Donderdag 30-12-2010xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Maandag zijn we thuis gekomen, dinsdag boodschappen wezen doen, ik was een week bij mijn vriend en had dus niet al te veel in huis,
Ik had best wel een kar boodschappen, nu vandaag nog eens dunnetjes boodschappen erbij gehaald, je kunt het gewoon doen, je hoeft er niet bij na te denken je laad maar in.
Lekker toch die oliebollen ?, dat slaatje heerlijk op een toastje met oudejaarsavond.
Op de tv heb ik gisteren een reportage gezien het ging over oudere mensen in Rusland, die geheel aan hun lot over werden gelaten , die in een piephuisje zaten zonder stroom, zonder water omdat alles bevroren was, zonder warmte, een man lag helemaal onder de dekens zijn hoofd en al, hij was een alcoholist, geen mens keek meer naar hem om, zijn behoefte moest hij buiten doen in een houtenhutje met een gat in de grond, het was echt mensonterend.
Hij was niet alleen, heel veel ouderen leven daar in armoede. Ergens voelt het niet helemaal goed, wij alles in overvloed, hun helemaal niets, ik heb daar wel vaker over geschreven, maar een oplossing nog niet gevonden.
Er is in ons eigen land ook armoede, die je zo gauw niet ziet.
De voedselbanken spreken voor hun zelf, maar het zou best zo kunnen zijn,( ik geloof dat het ooit eenmalig in een Aktie toegepast is) dat iedereen die boodschappen kan kopen, wat extra boodschappen er bij zou kopen, wat je missen kan, de boodschappen betalen en dan in kratten verzamelen in de winkel. Als dan het Leger des Heil het zou kunnen ophalen en verdelen onder de mensen die het echt nodig hebben, zou ik toch het gevoel hebben ik doe daadwerkelijk iets voor mijn medemens.
Natuurlijk kun je geld in de pot van het Leger des Heil doen, maar die boodschappen kunnen gelijk gebracht worden zo dat die mensen misschien niet zo lux als wij zelf het oudejaar uitluiden, maar toch in iedere geval iets plezieriger.
Dit probleem word altijd deze dagen extra in de aandacht gebracht, ik voel met de arme mensen mee, ik schrijf er over, en verder????
Eliza
|