Het lichtxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Hoera de regen verdween,

het licht verscheen.

Geen tranen tegen de ruit,

we konden er weer

even tussen uit.

Naar het strand met de

zee en zijn machtige golfen,

we werden  onder het

zand bedolven.

De wind waaide,

het zand graaide

naar ons gezicht

maar we lachte

naar het zonnetje,

ons licht.

Eliza

We keken vanmorgen naar buiten en je voeld je meteen beter
als je het stralende zonnetje ziet.
Dus na lekker gegeten te hebben heerlijk op ons gemak,
zijn we naar het strand gegaan, goed  inepakt,
want al scheen de zon er stond een straffe wind.
Bij het strand aan gekomen, moesten we alle zeilen 
bij zetten om tegen de wind in te lopen.
Dat hielden we niet lang vol, het zand waaide echt
 met kracht over het strand recht in je gezicht,we
werden gezandstraald.
Met het windje mee was het heerlijk, de golfen waren best
 groot, ik word al zeeziek  als ik er naar kijk.
Maar het was een machtig gezicht,
lekker een stuk gelopen, onder de dijk weer terug,
dan is het fijn om weer in je huisje te zijn,
een warme kop soep door mijn vriend gemaakt,
daarna even uitbuiken een half uurtje oogjes dicht
( ik word uiteindelijk al 65 ).
Lekker een uurtje met een legpussel aan de gang, nog een kleinwandelingetje met Rocky, Mijn lieverd verzorgde ook
 het avond eten wat ook weer prima smaakte, 
ik heb niets meer te wensen, het is de perfecte zondag.

Eliza