|
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Winkelpersoneel
Winkelpersoneel, waar vind je nog aardige mensen onder het winkelpersoneel ? Van de week ben ik voor het eerst weer vriendelijk winkelpersoneel tegengekomen. Dat was in een tweedehands kledings- en andere kleinere spullenzaak. Ik ben nog van het ouderwetse en vind het heerlijk als men even de tijd neemt om mij te helpen, als dat nodig is. Ik ben echt niet arm, ik zou gerust wel een nieuw kleedje kunnen kopen, maar al ik dan de prijzen zie en dan de mode, die voor mij absoluut niet gemaakt is, dan vlucht ik gauw weer naar mijn Rattenplan, of de kleinere uitgaven waar ik dan was die middag.
De laatste tijd ben ik nogal erg druk, wat ik altijd wel ben, maar nu echt hyper. Dus ik begin in het kleine winkeltje van alles en nog wat te vertellen, ondertussen kijkend of er iets voor mij bij was. Er was een jong meisje, ik schatte ongeveer 18 jaar, die mij heel gezellig antwoord gaf, met mij meeging zoeken en van alles aanreiken toen ik in het pashokje aan het passen was. Zo lief, ik vond dat geweldig. Kwam ook weer hele fijne dure schoenen tegen, zo nieuw uit de kast van een oude dame die overleden was. Nogal luguber als ik het opschrijf, maar wel een erfenis van ongeveer 99 euro, terwijl ik er 3.50 euro voor moest betalen. Het waren Ecco schoenen, die lopen net als pantoffels. Ik wist dat wel, maar kon vroeger echt niet van die dure merkschoenen kopen en ik ben er fier op, als ik ze dan voor zon prijsje kan kopen. Dat vind ik juist een sport !
Maar ik dwaal weer af
dat jonge meisje had engelengeduld met mij, dat viel mij gewoon op en het meisje wat de kassa bediende, was ook superaardig. Heus, dat kom je niet al te vaak meer tegen ! Was laatst in de Hema en dan weet ik gerust wel dat zon mevrouw, die achter de kassa zit, er niet uit kan, maar als ik dan wat vraag en ze zegt: Zoekt u even iemand anders in de zaak !, dan vind ik dat toch jammer. Niet dat zij er wat aan kan doen, maar de hele sfeer is zo heel anders dan vroeger.
De kleine zelfstandige, die een eigen bakkerij of slagerij had, of drogist, die ook wisten waar iedereen woonde, hoeveel kinderen het gezin van mevrouw Jacobs had. De drogist die een dropje gaf als je met je moeder kwam
Ik lijk misschien honderd, maar ik voel het wel zo.
Mam je bent te soft ! zegt mijn zoon dan.
Ja, ik leef geloof ik een stuk terug in de tijd. De tijd heeft mij ingehaald, met al zijn moderne dingen (met de pc ben ik erg blij !), maar telebankieren en allemaal andere dingen op de pc, daar doe ik nog niets mee, andere tijd of niet. Een beetje tijd voor een ander maken, wat geduld opbrengen, dat moet toch te doen zijn ?
Of vraag ik nu teveel ?
Eliza
|
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
