Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
De keuken is toch wel een belangrijke plek in huis vind ik, daar wordt toch over het algemeen de inwendige mens verzorgd. Je hebt van die heerlijke woonkeukens, daar kun je eigenlijk wel de hele dag vertoeven, maar helaas bezit ik die niet; maar evengoed als ik eenmaal de drang krijg dan kan ik net zoals vandaag,uren in de keuken voor mijzelf koken, terwijl ik meestal denk : Nou laat maar, wat moet ik nu in mijn eentje, al dat werk, nou mooi geen zin in. Maar s zondags, als ik geen visite krijg, kan ik zomaar allerlei dingen gaan uit proberen, lekker van alles door elkaar husselen, een heerlijke bak rauwkost gemaakt, van allerlei fruit een fruitsalade.Ik heb de spaghettisaus van gisteren met allemaal verse groente erin, vandaag over de spaghetti gedaan, dan ben ik echt heel tevreden over mijzelf en vermaak mij uitstekend in de keuken.
In de keuken staat natuurlijk ook de beruchte koelkast, waar al die verborgen schatten in zitten, al dat heerlijke eten waar je vooral niet in de nacht, aan moet komen. Eerst lagen er echt alleen maar lekkere dingen in, zoals slagroom, de echte in een spuitbus, heerlijke toetjes, van die zoete toetjes, verder een lekker groot stuk kaas, vooral geen 20+, grote fles Coca-Cola, eierensalade, zalmsalade, rundvleessalade, lekker stuk leverworst en wat zit er nu in de koelkast ? Wortels !Geschrapte schoongemaakte worteltjes en nog eens worteltjes, bleekselderij, augurken Ik had trouwens de verkeerde augurken gekocht; ik dacht datik er in bleef ! Als je altijd zoet zure augurken hebt,en nu zure augurken,mijn mond trok helemaal samen zo zuur ! Kan wel in de rauwkost, maar niet even zo een augurk. Tomaten en dan fruit,wel lekkere witte druiven zonder pit, gele kiwis; ze zijn wat duurder maar zo lekker. Sinaasappels, appels, komkommer, slankie smeerkaas, wel 20 + met komijnepitjes erin. Dat smaakt echt lekker. Aardbeien, rundrookvlees Ook eet ik nu wel appels maar niet zo uit de ijskast, dat is me veel te hard en te koud; dus voordat ik naar bed ga leg ik al een appel buiten de koelkast.
Zo ik heb u even een kijkje in het belangrijkste meubel in mijn huis laten zien. Als ik nu in de nacht toch die koelkast induik dan blijft het bij een stukje fruit. Hoop dat ik dat een tijd vol kan houden; zit nu weer even te vechten met mij zelf de drie kilo die ik er met mijn verjaardagen en daarna de restjes,had aangegeten, die zijn er af, maar nu sta ik stil en dat vind ik niet leuk. Maar nu moet ik sterk zijn, dus dan toch maar zoveel mogelijk dingen in de koelkast die geen kwaad kunnen. Het valt echt niet mee hoor, weet bijna niet meer hoe een patatje, kroket of frikadel smaakt !
Nu even geen medelij met mijzelf; ik loop ook te stralen omdat ik het buikje weer een beetje in kan houden en toch blijven praten,wat drie kilo geleden niet kon. Dus maar fijn aan het resultaat denken en niet te veel op de weegschaal.
Pffffffff wat een dag, zon dag waarop alles kan en mag, een zeer hectische dag.
Wakker geworden om 9 uur, de nacht ervoor was ikvoor mijn doen, vroeg naar bed halftwee. Uit bed gestapt, lekker wel de jogging broek aan, want ik had me voorgenomen dat ik alle spullen die ik uit het bos had meegenomen, zou gaan sorteren. Als u nagaat dat ik ongeveer 6 grote boodschappentassen vol had staan !
Het leek buiten mooi, het zonnetje scheen, maar op de achtergrond waren wel donkere wolken te zien. Eerst de twee hondjes uitlaten, Macho is toch een veel wilder hondje dan Rocky; ze zijn allebei even oud, maar Rocky lijkt wel tachtig vergeleken bij Macho. Mijn ene arm schoot steeds een stuk naar voren als Macho wat zag; hij is fel op andere vooral grote honden, dus ik keek al benauwd als ik een grote hond zag. Oké, ik heb ze braaf weer naar huis gebracht.
Ik optimistisch, sjouwde alles naar buiten, bij de tuintafel, op twee houten banken. Had een vuilniszak opengeknipt, over de tuin tafel gedeponeerd, met de gedachte dat als het gaat regenen, ik de vuilniszak met spul en al zo kon oppakken. (Wat later erg praktisch bleek, want we hielden het niet droog.)
Maar toen ik1zak bosspul had uitgezocht, zonk de moed me toch in de schoenen Ik moest er nog 5 !
Ik had mijn kleinkinderen de hele week nog niet gezien en dacht:Ik kan wel een paar handjes gebruiken. Hoera voor de telefoon ! Ik een belletje naar mijn zoon gepleegd, dat ik omhoog zat en best twee paar handjes kon gebruiken om mijn bosspullen uit te zoeken. Nou dat zou hij even in de vergadering brengen Nog nooit was een vergadering zo gauw afgelopen, want nog geen vijf minuten later zei Chris: Mam ze komen er zo aan hoor.
