Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Even dat gevoel vasthouden, ik wil het u laten voelen.
Zondagmorgen 10 uur, het zonnetje stralend aan de hemel, prikkelende wangen het is best koud. Dan wil ik wel naar het eind van de wereld lopen,(wat ik natuurlijk niet doe, want ik moet ook weer terug), zon gevoel heb ik dan. Ik kijk naar die glinstering van de zon in de sloot, ik zie de kleine meerkoetjes gauw van de kant het water in vluchten ( stil maar ik doe jullie niets) een V in het water achter latend door het snelle zwemmen, zijn het dan 2 meerkoetjes worden de twee Vs door elkaar een M, wonderlijk om te zien.
Rocky we gaan even Marieéndal in, ik wil nog niet naar huis.
En net als het leven, eerst zonnig, ineens een donkere wolk, waar dan wat tranen uitvallen, dan een gouden randje achter de wolk waar de zon zich even schuilhoud om daarna weer volop te stralen.
Ik liep nog even met Rocky in de tuin, komt er een kennis aan lopen die een hele lieve hond een teckelheeft, haar naam is Doortje.( naam van de teckel dus.) Dat is een buurvrouw van mij geweest. Toen Simon nog leefde, woonde ze bij ons in het rijtje aan de dijk.
De buurvrouw kreeg Doortje toen ze 8 weken oud was, wat een schattig beestje, ik was dan ook meteen verliefd op Doortje geworden, dus iedere keer als ik de buurvrouw zag met Doortje was het feest, in haar enthousiasme likte ze me dan helemaal onderste boven .
Nu zijn we vijf jaar verder, de buurvrouw is verhuist, ik ben verhuist, we wonen nu weer redelijk bij elkaar in de buurt, maar als Doorje en ik elkaar zien is de liefde tussen ons nog heviger geworden. Dus nu loop ik het hek uit om Doortje weer lekker te knuffelen, ik let niet op Rocky die achter mij het hek is uitgehuppeld. Dus ik word bijna opgegeten door Doortje, maar achter mij hoor ik remmen, is er een jonge man met een grotere hond een bordercollie, die hij aan de riem op de fiets mee heeft, Rocky kwam zowat onder de fiets, om dat hij weer zo macho moest doen tegen de hond van die jonge man. De hond vond het deze keer niet leuk, omdat hij denk ik aan de lijn liep. Hij ging toch wel behoorlijk brommen en blaffen tegen Rocky. De riem van Rocky lag binnen, en dan wil die zelfde lieve Rocky toch echt niet luisteren, de grotere hond trok de jongen zowat van zijn fiets en Rocky maar om hem heen springen. Eindelijk had ik hem te pakken, mijn excuus aanbiedend loop ik met een spartelende Rocky in mijn armen, naar mijn tuin, en ja hoor weer glijd ik uit in een behoorlijke hoop poep. Dus vandaag zeggen we maar dat het geluk brengt, dus mijn dag kan niet meer stuk.
Het is eigenlijk erg spijtig voor de jeugd van nu, dat ze de ouderwetse kachel waar zo,n behaaglijke warmte van afkwam niet hebben gekend, en ook die echte kaarsjes weet ik nog heel goed, we moesten altijd heel erg oppassen voor het engelenhaar( wat zo akelig prikte) wat we in de boom deden, een mooi gezicht als de lichtjes dan door kleine tunneltjes van engelenhaar scheen, de kerst ballen waren ook heel teer, er waren bij ons thuis van die mooie vogeltjes met staartjes op een knijpertje, trompetjes, er waren mooie huisjes als ballen, mooie naar binnen gewerkte ballen, allemaal wel erg teer.
Het was elk jaar weer een feest om ze uit te pakken. De piek was het hoogte punt hij glinsterde net of hij echt van goud was, mijn vader deed altijd de piek op het topje van de boom. De kerst mis had op mij een enorme uitwerking als alle mensen in de kerk samen zongen, de mannen met een bas stem, de vrouwen iets hoger en wij met onze klare kinderstemmetjes in die grote kerk, ik moest dan altijd een beetje huilen, zo mooi vond ik het.
Zaterdag ga ik smiddags al naar het eerste kerstconcert, van het mannen visserskoor, uit Den Helder.Elk jaar als ik kan ga ik er heen, en elk jaar ontroerd mij het weer. Het is ongelofelijk dat het allemaal al weer bijna een jaar geleden is, n jaar vliegt ook zo voorbij.
