er wel of niet langs bent geweest. Laat je ook niets aansmeren wat je niet mooi vindt, de verkoper wil graag met lege auto naar huis, dus… die wil wel, dat weet ik uit eigen ervaring. Met Koninginnendag heb ik zelf met een kennis op de rommelmarkt gestaan; op het laatst wilden we het wel gratis meegeven als het maar niet mee terug naar huis hoefde. Dus, laatste tip:  als je weet om hoe laat de rommelmarkt is afgelopen, ga dan zo laat mogelijk, dan is alles goedkoper omdat ze er vanaf willen. Niet te laat, anders zou je wel eens “de hond in de pot kunnen vinden”en dáár was je nou toch net  niet naar op zoek ?

    22-11-2008 om 20:08 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.EVEN EEN (HONDEN)PRAATJE!.

     

    Hé hallo fijn dat onze baasjes niet bang zijn voor een hagelbui. Kunnen we even de laatste nieuwtjes uitwisselen…

    Wist je al dat die rooie hond met witte vlekken van verderop, smoorverliefd is ?

     

    Dreigend komt de hagelbui in de grijze wolk naderbij, ik moet nog wandelen met Rocky, dus of Rocky en ik droog zullen blijven ?

    Eliza





    22-11-2008 om 16:22 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.EEN MOOIE KAART VAN MIJN VRIENDIN
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

     

     

    Deze lieve kaart die ik nu weer aan al mij bloglezers doorgeef, is mij gegeven door Christien,  een hele goede vriendin van mij. Gelieve op de kaart te klikken voor een groter formaat !

     

    Christien zit zelf al zeker dertig jaar in een rolstoel, door M.S

    (multiple sclerose). En daarom trof het mij zo, dat zij evengoed zo lief was om ook mijn narigheid te zien en mij deze kaard te sturen.

     

    Eliza

     

     

    22-11-2008 om 15:59 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ode aan het ei

     

    Ode aan het ei

     

    Ei, je bent voor mij een product waar men niet meer omheen kan. Ik bedacht onderweg met Rocky, hoe vaak je een ei nodig hebt ? Ik dacht, ik kan makkelijk 10 dingen opschrijven waar een ei bij nodig is; dat wil ik waar maken, dus daar gaan we:

     

    1…ei gekookt

    2…ei gebakken

    3…ei geblancheerd

    4... ei verwerkt in het gehakt

    5…ei in het pannenkoeken meel

    6…ei om met paneermeel een bruin korstje om het vlees te maken

    7…ei in de salade

    8…ei voor garnering op de salade

    9…ei in cognac, een grog, als je een kater heb

    10 .ei om een lekkere cake te bakken

    11..ei geklutst voor een omelet

     

    Jaja, de tien heb ik al gehaald. Dus ik snap nu nog beter waarom ik mij naar voel als ik geen eieren in huis heb ! Dat heb ik met melk en bloem ook.  Want ik denk altijd maar, al heb ik niets in huis, met  melk en bloem en eieren kan ik de heerlijkste pannenkoeken maken en aangezien dat het een van mijn favoriete eten is, zorg ik er echt voor dat die ingrediënten altijd aanwezig zijn.

     

    Het ei

    Maakt me blij

    Is niet groot

    Maar redder in de nood,

    Multifunctioneel

    Bruin of wit van buiten, van binnen geel

    Leven het ei, hoezee !

    Neem altijd een eitje mee !

     

    Eliza

    22-11-2008 om 00:28 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Waterhoentjes

    Vandaag, ondanks de harde wind en hagel, even een frisse neus halen met Rocky en Macho. Als Iris langs loopt, kijkt ze of mijn overgordijnen open zijn,  want dan ben ik thuis. Ze komt even door de achtertuin aan kloppen en dan maken we samen een rondje "Marieëndal".

     

    De water hoentjes zwemmen nu in de kunstmatig gegraven kuil en u ziet hoe de wolken verschillende kleuren hebben, soms waren ze best donkergrijs. Er kwam ook toen we net thuis waren, genoeg hagel uit de hemel.

     





    22-11-2008 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    20-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Even weggeweest

     

    Even weggeweest

     

    Even een paar dagen uit de running, niets ernstigs, wel even rustig aan moeten doen. Had een beetje veel hooi op mijn vork genomen en kreeg hem niet meer op de hooiberg…

     

    Grapje, maar het is wel zo, dat ik erg laat achter de pc zat en dan overdag tegen de middag, best sacherijnige werd; een vrolijke Elsje is wat, maar een sacherijnige Elsje, berg je dan maar ! Ook een grapje…

     

    Was wel zo dat ik heel veel ging vergeten (onder andere sleutels kwijt raken), daardoor ook weer gestrest, dus ik liep over . Maar alles is weer onder controle, met behulp van een klein pilletje dat wonderen doet. Het is nu wat rustiger in het hoofdje en ik heb weer zin in schrijven.

     

    Waar ik het over wou hebben, is het openbaar vervoer, namelijk de bus. We hebben nieuwe bussen gekregen, erg fijn voor mensen met korte benen (waar ik er een van ben). De drempel van de bus gaat omlaag als de bus chauffeur de bus opendoet, geweldig het lijkt net de roltrap. De drempel komt vanzelf ter hoogte van mijn voeten ! Wat een openbaring, helemaal goed. Maarrrrrr,  de nieuwe bus had al gelijk een “makke” (het was ook te mooi !).

     

    Het naambord op de bus geeft aan waar hij naartoe gaat. Eerder moesten de chauffeurs zelf de naam veranderen, als de bus een andere route ging rijden. Nu schijnt het met de nieuwe bus automatisch te gaan (NIET DUS…)

     

    Ik ben heel vaak uit het ziekenhuis (het was een halte dicht bij het ziekenhuis) op de bus gestapt, zeker ook wel 3 keer de verkeerde bus gepakt, omdat er 3 achter elkaar komen en ik nooit het nummer van de bus onthoud. Daarom kijk ik op het bord, boven de voorruit, waar dus opstaat waar hij heen gaat en aangezien ik gisteren  zelf de verkeerde bus nam, was ik er vandaag erg alert op.

