Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Op de markt is je gulden een daalder waard. Ja dat gezegde, gaat nu niet meer op, met de euro. Maar dat de markt een heerlijk iets is, dat is waar. Ik ben gek op de markt, maar ik ga er toch weinig naar toe. Bij ons in Den Helder is er in de binnenstad, op zaterdag in de Beatrixstraat, een grote markt. De hele straat is dan een groot marktgebeuren, Ja het ziet er heel gezellig uit, heel zorgvuldig alles uitgestald, om ons, de klanten, te verleiden.
En dat we verleid worden, dat is zeker, wat dacht u ? Van alle geuren die je opsnuift, als je over de markt loopt. Laten we samen eens een rondje maken, om te beginnen, op het Bernardplein staat er om deze tijd een hele mooi kermis- oliebollenkraam. Om te zien al oogstrelend, maar om te ruiken oooh, echt zeer verleidelijk, aangezien ik nog steeds worstel met een overgewicht van 20 kilo. Vandaar dat ik echt zo weinig mogelijk naar de markt ga ! Maar komaan, we zijn er nu, dus
Als we de geur van de oliebollen in onze neus hebben, lopen we weer terug naar de Beatrixstraat. Hoek Beatrixstraat - Bernardplein, is een kraam waar je alles kunt kopen wat met kippen te maken heeft en dat is best veel. Maar, daar draait ook een grill met allemaal goudgele haantjes, gauw doorlopen Je valt van de ene geur in de andere, twee stappen verder, staat een klein kraampje waar de Chinees heerlijke kleine loempias verkoopt, of zalige pasteitjes. Jaja,verder maar
Natuurlijk kom je ander kraampjes tegen, met kleding, met sieraden, met beelden, met drogistwaren, enz ,enz. Maar we hadden het over de verleidelijke geuren. Ja hoor, wat ruik ik nu voor een heerlijke geur ? Gebrande Pindas, nog harder voorbij
Dan is er nog de Patat kraam,,
Hele puntzakken vol,knapperig gebakken Frietjes,liefst met een, hele klodder frietsaus
De visboer,die Kibbelings bakt. Dat zijn stukjes kabeljauw in een krokant jasje, met een lekker sausje erbij.En soms is er ook nog de stroopwafelbakker (je ruikt ze al op afstand) die kleine heerlijke stroopwafels bakt, of een hele grote, echt zalig hoor. Ja, ik weet echt, hoe het allemaal proeft, want als ik dan op de markt kom mag ik van mij zelf één van deze verleidingen kopen en moeilijk is dat ! Want ik vind alles lekker en ik kan ook gerust wat naar binnenstouwen.
Begrijpt u nu, waarom ik u met een noodvaart over de markt liet lopen ?
Een enkele keer blijft het dan ook niet bij één verleiding. Voor mij is dan ook de beste oplossing om NIET naar de markt te gaan. Maar ja, ik ben ook maar een mens, die soms de verleidingen gewoon niet kan weerstaan. Ik geniet er dan ook
Ja, dat kan iedereen gebeuren, maar mij niet (dacht ik ), maar nu heeft het virus, het griepje, mij ook te pakken. Je word wat suffig, je neus gaat dicht zitten, je keel lijkt wel van schuurpapier mmmm ik weet wel wat leukers hoor.
Wilwel in bed, wil niet in bed nu benijd ik wel mensen die samen zijn, lijkt me heerlijk. Als ik echt in bed mocht blijven, een lekker kopje thee op bed, voor meer heb ik even geen zin. Rocky wordt dan uitgelaten (moeter wel uit voor Rocky) ja, dat is nou eenmaal zo, als je een hondje hebt.
Verder ben ik toch erg blij met mijn computer. Hoef er de deur niet voor uit, kan mij er nu fijn mee vermaken. Gaat goed en ineens moet jeheel gauw een zakdoek pakken want dan loopt er zomaar en straaltje uit je neus getver.
Troost me welmet heerlijke Belgischechocolade, lekker Denk dan, ik ben zielig, dus dan mag dat. Erg hé ?.
Voel me toch niet echt happy, slik wel aspirine en dan lijkt het even wat beter, maar ineens stuiter je weer terug.
Nou, niets voor mij zon klaagzang, maar ja, dit hoort ook bij mijn leventje. Fijn dat ik even tegen jullie aan mocht klagen
Mijn kleinkinderen kwamen gisteren met een lampion over Sint Maarten zingen.
Mijn kleinzoon Sven is 6 jaar, zijn zus Indra, 3jaar. Sven had een soort bij gemaakt heel mooi, en Indra had een spin . Dus ze belden aan, ik doe open en Sven begintluidkeels Sinte Maarten,Sinte Maarten ! tezingen. Indra zat op een lolly te sabbelen,keek wel op naar Sven en iedere keer als het versje uit was , ging de lolly uit de monden zei ze: JA JA !
