Vergissingxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Ja, dit is echt een verhaal, dat overkomt alleen mij…

Het regende heel hard. Ik moest nog even een boodschap doen.

De supermarkt was aan de overkant op de hoek. Dus jas aan boodschappentas pakken, kijken zit mijn geldknip erin ? Alles in orde, dus rennen, drie trappen af. Ik woonde driehoog op een  flat. Ik ben brildragend, dus binnen een minuut, bril helemaal onder de regendruppels. Moest de weg oversteken, ik zag niets.

Dus de bril in de jaszak, dan zag ik toch iets meer. Schuif de winkeldeur open, zie een kar staan, pak die kar en ga door het poortje de winkel in.

Sta vlak na het poortje even te kijken welke koffie ik zou nemen. Er was reclame, van een soort koffie, maar die had ik nooit en kom niet aan Siem zijn koffie. Dus ik besloot om ons oude vertouwde merk koffie te nemen. Ik hoor ineens een luide gil. Een mevrouw, voor ,het poortje,  roept: “Mijn boodschappen zijn gestolen !”

Ik denk nog: “Wat rot !”…

Vraagt het kassa meisje aan die vrouw: “Wat voor boodschappen had u ?”

“Karnemelk, vleeswaren, karbonade, en boter…”

Dat was niet al te veel, maar voor die mevrouw een ramp.

Ik wil mijn pak koffie in de kar gooien en wat schetst mijn verbazing ?

Ik zie een pak karnemelk ,vleeswaren, karbonade en een pak boter…

Oh, oh, ik voelde nattigheid…

Ik  loop tot vlak bij het poortje waar ik dus niet meer uit kon, zonder eerst de hele winkel door te lopen.

“Mevrouw, zijn dit per ongeluk uw boodschappen ?”

Mevrouw kijkt me heel verontwaardigd aan: “Wat doet u met mijn boodschappen ?” vraagt ze snibbig.

“Lieve mevrouw, als ik uw boodschappen had willen stelen, dan had ik toch de winkel uitgerend in plaats van door het poortje te gaan ? Nu moet ik de hele winkel door en aan de kassa toch wel uw boodschappen  afrekenen !”

Mevrouw keek nog steeds boos en toen pakte ik mijn bril uit mijn jaszak en zei:

“Kijk mevrouw, ik heb gewoon echt niet gezien dat er wat in uw kar zat, want door de regen buiten had ik mijn bril in mijn jaszak gedaan !”

 De mevrouw keek niet zo heel erg kwaad meer en ik heb de inhoud van de kar netjes aan die mevrouw gegeven, over het poortje heen. Ik kon eindelijk zelf verder boodschappen doen.

Maar dat het een bizar verhaal is ?...

Eliza

28-11-2007 om 00:00 geschreven door eliza