Inmiddels had ik alles weer naar binnen gesjouwd, wordt er gebeld Shila aan de deur.Zij had voor mij wat uit de stad meegenomen (dat had ik gevraagd), dus: Hallo Shila ! Kom er in. Koffie gezet; daar was ik zelf ook wel aan toe, Shila bedankt voor het boodschappen doen. Zei wel tegen Shila: Na een uurtje verzoek ik je vriendelijk om huiswaarts te keren want dan komen mijn kleinkinderen en moeten we aan het werk.
Shila keek verbaast en zei: Gooi je mij er dan zomaar uit ?
Nee, ik verzoek het je vriendelijk !
We kunnen wel wat van elkaar hebben. Inmiddels was het halfeen. Sven en Indra waren er om 1 uur.Ik had net Shila uitgezwaaid want zo ben ik dan wel weer, ik zwaai mijn visite altijd uit tot ze om de hoek verdwenen zijn stel je voor dat ze weer terugkomen zekerheid voor alles ! Is een grapje hoor.
Had de vuilniszak met bosspulletjes nu op de tafel binnen, had ongeveer 10 plastiek boodschappentasjesaan de eethoekstoelen gehangen, om de verschillende dingetjes erin te doen, zoals:
1 zak voor alle herfst blaadjes, 1 voor stokjes en kleine takjes, 1 voor beukennootjes, 1 voor grote takken, 1 voor mos, 1 voor dennenappels en dennennaalden, 1 voor kleine stukjes schors of hout, 1 voor een soort kleine dennenappeltjes die in trosjes aan de bomen hangen, daar konden de kastanjes ook bij en tenslotte 1 voor spul die niet mee(r) te gebruiken was.
Dan hadden we ook nog helikoptertjes, een soort vleugeltje, als je dat in de lucht gooit komt het net als een helikopter naar beneden. (Zocht het even op en vond : De najaarsvruchten van de es, ofFraxinus maximus.)
Dan ben ik er nog niet, maar ik heb u nu een idee gegeven wat allemaal gesorteerd moest worden. Ze waren erg enthousiast, ze vonden het een pracht al die spullen. Hebben ze niet van een vreemd hé ?
Oma, heb je nog van die lekkere broodjes met ei ?
Nou moppies, gebakken ei zit er even niet in, daar heb ik echt de puf niet voor. Het kan een broodje kaas worden en een broodje chocolade pasta.
Nou oma, dat is toch ook lekker. Krijgen we dan ook groene limonade (is limonade van groene pruimen gemaakt, Reine Claudes ).
Ze hadden al wat chips gehad, ik dacht voor een keer als vervanger van brood, maar die vlieger ging niet op.
Tring ! de bel gaat, honden blaffen als gekken. Op de achtergrond Indra : Oma oma .. oma !!!! Joop voor de deur:
Hoe gaat ie ?
Hij gaat !
Pffffff wil je een biertje ?
Graag.
Oh, sorry, niet in koelkast gelegd Waren lauw
Zal ik koffie zetten ?
Nou graag.
Het was inmiddels halfdrie. Koffie gezet, was zelf ook weer aan een bakje koffie toe.
Lieve Joop als jij even bij de kinderen blijft, kan ik de honden nog even uitlaten
Prima kind, ga je gang.
Els met de honden op stap; geen grote honden tegen gekomen, hoera ! Had ik er niet bij kunnen hebben, een gevecht tussen twee honden. Gisteravond heeft Macho de kat van de buren naast mij, Silver, de tuin uitgejaagd. Een vriendendienst voor Rocky; prima, maar niet over het hek bij de buurvrouw in de tuin Silver te grazen nemen ! Goeie grutten, ik schrok mij een ongeluk en ik moet nog oppassen tot volgende week zondag ! Ik weet niet of ik dat haal hoor
Oké Joop weer naar huis. Sven en Indra waren moe van het sorteren, ik was moe van alles, dus de rest hebben we lekker in een grote boodschappentas gedaan, die zoek ik een andere keer wel uit.
Oma, wat heb jij lekkere snoepjes in de pot !
Ik had al gehoord dat Indra het deksel had opgelicht
Ja hoor, neem maar een lekker snoepje.
Oma, ga jij met mij een spel doen, zullen we Zeeslag doen ? Gewoon tussendoorvraagje van Sven
Lieve schat, dat kan oma nu net even niet.
Ik kan het wel, het is heus niet moeilijk !
Ik kan het ook moppie, maar oma haar hoofd is nu zo moe, ik kan nu niet een spel als Zeeslag doen, dat kunnen mijn hersens even niet aan !
Mmmmm hij kijkt me aan of hij zeggen wil: Echt niet ?
Oma, mag ik dan op de computer ?
Hoera voor de computer hij helpt me uit de brand ! Ik kon echt geen spelletje meer spelen hoor.
Indra in de kamer: Ik ook op de coputer ! Het woord computer kan ze niet uitspreken, maar spelletjes doen, nou daar sta je van te kijken. Wel echt meidenspelletjes, poppenkleding aandoen en alle andere dingen die poppen aan hebben; heel leuk.
De kookwekker moest er aan te pas komen, want na een kwartier mocht Indra dan.
Sven had iets leuk gevonden, een kleurplaat schilderen op de computer; erg leuk, je kon hem ook uitprinten. Nou, toen Indra dat zag, was ze niet te houden. Dus om debeurt een tekening kleuren en oma maar uitprinten allebei drie tekeningen gedaan. Toen kwam de verlossende deurbel riiinnnng !