Sven kende wel 4 versjes, dus 4 keer werd de lolly eruit gehaald en 4 keer werd er door Indra heftig JA JA ! geroepen. Nou ik vond dat schitterend en toen ze klaar waren met zingen kwamen ze even binnen om hun zakje met snoep van
mij in ontvangst te nemen.
Ineens een brul, begint Indra te huilen ! Wat is er aan de hand ? Mijn lolly is weg ! Je lolly weg ? Hoe kandat nou ?
Inmiddels was Rocky, mijn hondje, ook in de gang gekomen om de kinderen te begroeten, hij is gek op die twee. Indra wijst direct naar Rocky: Heeft Rocky gepikt !
Nou, Rocky is een klein hondje, dus ik zeg tegen Indra;Lieve schat, dat kan niet, Rocky kan dat niet doorslikken.
Maar waar was de lolly dan ? Zoeken in de gang, in de jaszak, overal Zie ineens dat Rocky toch wel een beetje behoedzaam loopt dat staartje naar beneden, betekent meestal wel iets. Pak Rocky beet, ga voelen aan hem en wat denkt u ? Zat de lolly helmaal verward in de staart van Rocky ! Hij was langs Indra gelopen en zo ook langs de lolly. Arme hond, dat kostte hem toch wel een paar staartharen . Ik vroeg nog aan Indra:wil je je lolly nog terug ?Maar ze keek met een vies gezicht naar de harige lolly, hoefde hem niet meer terug.
Gelukkig zat er in dat zakje snoep nog een andere lolly, toen was het leed weer geleden . Sven had geen leed, maar ondanks zijn 6 jaar, wou hij toch ook wel een lolly uit zijn snoepzakje. Ja, kinderen blijven kinderen
Hebt u dat nou ook wel eens, dat je een dag in gedachte had, zonder iets te hoeven ? Zonder je zelf op te doffen, gewoon lekker zon dag helemaal niets.
Nu, zon dag had ik verleden week ook in mijn gedachten. Heb soms erg drukke dagen en dan is zon dag in het vooruitschiet om helemaal lekker even niets te moeten, een zaligheid.
Dus op de dag zelf, lukte het mij wel iets langer te slapen. Ik had de hond de avond er voor, later uit gelaten, anders zou heteen te lange ruk worden, voor hij weer uit mocht. Was net uit bed, haren nog recht op heb overdag stormvaste haarlak in mijn haar begin tot mijn grote spijt een beetje kalend te worden, boven op mijn hoofd. Plak daarom de haartjes wat bij elkaar. Ook mijn baardgroei, is na mijn overgang, sterker gaan groeien, wat mij soms wel eens wanhopig maakt.
Ben er zelfs voor naar de dokter gegaan, maar ik heb gewoon de pech dat ik nu teveel mannelijke hormonen aanmaak, waardoor deze verschijnselen optreden.
Na alles wat je als vrouw al meemaakt in je leventje, is dit toch wel erg onrechtvaardig. Dat vond de dokter ook, mocht voor duizend gulden van de ziekenverzekering er iets aan laten doen. Ja toen gebeurde er van alles. Elektrisch elk haartje uitschakelen, met een lazerstraal haartjes wegbranden, leek de pijnbank wel. Al met al, niets hielp, dus uiteindelijk s morgen en s avond. een krabbertje erover, een droog scheermesje, en dat is eigenlijk het meest afdoende.
Maar ik dwaal helemaal af van mijn verhaal Ik helemaal blij, dat ik ook even niet netjes in de kleren hoefde, van mij zelf. Lekker in joggingbroek en slobbertrui. Even ook geen bh, gewoon lekker alles losjes. Gaat de telefoon Soms zijn er van die momenten, waardop ik denk, waarom ben ik zo nieuwsgierig ? Had gewoon de telefoon NIET moeten op nemen !
Hallo, met Els !
Hi Els, met Joke !
Hallo Joke wat leuk, hoe is het met jou ? (altijd beleefd blijven).
Ben je thuis ?
Ja ik ben thuis
Is het goed dat ik even een bakkie kom drinken ?
Ja, wat moet ik nu ? Vooruit, het word vast weer zon dag met een gaatje .Dan gebeuren er onverwachtse dingen en dit was er een van. Ik heb gelijk mijn plan, om niets te doen, overboord gegooid, en als ik dat doe, dan ga ik er ook voor.
Nou Joke kom maar gezellig. Heb je zon tijd niet gezien, kunnen we lekker bijpraten.
