Over mijzelf
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Inhoud blog
  • Kaasmarkt Alkmaar
  • Nog wat foto's van Alkmaar
  • Verdriet
  • Foto's van alles wat ik mooi vind
  • Dag verhaal
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Archief per maand
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Gastenboek
  • Groetjes
  • bedankt Eliza voor je bezoekje an mijn blog
  • een bezoekje aan je mooie (foto) blog
  • Een goed weekend blogmaatje
  • PowerPoint Puzzel heel mooi.

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    Mijn favorieten
  • Nimeus' Caleidoscoop
  • Foto
    Willekeurig SeniorenNet Blogs
    loek_1934
    blog.seniorennet.be/loek_19
    Blog als favoriet !
    eliza
    GEDICHTEN EN VERHALEN
    28-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Frisse beleving weer even opschrijven

    Frisse beleving weer even opschrijven

     

    Kom net weer uit het bos gewandeld, wat eigenlijk helemaal niet de bedoeling was, want we hadden hier een pannenkoekenfeest. We waren met z’n vijven, maar er staat nog rommel alsof er tien mensen gefeest waren. De kleinkinderen moesten even worden opgevangen tussen de middag; 12 uur van school, 1 uur  weer op school. Dus 1 uurtje om naar huis te lopen, te eten en weer terug. Het was vanmorgen erg vies weer, dus ik zat er toch wat mee. Maar Astrit, mijn fijne buurvrouw, met Liv, mijn vriendinnetje, die waren thuis. Dus ik heb gevraagd of Astrit even de kinderen wou oppikken uit school,  dan zou ik de tafel gedekt hebben,  we zouden samen een pannenkoekenfeest maken.

     

     

    Helemaal geslaagd ! De pannenkoeken waren niet te heet, de stroop was goed en de suiker nog lekkerder. Had ook een appel gesneden in dunne plakjes,  die werden mooi gerangschikt op de pannenkoek, daar ging weer suiker overheen en dan maar smullen. Mag van mij dan ook met handen gegeten worden, had er wel vork en mes bij gelegd, niet zo’n erg scherp mes, dus zelf snijden was het helemaal, zelf stroop erop doen was minder. Dat ging zo hard,  Indra wou het oprollen en wat ik vreesde gebeurde ook, alle stroop liep zo uit de pannenkoek gelukkig op het bord, waar zij op mijn verzoek boven was gaan hangen. Die stroop op je kleren geeft zo’n kleefboel; maar handjes werden ook kleverig…  Geen nood, oma heeft altijd een nat washandje in de buurt en een klein handdoekje,  dus : vieze snuitjes, vieze handjes, zo opgelost ! ( Niets geparfumeerde doekjes, geen snoetenpoetsdoekjes, moet je allemaal weer weggooien; nu gewoon het washandje en handdoek wassen en klaar.)

    Toen haasje rep je weer naar school.

     

    Rocky moest nodig uit. Vanmorgen heeft hij een plasje  gauw onder het balkon vandaan gedaan, want het regende zo hard, maar toen de kinderen naar school waren was het droog,   Ik zou  met Rocky even tot het eind van het pad en dan weer gauw naar huis. Maar daar liep een buurvrouw ook met zo’n klein hondje als Rocky en die had pas Marieëndal ontdekt; hoe fijn het is om daar te lopen, dus waarom niet een eindje meegelopen ?

     

    Was erg lekker,  ook wat gezelliger om samen een eind op te lopen. Natuurlijk ben ik weer helemaal uit mijn dak gegaan voor de beukennootjes, schors, zelfs mos heb ik meegenomen. Alleen geen tas mee, dus alles in de zakken van mijn splinternieuwe jas, moet kunnen…

    Ook nog wat buitendoppen, de “bolsters”, van de kastanje; met een beetje fantasie is het net een egeltje, om die dan in je jaszak te doen best pikkerig.  Kon ook gelijk niets meer oppakken want het prikte door alles heen; thuis voorzichtig de zakken geleegd en alle zand en stukjes mos, boven de gootsteen er uitgeklopt.

     

     

    Ja en toen stuiterde ik tegen de resten van het pannenkoekenfeest aan !  Er waren jammer genoeg geen kaboutertjes die het opgeruimd hadden voor mij, dus even flink de handen uit de mouwen. De afwas is gedaan, de tafel schoongeveegd, de servetten in de prullenbak; ik moet alleen nog afdrogen maar het loopt niet weg. We hebben erg veel mazzel gehad  met het lopen, want nu klettert de regen weer volop tegen de ruiten. Het is helemaal donker nu, ik heb de kachel aan, met blozende wangen zit ik heerlijk droog, schrijf mijn verhaal en voel mij gelukkig. Het is eigenlijk bijna een soort dagboek.

     

    Mijn zoon Chris komt straks nog,  om samen met mij een kop koffie te drinken, daar een “moorkop” bij, zo’n grote soes vol slagroom, bovenop heerlijke chocola. Erg onhandig om op te eten, vooral als je het deftig met een vorkje wil doen. Het fijnste is gewoon je hele neus er in begraven en grote happen nemen,  wel zorgen voor een servetje want je ziet er dan niet uit;  grote mensen mogen dat gewoon niet, maar op dat moment ben ik even geen groot mens.  Super slecht voor mijn gewicht,  maar dat is nu even niet aan de orde. Wel oppassen dat ik niet elke dag  wat verzin, om weer te zondigen met zoetigheid en andere lekkere dingen.

     

     

     Daarbij denken we dan aan Simon, zijn vader, mijn overleden man; die zou vandaag anders 64 jaar zijn geworden. Mijn man was stapelgek op een “moorkop,” dus dan eten wij ter nagedachtenis een moorkop. Dit wordt de derde keer dat we dat doen op de verjaardag van Simon, dat hoop ik nog lang te doen. Verder gaat het leven gewoon zijn gang,; vergeten doe je nooit, maar het krijgt een plekje in je herinnering.

     

    Eliza

     

     

    28-11-2008 om 15:51 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Thee
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Thee

     

    Thee ja, wat is daar  mee ?

    Heerlijk een grote kom thee

    Elke morgen doe ik dat het eerst

    Thee zetten, verbrand je er niet aan, thee doet het zeerst

    Thee heb je in allerlei smaken en geuren,

    Koop eens een ander soort, om te keuren

    Niet te geloven hoe komt de thee in zo’n klein zakje ?

    Hoe komt de thee in het pakje ?

    Fabrieken doen de verpakking, dat is klaar

    Maar het is waar

    De thee wordt geplukt met de hand

    In een ver warm land

    Mensen zwoegen de hele dag

    Voor de thee die ik drinken mag

    Hebben zelf geen tijd om thee te drinken

    Dat moet toch even bij mij bezinken

    Je zet klakloos thee

    En is het koud geworden, weg er mee !

    Zo door de gootsteen, je staat er niet bij stil

    Nu even wel, dat is wat ik zeggen wil

     

    Eliza

    28-11-2008 om 12:19 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Babyverhaal

    Babyverhaal

     

    Ja, er was getrouwd en na twee jaar zou er een baby komen; geweldig vond ik het. Een buurvrouw van twee huizen verder, liep ook in verwachting, we zouden eigenlijk ongeveer tegelijk uitgerekend zijn, dus ook zo’n beetje gelijk bevallen.

    Een schoonzusje zou twee weken eerder als ik bevallen, dus ik loop netjes mijn tijd uit (dacht ik).

     

    Ik ben natuurlijk maar en klein vrouwtje, 1,53 meter; nou op het laatst kon ik een kopje op mijn buik zetten en dat rolde er dan echt niet af.