     

    Dus ik zie bus 1 “Juliana dorp”. Daar wil ik niet heen; ik verzet geen stap uit het wachthokje. Daar komt bus 2 “De Schoten,” daar wil ik ook niet heen, weerom geen stap uit mijn wachthokje. Daar komt bus 3… wat schetst mijn verbazing ? “De Schoten” ??? Schiet mijn maar lek, ga ik nu ook nog dubbel kijken ? Ik zet nu wel vliegensvlug stappen uit mijn wachthokje om bij de bus te komen…

     

    De buschauffeur doet open.  Het is dezelfde kanjer waar ik gisteren een extra rondje Den Helder mee heb gereden…

     

    “Hallo, gaat u naar het Falga centrum ?” (Daar wou ik heen.)

    “Nee mevrouw, ik ga naar De Schoten !”

    “Laat ik nou toch denken dat ik die net gezien heb !”

    “Klopt mevrouw, ik heb haar al ingeseind dat haar naambord niet automatisch op “Falga centrum” is gedraaid.”

    .Ik geef een diepe zucht en zeg:  “Lekker, dan kan ik weer een half uur wachten !”

    “Ach mevrouwtje, dan ga je toch weer gezellig met mij een extra rondje “Den Helder”, zit je lekker warm en kom je gezellig mensen tegen.”

     

    Nou zo’n uitnodiging op mijn oude dag en zeker van zo’n kanjer, dat kon ik toch niet voorbij laten gaan ? Zei die lieverd ook nog:

     

    “Van mij mag u gratis met de bus omdat het niet goed gegaan is !” 

     

    Het is dat ik verlegen ben  (gelooft u dat ?), anders had ik hem gezoend…

     

    Eliza

    20-11-2008 om 14:17 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    19-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Half om half dag

     

    De ‘half-om-half’ dag.

     

    Vanmorgen stond ik best vrolijk op, ik zou door een vriendin (een andere als die van de rolstoel ) ’s middags op gehaald worden. Rocky mocht mee, dus daar hoefde ik mij ook geen zorgen over te maken. Wat we gingen doen was nog een verrassing, maar ik zou wel bij haar blijven eten, dat beloofde wat goeds. Maar toen ik Rocky ging uitlaten en ik later terug kwam en mijn sleutel weer eens kwijt was, sloeg mijn vrolijke stemmig gauw om. Ik had verdorie juist een lang koord aan de sleutel gemaakt, zodat ik hem om mijn nek kon hangen. Dat is precies drie weken goed gegaan en nu was ik weer mijn sleutel kwijt !

    Waar was hij nou ? Ik heb geen andere achterdeur sleutel meer, want die achterdeursleutel had ik zaterdag willen laten bijmaken, maar vergeten. Ik ben wel 5 keer de  route gelopen die ik met Rocky had afgelegd. Geen sleutel te vinden ! Waarom had ik hem nu niet gewoon om mijn nek gehangen ? Ik had zelf de deur niet afgesloten, was toch weer in tranen, hoofdzakelijk omdat ik wat angstig word door dat gedrag van mij.

     

    Mijn moeder werd op haar 65ste jaar dement, die begon ook alles te vergeten en nu ben ik als de dood dat het met mij ook langzaam aan de gang is. Ik heb  mijn zoon gebeld en gevraagd of hij een rondje mee wou zoeken. Gelukkig is hij gekomen en vond een snotterende moeder .

     

    “Ma, rustig nu maar, het is niet het eind van de wereld. Ik heb nog wel een slot, doe ik dat voor je in de deur en dan is alles weer oké !”

     

    Nee, niets oké, ik voel me erg onzeker worden. Maar we waren dus nog een rondje aan het zoeken gegaan, komen weer bij mijn tuinhekje en dan lopen we door een klein poortje door de heg van de gemeente en wat hing daar aan de heg ? Juist, mijn sleutel aan het koord ! De vraag is nu: heeft iemand mijn sleutel gevondenen, wist dat die van mij was omdat ik 5 keer heen en weer gelopen had, of is het koord gewoon blijven hangen toen ik langs de heg liep ?

     

    Weer helemaal opgelucht, maar wil toch mij zelf nog weer wat beter aanpakken. Dus echt niet meer zo laat naar bed, niet meer lezen ‘s nachts, proberen een goede nachtrust te vinden. Misschien dat ik dan overdag mijn hoofd erbij hou ?

     

    Dat was het droevige gedeelte. Toen mijn vriendin kwam, had ik mij net weer een beetje opgekalefaterd, mij weer mooi opgemaakt. Joke had een ‘Elsje-verwen-dag’ bedacht ! Zo lief… We gingen naar een tuincentrum, in de buurt; alleen  zou ik daar zo gauw niet heen gaan, maar als ik er gebracht word en je kan met nog iemand samen genieten van al het moois wat je ziet, dan is dat enig gewoon. Daarna zijn we naar haar huis geweest en heeft ze een ‘drie-gangen-   diner’ gemaakt. Zo luxe, zo heerlijk ! Ik hoefde niets te doen, zelfs met de afwas mocht ik niet meehelpen, terwijl ze geen afwastruus had .

     

    Dus ik ben echt heerlijk verwend en dan ben ik dankbaar dat ik zulke lieve mensen om mij heen heb. Want als je zo warrig wordt voel je je nog meer alleen, omdat er dan geen persoon in je directe omgeving is die je hierin kan bijstaan. Dus dit was mijn ‘half om half’ dag; eerst best wanhopig, later zo heerlijk verwend. Helemaal weer in ‘balans’-dag.

