Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Naar bed naar bed zei Duimelot Eerst nog wat eten zei Likkepot Waar zal ik het halen zei Langelot Uit Grootmoeders kastje zei Ringeling Dat zal ik verklappen zei 't Kleine ding
********************
Barend Botje ging uit varen Met zijn scheepje naar Zuid-laren De weg was recht De weg was krom Barend botje Kwam nooit weerom
***************************
Een- twee kopje thee Drie- vier kannetje bier Vijf-zes Kurk op de flesch Zeven-acht soldaat op wacht Negen-tien ik heb en dief gezien tien-elf dat ben je zelf
********* uit het boekje Kinderrijmpjes van Nelly bodenheim
Mijn buurman, vriend vriendin vader moeder alles te gelijk Joop, heeft nu zelf meegemaakt hoe het is om een familielid te hebben, die in een land op vakantie ging waar eerst gewoon vrede was maar binnen twee weken een zeer gevaarlijk land is. Allemaal mensen die er geen vrede meer mee hebben zo als het land bestuurd word, razend worden protesteren, met geweren rondlopen en schieten, met stokken en zwaarden de straat op gaan om hun ongenoegen tot uiting te brengen. Het familielid, zou zondag om drie uur op het vliegtuig stappen om naar huis toe te gaan, maar dat is heel anders verlopen, na een nacht merrie op vliegvelden niet wetend wanneer en waar naartoe zijn ze uiteindelijk in Brussel geland daar kon ze familie bellen die bereid waren om haar daar af te halen, dus vanmorgen was ze even bij Joop om de hondte begroeten die bij Joop verbleef al de tijd dat ze op vakantie was. Joop had zich ontzettend ongerust gemaakt en was nu dol blij dat ze weer aan de koffie zat in zijn gezellige kamer.
Wij waren er ook even, om de krant te brengen, om te horen of zijn familielid goed thuis was gekomen.
Als je dan uit haar mond zelf hoort hoe het daar was, hoe bang ze toch geweest is, beelden op televisie zie je genoeg , verhalen hoor je dan, maar je beseft in je luie stoel in de kamer niet hoe beangstig en gevaarlijk het dan werkelijk is.
Ik weet niet hoe het met de wereld moet, overal onlusten, rampen, Australië eerst verdronken, dan word het weggevaagd door orkanen, overal ellende, ik kruip nu het liefst op mijn roze wolk, even weg van alles, ik val er vanzelf wel weer af.
Weet je nog van gisteren, liefste Hoe het eens begon Hoe sterk het verlangen leefde te kijken naar de ondergaande zon? hoe wij samen eindeloos konden wandelen op het strand met alleen onze gedachten en de voetsporen in het rulle zand
Weet je nog van gisteren, liefste die eerste gestolen zoen die kindelijke blijdschap tussen ons bij alles wat we zouden doen
Verlang je ook naar morgen, liefste naar weer een stralende dag Naar een openstaande toekomst die wij zullen ontvangen met een gulle lach ...
De winter is volledig terug, de halve sloot is bevroren.
Maar de grote heldere lamp aan de hemel onze zon schijnt.
Het is koud maar door het licht en de stralen voel ik mij goed.
De wind waait pittig, zou de zon er niet zijn dan was het een heel ander
plaatje.
Ik heb spierpijn, hoe zou dat nu toch komen? ongewoon werk doen, gisteren de grote ramen in de kamer onderhanden genomen. Goed dat er glazenwassers zijn. Mijn ramen waren aan de buitenkant gelapt maar nog niet echt schoon bleek toch echt aan de binnenkant te zitten. De ene Els tegen de andere Els kom op je wou er toch je hobby van maken, pak de trap, lekker emmertje sop, en begin gewoon. Dus zware bank op zij trap erbij gewoon beginnen. Had een leuke cd opgezet, als zingend stond ik wiebelig op de trap, ben altijd al zo klein geweest maar het leek nu of ik kleiner geworden was, stond op het hoogste treetje mijzelf uit te rekken om overal bij te kunnen. Gisteren scheen ook de zon dus toch wel strepen op de ramen, oude zachte theedoek er bij en maar poetsen. Kreeg er echt plezier in om dat ze gingen glimmen, even op een afstandje kijken daar nog een plekje oh dat zit buiten, hup naar buiten en daar poetsen dan ga je overdrijven, maar glimmen dat ze doen. Vroeger heb ik in de huishouding bij andere mensen gewerkt en dan deed je gelijk de spiegels, lampen en andere glaswerk wat gedaan moest worden, dus de spiegels de lampen, de deurtjes van de pronkkast allemaal glimmend. Buiten straalde de zon binnen ook, ik was bekaf, (heb nu spierpijn) maar zeer tevreden, misschien word het toch mijn hobby wel.