Ik wens u allemaal fijne kerstdagen liefst met sneeuw, en een gelukkig en gezond 2010
Ik heb al eens eerder geschreven dat ik graag kook, maar NIET als ik er alleen van moet eten. Dan gun ik mij geen tijd, of ben ik gewoon te lui, of ik denk; al die afwas voor dat beetje dat ik eet. In het nieuwe jaar gaan we meestal weer voornemens PROBEREN waar te maken, nou mijn eerste voornemen in het nieuwe jaar is; meer tijd besteden aan het koken gewoon WEL voor mij zelf koken, en het tweede voornemen is dan, NIET' zo ordineer voor mijn computer gaan zitten eten, wat ik dus net gedaan heb.
Ik had worteltjes schoongemaakt ik zou worteltjes met een aardappel en een rundhamburger eten, maar toen ik de wortels had opgezet dacht ik; weet je wat, ik heb ook uien de twee aardappels in blokjes bij de worteltjes ( waar ik al zout had opgedaan) en 2 groten uien fijn gesneden er bij, ik dacht ik doe er wat meer water bij, dan maak ik er gewoon weer een soort soep van. Dan doe ik er ook maar een rundbouillon blokje bij in
Toen ik zo bezig was , dacht ik ; ik kan de hamburger er ook wel in stukjes bijdoen, lekker allemaal in 1 pan dat scheelt weer afwas. Maar de hamburger was ook al gezouten en gekruid, ik wou er nog wat peper op, en ik dacht ach een beetje nootmuskaat kan ook geen kwaad, pak het busje kijk niet goed, (het grote gaatje zat er voor) ik schut en ja daar kwam een behoorlijke kluit nootmuskaat uit het busje. Helppppp, gauw een lepel gepakt en er wat nootmuskaat uit gehaald.
Toen alles gekookt was, heb ik de staafmixer gepakt en de heleboel lekker smeuïg gemixt. Toen zou ik gaan proeven, hé gek is dat hoe kan het nu zo zout zijn??? Ja toen had ik een probleem, maar ik ben goed in het oplossen van problemen, ik dacht;( wat denk ik soms veel hé) vroeger als we thuis hutspot hadden gegeten was er altijd wel een rest ( kliekje ) over, en dan mochten we het omstebeurt ( we waren met zn vijven)de andere dag lekker opgebakken in de koekenpan met zon bruin korstje, op een sneetje wit brood opeten. Dus in de vriezer heb ik altijd wit en bruin brood, maar het is echt het lekkerst op vers wit brood met een laagje boter en dan de warme hutspot er op.
Door dat ik het nu op brood deed was het zoute wat minder, ik vond het zalig, en het is zeker fijn als dat doet herinneren aan vroeger. Van die tijd is het kapje van het brood mijn favoriet want, die was even dikker, kreeg je er ook wat meer boter op en dan zon lekker kwak hutspot, het kan trouwens ook heel goed met zuurkool, stamppot, of hachee.
Ik zit achter mijn pc gewoon te watertanden, maar zo als ik het nu gefotografeerd heb, is het toch wel een beetje asociaal zo als ik zit te eten.
Dus vanaf NU, op de tafel een kleedje, ik mag van mijzelf wel opscheppen in de keuken, maar dan wel aan tafel opeten( dat is de keurige Els die dat zo van haar moeder heeft geleerd ) De andere Els denkt vaak ; het zal wel, bordje op schoot voor de tv, of voor mijn pc, is lekker makkelijk maar voor de pc is echt over, ik heb nu zelf op de foto gezien dat het geen gezicht is. Waarom of ik daar de fotos dan voor nodig heb? ik kijk er toch gewoon naar als ik eet? Schijnbaar weet je al niet beter. Hoera voor de foto.
Sinterklaas is weer naar Spanje, de kerst kaartjes rollen door de brieven bus.
Ja dan gaat het toch wel een beetje kriebelen, ik zoek de kerstspullen op.
Mijn schoonzusje uit Alkmaar had een hele grote doos met kerstspullen ooit mee genomen naar mij toe, die had ik in de box laten zetten.
Aangezien Chris ook alles nieuw moet kopen, vroeg hij of hij in die doos mocht neuzen.
