Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Wat raar, ik betrap mij er steeds meer op dat ik hardop tegen mijzelf aan het praten ben. Zo lang je weet dat je het doet en er niemand in huis is (anders deed ik het denk ik niet ) dan is het niet zo erg. Dat ik tegen Rocky praat vind ik nog wel kunnen, alleen hij zegt natuurlijk niets terug.
Er zijn zat mensen die zelf overdreven met hun dieren communiceren: Ach kom toch bij je moedertje, godie, godie, godie, kom maar moeders schattie . Echt hoor, ik heb het een kennis horen doen, maar zo praat ik niet tegen Rocky. Ik zeg goede morgen Rocky, heb je lekker geslapen ? Ik zeg niet zo gauw meer:Kom, we gaan naar buiten plasje doen ! want voordat het echt gebeurt, gebeuren er nog zes andere dingen.
Maar toch merk ik dat ik steeds meer dingen hardop tegen mij zelf zeg. Er is natuurlijk niemand anders waar ik tegen kan praten, maar als ik de lichten in de kamer uit heb gedaan zonder in de gang een lichtje aan te doen, dan zie ik op het zelfde moment niets meer en als ik mijn teen dan tegen een stoel aanstoot, zeg ik echt hardop: Sufferd doe dan eerst een lichtje in de gang aan dan zie je tenminste wat !, en dan kan het ook nog zijn, dat ik mijzelf ook weer antwoord geef:Jaaaa, ik weet het wel !
Eerst was het niet zo veel, maar het wordt erger. Straks word ik echt zon extreem vrouwtje, dan vergeet ik dat ik op straat loop, ga dan een heel verhaal tegen mij zelf lopen te vertellen ! Ik moet daar toch niet aan denken, dus toch thuis maar meer opletten. Ik moet wel zeggen dat ik mijzelf wel een gezellige kletser vind, dus als ik dan niemand even heb om tegenaan te kletsen, ja dan is de verleiding wel groot.
Je hebt heerlijke geuren, zoals bloemengeuren; je hebt nare geuren zoals de geur van oud vet, de geur van benzine, de geur van lysol brrrrr . Geuren bepalen toch een deel van je leven. Alle babys ruiken lekker (behalve met een poepluier). Je vader heeft zijn eigen aftershave geur,je moeder Boldoot 4711, later ruiktje vriend zalig.Zelf heb je ook al je eigen parfum. Ik houd van bloemengeuren, lavendel vind ik heerlijk ruiken. Het is natuurlijk heel gek, maar soms als ik bij mensen in de buurt sta en ze ruiken lekker, zou ik graag even aan ze willen snuffelen. Met hele bekende vrienden doe ik dat ook vast als ze een lekker geurtje op hebben.
Ik zeg het ook rustig, al is het een wildvreemde die toevallig naast mij staat of zit, in de bus of de lift: Wat ruikt u lekker ! Daar is toch niets mis mee ? Maar toch kijken de meeste dan een beetje verbaasd, maar zeggen dan toch:Bedankt !
Je hebt ook geuren die je zo herkent vanwege hun speciale geur, uien, knoflook (dan zei ik nog net niet wat stinkt u !, als ik naast degene stond die knoflook gegeten had) augurken, erwtensoep, bloemkool, zuurkool en allerlei kruiden, vis, zoute haring
Oké, bij mensen kan je ook vaak aan de geur raden wat voor baan ze hebben. Een patatverkoper ruikt toch echt wel naar patat , als hij de hele dag in zijn patatkraam heeft gestaan. Hetzelfde met het oliebollenkraam, de visboer, vroeger de olieman, die de olie kwam bijvullen waar de kachels dan weer op branden.
Je hebt mensen die de hele dag vis schoonmaken ,kippen schoon maken, vlees bewerken; die geuren kwam ik vroeger op de Albert Cuipmarkt tegen. Daar stonden, in het middelste gedeelte van de markt, broederlijk naast elkaar de viskraam, de vleeswaren kraam en de kippenpoelier. De kippenpoelier vond ik echt stinken hoor.