Is goed, tot zo.
Joke heb ik leren kennen bij de U.V.V. ( Unie Voor Vrijwilligers)
Chris, mijn zoon, was het huis uit, had best wel tijd over en besloot bij mensen in een tehuis voor ouderen, vlak bij mijn eigen huis, iets te gaan doen.
Joke was degene die moest kijken of ik er geschikt voor was en waar ik dan op mijn plek was. Vanaf het begin hebben Joke en ik het goed met elkaar kunnen vinden. Dus Joke kwam koffie drinken en nog even aanzitten. Ach, als je er toch bent, even een broodje eten en samen Rocky, mijn hond, uitlaten.
Toen moest Joke echt naar huis, het was inmiddels 1uur. Heb nog vergeten te vermelden, dat tussen het telefoontje en de komst van Joke, ik als een razende Roeland, een metamorfose ondergaan had.
Slobbertrui uit, bh aan, mooie lange broek aan, die iets nettere trui, haren maar flink nat maken...en dan met de haarlak, van de vorige dag, nog flink even aanplakken.
Joke naar huis Was best mooi weer, ik dacht: ik ga lekker buiten in de tuin even wat aan mijn schilderij prutsen. Dus nette trui uit, groot jasschort aan, onder de verf vlekken, maar wie geeftdaar nu om, ik niet !
Ben echt heerlijk bezig tring , tring Buiten mijn tuinhek, een fietsbel ! 3 uur
Hallo, ik zie dat je thuis,bent (O ja ?). Ik had wel niet afgesproken, heb een heerlijk eind gefietst, dacht ga even kijken of Els thuis is, voor een lekker bakkie.
Mijn buurman Wim, 87 jaar oud, die laat je ook niet voor het hek staan, want minstens 2 keer in de week zijn we s middags aan het rummicuppen, een leuk spel.
Wat gezellig, (en dat meen ik dan oprecht hoor) als u even gaat zitten ,was ik even mijn handen ruim mijn verf op, anders verdroogt het. Ik trek even dat schort uit, en wat anders aan, dan ga een lekker bakkie zetten.
Dus schort uit, iets nettere trui aan en dan op naar de koffie.
Tuurlijk nog even paar spelletjes rummicuppen. Het werd half 6, nou het was erg gezellig, tot volgende week dan maar. Zo dat was mijn dag met een gaatje, dacht ik. Gaat weer de telefoon word er nu wel een beetje allergisch voor
Hallo ?
Hi, hier met Joop, buurman van de overkant, ik heb pannenkoeken gebakken kom je mee eten ?
Ja, en daar zeg ik ook geen nee tegen. Dus, met een paar biertjes onder de arm (als je uitgenodigd wordt, ga je niet met lege handen), Rocky aan de andere arm, wijnaar Joop.
Joop is een hele leuke homoman, helemaal niets mis mee, juist reuze gezellig.
Dus uiteindelijk waren we 10 uur s avond weer thuis en heb ik de fijnste dag van de week meegemaakt.
Ja, dit is echt een verhaal, dat overkomt alleen mij
Het regende heel hard. Ik moest nog even een boodschap doen.
De supermarkt was aan de overkant op de hoek. Dus jas aan boodschappentas pakken, kijken zit mijn geldknip erin ? Alles in orde, dus rennen, drie trappen af. Ik woonde driehoog op eenflat. Ik ben brildragend, dus binnen een minuut, bril helemaal onder de regendruppels. Moest de weg oversteken, ik zag niets.
Dus de bril in de jaszak, dan zag ik toch iets meer. Schuif de winkeldeur open, zie een kar staan, pak die kar en ga door het poortje de winkel in.
Sta vlak na het poortje even te kijken welke koffie ik zou nemen. Er was reclame, van een soort koffie, maar die had ik nooit en kom niet aan Siem zijn koffie. Dus ik besloot om ons oude vertouwde merk koffie te nemen. Ik hoor ineens een luide gil. Een mevrouw, voor ,het poortje, roept: Mijn boodschappen zijn gestolen !
Ik denk nog: Wat rot !
Vraagt het kassa meisje aan die vrouw: Wat voor boodschappen had u ?
Karnemelk, vleeswaren, karbonade, en boter
Dat was niet al te veel, maar voor die mevrouw een ramp.
Ik wil mijn pak koffie in de kar gooien en wat schetst mijn verbazing ?
Ik zie een pak karnemelk ,vleeswaren, karbonade en een pak boter
Oh, oh, ik voelde nattigheid
Ikloop tot vlak bij het poortje waar ik dus niet meer uit kon, zonder eerst de hele winkel door te lopen.
Mevrouw, zijn dit per ongeluk uw boodschappen ?