    Nou de tijd naderde dat mijn schoonzusje toch echt  moest bevallen, maar er kwam geen bericht uit Amsterdam. Daar maakte ik me dus wel een beetje zorgen om, een beetje maar, want ik wist zelf amper hoe ik moest lopen .En ja hoor, de buurvrouw bevalt van een heerlijke zoon; apetrots natuurlijk, maar met mij gebeurde er even niets. Dus een week later, werd ik toch wel een beetje ongedurig, het was nog een week voor mijn verjaardag; ik dacht nog: het zal mij toch niet overkomen dat de baby op mijn verjaardag komt ?

     

    Maar voorlopig was het nog een dag voor mijn verjaardag en 's avond zeiden de buren:  kom gezellig bij ons zitten.  Het was gezellig, maar af en toe voelde ik even een prikje in mijn rug. Dat merkte de buurman op en omdat hij zelf twee weken eerder, een zoon kreeg ,wist hij er natuurlijk alles van af. Dus hij zei: ”Simon (dat was mijn man) let op, kijk op je horloge, kijk hoe lang het duurt voor dat er weer iets komt. Nu, ik was daar niet blij mee, zat al niet goed in mijn vel, omdat ik ook niets van mijn schoonzusje hoorde. De buurman bleef maar zeuren, ook als ik even ging verzitten. Ze waren zo aan het zeuren ,dat ik niet 12 uur wou afwachten, omdat ik dan jarig was. Ik wou alleen maar naar mijn eigen huis.

    Thuis, toen het allemaal wat rustiger was,voelde ik me toch wat beter, maar ‘s nachts om half 4 kwamen de weeën toch wel heftig en vroeg ik Simon om toch de dokter maar te waarschuwen. ik zou niet thuis bevallen maar in een verpleeghuis, waar ze me wel verpleegden ,maar de eigen huisarts moest de bevalling doen.

     

    Door dat het ‘s avond nogal druk was geweest door de buurman en ik ongerust was voor mijn schoonzusje, plus ik heb een geestelijk gehandicapt zusje. Ergens speelde dat ook een rol, de hormonen en de zenuwen gierden door mijn lijf en ja hoor, Siem moest me toch midden in de nacht maar naar het verpleeghuis brengen. De dokter kwam nog niet, want bij het eerste kind kwam het toch niet zo snel (dacht hij).

    Toen ik in het verpleeghuis kwam ging het toch best wel snel. Hoewel, toen ik even rustig met een verpleegster gepraat had, bleven de weeën even weg.

    Maar ‘s morgens, dus WEL op mijn verjaardag, om 6 uur, toen moest het toch eigenlijk gebeuren, maar dat mocht niet, want de huisarts moest de bevalling doen, dus moest ik de weeën tegenhouden ! Nou,  begin er maar eens aan, als je eindelijk je kind op de wereld wil zetten, maar het mocht nog niet ! Dus werd mij gezegd:  “Hijg maar als een hondje…HEGGE, HEGGE, HEGGE !”

     

    Nou dat was echt geen feest hoor, dus ik raakte behoorlijk gestrest en toen eindelijk de dokter kwam, zag ik het niet meer zitten en wou er gewoon mee uitscheiden. Ik dacht laat nu maar zitten die handel, maar dat kan natuurlijk niet, dus dokter was zo vriendelijk mij toch maar weer in beweging te krijgen en ja, toen mocht ik eigenlijk persen en toen wist ik het gewoon niet meer. Dokter zegt: “Doe nu maar net of je drukken moet !”en ze hadden de dokter eigenlijk nog nooit zien lachen, maar nu schoot hij in de lach, op mijn vraag: “Komt het dan daar uit ?”

    Hoe ver weg kun je zijn als je dat zegt hé ! In ieder geval mijn zoon kwam uiteindelijk om 10 over 7 op de wereld en we waren gelijk verliefd op onze mooie baby. En ja, hij blijft zijn hele leven, gelijk met zijn moeder jarig, zolang ik nog leef. Mijn schoonzusje haar baby, werd doodgeboren; daarom hadden ze niets gezeg ,omdat ik nog moest bevallen…

     

     

     

     

     

     

    Eliza

     

     

    11-10-2007 om 00:00 geschreven door Eliza

    28-11-2008 om 00:15 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Poep
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Poep

     

    Poep en  nog eens poep

    Poep op het gras, poep op de stoep

    Hondenpoep  overal waar je kijkt

    Worden we met hondenpoep verrijkt

     

    Heb zelf een hondje die het doet

    Ik weet ook niet waar het anders moet ?

    Wil het wel opruimen geen bezwaar

    Maar WAAR ?

     

    Neem een zakje,  pak het op

    Maar wat een strop

    Waar laat ik het zo gauw ?

    Waar nou ?

     

    Zie geen hondenprullenbak

    Bah….sta weer in de kak

    Maak iets waar we de shit in kunnen gooien

    Waar het bevriest… geen stank  “Niet laten ontdooien !”

     

    Ja uitvinders, ga eens aan de gang

    Het is van het allergrootst belang

    Ons Nederland  poepvrij

    Zijn we allemaal weer blij

     

    Toch ?

     

    Eliza

     

    23-02-2008 om 16:20 geschreven door Eliza

     

     

     

     

    28-11-2008 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Den Helder

     

     

    Den Helder

     

    Toen mijn man besloten had naar Den Helder te gaan voor zijn werk, heb ik dagen gehuild. Waar ligt in ‘s hemels naam Den Helder, wat moet ik zo ver van mijn familie ? Ze vonden Makkum al zo ver weg ?

     

       

     

    Natuurlijk bleek Den Helder dichterbij dan Makkum. Makkun licht in Friesland, net boven de Afsluitdijk, een dijk waarmee ze de Zuiderzee, als ik het goed heb, in tweeën gedeeld hebben. Toen was er een verbinding naar Friesland, vanaf Noord Holland . In Makkum had ik het best naar mijn zin, ik leerde gauw Fries, maar mijn man, een echte Amsterdammer, wou het fries niet eens leren. Ze hebben Holands geleerd zei hij altijd. Hij vond zijn baan ook te bekrompen; hij zat in Makkum op een klein privé scheepswerfje, in Amsterdam op een kolossale scheepswerf. Ja, hij vond dat hij al veel verder was dan zijn baas wat de scheepsbouw betreft. Dus het liep wat stroef tussen mijn man  en zijn baas. Toen er dus een advertentie in de krant stond, dat er op de Marinescheepswerf een baan vrij kwam waar je op voor solliciteren, bedacht mijn man zich geen ogenblik. Hij werd aangenomen en we verhuisden naar Den Helder, drie hoog in een flat.

     

    Echt, voor mij was het eerste jaar een ramp. Maar nu, na 38 jaar, ben ik Den Helder zeer gaan waarderen. Het heeft een heel mooi overdekt winkelcentrum, vlak bij het station. Verder hebben we bossen, strand, maar ook mooie weiden. Er is ook in het bos een kleine dierentuin aan gelegd, met herten een heel vriendelijk dik varken (ik heb wat met hem, vind hem enig), allemaal konijntjes en vele mooie vogels in grote kooien. Er staat een machtige vuurtoren aan de zeedijk, hij heet “Lange Jaap”.

    Bij ons is er geen industrie, dus de lucht die we inademen is zeer schoon.

    Het waait hier wel altijd, omdat we van drie kanten omspoeld worden door water.

     

      

     

    Ik ga graag naar Amsterdam, dan is het net of ik een oude jas aantrek, maar ik verruil die oude jas gretig voor een nieuwere, als ik weer in Den Helder ben. Ik ben blij dat mijn kleinkinderen hier ook opgroeien; beter kan je het niet hebben, bos, zee, strand, duinen en weide. Wat willen we nog meer ?

     

    Eliza

     

    28-11-2008 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    27-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Neem vandaag...

