Kleine kinderenxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Ja, kleine kinderen worden groot. Toen Chris (mijn zoon) een jaar of 5 was ,speelde hij al in de buurt op straat. Op een morgen komt hij thuis met een klein doosje in de hand. Ik vraag wat heb je daar in dat doosje ? Heel voorzichtig werd het opengemaakt en vol trots laat hij mij een witte muis, met rode oogjes,  zien. Hij hield hem heel voorzichtig vast en zijn kindergezichtje straalde.

Ik was wel verrast, maar moest ook glimlachen om dat blije gezichtje.

“Hoe kom je eraan ?” vroeg ik.

“Van een mevrouw gekregen, ze woont verderop en ze had nog veel meer doosjes en elk kindje  wat ze zag kreeg zo’n doosje. Lief hé mam ?”

Nou.....lief ? Die mevrouw, die had dat wel zo bedacht, waarschijnlijk had zij ook kinderen, die ooit een muis wilden en nog een en toen waren er, iets later tien muizen en dan ? Nou, dan maak je zelf doosjes en stopt in iedere doos een muis en deelt ze gewoon uit ! Zij van het probleem af ! Ja, wat toen ? Ik kon niet anders dan iets zoeken waar de muis in kon wonen, als noodwoning.

Ik had het gevonden… we hadden al diverse keren een goudvis gehad, in zo’n ronde kom en die kom stond nu weer leeg, want het verdriet om zo’n goudvis zijn dood,( WAT CHRIS ZELF DEED, HIJ GAF HEM TE VEEL ETEN EN KNUFFELDE HEM TE VAAK ) moest eerst slijten.

Dus de noodwoning gereedgemaakt, had nog geen zaagsel, een krant werd in hele kleine snippers gemaakt. Chris vond dat prachtig, ik niet want het duurde minstens 1 uur; de snippers moesten toch klein ?

Ik had al eens een paar keer goed naar de muis gekeken en vond hem/haar (?) eigenlijk best wel groot en dik, maar ja er kwam niet dagelijks een witte muis voorbij .

Dus Muis (zo werd hij genoemd), mocht in de woning; er werd een stukje kaas bij hem/haar (?) gelegd en ja hoor hij/zij (?) voelde zich prettig, scharrelde door de snippers en at wat van de kaas. Dus we hadden een  Muis.

U zag de vraagtekens al ??? Gelukkig was ik altijd het eerst op en elke morgen moest ik toch wel even naar Muis kijken ,wat best heel leuk was, maar op een ochtend dacht ik waar is Muis ?

Ik lichtte voorzichtig wat snippers op en ja hoor daar lag Muis. ZE lag in een soort holletje ,toen ZE mij zag ging ZE staan en toen zag ik allemaal wriemelende roze beestjes, een stuk of  5 piepkleine muizenbaby’s.

Ik hou van mijn zoon en ik hou van muizen, maar ik zag mij toch ook niet  zelfgemaakte doosjes muizen uitdelen. Chris had de hoofd prijs gehad, moeder muis ! Dus heel voorzichtig heb ik de babymuisjes uit het holletje gehaald en heb ze hardvochtig door de wc gespoeld en nu krijg ik allemaal dierenliefhebbers op mijn dak…

Maar we hebben nog jaren van moeder MUIS genoten, in een prachtig kooitje dat ik, uit schuldgevoel, meteen die dag gekocht had, want ik was tenslotte opgezadeld met een moeder muis en wou echt niet andere moeders er ook mee opzadelen.

Eliza

14-10-2007 om 00:00 geschreven door Eliza