Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Het licht is buiten weer uit, het regend! Wat was ik zonder de TV?
Erg dat ik dat moet beamen, ik kijk graag en echt wel veel televisie.
Op de dag heb ik een dagprogramma, smorgens als ik wakker word en ik lig lekker warm onder mijn dekbedje met mijn grootscherm tv, dan is er om 9 uur het journaal, dat kijk ik nog niet zo heel lang s morgens, ik wou niet alle narigheid zien, maar dan kan je ook nergens over mee praten. Dus nu op Nederland 1 smorgens het journaal tot kwart over negen.
Dan kan ik zo overgaan naar Nederland 3, daar is altijd een kinderprogramma bezig met verschillende filmpjes en verhaaltjes waar ik dan gewoon weer vrolijk van word.
Heel kinderlijk maar juist als tegen hanger van die vloedgolf die huizen en autos, en mensen levens kost in Australië.
Inmiddels is het dan half 10, dus gauw het bed uit wassen aankleden, haar doen (zins ik mijn haar weer donkerder heb, ben ik nog niet zonder make-up de deur uit gegaan, ik voel me happy en mooi dan.) Rocky is inmiddels weer op bed gaan liggen, zodra ik er uit ben denkt hij , hoera ik mag naar buiten, helaas na ongeveer 20 minuten sta ik met de riem en mijn jas aan klaar om Rocky het pad achter, heen en weer te laten lopen. Elke morgen weer een strijd om Rocky tot het eind van het pad te laten lopen, hij ziet mij wel gaan blijft halver wegen staan en denkt, ze moet toch weer hier langs dus ik loop niet verder. Nou ja!, ik loop toch zeker buiten voor hem! Elke morgen sta ik bij de laatste lantarenpaal te roepen kom nou kom..ik vertik het om lekkere brokjes in mijn jaszak te doen hij moet toch zijn loopje doen dus; dan ook helemaal.
Het kost me soms heel veel moeite om hem dan niet tegemoet te lopen.
Vooral als het koud is of nat, dan voel ik me wel eens voor paal staan.
Rocky is gewoon super slim hij loopt me dan een stukje tegemoet en hoopt dat ik het opgeef en maar weer terug loop, nou mooi niet, het duurt soms even maar hij komt dan toch omdat ik vol hou, als hij er is zeg ik braaf, joggie braaf en dan lopen we weer terug. Ik kan mij voorstellen dat Rocky dat maar stom vind. Als ik dan mazzel heb is het nét 10 uur, dan kan ik op tijd naar het programma koffietijd kijken op Nederland 4. Een bakje koffie gauw in de pauze, lekker tot 11 uur kijken
Het word wel moeilijker om ontspannen te kijken, want Nederland 1 heeft een zelfde progamma om die tijd en ik ben zo nieuwsgierig welke gasten? welk onderwerp? dus nu vlieg ik heen en weer tussen Nederland 1 en
Nederland 4. Ik huil altijd gauw van ontroering, vanmorgen gebeurde mij dat weer, op Nederland 1 in koffietijd was een metamorfose.
Een oudere mijnheer had zijn vrouw opgegeven om haar weer iets fleurigs te geven na een hele moeilijke tijd.
Er kwam een klein gezet vrouwtje binnen, dunne haartjes, muisgrijs( hé dat komt mij bekent voor) ze was 60 jaar, had allemaal rode vlekjes in haar gezicht en was super zenuwachtig. Ik moest echt huilen toen ik haar na de metamorfose terug zag, zo schattig haar man zag haar, en begon spontaan te huilen, nou dan hou ik het niet droog hoor. Ze zag er schitterend uit, het haar in een leuk blond kleurtje met wat lichte puntjes, leuk model geknipt, hippere kleding aan, echt super. Ja dan rollen bij mij ook traantjes ze was zo blij.
In koffietijd op Nederland 4 waren Jan Keizer en Annie Schilder( BZN) te gast.
Daar werd ik weer heel blij van.
Ik heb ze altijd al het gouden duo gevonden, nu zongen ze een prachtig lied van hun nieuwe album, die cd ga ik mij zelf, zodra ik in de stad kom cadeau geven. Heerlijk om van zulke dingen te kunnen genieten.