     

     

    Eliza

    19-11-2008 om 22:12 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    14-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Winkel personeel

     

     

    Winkelpersoneel

     

    Winkelpersoneel, waar vind je nog aardige mensen onder het winkelpersoneel ? Van de week ben ik voor het eerst weer vriendelijk winkelpersoneel tegengekomen. Dat was in een tweedehands kledings- en andere kleinere spullenzaak. Ik ben nog van het ouderwetse en vind het heerlijk als men even de tijd neemt om mij te helpen, als dat nodig is. Ik ben echt niet arm, ik zou gerust wel een nieuw kleedje kunnen kopen, maar al ik dan de prijzen zie en dan de mode, die voor mij absoluut niet gemaakt is, dan vlucht ik gauw weer naar mijn “Rattenplan”, of de kleinere uitgaven waar ik dan was die middag.

     

    De laatste tijd ben ik nogal erg druk, wat ik altijd wel ben, maar nu echt hyper. Dus ik begin in het kleine winkeltje van alles en nog wat  te vertellen, ondertussen kijkend of er iets voor mij bij was. Er was een jong meisje, ik schatte ongeveer 18 jaar, die mij heel gezellig antwoord gaf, met mij meeging zoeken en van alles aanreiken toen ik in het pashokje aan het passen was. Zo lief, ik vond dat geweldig. Kwam ook weer hele fijne dure schoenen tegen, zo nieuw uit de kast van een oude dame die overleden was. Nogal luguber als ik het opschrijf, maar wel een erfenis van ongeveer 99 euro, terwijl ik er 3.50 euro voor moest betalen. Het waren “Ecco” schoenen, die lopen net als pantoffels. Ik wist dat wel, maar kon vroeger echt niet van die dure merkschoenen kopen en ik ben er fier op, als ik ze dan voor zo’n prijsje kan kopen. Dat vind ik juist een sport !

     

     Maar ik dwaal weer af… dat jonge meisje had engelengeduld met mij, dat viel mij gewoon op en het meisje wat de kassa bediende, was ook superaardig. Heus, dat kom je niet al te vaak meer tegen ! Was laatst in de Hema en dan weet ik gerust wel dat zo’n mevrouw, die achter de kassa zit, er niet uit kan, maar als ik dan wat vraag en ze zegt: “Zoekt u even iemand anders in de zaak !”, dan vind ik dat toch jammer. Niet dat zij er wat aan kan doen, maar de hele sfeer is zo heel anders dan vroeger.

     

    De kleine zelfstandige, die een eigen bakkerij of slagerij  had, of drogist, die ook wisten waar iedereen woonde, hoeveel kinderen  het gezin van mevrouw Jacobs had. De drogist die een dropje gaf als je met je moeder kwam… Ik lijk misschien honderd, maar ik voel het wel zo.

     

    “Mam je bent te soft !” zegt mijn zoon dan.

     

    Ja, ik leef geloof ik een stuk terug in de tijd. De tijd heeft mij ingehaald, met al zijn moderne dingen (met de pc ben ik erg blij !), maar telebankieren en allemaal andere dingen op de pc, daar doe ik nog niets mee, andere tijd of niet. Een beetje tijd voor een ander maken, wat geduld opbrengen, dat moet toch te doen zijn ?

    Of vraag ik nu teveel ?

     

    Eliza

    14-11-2008 om 16:58 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    13-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Krulspelden

    Krulspelden

     

    Krulspelden heb je in alle soorten en maten; je hebt schuimrubberen krulstokjes die moeten de papillotten  vervangen (dat waren de lapjes van oude lakens gescheurd, die je in je haar draaide, dan een knoop erin. Je lag de hele nacht op die knopen, maar je had de andere dag de mooiste krullen !).

     

    Dan heb je die ijzeren krullen met een borsteltje erin, dan bleef de roller goed in je haar vastzitten. Die rollers hadden verschillende kleuren op het eind van de kruller zitten; dat betekende verschillende dikten: rood was groot, groen middel en blauw klein. Vroeger had je ook schuimrubberen krulspelden, dat was een rolletje van schuimrubber en daar klipte je dan een witte klem omheen en die sloot weer met een klein dingetje waar je die klip in deed. Heel vroeger hadden ze van die mooie klemmen met  een soort tanden, daar kon je mooi golven in je haar mee maken. Je hebt ook nog permanent krulspelden: indraaien en dan met een elastiekje er weer omheen. Ik heb mijn eerste permanent gekregen met allemaal loodzware verwarmde klemmen, die dan over de krulspelden heen werden geklemd. Kon mijn hoofd echt niet bewegen anders zakte hij zo opzij of naar beneden.

     

    Dus over krullen en krulspelden weet ik gerust wel wat af. Dan hadden we de krultang, de eerste was van ijzer; werd op het gas of de kachel gelegd. Als hij warm werd, deed mijn moeder mijn haar ertussen en dan maar rollen met die tang, tot ze dan mijn oorlelletje weer raakte en ik een brul gaf en mijn moede dan steevast riep: “Wie mooi wil zijn moet pijn lijden !”

     

    Nu zijn er verschillende soorten krultangen, dikke en dunne. Zelf heb ik een krultang op gaspatronen; die heeft geen snoer, dat is best handig. Dus u ziet het, ik kan geen excuus verzinnen dat ik mijn haar niet kan doen, de spullen zijn er,  nu nog medewerking van het weer en natuurlijk van mijzelf… Maar ik hoor vaak in mijn oor fluisteren: “Maak je mooi, doe het voor je zelf. Als je dan in de spiegel kijkt, dan ben je fier op je zelf !”  En dat is waar !

