Mobiele telefoonxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Jonge jonge, die mobiele telefoon, dat is toch wat .Het is een geweldige uitvinding, maar ik vind wel voor uitzonderingen. Het is een mooi iets om iemand te waarschuwen hoe laat je aan komt of bij ongelukken.

Maar afgelopen zaterdag in de trein, zat voor mij een meisje dat uitgebreid haar schoonmoeder aan het afkraken was en achter mij zat een jonge man zijn vriendin maar te zoenen door de telefoon en allemaal lieve woordjes te fluisteren ( nou fluisteren …). Waar is het privé gebleven, waarom zaten wij vroeger in van die enge telefooncellen van glas te praten ? Gewoon omdat we niet wilden dat iemand meeluisterde, toch ?

Ik geloof dat ik echt oud word als ik me daaraan erger. Over oud gesproken, mijn buurman van 88 jaar is nog erg flink hoor.We rummicuppen twee maal per week en soms is de buurman mij te slim af. Dat zegt over de Buurman dat hij slim is, dat zegt over mij dat ik gauw afgeleid ben en niet zo slim ben, maar gezellig hebben we het wel en daar gaat het om.

Vorig jaar waren we een eind aan het rijden gegaan met de auto. De buurman heeft nog voor 5 jaar zijn rijbewijs weer gehad. Geweldig toch ? Toen vroeg ik of we naar Makkum konden rijden. Daar had ik 3 jaar gewoond en wou het na 35 jaar graag eens terugzien.

Wij naar Makkum, een leuk plaatsje in West Friesland. We hadden de auto in het begin van het dorp gezet en al wandelend gingen we langs  het huis waar ik gewoond had . Het stond te koop. Ik had alweer graag veel geld willen hebben, want ik ben daar erg gelukkig geweest. Ik had het graag als tweede huis willen kopen. Ik hoef normaal niet heel veel geld, maar af en toe zou het wel erg fijn zijn…

Zo liepen we ook de mooie dorpstraat door en dan ga je richting haventje. Aan het haventje staat een hotel, waar ik nog gewerkt had. Meteen na het hotel komt een brug, die open en dicht kan voor de zeilboten. Er is ook een klein sluisje. Ik stond eigenlijk naar binnen te gluren in dat hotel had helemaal niet in de gaten dat buurman over de brug al naar het haventje liep. Ik draaide me om, gingen de sluisdeuren net open  en moesten er allemaal bootjes doorheen. Dat duurde zeker een kwartier. We waren net Romeo en Julia !  Buurman aan de ene kant, ik aan de andere kant,  konden niet bij elkaar komen.

Het was een geweldig uitje. Ik hoop dat de duurman nog zeker die 5 jaar volhoudt…

Eliza

20-02-2008 om 00:00 geschreven door Eliza