     

     

    Neem vandaag…

     

     

    Ja daar komt weer een dag zoals geen andere. De loodgieter van de Woningstichting zou tussen 8 uur en 10 uur komen. Daar heb ik al een gruwelijk hekel aan, niet omdat het vroeg is, maar omdat ik niet weet wanneer ze komen. Ik wist niet wanneer ik Rocky dan kon uitlaten, dus ik liep om half 8 buiten bibberend met mijn hond. Was toch wel weer ergens goed voor, want Rocky zou zijn ‘jasje’ weer uit laten doen bij de honden kapper. De laatste keer van dit jaar, dan weer volgend voorjaar. Ooit had iemand eens gezegd: “Dat doe je toch zelf, een tondeuse erover en klaar !” Ja hoor, natuurlijk knip jij dan voor mij de nageltjes, knijp jij zijn anusklieren uit, haal jij het oorsmeer uit zijn oortjes, doe jij hem in bad, doe jij een antivlooien ding in zijn nek, kom jij hem halen en weer brengen ? Nounou, rustig maar, ik hoor het al weer… Sorry, maar dat dit er allemaal bij komt kijken ?

     

    Ik dwaal weer van het verhaal af, wat ik wou vertellen…

     

    Rocky was dus uitgelaten om half 8. Ik dacht, ik heb toch kleding aan, dus ik ga gekleed nog even op bed liggen. Had best nog wat slaap (Ik zit te lang achter mijn pc ’s nachts !) Ik val diep in slaap…Gaat de bel om 9 uur, de hondenkapster om Rocky op te halen. Geen loodgieter. Ik denk, ga nog even liggen, werd ik om half 11 wakker ! Nou waar blijft die loodgieter ? Zo lang ik sliep mopper ik niet, maar nu half 11, dan word het al wat. Tenslotte ben je al verplicht om drie uur thuis te zijn en dan is elk half uur voor mij te lang.

     

    11 uur ! Ik was er klaar mee, bel de woningstichting en vraag waar die  loodgieter nu bleef ? De mevrouw achter dat loket kan er ook niets aan doen.

     

    “Mevrouw ik ga er even achteraan, hij zal zo spoedig mogelijk  komen !”

     

     Ik mag best wel wat sacherijnig zijn, want er was al 5 keer in 3 jaar naar gekeken en zogenaamd gemaakt,  niet dus… En jawel, 10 minuten later werd er gebeld, stond de lootgieter voor de deur:

     

    “Mevrouw ik heb uw regenpijp al gemaakt !”

     

    “Moet je dan niet even aanbellen ?”

     

    “Ach mevrouw, ik kon er zo bij, ik zag de gordijnen nog dicht, dus heb ik heel voorzichtig gedaan.”

     

    Nou, daar sta ik dan weer met mijn grote mond. Had meteen spijt, dat heb ik ook tegen hem gezegd.

     

     

    Rocky kwam om 1 uur weer terug en u ziet het ,zonder vachtje is het ook een schat. ‘s Avond heerlijk bij Joop mosselen gegeten. Geweldig. Was om 9 uur thuis en ben dit verhaal gaan opschrijven…

     

     

    Eliza

     

     

    27-11-2008 om 19:57 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Keuken
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Keuken

     

     

    De keuken is toch wel een belangrijke plek in huis vind ik, daar wordt toch over het algemeen de inwendige mens verzorgd. Je hebt van die heerlijke woonkeukens, daar kun je eigenlijk wel de hele dag vertoeven, maar helaas bezit ik die niet; maar evengoed als ik eenmaal de drang krijg dan kan ik net zoals vandaag,  uren in de keuken voor mijzelf koken, terwijl ik meestal denk : “Nou laat maar, wat moet ik nu in mijn eentje, al dat werk, nou mooi geen zin in.” Maar ‘s zondags, als ik geen visite krijg, kan ik zomaar allerlei dingen gaan uit proberen, lekker van alles door elkaar husselen, een heerlijke bak rauwkost gemaakt, van allerlei fruit een fruitsalade.  Ik heb de spaghettisaus van gisteren met allemaal verse groente erin, vandaag over de spaghetti gedaan, dan ben ik echt heel tevreden over mijzelf en vermaak mij uitstekend in de keuken.

     

    In de keuken staat natuurlijk ook de beruchte koelkast, waar al die verborgen schatten in zitten, al dat heerlijke eten waar je vooral niet in de nacht, aan moet komen. Eerst lagen er echt alleen maar lekkere dingen in, zoals slagroom, de echte in een spuitbus, heerlijke toetjes, van die zoete toetjes, verder een lekker groot stuk kaas, vooral geen 20+,  grote fles Coca-Cola, eierensalade, zalmsalade, rundvleessalade, lekker stuk leverworst en wat zit er nu in de koelkast… ? Wortels !  Geschrapte schoongemaakte worteltjes en nog eens worteltjes, bleekselderij, augurken… Ik had trouwens de verkeerde augurken gekocht; ik dacht dat  ik er in bleef ! Als je altijd zoet zure augurken hebt,  en nu zure augurken,  mijn mond trok helemaal samen zo zuur ! Kan wel in de rauwkost, maar niet even zo een augurk. Tomaten en dan fruit,wel lekkere witte druiven zonder pit, gele kiwi’s; ze zijn wat duurder maar zo lekker. Sinaasappels, appels, komkommer, “slankie” smeerkaas, wel 20 + met komijnepitjes erin. Dat smaakt echt lekker. Aardbeien, rundrookvlees…Ook eet ik nu wel appels maar niet zo uit de ijskast, dat is me veel te hard en te koud; dus voordat ik naar bed ga leg ik al een appel buiten de koelkast.

     

    Zo ik heb u even een kijkje in het belangrijkste meubel in mijn huis laten zien. Als ik nu in de nacht toch die koelkast induik dan blijft het bij een stukje fruit. Hoop dat ik dat een tijd vol kan houden; zit nu weer even te vechten met mij zelf… de drie kilo die ik er met mijn verjaardagen en daarna de restjes,  had aangegeten, die zijn er af, maar nu sta ik stil en dat vind ik niet leuk. Maar nu moet ik sterk zijn, dus dan toch maar zoveel mogelijk dingen in de koelkast die geen kwaad kunnen. Het valt echt niet mee hoor, weet bijna niet meer hoe een patatje, kroket of frikadel smaakt !

     

    Nu even geen medelij met mijzelf; ik loop ook te stralen omdat ik het buikje weer een beetje in kan houden en toch blijven praten,wat drie kilo geleden niet kon. Dus maar fijn aan het resultaat denken en niet te veel op de weegschaal.

     

    Eliza

     

    29-09-2008 om 00:00 geschreven door Eliza

     

     

    27-11-2008 om 00:19 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    26-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vandaag zeker een dag met drie gaatjes...

    Vandaag zeker een dag met drie gaatjes...

     

    Pffffffff…wat een dag, zo’n dag waarop alles kan en mag, een zeer hectische dag.

    Wakker geworden om 9 uur, de nacht ervoor was ik  voor mijn doen, vroeg naar bed halftwee. Uit bed gestapt, lekker wel de jogging broek aan, want ik had me voorgenomen dat ik alle spullen die ik uit het bos had meegenomen, zou gaan sorteren. Als u nagaat dat ik ongeveer 6 grote boodschappentassen vol had staan !

     

    Het leek buiten mooi, het zonnetje scheen, maar op de achtergrond waren wel donkere wolken te zien. Eerst de twee hondjes uitlaten, Macho is toch een veel wilder hondje dan Rocky; ze zijn allebei even oud, maar Rocky lijkt wel tachtig vergeleken bij Macho. Mijn ene arm schoot steeds een stuk naar voren als Macho wat zag;  hij is fel op andere vooral grote honden, dus ik keek al benauwd als ik een grote hond zag. Oké, ik heb ze braaf weer naar huis gebracht.