Vanmorgen scheen het zonnetje, de camera maar weer eens gepakt en ik hoopte dat ik een foto zou kunnen maken van die meerkoet die zijn vrouwtje verdedigd, maar mooi niet dus.
Wel zijn Harry en Mathilda weer aan het scharrelen met elkaar, ik hoop dat ze net als vorig jaar weer een plek zullen afbakenen om hun nest, zodat Harry niet steeds de mensen bang maakt, hij deed nu al zijn vleugels wat wijder, van zie mij, ik kan je aan. Vorig jaar waren er 5 jongen, afwachten maar wat er dit jaar gebeurd.
Rocky kwam zijn vriendje tegen, samen even lekker dollen, de buurhonden keken jaloers toe, hoe doen jullie dit? waarom zitten wij achter het hekje en jullie niet? dat is niet eerlijk.
Nu ga ik de stofzuiger pakken en mijn huisje even lekker door zuigen, de afwas wacht ook nog op mij, de deuren moeten nodig gesopt, dus genoeg te doen, de wil is er nu nog de 'DAAD'
Foei wat heb ik het koud, ik heb het nog niet zo koud gehad deze winter,
Zou een stukje gaan wandelen in Marieëndal, ik ben tot het eind van het pad gelopen en gauw weer terug.
Er staat ook een beste wind die is gewoon guur, brr ik heb de kachel op 25 graden nu gezet, ik moet door warmen.
Ik kan mijzelf wél een schouderklopje geven, de afwas, het stofzuigen en wat opruimen is gelukt. Wat kinderachtig hé, maar het ziet er lekker opgeruimd uit.
Jammer dat het niet gewoon mijn hobby kan worden, dat zou mooi wezen, dat ik blij en gelukkig mijn stofzuiger ter hand neem en met een stralende glimlach 1 stofje hier en 1 pluisje daar weg zoog, intens gelukkig. Dat zit er echt niet in, een beetje minder gelukkig maar wel gezogen, daar kan ik mee leven. Opruimen ook zo iets, ik heb de boel verschoven niet weggedaan dus niet echt opgeruimd. Losse spulletjes in een doos gedaan (die ook weer minstens 1 jaar in de doos blijven liggen) toch lijkt het opgeruimd, ik ben tevreden!!!
De boerderij lonkte naar mij, ik mocht weer een paar dagen logeren.
Alles is wel anders, ik miste Klaas, zijn vrouw heeft er ook grote moeite mee, we zijn vrijdag middag naar hem toe geweest, hij kan helaas niet meer thuis wonen, omdat hij het heden met het verleden heeft gewisseld. Het nare is, dat je op het oog zou zeggen er is niets aan de hand, maar we weten wel beter. Hij woont daar ook in een dorp, kijkt uit zijn slaapkamer naar schaapjes aan de overkant, voelt zich daar thuis maar wou wel met ons mee toen we weer naar huis gingen, dat is hartverscheurend. Voor zijn vrouw is dat een hard gelag, Klaas is het vergeten als we weg zijn.
Zo heeft ieder huisje zijn kruisje met leed om te dragen, of je nu arm bent of rijk, gezondheid is niet te koop.
Toen ik vanmorgen langs de sloot liep, zag ik alweer eenden
en meerkoeten, die aan het bakkenleien waren om de vrouwtjes. De meerkoeten kunnen zich breed en groot maken als ze ruzie hebben, ze staan dan letterlijk rechtop in het water zich groot te maken voor de concurrentie een machtig gezicht, ze kunnen ook hard zwemmen met de snavel op het water achter het mannetje aan dat ook om het zelfde vrouwtje komt. De sterkste wint, het vrouwtje kijkt toe. Ja de tijd gaat snel we zitten al in het laatste staartje van januari.
