|
Ode aan het Braadworstjexml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ik heb gisteren dus 9 braadworstjes goudbruin (hoe komen we op goudbruin ? De kleur is toch eerder poepbruin maar dan wil je ze gelijk niet meer eten; dus kun je nagaan, wat letters en een woord eigenlijk betekenen ! ) gebakken. Dat 9 braadworstjes zeker 5 mensen hebben blij gemaakt, dat is op zich al n wonder.
Ten eerste: begin ik weer met mijzelf
maar ja ik heb ze met veel plezier gebraden, mocht mijn neus te gast laten aan de heerlijk geur, en 1 worstje voorgekeurd.
Ten tweede: de braadworstjes hebben Shila en mij heerlijk gesmaakt.
Ten derde: Chris, mijn zoon, heeft er 3 meegenomen voor hem en de kinderen: Heerlijk mam, voor morgen !
Ten vierde: Joop heeft een halve bloemkool opgehaald, want in mijn eentje was de bloemkool veel te groot en u raad het al, daar hoort een braadworstje bij ! ( overigens was de bloemkool maar 1 euro, dus Joop de helft en ik, voor 50 eurocent, hebben we toch een avond verse groente; dat zouden meer mensen met elkaar kunnen doen, hun eten delen. )
Ten vijfde: heb ik bij mijn bloem kool vanavond, nog een braadworstje voor mijn zelf over.
Terwijl ik het opschrijf denk ik: Jonge, jonge, wat je al over braadworstjes schrijven kan en waar zijn ze allemaal naartoe gegaan ?
In de maag van: Shila, Joop, Chris, Sven, Indra, mijzelf
en ook een stukje in de maag van Rocky.
Conclusie: De braadworstjes verdienen een dikke pluim en zijn niet meer weg te denken uit ons eetpatroon.
Eliza
|
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
