Kleinkinderenxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Mijn kleinkinderen kwamen gisteren met een lampion over Sint Maarten zingen.

Mijn kleinzoon Sven is 6 jaar, zijn zus Indra,  3jaar. Sven had een soort bij gemaakt heel mooi, en Indra had een spin . Dus ze belden aan, ik doe open en Sven begint  luidkeels “Sinte Maarten,”Sinte Maarten !” te  zingen. Indra zat op een lolly te sabbelen,  keek wel op naar Sven en iedere keer als het versje uit was , ging de lolly uit de mond  en zei ze: “JA JA !”

Sven kende wel 4 versjes, dus 4 keer werd de lolly eruit gehaald en 4 keer werd er door Indra heftig “JA JA !” geroepen. Nou ik vond dat schitterend en toen ze klaar waren met zingen kwamen ze even binnen om hun zakje met snoep van

mij in ontvangst te nemen.

Ineens een brul, begint Indra te huilen ! Wat is er aan de hand ? Mijn lolly is weg ! Je lolly weg ? Hoe kan  dat nou ?

Inmiddels was Rocky, mijn hondje, ook in de gang gekomen om de kinderen te begroeten, hij is gek op die twee. Indra wijst direct naar Rocky: “Heeft Rocky gepikt !”

Nou, Rocky is een klein hondje, dus ik zeg tegen Indra;  “Lieve schat, dat kan niet, Rocky kan dat niet doorslikken.”

Maar waar was de lolly dan ? Zoeken in de gang, in de jaszak, overal… Zie ineens dat Rocky toch wel een beetje behoedzaam loopt…dat staartje naar beneden, betekent meestal wel iets. Pak Rocky beet, ga voelen aan hem en wat denkt u ? Zat de lolly helmaal verward in de staart van Rocky ! Hij was langs Indra gelopen en zo ook langs de lolly. Arme hond, dat kostte hem toch wel een paar staartharen . Ik vroeg nog aan Indra:  “wil je je lolly nog terug ?”Maar ze keek met een vies gezicht naar de harige lolly, hoefde hem niet meer terug.

Gelukkig zat er in dat zakje snoep nog een andere lolly, toen was het leed weer geleden . Sven had geen leed, maar ondanks zijn 6 jaar, wou hij toch ook wel een lolly uit zijn snoepzakje. Ja, kinderen blijven kinderen…

Eliza

11-11-2007 om 00:00 geschreven door Eliza