Dan is het tv gebeuren even een uurtje niet. Om 12 uur, komt er Lingo een woord spel op Nederland 2, leuk om mee te spelen. Dan is de tv even niet in beeld maar dan is er mijn pc die liefdevol op mij wacht.
Kunt u zich nu voorstellen dat eten dan ergens vergeten word .
Om 5 uur komt er dan een soapserie en dan om 8 uur komt Goede tijden slechte tijden, die word al gevolgd zolang het er is. Daar na tv kijken tot 11uur? half twaalf? soms wel langer.
Ohhh nu ik dat allemaal opschrijf is het wel veel hé.
Natuurlijk WIL ik dit wel, maar als de dag doorbroken word door bijzondere dingen, ben ik ook dik tevreden. Hoe het met mijn huishouden gaat? Het is nog net niet het huishouden van Jan Steen, tussen de bedrijven door word er gewassen, geveegd of stof gezogen, enzovoorts, dat red ik allemaal hoor: op mijn manier.
Mmmm lekker dat kerstbrood met spijs, ik wil wel afvallen maar om nu mijn kerststol met spijs naar de meeuwen te gooien, nee hoor, daar is het veels te lekker voor. Ik had de kerststol in de vriezer gedaan en zaterdag er uitgehaald.
Nu probeer ik wel alleen smorgens 1 plakje te nemen, het gaat steeds lekkerder smaken hoe ouder het word.
Het is absoluut niet droog, dat komt door de krenten, ik smeer de spijs altijd over het plakje heen zodat ik nietalleen die kluit spijs eet.
Schijnheilig drink ik er wel een grote beker thee bij die goed voor de lijn is, zogenaamde poep thee. Je gaat er echt heel veel van naar de wc, maar er is mij ook al eens verteld dat het hoofdzakelijk vocht is wat er dan afgaat. De vetten, die moeten opgelost worden door energie te verbruiken, dus veel wandelen( leuk), veel fietsen( niet leuk), sporten(echt niets voor mij), en natuurlijk letten op het eten, dus minder vetten naar binnen, minder vetten te verbranden. Ja ja ik weet het allemaal zo goed, maar een mens heeft ook een WIL , de ene keer wil ik echt er alles aan doen om toch weer wat vormen in dit propje te krijgen, en de andere keer wil ik toch die hele zak chocolade opeten omdat het gewoon lekker is. Karakter, discipline, doorsettings vermogen, woorden genoeg om te benoemen hoe je het zou moeten doen. Maar bij mij is het de hand en de mond waardoor toch ongemerkt een heleboel heen gaat. Even een hand met kleine snoepjes die in een potje op tafel staan voor als de kleinkinderen komen, je zou zeggen zet ze in de kast en zet ze op tafel als ze komen. Even dat plakje tongenworst wat zo lekker is, die ene extra, ach zo lekker . Maar hoofdzakelijk is het bij mij savonds eten. Overdag ben ik wel bezig dan word ik afgeleid, maar kijk ik savonds tv en er komt toevallig een reclame langs waar in gegeten word, dan gaat mijn verstand aan de loop en de beentjes gaan richting voorraad kast of ijskast. En zolang ik dat niet onder controle heb zit er hier achter de pc, een klein propje met armpjes en beentjes, gezellig koppie, een beetje hersentjes, goed karakter, maar zeer zwak in discipline.
Soms word ik depressief van mezelf gelukkig gaat dat meestal ook weer gauw over, en ben ik het gewoon diegene die ik nu eenmaal ben.
( ik beschrijf dit probleem jaar, na jaar, na jaar, ach het hoort bij mij.)
Als het een paar dagen regent,word je meteen vrolijk als het zonnetje zijn gezicht laat zien.In de tuin komen plantenweer fris groen uit de blubberige aarde, ik ben helemaal verzot op de viooltjes die onder dikke sneeuw en écht in ijs verpakt zaten, nu toch weer heel stoer de kopjes omhoog steken, het zijn dus duidelijk winterviolen kan niet missen,een wonder vind ik het.
Ik merk aan mij zelf dat het zonlicht een vrolijke uitwerking heeft op mijn humeur. Ik heb een fijne wandeling gemaakt de wind was er nog wel, maar of je nu dikke regendruppels en wind heb, of een stralend zonnetje en wind. Een natuurlijk verschil, ja toch?