     

    Ik optimistisch, sjouwde alles naar buiten, bij de tuintafel, op twee houten banken. Had een vuilniszak opengeknipt, over de tuin tafel gedeponeerd, met de gedachte dat als het gaat regenen, ik de vuilniszak met spul en al zo kon oppakken. (Wat later erg praktisch bleek, want we hielden het niet droog.)

    Maar toen ik  1  zak “bosspul” had uitgezocht, zonk de moed me toch in de schoenen… “Ik moest er nog 5 !”

    Ik had mijn kleinkinderen de hele week nog niet gezien en dacht:  “Ik kan wel een paar handjes gebruiken”. Hoera voor de telefoon !  Ik een belletje naar mijn zoon gepleegd, dat ik omhoog zat en best twee paar handjes kon gebruiken om mijn bosspullen uit te zoeken. Nou dat zou hij even “in de vergadering brengen”… Nog nooit was een vergadering zo gauw afgelopen,  want nog geen vijf minuten later zei Chris:  “Mam ze komen er zo aan hoor.”

     

    Inmiddels had ik alles weer naar binnen gesjouwd, wordt er gebeld…  Shila aan de deur.  Zij had voor mij wat uit de stad meegenomen (dat had ik gevraagd), dus: “Hallo Shila ! Kom er in.” Koffie gezet; daar was ik zelf ook wel aan toe, Shila bedankt voor het boodschappen doen. Zei wel tegen Shila: “Na een uurtje verzoek ik je vriendelijk om huiswaarts te keren want dan komen mijn kleinkinderen en moeten we aan het werk.”

     

    Shila keek verbaast en zei: “Gooi je mij er dan zomaar uit ?”

    “Nee, ik verzoek het je vriendelijk !”

    We kunnen wel wat van elkaar hebben. Inmiddels was het halfeen. Sven en Indra waren er om 1 uur.  Ik had net Shila uitgezwaaid – want zo ben ik dan wel weer, ik zwaai mijn visite altijd uit tot ze om de hoek verdwenen zijn – stel je voor dat ze weer terugkomen… zekerheid voor alles ! Is een grapje hoor.

     

    Had de vuilniszak met bosspulletjes nu op de tafel binnen, had ongeveer 10 plastiek boodschappentasjes  aan de eethoekstoelen gehangen, om de verschillende dingetjes erin te doen, zoals:

     

    1 zak voor alle herfst blaadjes, 1 voor stokjes en kleine takjes, 1 voor beukennootjes, 1 voor grote takken, 1 voor mos,                                               1 voor dennenappels en dennennaalden, 1 voor kleine stukjes schors of hout, 1 voor een soort kleine dennenappeltjes die in trosjes aan de bomen hangen, daar konden de kastanjes ook bij en tenslotte 1 voor spul die niet mee(r) te gebruiken was.

     

    Dan hadden we ook nog helikoptertjes, een soort vleugeltje, als je dat in de lucht gooit komt het net als een helikopter naar beneden. (Zocht het even op en vond : “De najaarsvruchten van de es, of  Fraxinus maximus.”)

    Dan ben ik er nog niet, maar ik heb u nu een idee gegeven wat allemaal gesorteerd moest worden. Ze waren erg enthousiast, ze vonden het een pracht al die spullen. Hebben ze niet van een ‘vreemd’ hé ?

     

    “Oma, heb je nog van die lekkere broodjes met ei ?”

    “Nou moppies, gebakken ei zit er even niet in, daar heb ik echt de puf niet voor. Het kan een broodje kaas worden en een broodje chocolade pasta.”

    “Nou oma, dat is toch ook lekker. Krijgen we dan ook groene limonade (is limonade van groene pruimen gemaakt, Reine Claudes ).

    Ze hadden al wat chips gehad, ik dacht voor een keer als vervanger van brood, maar die vlieger ging niet op.

     

    “Tring !”…de bel gaat, honden blaffen als gekken. Op de achtergrond Indra : “Oma…oma .. oma !!!!” … Joop voor de deur:

     

    “Hoe gaat ie ?

    “Hij “gaat !”

    “Pffffff… wil je een biertje ?”

    “Graag.”

    “Oh, sorry, niet in koelkast gelegd…”  Waren lauw…

    “Zal ik koffie zetten ?”

     “Nou graag.”

     

    Het was inmiddels halfdrie. Koffie gezet, was zelf ook weer aan een bakje koffie toe.

     

    “Lieve Joop als jij even bij de kinderen blijft, kan ik de honden nog even uitlaten…”

    “Prima kind, ga je gang.”

     

    Els met de honden op stap; geen grote honden tegen gekomen, hoera ! Had ik er niet bij kunnen hebben, een gevecht tussen twee honden. Gisteravond heeft Macho de kat van de buren naast mij, ‘Silver’, de tuin uitgejaagd. Een vriendendienst voor Rocky; prima, maar niet over het hek bij de buurvrouw in de tuin Silver te grazen nemen ! Goeie grutten, ik schrok mij een ongeluk en ik moet nog oppassen tot volgende week zondag ! Ik weet niet of ik dat haal hoor…

     

    Oké Joop weer naar huis. Sven en Indra waren moe van het sorteren, ik was moe van alles, dus de rest hebben we lekker in een grote boodschappentas gedaan, die zoek ik een andere keer wel uit.

     

    “Oma, wat heb jij lekkere snoepjes in de pot !”

    Ik had al gehoord dat Indra het deksel had opgelicht…

    “Ja hoor, neem maar een lekker snoepje”.

    “Oma, ga jij met mij een spel doen, zullen we Zeeslag doen ?” Gewoon “tussendoorvraagje” van Sven…

    “Lieve schat, dat kan oma nu net even niet.”

    “Ik kan het wel,  het is heus niet moeilijk !”

    “Ik kan het ook moppie, maar oma haar hoofd is nu zo moe, ik kan nu niet een spel als Zeeslag doen, dat kunnen mijn hersens even niet aan !”

    Mmmmm…  hij kijkt me aan of hij zeggen wil: “Echt niet ?”

    “Oma,  mag ik dan op de computer ?”

     

    Hoera voor de computer hij helpt me uit de brand ! Ik kon echt geen spelletje meer spelen hoor.

    Indra in de kamer: “Ik ook op de coputer !” Het woord computer kan ze niet uitspreken, maar spelletjes doen, nou daar sta je van te kijken. Wel echt meidenspelletjes, poppenkleding aandoen en alle andere dingen die poppen aan hebben; heel leuk.

    De kookwekker moest er aan te pas komen, want na een kwartier mocht Indra dan.

     

    Sven had iets leuk gevonden, een kleurplaat schilderen op de computer; erg leuk, je kon hem ook uitprinten. Nou,  toen Indra dat zag, was ze niet te houden. Dus om de  beurt een tekening kleuren en oma maar uitprinten… allebei drie tekeningen gedaan. Toen kwam de verlossende deurbel…  riiinnnng !

    Oh !  pappa komt eraan kunnen we laten zien wat we gemaakt hebben, Prima, pappa nog de rest van de koffie die ik voor Joop gezet had (dat zat in een thermoskan). Oké,  iedereen naar huis. Oma had nog wel Sven, maar vooral Indra gevraagd, of ze niet meer wou huilen als ze naar huis moest. Ik heb gezegd: “Als jullie gaan huilen als pappa komt, om jullie op te halen,dan gaat oma de hele avond huilen.” Indra kwam vlug aangelopen gaf me een kus en zei: “Niet huilen hoor, oma.”

    Ik ging bijna zelf huilen, zo lief vond ik dat. Ze zijn nog nooit zo rustig naar huis gegaan, wel een beetje vals, maar dat was puur eigenbelang. Mijn hoofd had niet een huilende Indra aangekund, want een sirene is er dan niets bij.