Vandaag heb ik echt een plan gemaakt om mijn huishoudentje te runnen, ik moet om 11 uur invallen voor tafeltje dekje, dus ik heb alles (dacht ik ) onder controle.
9 uur journaal in mijn warme bedje, kwart over 9 er uit, wassen aankleden Rocky naar buiten, als ik terug kom doe ik de afwas. Gisteravond had ik de puf niet meer om die te doen, dat viel vanmorgen dus tegen, hond uitlaten, afwassen, bed verschonen, wasjes draaien, kwart voor 11 moet alles klaar, dan kan ik op mijn gemak vrijwilligerswerk doen. Hond uitlaten ging goed tot dat Rocky poepen moet, gaat altijd goed vanmorgen niet dus.
Het was nattig en bleef tussen zijn lange haren zitten, gatver, niet op gerekend. Thuis, bak met warm water, zeep, oude handdoek, Rocky schoonmaken. Dat duurde even en was best vies. Wat ik wassen wil zijn truitjes en lange broeken, graai alles bij elkaar zie wel in een flits dat er een mooie gele bloes tussen zit, denk nog zal ik die er tussen uithalen, doe het niet, is de was klaar kan ik wel huilen, het nieuwe zwarte vestje zit er ook bij, de gele bloes heeft nu een hele gore kleur. Ossengal zeep gepakt, daar een sopje van gemaakt in de wasbak, bloes er in. Ik zie dat het sopje donkerder word, dus heb goed hoop dat het gore er uit zou trekken. Later meegewassen met dekbedhoes en slopen, blij dat hij er weer bijna net zo geel uitzag als voor hij in de was ging. Alles duurde dus wat langer als gedacht, mijn uitgerekend plan kwam onder spanning te staan, toch redde ik het.
Vandaag hebben we weer pech, tranen met tuiten regent het..
Fijn dat we gisteren mochten genieten van veel wind maar een licht gevend zonnetje.
Zo moeten we het maar bekijken we kunnen er niets aan veranderen.
Mijn vriend om 12 uur uit gewuifd en om half 4 een telefoontje gehad, schat ik ben weer heelhuids thuisgekomen. Ik vind het prettig als hij even meld dat hij goed thuis gekomen is. Ik heb twee uurtjes aan de legpuzzel gewerkt, 1000 stukjes is voor mij heel veel, waar ik het geduld vandaan moet halen om hem helemaal te maken? Ga er gewoon elke dag even voor zitten, zeker als er buiten niet gewandeld kan worden, tussen de computer en de tv programma's moet dat gewoon lukken. Ik zit nu met een rauwe rode paprika in reepjes gesneden aan de ene kant, een bakje met druiven aan de andere kant van mn toetsenbord, achter de computer.
Machtig toch, ik ben alleen nu en toch niet alleen, ik praat tegen iedereen die het lezen wil.
De rauwe paprika en de druifjes behoedenmij om iets anders te gaan zoeken,
Als ik achter mijn computer zit, moet ik gewoon iets te knabbelen hebben, aangezien er het weekend weer een ( halve) zalige Limburgse vlaai voorbij kwam die gearresteerd werd en genuttigd, doen we het vandaag met de paprika en druifjes. De rest van de snijboontjes die we gisteren hadden gegeten (die ik dus vanavond met zalige aardappelpuree van Maggi ZOU opeten) is al opgegeten, koud schuift er bij mij ook alles naar binnen. Toen ik bedacht dat ik vanavond een bak soep zou nemen, snoepte ik zo de overgebleven snijboontjes uit de pan
We hadden trouwens wel hele lekkere aardappelpuree, er zat crème fraîche en bieslook in, het waren drie zakjes, twee waren genoeg voor twee mensen dus een zakje is er nog. Er hoefde alleen water bij, het was heerlijk smeuïg en lekker van smaak, ik raad u aan het eens te proberen. Morgen ga ik dan voor de aardappelpuree.
