xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Onvrede

Mijn buurman, vriend…vriendin… vader… moeder…alles te gelijk Joop, heeft nu zelf meegemaakt hoe het is om een familielid te hebben, die  in een land op vakantie ging waar eerst gewoon vrede was maar binnen twee weken een zeer  gevaarlijk land is. Allemaal mensen die er geen vrede meer mee hebben zo als het land bestuurd word, razend worden protesteren, met geweren rondlopen en schieten, met stokken en zwaarden de straat op gaan om hun ongenoegen tot uiting te brengen. Het familielid, zou zondag om drie uur op het vliegtuig stappen om naar huis toe te gaan, maar dat is heel anders verlopen, na een nacht merrie op vliegvelden niet wetend wanneer en waar naartoe zijn ze uiteindelijk in Brussel geland  daar kon ze familie  bellen  die  bereid waren om haar daar af te halen, dus vanmorgen was ze even bij Joop om de hond  te begroeten die bij Joop verbleef al de tijd  dat ze op vakantie was. Joop had zich ontzettend ongerust gemaakt en was nu dol blij dat ze weer aan de koffie zat in zijn gezellige kamer.

Wij waren er ook even, om de krant te brengen, om  te horen of zijn familielid goed thuis was gekomen.

Als je dan uit haar mond zelf hoort hoe het daar was, hoe bang ze toch geweest is, beelden op televisie zie je genoeg , verhalen hoor je dan, maar je beseft in je luie stoel in de kamer niet hoe beangstig en gevaarlijk het dan werkelijk is.

Ik weet niet hoe het met de wereld moet, overal onlusten, rampen, Australië eerst verdronken, dan word het weggevaagd door orkanen, overal ellende, ik kruip nu het liefst op mijn roze wolk, even weg van alles, ik val er vanzelf wel weer af.

Eliza