Maar het feit is, dat je neus een zeer belangrijk orgaan is en dat hij voor en tegen jekan werken. Als iets lekker ruikt wat je wilt eten, doe je dat met smaak; maar stinkt iets dat je wilt eten, nou, dan moet je wel vreselijke honger hebben wil je het opeten.
Mijn zus was zaterdag bij mij; ik had al de hele week twee honden in huis ( honden ruiken sterker als ze nat geregend zijn, wat herhaaldelijk gebeurde afgelopen week). De kachel was voor het eerst aan, dus mijn zus komt binnen en zegt ook zo: Go Els, het ruikt hier naar zon, "warm met veel te veel mensen bij elkaar Bejaarden tehuis Dank je wel zus, er lopen hier twee honden, ik heb net de verwarming aangedaan en ik heb ook nog bloemkool gekookt, kanik er wat aan doen ?
Het is echt waar, de slakken zwommen in mijn afwaswater ! Het zit zo: ik ben volop aan het bloemstukjesmaken, nu, van de herfst. Ik wist dat ik achter in de tuin onder de heg, nog plastiek plantenpotjes had waar vroeger een plantje in had gezeten, dat ik in de tuin geplant heb. Aangezien ik nooit wat weggooi en er onder de heg ook nog een langwerpige plantenbak stond , had ik daar die potjes ingedaan. Ik had potjes nodig, vanavond dus. Ineens bedacht ik, oh ja, achter in de tuin staan nog van die potjes.
De potjes hadden daar wel al 3 jaar gestaan. Ik moest echt met mijn hoofd zowat in de heg om die potjes te pakken.
Neem zomaar een aantal mee er zat wat aarde aan. Ik had net af gewassen, het afwassopje stond er nog. Nou dat kan ik mooi gebruiken. Om mijn potjes van aarde vrij te maken, gooi ik de stapel potjes in het water, tussen het schuim.
Ik wil de potjes afwassen neem er een in de hand, wil het even aan de binnenkant schoonmaken voel ik een hele kluit slakken. Ik griebelde over mijn grauwtje, want ik pakte toch wel in hele weke dingen ! Ik schrok me rot; daar had ik nou helemaal niet bij stilgestaan, dat er slakken in zouden kunnen zitten.
Het afwasschuim wat weg geblazen en echt, de slakken dreven met hun lijfjes uit hun huisjes, in mijn afwaswater.
Brrrr . dat vond ik toch eigenlijk ook nog weer zielig. Maar ik heb het niet expres gedaan. Ik heb de afwasteil opgepakt en in de toilet leeggegooid. Even later voelde ik wat kriebelen, zat er toch een slak in mijn nek te glijden ! Vast een ma slak die haar slakkengezin zoekt. Voel me toch een beetje schuldig
Dan het raadsel sneeuw in huis in deze tijd ?Macho had een knuffeldier van mij gehad; hij was er gek op. Hij slingerde hem door de kamer. Ik had al wel gezien dat er een oor af was. Nou, ik zit vanavond tv te kijken, hoor Macho wel met die knuffel rossen, maar dacht, laat maar gaan Op een gegeven ogenblik sta ik op van de bank en wat schetst mijn verbazing ? Mijn hele huiskamer was veranderd in een winterlandschap ! Er lagen overal stukjes vulling van de hondenknuffel.
Dus de knuffel maar verstopt, stukjes vulling in een zakje gedaan. Ja, want je weet nooit waar het goed voor is .
Ik heb gisteren dus 9 braadworstjes goudbruin (hoe komen we op goudbruin ? De kleur is toch eerder poepbruin maar dan wil je ze gelijk niet meer eten; dus kun je nagaan, wat letters en een woordeigenlijk betekenen ! ) gebakken. Dat 9 braadworstjes zeker 5 mensen hebben blij gemaakt, dat is op zich al n wonder.
Ten eerste: begin ik weer met mijzelf maar ja ik heb ze met veel plezier gebraden, mocht mijn neus te gast laten aan de heerlijk geur, en 1 worstje voorgekeurd.
