Kapsel xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Zo’n twintig jaar geleden, kwamen de gekleurde plukjes haar in de mode (zo noemden ze dat toen, nu trend).

Ja, ik vond dat ook best wel leuk. Ik ben echt ijdel, als ik geen spiegels had, dan was ik echt ziek hoor. Ook weer niet helemaal waar. Want als ik naar de boerderij ga,dan kan ik zo’n week alleen 's morgens mijn haar kammen en dan de hele dag er niet meer naar omkijken. Maar dat komt ook omdat de schapen niet zullen kijken en zeggen:  “Nou nou ,doe er eens iets aan !” En dat is eigenlijk het fijnste, als ik naar de boerderij ga. Ik trek kaplaarzen aan, een oude trui, oude spijkerbroek en lekker smerig worden, welk karwei er ook voor handen ligt.

 Maar thuis is het heel anders…

Wat zullen ze wel zeggen, als mijn haar niet goed zit en ja in die oude trui en

spijkerbroek, ga je ook niet boodschappen doen. Er zijn thuis ook minstens 5 spiegels aanwezig. Maar u ziet, ik kan zo gauw afdwalen… we waren bij de gekleurde plukjes haar.

Ik wou dat ook.

Maar het was bij de kapper best duur, dus mijn man vond dat helemaal niet nodig, Ik was toch voor hem knap genoeg. Dus uit het hooft zetten maar.

We gingen eens per jaar, naar kennissen, in Groningen en bleven er een weekend logeren. Daarna weer naar Den Helder.

Die kennissen hadden twee tienerdochters. We kwamen daar ‘s vrijdags aan en zouden ‘s zondags weer weggaan.  Allebei de dochters hadden,blonde plukjes in het haar, enig. Dat vond ik natuurlijk machtig .

Was het duur bij de kapper ?

Nou dat viel erg mee want ze hadden het zelf gedaan.

Konden bij een drogist een beetje blauw poeder kopen en wat waterstofperoxide, dat moest je mengen en dan op de plukjes haar smeren.

Daar konden ze ook een plastiek kapje kopen, met allemaal gaatjes.

Dat moest je dan over je hoofd trekken en dan door de gaatjes, de plukjes haar trekken, die kleuren en dan later alles uitspoelen en klaar.

Ik vond het steeds interessanter, want het kostte niet veel geld, DUS !!

De meiden hadden nog van alles wat over.

“Tante Els, zullen we uw haar doen ?”

Mijn man meteen gillen: nee ! Ja en dat is dan net, verkeerd.

“Ja hoor hartstikke leuk, maar we hebben het plastiekkapje niet meer ?”

“Ach geeft niet,”we pakken een plastiek boodschappentas en knippen daar wat gaten in !”

Zo gezegd, zo gedaan. Dus de meiden knippen, de boodschappentas op mijn hoofd zetten en haren door de gaten trekken. Kleuren en ja, dan moest je zeker 1 uur wachten voor je het uit kon spoelen.  Dat allemaal keurig gedaan. Nou spannend, het mocht uitgespoeld worden. Als je haar  nat is, dan zie je het niet zo erg. Dus allemaal vrij  GROTE   plukken haar wit blond, tussen mijn donkerblonde haar. Maar toen het droog was, durfde ik niet de kamer in waar Simon, mijn man, zat. Want het was echt wel heftig. Het was niet keurig verdeeld, er zaten hier en daar  hele groten plekken wit haar. Oh, help wat nu ?

“Tante Els, we gaan wel naar de drogist, halen nog wat spul en dan doen we het zonder kapje, met wat foliepapier, nog wat plukken haar.”

Alles leuk en aardig, maar ik wou nu zelf het heft in handen houden.

Als jullie dat spul kopen, dan doe ik de rest. Ondertussen vroegen ze zich in de kamer af waar ik bleef, maar ik vertoonde mij niet. De meiden kwamen terug, dus ik aan de gang. Kon nu wel zien welke plukken haar er nog moesten gedaan worden. Dus pluk haar nemen, insmeren en dan foliepapier eromheen. Dat had ik uitgevonden, en nu doen de kappers niets anders.

Ja, en dan wachten en wachten en toen dacht ik: Klaar ! Eruit, ik ben het zat.

Maar niet lang genoeg gewacht Toen het droog was, had ik donkerblonde plukken, witte plukken en knal oranje plukken. Echt waar !

Ja, als er eentje boos keek ,dan was dat Simon wel. Boontje komt om zijn loontje;  had je het maar niet moeten doen. Thuis ben ik nog een keer naar de drogist gegaan, maar er kon niets meer overheen, want dan was de schade

helemaal niet te overzien.

Ik heb zeker drie maanden, elke dag krulspelden gezet, want door de krullen viel het niet zo op.

Maar dat ik er kleurig bij liep, dat was zeker.

Eliza

30-11-2007 om 00:00 geschreven door Eliza