Oh ! pappa komt eraan kunnen we laten zien wat we gemaakt hebben, Prima, pappa nog de rest van de koffie die ik voor Joop gezet had (dat zat in een thermoskan). Oké,iedereen naar huis. Oma had nog wel Sven, maar vooral Indra gevraagd, of ze niet meer wou huilen als ze naar huis moest. Ik heb gezegd: Als jullie gaan huilen als pappa komt, om jullie op te halen,dan gaat oma de hele avond huilen. Indra kwam vlug aangelopen gaf me een kus en zei: Niet huilen hoor, oma.
Ik ging bijna zelf huilen, zo lief vond ik dat. Ze zijn nog nooit zo rustig naar huis gegaan, wel een beetje vals, maar dat was puur eigenbelang. Mijn hoofd had niet een huilende Indra aangekund, want een sirene is er dan niets bij.
Oma heeft het rijk alleen, maar het was overal een puinhoop. Oma aan de slag, alles netjes opgeruimd, de afwas gedaan, de honden nog eens uitgelaten, eten gemaakt voor de honden; ik tomatensoep uit de vriezer in de magnetron, twee broodjes ham erbij heerlijk
Toen een bezem door het huis gehaald; ik heb overal zeil, dus dat is handig alles opgeveegd, in de prullenbak gedaan. Ik heb 4 prullenbakjes in huis, dus dat is een ritueel; als ik één prullenbakje leeg, moeten de andere ook in de container buiten gedaan.
Zo en nu al gauw twee uur achter de pc mijn verslag van de dag met drie gaatjes schrijven. Ik ben er zelf nu duizelig van, wat ik allemaal op een dag met zeker 3 gaatjes kan uitspoken Pfffffffff !!!.
Mijn toilet (het kleinste kamertje dus) is multifunctioneel.
Ik zal het u uitleggen
Ten eerste: het toilet is mijn geheugensteun,voor verjaardagen; er hangt een mooie verjaardagskalender, zodat ik kan zien wie ik een kaart, telefoontje of een bezoekje wil brengen. Daarnaast nog een gewone kalender, waar ik ook mijn afspraken op kan zetten en kan zien welkedag het is, zodat ik de verjaardagskalender kan bij houden. Dus mijn toilet is mijn Kantoor.
Ten tweede: het fonteintje zorgt ervoor dat ik altijd mijn handen kan wassen; dus het is ook een wasplaats. Verder gebruik ik het fonteintje als opbergplaats voor mijn toilettas, waar al mijn spulletjes in zitten om mij elke morgen een metamorfose te laten ondergaan. Dus is het toilet ook een Schoonheidsalon.
Ten derde: ik heb ook in mijn toilettas altijd een nagelvijl; dus zit ik lekker te . , dan vijl ik mijn nagels wat af, pak een toilet papiertje en maak gelijk mijn nagels schoon,door de vijl onder de nagels door te halen en dan het vuil op het toiletpapiertje te doen. Dus ook een Nagelsalon is aanwezig.
Ten vierde: kam, borstel, handspiegel, grote spiegel aan de zijmuur, veel licht dus mijn haar wordt ook elke morgen daar gedaan.Jawel, een Kapsalon is ook aanwezig.
Ten vijfde: wat denkt u ? IK GEBRUIK HET OOK NOG ALS TOILET !
Dat zijn de twee eerste zinnen van een liedje dat ik als kind met de paplepel ingegoten kreeg. Zandvoort is een badplaats aan de Noordzee. Amsterdam lag daar ongeveer een uurtje vandaan, als er een dagje uitgegaan werd en het was mooi weer, was het vanzelf Zandvoort.
Als het grote vakantie was huurden mijn vader en moeder een huisje voor 6 weken en waren we in Zandvoort. Mijn vader en moeder huurden bij mensen die zelf een strandtent runden op het strand, met strandstoelen, koffie, thee, allerlei eten. Ze waren heel gezellig. In de loop der jaren werden we dikke vrienden, want mijn moeder en vader werden bij strandtent 9 Fam: Paap, toilet mevrouw en mijnheer. Als de strandgasten moesten plassen of iets anders, moesten ze er wat voor betalen op een schoteltje . Mijn vader of moeder hield dan het toilet keurig schoon en paste ook vaak op spullen, als de gasten wilden zwemmen. Ze hielden er zelfs een winkeltje met allerlei strandspulletjes op na, scheppen, emmertjes, vormpjes, visnetjes en dergelijke meer.
Dat was even de voorgeschiedenis, want ik wou u over een dagje vertellen toen mijn nichtje en ik, allebei16 jaar,ook een dagje naar Zandvoort wilden. We gingen met het Haarlemse kikkertje, zo hete het treintje, dat van Amsterdam via HalfwegHaarlem naar Zandvoort reed. Het was meer een veredelde tram. Wij, Joke mijn nichtje en ik, hadden ons zelf een dagje lol beloofd; we waren allebei vrije meid, dus wel op zoek naar leuke jongens.
We hadden echt mazzel, want iets verderop in het treintje, zaten twee hele leuke jongens; een blonde en eenjongen met donkerblond haar. Joke was donkerblond, ik was middelblond (geen nep toen nog). Joke was iets langer als ik. Laat die jongen met donker haar ook wat langer zijn en de blonde was wat kleiner, nou beter hadden we ze niet voor het uitzoeken. Ik vond blonde jongens leuk, Joke donkere jongens. Ja, hoe kwamen we nu in contact met elkaar ? Gingen ze ook naar Zandvoort ? Dat hoopten we maar.