We keken vanmorgen naar buiten en je voeld je meteen beter als je het stralende zonnetje ziet. Dus na lekker gegeten te hebben heerlijk op ons gemak, zijn we naar het strand gegaan, goed inepakt, want al scheen de zon er stond een straffe wind. Bij het strand aan gekomen, moesten we alle zeilen bij zetten om tegen de wind in te lopen. Dat hielden we niet lang vol, het zand waaide echt met kracht over het strand recht in je gezicht,we werden gezandstraald. Met het windje mee was het heerlijk, de golfen waren best groot, ik word al zeeziek als ik er naar kijk. Maar het was een machtig gezicht, lekker een stuk gelopen, onder de dijk weer terug, dan is het fijn om weer in je huisje te zijn, een warme kop soep door mijn vriend gemaakt, daarna even uitbuiken een half uurtje oogjes dicht ( ik word uiteindelijk al 65 ). Lekker een uurtje met een legpussel aan de gang, nog een kleinwandelingetje met Rocky, Mijn lieverd verzorgde ook het avond eten wat ook weer prima smaakte, ik heb niets meer te wensen, het is de perfecte zondag.
Gistermiddag werd mijn dag indeling heerlijk onderbroken, ik had een Nieuwjaars receptie in het wooncentrum voor oudere mensen waar ik vrijwilligers werk doe.
Half drie werden we verwacht, eerst aan de koffie, later wandelde er zon heerlijk advocaatje langs op een dien blad van al weer een vrijwilgster,hij stond daar nog maar in zn eentje, ik keek eerst of er niet een oudere mevrouw of mijnheer was die het wou nuttigen, maar nee, toen mocht ik het opeten.
Echt ik vind dat heerlijk, ik koop het voor mij zelf echt niet, want dan moet er zeker een pot slagroom bij en dan ben ik niet te stuiten hoor. Er was een heel goed bandje, die leuke gezellige muziek speelde, liedjes van vroeger, ook liedjes van nu heel gevarieerd, genoten heb ik .
Ik heb ook gedanst met een oude mevrouw die toch nog hele soepele benen had en samen gingen we als een speer. Ik had het niet willen missen, de tv en de pc hebben mij 3 uurtjes moeten missen, Rocky ook, dat was jammer want er bleekeen hondje in de zaal te zijn dus hij had mee gemogen, maar dan had ik niet zo kunnen dansen, dit was mijn uitje.
Er was een klein minpuntje, de oudere bewoners die niet zo goed meededen met klappen af zwaaien, zij moesten wel, want de armen werden vastgepakt door vrijwilligsters ( goed bedoeld ) geklap en gezwaaid werd er.
Toen zag ik een beetje mijn voorland, help... ik word ook al 65 jaar. Als ik nog ouder word en ik kom ook in zon wooncentrum, zou ik het niet fijn vinden als er met mijn armen door anderen word gezwaaid, het is zo betuttelend.
Het is een klein gedichten bundeltje uitgegeven door
Ruud zelf .
Ik vond het alweer op de rommelmarkt waar het eigenlijk absoluut
'NIET' thuis hoort .
Dit gedicht verwoord zo treffend hoe schrijnend het is als de geest wegdwaald en je er helemaal niets aan kan doen. Zeker voor de personen die toe moeten kijken hoe hun partner, hun geliefde, wegglijd uit HUN leven
Oude kinder rijmpjes geschreven door Nelly Bodenheim. Oorspr: uitgave: Amsterdam; Van Looy, 1901 Tweede druk 1991, 1992 AW. Sijdhoff's uitgeversmaatschappij bv.
Twee mannetjes water halen Twee mannetjes pompen Meisjes op de klompen Meisjes op je houten beenen Rij maar door de poort heen Rij maar voort - voort - voort Rij den koning door de poort Rij maar ras -ras -ras Rij den Koning door de plas Rij maar voort - voort - voort Rij den Koning door de poort Van je een twee drie
( ik herinner mij het versje als Twee emmertjes water halen? )
Het licht is buiten weer uit, het regend! Wat was ik zonder de TV?
Erg dat ik dat moet beamen, ik kijk graag en echt wel veel televisie.
Op de dag heb ik een dagprogramma, smorgens als ik wakker word en ik lig lekker warm onder mijn dekbedje met mijn grootscherm tv, dan is er om 9 uur het journaal, dat kijk ik nog niet zo heel lang s morgens, ik wou niet alle narigheid zien, maar dan kan je ook nergens over mee praten. Dus nu op Nederland 1 smorgens het journaal tot kwart over negen.