     

    Eliza

    13-11-2008 om 12:54 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    12-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Morgen Weer

     

    Morgen Weer

     

    Ik heb het weer voor elkaar

    ’t Is half 2, kan moeilijk stoppen, echt waar

    Zou om 11uur al naar bed

    Heb nog steeds mijn pc niet uitgezet

    Ik ben een weekend weggeweest

    Mijn pc miste ik het meest,

    Kan bijna zeggen: ik ben een computerjunk

    Heb nu van mijzelf geen hoge dunk

    Morgen loop ik als een zombie rond

    Rode oogjes en lijntje langs mijn mond

    Dus nu opstaan en deze keer

    Pc uit, morgen weer

     

    Eliza

    12-11-2008 om 00:10 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Oude Klok
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

     

     

    Oude Klok

     

    Oude klok, dat mag ik wel zeggen van onze klok. Hoewel oud ? Ik heb wel eens klokken in een  toren gezien van honderd jaar oud, dus wat is dan 39 jaar ? Maar in mijn ogen is het mijn oude bejaarde klok. Hij doet het nog wel, maar niet meer op tijd. Als hij (weet niet zeker hij of zij, maar voor mij is het een hij )2 keer moet galmen, omdat het 2 uur is, doet hij het nu 1 keer; dus eigenlijk op het halve uur. Ik kan er  misschien een klokkenmaker  bijhalen, maar ik ben bang dat die niet aan huis komen en ik denk, als ik de klok van zijn vertrouwde plek afhaal, dat hij het dan echt niet meer doet. De klok heeft aan mij een minder goede herinnering, terwijl ik er ( zoals later bleek ) echt niets aan kon doen.

     

     Het gebeurde 7 jaar geleden. Simon leefde nog en hij trok altijd de gewichten van de klok op, daar mocht ik echt niet aankomen, dat was nu eenmaal zijn klusje. Dat kon hij nog. Op een keer dacht ik er niet bij na, ik liep langs de klok, zag dat de gewichten bijna op de grond hingen, dus ik trok de gewichten op… De klok was natuurlijk Simon gewend… Heeft vast een appelflauwte gehad (er zaten vrouwenhanden aan zijn gewichten !) Ik loop verder en hoor toch een enorme klap, ja hoor, de klok op de grond !

     

    Simon was in het schuurtje wat aan ons huis vastzat en die komt woest aanrollen met zijn rolstoel…

     

    “Wat doe jij nou ?”

    “Ik trek alleen de gewichten van de klok op en hij valt op de grond !”

    “Dat doe ik toch altijd ?”

    “Ja schat, daar had ik even niet aan gedacht.”

    “Heb je er natuurlijk veel te hard aan getrokken !”

    “Naar mijn weten niet,maar als jij het zegt…”

    “Nou kom maar op met de klok, ik kijk wel of ik hem kan maken !”

     

    Wat bleek nu ? De ophanging van de klok bestond uit plastiek en het plastiek was helemaal poreus geworden, dus vergaan en natuurlijk naam de klok wraak, door net op het moment dat “IK” de gewichten optrok, te vallen. Hij “dacht”: nu is het plastiek HELEMAAL vergaan, dus nu val ik gewoon naar beneden.

     

    Simon had altijd overal een oplossing voor, zo ook voor de klok. Hij heeft gewoon een plaatje aluminium genomen en dat verwisseld voor het plastiek; de klok heeft hij inwendig ook gemaakt want door de val was er wel het een en ander verbogen. Met de verhuizing hebben we extra voorzichtig  met de klok gedaan, want het is ook weer een herinnering aan Simon. We hadden hem samen uitgezocht en dus samen 36 jaar lief en leed en keurig de tijd (toen nog op tijd ! )met de klok gedeeld. Dus, u begrijpt dat mijn klok best een beetje dement mag zijn van mij, als hij maar blijft slaan ! Het geluid hoort nu eenmaal in mijn huis, ik hoop echt dat hij het nog heel lang uithoudt.

     

    Eliza

    12-11-2008 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    09-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ik wil ik wil ik wil

     

    Ik wil, ik wil, ik wil !

     

    Ja het staat er echt: ik wil, ik wil, ik wil !

    Wat wil ik ? De hele wereld veranderen,de mensen weer verdraagzaamheid leren, weer naastenliefde, weer behulpzaam naar elkaar toe.

    Je kan dan wel zeggen vroeger was gerust niet altijd zo’n goede tijd, maar het was wel de tijd dat je rustig je deur kon openlaten als je even weg moest; het was de tijd dat het touwtje uit de brievenbus hing om, tante Jans of tante Trien gewoon naar binnen te laten lopen zonder afspraak zonder bellen.

    Ieder zijn eigen idee erover en misschien bent u op uw rust gesteld,  maar de mogelijkheid was er.

     

    Nu kun je echt niet meer je deur open laten staan en zeker geen touwtje meer tussen de deur, want de wereld is harder geworden. Veel verslavingen komen nu voor, (vroeger was het hoofdzakelijk drankverslaving ) waardoor de mensen geld nodig hebben om het spul te kopen. Hebben ze geen geld, dan stelen ze het wel. Ze slaan zelfs een mevrouw van 70 toen ze de deur opendeed. Er werd gebeld, ze doet open en krijgt gelijk rake klappen in haar gezicht; dat was verleden week op de tv. Nou, waar gaat de mensheid dan naartoe ? Het is toch niet zo moeilijk om wat voor een ander te doen, alleen ik verwacht altijd dat het dan ook terug gedaan wordt. Mijn moeder haar lijfspreuk was:  “wie goed doet, goed ontmoet”.

     

    Maar als ik dan weer eens helemaal van de rel ben, door dingen die ik vast gedaan zou hebben,  maar degene van wie ik het verwacht doet dat niet,  is gewoon niet thuis, doet net of zijn neus bloedt, of praat niet rechtstreeks tegen mij maar via anderen, dan begrijp ik er weer helemaal niets van en kan daar behoorlijk verdrietig van worden. En als ik dan aan mijn zoon Chris mijn gram een beetje wil halen, zegt hij steevast: “Word wakker mam,  je bent in de echte wereld !”