Ja, ze stapten ook in Zandvoort uit ! Prima We handen inmiddels al wat oogcontact gehad. Dat is zeer belangrijk als je verkering zoekt, eerst oogcontact. Hoe verder ? Je moest een grote hoofdstraat door om naar het strand te komen; bleven zij voor een winkel staan, wij ook; liepen ze dan weer verder, wij ook. Zo tot aan het strand. De jongens hadden een strandstoel gehuurd, konden ze hun spullen beter kwijt. Dat hadden wij niet. Dus toen we wisten waar ze gingen zitten, gingen wij er vlakbij op een badlaken zitten. Ja en nu maar afwachten
Ze zaten wat stiekem naar ons te kijken en wij stiekem naar hen, verder gebeurde er niets.
Ik zeg tegen Joke, dan moeten wij toch wel wat aandacht trekken. Gelukkig hadden we een fototoestel bij ons en waar die niet goed voor is ! Ik wist het, pakte mijn fototoestel, liep naar de jongens toe en vroeg : Zou een van jullie mijn nichtje en ik op de foto willen zetten, dan hebben we voor later een herinnerring ?
Nou dat wilden ze wel; dus wij op de foto. Toen vroegen wij of we hen ook op de foto mochten zetten ? Later hebben we iemand anders bereid gevonden om ons vieren erop te zetten. Zo is het gekomen dat we een hele leuke dag hadden met John en Karl .We hebben ze daarna nooit meer gezien, maar de fotos geven een fijne herinnerringvan een hele gezellige dag..
Wow ! Wat kan een mens geestelijk moe zijn, lichamelijk valt het wel mee maar geestelijk ? Er is een bal aan het rollen gegaan die ik zelf een zetje heb gegeven. Ik ben gek van bloemstukjes maken, nu met de herfst heb ik heerlijk door de bossen gestruind, allerlei mooie dingen gevonden, sjouw soms met dikke takken maar dan gaat het mij dan om de schors, die ik er later dan afpel als hij in gedroogd is.
Ja, dan zit je voor zon behoorlijke hoeveelheid materiaal en dan maar zoeken hé. Het was mooier geweest als ik wat meer gesorteerd had, de dennenappels bij de dennenappels,de beukennootjes bij de beukennootjes enz. Maar dat is typisch geen gedrag van mij, ik heb wel 6 grote dozen waar van alles wat door elkaar in zit, dus als ik wat wil maken,moet ik door die 6 dozen spitten. Had ik alles gesorteerd, kon ik gewoon de doos van de dennenappels pakken waar ik dan ook alleen maar dennenappels in heb.
Ik weet gerust wel hoe ik het zou willen hebben, maar om vandaag alle dozenmet al het materiaal om te keren en uit te zoeken, nee daar had ik geen zin in, maar dat hield wel in, dat ik veel langer over een stukje deed om eerst alles op te zoeken wat ik nodig heb. Maar ik ben zeer tevreden, ik heb 5 stukjes gemaakt en heb er al 4 verkocht. Ik vraag ongeveer 3 euro voor zon stukje, zodat ik de lijmstokjes en kleine frutsels, zoals waxinekaarsje met herfst dingen, weer kan kopen.I
Ik ben tussen alles door naar de stad geweest, om nog wat kleine herfstspulletjes te kopen, maar er was al nietveel meer ,
Het is bijna het einde mevrouw ! zei de winkelbediende ,
Het einde ? ik begin pas !
Twee hele lieve elfjes gekocht, en 6 paddenstoelkaarsjes heel leuk. Maar dat mijn hoofd nu drie keer in het rond draait, is echt waar hoor. Want de aanloop in de tuin om naar mij te kijken hoe of wat het werd, was de hele dag door. Ik werk het liefst buiten in de tuin, want dan valt elk stokje of beukennootje of ander materiaal waar ik mee werk, in de tuin op de grond,en niet in huis. Een mazzel dat alles toch gelukkig naar "beneden" valt en niet"omhoog", is makkelijker op te pakken !
Ik ging vandaag naar de stad. Rocky zou mee, dus ook mee de bus in., dat is nog niet zo makkelijk. Vooral de eerste keer dat ik met Rocky de bus in ging was een klein drama. Ik heb zon riem die uitloopt, dus zelf uit- en inrolt. Ik had er natuurlijk moeten bij nadenken die riem kort te houden, maar dat had ik dus niet en toen de bus dan kwam en de mensen gingen instappen, dacht Rocky ik moet ook ! en daar ging hij al, terwijl er nog twee mensen voor mij in moesten stappen. Die moesten over de riem heen stappen want Rocky was de bus al in. Ik schaamde me rot.