Hij kwam al gauw terug, nou mam dat is allemaal oud bollig hoor dat hoef ik niet. Dus ik gisteren ook maar eens in die doos neuzen, ik had in de box niet veel ruimte dus de doos al puffend mee naar huis en in de kamer op een stoel gezet. Toen stond de doos op een fijne hoogte, ik was best wel nieuwsgierig wat nou zo oud bollig is. Ja, wat zal ik zeggen, waarschijnlijk om dat ik ook oud bollig ben vond ik er toch wel leuke dingen in, veel kleine en iets grotere rode ballen,een leuke rode glazenbol waar een lont in zit, dus daar kan dan lampenolie in en aansteken maar (dacht ik) ik heb niet zo veel verstand van zon lont maar ik kreeg toch zon lichtbruin vermoeden dat hij wat te lang is, toen het alarm van de brandmelder afging in de kamer, heb ik hem toch maar gedoofd, ik had een heleboel kaarsjes aangestoken dus samen veroorzaakte ze te veel rook vandaar dat ijselijke gepiep, voor dat ik dan een stoel gepakt heb er bovenop ben gaan staan, waren mijn oren zowat doof. Ikkon geen knopje vinden dus heb ik de hele voorkant er maar afgerukt, ik sta ook een beetje boven mijn macht te
werken.
Gisteren ook met de kerst versiering uit de bovenste kast pakken, trap er bij loop, loop, loop op de treetjes, ben ik boven kan ik er net bij, pak de doos ja en toen! doos in mijn armen hoe kom ik die trap af? Heel voorzichtig me eigen omdraaien en dan maar op goed geluk de treetjes weer vinden om naar beneden te komen
Maar ik dwaal af ik zou gaan neuzen in de grote doos die schoonzus kwijt wou.
Er waren een stuk of wat van die kunst boeketjes op een plastiek ring,waarje een kaars in kan doen.Dat wou ik niet maar ik kon ze heel best gebruiken als ik er gewoon van alles af sloopte. En dat wou ik u nu vertellen, als u kerst spullen heb waarvan u denkt wat moet ik daar mee, misschien zitten er cadeautjes op die je los kunt gebruiken, belletjes, takjes. In de doos had ook een kerststuk gezeten met allemaal natuurlijke houten dingen, daar heb ik 2 soort spiralen van afgehaald om in het nieuwe kerststukje te doen.
Van een pak groene oase dat schuim waar je dingen in kunt steken, snij je wat stukken af, dan kan je aan twee kantenstukjes beginnen . Je gaat lekker kijken wat heb ik nog allemaal, niet bang zijn om dingen uit elkaar te trekken. Ik had zilveren blaadjes nodig, die zaten in een bloementuiltje ze gingen er makkelijk tussen uit, dus ik had mijn zilveren blaadjes, en zo kwam ik aan allemaal dingetjes waar ik mijn engeltjes en de grote elf weer mee heb aangekleed. De hortensia bloemen en herfstdingen van het dienblad af en lekker weer opbouwen met kerstspullen, ik vond nog wat vulsel uit de knuffel beestjes van Rocky dat lijkt een beetje op sneeuw, ik ben helemaal tevreden, de tafel en de vloer waren niet om aan te zien, maar er staat weer een mooi stuk op tafel ik heb heerlijk geknutsel, niet met lijm gewoon neer gelegd. Op de andere tafel staat een stukje in het rood, de engeltjes heb ik in hoofdzaak wit, zilver, en groen gemaakt, allemaal spullen uit de grote doos van mijn schoonzuster. Dus vraag aan uw buren, aan familie, hebben jullie nog kerst spullen, een dienblad of grote schotel, de kerst spullen lekker uitgespreid op tafel,groene oase om dingen in te steken, ga lekker uw gang. Succes er mee
Sinterklaas zou misschien bij mijn ex schoondochter langs komen, Monique had ook haar broer met zijn vrouw en 2 kinderen Silvana en Presyla nichtjes dus van Sven en Indra, haar vader en moeder dus andere oma en opa van Sven en Indra, Chris en mij uitgenodigd. De kinderen waren best wel wat zenuwachtigIndra had de stoel waar Sinterklaas misschien op zou gaan zitten nog eens extra opgepoetst, toen er dus geklopt werd zaten ze alle 4 best wel wat beduusd te kijken. De kleinst Presyla kroop veilig bij mamma op schoot . Wij allemaal zingen: Sinterklaasje kom maar binnen met je knecht(ten het waren er 2)
Sven zag ik al een beetje vreemd kijken, en ja hoor even later stak hij zijn vinger op:
zeg het eens mijn knul
Sinterklaas waar om is u haar anders, en een andere stem als op school?