Dan kan ik zo overgaan naar Nederland 3, daar is altijd een kinderprogramma bezig met verschillende filmpjes en verhaaltjes waar ik dan gewoon weer vrolijk van word.
Heel kinderlijk maar juist als tegen hanger van die vloedgolf die huizen en autos, en mensen levens kost in Australië.
Inmiddels is het dan half 10, dus gauw het bed uit wassen aankleden, haar doen (zins ik mijn haar weer donkerder heb, ben ik nog niet zonder make-up de deur uit gegaan, ik voel me happy en mooi dan.) Rocky is inmiddels weer op bed gaan liggen, zodra ik er uit ben denkt hij , hoera ik mag naar buiten, helaas na ongeveer 20 minuten sta ik met de riem en mijn jas aan klaar om Rocky het pad achter, heen en weer te laten lopen. Elke morgen weer een strijd om Rocky tot het eind van het pad te laten lopen, hij ziet mij wel gaan blijft halver wegen staan en denkt, ze moet toch weer hier langs dus ik loop niet verder. Nou ja!, ik loop toch zeker buiten voor hem! Elke morgen sta ik bij de laatste lantarenpaal te roepen kom nou kom..ik vertik het om lekkere brokjes in mijn jaszak te doen hij moet toch zijn loopje doen dus; dan ook helemaal.
Het kost me soms heel veel moeite om hem dan niet tegemoet te lopen.
Vooral als het koud is of nat, dan voel ik me wel eens voor paal staan.
Rocky is gewoon super slim hij loopt me dan een stukje tegemoet en hoopt dat ik het opgeef en maar weer terug loop, nou mooi niet, het duurt soms even maar hij komt dan toch omdat ik vol hou, als hij er is zeg ik braaf, joggie braaf en dan lopen we weer terug. Ik kan mij voorstellen dat Rocky dat maar stom vind. Als ik dan mazzel heb is het nét 10 uur, dan kan ik op tijd naar het programma koffietijd kijken op Nederland 4. Een bakje koffie gauw in de pauze, lekker tot 11 uur kijken
Het word wel moeilijker om ontspannen te kijken, want Nederland 1 heeft een zelfde progamma om die tijd en ik ben zo nieuwsgierig welke gasten? welk onderwerp? dus nu vlieg ik heen en weer tussen Nederland 1 en
Nederland 4. Ik huil altijd gauw van ontroering, vanmorgen gebeurde mij dat weer, op Nederland 1 in koffietijd was een metamorfose.
Een oudere mijnheer had zijn vrouw opgegeven om haar weer iets fleurigs te geven na een hele moeilijke tijd.
Er kwam een klein gezet vrouwtje binnen, dunne haartjes, muisgrijs( hé dat komt mij bekent voor) ze was 60 jaar, had allemaal rode vlekjes in haar gezicht en was super zenuwachtig. Ik moest echt huilen toen ik haar na de metamorfose terug zag, zo schattig haar man zag haar, en begon spontaan te huilen, nou dan hou ik het niet droog hoor. Ze zag er schitterend uit, het haar in een leuk blond kleurtje met wat lichte puntjes, leuk model geknipt, hippere kleding aan, echt super. Ja dan rollen bij mij ook traantjes ze was zo blij.
In koffietijd op Nederland 4 waren Jan Keizer en Annie Schilder( BZN) te gast.
Daar werd ik weer heel blij van.
Ik heb ze altijd al het gouden duo gevonden, nu zongen ze een prachtig lied van hun nieuwe album, die cd ga ik mij zelf, zodra ik in de stad kom cadeau geven. Heerlijk om van zulke dingen te kunnen genieten.
Dan is het tv gebeuren even een uurtje niet. Om 12 uur, komt er Lingo een woord spel op Nederland 2, leuk om mee te spelen. Dan is de tv even niet in beeld maar dan is er mijn pc die liefdevol op mij wacht.
Kunt u zich nu voorstellen dat eten dan ergens vergeten word .
Om 5 uur komt er dan een soapserie en dan om 8 uur komt Goede tijden slechte tijden, die word al gevolgd zolang het er is. Daar na tv kijken tot 11uur? half twaalf? soms wel langer.
Ohhh nu ik dat allemaal opschrijf is het wel veel hé.