     

    Oma heeft het rijk alleen, maar het was overal een puinhoop. Oma aan de slag, alles netjes opgeruimd, de afwas gedaan, de honden nog eens uitgelaten, eten gemaakt voor de honden; ik tomatensoep uit de vriezer in de magnetron, twee broodjes ham erbij heerlijk…

    Toen een bezem door het huis gehaald; ik heb overal zeil, dus dat is handig alles opgeveegd, in de prullenbak gedaan. Ik heb  4 prullenbakjes in huis, dus dat is een ritueel;  als ik  één prullenbakje leeg, moeten de andere ook in de container buiten gedaan.

    Zo en nu al gauw twee uur achter de pc… mijn verslag van de “dag met drie gaatjes” schrijven. Ik ben er zelf nu duizelig van, wat ik allemaal op een dag met zeker 3 gaatjes kan uitspoken…  Pfffffffff !!!.

     

    Eliza

     

     

     

     

    26-11-2008 om 22:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mijn toilet

    Mijn toilet

     

    Mijn toilet (het kleinste kamertje dus) is multifunctioneel.

     

    Ik zal het u uitleggen…

     

    Ten eerste: het toilet is mijn “geheugensteun”,  voor verjaardagen; er hangt een mooie verjaardagskalender, zodat ik kan zien wie ik een kaart, telefoontje of een bezoekje wil brengen. Daarnaast nog een gewone kalender, waar ik ook mijn afspraken op kan zetten en kan zien “welke”  dag het is, zodat ik de verjaardagskalender kan bij houden. Dus mijn toilet is mijn “Kantoor”.

     

    Ten tweede: het fonteintje zorgt ervoor dat ik altijd mijn handen kan wassen; dus het is ook een wasplaats. Verder gebruik ik het fonteintje als opbergplaats voor mijn toilettas, waar al mijn spulletjes in zitten om mij elke morgen een metamorfose te laten ondergaan. Dus is het toilet ook een” Schoonheidsalon.”

     

    Ten derde: ik heb ook in mijn toilettas altijd een nagelvijl; dus zit ik lekker te …. , dan vijl ik mijn nagels wat af, pak een toilet papiertje en maak gelijk mijn nagels schoon,  door de vijl onder de nagels door te halen en dan het vuil op het toiletpapiertje te doen. Dus ook een “Nagelsalon” is aanwezig.

     

    Ten vierde: kam, borstel, handspiegel, grote spiegel aan de zijmuur, veel licht… dus mijn haar wordt ook elke morgen daar gedaan.  Jawel, een “Kapsalon” is ook aanwezig.

     

    Ten vijfde: wat denkt u ? IK GEBRUIK HET OOK NOG ALS TOILET !

     

    Eliza

     

     

    26-11-2008 om 21:44 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een dagje Zandvoort

     

     

    Een dagje Zandvoort

     

    “We gaan naar Zandvoort aan de zee,

    We nemen broodjes en koekjes mee…”

     

    Dat zijn de twee eerste zinnen van een liedje dat ik als kind met de paplepel ingegoten kreeg. Zandvoort is een badplaats aan de Noordzee. Amsterdam lag daar ongeveer een uurtje vandaan, als er een dagje uitgegaan werd en het was mooi weer, was het vanzelf Zandvoort.



     

    Als het grote vakantie was huurden mijn vader en moeder een huisje voor 6 weken en waren we in Zandvoort. Mijn vader en moeder huurden bij mensen die zelf een strandtent runden op het strand, met strandstoelen, koffie, thee, allerlei eten. Ze waren heel gezellig. In de loop der jaren werden we dikke vrienden, want mijn moeder en vader werden bij ‘strandtent 9  Fam: Paap’, toilet mevrouw en mijnheer. Als de strandgasten moesten plassen of iets anders, moesten ze er wat voor betalen op een schoteltje . Mijn vader of moeder hield dan het toilet keurig schoon en paste ook vaak op spullen, als de gasten wilden zwemmen. Ze hielden er zelfs een winkeltje met allerlei strandspulletjes op na, scheppen, emmertjes, vormpjes, visnetjes en dergelijke meer.

     

    Dat was even de voorgeschiedenis, want ik wou u over een dagje vertellen toen mijn nichtje en ik, allebei  16 jaar,ook een dagje naar Zandvoort wilden. We gingen met het “Haarlemse kikkertje”, zo hete het treintje, dat van Amsterdam via Halfweg–Haarlem naar Zandvoort reed. Het was meer een veredelde tram. Wij, Joke mijn nichtje en ik,  hadden ons zelf een dagje lol beloofd; we waren allebei vrije meid, dus wel op zoek naar leuke jongens.

     

    We hadden echt mazzel, want iets verderop in het treintje, zaten twee hele leuke jongens; een blonde en een  jongen met donkerblond haar. Joke was donkerblond,  ik was middelblond (geen nep toen nog). Joke was iets langer als ik. Laat die jongen met donker haar ook wat langer zijn en de blonde was wat kleiner, nou beter hadden we ze niet voor het uitzoeken. Ik vond blonde jongens leuk, Joke donkere jongens. Ja, hoe kwamen we nu in contact met elkaar ? Gingen ze ook naar Zandvoort ? Dat hoopten we maar.

     

    Ja, ze stapten ook in Zandvoort uit ! Prima… We handen inmiddels al wat oogcontact gehad. Dat is zeer belangrijk als je verkering zoekt, eerst oogcontact. Hoe verder ? Je moest een grote hoofdstraat door om naar het strand te komen; bleven zij voor een winkel staan, wij ook; liepen ze dan weer verder, wij ook. Zo tot aan het strand. De jongens hadden een strandstoel gehuurd, konden ze hun spullen beter kwijt. Dat hadden wij niet. Dus toen we wisten waar ze gingen zitten, gingen wij er vlakbij op een badlaken zitten. Ja en nu maar afwachten…

    Ze zaten wat stiekem naar ons te kijken en wij stiekem naar hen, verder gebeurde er niets.

     

    Ik zeg tegen Joke, dan moeten wij toch wel wat aandacht trekken. Gelukkig hadden we een fototoestel bij ons en waar die niet goed voor is ! Ik wist het,  pakte mijn fototoestel, liep naar de jongens toe en vroeg : ””Zou een van jullie mijn nichtje en ik op de foto willen zetten, dan hebben we voor later een herinnerring ?”



     

    Nou dat wilden ze wel; dus wij op de foto. Toen vroegen wij of we hen ook op de foto mochten zetten ? Later hebben we iemand anders bereid gevonden om ons vieren erop te zetten. Zo is het gekomen dat we een hele leuke dag hadden met John en Karl .We hebben ze daarna nooit meer gezien, maar de foto’s geven een fijne herinnerring  van een hele gezellige dag..

    Heerlijk als je nog zo jong bent…

     

    Eliza

     

     

    26-11-2008 om 21:33 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.WOW !

    WOW !

     

    Wow ! Wat kan een mens geestelijk moe zijn, lichamelijk valt het wel mee maar geestelijk ? Er is een bal aan het rollen gegaan die ik zelf een zetje heb gegeven. Ik ben gek van bloemstukjes maken, nu met de herfst heb ik heerlijk door de bossen gestruind, allerlei mooie dingen gevonden, sjouw soms met dikke takken maar dan gaat het mij dan om de schors, die ik er later dan afpel als hij in gedroogd is.

     

    Ja, dan zit je voor zo’n behoorlijke hoeveelheid materiaal en dan maar zoeken hé. Het was mooier geweest als ik wat meer gesorteerd had, de dennenappels bij de dennenappels,de beukennootjes bij de beukennootjes enz. Maar dat is typisch geen gedrag van mij, ik heb wel 6 grote dozen waar van alles wat door elkaar in zit, dus als ik wat wil maken,  moet ik door die 6 dozen spitten. Had ik alles gesorteerd, kon ik gewoon de doos van de dennenappels pakken waar ik dan ook alleen maar dennenappels in heb.