Oké dat gebeurt me niet meer, ik hou de riem nu kort zodat we samen de bus instappen, dan gaan we een plaatsje zoeken, maar dan ben ik er nog niet. Mijn vriendin vindt mij een oude muts worden met mijn hondje, want ik neem altijd een handdoek mee en die leg ik dan op de stoel in de bus; valt ook nog niet mee.Rocky vasthouden als de bus gaat rijden en dan maar hopen dat we niet een bocht krijgen, want ik heb nog geen busbenen, daarvoor ga ik te weinig met de bus. Ik wil niet dat er iemand wat zal zeggen als mijn hond op de busstoel zit. Willy mijn vriendin zegt : Een hond hoort helemaal niet op de stoel, hij hoort gewoon op de grond, daar is het een hond voor! Willy is een kattenmens, kattenneem je niet mee aan een riempje de bus in en was Rocky nou een Deense dog dan had hij echt wel op de grond gestaan, maar hij is al zenuwachtig, dus dan maar een oude muts ! Maar hij gaat mooi op zijn handdoek naast mij op de busstoel en dan blijf ik hem ook nog eens aaien over zijn kopje totdat we op de plaats van bestemming zijn. Ik weet gerust wel dat ik misschien te tuttig met Rocky ben, maar we zijn zo veel bij elkaar dat we gewoon meer als vrouwtje en hond zijn; ik ga heus niet zo ver dat ik het mijn kind noem, maar mijn allerliefste vriendje is hij toch wel en ik denk dat hij mij ook wel ziet zitten, maar dat ik mij zelf wel in een positie plaats dat ik niet meer weg kan zonder Rocky of ik moet constant oppas regelen, dat is gewoon niet altijd fijn.
Gisterenavond zou Joop mijn buurman van 6 uur tot half 9 op Rocky passen, omdat ik eenetentje had als dank voor mijn vrijwilligers werk. Daar zag ik ook de mevrouw waar ik dat vrijdagsmorgens mee samen doe; ze vroeg : Gaan jullie straks mee naar de bioscoop, ik heb kaartjes voor de helft van de prijs ?Er was een Aktie van AH, tweede kaartje voor de bioscoop gratis dus. Van dat eerste kaartje deelden we de prijs. Het was de film Mamma Mia, met mooie muziek van ABBA
Ik was er meteen voor in, maar dan werd het veel later voor ik Rocky kon ophalen. Ik had de telefoon mee dus ik Joop bellen :
Joop vind je het goed dat ik Rocky wat later ophaal ?
Hoe laat dacht je ?
Nu had ik begrepen dat de bioscoop om half 9 zou beginnen, dus dacht ik ongeveer 11 uur. 11 uur ongeveer !
Nou vooruit dan maar, maar niet later want meestal ga ik half 11 naar bed.
Ik helemaal blij met zon onverwacht extra uitje. Komen we bij de bioscoop aan, begint de bioscoopfilm om kwart over 9 pas en zou dan ongeveer kwart voor 12 zijn afgelopen ! Nou dat was dan erg jammer voor mij, maar dat kon ik niet maken tegenover Joop.
Degene die de kaartjes had zei : Nou je belt Joop gewoon nog even, hij vindt het vast wel goed.
Dat vond ik misbruik maken van iemand zijn goede wil. Dus we waren braaf om 9 uur bij Joop. Die zei toen : Ik heb er niet bij nagedacht, maar ik had de sleutel van je huis, ik had hem wel in huis kunnen doen !
Was nu zeker blij dat ik vroeg thuis was, want dat had vast weer een herrie met de buurvrouw gegeven de andere dag, want Rocky blijft blaffen als hij alleen is en dan om half 11 s avondswas geen goed idee.
Dan denk ik wel eens, was ik toen maar niet langs gelopen op die hoek waar die vrouw met een jonge hond op haar arm stond. Ik ben nou eenmaal gek op dieren, dus ik moest het even aaien. We raakten in gesprek en toen zei ze dat Rocky, die ook van haar was, weg moest. Ik snapte daar niets van, want het is zon leuk beestje (niet vermoedend dat hij de hele wereld bij elkaar blaft als hij alleen is !) Voor dat ik het wist stond ik met een hondenriem waar Rocky aan stond te bibberen in mijn ene hand en in mijn andere hand een voerbak, drinkbak, zakvoer zelfs een splinternieuw jasje, voor als het koud werd (wat hij beslist niet aan krijgt, dat vind ik echt niet leuk en Rocky gelukkig ook niet).Ik heb het uitgeprobeerd, maar er moest dan een elastiekje om zijn staart. Nou, hij verzette geen poot, hij bleef stokstijf staan. Gelukkig hoefde ik me niet schuldig te voelen toen ik het weggaf.Terwijl ik me voorgenomen had geen dier te nemen, omdat ik nu alleen ben en dan meer weg zou gaan. Maar Rocky was toch voor mij bestemd en daar heb ik echt geen spijt van.
Dus ik kan niet onverwacht iets ondernemen en moet vaak oppas regelen, maar de meeste tijd ben ik toch die oude muts die altijdhaar hondje toch zoveel mogelijk meeneemt, omdat ik ontzettend van hem ben gaan houden en hem echt verwen. Maar daar krijg ik ook weer onvoorwaardelijke trouw en liefde voor terug.
Mijn hobby breidt zich uit mag ik zeggen. Ik heb nu een camera gekocht met meer mogelijkheden,. Ik zal hard moeten gaan studeren om de camera te leren kennen, maar heb daarbij geweldige hulp, iemand die engelen geduld heeft. Dus ik hoop echt dat onze samenwerking perfect gaat. Ik ben niet te oud om te leren denk ik.