Mevrouw kijkt me heel verontwaardigd aan: Wat doet u met mijn boodschappen ? vraagt ze snibbig.
Lieve mevrouw, als ik uw boodschappen had willen stelen, dan had ik toch de winkel uitgerend in plaats van door het poortje te gaan ? Nu moet ik de hele winkel door en aan de kassa toch wel uw boodschappenafrekenen !
Mevrouw keek nog steeds boos en toen pakte ik mijn bril uit mijn jaszak en zei:
Kijk mevrouw, ik heb gewoon echt niet gezien dat er wat in uw kar zat, want door de regen buiten had ik mijn bril in mijn jaszak gedaan !
De mevrouw keek niet zo heel erg kwaad meer en ik heb de inhoud van de kar netjes aan die mevrouw gegeven, over het poortje heen. Ik kon eindelijk zelf verder boodschappen doen.
Zon twintig jaar geleden, kwamen de gekleurde plukjes haar in de mode (zo noemden ze dat toen, nu trend).
Ja, ik vond dat ook best wel leuk. Ik ben echt ijdel, als ik geen spiegels had, dan was ik echt ziek hoor. Ook weer niet helemaal waar. Want als ik naar de boerderij ga,dan kan ik zon week alleen 's morgens mijn haar kammen en dan de hele dag er niet meer naar omkijken. Maar dat komt ook omdat de schapen niet zullen kijken en zeggen:Nou nou ,doe er eens iets aan ! En dat is eigenlijk het fijnste, als ik naar de boerderij ga. Ik trek kaplaarzen aan, een oude trui, oude spijkerbroek en lekker smerig worden, welk karwei er ook voor handen ligt.
Maar thuis is het heel anders
Wat zullen ze wel zeggen, als mijn haar niet goed zit en ja in die oude trui en
spijkerbroek, ga je ook niet boodschappen doen. Er zijn thuis ook minstens 5 spiegels aanwezig. Maar u ziet, ik kan zo gauw afdwalen we waren bij de gekleurde plukjes haar.
Ik wou dat ook.
Maar het was bij de kapper best duur, dus mijn man vond dat helemaal niet nodig, Ik was toch voor hem knap genoeg. Dus uit het hooft zetten maar.
We gingen eens per jaar, naar kennissen, in Groningen en bleven er een weekend logeren. Daarna weer naar Den Helder.
Die kennissen hadden twee tienerdochters. We kwamen daar s vrijdags aan en zouden s zondags weer weggaan. Allebei de dochters hadden,blonde plukjes in het haar, enig. Dat vond ik natuurlijk machtig .
Was het duur bij de kapper ?
Nou dat viel erg mee want ze hadden het zelf gedaan.
Konden bij een drogist een beetje blauw poeder kopen en wat waterstofperoxide, dat moest je mengen en dan op de plukjes haar smeren.
Daar konden ze ook een plastiek kapje kopen, met allemaal gaatjes.
Dat moest je dan over je hoofd trekken en dan door de gaatjes, de plukjes haar trekken, die kleuren en dan later alles uitspoelen en klaar.
Ik vond het steeds interessanter, want het kostte niet veel geld, DUS !!
De meiden hadden nog van alles wat over.
Tante Els, zullen we uw haar doen ?
Mijn man meteen gillen: nee ! Ja en dat is dan net, verkeerd.
Ja hoor hartstikke leuk, maar we hebben het plastiekkapje niet meer ?
Ach geeft niet,we pakken een plastiek boodschappentas en knippen daar wat gaten in !
Zo gezegd, zo gedaan. Dus de meiden knippen, de boodschappentas op mijn hoofd zetten en haren door de gaten trekken. Kleuren en ja, dan moest je zeker 1 uur wachten voor je het uit kon spoelen. Dat allemaal keurig gedaan. Nou spannend, het mocht uitgespoeld worden. Als je haarnat is, dan zie je het niet zo erg. Dus allemaal vrijGROTEplukken haar wit blond, tussen mijn donkerblonde haar. Maar toen het droog was, durfde ik niet de kamer in waar Simon, mijn man, zat. Want het was echt wel heftig. Het was niet keurig verdeeld, er zaten hier en daarhele groten plekken wit haar. Oh, help wat nu ?
Tante Els, we gaan wel naar de drogist, halen nog wat spul en dan doen we het zonder kapje, met wat foliepapier, nog wat plukken haar.
Alles leuk en aardig, maar ik wou nu zelf het heft in handen houden.
