Praatstoelxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Ga nog even op mijn praatstoel zitten…

Was twee dagen niet in Mariëndal geweest. Ik kom er nu vanmorgen en voelde me gewoon schuldig. Ik had er vast niets aan kunnen doen, maar het voelt alsof ik de bomen in de steek heb gelaten  Ik ben  een sentimenteel mens. Mijn hart draaide echt om toen ik al die gekapte bomen op een hoop zag liggen. Boomstammetjes, normaal stevig met hun voeten in de grond, nu allemaal bloot op een hoop. Als ik dit zo lees denk ik ook,  nou dit is wat overdreven, toch voel ik het zo .

Er zal gerust onderhoud gepleegd moeten worden, maar al die zekerheid van de plekjes waar ik elke dag langs loop, wordt ondermijnd. Ik ben ineens een heel stuk bos kwijt, het is zo anders, zo kaal. Ik wil   gillen “moet dit allemaal ?”

Juist omdat zo’n boom honderden jaren oud kan worden, is dat zekerheid; maar dan komt een cirkelzaag en weg is de zekerheid. Beetje warrig allemaal, weet ook niet zo goed hoe ik het onder woorden moet brengen, maar ik werd er droevig van.

Vanmorgen was er  cursus voor honden. Nu was ik er op bedacht en had Rocky vastgemaakt (eventjes). Ik bekeek het nog eens, vroeg me toch af: “Voor wie doet de baas het ? Voor de hond of voor zich zelf ?” Ik neem aan voor alle twee, maar als ik soms hoor hoe commando’s gegeven moeten worden…

“Zitten ! Wachten ! Af ! Blijf !...  als het hondje het niet goed doet is baasje niet blij. Je ziet wel dat de hond er lol in heeft, dus erg is het niet. Ik ben blij dat Rocky een knuffelhond is, die lekker vrij los rent met zijn huppel kontje. Ik ben zelf ook totaal niet geschikt voor zo’n cursus, ik zou eerst zelf een cursus moeten volgen…

De basis heeft hij wel gehad, maar wat er verder met hem gebeurd is, daar kom ik steeds meer achter en niet door te schreeuwen of driftig worden, want dan raakt hij totaal in paniek. Rustig benaderen, zachtjes praten,  maar als je zelf schrikt dan denk je daar niet zo over na tot ik de reactie van Rocky zie.

In april wordt hij 5 jaar, dan heb ik hem bijna 1 jaar. Hij heeft het niet gemakkelijk gehad op het laatste adres. Er waren nog 2 grote honden waarvan 1  Rocky duidelijk niet mocht. Maar dat is ook allemaal verleden tijd, hij is nu een blij, vrolijk hondje en we zijn stapel op elkaar.

Eliza

24-02-2008 om 14:35 geschreven door Eliza