Altijd loop ik met het kleine cameraatje, dat ik ook nog heb en dan zie ikzoveel mooie dingen, maar soms te ver af, of onscherp. Nu, met deze camera moet dat veel beter gaan, dat hoop ik van harte. We zullen het meemaken. Ik ga er morgen op mijn gemak mee aan het werk, maar zal niet te streng voor mij zelf zijn en me wat tijd gunnen om erin te komen
Mijn zoon vroeg of ik kon oppassen omdat hij naar het voetballen wou.
Mam, dan kom ik je om 5 uur halen, dan eet je lekker mee !.
Nou lekker, doe ik graag !.
Zo gezegd zo gedaan. Chris ging hete bliksemeten. Kent u dat ? Dat zijn zoete appels, aardappelen, doorregen spek en uien. Doe je allemaal in een pan, niet te veel water, want je moet het als het gaar is, stampen en de smaak afmaken met peper. Nou,mam had het vroeger thuis wel eens gegeten, maar was niet zo gecharmeerd van die kleine zoete rode appeltjes Ster appeltjes. Die zijn er niet meer, vraag me af hoe dat kan ?
Chris heeft gewone appels gebruikt. Het gerecht Hete bliksem was klaar en moest afgegoten worden. Dat had Chris dus vergeten hij ging met de stamper in de weer; was prima hoor, maar een beetje nat was het wel. Chris had ook nog een paar balletjes gehakt in de pan, dus dubbel op hé, spek en gehakt ! Ik zie dat Chris Indra een halve bal gehakt geeft,wij,Sven, Chris en ik, een hele bal
Toen we dus aan het eten gingen, zei Sven na een hap:
Pappa, ik vind het niet lekker hoor !
Sven die heeft een jaar geleden ineens een afkeer voor appelmoes ontwikkeld, hij heeft het nooit meer gegeten. Ik denk weer eens niet na en zeg aan tafel:
Dat kan kloppen als je geen appelmoes lust.
Chris kon me wel wat doen:
Sven, ik heb niets anders, dus toch maar eten !
Ik lust het echt niet pappa !
De waterlanders zaten al hoog. Chris die kijkt naar Indra, ziet dat ze geconcentreerd haar bordje leegeet, schuift de helft van de gehaktbal van Indra op Sven zijn bord.
Ja en dan heb je kinderen hé !
Indra, ik heb lekker jouw halve bal gehakt !
Ik dacht even, hij krijgt een klap om zijn oren, maar nee. Pappa, niet voor een gat te vangen, had nog een balletje in de pan en geeft Indra daar de helft van.
Nu kon ik mooi vragen waarom Indra in het begin ook een half balletje gehakt kreeg ?
Nou mam, het zit zo, als ik haar meteen een hele geef, weet ze niet hoe gauw ze hem op moet eten en als wij dan nog gehakt hebben, kan ze een hele scene maken omdat zij dan niets meer heeft en van ons dan nog een stukje gehakt wil, dan geef ik haar de tweede helft !.
Nou daar moest ik even over nadenken. Aan de ene kant heel slim, aan de andere kant niet goed; ze moet toch leren als ze iets op heeft, dat ze het dan gehad heeft, zo zie ik dat. Ik had al genoeg aangericht met de appelmoes, dus ik hield nu wijselijk mijn mond dicht. Maar onder zon etentje leer je gerust veel hoor en zie ik toch met trots hoe mijn zoon een geweldige pappa is, die alles wel regelt.
Ja ik kan altijd wel over Rocky schrijven. Hij is een vrolijk maar luidruchtig hondje, hij loopt altijd heel enthousiast naar elke hond groot of klein, maar eenmaal vlakbij, moet hij gewoon hard blaffen en even grommen. Ik heb er over na gedacht wat hij zoal tegen de honden zegt. Volgens mij het volgende
He, ik ben Rocky, zie je me wel ? Ik ben klein, daarom laat ik me horen.
Weet je, ik zoek nog steeds mijn vriendje, een zwarte Labrador, hij moet vlakbij wonen. Ik ben bij hem komen wonen, toen ik ruw bij mijn moeder, broertjes en zusjes werd weggehaald. Kwam terecht in een gezin met twee kinderen en twee grote honden. De grote zwarte Labrador werd meteen mijn vriendje, maar de andere, nog grotere Bordeaudog, een bruin gestreepte vermomde zebra, dat loeder had gelijk een hekel aan mij, hij moest me steeds hebben, maar mijn vriendje Labrador verdedigde mij met huid en haar .Daar wou ik hem nog voor bedanken. Ik heb het reuze naar mijn zin bij dit vrouwtje, dus als je hem tegenkomt, vertel hem dat dan a.u.b !
Ik hoop voor Rocky dat ze het door vertellen aan zijn grote vriend, want dat het niet bedreigend is wat Rocky blaft blijkt uit de reactie van de andere honden, ze luisteren en lopen dan gewoon door.
Een lijfspreuk die ik vandaag glad vergeten heb en ja dan gebeurt er dit
Ik had met een vriendin afgesproken, ik zou vanmiddag met haar de stad ingaan. Sinterklaas zou er zijn en natuurlijk zijn knechten, Zwartepieten (Helemaal niet meer van deze tijd knechten,mag niet meer. Zwarte Pietkan niet meer helleppp zo raken we toch alles kwijt ?)