Als jullie dat spul kopen, dan doe ik de rest. Ondertussen vroegen ze zich in de kamer af waar ik bleef, maar ik vertoonde mij niet. De meiden kwamen terug, dus ik aan de gang. Kon nu wel zien welke plukken haar er nog moesten gedaan worden. Dus pluk haar nemen, insmeren en dan foliepapier eromheen. Dat had ik uitgevonden, en nu doen de kappers niets anders.
Ja, en dan wachten en wachten en toen dacht ik: Klaar ! Eruit, ik ben het zat.
Maar niet lang genoeg gewacht Toen het droog was, had ik donkerblonde plukken, witte plukken en knal oranje plukken. Echt waar !
Ja, als er eentje boos keek ,dan was dat Simon wel. Boontje komt om zijn loontje;had je het maar niet moeten doen. Thuis ben ik nog een keer naar de drogist gegaan, maar er kon niets meer overheen, want dan was de schade
helemaal niet te overzien.
Ik heb zeker drie maanden, elke dag krulspelden gezet, want door de krullen viel het niet zo op.
Joop, mijn leuke buurman, was jarig. Hij had mij uitgenodigd met hem te gaan eten in een chic restaurant. Het was geweldig, voelde me helemaal vrouw, had mij ook mooi aangekleed. Een rokje, nylon kousen, hakjes aan, gezicht mooi opgemaakt, haartjes gedaan (hoeft van mij niet elke dagmaar voelde wel goed).
Moeder ging op stap. Was echt genieten, want in dat opzicht was ik niet erg verwend. Simon, mijn man, had er al veel moeite mee als ik eens per half jaar bij de Chinees echt wilde gaan zitten en niet afhalen (het lukte 1 keer per jaar !)
Ik zou naar Joop toe gaan, want van daar kwam Gonnie ons ophalen, het nichtje van Joop. We gingen in het restaurant eten dat Gonnie en haar man runden. Het heetDe Nachtwacht. Ik belde bij Joop aan,hij deed open en ik viel zowat achterover van verbazing. Joop was Joop niet meer er stond een vreselijke knappe man voor mij,keurig in een witkrijtstreepjes pak(zwart met een klein wit streepje). Prachtig overhemd, mooie stropdas, gepoetste schoenen en hij rook toch lekker ! Kijk hem helemaal verliefd aan, zegt hij:Ik word toch voor jou geen hetero ! Joop is de liefste homoman die ik ken (ken er ook niet meer )
We hebben heerlijk gegeten in de Nacht wacht. Voorafkleinevishapjes (jammer geen mosseltjes). Kleine garnaaltjes met een heerlijke saus, gefrituurde grote garnalen, een heerlijk krokant jasje hadden ze aan, 2 hele grote garnalen aan een spies, ook met saus, maar weer een andere en een vispasteitje. Dat was nog maar het voorafje
Ik dronk een bessenjenever me ijs, Joop een biertje, Gonnie een wijntje. We hadden ook al warme plakjes stokbrood, met 3 verschillende smaken aan boter om er op te doen (wist niet dat daar een apart mesje voor lag).
Toen kwam zoonlief (vader, moeder en twee zoons werken samen. Moeder Gonniede inkoop en de administratie) vragen of we vlees of vis wilden. We aten niet van een menu kaart, we wilden ons door Misha laten verrassen (wat uitstekend gelukt is). Joop en ik namen vlees, Gonnie ook, maar die lust geen roodvlees niet helemaal doorgebakken). Twee hele grote biefstukken voor Joop en mij en voor Gonnie lamsbout. Verschillende soorten aardappels (gebakken, gekookt) en twee verschillende salades. De biefstuk was zo groot, ik kreeg hem echt niet helemaal op en was blij dat Rocky onder tafel lag, dus er gingen kleine stukjes onder tafel (hij mocht mee als hij onder tafel bleef, wat hij keurig gedaan heeft).
We hebben even moeten pauzeren voordat we het toetje kregen, gelijk een schilderij, zo mooi zag het eruit en het smaakte verrukkelijk. Ook weer vier soorten ijs, met een aardbei als een ster eromheen gesneden. IJs waar ze suiker op gebrand hadden, een soort puddinkje slagroom, mooie chocolaatjes het was bijna zonde om het op te eten !
Ik was overvol, ik wou niet veel laten staan omdat ze zo hun best hadden gedaan
Maar het was meer dan genoeg en we hebben afgesproken dat dit voor herhaling 1 keer in de 2 maanden vatbaar is. Niet vaker, want nu genoot ik er zo van.
Zo, het slaapavontuur van mijn klein kinderen bij mij, is weer achter de rug.
Ik heb dagen met een gaatje, maar nu was het een nacht met een gaatje. Mijn zoon moest voetballen en zijn vrouw werken, dus: Mam, mogen ze bij jou een nachtje logeren ?