Ten tweede:de braadworstjes hebben Shila en mij heerlijk gesmaakt.
Ten derde: Chris, mijn zoon, heeft er 3 meegenomen voor hem en de kinderen: Heerlijk mam,voor morgen !
Ten vierde: Joop heeft een halve bloemkool opgehaald, want in mijn eentje was de bloemkool veel te groot en u raad het al, daar hoort een braadworstje bij !( overigenswas de bloemkool maar 1 euro, dus Joop de helft en ik, voor 50 eurocent, hebben we toch een avond verse groente; dat zouden meer mensen met elkaar kunnen doen, hun eten delen. )
Ten vijfde:heb ik bij mijn bloem kool vanavond, nog een braadworstje voor mijn zelf over.
Terwijl ik het opschrijf denk ik: Jonge, jonge, watje al over braadworstjes schrijven kan en waar zijn ze allemaal naartoe gegaan ?
In de maag van:Shila, Joop, Chris, Sven, Indra, mijzelf en ook een stukje in de maag van Rocky.
Conclusie: De braadworstjes verdienen een dikke pluim en zijn niet meer weg te denken uit ons eetpatroon.
Wat mag wel, wat mag niet, daar kunnen denk ik, lange discussies over bestaan. Maar het gaat eigenlijk terug, naar de babytijd. Door je ouders word je geleerd wat wel en wat niet mag. Je hebt normen en waarden.
Maar als dat soms tegennatuurlijk is, ja hoe moet dat dan ?
Een voorbeeld: het is iets waar niemand over praat, maar door iedereen wordt gedaan. Ja en dan ga ik het dus wel aankaarten, het is namelijk het: windjes, poepjes, scheten laten
De een heeft er meer last van dan de andere; de een noemt het een scheetje laten, de andere een poepje en in het nette geval heet het een windje laten. Je zal er maar last van hebben en, eerlijk is eerlijk, je knijpt echt je billen samen als je in de lift staat met vijf mensen en je voelt het aankomen. Het is je zo ingeprent, dat je geen poepjes mag laten, tenminste bij mij thuis; mijn moeder werd echt helemaal kwaad als het gebeurde. Mijn vader daarentegen, moest er om lachen, maar zei dan wel sorry. Wat kan je er in hemelsnaam aan doen; als je hachee ,erwtensoep of bruine bonensoep hebt gegeten, dan komen er over het algemeen gassen vrij, toch ?
Als ik s avonds laat met Rocky op straat loop en er komt een vuurwerk van poepjes, zodat het net een zevenklapper is ik kan er niets aan doen maar dan ik grinnik hardop, omdat niemand er dan bij is. Zo dubbel, want gebeurt het in een winkel bij de kassa, dan weet je niet waar je moet kijken en het ergste is, je wordt verraden, want bij het windjes, poepjes of scheten laten, komt ook een bescheiden parfum mee. Dat iedereen daar niet van gediend is, daar kan ik alleen maar in meegaan. Het stinkt dan gewoon.
Maar één geruststelling, zelfs onze Koningin zal het ongetwijfeld wel eens over komen. Of misschien mag de Koningin, deze etenswaar niet eten vanwege het protocol ? Dan zal ze helaas veel lekker eten missen. De neveneffecten nemen we dan maar op de koop toe. (In mijn fantasie zie ik toch een heel orkest met mensen, die windjes, poepjes of scheetjes laten in allerlei geluiden, vaneen donkere bas naar een viool; wisselvallig hoeveel kracht erop zit. Ik zie dan de rode koppies en bolle wangen van het persen. Ik ben dan gruwelijk blij dat ik er dan niet tussen sta )
Sieraden, ja daar zijn er heel veel van, in alle soorten en maten. Sieraden worden soms gekocht om een ander cadeau te doen. Dan is de vraag, waarom doe je een sieraad cadeau ? Kunnen verschillende redenen zijn zoals: je bent verliefd, en wil haar jou liefde laten zien in de vorm van een sieraad; de trouwring die wordt aan elkaar geven als symbool, wij horen bij elkaar. Maar tegenwoordig is dat niet meer aan de orde. De ring is er nog wel, maar geeft geen garantie, dat je altijd bij elkaar zal blijven.