Mijn vriendin zit al heel lang in een rolstoel, dus het was zeker juist vandaag een hele onderneming. Ik had afgesproken om half 3 bij haar te zijn, maar ik had nog wat boodschapjes te doen in de stad, dus ik dacht: ik neem de bus van 1 uur en doe dat dan voor ik naar mijn vriendin ga. De voornaamste boodschap heb ik helaas weer vergeten,ik had een paar sleutels van de achterdeur willen laten bijmaken, in zon schoenmakerswinkeltje waar je erop kan wachten. Goede voornemens, zo weer uit mijn gedachten gevlogen, echt ergerlijk.
Maar goed, het was zo propvol in de bus, de mensen moesten staan. Drie kleine kinderopvouwwagentjes, vanwege Sinterklaas. Dus echt mutje vol. In de stad was het al niet anders, maar het Sinterklaasgevoel van vroeger kwam wel weer een beetje terug. En in de stad heb je toch weer die onweerstaanbare luchtjes. Ik had ineens trek ! Het eerste wat ik tegenkwam was een saucijzenbroodje Lekker even wat boodschappen gedaan en ik zou echt in dat kleine banketbakkerswinkeltje een lekker bolletje kopen, loop ik tegen versgebakken oliebollen aan ja,eentje was er voor mij !
Ik zou naar mijn vriendin, maar was nog een kwartier te vroeg en dan is daar het viskraam; ruikt zo herlijk naar gebakken vis en dan is het bakje met kibbeling en lekkere saus, voordat ik het wist, in mijn handen en zit ik genoeglijk te eten van de zalig gebakken vis Dus de vis zwom tussen de oliebol en het saucijzenbroodje, heerlijk in mijn maag,die nu wel vol was maar Ik moest nog met mijn vriendin de stad in en we zouden eenbroodje gaan eten in een broodjeszaak, waar ik altijd kom als ik in de stad ben. Daar een warm stuk stokbrood (baguette) met roomboter en dan gekookt ei erop.
Eindelijk precies om half drie bij mijn vriendin, moest eerst een kopje thee drinken voor we weggingen kon er ook nog wel bij. Mijn vriendin wou nu wel graag de stad in, want ze wouSinterklaas een hand geven en dan even kijken of ze hem herkende, omdat haar schoonzoon een reclamebureauheeft en meestal de hulp-Sinterklaas wel uit die hoek kwam.
Dus ik achter de rolstoel met mijn volle buik, naar Sinterklaas zoeken Ja hoor daar liep hij voor ons, maar ondanks hij al zo oud was, liep hij best wel vlug. Wij tussen de kleine kinderen laveren met de rolstoel en ik roepen: Sinterklaas ! Mijn vriendin wil u een hand geven ! Zwarte Piet had het door en vroeg de Sint even pas op de plaats te doen. Mijn vriendin helemaal in de wolken en ja hoor, Sinterklaas herkende haar en wist ook nog haar naam (maar die had Zwarte Piet mij gauw gevraagd !) Nog een zakje pepernoten en onze audiëntie bij Sinterklaas zat er op dus nu naar de broodjeszaak.
Ik had echt niet zoveel trek meer, maar mijn vriendin trakteert altijd, dus ikmijn warme broodje met roomboter en plakjes ei ! ( ik had in de gaten dat er drie eieren in plakjes gesneden opzaten). Gewoon opeten.. Helllupppp !
Maar toch lekker opgegeten, erbij 1 glas koude chocomelk. Mijn vriendin had ook heerlijk gegeten. Ze was nog van alles aan het vertellen, maar merkte ineens dat mijn oogjes steeds dicht wilden vallen Ja, mijn propvolle buik, dat geren achter Sinterklaas aan, dat was even te veel van het goede
Kom op Els ! Doe je jas aan, want als ik het zo zie, val je hier straks terplekke in slaap en ik wil nog wel naar huis !
Natuurlijk was ik op slag klaar wakker, want ik schaamde me echt. Als ik netjes had gewacht met eten dan had ik niet zo rozig geweest. Ik hoop dat we toch nog wel eens samen op pad gaan en dat ik het onvolwassen gedrag dan achterwege laat
In mijn tuin logeren 2 tortelduifjes. Ze zijn altijd samen en zitten op het schot van de tuin tussen de buren en mij. Ze zitten altijd met hun kopjes naar mijn kant, maar hebben wel bedacht dat mijn kant ook de wc-kant is, want dan draaien ze zich om en poepen er lustig op los. Maar dat mag van mij, ze draaien zich dan ook weer gezellig om.
Ik heb ze gisteren heel lief op het randje van het schot de liefde zien bedrijven, zo schattig. Niks verlegen, gewoon schaamteloos op het randje.
En nu vanavond zaten ze lief naast elkaar, in het avondzonnetje. Ik ontdekte dat Mevrouw Duif ook onderkinnen heeft. Ze had haar kopje heerlijk op haar borst liggen en de plooitjes zag ik tussen de veertjes te voorschijn komen. Mijnheer Duif zag dat met veel genoegen aan werd er zelfs weer romantisch van en wou eigenlijk nog wel een poging wagen om te vrijen. Maar in gedachte hoorde ik Mevrouw Duif zeggen: Ik zit lekker, NU EVEN NIET ! .
Ja, was u ook iemand die bang voor de tandarts was ? Nou ik wel dus,
helemaal over mijn toeren als ik naar de tandarts moest en jammer voor mij, ik had een heel slecht gebit. Dus onvermijdelijk , dat ik al op vroege leeftijd aan een bovengebit moest.