Had ze al twee keer te logeren gehad en toen was alles gewoon knoertgezellig.
Maar mijn kleindochter Indra heeft wel eens kuren, dan is niets goed, kan je ook niet gauw iets goed doen. Ze was ook erg verkouden, dus zat niet goed in haar vel. Mijn zoon Chris, had een pan nasi gemaakt en zou dan samen met de kinderen en mij eten.
Ik heb een eethoek met stoelen, waar een stoffen bekleding op zit. Indra wou eerst niet gewoon op haar gatje zitten, maar op haar knieën. Daardoor viel de rijst die ze op haar lepel had er herhaaldelijk af, op mijn stoel. Nu ben ik echt niet zon oma waar niets mag, maar de stoelen zijn ouderwets, de bekleding dus ook niet gauw te vervangen. Dus na Indra even streng te hebben gevraagd: Ga gewoon zitten !begon het lawaai Wat kan dat meisje huilen, echt, ze ging er bijna van spugen. Dus voordat we haar stil hadden, waren we tien minuten verder en zat madam toch op haar knieën te eten. Verder, verliep de avond wel goed.
Toen naar bed, ging ook heel soepeltjes, moest wel een behoorlijk lang verhaaltje voorlezen, maar ze gingen toch liggen en slapen. Ik zou het overgordijn dichttrekken Zie ik een plant op de vensterbank over het hoofd.
Dus met een rotklap valt de plant op de grond, uit zijn pot, die onder het opklapbed rolde. De twee kinderen zaten gelijk weer rechtop. Kinderen weer gesust, zit net in de kamer.
Oma ik heb snot ! Allemaal viezigheid in haar handen en aan haar neus.
Washandje gehaald en alles schoongepoetst.
Alles sliep, oma bijna ook
Oma ik heb in mijn luier gepoept !
Nee hé ?
Ja hé !
Dus Indra weer uit bed, verschonen en weer in bed . Sven sliep heerlijk door.
Eindelijk alles rustig. Oma ook naar bed, had eerst nog even gekeken of ze goed lagen, moest Indra even van de rand weghalen, dat ging gewoon goed.
Om half vier s nacht hebben jongelui vuurwerk. Het was zon harde knal, dat het huis sidderde.
Dus ik rechtop in bed er kwam geen geluid uit de slaapkamer, dus ik dacht die slapen vast.
Ga toch maar even kijken en ja hoor, zitten rechtop in bed, houden elkaar stevig vast, echt bang.
Ja, omaer maar even bij, in het tweepersoonsbed. Oma nog even een verhaaltje ? Dus om 4 uur was oma een verhaal aan het voorlezen. Verhaal uit, nu weer slapen, dat had ik gedacht
Sven wou echt gaan slapen, maar Indra had ineens van alles, buikpijn, hoofdpijn en ze kon niets meer zien ,nee het was nu eenmaal donker. Kreeg haar niet stil. Sven kon nu ook niet slapen, dus kom maar bij oma in bed.
Ja, oma heeft een eenpersoonsbed, dus Indra lag breed uit, oma op het randje.
Beentjes werden om me heen geslingerd, handjes tegen mijn zij, ja en dan smelt je toch weer hoor. Dat voelt zo zalig, het hoorde ook prettig , iemand die weer ademde naast me
Rocky had ook van de situatie gebruik gemaakt. Die dacht, als Indra in bed mag, dan mag ik ook wel op het voeteneindliggen Ik had geen puf meer om hem er af te halen. Het lag toch erg ongemakkelijk, kon benen niet kwijt en lag echt op het houten randje.
Toen Indra dan ook sliep, heb ik mij in allerlei bochten gewrongen om uit mijn bed te gaan. Heb mijn nep bontjas uit mijn kast gehaald en ben in de kamer op de bank gekropen, lekker onder mijn bontje.
Helaas was van korte duur. De krant wordt altijd om 6 uur s morgens gebracht.
Heb altijd de tussendeur dicht, nu niet, dus de krant lag in de bus en Rocky brulde moord en brand. Dus zat oma met twee kleinkinderen, om kwart over zes, met thee en beschuiten in de kamer. Gelukkig is er vroeg kindertelevisie, dus toch nog een rustige ochtend verder.
Het is echt geweldig hoor, als je twee van die mensjes hebt, die uiteindelijk door ons, via Chris en Monique, op de wereld kwamen. Je voelt een alles overheersende liefde voor ze en je wilt ze zeker een geborgen gevoel geven.