Dan worden sieraden gegeven om de ander mensen te laten zien, kijk ik heb geld en goed. Ze behangen hun eigen met goud, de vingers zijn bijna niet meer te zien onder de vele ringen die er aan elke vinger zitten. Dat zijn dus statussymbolen. Sieradenworden ook gekocht als belegging .
Je hebt gouden sieraden, zilveren en er zijn dan de neppers, de goud- en zilverkleurige sieraden. Maar het gaat om het gebaar ! Of je nu een ring van honderd of duizend euro krijgt, als de achterliggendegedachte eerlijk en oprecht is, dan is die ring van honderd euro net zo mooi als die van duizend euro. Maar krijg je sieraden om andere mensen de ogen mee uit te steken en ben je daar dan fier op, dan heeft zon dure ketting of ring geen emotionele waarde.
Je kunt net zo gelukkig zijn met een plastiek kippenring,als degene met de dure sieraden. De mensen die willen pronken met hun sieraden, die willen laten zien kijk ik ben rijk, ik kan dat allemaal kopen ! Dat zijn eigenlijk mensen om medelijden mee te hebben; als ze alleen zó hun ego kunnen opschroeven, zijn ze zielig. Want iets wat met liefdegegeven is al heeft het niet veel financiële waarde is waardevoller dan de dure ring met diamant, die aan de buurvrouw moet laten zien : dat hebben jullie niet.
Dat hoeft natuurlijk niet altijd zo te zijn; ik denk wel dat veel mensen niet met opzetsieraden dragen, om andere jaloers te maken. Die kunnen het wel gewoon mooi vinden; ieder zijn keuze. Maar de vele plastiek oorbelletjes,kettingen enbroshes, die mijn moeder aan mij gegeven heeft, om dat niemand ze wou hebben, zijn voor mijn van onschatbare waarde.
Ze zijn vrolijk gekleurd; mijn moeder had bij elk jurkje of truitje bijna dezelfde kleur oorbellen en de vele kettingen die ze droeg, die beelden zie ik als ik ze te voorschijn haal en door mijn handen laat gaan, want echt dragen doe ik ze bijna niet meer, maar weg doen, dat moet mijn zoon maar beslissen als ik er niet meer ben . Mijn kleindochter en ik, hebben al menige middag zoet doorgebracht met oma haar sieraden.
Dus ik zou zeggen: Draag je sieraden als een Sieraad !
Kort geleden schreef ik, dat ik altijd lege dozen bewaarde; kon niet zo gek zijn of ik dacht,ik kan datnog hergebruiken. Toen schreef ik ook, dat ik elke week een warme maaltijd meenam uit de keuken van het verzorgingstehuis, waar ik 1 keer in de week vrijwilligerswerk doe. Ik at het schaaltje leeg, waste het keurig af, en sloeg het op (beetje computertaal, is ook een hele eigen taal hé.)
Op een gegeven moment had ik toch zon 35 dertig schaaltjes; u weet wel, 2 kleine vakjes voor de groenten en aardappels en een lang vakje voor vlees en jus. Nu had ik met Joop, mijn buurman, een gesprek over die leuke herfststukjes. Hij vindt ze ook mooi, ja,maar ik moet het materiaal, wat ik in het bos gevonden heb, een beetje sorteren, zodat het makkelijker is om iets te pakken en wat denkt u ? Jawel, ik heb nog35 schaaltjes staan met vakjes, dus nu wel door mijzelf weer in gebruik genomen, dus niet voor niets netjes afgewassen en bewaard.
Ik had laatst een doosje met 2 roomboterpunten meegenomen, (is al een tijd geleden , vóór dat lijn gedoe.); u snapt het vast al die roomboterpunten zaten verpakt in een zwart onderdoosje, twee tegenovergestelde vakje voor de roomboter punten. Ze smaakten natuurlijk erg lekker, ik heb de onderkant met de vakjes keurig weer afgewassen en in de lege-dozen-kast gelegd.