     

    Nou, die echte wereld zou ik een schop onder zijn gat willen geven en zeggen: ”We moeten allen op deze wereld leven en ik denk dat we dat allemaal zo prettig mogelijk willen. Dus als we nu met z’n allen zeggen: ”Ik wil het, ik wil het, ik wil het !”, elkaar meer begrijpen, elkaar wat meer toelachen, elkaar waarderen, in eigen waarde laten en vooral praten en luisteren naar elkaar, dan weet ik zeker dat we op een gegeven moment allemaal samen roepen:

    “Het is gelukt, het is gelukt,  het is gelukt ! “

     

     Dromen mag, maar of dromen bedrog zijn ?

     

    Eliza

    09-11-2008 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    08-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Weer zo'n dag

    Weer zo’n dag.

     

    Zondag 26 Oktober, blijft in mijn herinnering vast wel hangen als een wel zeer chaotische dag.

    Mijn jongste broer was jarig, dus ik zou naar Alkmaar; dat is met de trein een half uur. Op het station komt mijn broer mij altijd ophalen.

     

    Mijn zus Kitty was zaterdag bij mij geweest en ze was niet te spreken over mijn uiterlijk. Helemaal ongelijk kan ik haar niet geven, ik kan er beter uitzien met kunst- en vliegwerk. Mijn haar zat niet goed, ik had me helemaal niet opgemaakt. Eigenlijk ga ik nu de goede kant op, want altijd als Kitty kwam, vloog ik door mijn hele huis;  poetsen en nog eens poetsen. Niet omdat het echt een varkensstal is, (in mijn ogen)  maar omdat Kitty veel en veel netter is dan ik. Nu was ik druk met de herfststukjes bezig, dus dacht ik gewoon: “Het mag rommelig zijn, ik ben bezig !”

     

    Oké dat was de aanleiding. Ja want ik doe dan wel zo van het mag, maar toch trek ik het mij weer aan. Dus Zondag morgen ik om 7 uur er uit, haren wassen krullen zetten. Rocky mocht ik naar Joop brengen, dan hoefde ik niet zo te stutteren; hond, tassen en trein is heftig voor mij, maar ik red het wel als het moet.  Joop zei zelf breng hem maar als je weggaat. Dus met krulspelden in mijn haar in mijn kapsalon (toilet ) mij prachtig opmaken. Ik zie heus wel het verschil,  maar als ik stukjes aan het maken ben al valt dan de hemel naar beneden, dan zit ik in makkelijke kleding en denk absoluut niet aan opmaken. Het zou eigenlijk standaard moeten worden, want ik zie zelf ook dat het scheelt. Inmiddels is het heel hard gaan regenen, heb ik dat weer dat “WEER”.

     

    Ja, dan de OV taxi maar bellen, dat is een iets goedkopere taxi dan de gewone taxi. Dit is speciaal voor 60 jaar en ouderen, meestal wil ik niet weten dat ik de 60 al gepasseerd ben, maar in dit geval kwam het mooi uit. Die taxi moet je wel een uur van tevoren bellen en dan kan het zijn dat hij een kwartier eerder of later komt dan de tijd die je afgesproken hebt. De taxicentrale vraagt ook altijd: “Wilt u gebeld worden als de taxi er aan komt ?” ”Nou graag ! “ Ik weet dan in ieder geval dat ik klaar moet staan, het kan ook zijn dat er nog andere mensen opgehaald worden, dus om goedkoop te reizen, moet je zeker plannen maken en rekening houden dat je ruim op tijd de taxi belt of je bent dan te vroeg, of je komt grandioos te laat. Daar heb ik ook nog wel een verhaal over, maar dat de volgende keer. U ziet ik dwaal steeds af, ja chaotisch hé.

     

    Oké, taxi gebeld. Buiten gaat het nog stormen ook… ik heb echt altijd wat. Krulspelden eruit, mooi opkammen… ik kan dat, al zeg ik het zelf, best goed. Het plaatje wat mij nu aankijkt ziet er leuk uit en ik ben tevreden. Oh, wacht, ik zal Chris (mijn zoon) even bellen of hij zijn oom even zou willen bellen en feliciteren met zijn verjaardag. Ik ben inmiddels al 2 uur op, heb niet in de gaten dat het best nog wel vroeg is, half 10  voor de zondag. Krijg een slaperige Chris aan de telefoon. Ik vraag hem om te bellen. Zegt hij: ”Mam, had je nou niet in de trein kunnen bellen met je mobieltje, dan had ik nog een uurtje geslapen !” Tja niet aan gedacht.

     

    Een kwartier later gaat de telefoon: “Mam,  neem maar een enkeltje naar Alkmaar !” Monique ( voorlopig nóg zijn vrouw) had nachtdienst gehad, niet veel geslapen en met die regen zag ze het we  zitten, als Chris de kinderen een middagje meenam.  Dus Chris zou ook naar ome Rien: “Ja mam, voordat we klaar zijn met douchen en zo wordt het wel 1 uur voordat we bij ome Rien zijn”.

    Toen had ik toch echt mijn hersentjes moeten gebruiken, maar soms heb ik ze even niet, dus ik zeg: “Goed hoor.” Ja ik had de taxi al besteld, Rocky onder gebracht enz., dus in mijn brein kwam het niet op om de taxi af te bellen (kon moeilijk was al onderweg, het was half 10)en  Joop te bellen dat Rocky later kwam. Mijn mobiel telefoon had ik voor de zekerheid onder de oplader gedaan, zo dat ik weet dat ik ermee kan bellen.