Heel jammer, dat mijn man, Simon, dit niet meer mocht mee maken
Ja, het is echt waar, ik heb jubeltenen ! De grote teen van mijn voeten staat echt gekrult omhoog. Je hebt er normaal geen last van. Als ik stoffen sloffen kocht, had ik binnen een paar maanden gaatjes, precies bij de grote tenen. Ze staken er dan gewoon doorheen en dat staat slordig. Hetisgewoon niet voor stellen, dit wat ik nu opschrijf, is echt gebeurd.
Ik had aan de binnenkant van mijn linnenkastdeur, een grote spiegel. En aangezien ik gek op spiegels ben, stond ik er regelmatig voor. Het was gewoon een legkast met een deur. Ik sta mijn wenkbrauwen te plukken, tot mooie boogjes. Heb nooit in de gaten, dat mijn tenen onder het randje van de deur zijn geschoven (liep op bloten voeten.) Ik ben klaar met epileren ( deftig woord voor plukken ) enwil achteruit lopen. Zit met mijn grote tenen onder het randje van de deur. Ik val echt recht achterover, zo op de grond en lift met mijn gekromde tenen de deur uit de gaatjes waar de pinnen van de deur in zaten. Dat kan je toch niet bedenken ? Het was echt een enorme klap ! Onze slaapkamer was ook niet erg breed, dus ik lag op de grond tussen het bed en de kast in, met de deur op mij.
Simon, in de woonkamer, die ook de klap had gehoord, roept van uit de kamer: Wat doe je ? en komt ondertussen met zijn rolstoel door de badkamer ( kon niet verder de slaapkamer in). Roept nog eens: Waar ben je ? en wat doe je ?
Ik had me best zeer gedaan, vooral mijn stuitje deed behoorlijk pijn. Dus het schoot in mijn verkeerde keelgat, die vraagWat doe je ?
Ik lig hier te zonnebaden !
Simon helemaal gestrest, want hij kon niet bij me komen en dan voel je je ook doodongelukkig. Ik ook, maar Simon nog veel meer, want hij kon mij niet helpen, de deur omhoog te doen om mij te bevrijden. Ik zei:
Simon ik ben gevallen en ik lig hier tussen het bed en de kast. Ik blijf nog even liggen,. Ik ben ook geschrokken,maar heb geloof ik niets gebroken.
Dus er zat niets anders op om mij voorzichtig op te richten, de deur gewoon omhoog duwen, tot ik op mijn knieën zat en verder omhoog duwen, tot ik stond.
De deur is groter dan ik ,maar ik ben altijd hulpje geweest van een man die alles kon, dus alles zelf maakte. Ik wist wel precies hoe die pennen erin moesten, maar dan het doen, is punt 33. De deur was niet echt zwaar, maar door mijn korte armen, erg onhandig vast te pakken. Maar als ik kwaad word, dan moet en dan zal het goed komen.
Had ik de bovenste pen erin, zat hij er beneden niet in en omgekeerd. Je moest ze alle twee tegelijk in die gaten ziente krijgen. Ik denk dat ikeen kwartier heb staan zwoegen. Maar zo trots op mijzelf dat het gelukt was ik groeide,zeker tien centimeter !
Mijn stuitje is maanden gevoelig geweest, maar het had veel erger kunnen zijn.
Mijn achter naam is niet voor niets Engel. Ik heb al vaak een beschermengel gehad.
Fotos maken, ik kan er geen genoeg van krijgen. Dat ziet u vast wel. Maar dat het ernaast dan leeg is, dat moet niet. Dus we gaan weer belevenissen en gedichten opschrijven
Toen ik pas in Den Helder kwam, zon 38 jaar geleden, ben ik op een toneelclub gegaan. Dat ging uit van mijn mans werk. Hij werkte op de Rijkswerf, als scheepsmaker ijzer. Dat was een geweldige tijd; ik kreeg altijd de rol van buurvrouw, schoonzuster of bediende. Je zou zeggen, is dat alles, want een hoofdrol lokte ook wel eens.
Maar het gekke is juist door een misschien kleine rol viel je op. Ik had een keer een rol van een dienstbode, die haar baas chanteerde. Mijn baas had een vriendin, (wat zijn vrouw, natuurlijk niet wist) en dat wist ik wel . Dus te pas en te onpas, stond ik met mijn hand opgestoken, stiekemzo achter mijn rug en ik hoefde alleen maar te zeggen: Ik hoor niks, ik zie niks,en ik WEET helemaal niks !,, en dan stopte mijn baas gauw wat geld in mijn hand.
Nou het werd zelfs zo erg,als ik opkwam, dan werd er al in de zaal geroepen ,,Ik zie niks, ik hoor niks en ik WEET helemaal niks,, !Schitterend gewoon, dat was dan een dankbare rol.