Nu heb ik altijd veel te veel toiletspulletjes in mijn toilettas; ik denk dat meer vrouwen daar wel last van hebben Ik heb eigenlijk elke morgen dezelfde opmaakspulletjes nodig, maar dan zit ik maar te graaien tussen dat andere kleurtje lipstick, de oogschaduw die ik niet altijd op doe en zoveel meer frutsels. Ik zoekt mij altijd het lazarus.
Maar nu niet meer ! Ik heb dat onderschaaltje met die twee vakjes (van de roomboter punten),nu gebruikt in mijn toilettas als valse bodem. Het paste precies in mijn toilettas; dus, nu liggen onder dat schaaltje, de dingen die ik niet dagelijksgebruik en heb ik in de twee schuine vakjes, ja, inderdaad van de roomboterpunten, de dagelijkse dingen gedaan Dus nooit meer zoeken. Slim hé ?
Jaja zon kleding- of klerenhanger of knaapje, lijkt een onbeduidend iets, in de kleding- of klerenkast. Maar stel u nou eens voor, als ze niet bestonden, hoe hingen we dan onze kleding, kleren dan op ? Ik heb mijn gedachten er eens over laten gaan: misschien aan een touw met wasknijpers ? Geen optie; met 2 jurken was de kleding- of klerenkast vol.Ik heb toch een behoorlijke fantasie, maar kan nu alleen maar bedenken, dat we de kleding of kleren, dan opvouwen. De kleding- of klerenkast zou dan vol met planken moeten worden gemaakt; ook geen optie. We zouden ieder kleding- of klerenstuk, moeten strijken voordat we het aan kunnen.
Dus wat zijn we blij met de kleding- of klerenhanger. Nooit bij stil gestaan hoor, maar omdat een kennis zei:
Waarom heb jij niet allemaal de zelfde kleding- of klerenhangers ? Dat is het heel wat netter !
Hoezo,netter ?
Ik begreep echt niet wat ze nu precies bedoelde
Jij hebt allemaal verschillende, kleding- of klerenhangers knaapjes.
Nou en wat is daar mis mee ?
De ene hanger is groot, de andere klein, de ene hoog, de andere laag
Ik keek haar eigenlijk stomverbaasd aan, daar had ik nog nooit mijn hoofd over gebroken.
Zie je dat dan niet ? De ene kleding hangt lager als de andere !
Ja, nou je het zegt, en ?
Ja, met jou valt niet te praten !
Zegt u nou zelf, heeft u ook allemaal dezelfde kleding- of klerenhangers, knaapjes, hangen ? Ik heb er echt nooit over nagedacht om allemaal dezelfde kleding- of klerenhangers, knaapjes te kopen. Je schaft er af en toe eens een paar aan en of ze nu van plastiek zijn, of van hout, of van ijzer; of er nou een stokje in het midden zit, of uitsparingen aan de zijkantenvoor de bandjes van de jurk, zodat ze er niet afglijden, het zal mij allemaal een biet wezen als mijn kleding of kleren, maar hangen ? Ik heb vaak dat, als ik iets in de winkel koop aan kleding of kleren, ik het hangertje erbij krijg. Dan ga ik niet zeggen: Dat hoef ik niet, ik heb thuis allemaal dezelfde kleding- of klerenhangers , knaapjes.( Ik weet zeker dat Simon zijn oma, de kleding- of klerenhangers,knaapjes noemde.)
Ik ben wel intussen zeer nieuwsgierig geworden naar de kleding- of kleren kast van die kennis; ik geloof wel dat het mooier hangt bij haar, maar dat is echt het laatste waar ik mij druk over zou kunnen maken. Dat ik blij ben dat ze uitgevonden zijn, kan ik niet ontkennen hoor, ik heb ze nooit de eer gegeven die ze toekwamen.
Leve de man of vrouw, die de kleding- of klerenhanger, knaapje,heeftuitgevonden Hieper-de- piep hoera !