     

    Tien voor 10  wordt er gebeld dat de taxi onder weg is. Ik had inmiddels Rocky naar Joop gebracht, die zijn ogen extra moest uitwrijven, omdat hij dacht: “Die vrouw ken ik niet, zo mooi opgemaakt.” Mijn haar dat was al weer een ramp, ik had echt voor dat kleine stukje naar de overkant, een paraplu mee genomen, maar dat was zo’n paraplu die je kon op vouwen, gratis gekregen bij de tas waarin een keurig vakje was gemaakt voor die opvouwbare paraplu. Dat het dan niet veel bijzonders is heb ik gemerkt, ik liep nog geen twee passen buiten en de paraplu was helemaal binnenste buiten gewaaid,  al die spijltjes krom, dus “dag paraplu”.

     

    Dus Rocky naar Joop. “Dag Joop ik kan niet te lang praten, mijn haar weet je…” en de taxi kon komen. Ik kom weer binnen en kijk droevig naar het resultaat van wind en regen in mijn haar. Ik had er extra haarlak op gedaan, dus ik dorst het ook niet meer te kammen. Ja, door het telefoontje dat de taxi er aankwam, ging alles bij mij toch hectisch. Heb ik mijn tas ? Achterdeur op slot ? Heb ik alles mee wat ik mee wil nemen ? Oh,  ik heb nog niet gegeten, ik heb nog een paar broodjes liggen, gauw even smeren dan kan ik ze in de trein opeten. Alles klaar ? Taxi kom maar, dit was nog maar een halve ochtend !

     

    Wordt vervolgd

     

    Eliza

    08-11-2008 om 08:53 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Weer zo'n dag vervolg 2

    Weer zo’n dag. Vervolg 2

     

    Dus ik zat dan eindelijk in de taxi richting het station  Den Helder. “Nou mevrouw” zegt de taxi chauffeur, “jammer dat de trein niet rijd hé, tussen Den Helder en Heer Hugo waard.” “Wat zegt u, dat kon er ook nog wel bij, en hoe doen ze dat nou ?” “Er worden bussen in gezet.” 

    Rijden we al een tijdje, we moesten nog iemand in Den Helder ophalen, zeg ik heel paniekerig:

     

    “Oh jee , ik heb mijn mobiel nog onder de oplader…mijnheer kunnen we even terug naar huis,  ik heb mijn telefoon vergeten ?”.

    “Nee mevrouw dat kan niet !”

    “Ach, a.u.b. ! ”

    “Nee mevrouw,  dat kan echt niet, ik kan dan niet de kilometers verantwoorden” 

    ”Ik wil je baas wel bellen dat het zo is”  

    “Nee mevrouw, want mijn andere klant zit ook te wachten”

     

    Ja, daar kon ik niets tegen inbrengen. 

     

    “Maar hoe moet ik dan mijn broer bellen dat ik later kom ?”

    “Ja mevrouw dat weet ik niet…”

    “Heeft u een mobiel bij u ?”

    “Ja mevrouw…”

    “Mag ik die even lenen dan kan ik mijn broer bellen dat ik later kom ?”

    “Ja hoor mevrouw, dat kan…”

    Ja, wist ik toch even niet het nummer van mijn broer, bel dan Chris mijn zoon op en vraag of hij zijn oom even wou bellen dat ik later kom .

    ”Ja is goed mam…Ik ben ongeveer een uur of 1 bij ome Rien.”

     

    Geef ik de mobiel terug aan de taxichauffeur, roep ik ineens:

     

    “Oh ! ik weet het al, mijn mobiel is niet thuis, maar in dit vakje van mijn tas !” en ik haal zo de mobiel van mij te voorschijn ( ben weer niet zo bij de hand om het te verzwijgen dat ik hem wel bij me had ). De taxichauffeur keek echt of hij zeggen wou: ”Gaat het allemaal wel goed met u mevrouw ?”

    “Sorry sorry hoor, ik ben een beetje chaotisch !”

    “Dat heb ik inmiddels begrepen.” zei de taxi chauffeur.

     

    Aangekomen bij het station, regende het nog veel harder, dus weer een lading water op mijn mooi gekrulde haren, die inmiddels al verdronken waren. Moesten binnen gewoon een treinkaartje kopen en een kwartier op de bus wachten. Inmiddels was het al kwart voor 11 ( ik was dus om 7 uur al opgestaan om die haren in de krul te doen ). Ik had nog helemaal niets gedronken, dus ik koop een beker koffie in de stationswinkel. Is zo’n kartonnen beker. Ik dacht, ik doe het deksel er toch maar op, want ik ben zo’n ongelukkig iemand, ik presteer het dan om de koffie over mij heen te gooien. Er zat een gaatje in voor een rietje in het deksel (maar dat is echt voor koud drinken) ! Ik doe dat rietje in de koffie en neem een teug…  “Auwwww !” mijn tong echt een beetje verbrand; de koffie was dus  echt niet geschikt om met een rietje te drinken.

     

    Eindelijk daar was de bus, aan de overkant… Ja, u begrijpt het al, weer een plens water over mijn hoofd voor ik bij de bus was.

    Mijn humeur was echt beneden peil nu. Ik stap de bus in en zeg:

     

    “Ik wil naar Alkmaar”

    “Mevrouw ik ga naar Heer Hugowaard’

    “Ja,  dat heb ik gehoord, maar ik moet naar Alkmaar”

    “Mevrouw ik ga niet verder als Heer Hugowaard,en daar moet u de trein weer nemen naar Alkmaar”

    “Dat is dan maar voor een halte !”

    “Mevrouw daar kan ik ook niets aan doen !”

    Brom, brom…  ik plofte zowat. Ging toch maar in de bus zitten, maar besefte steeds meer, dat ik beter met mijn zoon had mee kunnen gaan. Dan maar iets later er zijn. Ik moest nu nog maar zien of Chris niet eerder bij zijn oom zou zijn als ik.