     

     

     

    Ik weet gerust wel hoe ik het zou willen hebben, maar om vandaag alle dozen  met al het materiaal om te keren en uit te zoeken, nee daar had ik geen zin in, maar dat hield wel in, dat ik veel langer over een stukje deed om eerst alles op te zoeken wat ik nodig heb. Maar ik ben zeer tevreden, ik heb 5 stukjes gemaakt en heb er al 4 verkocht. Ik vraag ongeveer 3 euro voor zo’n stukje, zodat ik de lijmstokjes en kleine frutsels, zoals waxinekaarsje met herfst dingen, weer kan kopen.  I

     

    Ik ben tussen alles door naar de stad geweest, om nog wat kleine herfstspulletjes te kopen, maar er was al niet  veel meer ,

     

    ”Het is bijna het einde mevrouw !” zei de winkelbediende ,

     

    “Het einde ? ik begin pas !”

     

     

     

    Twee hele lieve elfjes gekocht, en 6 paddenstoelkaarsjes heel leuk. Maar dat mijn hoofd nu drie keer in het rond draait, is echt waar hoor. Want de aanloop in de tuin om naar mij te kijken hoe of wat het werd, was de hele dag door. Ik werk het liefst buiten in de tuin, want dan valt elk stokje of beukennootje of ander materiaal waar ik mee werk, in de tuin op de grond,  en niet in huis. Een mazzel dat alles toch gelukkig naar "beneden" valt en niet  "omhoog", is makkelijker op te pakken !

     

    Eliza

     

    16-10-2008 om 12:01 geschreven door Eliza

     

     

    26-11-2008 om 18:59 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zomaar een dag
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Zomaar een dag

     

    Ik ging vandaag naar de stad. Rocky zou mee, dus ook mee de bus in., dat is nog niet zo makkelijk. Vooral de eerste keer dat ik met Rocky de bus in ging was een klein drama. Ik heb zo’n riem die uitloopt, dus zelf uit- en inrolt. Ik had er natuurlijk moeten bij nadenken die riem kort te houden, maar dat had ik dus niet en toen de bus dan kwam en de mensen gingen instappen, dacht Rocky “ik moet ook !”  en daar ging hij al, terwijl er nog twee mensen voor mij in moesten stappen. Die moesten over de riem heen stappen want Rocky was de bus al in. Ik schaamde me rot.

    Oké dat gebeurt me niet meer, ik hou de riem nu kort zodat we samen de bus instappen, dan gaan we een plaatsje zoeken, maar dan ben ik er nog niet. Mijn vriendin vindt mij een oude muts worden met mijn hondje, want ik neem altijd een handdoek mee en die leg ik dan op de stoel in de bus; valt ook nog niet mee.  Rocky vasthouden als de bus gaat rijden en dan maar hopen dat we niet een bocht krijgen, want ik heb nog geen busbenen, daarvoor ga ik te weinig met de bus. Ik wil niet dat er iemand wat zal zeggen als mijn hond op de busstoel zit. Willy mijn vriendin zegt : “Een hond hoort helemaal niet op de stoel, hij hoort gewoon op de grond, daar is het een hond voor!” Willy is een kattenmens, katten  neem je niet mee aan een riempje de bus in en was Rocky nou een Deense dog dan had hij echt wel op de grond gestaan, maar hij is al zenuwachtig, dus dan maar een oude muts ! Maar hij gaat mooi op zijn handdoek naast mij op de busstoel en dan blijf ik hem ook nog eens aaien over zijn kopje totdat we op de plaats van bestemming zijn. Ik weet gerust wel dat ik misschien te tuttig met Rocky ben, maar we zijn zo veel bij elkaar dat we gewoon meer als vrouwtje en hond zijn; ik ga heus niet zo ver dat ik het mijn kind noem, maar mijn allerliefste vriendje is hij toch wel en ik denk dat hij mij ook wel ziet zitten, maar dat ik mij zelf wel in een positie plaats dat ik niet meer weg kan zonder Rocky of ik moet constant oppas regelen, dat is gewoon niet altijd fijn.

     

    Gisterenavond zou Joop mijn buurman van 6 uur tot half 9 op Rocky passen, omdat ik een  etentje had als dank voor mijn vrijwilligers werk. Daar zag ik ook de mevrouw waar ik dat vrijdagsmorgens mee samen doe; ze vroeg : “Gaan jullie straks mee naar de bioscoop, ik heb kaartjes voor de helft van de prijs ?”Er was een Aktie van “AH”, tweede kaartje voor de bioscoop gratis dus. Van dat eerste kaartje deelden we de prijs. Het was de film “Mamma Mia”, met mooie muziek van “ABBA”

     

    Ik was er meteen voor in,  maar dan werd het veel later voor ik Rocky kon ophalen. Ik had de telefoon mee dus ik Joop bellen :

    “Joop vind je het goed dat ik Rocky wat later ophaal ?” 

    “Hoe laat dacht je ?”

    Nu had ik begrepen dat de bioscoop om half 9 zou beginnen, dus dacht ik ongeveer 11 uur. “11 uur ongeveer !”  

    “Nou vooruit dan maar, maar niet later want meestal ga ik half 11 naar bed.”

     

    Ik helemaal blij met zo’n onverwacht extra uitje. Komen we bij de bioscoop aan, begint de bioscoopfilm om kwart over 9 pas en zou dan ongeveer kwart voor 12 zijn afgelopen ! Nou dat was dan erg jammer voor mij, maar dat kon ik niet maken tegenover Joop.

     

    Degene die de kaartjes had zei : ”Nou je belt Joop gewoon nog even, hij vindt het vast wel goed.

    ”

    Dat vond ik misbruik maken van iemand zijn goede wil. Dus we waren braaf om 9 uur bij Joop. Die zei toen : ”Ik heb er niet bij nagedacht, maar ik had de sleutel van je huis, ik had hem wel in huis kunnen doen !”

     

    Was nu zeker blij dat ik vroeg thuis was, want dat had vast weer een herrie met de buurvrouw gegeven de andere dag, want Rocky blijft blaffen als hij alleen is en dan om half 11 ‘s avonds  was geen goed idee.

    Dan denk ik wel eens, was ik toen maar niet langs gelopen op die hoek waar die vrouw met een jonge hond op haar arm stond. Ik ben nou eenmaal gek op dieren, dus ik moest het even aaien. We raakten in gesprek en toen zei ze dat Rocky, die ook van haar was, weg moest. Ik snapte daar niets van, want het is zo’n leuk beestje (niet vermoedend dat hij de hele wereld bij elkaar blaft als hij alleen is !) Voor dat ik het wist stond ik met een hondenriem waar Rocky aan stond te bibberen in mijn ene hand en in mijn andere hand een voerbak, drinkbak, zakvoer… zelfs een splinternieuw jasje, voor als het koud werd (wat hij beslist niet aan krijgt, dat vind ik echt niet leuk en Rocky gelukkig ook niet).  Ik heb het uitgeprobeerd, maar er moest dan een elastiekje om zijn staart. Nou, hij verzette geen poot, hij bleef stokstijf staan. Gelukkig hoefde ik me niet schuldig te voelen toen ik het weggaf.  Terwijl ik me voorgenomen had geen dier te nemen, omdat ik nu alleen ben en dan meer weg zou gaan. Maar  Rocky was toch voor mij bestemd en daar heb ik echt geen spijt van.

     

    Dus ik kan niet onverwacht iets ondernemen en moet vaak oppas regelen, maar de meeste tijd ben ik toch die oude muts die altijd  haar hondje toch zoveel mogelijk meeneemt,  omdat ik ontzettend van hem ben gaan houden  en hem echt verwen. Maar daar krijg ik ook weer onvoorwaardelijke trouw en liefde voor terug.