Eten koken dat kan een hobby zijn, het kan een traditie zijn, het kan ook een moeten zijn.
Als je niet eet ga je dood,daar had ik het al eens over gehad.
Als je eten koken als hobby kunt maken, dan is het feest. Vandaag heb ik Shila uitgenodigd om hutsepot met mij te eten. Nou, ik heb mij uitgeleefd op de uien en wortelen, ik heb geen rookworst maar heerlijke bruingebraden braadworst. Wij,Rocky en ik,we weten hoe ze smaken, natuurlijk hebben wij er samen al een opgepeuzeld, wij zijn er gek op.
Dus uien en wortelen geschild,in stukjes gedaan, met wat water in de pan, en koken maar. De aardappelen schillen, ook in blokjes, wat water en koken maar. De braadworstjes in cromaheerlijk bruin gebakken. De geur alleen liet het water in mijn mond lopen. Mmmmmmmm Natuurlijk moest ik even keuren hoor.
Dus de uien en wortelen gaar, goed uitlekken en zeker niet met een staafmixer bewerken; dat deed ik steeds met de aardappels er ook in, maar dan werd het soep. Nu heb ik alles laten uitlekken, de aardappels goed droog gekookt en dan gewoon met de handstamper de boel heerlijk door elkaar gestampt. Dat is echt een feest hoor;heerlijk iets lekkers voor te bereiden.
Ik heb een ovenschaal ingevet met boter, wat paneermeel op de bodem en daar de gestampte hutsepot in; paneermeel eroverheen, wat kleine klontjes roomboter en dan lekker warm laten worden. Wachten tot de paneermeel goudbruin is; ondertussen de tafel gezellig dekken, gekleurde servetten op de borden,vork en mes, de gebakken braadworstjes in een juskom, beetje jus erbij
Als de hutsepot gereed is ,wel even met ovenwanten de schaal eruit halen, op tafel een gekleurde rotanvisals tafelbeschermer neerzetten, een heerlijke dubbele drank erbij, gekoelde perziken met golden kiwi het lijkt net witte wijn ,Shila uitnodigen aan tafel en smakelijk eten ! We hoeven nog net niet in gala, maar ik heb geen joggingbroek aan en geenoude trui. Shila heeft haar nachtjaponthuis gelaten
"Wauw !" Wat kan een mens geestelijk moe zijn, lichamelijk valt het wel mee maar geestelijk ? Er is een bal aan het rollen gegaan die ik zelf een zetje heb gegeven. Ik ben gek van bloemstukjes maken, nu met de herfst heb ik heerlijk door de bossen gestruind, allerlei mooie dingen gevonden, sjouw soms met dikke takken maar dan gaat het mij om de schors, die ik er later dan afpel als hij ingedroogd is.
Ja, dan zit je voor zon behoorlijke hoeveelheid materiaal en dan maar zoeken hé
Het was mooier geweest als ik wat meer gesorteerd had, de dennenappels bij de dennenappels,de beukennootjes bij de beukennootjes enz. Maar dat is typisch geen gedrag van mij, ik heb wel 6 grote dozen waar van alles wat door elkaar in zit, dus als ik wat wil maken,moet ik door die 6 dozen spitten. Had ik alles gesorteerd, kon ik gewoon de doos van de dennenappels pakken, waar ik dan ook alleen maar dennenappels in heb.
Ik weet gerust wel hoe ik het zou willen hebben, maar om vandaag al de dozenmet al het materiaal om te keren en uit te zoeken, nee, daar had ik geen zin in. Maar dat hield wel in, dat ik veel langer over een stukje deed om eerst alles op te zoeken wat ik nodig heb. Toch ik ben zeer tevreden, ik heb 5 stukjes gemaakt en heb er al 4 verkocht !Ik vraag ongeveer 3 euro voor zon stukje, zodat ik de lijmstokjes en kleine frutsels, zoals waxinekaarsjes met herfstdingen, weer kan kopen.