Brr... vandaag ook een hele koude stevige wind. Ik draag nooit een muts of sjaal, handschoenen, echt niet, heb ook al jaren geen kousen meer aan, altijd in de lange broek en blote voeten maar vandaag dacht ik mijn oren vallen eraf zó koud. Rocky moet er toch uit dus lopen maar, niet naar het bos, ik hoefde geen briefte posten, dus het werd 1 stukjeheen en het zelfde stukje terug langs de sloot achter ons huis en dan gauw naar de warme kachel. Wel 2 keer meer als anders gelopen, dus mijn schuldgevoel omdat Rocky niet even lekker kan uitrennen, een beetje opgelost.
Mijn vriend vond grijs haar bij mijn leeftijd horen en ik dacht;dan maar laten uitgroeien, ik had er moeite mee maar mijn vriend was lief en die bleef volhouden dat het goed stond.
Vriend maandag middag weer naar huis, vanmorgen stond ik op keek in de spiegel (wat ik volgens mijn vriend veel te veel doe, vooral als ik in mijn eigen huis ben, waar de spiegels ook veelvuldig voorkomen) in mijn kapsalon annex toilet, nagelstudio, kantoor, en ik had in ene zo iets van: zo wil ik er nog niet uit zien. Vrouwen hebben de mazel dat het heel gewoon is om je haar te kleuren als het duifgrijs word. Word het sneeuwwit is het een ander verhaal.
Ik had het zelf de laatste keer gekleurd,middelgoud blond, toen het begon uit te groeien was het aan de zijkant echt bijna wit, maar aan de achterkant en bovenop werd het dacht ik? mijn eigen donkerblonde haar weer, dus ik had eigenlijk de hoop als ik het laatste restje middelgoud blond er uit laat knippen komt mijn eigen kleur weer terug.
Helaas voor mij werd ik wakker geschud daar mijn lieve kapster, daar ga ik altijd naar toe, ik vertrouw haar, Mevrouw het spijt me maar dat is donker GRIJS haar, niks donkerblond dus.
Als het haar uitgroeit is, heeft het een peper en zout kleur. Ik ben meestal bij de zelfde kapster ( wat ik 1 keer niet deed, nam permanent toen zij er net niet was, zij had het mij altijd afgeraden), de gevolgen heb ik nu twee maanden ondervonden, mijn haar was inderdaad te dun, het werd een erg pluizig bosje haar die om de vier weken geknipt moest worden, de eerst knipbeurt heb ik niet hoeven te betalen omdat het echt niet die golf was geworden die het had moeten zijn,
Nu gaat het eigenlijk mooi zitten omdat er nog een klein restje permanent in zit, net genoeg om mijn haar een beetje voller te laten lijken, zo ook de bedoeling was.
Hoe bestaat het dat ik dat ik zon lang verhaal kan kletsen alleen over mijn haar, sta er zelf niet verbaast van te kijken , dat haar heeft mij mijn hele leven altijd al beheerst omdat ik het maarstijl vond terwijl mijn zus van die prachtige krullen had, nu denk ik wat stom eigenlijkveel veranderd in bijna 65 jaar ( voor het eerst dat ik dit schrijf 65 jaar, help!! dan word ik een AOW ) is er niet, ik zit nog steeds te grutten met mijn haar, het heeft nu weer een middelblonde gemengd met donkerblonde kleur. Zelf ben ik erdik tevreden mee, voor mijn vriend een verrassing!een nieuwe vriendin.
Vandaag echt erg koud, een gure wind in Den Helder.
Vanmorgen scheen nog wel een waterig zonnetje, maar vanmiddag alles grauw. Als je een hondje heb,(en die heb ik, een lieverd )
dan moet je er wel uit hé, ik heb het niet gauw koud, maar vandaag vond ik het bar en boos. Ik ben er nog niet, vanavondtoch ook nog even een rondje met het hondje.
Rocky heeft zich keurig gedragen tussen alle knallen en vuurwerk. Ik heb wel veel gedacht aan alle huisdieren die doodsbang er voor zijn. Voor hun is het gelukkig dat het maar 1 keer per jaar voorkomt, wel 2 dagen want zodra er verkocht mag worden moet er geknald worden.
De buurvrouw kwam ik tegen haar honden hadden bijna 2 dagen alles op gehouden om dat ze niet naar buiten durfden,terwijl ze anders hele dagen aan de wandel zijn.