     

    Ik heb het later wel weer goed gemaakt met de buschauffeur. Het was zo’n vakantiebus en de chauffeur had een heel leuk Delfts Blauw klompje staan, voor fooitjes. Heb ik er maar 5 euro in gedaan en “Sorry “gezegd, want die man had ook niet  gevraagd om al die toestanden

    In de trein moesten we 20 minuten wachten voor hij kon vertrekken. Ik was ik de hal vlak bij de deur gaan zitten want het was maar een halte. Zit ik daar, hoor ik schoonmaak personeel praten met elkaar.  Een jongen hoorde ik zeggen:  “Ik heb honger !”  Ik had nog twee broodjes in mijn tas en diep er een uit… “Alstublieft, eet maar lekker op, moeders hebben altijd eten bij zich…”

    Weer superverbaasde gezichten, maar hij at hem smakelijk op.”Dank u wel het was lekker ! Zo weer een goede daad verricht…

     

    Uiteindelijk stond ik om half 12 op het station. Ik had inmiddels gebeld dat ik er aan kwam en mijn neef stond keurig op mij te wachten. Normaal doe ik over dat traject van huis met de bus en de trein een uur, nu was ik bijna twee uur onderweg geweest en helemaal verfomfaaid ( wat een mooi woord hé).

    Het was nog maar 12 uur de dag was net op de helft.

     

     Word vervolgd…

     

    Eliza

    08-11-2008 om 08:49 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    07-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Weer zo.n dag vervolg en sluiten

    Weer zo’n dag. Vervolg 3.

     

    Eindelijk gezellig bij mijn broer op visite.

    “Wil je koffie ?”

    “Nee,  liever een glas water !” want mijn tong deed nog erg zeer van de hete koffie twee uur geleden in de stationswinkel. Het gebak deed gelukkig niet zeer en dat maakte het hectische van de ochtend weer wat goed (wat gebak al niet bij mij kan bewerkstelligen hé, ben echt verslaafd.)

     

    Zit nog niet een half uur komt Chris met de kinderen binnen. Indra was best wel wat verlegen, omdat ze nog niet vaak bij mijn broer geweest was. Toen ze mij zag was het goed en dat doet mijn oma hart dan ook wel weer deugd hoor. Ze komt op mij toelopen en ziet op tafel allemaal  hapjes die mijn broer klaargemaakt had…

    “Je mag vast wel een stukje worst hoor” en ik geef haar een stukje worst. Chris had dat allemaal niet meegekregen, dus die ziet  Indra met dat plakje worst.

    “Ben je al binnen, hoe kom je aan dat stukje worst ?”

    Indra verschiet helemaal en zet het op een brullen (dat heeft zeg echt van mij, ik  ben ook best wel een drama koningin) .Ik kijk Chris aan en zeg:

    “Moet dat nou, ze had dat stukje worst van mij gekregen”.

    “Nou dan kan ze toch gewoon zeggen: dat heb ik van oma gekregen ?”

     

    Indra was niet tot bedaren te brengen en moest van Chris op de gang maar uithuilen. Ik heb samen met Indra op schoot op de trap in de gang gezeten en heb zo goed en zo kwaad als het ging geprobeerd uit te leggen, dat het een misverstand was. Ik geloof dat ze er niet veel van snapte maar ze kalmeerde wel. We kwamen weer binnen en Chris heeft Indra toch ook even gezegd ,dat het niet de bedoeling was om zo te schreeuwen. Opgelost dus.

     

    Mijn broer en schoonzuster zijn 6 maanden geleden weer opa en oma geworden van een lief meisje, Lenke. Ik was ook op kraamvisite bij hen geweest, toen het 14 dagen was, dus ik vond het leuk om Lenke weer te zien. Ik begin met Alison, de schoondochter, een gesprek hoe gaat het met je zo na de bevalling en dan de opvoeding ? Ben je al weer aan het werk ?

    “Nee, ik heb nog even uitstel gekregen, wil zo graag bij mijn kindje zijn.”

    Ik had al gemerkt dat Alison, óf Lenke opschoot had óf met Lenke op de grond zat op zo’n baby speelkleed. Als Lenke een kik gaf, kwam meteen die borst te voorschijn en kreeg het drinken. Ik zeg:

    “Het is te begrijpen dat je al je tijd bij je kindje wil zijn, maar als je man thuiskomt, hoe gaat het dan ?” 

    “Oh, hij zegt wel eens heb je de was nog niet gedraaid ? en dan zeg ik rustig: daar heb ik geen tijd voor, ik besteed mijn tijd aan mijn kind !”

    “Ja, maar je wil straks Lenke in de kinderopvang doen , hoe moet het dan met haar ?”

    “Dat zien we dan wel weer, ik wil nu genieten met heel mijn moederliefde voor haar !”

     

    Ik zag Chris al kijken, want die weet dat ik dan nog niet uitgepraat ben…

     

    “Ja, maar daar verwen je zo’n kleintje mee !”

    “Dat moet dan maar, wij moeten van onze eigen fouten leren en oudere mensen hebben hun tijd gehad.”

    Wauw, ik was even sprakeloos, wat ik bijna nooit ben. Ik hoor Chris nog zeggen:  

    “Ma, toe nou…”

    Maar ik kwam los hé…

    “Hoe denk je dat jij grootgebracht bent ? Door je moeder en het resultaat mag er zijn. Hoe denk je dat jouw man groot geworden is ?  juist door zijn moeder en Chris is door mij opgevoed, is er wat mis mee ? Ik denk wel dat ik uit enige ervaring mag spreken !”

     

    Nu ik het zo opschrijf ,zie ik wel in dat deze discussie niet had moeten plaatsvinden, het was tenslotte mijn broer zijn verjaardag en ons gesprek maakte de sfeer niet vrolijker. Toen later ook nog het kindje in de armen van mijn schoondochter belandde, haar oogjes bijna dichtvielen, vertelde mijn zus iets leuks, waardoor ik in de lach schiet.