Ik ben tussen alles door naar de stad geweest, om nog wat kleine herfstspulletjes te kopen, maar er was al niet veel meer.
Het is bijna het einde mevrouw ! zei de winkelbediende.
Het einde ? Ik begin pas !
Twee hele lieve elfjes gekocht en 6 paddenstoelkaarsjes, heel leuk. Maar dat mijn hoofd nu drie keer in het rond draait, is echt waar hoor. Want de aanloop in de tuin om naar mij te kijken, hoe of het werd, was de hele dag door. Ik werk het liefst buiten in de tuin, want dan valt elk stokje of beukennootje of ander materiaal waar ik mee werk, in de tuin op de grond en niet in huis. Een mazzel dat alles toch gelukkig naar "beneden" valt en niet "omhoog", is makkelijker op te pakken !
Waarom zegt mijn verstand slapen gaan !, maar mijn lijf en vingers zeggen:het gaat zo heerlijk nu ?
De nacht is zo roerloos stil, zo koud en toch ook als een warme deken om me heen. De dag is er altijd met de klok, het lawaai, het moeten, het onverwachte gebeuren. De nacht is stil, niets moeten, geen onverwacht bezoek; de nacht heeft iets moederlijks, iets van:kom maar, doe de leuke dingen, waar je overdag niet aan toe komt, pleeg chantage, leef s nachts en slaap tussen de bedrijven door maar overdag. Lieve kind ik laat jouw hersentjes zonder kabaal je gang gaan
Maar mijn verstand zegt: Hallo, je komt dan echt slaap te kort, overdag moet je wakker zijn.
Ja, wat is wijsheid ? Mijn moedertje nacht omhelzen, of de dag beleven zonder slaap ? Als ik moest kiezen zou het moeilijk voor mij zijn; overdag is er licht, mensen waar ik van hou, mijn Rocky; s nachts is er de rust, geen afleiding,scheppingsdrang. Maar Rocky slaapt Misschien als ik vaker iets langer op blijf, of eerst wat ga slapen en dan mijn scheppingen creëer ? Ik leer er vast mee omgaan, maar stop voorlopig niet met schrijven; ik heb het mijn hele leven al willen doen, maar had de moed niet en niet de medewerking van het thuisfront . Dan verdwijntde behoefte om door te zetten. Niet dat ik mij een geweldige schrijfster vind, maar ik heb er veel lol in en nu wordt hetmogelijk gemaakt door de computer, door geloof in mij van mijn trouwste fan, die ook mijn schrijven corrigeert. Ja, wat een heerlijk wonder, dat ik mij zo mag uitleven dan. Ik denk dat mijn motto wordt: Pluk de dag, en omhels de nacht !.
Als er iemand chaotisch is, ben ik het wel (Dat wist u vast nog niet )
Mijn manSimon was de bedaardheid zelve, dus die kon mij redelijk in de hand houden. Maar helaas hij is er niet meer en vooral in het begin, was ik net een kip zonder kop, ik wist het allemaal niet zo goed, maar dat was omdat er zoveel op mij af kwam.
Nu zou het na drie jaaralleen zijn, toch wel iets verbeterd moeten zijn ? NIET dus !
Ik word zelfs soms zo moe van mijzelf, dat ik heel goed begrijp, hoe ik op een ander overkom, tenminste als die ander mij niet kent. Mensen die mij wel kennen, die nemen mij zoals ik ben; ik had wel een pilletje van de dokter gehad, om dat hele drukke wat tegen te gaan, maar dat heb ik de laatste dagen niet ingenomen. Ik wil het liefst af van dat pilletje, moet toch mogelijk zijn, om mijzelf in de hand te houden ?
Nou, vanmorgen was het anders bal hoor Ik zou op koffievisite gaan, zoals altijd op maandag. Meestal ben ik om kwart over 10 bij mijn kennissen, zou ook zo vanmorgen. Ik word waker om 9 uur, heb dus een uur de tijd, om me te wassen, tanden te poetsen, aankleden, eten en dan er van door. Rocky kan dan gelijk uitgelaten worden als ik naar hen toe ga, ik ben erg blij dat hij mee mag.
