xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Avondeten bij mijn zoon

Mijn zoon vroeg of ik kon oppassen omdat hij naar het voetballen wou.

“Mam, dan kom ik je om 5 uur halen, dan eet je lekker mee !”.

“Nou lekker, doe ik graag !”.

Zo gezegd zo gedaan. Chris ging “hete bliksem”eten. Kent u dat ? Dat zijn zoete appels, aardappelen, doorregen spek en uien. Doe je allemaal in een pan, niet te veel water, want je moet het als het gaar is, stampen en de smaak afmaken met peper. Nou,  mam had het vroeger thuis wel eens gegeten, maar was niet zo gecharmeerd van die kleine zoete rode appeltjes “Ster appeltjes”. Die zijn er niet meer, vraag me af hoe dat kan ?

Chris heeft gewone appels gebruikt. Het gerecht “Hete bliksem” was klaar en moest afgegoten worden. Dat had Chris dus vergeten… hij ging met de stamper in de weer; was prima hoor, maar een beetje nat was het wel. Chris had ook nog een paar balletjes gehakt in de pan, dus dubbel op hé, spek en gehakt ! Ik zie dat Chris Indra een halve bal gehakt geeft,  wij,  Sven, Chris en ik, een hele bal…

 Toen we dus aan het eten gingen, zei Sven na een hap:

”Pappa, ik vind het niet lekker hoor !”

Sven die heeft een jaar geleden ineens een afkeer voor appelmoes ontwikkeld, hij heeft het nooit meer gegeten. Ik denk weer eens niet na en zeg aan tafel:

“Dat kan kloppen als je geen appelmoes lust.”

Chris kon me wel wat doen:

”Sven, ik heb niets anders, dus toch maar eten !”

“Ik lust het echt niet pappa !”

De waterlanders zaten al hoog. Chris die kijkt naar Indra, ziet dat ze geconcentreerd haar bordje leegeet, schuift de helft van de gehaktbal van Indra op Sven zijn bord.

Ja en dan heb je kinderen hé !

 “Indra, ik heb lekker jouw halve bal gehakt !”

 Ik dacht even, hij krijgt een klap om zijn oren, maar nee. Pappa, niet voor een gat te vangen, had nog een balletje in de pan en geeft Indra daar de helft van.

Nu kon ik mooi vragen waarom Indra in het begin ook een half balletje gehakt kreeg ?

” Nou mam, het zit zo, als ik haar meteen een hele geef, weet ze niet hoe gauw ze hem op moet eten en als wij dan nog gehakt hebben, kan ze een hele scene maken omdat zij dan niets meer heeft en van ons dan nog een stukje gehakt wil, dan geef ik haar de tweede helft !”.

Nou daar moest ik even over nadenken. Aan de ene kant heel slim, aan de andere kant niet goed; ze moet toch leren als ze iets op heeft, dat ze het dan gehad heeft, zo zie ik dat. Ik had al genoeg aangericht met de appelmoes, dus ik hield nu wijselijk mijn mond dicht. Maar onder zo’n etentje leer je gerust veel hoor en zie ik toch met trots hoe mijn zoon een geweldige pappa is, die alles wel regelt.

Eliza