Het hoort bij de jaarwisseling, alleen zou het mooi zijn als errekening word gehouden met onze huisdieren waar we stuk voor stuk toch erg van houden.
Ik kan me niet voorstellen dat al die mensen die al dagen van te voren knallen geen huisdieren hebben?
Ik heb het vandaag wel naar mijn zin achter de pc, gewoon even een dagje voor mijzelf en mijn pc, HEERLIJK
Zelf mijn middageten is er bij ingeschoten, genieten doe ik.
Vanmorgen heb ik 3 kwartier naar een brievenbus lopen zoeken, de brievenbus die het dichts in de buurt was, daarvan waren de gleuven nog dicht, natuurlijk van wegen het vuurwerk wat anders naar binnen word gegooid, maar welke dan.? Bij het bejaarde huis is er heen, een heel andere kant op maar vooruit ik had Rocky mee dus meteen een wandeling, jammer bij het bejaarde huis was de brieven bus helemaal weg net als de laatste keer toen ik nog wat kerstkaarten op de bus wou doen, toen ben ik naar binnen gegaan en mocht de kaarten in de brieven bus gooien die binnen voor de slecht lopende bejaarden staat . Vanmorgen maar weer even naar binnen gelopen en gevraagd of deze kaart ook nu binnen in de brieven bus mocht. Het mocht, maar eigenlijk is het zot dat ik driekwartier heb gelopen om een kaart te posten, stel dat iedereen het tehuis binnenkomt om de briefen te posten dan zou dat gauw afgelopen zijn. Stom hé dat zo iets vanzelfsprekend als eenbrief op de post doen in ene moeilijk gaat. We staan er niet bij stil hoeveel dingen we vanzelfsprekend vinden, met de trein meegaan werd nu een nachtmerrie van wegen het slechte weer. Een autorit van ongeveer drie uur werd er een van 9 uur van wegen het slechte weer.
We mogen toch niet mopperen, het grootste gedeelte van het jaar is alles wel goed geregeld, vandaar dat we verbaast zijn als het niet klopt.
Al met al een fijne dag vooral als je weer binnen komt en het lekker warm is.
Door dat ik met mijn man ging trouwen kreeg ik de achternaam Engel,
Engelen hebben mij zins die dag niet meer losgelaten, ik heb er wat mee.
Dit is de duurste engel van de rommelmarkt, ik kocht hem voor 3.00 maar mijn fiets werd toen gestolen, een andere koste mij 300.00. .
Deze engel is hoogst persoonlijk door mij zo goed mogelijk hersteld Door dat de deur hard dichtklapte viel de engel er af en was in stukjes. Zij is mij zeer dierbaar, ik had hem gekocht als terra kleurig zij hing bij de voordeur. Mijn man vond de kleur maar niks, en had hem als verrasing maar geschilderd, rode nagellak op de teentjes lipjes rood gekleurd. Achteraf vond ik het wel een leuke grap, maar niet op het moment toen ik het zag. Nu is het een dierbare herinnering.
Drie engeltjes in een doosje voor 1 hele euro, dat was een koopje.
Deze engeltjes zijn ook al jaren oud , zijn steeds mee verhuist, er hangen zo'n vijf engeltjes aan een goud draadje onder elkaar.
We zijn met frisse moed in het jaar 2011 gestapt, ik hoop dat u het gezellig hebt gehad met de jaar wisseling. Ja de gewone karweitjes moeten weer gedaan worden daar is niets aan veranderd in het nieuwe jaar. De stofzuiger al drie keer door het huis laten gaan, wassen draaien, bedden verschonen, ja het is precies het zelfde als in '2010' Gek dat we er dan zo'n feest van maken elk jaar weer, hoera Nieuwjaar.
WAT? Nieuwjaar, niets nieuws eigenlijk, alles bij het oude, weer worstelen met de te vele kilos, nu extra na alle oliebollen, appelflappen, slaatjes en andere lekkere hapjes, dat hoort nu eenmaal bij het feestje. De laatste oliebollen zijn een beetje droog maar smaken nog best in plakjes gesneden met wat boter er op.