     

    “ssssst… niet zo hard, ze slaapt bijna.” 

    “Heeft ze geen bedje boven ?”

    “Jawel !”

    “Nou, dan leg je haar fijn in haar bedje, want daar hoort het”.

     

    Alison staat op en loopt naar de keuken. Ik voelde wel dat ik misschien iets te fel was geweest, dus ik achter haar aan. Staat ze in de keuken af te wassen…  

     

    “Ik kom afdrogen…”

    “Nee liever niet !”

    “Ik doe het toch !”

    “Ja, maar ik ontloop u juist, omdat ik bang ben dat ik ook  akelige dingen ga zeggen.”

    We hebben wel nog een heel gesprek gehad maar nu rustig.  Ik heb me iets verontschuldigd, maar niet veel, want ik vond dat ik eigenlijk niet zo veel kwaad gezegd had. We zijn er uitgekomen, dat was ook weer opgelost.

     

     De rest van de verjaardag verliep gezellig. Mijn broer weet ook wel hoe ik in elkaar zit, mijn schoonzuster nog meer, want daar heb ik menig pittige discussies mee gevoerd. Ik vind dat trouwen best fijn, als het maar redelijk blijft en niet gemeen. Maar dat neemt niet weg dat ik eerst eens tot tien moet tellen voor ik van leer ga en respect moet hebben voor mijn broer, het was tenslotte zijn verjaardag.

     

    Met Chris, Sven en Indra terug naar huis en dat was echt tien keer behaaglijker dan de reis ’s morgens. Ode aan de auto en chauffeur.

     

    Eliza

    07-11-2008 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    05-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gedachten als je ouder word

    Gedachten als je ouder wordt

     

    Met mij is er totaal niets aan de hand

    Ik ben nog zo fit van lijf en verstand

    Ja, ik heb wel artrose in mijn heup en knie

    En als ik buk is ’t of ik sterretjes zie

    M’ n pols is te snel en mijn bloeddruk te hoog

    Maar ik ben nog fantastisch goed, zo op het oog

     

    Met steunzolen die ik heb gekregen

    Loop ik weer buiten langs ’s Heren wegen

    Wat heerlijk om zo gezond te zijn !

    M’n geheugen is niet best en evenmin m’n ogen

    En m’ rug raakt langzaam aan wat meer gebogen,

    De adem wat korter, de keel vaak zo droog,

    Maar ’k ben nog fantastisch goed, zo op ’t oog

     

    Is het leven niet mooi, het gaat snel voorbij

    Als ik kijk naar de foto’s van vroeger van mij

    Dan denk ik terug aan mijn jeugdige jaren,

    Mooie schoentjes, daar moest je voor sparen

    Je ging fietsen of wandelen, overal heen

    En kende geen moeheid naar het scheen

    Nu ik ouder ben, zijn mijn schoenen meest zwart

    En loop niet zo ver, vanwege m’n hart

    “Houd uw gemak maar”zegt de cardioloog

    “u bent nog fantastisch goed, zo op het oog”

     

    De ouderdom is goud, ja ik begrijp het wel

    Maar als ik niet kan slapen en tot honderd tel,

    Dan twijfel ik en vraag me af of ’t wáár is

    Of dat beeld van goud niet wat dwáás en ráár is

    Ik doe nog van alles, maar ’t gaat zo traag

    En na ’t eten heb ik vaak last van m’n maag

    Maar ik wil niet zeuren, want dat mag

    Allemaal komen op je oude dag

    “Aanvaard het maar rustig”, zegt de psycholoog,

    “want u ben nog fantastisch goed, zo op ‘t oog !”

     

    Geschreven door een oude dame van 89 jaar

    05-11-2008 om 18:35 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    04-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
     

    04-11-2008 om 16:13 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    03-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wat raar

    Wat raar

     

    Wat raar, ik betrap mij er steeds meer op dat ik hardop tegen mijzelf aan het praten ben. Zo lang je weet dat je het doet en er niemand in huis is (anders deed ik het denk ik niet ) dan is het niet zo erg. Dat ik tegen Rocky praat vind ik nog wel kunnen, alleen hij zegt natuurlijk niets terug.

     

    Er zijn zat mensen die zelf overdreven met hun dieren communiceren: ”Ach kom toch bij je moedertje, godie, godie, godie, kom maar moeders schattie “. Echt hoor, ik heb het een kennis horen doen, maar zo praat ik niet tegen Rocky. Ik zeg “goede morgen Rocky, heb je lekker geslapen ?” Ik zeg niet zo gauw meer:  “Kom, we gaan naar buiten plasje doen !” want voordat het echt gebeurt, gebeuren er nog zes andere dingen.

     

    Maar toch merk ik dat ik steeds meer dingen hardop tegen mij zelf zeg. Er is natuurlijk niemand anders waar ik tegen kan praten, maar als ik de lichten in de kamer uit heb gedaan zonder in de gang een lichtje aan te doen, dan zie ik op het zelfde moment niets meer en als ik mijn teen dan tegen een stoel aanstoot, zeg ik echt hardop: “ Sufferd doe dan eerst een lichtje in de gang aan dan zie je tenminste wat !”, en dan kan het ook nog zijn, dat ik mijzelf ook weer antwoord geef:  “Jaaaa, ik weet het wel !”

     

    Eerst was het niet zo veel, maar het wordt erger. Straks word ik echt zo’n extreem vrouwtje, dan vergeet ik dat ik op straat loop, ga dan een heel verhaal tegen mij zelf lopen te vertellen ! Ik moet daar toch niet aan denken, dus toch thuis maar meer opletten. Ik moet wel zeggen dat ik mijzelf wel een gezellige kletser vind, dus als ik dan niemand even heb om tegenaan te kletsen, ja dan is de verleiding wel groot.

     

    Eliza

    03-11-2008 om 11:49 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (1)


    >

    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!