Ik zag Sinterklaas even denken, en toen loste hij het mooi op:
Ja, jij hebt je haar toch ook wel eens anders, ene keer wel gel, de andere keer nieten als Sinterklaas zijn baard gewassen heb, omdat er wel eens eten restjes in achterblijven, ik word nu eenmaal een dagje ouder, dan golft mijn baard ook weer mooier, en als jij verkouden bent heb je ook een andere stem toch? Door al die regen is Sinterklaas wat verkouden geworden
( en demonstratief begon Sinterklaas heftig te hoesten.)
Ik weet niet zeker of Sven het helemaal geloofde. Sinterklaas vroeg of de kleinste eerst even op zijn schoot wou komen zitten, maar dat deed ze echt niet, veilig op mammas schoot wou ze wel zingen; Sinterklaasje bonne, bonne, bonne", en toen ze eenmaal los kwam had ze hele verhalen die ze steeds aanduiden met een wijzend vingertje.
Veel later zou ze op schoot gaan zitten bij een van de zwarte pieten toen was Sinterklaas gewoon jaloers.
De andere hadden niet zo veel moeite om bij Sinterklaas op schoot te gaan zitten, hoewel Sven zich daar eigenlijk al iets te groot voor vond. Sinterklaas wist veel over hun, hij had zijn huiswerk goed gedaan. Ze kregen van de zwarte pieten allemaal een groot cadeau dus waren ze blij. Toen moest Sinterklaas met zijn 2 zwartenpieten weer vertrekken naar andere kindjes, dus weer heel hard zingen nu het liedje: dag Sinterklaasje dag dag zwartepiet(ten)" Ik dacht nog, Sinterklaas is verstandig niet te veel speelgoed, maar dat was een misvatting. Sinterklaas en de zwartepieten waren de deur uit en even later werd er heel hard op de deur gebonsd en toen stonden er nog wel drie grote zakken met cadeaus. De kinderen helemaal wild en toen zag ik ook duidelijk dat Indra een kop groter en iets sterker was als haar nichtje want Indra was als eerste bij elk pakje om te kijken wat het was en voor wie. Ze hebben hele leuke en mooie cadeaus gehad op het laatst leek het wel een speelgoed winkel in de huiskamer.Er werd goed voor ons gezorgd we kregen taart en warme chocolade melk met slagroom. Toen alles uitgepakt was, werden de kinderen super rustig, ik denk gewoon moe van alle indrukken. Mijn zoon en ik zijn daarna naar huis gegaan het was echt een groots Sinterklaas feest.
Klusjes naaien, daar draaide ik eerder mijn hand niet voor om, maar nu !
Mijn vriendin had een jogging broek gekocht die véélste lang was.
Zij ziet zelf erg slecht dus ik bood aan om hem voor haar korter te maken.
Ik naar huis met de jogging broek daar zou ik morgen even naar kijken, het bleef bij kijken ik dacht morgen dan maar en toen werd het nog een morgen verder, en voor dat ik het wist was de week om.
Ze had gezegd er is geen haast bij dus na anderhalve week, ga ik me een beetje schamen, ik had het beloofd,en belofte maakt schuld.
Vandaag dacht ik wat er ook gebeurd ik ga die joggin broek korter maken.
Onder de klanken van Jesus Christ superstar I Dont Know how to Love him Dont Cry fot Me Argetina pakte ik mijn naaidoos en het eerste wat te voorschijn kwam was Spookie. In een vrolijke bui had ik van een witte sok een spookje willen maken, wat watten in de teen, twee knoopjes als oogjes en het neusje is ook een knoop, het mondje met rijg steekjes er op gemaakt, eigenlijk was hij niet af maar hij dient als speldenkussen en daar voldoet Spookie aan dus laten we hem zo.
Ook kwam ik een heel oud kaartje tegen waar naalden op bevestigt waren, dat komt uit de naaibox van mijn moeder.
Die had zon bruine houten naaikist die aan tweekanten kon uittrekken dan kwamen de vakjes te voorschijn. Mijn zus vond hem altijd al mooi en die kreeg hem, maar ik mocht wel even kijken of er leuke dingen in zaten. Dit kaartje vond ik erg leuk en ook het houten kokertje voor naalden dus dat is mijn herinnering aan mijn moeders naaikist.
Voorkant van het kaartje
Achterkant van het kaartje
.