Dus op naar de tandarts In de wachtkamer kreeg ik het al Spaans benauwd. Alleen de geur al maakte me misselijk, dus op van de zenuwen naar binnen. Was zo zenuwachtig, dat de tandarts mij al 4 verdovingspuitjes had gegeven en nog was ik niet verdoofd .Nu, ik moest uiteindelijk elke dag een tand laten trekken, anders werkte de verdoving niet.Nou, om een lang verhaal kort te houden, ik heb drie maanden zonder bovengebit gelopen, want ik was ook geen type om meteen na het trekken, het gebit in mijn mond te krijgen. Heb een pijngrens van nul komma nul !
Nu was de heuglijke dag daar, dat ik mijn gebit kon ophalen. Mijn man was deze keer mee; wij naar binnen Moet even vertellen, dat de tandarts zwart-witte tegels op de grond had. Nou, daar komt de tandarts met mijn gebit aan. Hoe het kwam weet ik nog niet, maar vlak voor hij het wou passen ik lag achterover in die gevreesde stoel liet hij het uit zijn handen vallen en ja hoor, het spatte in stukjes op de zwart witte tegels ! Maar van de zenuwen en dat gezicht van de tandarts, ging ik zo hard lachen, dat èn mijn man èn de tandarts, mij verstoord aankeken. Maar dat werkte nog erger op mijn lachspieren en even later samen, met de tandarts op de zwart witte tegelvloer, witte tanden zien te zoeken en dan niet meer te mogen lachen omdat het natuurlijk best rot voor de tandarts was. Maar ik kon er echt niets aan doen, ik heb geloof ik wel tien minuten zitten lachen of proesten om niet te lachen. Mijn man keek mij op een gegeven moment zo woedend aan, dat ik toen van schrik ophield met lachen.Het duurde weer twee weken voordat ik een mooi bovengebit had.
Heeft u last van het ouder worden ? Ik niet echt, maar weet wel dat ik 21 jaar geleden, geen 40jaar wouworden en waarom zal u misschien vragen ? Ja ik vond het gewoon moeilijk. Want ik had het idee opgevat, dat je eigenlijk overal net tusseninzat. Je hoor niet meer bij de jongeren, je hoort nog niet bij de ouderen ,waar hoor je dan wel bij ?
Zo zat het met mij. Toen ik dus 40 jaar zou worden, zat ik echt in een dip.
Laat dit jaar maar overgaan, ik ben er niet, doe net of ik niet thuis ben. Maar dat ging natuurlijk niet door. Dus ja, toen het s nachts 12 uur was, zei mijn man :
Gefeliciteerd schat met je 40ste verjaardag !
Hij pakte de koe gewoon bij de horens, ik reageerde lauw. Het werd 1 uur, het werd half twee, mijn manzei:
Wordt het geen tijd dat we naar bed gaan ?
Nee nog niet, want als ik dan waker word, ben ik 40 !
Lieve schat het is inmiddels half drie, dus je bent echt al twee en half uur 40 !
Daar kon ik niet meer omheen, dus toch maar slapen dan.
Ik had gewoon de andere dag visite en gebak en ook cadeaus, wat ik toch heel stiekem wel mooi vond
Misschien heeft u al een beetje gelezen dat ik een kruidje-roer-me-niet ,,
ben ?
Ik spring vaak van de hak op de tak. Mijn hoofd denkt dan vlugger dan wat ik op wil schrijven. Zo ben ik ook wispelturig, eerst wil ik het zo en dan later toch maar weer zo. Dat is me een keer vreselijk opgebroken
Simon, mijn man, had nieuwe vloerbekleding gelegd. Het was lichtgrijze vloerbekleding. Het was nietmijn keus, vond het veel te licht, maar toen het klaar was, zag het er schitterend uit. We moestende huiskamer weer opnieuw inrichten. We hadden een hele grote parapluplant. Het was een prachtige plant, hele lange stelen en dan aan de bovenkant echt allemaal losse blaadjes naast elkaar, net als een paraplu. Het was een waterplant, dus hij (of zij)stond flink in de modder en was bijna niet te tillen.
Simon vroeg: Waar wil je de plant hebben ?
Na wat heen en weer gepraat, wou ik de plant wel in de hoek hebben. Simon zet de plant in de hoek. Hij moest nog een boodschap doen, dus werd ik alleen gelaten, in mijn lege kamer met plant. Nu, u voelt hem zeker al aankomen ?
Ik dacht ineens, ik vind die plant daar niet zo mooi staan kan toch ? Oh help, had ik dat maar niet gedacht, want ik altijd meteen doen, nooit nadenken
Begin aan de plant te trekken, want hij (of zij) was echt zwaar, door al dat modderwater. En ja hoor, ik trek zo de plant om, al dat modderwater over mijn nieuwe lichtgrijze vloerbedekking. Het leed was niet te overzien ! Mijn hart stond bijna stil. Wat moest ik doen ? Mijn hart zei: Pak badlakens, dep alles op, maar mijn verstand, (dat beetje wat ik dan nog had), zei: Je kunt het beter op laten drogen en dan stofzuigen, diegedroogde modder.
Ik heb pen en papier gezocht en een briefje aan Simon geschreven, dat het mij ontzettend speet en dat ik voorlopig even uit zijn buurt bleef Dat was het verstandigste wat ik kon doen. Het was wel laf, maar ik moest hem wel de gelegenheid geven om af te koelen.
Het is goed gekomen er stond alleen geen parapluplant meer, ik heb er maar niet naar gevraagd
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