Ook was ik eenséén van tweeheel slechte schoonzusters. Onze broer zou verdronken zijn. Hij had een koffiehuis en wij wilden de erfenis van onze schoonzuster inpikken. Wij waren dik in de rouw, want onze arme broer (waar wij overigens nooit naar omgekeken hadden) was verdronken (dachten we).
Nou wij kwamen wel even de erfenis verdelen. Het decor was een koffiehuis, dus in de achterkant hadden ze een raam gemaakt met de naam van het koffiehuis erop. Als wij dan langs de achterkant het koffie huis binnen kwamen,
zagen de mensen in de zaal mijn zwarte veertje ( wat ik op mijn rouwhoedje had, met zon netje voor mijn gezicht ) langs dat raam schuiven. (ik ben zo klein, dus ze zagen ook alleen maar dat veertje) begonnen ze al heel spontaan boe ! te roepen.
Dat wil toch wel wat zeggen over mijn talent als toneelspeelster. We speelden de generale repetities altijd voor familieleden. Maar de echte uitvoeringen waren voor oudere mensen, die leefden heel erg mee, watontzettend leuk was. Ook haalden we wel eens grapjes uit onder elkaar. Er moest in een gedeelte, veel thee gedronken en dat was dan ook koude thee. Maar op een keer hadden we er cognac in gedaan, in plaats van koude thee. Degene die dat moest drinken, verslikte zich zo erg, dat ze blauw aanliep (watniet de bedoeling was) maar schik hadden we wel. Of een nep appel op de schaal leggen, waar een hap van genomen moest worden. Je staat op het toneel, dus je moet dan echt gewoon improviseren, dus er gewoon wat van maken, want dat verwacht je gewoon niet.
Het leukste was dat je de avond van de generale voor familie echt in de schouwburg optrad. Voor de ander optredens, hadden we soms niet eens een kamertje waar je je dan kon omkleden. Dat warenOude van dagen huizen.
Dan moesten we roeien met de riemen die we hadden, wat ook wel weer spannend was. Want je stond dan ook vlak voor de mensen te spelen en dan viel het niet mee om in je rol te blijven, als ze heel hard ,,Boe !,, riepen.
Maar in de schouwburg hadden we echte kleedkamers en konden we tussen de gordijnen aan de zijkant zo af en toe, naar de mensen in de zaal kijken . Want die zag je niet, door de schijnwerpers, als je op moest. Dan had ik ook echt plankenkoorts. Dan stierf ik duizend doden, was ik echt bang dat ik mijn tekst kwijt zou raken, maar dat viel gelukkig altijd mee.
Ja, zenuwen zijn rare dingen en daar heb ik al mijn hele leven last van. Ik zal daar nog eens een verhaal, ( allemaal echt gebeurd ) over schrijven.
Zenuwen, ze kunnen heel vervelend zijn. Door de zenuwen kon ik mijn rijbewijs niet halen. Door de zenuwen kon ik in een ziekenhuis niet uit de stoel van de dokter komen. De dokter had een kies getrokken, die er heel moeilijk uit ging.
Vandaar het ziekenhuis, maar ik was zo verstijfd van de zenuwen, dat ik nooit meer uit die stoel kwam. Toen moest mijn man eraan te pas komen, om mij even hartig toe te spreken en toen wasik er weer.
Ook zou ik voor een feestje van onze zwemclub ,waar ik ook een tijdje bij heb gezeten, accordeon spelen. Ik dacht, dat doe ik wel even. Maar toen het moest gebeuren, had ik voor de zekerheid maar twee zenuwpillen ingenomen. Het ging prima, totdat ik een glas champagne ging drinken, dat was te veel van het goede. Ze hebben mij half slapend naar huis moeten brengen. Dat was meteen het laatste optreden met mijn accordeon.
Ik heb van morgen weer even heerlijk gewandeld.Toen ik naar buiten keek vanmorgen was ik echt verbaasd, alles was weer wit op het weiland !De waterhoentjes glibberden over het dunne ijslaagje naar de kant, om de stukjes brood te nuttigen die ik neergestrooid had.Moest erbij blijven staan, want zodra ik twee passen achteruit deed,vloog er een zwerm meeuwen naar beneden.De waterhoentjes waren dannergens meer. Zo lang ik langs de kant bleef staan, durfden de meeuwen niet.
Voor zon klein waterhoentje zijn hun poten best grooten de drie tenen waren een soort lichtblauw.Normaal zitten ze onderwater, dan zie je ze niet,maar nu op het ijs wel. Ik beneen kopje thee gaan drinken in het restaurant aan de duinen, daarna door het bos en dan in het patattentjeeen kroketje.Middageten heb ik ook weer gehad Thuis een heerlijk groot glas koude melk.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