Het ging het best wel redelijk, er moest wel nu een leesbrilletje aan te pas komen, anders ging de naald niet in de draad, ik heb wel een naaimachine maar daar heb ik al heel lang niet mee gewerkt, dus ik doe het op de hand met van die kruissteekjes, ze hebben een speciale naam maar die weet ik zo gauw niet.
Een broekspijp af, even wat anders doen het was best inspannen, het jogginggoed dat krult om als je het geknipt heb, dus er moesten ook spelden aan te pas komen.
Gisteren heb ik erg veel calorieën naar binnen gewerkt, ik was bij een vriendin die had een chocolade letter S gehad van haar dochter, die was gevuld met praliné zo Zalig, we hebben hem soldaat gemaakt, dus vandaag een appel, bleekselderijsoepje, kippenfiletje, en magere yoghurt toe. Mijn maag die houd zich weer prima( helaas slecht voor mijn figuur)
Soepje gemaakt, kan even pruttelen, dus op naar de volgende broekspijp.
Die klaar nog even een zoompje hier en een knoopje daar, ik was nu toch bezig. Naaidoos dicht, Spookie blijft lachen
Ben tevreden met mij zelf, morgen de joggingbroek wegbrengen.
Als je bezig bent vliegt de dag zo om, ik had ook nog een appeltje geschild, lekker onder het korter maken van de jogging broek opgegeten, lang niet zo lekker als die heerlijke chocolade letter, maar ja het kan niet altijd feest zijn.
Sinterklaas het feest van de goed Heilig man word met steeds meer en steeds grotere cadeaus gevierd.
Dat Sinterklaas feest moet blijven is buiten kijf, maar waarom zulke grote cadeaus, waarom zovéél?
Ten eerste: het schoentje zetten gebeuren. Erg lief als ze hun schoentjes komen zetten en dan zeker 4 liedjes voor Sinterklaas zingen, dan maar hopen dat er wat leuks in hun schoen komt, eerder was een fondante kikker of suikerbeest voldoende( bestaan ze nog die mierzoete donkerbruine of roze suikerbeesten, roomfondant, borstplaatjes? ) maar nu durf je dat gewoon niet meer te doen, want bij die andere oma komt sinterklaas met een cadeautje, in de winkels mag je je eigengemaakte schoen zetten, bij pappa komt Sint ook langs want die weet dat Indra en Sven en bij pappa en bij mamma wonen. Dus vijf maal het schoentje zetten maar dan is het nog geen Sinterklaas.
waneer komt Sven ?
Wat is dat?
De goede Sint heeft het heel druk, maar komt toch morgen middag langs, dan heeft hij allemaal cadeautjes bij zich. Sven en Indra zijn hele maal zenuwachtig, heeft Sinterklaas wel geluisterd dat ik zo graag dit wil hebben en dat? Als dan het feest losbarst, geen mandarijnen geen doppindas, ze hebben geen tijd, ze hebben alleen maar oog voor de cadeaus, de ene nog groter als het andere gewoon geen tijd om alles goed te bekijken want uit de zak komen weer cadeautjes. Niet dat ik het ze niet gun maar vroeger kreeg je hooguit 2 cadeaus, waar je helemaal rondom gelukkig mee was, daar speelde je ook eindeloos mee. Een krant op tafel, de zak met dop pindaas op tafel, mam deelde de pindaas uit en er werd niet gekeken of ik er 1 meer had als mijn zus of broer. Warme chocolademelk drinken gewoon van cacao poeder aangemaakt met een beetje water dan hete melk er op, natuurlijk suiker er in en drinken maar, heerlijk. Het was heel genoeglijk heel warm en zeker geen stress, van wie heeft er nu een pakje?, wachten tot het pakje is uitgepakt en dan even aan ieder laten zien, wel nee, we zijn al weer aan het volgende pak bezig. Maar toch! ik kijk er wel naar uit, het is nu eenmaal deze tijd en niet de tijd van vroeger.
"Pappa helppppp"
Zielig wat ik op tv zie.
Indra kwam vandaag in een zwarte pietenpak, kijken of zwartepiet wat in de schoen had gedaan, even wachten op Sven die nog uit school moet komen, het pakje branden in haar handjes, ze vertelde dat ze nog net het zwarte pietenpak aankon, ( van verledenjaar ) om dat ze groter gegroeid was.