Natuurlijk WIL ik dit wel, maar als de dag doorbroken word door bijzondere dingen, ben ik ook dik tevreden. Hoe het met mijn huishouden gaat? Het is nog net niet het huishouden van Jan Steen, tussen de bedrijven door word er gewassen, geveegd of stof gezogen, enzovoorts, dat red ik allemaal hoor: op mijn manier.
Mmmm lekker dat kerstbrood met spijs, ik wil wel afvallen maar om nu mijn kerststol met spijs naar de meeuwen te gooien, nee hoor, daar is het veels te lekker voor. Ik had de kerststol in de vriezer gedaan en zaterdag er uitgehaald.
Nu probeer ik wel alleen smorgens 1 plakje te nemen, het gaat steeds lekkerder smaken hoe ouder het word.
Het is absoluut niet droog, dat komt door de krenten, ik smeer de spijs altijd over het plakje heen zodat ik nietalleen die kluit spijs eet.
Schijnheilig drink ik er wel een grote beker thee bij die goed voor de lijn is, zogenaamde poep thee. Je gaat er echt heel veel van naar de wc, maar er is mij ook al eens verteld dat het hoofdzakelijk vocht is wat er dan afgaat. De vetten, die moeten opgelost worden door energie te verbruiken, dus veel wandelen( leuk), veel fietsen( niet leuk), sporten(echt niets voor mij), en natuurlijk letten op het eten, dus minder vetten naar binnen, minder vetten te verbranden. Ja ja ik weet het allemaal zo goed, maar een mens heeft ook een WIL , de ene keer wil ik echt er alles aan doen om toch weer wat vormen in dit propje te krijgen, en de andere keer wil ik toch die hele zak chocolade opeten omdat het gewoon lekker is. Karakter, discipline, doorsettings vermogen, woorden genoeg om te benoemen hoe je het zou moeten doen. Maar bij mij is het de hand en de mond waardoor toch ongemerkt een heleboel heen gaat. Even een hand met kleine snoepjes die in een potje op tafel staan voor als de kleinkinderen komen, je zou zeggen zet ze in de kast en zet ze op tafel als ze komen. Even dat plakje tongenworst wat zo lekker is, die ene extra, ach zo lekker . Maar hoofdzakelijk is het bij mij savonds eten. Overdag ben ik wel bezig dan word ik afgeleid, maar kijk ik savonds tv en er komt toevallig een reclame langs waar in gegeten word, dan gaat mijn verstand aan de loop en de beentjes gaan richting voorraad kast of ijskast. En zolang ik dat niet onder controle heb zit er hier achter de pc, een klein propje met armpjes en beentjes, gezellig koppie, een beetje hersentjes, goed karakter, maar zeer zwak in discipline.
Soms word ik depressief van mezelf gelukkig gaat dat meestal ook weer gauw over, en ben ik het gewoon diegene die ik nu eenmaal ben.
( ik beschrijf dit probleem jaar, na jaar, na jaar, ach het hoort bij mij.)
Als het een paar dagen regent,word je meteen vrolijk als het zonnetje zijn gezicht laat zien.In de tuin komen plantenweer fris groen uit de blubberige aarde, ik ben helemaal verzot op de viooltjes die onder dikke sneeuw en écht in ijs verpakt zaten, nu toch weer heel stoer de kopjes omhoog steken, het zijn dus duidelijk winterviolen kan niet missen,een wonder vind ik het.
Ik merk aan mij zelf dat het zonlicht een vrolijke uitwerking heeft op mijn humeur. Ik heb een fijne wandeling gemaakt de wind was er nog wel, maar of je nu dikke regendruppels en wind heb, of een stralend zonnetje en wind. Een natuurlijk verschil, ja toch?
Brr... vandaag ook een hele koude stevige wind. Ik draag nooit een muts of sjaal, handschoenen, echt niet, heb ook al jaren geen kousen meer aan, altijd in de lange broek en blote voeten maar vandaag dacht ik mijn oren vallen eraf zó koud. Rocky moet er toch uit dus lopen maar, niet naar het bos, ik hoefde geen briefte posten, dus het werd 1 stukjeheen en het zelfde stukje terug langs de sloot achter ons huis en dan gauw naar de warme kachel. Wel 2 keer meer als anders gelopen, dus mijn schuldgevoel omdat Rocky niet even lekker kan uitrennen, een beetje opgelost.
