xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Ik wil, ik wil, ik wil !

Ja het staat er echt: ik wil, ik wil, ik wil !

Wat wil ik ? De hele wereld veranderen,de mensen weer verdraagzaamheid leren, weer naastenliefde, weer behulpzaam naar elkaar toe.

Je kan dan wel zeggen vroeger was gerust niet altijd zo’n goede tijd, maar het was wel de tijd dat je rustig je deur kon openlaten als je even weg moest; het was de tijd dat het touwtje uit de brievenbus hing om, tante Jans of tante Trien gewoon naar binnen te laten lopen zonder afspraak zonder bellen.

Ieder zijn eigen idee erover en misschien bent u op uw rust gesteld,  maar de mogelijkheid was er.

Nu kun je echt niet meer je deur open laten staan en zeker geen touwtje meer tussen de deur, want de wereld is harder geworden. Veel verslavingen komen nu voor, (vroeger was het hoofdzakelijk drankverslaving ) waardoor de mensen geld nodig hebben om het spul te kopen. Hebben ze geen geld, dan stelen ze het wel. Ze slaan zelfs een mevrouw van 70 toen ze de deur opendeed. Er werd gebeld, ze doet open en krijgt gelijk rake klappen in haar gezicht; dat was verleden week op de tv. Nou, waar gaat de mensheid dan naartoe ? Het is toch niet zo moeilijk om wat voor een ander te doen, alleen ik verwacht altijd dat het dan ook terug gedaan wordt. Mijn moeder haar lijfspreuk was:  “wie goed doet, goed ontmoet”.

Maar als ik dan weer eens helemaal van de rel ben, door dingen die ik vast gedaan zou hebben,  maar degene van wie ik het verwacht doet dat niet,  is gewoon niet thuis, doet net of zijn neus bloedt, of praat niet rechtstreeks tegen mij maar via anderen, dan begrijp ik er weer helemaal niets van en kan daar behoorlijk verdrietig van worden. En als ik dan aan mijn zoon Chris mijn gram een beetje wil halen, zegt hij steevast: “Word wakker mam,  je bent in de echte wereld !”

Nou, die echte wereld zou ik een schop onder zijn gat willen geven en zeggen: ”We moeten allen op deze wereld leven en ik denk dat we dat allemaal zo prettig mogelijk willen. Dus als we nu met z’n allen zeggen: ”Ik wil het, ik wil het, ik wil het !”, elkaar meer begrijpen, elkaar wat meer toelachen, elkaar waarderen, in eigen waarde laten en vooral praten en luisteren naar elkaar, dan weet ik zeker dat we op een gegeven moment allemaal samen roepen:

“Het is gelukt, het is gelukt,  het is gelukt ! “

 Dromen mag, maar of dromen bedrog zijn ?

Eliza