Heeft u ook nog allemaal restjes van de feestelijke hapjes, stukje worst ,kaas, nog wat salade, ijs, pindas, zoutjes? Natuurlijk gaat mijn eerste goede voornemen door al die restjes weer de prullenbak in, je kan het toch niet allemaal wegooien, dat is zonde, dus vandaag al wat restjes weggewerkt, morgen de laatste hapjes daarna wat meer rauwkost veel thee drinken en hopen dat ik sterk genoeg ben om er wat kilos af te krijgen, elk jaar weer het zelfde probleem, Nieuwjaar is al op weg om Oudjaar te worden.
Maandag zijn we thuis gekomen, dinsdag boodschappen wezen doen, ik was een week bij mijn vriend en had dus niet al te veel in huis,
Ik had best wel een kar boodschappen, nu vandaag nog eens dunnetjes boodschappen erbij gehaald, je kunt het gewoon doen, je hoeft er niet bij na te denken je laad maar in.
Lekker toch die oliebollen ?, dat slaatje heerlijk op een toastje met oudejaarsavond.
Op de tv heb ik gisteren een reportage gezien het ging over oudere mensen in Rusland, die geheel aan hun lot over werden gelaten , die in een piephuisje zaten zonder stroom, zonder water omdat alles bevroren was, zonder warmte, een man lag helemaal onder de dekens zijn hoofd en al, hij was een alcoholist, geen mens keek meer naar hem om, zijn behoefte moest hij buiten doen in een houtenhutje met een gat in de grond, het was echt mensonterend.
Hij was niet alleen, heel veel ouderen leven daar in armoede. Ergens voelt het niet helemaal goed, wij alles in overvloed, hun helemaal niets, ik heb daar wel vaker over geschreven, maar een oplossing nog niet gevonden.
Er is in ons eigen land ookarmoede, die je zo gauw niet ziet.
De voedselbanken spreken voor hun zelf, maar het zou best zo kunnen zijn,( ik geloof dat het ooit eenmalig in een Aktie toegepast is) dat iedereen die boodschappen kan kopen, wat extra boodschappen er bij zou kopen, wat je missen kan,de boodschappen betalen en dan in kratten verzamelen in de winkel. Als dan het Leger des Heil het zou kunnen ophalen en verdelen onder de mensen die het echt nodig hebben, zou ik toch het gevoel hebbenik doe daadwerkelijk iets voor mijn medemens.
Natuurlijk kun je geld in de pot van het Leger des Heildoen, maar die boodschappen kunnen gelijk gebracht worden zo dat die mensen misschien niet zo lux als wij zelf het oudejaar uitluiden, maar toch in iedere geval iets plezieriger.
Dit probleem word altijd deze dagen extra in de aandacht gebracht, ik voel met de arme mensen mee, ik schrijf er over, en verder????
"Help!! ik kom er niet doorheen", dus sneeuw ruimen.
Dinsdag 28- 12- 2010
Gelukkig even tijdvoor mijn pc en mijn email vrienden.
Hallo, hoe heeft u de Kerstdagen door gebracht? Ik hoop maar gezellig en tevreden met vrienden en familie om je heen. Wel heel vreemd dat ik niet met mijn zoon en gezin n Kerstdag heb doorgebracht, dat was een keuze, Kerst bij mijn vriend, oud en nieuw thuis. Je kunt je nu eenmaal niet in tweeën delen, het is in goede harmonie afgesproken dat vind ik super van mijn zoon, mam als jij maar gelukkig bent dan is het voor mij goed.we hebben wel een echte winterse kerst door gebracht , de sneeuw bleef met pakken uit de lucht komen.
Als je dan een hond heb die toch regelmatig uit gelaten moet worden , dan ben je wel verplicht om het pad door de tuin schoon te houden, het werd anders steeds dikker en dikker, wat best zwaar was. Wel reuze goede therapie voor de conditie , en de nodige beweging om de calorieën die er toch stiekem met die dagen wel aangegeten worden,weer weg te werken.
We zijn twee keer naar de kerk geweest op kerstavond, eerst naar een kindermis om 7 uur, waar een kleindochter van mijn vriend Kerstengel was in een ontroerend Kerstverhaal.
.Zo lief, er waren ook hele kleintjes bij die zo onschuldig en lief de liedjes zongen ver voor de muziek uit, dat maakte het zo schattig.
