De meest chaotische mens ter wereldxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Als er iemand chaotisch is, ben ik het wel (Dat wist u vast nog niet
)
Mijn man Simon was de bedaardheid zelve, dus die kon mij redelijk in de hand houden. Maar helaas hij is er niet meer en vooral in het begin, was ik net een kip zonder kop, ik wist het allemaal niet zo goed, maar dat was omdat er zoveel op mij af kwam.
Nu zou het na drie jaaralleen zijn, toch wel iets verbeterd moeten zijn ? NIET dus !
Ik word zelfs soms zo moe van mijzelf, dat ik heel goed begrijp, hoe ik op een ander overkom, tenminste als die ander mij niet kent. Mensen die mij wel kennen, die nemen mij zoals ik ben; ik had wel een pilletje van de dokter gehad, om dat hele drukke wat tegen te gaan, maar dat heb ik de laatste dagen niet ingenomen. Ik wil het liefst af van dat pilletje, moet toch mogelijk zijn, om mijzelf in de hand te houden ?
Nou, vanmorgen was het anders bal hoor
Ik zou op koffievisite gaan, zoals altijd op maandag. Meestal ben ik om kwart over 10 bij mijn kennissen, zou ook zo vanmorgen. Ik word waker om 9 uur, heb dus een uur de tijd, om me te wassen, tanden te poetsen, aankleden, eten en dan er van door. Rocky kan dan gelijk uitgelaten worden als ik naar hen toe ga, ik ben erg blij dat hij mee mag.
Oké, ik kom uit bed ga naar het toilet, wassen en tanden poetsen
Zou al drie dagen geleden, eens goed door het huis stofzuigen, aangezien ik van alles onder mijn bed heb staan (wel keurig in dozen op wieltjes) zodat ik ze makkelijk onder bed vandaan kan halen. Dus ik kom weer terug in de slaapkamer, moest me aankleden; heb maar een uur voor alles. Ik dacht, als ik nu alles alvast onder bed vandaan haal en ik dan terugkom van koffie drinken, kan ik meteen de stofzuiger pakken. Ik haal alles onder het bed vandaan, zit er toch wel wat stof op de deksels; ja u snapt het al, stofdoek best dicht bij de hand in een laatje van het nachtkastje, dus ik aan het afstoffen, heb de stofdoek toch in mijn handen
ik de hele slaapkamer aan het afstoffen. Nog niet aangekleed hé ! Terwijl ik dat doe denk ik: Ho, stop nou, je komt te laat ! Dus stofdoek uitkloppen en weer in het laatje van het nachtkastje doen.
Aangekleed, haar doen,waar geen beginnen aan was stond recht op mijn hoofd maar had toch echt geen tijd voor de krultang; het was trouwens vochtig buiten en dan heeft het totaal geen zin. Dus natte kam door mijn haar
buiten was het toch ook vochtig !
Rocky kom we gaan !
Heb nog niets gegeten of gedronken, zie in de keuken een fles water staan, die ik gisteren onder het herfststukje maken, zou opdrinken waar niets van terecht kwam, omdat ik zo lekker aan het knutselen was; dus drink gauw uit de fles wat water, zie in mijn ooghoeken een banaan liggen op de vensterbank in de keuken, dus fles dicht doen, banaan pakken schil er af
Hé waar is Rocky ? Kijk in de slaapkamer en ja hoor Rocky ligt weer op zijn vertrouwde plekje aan het voeteneind van mijn bed, het arme beest weet al niet beter.
Kom Rocky, nu gaan we echt !
Rocky niet zo enthousiast, komt langzaam aangelopen. Ik heb mijn jas aan , wil de sleutel van de voordeur pakken
Ja, waar is de sleutel ? Niet op zijn plekje aan het sleutelrekje.
Oh oh, waar is hij dan ? Zoek toch wel slim van mezelf het eerst in mijn jaszak die ik gisteravond toen ik Rocky ging uitlaten, aan had. En ja hoor, gelukkig daar waren mijn sleutels ! Pak de hondenriem van de kapstok
waar is Rocky ? Ja u weet het al vast wel, juist, op zijn plekje op bed
Riem om bij Rocky, eindelijk de deur uit. Oh nee ! Waar is mijn bril ? Rocky achter mij aan slepend door het huis, mijn bril zoekend. Dat was weerom slim van mij, want anders was ik vast Rocky weer kwijt en lag hij weer troosteloos op bed, het plekje aan het eind van mijn voeten, wat de enige zekerheid is in zijn kleine verstandje.
En dat alles in nog geen uur, dus het etiket, s werelds meest chaotisch mens , slaat op MIJ.
Eliza
|