Oma zit mijn veer nog op mijn zwartepietenmuts, voelt u wel hoe zacht, is hij niet geknakt?
Nee hoor kind hij zit er nog mooi op
Ik was gisteren, in het verzorgingshuis waar Sinterklaas ook langs kwam, het werd een geweldig feest voor alle vrijwilligers en de bewoners. Met heerlijk eten, (er is al weer heel wat aan) Walter Kroes haalde het dak zowat van het tehuis af, lange polonaise, handjes in de lucht, handjes op elkaar heerlijk meeklappen en zingen, even helemaal uit ons bol en de oudere mensen waren ook helemaal in hun hum. Nog een mooi cadeau voor alle vrijwilligers, daar zijn we erg blij mee, zonder de vrijwilligers kon een heleboel niet door gaan, hier in dit tehuis zijn ze zich daar zeker van bewust, een fijn gevoel voor ons. Al met al gisteren een fijne dag en hopelijk volgend jaar weer.
Ramses Saffy is (gisteren al weer) overleden), de hele avond hebben alle zenders op tv uitgebreid beelden van Ramses laten zien.
Wat vreemd toch dat voor de goede man dood was, hij weg kwijnde in een bejaarde huis, waar hij absoluut niet wou wonen maar gewoon ondergebracht werd uit pure wanhoop, om dat zelf Liesbeth List, zijn grote en liefste vriendin ook geen raad met hem wist. Toen hij in dat tehuis geplaatst werd kwam dat nog in de krant, maar daarna alleen als hij nog kon opdraven op een feest en dan wat kon zingen, werd er aandacht aan geschonken, maar al die tijd dat hij daar zat te verpieteren,( dat heb ik dus gisteravond gezien, met zijn fles wijn) was er geen mens die naar hem omkeek. En nu? Ramses is dood, Leve Ramses, iedereen wil zijn liedjes zingen, heel de tv wereld op zijn kop. Waarom moet je eerst dood gaan om een engel te wezen. Levend was je alleen voor je echte vrienden nog belangrijk.
Het heeft op mij wel heel veel indruk gemaakt hoe zijn leven er uit heeft gezien. Ik zag een kleine jongen verloren op een station door zijn moeder op de trein gezet, ik zag een oude man die zijn moeder steeds verdedigd, een man die juist door dat verlaten zijn, zich zelf waar wou maken op welke manier dan ook. Ik hoorde liedjes door hem gezongen die ik nog nooit gehoord had, maar met een tekst waar ik de rillingen van kreeg. Ik zag toch door alles heen een heel eenzaam mens, die zich aansloot bij de Begawan in India, om daar misschien de eenzaamheid te ontvluchten.
Ik kende hem eigenlijk het meest van het lied Zing,vecht, huil, bid, werk en bewonder 'Sammy kijk omhoog' en van een lied met Liesbeth List waar erg veel ho... ho...ho... ho... in werd gezongen. Net als met de dood van Andre Hazes, eerst verguisde iedereen hem, na zijn overlijden is hij beroemder geworden als toen hij leefde. Hoe zit dat nou? Zijn we zo hypocriet? Gaan we na de dood ineens allemaal ons schamen? Zijn we zon volkje dat elkaar opzweept, en de een nog meer wil laten zien als de ander hoe een goede vriend hij was van de dode? Of komen we er te laat achter dat Ramses en Andre toch unieke mensen waren ieder in zijn eigen waarde. Ik voel me net een predikant, maar het moest me toch even van het hart
Gisteravond heb ik ook Showroom gezien, en ik vind het nog steeds uniek hoe mensen durven te leven zo als ze ZELF willen leven, ook al worden ze dan voor excentriek versleten,. Mensen die hun eigen hart volgen die hun eigen wereld scheppen, hoe de maatschappij er ook tegen aan kijkt . Ik had zo bij de schilder in willen trekken die zijn eigen wereld had geschapen uit zijn fantasie, hij was begenadigt met een uitzonderlijk talent, hij kon levensecht schilderen, kleding en meubels maken zo mooi dat ik ademloos heb gekeken en helemaal mee genomen werd in zijn wereld. Alleen ik heb wel angst voor die beelden. Ze geven hun hele ziel en zaligheid prijs voor de cameras, wie zegt mij dat er niet idioten zijn die dan juist deze mensen gaan molesteren? Deze mensen leven in een voor hun gelukkige wereld ik hoop dat het zo zal blijven. Ik heb diep respect voor deze mensen.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