Oké,ik kom uit bed ga naar het toilet, wassen en tanden poetsen Zou al drie dagen geleden, eens goed door het huis stofzuigen, aangezien ik van alles onder mijn bed heb staan (wel keurig in dozen op wieltjes)zodat ik ze makkelijk onder bed vandaan kan halen. Dus ik kom weer terug in de slaapkamer, moest me aankleden; heb maar een uur voor alles. Ik dacht, als ik nu alles alvast onder bed vandaan haal en ik dan terugkom van koffie drinken, kan ik meteen de stofzuiger pakken. Ik haal alles onder het bed vandaan, zit er toch wel wat stof op de deksels; ja u snapt het al,stofdoek best dicht bij de hand in een laatje van het nachtkastje, dus ikaan het afstoffen, heb de stofdoek toch in mijn handen ik de hele slaapkamer aan het afstoffen. Nog niet aangekleed hé ! Terwijl ik dat doe denk ik: Ho, stop nou, je komt te laat ! Dus stofdoek uitkloppen en weer in het laatje van het nachtkastje doen.
Aangekleed, haar doen,waar geen beginnen aan was stond recht op mijn hoofd maar had toch echt geen tijd voor de krultang; het was trouwens vochtig buiten en dan heeft het totaal geen zin. Dus natte kam door mijn haar buiten was het toch ook vochtig !
Rocky kom we gaan !
Heb nog niets gegeten of gedronken, zie in de keuken een fles water staan, die ik gisteren onder het herfststukje maken, zou opdrinken waar niets van terecht kwam, omdat ik zo lekker aan het knutselen was; dus drink gauw uit de fles wat water, zie in mijn ooghoeken een banaan liggen op de vensterbank in de keuken, dus fles dicht doen, banaan pakken schil er af Hé waar is Rocky ? Kijk in de slaapkamer en ja hoor Rocky ligt weer op zijn vertrouwde plekje aan het voeteneind van mijn bed, het arme beest weet al niet beter.
Kom Rocky, nu gaan we echt !
Rocky niet zo enthousiast, komt langzaam aangelopen. Ik heb mijn jas aan , wil de sleutel van de voordeur pakken Ja, waar is de sleutel ? Niet op zijn plekje aan het sleutelrekje.
Oh oh, waar is hij dan ? Zoek toch wel slim van mezelf het eerst in mijn jaszak die ik gisteravond toen ik Rocky ging uitlaten,aan had. En ja hoor, gelukkig daar waren mijn sleutels ! Pak de hondenriem van de kapstok waar is Rocky ? Ja u weet het al vast wel, juist, op zijn plekje op bed
Riem om bij Rocky, eindelijk de deur uit. Oh nee ! Waar is mijn bril ? Rocky achter mij aan slepend door het huis, mijn bril zoekend. Dat was weerom slim van mij, want anders was ik vast Rocky weer kwijt en lag hij weer troosteloos op bed,het plekje aan het eind van mijn voeten, wat de enige zekerheid is in zijn kleine verstandje.
En dat alles in nog geen uur, dus het etiket, swerelds meest chaotisch mens ,slaat op MIJ.
Echt ik zou niet weten wat ik zonder haarlak zou moeten beginnen . De haarlak die ik gebruik is heel stevig, gewoon stormvast, omdat ik van dat steile haar heb en ik er best wel wat van kan maken, is de haarlak onmisbaar.
In Den Helder waait het altijd behoorlijk en nu de herfst en winter weer in aantocht zijn en het buiten weer vochtig begint te worden,heb ik dan heel erg mijn best gedaan met een krultang.Zitten er eindelijk krullen in, dan gaat er echthaarlak overheen. Dan heb ik eer van mijn werk; doe ik er geen haarlak overheen, dan, of door de wind of door de vochtigheid,blijft het nog geen tien minutenzitten.
Dus tussen de botenlak, meubellak, raamkozijnen- en deurenlak, hoort zeker mijn Haarlak ook in het rijtje !
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