Mijn vriend vond grijs haar bij mijn leeftijd horen en ik dacht;dan maar laten uitgroeien, ik had er moeite mee maar mijn vriend was lief en die bleef volhouden dat het goed stond.
Vriend maandag middag weer naar huis, vanmorgen stond ik op keek in de spiegel (wat ik volgens mijn vriend veel te veel doe, vooral als ik in mijn eigen huis ben, waar de spiegels ook veelvuldig voorkomen) in mijn kapsalon annex toilet, nagelstudio, kantoor, en ik had in ene zo iets van: zo wil ik er nog niet uit zien. Vrouwen hebben de mazel dat het heel gewoon is om je haar te kleuren als het duifgrijs word. Word het sneeuwwit is het een ander verhaal.
Ik had het zelf de laatste keer gekleurd,middelgoud blond, toen het begon uit te groeien was het aan de zijkant echt bijna wit, maar aan de achterkant en bovenop werd het dacht ik? mijn eigen donkerblonde haar weer, dus ik had eigenlijk de hoop als ik het laatste restje middelgoud blond er uit laat knippen komt mijn eigen kleur weer terug.
Helaas voor mij werd ik wakker geschud daar mijn lieve kapster, daar ga ik altijd naar toe, ik vertrouw haar, Mevrouw het spijt me maar dat is donker GRIJS haar, niks donkerblond dus.
Als het haar uitgroeit is, heeft het een peper en zout kleur. Ik ben meestal bij de zelfde kapster ( wat ik 1 keer niet deed, nam permanent toen zij er net niet was, zij had het mij altijd afgeraden), de gevolgen heb ik nu twee maanden ondervonden, mijn haar was inderdaad te dun, het werd een erg pluizig bosje haar die om de vier weken geknipt moest worden, de eerst knipbeurt heb ik niet hoeven te betalen omdat het echt niet die golf was geworden die het had moeten zijn,
Nu gaat het eigenlijk mooi zitten omdat er nog een klein restje permanent in zit, net genoeg om mijn haar een beetje voller te laten lijken, zo ook de bedoeling was.
Hoe bestaat het dat ik dat ik zon lang verhaal kan kletsen alleen over mijn haar, sta er zelf niet verbaast van te kijken , dat haar heeft mij mijn hele leven altijd al beheerst omdat ik het maarstijl vond terwijl mijn zus van die prachtige krullen had, nu denk ik wat stom eigenlijkveel veranderd in bijna 65 jaar ( voor het eerst dat ik dit schrijf 65 jaar, help!! dan word ik een AOW ) is er niet, ik zit nog steeds te grutten met mijn haar, het heeft nu weer een middelblonde gemengd met donkerblonde kleur. Zelf ben ik erdik tevreden mee, voor mijn vriend een verrassing!een nieuwe vriendin.
Vandaag echt erg koud, een gure wind in Den Helder.
Vanmorgen scheen nog wel een waterig zonnetje, maar vanmiddag alles grauw. Als je een hondje heb,(en die heb ik, een lieverd )
dan moet je er wel uit hé, ik heb het niet gauw koud, maar vandaag vond ik het bar en boos. Ik ben er nog niet, vanavondtoch ook nog even een rondje met het hondje.
Rocky heeft zich keurig gedragen tussen alle knallen en vuurwerk. Ik heb wel veel gedacht aan alle huisdieren die doodsbang er voor zijn. Voor hun is het gelukkig dat het maar 1 keer per jaar voorkomt, wel 2 dagen want zodra er verkocht mag worden moet er geknald worden.
De buurvrouw kwam ik tegen haar honden hadden bijna 2 dagen alles op gehouden om dat ze niet naar buiten durfden,terwijl ze anders hele dagen aan de wandel zijn.
Het hoort bij de jaarwisseling, alleen zou het mooi zijn als errekening word gehouden met onze huisdieren waar we stuk voor stuk toch erg van houden.
Ik kan me niet voorstellen dat al die mensen die al dagen van te voren knallen geen huisdieren hebben?
Ik heb het vandaag wel naar mijn zin achter de pc, gewoon even een dagje voor mijzelf en mijn pc, HEERLIJK
Zelf mijn middageten is er bij ingeschoten, genieten doe ik.