Om 9 uur naar de nachtmis waar een zus en zwager van mijn vriendzongen in een prachtig koor, het was echt indrukwekkend om weer de klanken van het Latijn te horen, dat gaf het vertouwde warmegevoel van vroeger weer terug, er werden ook prachtige kerst liederen gezongen, toen iedereen samen zong rolde de tranen over mijn wangen.
Na de mis met de zus mee, daar heerlijk soep en pastei bakjes met zelf gemaakte vleesragout gegeten.
Eerste Kerstdag de kinderen te gast, tweede kerst dag lekker even gewoon niets.Fotos gemaakt van de bergen sneeuw, sprookjesachtig als je op paden kwam waar niet gelopen was, smorgens vroeg langs de maas, waar de meeuwen als soldaatjes op de loopbrug stonden te wachten of er misschien brood werd gegooid, ik voelde me nietig maar ook rustig in dit prachtige landschap.
Terug in Den Helder is er geen sneeuw te bekennen, vanmiddag begon het te regen en lichtjes te sneeuwen. Ik wens mijn email vrienden en alle mensen een fijn uiteinde van "2010",laat al u zorgen achter, omarm gretig het nieuwe jaar, begin "2011" met liefde voor ieder mede mens, zorg voor het geluk van u zelf en voor anderen.
Tekst boven rouwadvertenties, niet zelf geschreven
"Wie vrienden wil hebben moet zelf een vriend zijn"
"Als je vreugdewilt vermenigvuldigen moet je haar delen"
" Moed groeit door te durven, vrees door uit te stellen"
" Je leeft maar één keer, maar als je het goed doet, is dat goed genoeg".
************************************
Er is één weg in het leven die je alleen moet gaan. Geen mens kan op dat pad jouw vergezellen. Je diepste angst daarvoor, kun je niet vertellen en jij moet verder, tot God je stil doet staan.
*************************************
Maar vroeg of laat Verschijnt het land Dat elk verstand Te boven gaat Waar ik volmaakt Opnieuw ontmoet Wie ik voorgoed Was kwijtgeraakt.
Vandaag alle kerst kaarten op de bus gedaan, nu maar hopen dat ik geen mensen vergeten ben.
Als er kaarten door de bus komen is het spannend, van wie?
Oh hé, leeft die ook nog,?
Nou ja,! daar had ik helemaal geen kaartje meer van verwacht.
Go, dat kaartje is van die kennis die bij Simon in het ziekenhuis heeft gelegen inmiddels al weer dik 5 jaar gelegen, toch lief dat ze nog aan me denkt, ik was haar eigenlijk vergeten.
Zo is het met de kerstkaarten, als de kaartjes binnenkomen dan ga je terug in de tijd.
Dan herleef je de momenten met diegene die de kaart stuurt.
Fijne momenten, leuke momenten, droevige momenten, momenten die belangrijk waren in je leven.
Kaarten worden geschreven op bijzondere momenten, bij geboorte, trouwen, overlijden verhuizing , kerst.
Dus toch maar elk jaar die kerst kaart schrijven, want trouw kaarten worden nu in mijn leven niet meer geschreven, geboorte kaartjes? echt niet , verhuizen kaarten? zeg nooit, nooit. Maar de kerst kaart ! die kan ik schrijven tot mijn dood, dus niet meer zuchten en steunen als het weer kerst word, gewoon blij mooie kerst kaarten uitzoeken en gemeend opsturen..
Alweer Kersttijd, het lijkt wel of het elk jaar eerder terug is,natuurlijk helemaal niet waar, maar toch is het voor mij net of het nog maar kort geleden is.
En net als elk jaar: zie ik op tegen en het versieren, kaarten schrijven, het gevoel te krijgen, heerlijk kersttijd.
En net als elk jaar: als de kaarten binnen stromen,buiten iedereen
kerstverlichting in de tuin heeft of voor de ramen, dan komt toch die kriebeling.
En net als elk jaar: kom ik dan ook heel langzaam in de Kerst stemming
.
En net als elk jaar: blijf ik piekeren: vergeet ik niet iemand een kaartje te sturen?
En net als elk jaar: wat zal ik etendeze kerstdagen.?
En net als elk jaar: Nee!!
Dit jaar niet piekeren: zal ik alleen zijn de 1ste of de 2de Kerstdag.
Dit jaar niet piekeren: hoe kom ik Oud en Nieuw door.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
.