     

    Eliza

     

    26-11-2008 om 18:11 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Camera

    Camera

     

    Hoera hoera

    Ik heb een nieuwe camera

    Ben er danig mee in mijn sas

    Maat het grote avontuur begint nu  pas

     

    Ik kan zo slecht de beschrijving lezen

    Het staat in het Hollands maar voor mij kon het Chinees wezen

    Ik ben een half uur met de batterijen er indoen bezig geweest

    Jonge jonge wat een feest

     

    En dan denk je, aan zetten maar

    Hé wat raar

    Waarom doet hij het niet

    Nou nou ik geniet

     

     Het is natuurlijk een fluitje van een cent

    Als je de beschrijving lezen kent

    Gewoon alle tijd en rust nemen om te lezen

    Ga de uitdaging aan kan toch niet zo moeilijk wezen?

     

    Als je al begint om de batterijen er verkeerd in te doen

    Ben je toch echt een oen

    O ja, het kruisje hier, minnetje daar

    Dan komt het vast voor elkaar

     

    Jaja, je bent nooit te oud om te leren

    Zeg ik tegen mijzelf vele keren

    Ik kom er vast wel

    Leren doe ik het zeker weten wel

     

    Eliza

     

    29-05-2008 om 00:00 geschreven door Eliza

     

     

    Canon Powershot S5is

    De kracht van topkwaliteit, overal en altijd

    8.0 megapixel | 12x optische zoom | 4x digitale zoom | MultiMediaCard, SDHC, SD-card  

     

     

    Foto’s

     

    Mijn hobby breidt zich uit mag ik zeggen. Ik heb nu een camera gekocht met meer mogelijkheden,. Ik zal hard moeten gaan studeren om de camera te leren kennen, maar heb daarbij geweldige hulp, iemand die engelen geduld heeft. Dus ik hoop echt dat onze samenwerking perfect gaat. Ik ben niet te oud om te leren denk ik.

    Altijd loop ik met het kleine cameraatje, dat ik ook nog heb en dan zie ik  zoveel mooie dingen, maar soms te ver af, of onscherp. Nu, met deze camera moet dat veel beter gaan,  dat hoop ik van harte. We zullen het meemaken. Ik ga er morgen op mijn gemak mee aan het werk, maar zal niet te streng voor mij zelf zijn en me wat tijd gunnen om erin te komen…

     

     

     

    Eliza

     

    28-05-2008 om 00:39 geschreven door Eliza

     

     

     

    26-11-2008 om 01:45 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Avondeten bij mijn zoon.

     

    Avondeten bij mijn zoon

     

     

    Mijn zoon vroeg of ik kon oppassen omdat hij naar het voetballen wou.

     

    “Mam, dan kom ik je om 5 uur halen, dan eet je lekker mee !”.

    “Nou lekker, doe ik graag !”.

     

    Zo gezegd zo gedaan. Chris ging “hete bliksem”eten. Kent u dat ? Dat zijn zoete appels, aardappelen, doorregen spek en uien. Doe je allemaal in een pan, niet te veel water, want je moet het als het gaar is, stampen en de smaak afmaken met peper. Nou,  mam had het vroeger thuis wel eens gegeten, maar was niet zo gecharmeerd van die kleine zoete rode appeltjes “Ster appeltjes”. Die zijn er niet meer, vraag me af hoe dat kan ?

     

    Chris heeft gewone appels gebruikt. Het gerecht “Hete bliksem” was klaar en moest afgegoten worden. Dat had Chris dus vergeten… hij ging met de stamper in de weer; was prima hoor, maar een beetje nat was het wel. Chris had ook nog een paar balletjes gehakt in de pan, dus dubbel op hé, spek en gehakt ! Ik zie dat Chris Indra een halve bal gehakt geeft,  wij,  Sven, Chris en ik, een hele bal…

     

     Toen we dus aan het eten gingen, zei Sven na een hap:

     

    ”Pappa, ik vind het niet lekker hoor !”

     

    Sven die heeft een jaar geleden ineens een afkeer voor appelmoes ontwikkeld, hij heeft het nooit meer gegeten. Ik denk weer eens niet na en zeg aan tafel:

     

    “Dat kan kloppen als je geen appelmoes lust.”

     

    Chris kon me wel wat doen:

     

    ”Sven, ik heb niets anders, dus toch maar eten !”

     

    “Ik lust het echt niet pappa !”

     

    De waterlanders zaten al hoog. Chris die kijkt naar Indra, ziet dat ze geconcentreerd haar bordje leegeet, schuift de helft van de gehaktbal van Indra op Sven zijn bord.

     

    Ja en dan heb je kinderen hé !

     

     “Indra, ik heb lekker jouw halve bal gehakt !”

     

     Ik dacht even, hij krijgt een klap om zijn oren, maar nee. Pappa, niet voor een gat te vangen, had nog een balletje in de pan en geeft Indra daar de helft van.

    Nu kon ik mooi vragen waarom Indra in het begin ook een half balletje gehakt kreeg ?

     

    ” Nou mam, het zit zo, als ik haar meteen een hele geef, weet ze niet hoe gauw ze hem op moet eten en als wij dan nog gehakt hebben, kan ze een hele scene maken omdat zij dan niets meer heeft en van ons dan nog een stukje gehakt wil, dan geef ik haar de tweede helft !”.

     

    Nou daar moest ik even over nadenken. Aan de ene kant heel slim, aan de andere kant niet goed; ze moet toch leren als ze iets op heeft, dat ze het dan gehad heeft, zo zie ik dat. Ik had al genoeg aangericht met de appelmoes, dus ik hield nu wijselijk mijn mond dicht. Maar onder zo’n etentje leer je gerust veel hoor en zie ik toch met trots hoe mijn zoon een geweldige pappa is, die alles wel regelt.

     

    Eliza

     

     

     

     

    26-11-2008 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    25-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Karel

      

     

    Karel 1

     

    Karel 1 brak zijn been

    Karel 2 zat op de w c

    Karel 3 zat op zijn knie

    Karel 4 Dronk veel bier

    Karel 5 sloeg zijn wijf

    Karel 6 ging op de fles

    Karel 7 stond te beven

    Karel 8 stond op wacht

    Karel 9 kom ik steeds tegen

    Karel 10 heb ik niet gezien

     

    En maar ondertussen met die twee ballen tegen de muur ballen…

     

    Eliza

     

    22-04-2008 om 10:53 geschreven door eliza

    25-11-2008 om 14:19 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nemen en geven
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Nemen en geven

     

    Nemen en geven

    Daar moeten we naar leven

    De ene neemt, de ander geeft

    Net zolang tot men genoeg heeft

     

    Maar het moet van 2 kanten gaan

    Anders zul je er alleen voor staan

    Dus gaat het naar tevredenheid

    Heeft er niemand spijt

     

    Maar neemt de 1 te veel

    Kijkt de ander scheel

    Dan gaat het niet goed

    Omdat de ander meer geven moet

     

    Om de balans te vinden, valt niet mee

    De 1 zegt vaker nee

    De ander geeft toe

    Maar wordt op den duur daarvan moe

     

    Geef een beetje meer, neem een beetje minder

    Daarvan heb je heus geen hinder

    Je voelt je dan vast fijn

    Het moet toch niet zo moeilijk zijn ?

                

    Eliza

     

    23-04-2008 om 11:14 geschreven door eliza

     

     

     

    25-11-2008 om 13:47 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Rocky
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Rocky

     

    Ja ik kan altijd wel over Rocky schrijven. Hij is een vrolijk maar luidruchtig hondje, hij loopt altijd heel enthousiast naar elke hond groot of klein, maar eenmaal vlakbij, moet hij gewoon hard blaffen en even grommen. Ik heb er over na gedacht wat hij zoal tegen de honden zegt. Volgens mij het volgende…

     

    “He, ik ben Rocky, zie je me wel ? Ik ben klein, daarom laat ik me horen.