Vanmorgen heb ik 3 kwartier naar een brievenbus lopen zoeken, de brievenbus die het dichts in de buurt was, daarvan waren de gleuven nog dicht, natuurlijk van wegen het vuurwerk wat anders naar binnen word gegooid, maar welke dan.? Bij het bejaarde huis is er heen, een heel andere kant op maar vooruit ik had Rocky mee dus meteen een wandeling, jammer bij het bejaarde huis was de brieven bus helemaal weg net als de laatste keer toen ik nog wat kerstkaarten op de bus wou doen, toen ben ik naar binnen gegaan en mocht de kaarten in de brieven bus gooien die binnen voor de slecht lopende bejaarden staat . Vanmorgen maar weer even naar binnen gelopen en gevraagd of deze kaart ook nu binnen in de brieven bus mocht. Het mocht, maar eigenlijk is het zot dat ik driekwartier heb gelopen om een kaart te posten, stel dat iedereen het tehuis binnenkomt om de briefen te posten dan zou dat gauw afgelopen zijn. Stom hé dat zo iets vanzelfsprekend als eenbrief op de post doen in ene moeilijk gaat. We staan er niet bij stil hoeveel dingen we vanzelfsprekend vinden, met de trein meegaan werd nu een nachtmerrie van wegen het slechte weer. Een autorit van ongeveer drie uur werd er een van 9 uur van wegen het slechte weer.
We mogen toch niet mopperen, het grootste gedeelte van het jaar is alles wel goed geregeld, vandaar dat we verbaast zijn als het niet klopt.
Al met al een fijne dag vooral als je weer binnen komt en het lekker warm is.
Door dat ik met mijn man ging trouwen kreeg ik de achternaam Engel,
Engelen hebben mij zins die dag niet meer losgelaten, ik heb er wat mee.
Dit is de duurste engel van de rommelmarkt, ik kocht hem voor 3.00 maar mijn fiets werd toen gestolen, een andere koste mij 300.00. .
Deze engel is hoogst persoonlijk door mij zo goed mogelijk hersteld Door dat de deur hard dichtklapte viel de engel er af en was in stukjes. Zij is mij zeer dierbaar, ik had hem gekocht als terra kleurig zij hing bij de voordeur. Mijn man vond de kleur maar niks, en had hem als verrasing maar geschilderd, rode nagellak op de teentjes lipjes rood gekleurd. Achteraf vond ik het wel een leuke grap, maar niet op het moment toen ik het zag. Nu is het een dierbare herinnering.
Drie engeltjes in een doosje voor 1 hele euro, dat was een koopje.
Deze engeltjes zijn ook al jaren oud , zijn steeds mee verhuist, er hangen zo'n vijf engeltjes aan een goud draadje onder elkaar.
We zijn met frisse moed in het jaar 2011 gestapt, ik hoop dat u het gezellig hebt gehad met de jaar wisseling. Ja de gewone karweitjes moeten weer gedaan worden daar is niets aan veranderd in het nieuwe jaar. De stofzuiger al drie keer door het huis laten gaan, wassen draaien, bedden verschonen, ja het is precies het zelfde als in '2010' Gek dat we er dan zo'n feest van maken elk jaar weer, hoera Nieuwjaar.
WAT? Nieuwjaar, niets nieuws eigenlijk, alles bij het oude, weer worstelen met de te vele kilos, nu extra na alle oliebollen, appelflappen, slaatjes en andere lekkere hapjes, dat hoort nu eenmaal bij het feestje. De laatste oliebollen zijn een beetje droog maar smaken nog best in plakjes gesneden met wat boter er op.
Heeft u ook nog allemaal restjes van de feestelijke hapjes, stukje worst ,kaas, nog wat salade, ijs, pindas, zoutjes? Natuurlijk gaat mijn eerste goede voornemen door al die restjes weer de prullenbak in, je kan het toch niet allemaal wegooien, dat is zonde, dus vandaag al wat restjes weggewerkt, morgen de laatste hapjes daarna wat meer rauwkost veel thee drinken en hopen dat ik sterk genoeg ben om er wat kilos af te krijgen, elk jaar weer het zelfde probleem, Nieuwjaar is al op weg om Oudjaar te worden.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