    Weet je, ik zoek nog steeds mijn vriendje, een zwarte Labrador, hij moet vlakbij wonen. Ik ben bij hem komen wonen, toen ik ruw bij mijn moeder, broertjes en zusjes werd weggehaald. Kwam terecht in een gezin met twee kinderen en twee grote honden. De grote zwarte Labrador werd meteen mijn vriendje, maar de andere, nog grotere Bordeaudog, een bruin gestreepte vermomde zebra, dat loeder had gelijk een hekel aan mij, hij moest me steeds hebben, maar mijn vriendje Labrador verdedigde mij met huid en haar .Daar wou ik hem nog voor bedanken. Ik heb het reuze naar mijn zin bij dit vrouwtje, dus als je hem tegenkomt, vertel hem dat dan a.u.b !”

     

    Ik hoop voor Rocky dat ze het door vertellen aan zijn grote vriend, want dat het niet bedreigend is wat Rocky blaft blijkt uit de reactie van de andere honden, ze luisteren en lopen dan gewoon door.

     

    Eliza

     

    30-04-2008 om 23:57 geschreven door Eliza

     

     

    25-11-2008 om 13:32 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hoe zit dat nu ?

     

    HOE ZIT DAT NU ?

     

     

      vrouwtje hoe zit het nou ga je nu nog mee een rondje of hoe zit het?

     

     

    Nou makker aftaaien maar, we zullen maar afwachten…

     

     

    25-11-2008 om 13:26 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ga niet zonder gegeten te hebben de stad in.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

     

     

    Ga niet zonder gegeten te hebben de stad in

     

    Een lijfspreuk die ik vandaag glad vergeten heb en ja dan gebeurt er dit…

     

    Ik had met een vriendin afgesproken, ik zou vanmiddag met haar de stad ingaan. Sinterklaas zou er zijn en natuurlijk zijn knechten, Zwartepieten (“Helemaal niet meer van deze tijd “knechten”,  mag niet meer. “Zwarte Piet””  kan niet meer …  helleppp… zo raken we toch alles kwijt ?”)

     

    Mijn vriendin zit al heel lang in een rolstoel, dus het was zeker juist vandaag een hele onderneming. Ik had afgesproken om half 3 bij haar te zijn, maar ik had nog wat boodschapjes te doen in de stad, dus ik dacht: ik neem de bus van 1 uur en doe dat dan voor ik naar mijn vriendin ga. De voornaamste boodschap heb ik helaas weer vergeten,  ik had een paar sleutels van de achterdeur willen laten bijmaken, in zo’n schoenmakerswinkeltje waar je erop kan wachten. Goede voornemens, zo weer uit mijn gedachten gevlogen, echt ergerlijk.

     

    Maar goed, het was zo propvol in de bus, de mensen moesten staan. Drie kleine kinderopvouwwagentjes, vanwege Sinterklaas. Dus echt mutje vol. In de stad was het al niet anders, maar het Sinterklaasgevoel van vroeger kwam wel weer een beetje terug. En in de stad heb je toch weer die onweerstaanbare luchtjes. Ik had ineens trek ! Het eerste wat ik tegenkwam was een saucijzenbroodje… Lekker even wat boodschappen gedaan en ik zou echt in dat kleine banketbakkerswinkeltje een lekker bolletje kopen, loop ik tegen versgebakken oliebollen aan…ja,  eentje was er voor mij !

     

    Ik zou naar mijn vriendin, maar was nog een kwartier te vroeg en dan is daar het viskraam; ruikt zo herlijk naar gebakken vis… en dan is het bakje met kibbeling en lekkere saus, voordat ik het wist, in mijn handen en zit ik genoeglijk te eten van de zalig gebakken vis… Dus de vis zwom tussen de oliebol en het saucijzenbroodje, heerlijk in mijn maag,die nu wel vol was maar… Ik moest nog met mijn vriendin de stad in en we zouden een  broodje gaan eten in een broodjeszaak, waar ik altijd kom als ik in de stad ben. Daar een warm stuk stokbrood (baguette) met roomboter en dan gekookt ei erop.

     

    Eindelijk precies om half drie bij mijn vriendin, moest eerst een kopje thee drinken voor we weggingen… kon er ook nog wel bij. Mijn vriendin wou nu wel graag de stad in, want ze wou  Sinterklaas een hand geven en dan even kijken of ze hem herkende, omdat haar schoonzoon een reclamebureau  heeft en meestal de hulp-Sinterklaas wel uit die hoek kwam.

    Dus ik achter de rolstoel met mijn volle buik, naar Sinterklaas zoeken… Ja hoor daar liep hij voor ons, maar ondanks hij al zo oud was, liep hij best wel vlug. Wij tussen de kleine kinderen laveren met de rolstoel en ik roepen: “Sinterklaas ! Mijn vriendin wil u een hand geven !” Zwarte Piet had het door en vroeg de Sint even “pas op de plaats” te doen. Mijn vriendin helemaal in de wolken en ja hoor, Sinterklaas herkende haar en wist ook nog haar naam (maar die had Zwarte Piet mij gauw gevraagd !) Nog een zakje pepernoten en onze audiëntie bij Sinterklaas zat er op…dus nu naar de broodjeszaak.

     

    Ik had echt niet zoveel trek meer, maar mijn vriendin trakteert altijd, dus ik  mijn warme broodje met roomboter en plakjes ei ! ( ik had in de gaten dat er “drie” eieren in plakjes gesneden opzaten). Gewoon opeten.. Helllupppp !

    Maar toch lekker opgegeten, erbij 1 glas koude chocomelk. Mijn vriendin had ook heerlijk gegeten. Ze was nog van alles aan het vertellen, maar merkte ineens dat mijn oogjes steeds dicht wilden vallen… Ja, mijn propvolle buik, dat geren achter Sinterklaas aan, dat was even te veel van het goede…

     

    “Kom op Els ! Doe je jas aan, want als ik het zo zie, val je hier straks terplekke in slaap en ik wil nog wel naar huis !”

     

    Natuurlijk was ik op slag klaar wakker, want ik schaamde me echt. Als ik netjes had gewacht met eten dan had ik niet zo rozig geweest. Ik hoop dat we toch nog wel eens samen op pad gaan en dat ik het onvolwassen gedrag dan achterwege laat…

     

    Eliza

     

     

    25-11-2008 om 02:05 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mijn tortelduifjes
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Mijn tortelduifjes

     

    In mijn tuin logeren 2 tortelduifjes. Ze zijn altijd samen en zitten op het schot van de tuin tussen de buren en mij. Ze zitten altijd met hun kopjes naar mijn kant, maar hebben wel bedacht dat mijn kant ook de wc-kant is, want dan draaien ze zich om en poepen er lustig op los. Maar dat mag van mij, ze draaien zich dan ook weer gezellig om.

     

    Ik heb ze gisteren heel lief op het randje van het schot de liefde zien bedrijven, zo schattig. Niks verlegen, gewoon schaamteloos op het randje.

    En nu vanavond zaten ze lief naast elkaar, in het avondzonnetje. Ik ontdekte dat Mevrouw Duif ‘ook’ onderkinnen heeft. Ze had haar kopje heerlijk op haar borst liggen en de plooitjes zag ik tussen de veertjes te voorschijn komen. Mijnheer Duif zag dat met veel genoegen aan werd er zelfs weer romantisch van en wou eigenlijk nog wel een poging wagen om te vrijen. Maar in gedachte hoorde ik Mevrouw Duif zeggen: “Ik zit lekker, NU EVEN NIET ! ”.

     

    Eliza

     

    16-04-2008 om 21:46 geschreven door Eliza

     

    25-11-2008 om 01:42 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)


    >

    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!